Zoals te verwachten was, is er nogal wat kritiek gekomen op de beslissing van de Vlaamse regering om de subsidies voor cultuur te herzien, wat in de praktijk betekent te verminderen. Dat die kritiek komt van allerlei culturele organisaties, ook die met de klassieke drie man en een paardenkop, is aannemelijk. Minder evident is dat de zeven dwergen, die zich als kandidaat-voorzitter hebben gemeld voor CD&V, nu al unisono kritiek daarop hebben, alhoewel de partij die zij straks willen leiden, mee in de Vlaamse regering zit en dus verondersteld wordt ermee akkoord te gaan. Verantwoordelijkheid opnemen blijkt nog steeds niet de sterkste kant te zijn van de tsjeven. Iets dat trouwens al duidelijk was geworden door het afzeggen van De Crem, Bogaert en Crevitz voor de post van voorzitter. Hetzelfde geldt voor een eventuele deelname aan een paarsgroene of paarsgele federale regering, omdat men niet staat te springen om het PS-programma uit te voeren. Tenzij men liberaal is, natuurlijk. Denk maar aan Verhofstadt’s paarsgroene federale en Declercq’s eveneens paarsgroene coalitie in Gent, die al hun principes over boord gooiden om toch maar de topjob te kunnen krijgen. Er zijn geruchten dat men zo ook Gwendolientje zou kunnen overtuigen om haar partij in een paarsgroene coalitie te loodsen…
---
Volgens politicoloog Bart Maddens lijken de paarsgroene partijen nog te geloven in België, maar durven of kunnen zij hun kiezers niet bewijzen dat dit federale België nog werkt. Ze vrezen nl, m.i. terecht, dat ze in dat geval bij de volgende verkiezingen de 10% niet meer gaan halen en zelfs misschien uitzicht kunnen krijgen op de kiesdrempel.
|