|
Zoals ik al verwachtte in mijn blog van 12 dezer, met dezelfde titel, blijft de heisa op de besparingen van de Vlaamse regering voorduren. E.e.a. zou ook te maken kunnen hebben met het feit dat we nog steeds geen federale regering hebben en misschien er zelfs helemaal geen zullen krijgen. Die regering zal nl nog veel meer moeten besparen dan de Vlaamse, want die heeft misschien wel een tekort van 10 miljard euro t.o.v. de 350 miljoen bij Vlaanderen.
Cultuur is in Vlaanderen in hoofdzaak een zaak van belgicisten en linksen. Er zijn ooit al Vlaamse initiatieven geschrapt, compleet geschrapt zelfs, waartegen weinig of geen protest te horen was, noch op straat noch in de media. Denk maar aan het barokensemble 'La petite Bande' van Sigiswald Kuijken dat, in tegenstelling tot zijn Franstalige benaming, oervlaams is (het bestaat nog, ook zonder subsidies). Een ander voorbeeld is het Antwerpse 'Theater aan de stroom', dat ook haast geruisloos zijn subisdies verspeelde.
In Kasterlee, waar ik woon, hadden we in de jaren 1970/80 een koppel acteurs, die er een boerderij huurden of kochten. Ze bouwden de schuur om tot toneelzaal en nodigden regelmatig een bekende derde acteur uit, waarmee ze dan een stuk opvoerden dat hen niet veel kostte. Daarvoor kregen ze subsidies. Toen die op een gegeven moment toch geschrapt werden, stopten ze meteen met de voorstellingen en verhuisden ze naar Zuid-Frankrijk.
Er zijn nog straffere verhalen van gesubsidieerde kunst. Denk maar aan die mosselpot waarvoor Bert Anciaux een royale prijs betaalde. Of aan die dichteres uit Gent, die een ontwortelde en half vergane boomstam per vrachtwagen naar de biënnale van Venetië liet brengen en zei dat dat kunst was. Of nog te zwijgen over die artiest die ooit een zak aardappelen in een museum midden in een zaal uitkapte en het ook kunst noemde. Voor mij mogen ze zo'n dingen doen, maar niet met de centen van onze belastingbetalers. Een inval of een grap moeten niet meteen kunst zijn.
|
