Dat de coronacrisis een gat zal slagen in de diverse begrotingen en staatsschulden, is nu al duidelijk. De vele maatregelen om enerzijds het coronavirus te bestrijden en anderzijds ervoor te zorgen dat iedereen die zijn normale inkomsten ziet dalen (en soms zelfs ziet wegvallen) daarbij geholpen wordt, zijn dan ook niet meer dan redelijk. Toch zullen alle extra schulden, die nu worden aangegaan, ooit terugbetaald moeten worden en dat zal een ander paar mouwen worden. Het is nu al zeker dat de Belgische staatsschuld met minstens 10% zal stijgen en de begroting wel eens driemaal duurder uit zou kunnen vallen. Dat zal elders niet anders zijn, al dient daar meteen te worden aan toegevoegd dat landen met weinig schulden daar minder last van zullen hebben. Duitsland met een schuldenratio van 60 en Nederland van amper 50% t.o.v. hun bbp, zullen dat minder voelen dan België met meer dan 100% De schuldenlast van België was bij de aanvang van de coronacrisis de derde grootste van Europa, na Griekenland en Italië. Ze was zelfs groter dan die van Spanje. Er zal dan ook weinig anders opzitten dan de politieke accenten te verleggen en bepaalde plannen minstens op te schorten. Dat laatste geldt o.m. voor de zgz ‘Green Deal’, het miljarden euro kostende klimaatplan van ‘Timmerfrans’, Eurocommissaris en vicevoorzitter van de club van Ursula.
Een ramp hoeft dat niet te zijn. Om te beginnen is door de crisis de globale handel en economie voor een deel stilgevallen (met dit jaar, naar schatting, 5% minder CO2 uitstoot) en zal er hopelijk bij de heropstart ook wel meer rekening gehouden worden met het klimaat in het achterhoofd, zonder dat daar telkens extra kosten voor moeten gemaakt worden. De kerncentrales zullen wel geleidelijk gesloten worden, maar niet meteen allemaal. Nieuwe vervoermiddelen zullen minder uitstoten en ook de luchtvaart zal moeten inleveren. Het is te gek dat men btw moeten betalen als men zijn auto voltankt of een treinticket koopt, maar voor een appel en een ei heel Europa kan rondvliegen zonder taksen te betalen. En zo zullen er nog wel uitzonderingen en achterpoortjes vermeden moeten worden, zeker in dit land dat ook de tering naar de nering zal moeten zetten. Vergeet anders maar de recessie, vrees de depressie.
.
|