Bij de allerlaatste zgz ‘superkern’ van vrijdag heeft de N-VA een zoveelste reeks uitgaven van ettelijke miljoenen euro niet meer mee goedgekeurd, gewoon omdat de partij – m.i. terecht – denkt dat het wel eens mocht ophouden met initiatieven die niet passen in het totale corona verhaal en eerder doen denken aan Sinterklaas.
Daarmee zit die fase er ook op en wordt het wachten wat er zal gebeuren na eind juni, wanneer de volmachten aan de reserveploeg van Wilmès meer dan waarschijnlijk niet zullen verlengd worden en men in principe nog drie maand zal over hebben om die ‘volwaardige’ federale uit te vinden.
Geen mens die daar nog in gelooft, zelfs niet de PS van Magnette, waar de voorzitter niet eens meer akkoord gaat met de Waalse MR, laat staan met de N-VA. Er zal dan ook niets anders op zitten dan nieuwe verkiezingen uit te schrijven, waarbij de PS gegarandeerd stemmen zal blijven verliezen aan de communisten van de PTB en de N-VA aan het Vlaams Belang. Het resultaat zal zijn een nog grotere impasse, die alleen kan worden vermeden als men eindelijk eens zal beslissen af te stappen van de nutteloze regeringsvormingen van het laatste decennium met traditionele partijen die zelfs samengeteld niet meer in staat zijn een meerderheid te vormen. Er zal dus moeten gepraat worden tussen de gewestregeringen, de enige entiteiten die in dit land nog werken. Maar dan geen Wilmès III, zoals Peter De Roover suggereerde, zijnde een Wilmès II plus PS en N-VA.
Het zou best kunnen dat straks de liberalen het kind van de rekening zullen worden. In het zuiden kunnen Magnette en Bouchez niet meer door één deur en in het noorden is men de liberalen liever kwijt dan rijk, zeker nu gebleken is dat nieuwe voorzitter Lachaert de fratsen van Somers moet ondergaan. Dat laatste zou kunnen betekenen dat ook de Vlaamse deelregering in de problemen zou kunnen komen, tenzij CD&V een einde zou willen maken aan het cordon, iets dat al lang genoeg een schande is voor een christelijke partij. Het VB zou dan in Vlaanderen ofwel kunnen deelnemen aan de macht, ofwel een minderheidsregering van N-VA en CD&V vanuit de oppositie steunen tot de volgende gewestelijke verkiezingen van 2024. Tot voor kort een mission impossible, maar het alternatief zou een totale blokkering kunnen betekenen.
Dromen mag, maar het wordt toch stilaan tijd dat men ophoudt met een kwart van de Vlaamse kiezers geen rekening te houden. Dit laatste is zelfs de mening van de eerder linkse socioloog Mark Elchardus in een interview in de laatste weekeindeditie van De Standaard, waarbij o.a. zijn uitspraak: ‘De partij waarvan ik lid zou zijn (Sp.a?), krijgt dan mijn lidkaart terug’.
|