|
Buiten enkele belgicisten van het type Bouchez is er haast niemand in dit land die gelooft dat het nog werkt. De belangrijkste reden is de vergelijking van het verhaal van het teveel aan koks dat het eten bederft. De Wever had al eens voorgesteld af te stappen van het evenredig kiessysteem en dat van het meerderheidsstelsel van de Angelsaksen over te nemen. Als we echter zien wat voor een potje die er van maken in de UK en de USA, zoals ik reeds stelde in mijn blog van 6 dezer (‘De Verdeelde Staten), dan is dit ook niets om over naar huis te schrijven,
In haar “Pleidooi voor politieke renovatie’ komt de denktank Itinera nu met een ander voorstel. Die pleit ervoor om in de Kamer het Franse model van meerderheidsstelsel met twee stembeurten in te vullen. Bij Itinera zijn ze ook niet van gisteren en weten ze dat in zo’n systeem een deel van de publieke opinie nauwelijks nog aan bod zal komen. Om dat te compenseren heeft Itinera echter een (volgens haar) lumineus idee. Ze wil die ondervertegenwoordiging compenseren door het bij ons nu gangbare evenredig kiesstelsel nog wel te passen in de Senaat, die opnieuw een wetgevende en grondwetgevende vergadering zou worden. Daar men beseft dat dit geld gaat kosten, geld dat er momenteel niet is, stelt Itinera voor de financiering van de partijen serieus terug te schroeven. Dit zou als bijkomend voordeel hebben, dat de particratie die dit land verlamt aan banden zou kunnen worden gelegd en de echte democratie opnieuw een kans krijgt. Tenslotte stelt Itinera voor een soort ‘correctief referendum’ in te voeren, maar wel gekoppeld aan strikte voorwaarden, wat die ook mogen zijn. Dat zou pas echte democratie zijn, maar daar huivert de Belgische politiek voor. Met de uitslag van het enige referendum van betekenis dat in dit land ooit werd gehouden – dat over de koningskwestie - werd geen rekening gehouden. De Vlaamse meerderheid voor het behoud van Leopold III als koning capituleerde voor de Waalse minderheid die op straat kwam en dreigde met een burgeroorlog.
Tot daar de hersenspinsels van de denktank. En zeggen dat het voorstel uit mijn blog van 6 dezer veel eenvoudiger en vooral goedkoper zou uitvallen: ‘Laat de zaken zoals ze zijn, maar verhoog de kiesdrempel van 5 naar 10% - desnoods met een tussenstap op 7,5% - en dan zullen we meteen verlost zijn van overtollig geworden partijen. Verander die Senaat weer niet, maar schaf hem af, samen met de Provincieraden, de onnodige Franse Gemeenschap die miljarden schulden blijft maken en reduceer inderdaad de financiering van de particratie tot een aanvaardbaar minimum. Dat laatste zou ook best kunnen met de subsidiëring van de kranten, die – mede door de opkomst van de sociale media - veel hun invloed en klanten verloren hebben.
Dromen mag.
|
