|
Er was dezer dagen nogal wat ophef, nadat bleek dat meer dan de helft van het verplegend personeel in de Belgische francofone ziekenhuizen en woonzorgcentrales liever niet gevaccineerd wordt tegen het coronavirus. In Vlaanderen is dat amper 6%. Als reden wordt daarbij gegeven dat onze francofone Brusselaars en Walen beïnvloed worden door wat in Frankrijk gebeurd, waar men in de Zorg ook eerder sceptisch staat t.o.v. het vaccineren en ik denk ook dat dat inderdaad de reden is.
Ik heb in deze rubriek al meer dan eens geschreven dat onze francofonen naar la douce France kijken als konijnen naar een lichtbak. Op onze Franstalige media, in het bijzonder op de Tv- uitzendingen, wordt heel wat gekeken naar wat in Frankrijk gebeurt. Bij het avondnieuws op de Tv zap ik wel eens naar RTL en moet ik meemaken dat daar soms ook meest banale criminele feiten en het leven van bekende Fransen regelmatig uitvoerig worden getoond en becommentarieerd. Dat kan gaan over een moord in de Provence, een brandstichting in Bretagne of zelfs over grensoverschrijdend gedrag van e.o.a. Franse artiest, waarvan wij in Vlaanderen niet eens het bestaan vermoedden. Of over een gerechtszaak over de erfenis van Johnny Hallyday op een Parijs tribunaal en dergelijke meer.
Het vaccineren tegen het coronavirus is bij ons niet verplicht én is kosteloos. Het verschil tussen Francofonië en Vlaanderen is echter dermate groot, dat men zich daarover terecht vragen kan stellen. Mochten de transfers vanaf 2024 effectief worden afgebouwd en Wallonië helemaal financieel in de put zou komen te zitten, wat houdt hen daar dan nog tegen om bij Frankrijk aan te sluiten? Vraag is maar of de Fransen er de ‘petites belges’ wel bij zouden willen. Ze hebben daar zelf al genoeg armoedige landsstreken.
|
