In deze rubriek heb ik het al meermaals gehad over het rampzalig beleid van Guy Verhofstadt die na jaren in de oppositie haast flamingant geworden was en die met zijn burgermanifesten de rechtervleugel van de toen reeds sterk verwaterde Volksunie kon verleiden, wat later leidde tot de overstap van mensen als Jaak Gabriëls, Hugo Coveliers, Bart Tommelein en Bart Somers. Verhofstadts ultieme droom was echter niet de nieuwe grote Vlaamse volkspartij, maar het Belgische federaal premierschap. Om dat te bereiken, verloochende hij alles wat hij in die burgermanifesten had geschreven, gaf hij, om te PS te lijmen, miljarden euro’s weg aan het hopeloos verknoeide Franstalig onderwijs en maakte hij, samen met begrotingsminister Vande Lanotte, de spaarpot op die Dehaene had achtergelaten om de kosten van de voortschrijdende vergrijzing op te vangen. Zo legde hij de basis van het huidige Belgische deficit, dat alleen nog moet onderdoen voor dat van enkele Club Med landen.
Men zou zeggen dat ze het in de liberale familie nu wel geleerd zouden hebben, maar niets is minder waar. De geschiedenis herhaalt zich. Alexander Decroo liet als neofiet op het federale niveau in 2010 de regering Leterme vallen over de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde, om later als minister in de regering Michel te pleiten voor herfederalisering, iets wat de Vlaamsnationalisten net niét wilden. Nu ook hij federaal premier kon worden, aarz7elde hij geen ogenblik om, net als Lachaert en Quicky, zijn eigen blauwe achterban in de wind te zetten, kazak te keren en een regering te vormen zonder meerderheid in Vlaanderen. Dit alles terwijl hij als liberaal best wist dat dit België overleeft dank zij de Vlaamse economie (70%), de Vlaamse export (83%) en de Vlaamse belastingen (90%).
En dan zijn er nog van die simpele zielen – ook in Vlaanderen - die het geweldig vinden dat Alexander Decroo zo vloeiend Frans spreekt. Dat is nogal wiedes: het is de man zijn moedertaal, letterlijk Open VLD blijft in werkelijkheid nog altijd dezelfde oude PVV: de ‘Pest Voor Vlaanderen’. We kunnen alleen maar hopen dat de eigen achterban, die zich verraden voelt, de kazakdraaiers bij een volgende verkiezing te rekening zal presenteren
---
En dan is er de zaak ‘Let’s go Urban’ van Sihame El Kaouakibi. Buiten de subsidies die ze van de Stad Antwerpen kreeg en waarbij men twijfelde wat ze ermee gedaan had, ligt ze nu overhoop met Open VLD, ook al over centen. Zo’n vroom vrouwtje, ze is zelfs naar Mekka geweest. Dat kan men zien aan de ‘El’ tussen haar voor- en achternaam.
|