In mijn blog van 16 dezer (‘België speelt cavalier seul’) had ik het terloops reeds even over de recente opiniepeiling van o.m. Het Laatste Nieuws, RTL en VTM waaraan nauwelijks aandacht werd besteed. Dit gebeurde niet alleen o.w.v. het feit dat de politique politicienne dezer dagen zich ruim in de schaduw van het coronagebeuren afspeelt, maar ook doordat de verschillen met een vorige peiling voor bijna alle partijen (met uitzondering van de Waalse communisten) binnen de 1% bleven, terwijl de foutmarge van zo’n peiling 3% is. M.a.w. te verwaarlozen.
Ondertussen zijn er in Nederland verkiezingen geweest waar, in tegenstelling tot onze peilingen, wel brokken werden gemaakt. Dat de zgz ‘rechtse’ liberale VVD van Rutte fors vooruitging was door iedereen voorspeld en dus geen verrassing. De links- liberale D66 profiteerde er zelfs mee van door de tweede partij te worden. De rechtse partijen deden het minder goed. De PVV van Wilders ging zelfs licht achteruit terwijl het Forum voor Democratie van Baudet het nog verrassend goed deed nadat die partij vorig jaar bleek te zijn ingestort. Een afgescheurde lijst haalde als derde rechtse partij zelfs nog het parlement. Evenals in Catalonië, Schotland en ook bij ons in Vlaanderen zijn de nationalisten er verdeeld en dat blijft een droevige zaak.
De grootste verrassing van de Nederlandse verkiezingen was wel de ruime nederlaag van links. GroenLinks van goeroe Jesse Klaver, de partij waarvoor onze groene Kalveau speciaal naar Nederland trok om er wat van op te steken en die voor ons Mateke een voorbeeld leek voor de lancering van zijn ‘Vooruit’, verloor liefst de helft van haar zetels en voor de andere linkse partijen was het al niet veel beter. Men kan zich ook vragen stellen wie die ‘Timmerfrans’ daar bij Europa nog vertegenwoordigt als vice-president van de E.U.-commissie, nu zijn PvdA na de rampzalige stembusuitslag van de vorige keer er nu niet één zetel van terug kon winnen en zo goed als niets meer voorstelt.
Het zal bij ons zo’n vaart niet lopen, zelfs mochten er nu verkiezingen zijn. Eens die coronapandemie niet meer het hoofdthema zal zijn en er weer echt iets zal moeten gepresteerd worden, denk ik niet dat de foutenmarge zich zal blijven beperken tot één of meerdere procenten of wat gerommel in de marge. Het verschil met Nederland is dat men daar niet tot over de oren in de schulden zit en men er bij het begin van de coronacrisis zelfs een overschot op de Begroting had, terwijl bij ons toen al een zwart gat gaapte, waarvan men nu zelfs de bodem niet meer ziet.
|