Rond de Vlaamse Volksbeweging (VVB) staat (nog) geen cordon sanitair, maar veel scheelt het toch niet. In de media komt de vereniging bitter weinig aan bod en op de SP.a zender, die VRT heet, helemaal al niet. Toch blijft de VVB naarstig voortdoen en schudt ze het ene initiatief na het andere uit de mouw. Ze is zelfs een verkiezingscampagne begonnen onder de slogan "Ik kies voor Vlaanderen". Dat werd aangekondigd op een druk bijgewoonde nieuwjaarsreceptie, waarop parlementairen van vijf partijen aanwezig waren: VB, N-VA, SPL, LDD en CD&V. Die laatste partij was dan wel aanwezig, eigenlijk hoort ze daar niet (meer) thuis. Een partij die een regering steunt zonder Vlaamse meerderheid, kan bezwaarlijk nog een Vlaamsvoelende partij worden genoemd. In feite wordt de komende kiescampagne er een die de kiezer niet zozeer moet zeggen, voor wie hij/zij moet stemmen, maar eerder voor wie niét: - Niet voor CD&V, zoals hierboven al aangegeven; - niet voor de Open VLD om dezelfde reden; - niet voor de SP.a, die er zelfs in de oppositie niet in slaagt enigzins Vlaamsvoelend te zijn; - zeker niet voor Groen!, waarvan men op voorhand weet dat ze Vlaanderen zal verraden. Nu hoor ik al zeggen, dat we in juni niet voor de federale, maar voor de regionale regering gaan stemmen. Dat klopt, maar ook regionaal moeten we geen partijen belonen, die ons federaal een mes in de rug steken. Mochten ze er na de verkiezingen nog bij zijn, dan is het zaak dat de huidige Vlaamse partijen die slaafs onder een francofone meerderheid proberen te functioneren, in die nieuwe regionale regering zo zwak mogelijk staan. Tenslotte nog dit: langzaam maar zeker tekent zich in het Vlaamse politieke landschap een trend af, waarbij meer linksgezinde Vlamingen zich beginnen te roeren. Denk maar aan Albicht, Defoort en de Gravensteengroep. Dit is hoopgevend, al haalt het momenteel politiek gezien nog weinig uit. Op de nieuwjaarsreceptie was er maar één linkse partij aanwezig, de SLP, die maar één vertegenwoordiger hebben in het federale parlement en waarvan de toekomst uiterst onzeker is. Er is nog werk aan de winkel.
