In mijn blog van 4 dezer (‘Het Waalse failliet’), had ik het reeds over de benarde financiële toestand bij onze zuiderburen. Met de ‘waterbom’ (dixit Frank De Boosere) die, op Henegouwen na, zowat heel Wallonië heeft getroffen (en hoe!), kan het daar alleen maar erger worden.

   Er zal nog heel wat gediscussieerd worden of men de ramp in het Luikse had kunnen vermijden of die tenminste minder erg had kunnen zijn, mocht men de stuwmeren, in de eerste plaats die van Eupen, voorafgaandelijk had geleegd. Feit is dat Wallonië nu aankijkt tegen een heropbouw die haast niet te overzien is en rijst de vraag of het Waals gewest dit zal aankunnen. Op korte termijn wordt uit de eigen begroting 2 miljard euro gedeblokkeerd, waarvan de helft via een lening, terwijl 800 miljoen van de Europese relancemiddelen worden afgeleid naar het herstel van het rampgebied. E.e.a. zal ertoe leiden dat Wallonië veel schulden zal moeten maken, terwijl Waals Gewest en de Franse Gemeenschap samen nu al een schuld hebben van 32 miljard euro, die tegen 2024 zou kunnen oplopen tot 44 miljard.

   Misschien is het moment gekomen dat Wallonië eens werk gaat maken van een echt herstelplan (Di Rupo lanceerde 2 maand geleden al zijn zesde plan! ), door bv zich te reorganiseren en – om te beginnen - die Franse Gemeenschap – die Wallonië jaarlijks miljarden euro kost - te laten opgaan in het Waals gewest, zoals dat bij Vlaanderen al decennia lang het geval is. Wallonië heeft geen extra gewestregering nodig. Tegelijk zou er ook eens werk kunnen gemaakt worden van het activeren van de paar honderdduizend werklozen die de regio telt en zeker de jongeren onder hen op te leiden voor een job in bv de bouw. Men zal er straks volk tekort komen om alles te herstellen. Zelfs Waalse economen, zoals de alom gerespecteerde Étienne de Callatay, pleiten er al langer voor om problemen zoals de Waalse inactiviteit, de te lage onderwijskwaliteit en opleidingsgraad, de gebrekkige arbeidsbemiddeling en de zwakke efficiëntie aan te pakken. Er wenkt nu werk, veel werk in de eigen streek. Als dat niet gebeurt, zal het federaal niveau er straks weer voor moeten opdraaien en riskeert Vlaanderen daarvan weer het leeuwenaandeel voor haar rekening te mogen nemen.

Men heeft in Wallonië 2 treinstions neergepoot van samen 600 miljoen euro als ik mij niet vergis.

Of was het er 1 dat 300 miljoen begroot was en er 600 gekost heeft?

Misschien hadden die stations het wel met "iets" minder kunnen doen, en had men het overige geld voor de nodige infrastuctuur aangaande de waterhuishouding gebruikt.

Maar ja... het oog wil ook iets hé.

Men heeft er nooit met centjes kunnen omgaan, omdat ze overvloedig uit Vlaanderen werden aangereikt.

Het is nooit anders geweest, en het zal nooit anders zijn.

Wat niet wegneemt, dat wat de bevolking van de getroffen gebieden in Wallonië, Luxemburg, Duitsland, Nederland, en Limburg overkomen is een ramp van formaat is.

26-07-2021, 11:41 Geschreven door Walter F.