|
N.a.v. het pleidooi van Bart De Wever op 21 juli jl (nota bene: op de Belgische nationale feestdag) voor een terugkeer naar de Verenigde Lage Landen (de zgz 17 provincies) heb ik daarop al twee keer gereageerd in mijn blogs van 23 juli en van 1 augustus. Het is een onderwerp dat menig Vlaming bezig houdt, zoals bleek uit twee lezersbrieven deze week in ‘t Pallieterke. Tijd om daarover nog eens te brainstormen.
Mijns inziens kan het moeilijk anders dan dat de eerste stap er naartoe genomen moet worden binnen het bestaande België. Die kans kan zich voordoen bij de volgende regionale verkiezingen van 2024. Mochten de Vlaamsnationale partijen (mv) dan in hun eigen parlement de meerderheid behalen, dan kunnen ze – al dan niet met nog derde partijen - Vlaanderen officieel uitroepen tot deelstaat van het federale België, met als grenzen de bestaande grenzen van het Nederlandse taalgebied. De zgz ‘Senelle doctrine’, waarover ik het in deze rubriek al meermaals heb gehad..
De tweede stap wordt dan de indeling van het huidige België in een bond met vier confederale deelstaten: Vlaanderen, Wallonië, Brussel en de Duitstalige Oostkantons. Wat daaraan moet veranderd worden, is dat elke deelstaat daarna ook de mogelijkheid moet krijgen confederale akkoorden af te sluiten met de buurlanden. Zo bv de Oostkantons met Luxemburg en/of Duitsland, Wallonië met Frankrijk en/of Luxemburg en Vlaanderen met Nederland.
De derde stap wordt voor Vlaanderen dan de hereniging van de Lage Landen, maar met daarbij enkele ver gaande wijzigingen. Zo zouden het huidige Nederlands Limburg en Belgische Limburg één deelstaat Limburg worden, Noord-Brabant, Antwerpen en het huidige Vlaams Brabant worden weer de deelstaat Brabant. Vlaanderen zou nog bestaan uit West-, Oost- en Zeeuws-Vlaanderen. Boven de Moerdijk wordt het Holland, met uitzondering van Friesland dat met zijn eigen taal een aparte deelstaat zou worden,.
En Brussel? Dat gewest zou een meertalige stadstaat worden, zoals er ook in Duitsland al bestaan (Bremen bv) en dat zelf zal beslissen of en met wie het confederale akkoorden zal sluiten, Als het financieel leefbaar wil blijven, zal dat met Vlaanderen zijn, het enige gewest dat Brussel mee kan onderhouden. In dat Brussels gewest zouden het Frans, het Nederlands, het Duits en eventueel het Engels (o.w.v. het internationaal karakter) de garantie moeten krijgen gelijkwaardig behandeld te worden.
Met een kustlijn (én haar achterland) bezaaid met zeehavens, van Oostende, over Zeebrugge, Gent, Terneuzen, Antwerpen, Rotterdam, Amsterdam tot Den Helder, kan het voor de herenigde Lage Landen alleen maar beter worden.
Ik weet, het is (voorlopig nog) een utopie, maar dromen mag.
|
