Volgens berichten die circuleren in Vlaams-nationale kringen, zou de Vlaamse Volksbeweging (VVB) sinds vorig jaar zo'n duizend leden verloren hebben. Dat er iets in die zin gebeurd is, blijkt ook uit de webstek van de vereniging, die sinds kort haar ledenaantal niet meer vermeldt. Zoveel leden verliezen is zonder meer dramatisch. De oorzaak daarvan dient waarschijnlijk te worden gezocht in de uitspraken van de nieuwe voorzitter Eric Defoort, die in een artikel in Knack vorig jaar de mensen van o.a. voorpost en TAK de mantel had uitgeveegd en vond dat hun acties niets uithaalden. Defoort is eerder van linkse stempel. Dat de voorzitter van de VVB eerder links is, is een nieuwigheid. Toch moeten we vermijden in Vlaanderen niet te gaan overdrijven met de tegenstelling links-rechts. Zolang het gaat om interne zaken, zoals bv binnenkort de regionale verkiezingen, is daar niets mis mee. Op nationaal vlak blijft het echter een zeer punt, dat Vlaanderen hopeloos verdeeld blijft. Hoe het wél zou moeten laten de francofonen zien. Die sluiten de rangen als het er op aankomt hun zaak te verdedigen en komen als één blok naar buiten, links én (zeer gematigd) rechts samen. Links Vlaanderen is altijd een verwaterd Vlaanderen geweest, soms zelfs een anti-Vlaanderen. Dat laatste komen we nog tegen in het partijtje dat zich Groen! noemt en dat voor mijn part best (weer eens) onder de kiesdrempel zou verdwijnen. Voor de SP.a wordt het echter stilaan tijd kleur te bekennen. De partij zit nationaal in de oppositie en moet op niet teveel steun van de Waalse socio's meer rekenen. Mede als gevolg daarvan, zijn er steeds meer linkse Vlamingen die het licht hebben gezien en die beseffen, dat het zo niet verder kan. Dan heb ik het niet alleen over Defoort, maar ook over mensen zoals een Herwig Jorissen (ABVV metaal) en de Gravensteensteen groep. Electoraal stelt het allemaal niet zo veel voor, maar toch moet de Vlaamse Beweging er steeds meer rekening mee houden, al was het maar om de rangen te sluiten in de confrontatie met de francofonen over de staatshervorming en het herverdelen van het kunstmatige land dat België heet. In een confederaal of onafhankelijk Vlaanderen zal er een links-rechts discours blijven. Daar is niets mis mee. Vóór het echter zover is, moeten we vermijden onze meningsverschillen op straat uit te vechten, met de francofonen als lachende derde.
Reacties op bericht (1)
07-02-2009
griezel
De oplossing is toch heel simpel: dat de griezel ontslag neemt.