In de nasleep van ‘De Stemming’ putten onze media zich uit om te voorspellen hoe het politieke landschap er straks, bij voorkeur tegen de verkiezingen van 2024, uit zal zien. Dat is pas over twee jaar en in de Belgische politiek een eeuwigheid. Zeker is wel dat de centrumpartijen, in de eerste plaats CD&V en Open VLD, verder achteruit zullen gaan, al gelooft men eerder dat de liberalen op federaal vlak langer stand zullen houden dan de christendemocraten.
E.e.a. kan te maken hebben met het feit dat de Waalse liberalen het goed blijven doen, terwijl de christendemocratische familie in Wallonië politiek helemaal niets meer voorstelt. Na de rel over het debat van Van Grieken met Bouchez, had deze laatste zich wel min of meer verontschuldigd, maar is hij daarop terug gekomen. Ten eerste vraagt hij waarom hij niet met het VB zou mogen debatteren als alle Vlaamse partijen dat wél mogen. En ten tweede zegt Bouchez dat, als de francofonen het cordon t..o.v. uiterst rechts willen behouden, ze dat ook moeten doen t.o.v. uiterst linkse PTB, de Waalse tegenhanger van de PvdA., maar dat gebeurt niet.
In de marge van bovenstaande blijft het trouwens opmerkelijk dat Egbert Lachaert door onze Vlaamse politieke commentatoren nog steeds bestempeld wordt als een ‘diepblauwe’ liberaal. Als dat waar was, had de man nooit zijn woord gebroken t.o.v. zij eigen even diepblauwe achterban en had hij gekozen voor Paarsgeel i.pl.v. van Paarsgroen. Hij is toen gezwicht omdat Crootje dan het federaal premierschap zou krijgen. Puur postjespakkerij. Als Belgisch politicus had hij moeten weten dat zo’n premierbonus niet gratis is en de partij zou verplichten tot toegevingen die ze normaal niet zou doen. Zeker voor een partij die maar op de zevende plaats staat.
Lachaert is een slechte partijvoorzitter. Hij kan het goed uitleggen, maar wie gelooft hem nog? Hij zou best het voorbeeld volgen van Almaci en Coens. Of wil men wachten tot de Open VLD helemaal richting kiesdrempel zakt?
|