Het zit Crootje maar niet mee. Er is nu wel een akkoord binnen zijn regering over de hervorming van de pensioenen, maar dat kwam er pas na 10 vergaderingen, waarvan enkele tot een stuk in de nacht en is een compromis à la belge geworden, met de nodige achterpoortjes, uitzonderingen en uitzonderingen op de uitzonderingen. De typische Belgische koterij zeg maar en zeker niets om op de nationale feestdag van 21 juli mee uit te pakken. Of dat alles later nog betaalbaar zal blijven, moet nog blijken, maar het wordt steeds duidelijker dat deze paargroen+ regering met 7 partijen tot niets degelijks nog in staat lijkt.
Ondertussen is daar voor Crootje nog bijgekomen dat Sophie Wilmès definitief beslist heeft uit de federale regering te stappen, waardoor hij een andere minister van Buitenlandse Dinges heeft moeten aanvaarden en geen verder misbruik kan maken van het tijdelijk overnemen van de buitenlandse job om zijn mogelijke internationale carrière uit te bouwen.
Hoedje af trouwens voor Sophie, die na haar al onwaarschijnlijke blitzcarrière** (ze zat telkens op de juiste plaats toen er opgeschoven diende te worden) haar prioriteiten heeft gesteld waarbij haar gezin op de eerste plaats kwam.
---
**Bij de federale verkiezingen van mei 2014 stond Sophie Wilmès als eerste opvolger op de MR-lijst voor de Kamer van volksvertegenwoordigers in de kieskring Brussel. In oktober 2014 kwam ze in de Kamer als opvolger van MR-volksvertegenwoordiger Didier Reynders, die als minister toetrad tot de regering-Michel I. In 2015 volgde ze Hervé Jamar op als minister van Begroting belast met de Nationale Loterij. Na de val van de Regering-Michel I op 9 december 2018 en het vertrek van de N-VA-regeringsleden, kreeg ze eveneens de bevoegdheden Wetenschapsbeleid en Ambten. De regering-Wilmès II bleef in functie tot 1 oktober 2020, toen de regering-De Croo de eed aflegde. In deze regering werd ze vicepremier en minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel én belast met de Federale Culturele Instellingen.
Ondertussen ‘riskeerde’ zij nog .secretaris-generaal van de NAVO te worden in opvolging van de Noor Jens Stoltenberg, die in het najaar bij de NAVO vertrekt om gouverneur te worden van een Noorse provincie. Daar zal wel niets meer van in huis komen, want ook voor haar telt het gezegde dat ‘op het einde van de rit het alleen de familie is die nog telt’.
*’Sophie’s choice’ is toevallig ook de titel van een film uit de jaren 1980.
|