|
Al jaren schrijf ik in deze rubriek dat de officiële cijfers van de noord-zuid transfers maar de helft zijn van de werkelijke en dat Vlaanderen elk jaar zo’n 12 miljard euro van zijn welvaart afgeeft aan Wallonië, die daar zo goed als niets mee doet en het hoofdzakelijk uitdeelt zonder het ook maar ergens in te investeren. Officieel spreekt men altijd van zo’n 6 miljard die Wallonië zou krijgen in directe en indirecte overdrachten via de sociale zekerheid, maar men vergeet daarbij dat Vlaanderen zo’n 90% van de Belgische staatsschuld betaalt (Brussel 10% en Wallonië 0,0% - nul komma nul!)).
Dit laatste wordt nog maar eens bevestigd door een nieuw boek van VB-kamerfractievoorzitter Barbara Pas en ere-Vlaamsparlementslid Lode Vereeck, dat in oktober uitkomt. Over het hele jaar 2021 komen zij aan 12,9 miljard, zodat ik er toch nog niet zo ver naast zat.
Ik heb het boek (‘Bodemloos’) nog niet gelezen, maar in principe zouden deze transfers moeten beginnen uitdoven vanaf 2025, zoals bepaald in de zesde en tot nu toe laatste staatshervorming om verdwenen te zijn in 2035. ‘Eerst zien’, zei de blinde.
Ondertussen gaan er buiten de officiële transfercijfers nog steeds verdoken transfers door. Daartoe behoren alle financieringen waarbij Wallonië en Vlaanderen evenveel krijgen in absolute cijfers, terwijl Vlaanderen 60% van de bevolking uitmaakt. Dat geldt ook voor de politieke benoemingen, tot op het federale niveau toe, maar soms is het veel subtieler.
Zo is de energiesteun ook al een verborgen transfer. Gezinnen die verwarmen met stookolie krijgen een steun van 300 euro, die met gas 400. Maar in Wallonië verwarmt men 56% van de woningen nog met stookolie, in Vlaanderen slechts 25%, wat maakt dat onze zuiderburen per gezin meer krijgen. En zo gaat dit carrousel maar door en zal dat zo blijven tot men dit land dat men – volgens The Economist - niet meer zou uitvinden mocht het niet bestaan, in zijn huidige vorm afschaft.
|
