Ik heb er in deze rubriek al een paar keer op gewezen dat het in West-Vlaanderen, de provincie met de meeste vacatures en waar de nood aan nieuwe medewerkers het grootst is, men gemakkelijker aan Noord-Franse werknemers geraakt dan aan Walen uit Henegouwen, dat nochtans raakt aan West-Vlaanderen. De reden daarvoor is, dat de werkloosheidsuitkeringen in Frankrijk uitdovend zijn in de tijd en men bij ons kan blijven doppen tot aan zijn pensioen en zelfs dan nog pensioenrechten kan blijven opbouwen, de zogenoemde ‘gelijkgestelde periodes’.

    Dat is nog steeds zo, al heb ik ontdekt dat er ook een tweede reden is. Heel wat Noord-Fransen uit de grensstreek, die de Fransen trouwens ‘Les Flandres’ noemen, zijn in feite verfranste Vlamingen, die – alhoewel al eeuwen onderdrukt – toch enige Vlaamse kwaliteiten hebben behouden. ‘Menschen lik wiedre’ zoals ze dat in sappig West-Vlaams zeggen.‘ Hard werken zit ook bij hen nog in de genen’, zou Magnette het verwoorden.

   Dat laatste kwam ook tijdens het aan de gang zijnde voetbalseizoen nog aan het licht, toen een Frans-Vlaamse amateurclub voor de beker van Frankrijk uitkwam tegen PSG, ertegen natuurlijk verloor met grote cijfers, maar waar tijdens de match de hele tijd meer Vlaamse leeuwenvlaggen te zien waren dan bij gelijk welke wedstrijd in de Belgische competitie.

   Het bloed kruipt waar het niet gaan kan!