‘Is dit Ai (Artificiële intelligentie) of is erover nagedacht’, was een bedenking die ik maakte bij mijn eerste blog erover. Het was even schrikken toen ik in de laatste weekeindeditie van De Tijd opnieuw een  column te zien kreeg van Koen Meulenaere, alias Kaaiman, de satiricus die zijn soms bijtende columns eerst kwijt raakte bij Knack, maar daarna, samen met Ril Van Cauwelaert, overstapte naar De Tijd. Ergens vorig jaar ging Koen met pensioen en stopte hij ermee, tot spijt van velen en jolijt van een aantal politiekers en advocaten die hij regelmatig over de hekel haalde.

   Kaaiman komt echter niet echt terug. De column van dit weekeinde was nl gemaakt via Ai, oftewel kunstmatige intelligentie. Het was gebeurd  met toestemming van Meulenaere zolang hij er zelf niets voor moest doen en de eventuele dagvaardigingen ook voor artificiële auteur waren.

   Het resultaat van dit alles gaf me wel gedeeltelijk gelijk. Complexiteit en echtheid van creativiteit blijken niet zomaar te automatiseren te zijn. Mission failed, tenminste om het te kunnen  publiceren in De Tijd, die al bij toch de meest objectieve Vlaamse krant blijft.

--

   En dan nog dit: het zou kunnen dat er morgen geen ‘Strijden eeuwig’ zal zijn, dit o.w.v. enkele PC-probleempjes die mijn nieuwe systeembeheerder pas dinsdag hopelijk zal oplossen. De man is enkele dagen met verlof.