In Brussel zijn er al enkele jaren problemen bij het Hof van Beroep. Op grond van de taalregels en de wetgeving over de taalkundige afwisseling aan de top van Brusselse justitie, had de dienstdoende Franstalige voorzitster Laurence Massart van dat Hof na 5 jaar plaats moeten maken voor een Nederlandstalige magistraat. De dame was echter niet bereid dat te doen, ging twee keer in beroep tegen de weigering van de verlenging van haar mandaat door Quicky. Ze kreeg twee keer gelijk, zowel van de Raad van State als van de Brusselse rechtbank van eerste aanleg. Het resultaat is dat Massart een tweede termijn van vijf jaar mag uitdoen waarbij de taalwetgeving in Brussel met de voeten wordt getreden en herleid tot een vodje papier, en de Nederlandstaligen voor de zoveelste keer het onderspit moeten delven in hun zgz’ hoofdstad van Vlaanderen’.

   En dat is nog niet alles, mocht dat Brusselse Hof van Beroep nog haar werk doen, maar ook dat is niet het geval. Het worstelt al jaren met torenhoge doorlooptijden, vooral bij behandelingen van fiscale zaken. Er zijn al zaken uitgesteld tot 2040…

   Zoals ik hier al langer schrijf hoort dit Brussel niet meer bij Vlaanderen, laat staan dat het daarvan de hoofdstad blijft.