In de zgn septemberverklaring van de Vlaamse deelregering heeft Yves Leterme nog maar eens, juist zoals één jaar geleden, een goed nieuws show gebracht die klopt voor wat de cijfers betreft. Over dat weinige waarover onze deelregering iets te zeggen heeft, doet ze haar werk meer dan behoorlijk. De cijfertjes kloppen en iedereen schijnt er beter van te worden. De bewuste Vlaming wil echter iets meer dan alleen boekhoudkunde. Als diezelfde Leterme sterke uitspraken doet i.v.m. de Vlaams-Waalse betrekkingen, dan wordt van hem verwacht dat hij die ook waar maakt. Dat schreef ik toevallig nog in mijn blog van gisteren n.a.v. de winst van het CD&V in de laatste peilingen. Welnu, van die winst zal niet veel overblijven, want in zijn nieuwste beleidsverklaring is de Vlaamse minister-president weer poeslief voor de francofonen. Zijn uitspraken in Libération hadden waarschijnlijk dus te maken met de komkommertijd. Het doet een beetje denken aan de bekende uitspraak van Lionel Vandenbergh op de IJzerbedevaart van enkele jaren geleden: "Waalse vrienden, laat ons scheiden". Daarna gebeurde er toen ook niets meer. Wij, Vlamingen, zijn blij dat de kleine rekeningen kloppen (al is dat in de eerste plaats een pluim voor minister Van Mechelen), maar wij zouden nog veel blijer zijn als er eens iets aan de grote rekening zou gedaan worden, die van 12 miljard euro die wij jaarlijks zomaar weggeven en die Vlaanderen elk jaar 12 miljard armer maakt. Daarover dus (weer) niets in de Vlaamse beleidsverklaring. Doet hij het of doet hij het niet? Gaat Leterme volgend jaar voor de post van federaal eerste minister of blijft hij de numero uno in de Vlaamse deelregering? Het doet er, m.i., nog weinig toe. In het eerste geval zal hij water bij zijn wijn moeten doen, net zoals zijn CVP-voorgangers en in het tweede zal het allemaal wel bij verbaal geweld blijven. Leterme is in Vlaanderen goed voor de Lamme Goedzakken, niet voor de Uilenspiegels!
|