Sinds de riante overwinning van Patrick Janssens bij de gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen van 8 oktober, denken de grote partijen dat ze nu hét middel voor succes gevonden hebben: de personencultus op zijn Amerikaans. Janssens won inderdaad mede dank zij een barnumreklame in alle media (de andere reden was het aantal vreemdelingen dat massaal op zijn partij heeft gestemd), maar of dit soort publiciteit zich met succes zou kunnen herhalen tijdens de federale verkiezingen, is nog een groot vraagteken. Terwijl Janssens immers door het hele correcte establishment gesteund werd, kreeg de tegenpartij, het Vlaams Belang, geen enkel forum en werd het zelfs meer dan onheus behandeld door journaille allerhande. Die situatie zal zich in de strijd tussen de traditionele partijen volgend jaar zeker niet herhalen.
Toch gaat men het proberen. Dat is dan ook de reden waarom de VLD "spindoctor" Slangen tot een soort schaduwvoorzitter van de partij heeft gemaakt. Hij moet zien waar te maken wat zijn collega PR-man in Antwerpen deed. Of dat zal lukken, is maar de vraag, zeker als hij die campagne moet blijven voeren voor mensen als Verhofstadt, De Gucht, Somers, Dewael en andere Daemsen. Veel vernieuwers heeft de partij niet, buiten dan misschien Marino Keulen en Vincent van Quickenborne. Types als de linkse Vankrunkelsven doen de partij meer kwaad dan goed, dat hebben we pas nog kunnen zien bij de rel over het Iraanse oppositielid dat door de senaat werd ontvangen. Toch krijgt Vankrunkelsven, die zopas in eigen gemeente bij de verkiezingen een forse nederlaag leed, niet de rode kaart. Die was voor Dedecker. Ondertussen is ook professor Bouckaert, voorzitter van de blauwe denktank "Nova Civitas" in Verhofstadts eigen Gent, zelf uit de partij gestapt, wat zeker niet voor vreugdetaferelen zal zorgen.
Bij het CD&V gaat men blijkbaar dezelfde weg op. Leterme wordt in de hemel geprezen en bij elke gelegenheid opgevoerd, of het nu een missverkiezing is, publiciteit voor koemelk of een plaatselijke wielerkoers: Leterme wordt overal uitgespeeld. De man is nu eenmaal dé troefkaart van de partij waarmee men hoopt paars te kunnen breken in de volgende verkiezingsronde. Zelfs áls dat zou lukken, zit het CD&V nog met een groot probleem. Leterme's krasse uitspraken in de "Libération" van deze zomer en tegenover unitarist Luc Cortebeeck van zijn eigen ACV, maken dat hij moeilijk op zijn woorden zal kunnen terugkomen. Hij zegt dat zijn partij niét zal deelnemen aan een volgende regering als er geen verdere staatshervorming komt. Om dat laatste te verwezenlijken, moet er echter een twee derde meerderheid gevonden worden in het parlement, wat betekent dat men tenminste een deel van de Walen ook over de streep moet trekken. Dat wordt aartsmoeilijk, zeker voor Leterme, die het bij onze zuiderburen verkorven heeft door zijn (terechte) uitspraken over hun moedwil of onkunde om Nederlands te leren.
Er is een simpele oplossing om te weten of men met dit land verder kan of niet. Voor de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde heeft men geen twee derde meerderheid nodig. Die splitsing staat al veertig (40!) jaar in de Wet en kan zo worden toegepast. Als de francofone tegenpartij, al dan niet gesteund door de gebruikelijke Vlaamse nestvervuilers, niet bereid is dat eerst te regelen, hoeven er geen verdere gesprekken. Dan houdt men op met België en kan men alles verder regelen vanuit de Vlaamse regering, juist zoals Leterme dat al heeft gesuggereerd.
En dat gaat ook zonder barnumreklame!
|
