Laurette Onkelinx is niet de enige diva in het dramatische theatergezelschap Leterme II. Er is daar nog een zekere Joëlle Milquet, die zich een stevige reputatie van stoorzender heeft opgebouwd. Sinds de laatste federale verkiezingen is ze zowat overal bij betrokken geweest en is ze vooral opgevallen door het afbreken van alle mogelijke voorstellen vanuit Vlaamse zijde. Dat leverde haar de titel "Madame Non" op en "milquettiseren" werd in Vlaanderen een synoniem voor politieke muggenzifterij. Als Milquet echter zelf met een voorstel afkomt, dan vindt ze het niet meer dan normaal, dat iedereen dat zomaar aanneemt. Dat maakten we al mee half december 2009, toen zij met een nieuw arbeidsplan af kwam, het zoveelste in dit land (men schat dat er al enkele tientallen zijn). Ik noemde het het "Milquettaplan", naar analogie met het vroegere "Rosettaplan" van de andere diva, plan dat ook al op niet veel trok, zeker niet voor Vlaanderen. Het Milquettaplan was ook in eerste instantie gericht op de noden van Wallonië en schrapte de loonsubsidie voor 50-plussers, juist een punt waarvoor de Vlaamse deelregering zich had ingezet. Toen die regering dreigde met het indienen van een belangenconflict, werd de zaak opgehouden. Tijdelijk, zo blijkt nu, want madame Non heeft het nu - twee maanden later - toch zover gekregen dat de federale regering met haar eerste plan akkoord gaat en dat Vlaanderen nog maar eens bij de bok wordt gezet. Het is godgeklaagd dat er in die federale regering een minister van Begroting én een van Pensioenen zitten, die beiden stellen dat we onze mensen langer aan het werk moeten houden, maar dat diezelfde sujetten toch dat plan Milquet mee goedkeuren, waarbij het tegenovergestelde wordt bereikt. Vergeten we niet dat ook de federale CD&V ministers hiermee akkoord zijn gegaan, dat terwijl die partij in de Vlaamse regering ertegen is. De spreidstand van de tsjeven wordt zo hoe langer hoe gevaarlijker. Het is nu nl aan de Vlaamse regering om de Maddens doctrine toe te passen en een belangenconflict in te roepen. Als dat niét gebeurt heeft de Vlaamse meerderheidscoalitie geen reden van bestaan meer.
|