De opmerkelijkste uitspraak van de laatste week komt van de kleine Tobback, zoon van en minister achter de huisvrouw uit Kapellen. Zei hij: " Ik ken de oplossingen voor het klimaatprobleem. Alleen weet ik niet hoe ik daarna nog herkozen geraak"! Dat is dan o.m. minister van milieu in Vlaanderen, iemand waarvan verwacht wordt een zekere lange termijn visie te hebben en die denkt aan niets anders dan aan de volgende verkiezingen, binnen vier maanden. Een mooier brevet van onbekwaamheid kon hij zichzelf niet kunnen geven. Hij had bv kunnen stellen, dat het tijd werd dat de Vlamingen zouden ophouden om met huisbrandolie te stoken (50% doet dat nog) omdat die brandstof alleen maar schaarser en duurder zal worden én het milieu mee verontreinigd. Hij had bv kunnen zeggen dat we veel meer zullen moeten inzetten om alternatieve, groene energie in huis te halen maar ondertussen toch te zorgen dat we de tenminste de Kyoto-normen halen, door bv de kerncentrales iets langer open te houden. Kerncentrales stoten nl geen broeikasgassen uit. Nee, Tobbackske heeft schrik niet opnieuw verkozen te worden. Het blijkt trouwens dat alle SP.a-verkozenen zichzelf weer kandidaat zullen stellen, dit in tegenstelling tot bv de CD&V, waar een deel zich terugtrekt of de VLD, waar de partij zelf een deel van haar verkozenen onverkiesbaar maakt. --- Een andere kandidaat op de oscar van de beste mop van de week is Brice De Ruyver, veiligheidsadviseur van Verhofstadt. De man heeft al meer krasse uitspraken moeten doen om de fouten van zijn baasje en diens regering te verdoezelen, maar deze is toch wel van een aparte klasse. I.v.m. de bijna open oorlog die er in de regio Charleroi heerst tussen politie en misdaadorganisaties, waarbij zelfs politiekantoren werden aangevallen, vertelt de veiligheidsspecialist dat "de politieke destabilisatie in Charleroi dat in de hand heeft gewerkt"... Dat betekent, als men tussen de regels wil lezen, dat het misschien beter ware geweest de fraude en omkoopschandalen binnen de lokale PS met de mantel der liefde te bedekken en de cumulards rustig te laten verder doen. M.a.w. Brice zou gekozen hebben tussen pest en cholera. Voor de hoogste verantwoordelijke voor onze veiligheid kunnen dergelijke woorden tellen. Voor Jan met de pet en zijn Lieza betekent het dat er op de hoogste gezagsdragers in dit land niet teveel gerekend moet worden. Het zijn de postjes die tellen, de postjes en niets anders dan de postjes!
|