Om nog even terug te komen op de zaak Erdal en onze Justitie, is het zeer de vraag wie die advocaten van Erdal en haar DHKP-C kompanen betaalt. Als het nl waar is wat verteld wordt, nl dat het hier gaat om pro Deo advocaten, dan betekent dit noch min noch meer dat de Belgische Justitie zelf advocaten betaalt om haar eigen werking te verlammen. Het is niet de eerste keer dat ik daarover schrijf (zie mijn blog "De vijfde colonne" van 7 maart jl). Het is trouwens opmerkelijk dat buitenlanders hier schijnbaar met het grootste gemak de moeilijkste uitzonderingen van onze wetten blijken te kennen en te pas en te onpas zelfs de Staat, ministers en regering voor de rechter durven slepen, iets wat de modale Belg zelfs niet eens zou weten hoe aan te pakken. Dit laatste komt nog maar eens duidelijk tot uiting in de reacties van een groep Afghanen die al een tijdje actie voeren in Brussel om in België een verblijfsvergunning te kunnen bekomen. Alhoewel het hier gaat om mensen die komen uit een land dat, bij wijze van spreken, nog bijna in de middeleeuwen leeft, zijn ze wel, via hun advocaten, op de hoogte van de laatste Belgische wetswijzigingen. Die Afghanen beroepen zich nl op de pas gestemde wet met de "subsidiaire bescherming". Nog nooit van gehoord? Ik ook niet, maar zij wel, dus. Twee van die Afghanen zijn trouwens al naar de Raad van State gestapt en hebben daar nog gelijk gekregen ook. Hetzelfde geldt bv voor dat Kazachs gezin uit Gent dat na zeven jaar verblijf dreigt uit het land te worden gezet. Al na één jaar werd hun verzoek afgewezen (Kazachstan kent geen oorlog en het gezin heeft hier geen bestaansreden). Sindsdien hebben die mensen procedure na procedure aangespannen met het gevolg dat ze nu aan het einde van die praktijken zit. Wie betaalt dat allemaal voor een gezin dat geen inkomsten heeft? Het OCMW waarschijnlijk, dus de belastingbetaler. Ook bij die procedures - en zo lopende er honderden - moet het Gerecht telkens tijd vrijmaken en kost dat geld. --- De eigen mensen, al dan niet gesteund door advocaten, die ze dan wel zelf mogen betalen, hebben het niet zo gemakkelijk. Dat hebben we zopas nog kunnen meemaken met de gerechtelijke perikelen die wielrenner Frank Vandenbroucke meemaakt. Nu wil ik meteen toegeven dat Vandenbroucke een hoop miserie zelf heeft gezocht. Niettemin is de hele heisa rond het nemen van doping het sop van de kool niet waard. In principe werd hij zelfs veroordeeld tot het betalen van een kwart miljoen euro (10 miljoen oude Befkes!). Daarna werd hij in beroep vrijgesproken omdat hij voor de feiten al eens gestraft werd door de Belgische wielrennersbond en men - volgens de Wet - geen twee keer gestraft kan worden voor hetzelfde vergrijp. Nu gaat het parket tegen deze uitspraak in beroep en kan het zijn dat straks het hele proces zal moeten worden overgedaan. Dat alles voor een coureur op de terugweg die ooit iets geslikt heeft, terwijl dezelfde Staat zinnens is echte drugsverslaafden in Luik de "dope" gratis te verstrekken! In onze sportwereld loopt het trouwens helemaal fout. De zaak Ye is zo goed als geklasseerd en hetzelfde geldt voor de dopingaffaire rond de Spaanse dokter Fuentes. Zolang Justitie en de sportfederaties elkaar in de wielen blijven rijden, zullen de meeste zaken op een sisser uitlopen. Al die extra processen kosten echter hopen geld en nemen geweldig veel tijd in beslag, tijd die men beter zou gebruiken om de ernstige strafzaken af te handelen, zaken die in dit land dikwijls jarenlang aanslepen en waarvan er niet weinige tenslotte verjaren waardoor de daders ongestraft blijven. Men zou beter heel die Justitie federaliseren. Dat zou een eerste stap zijn om, althans in Vlaanderen, orde op zaken te stellen. Met Onkelinx en Co wordt het sowieso niets. Dat het mens de laatste tijd een beetje schappelijker klinkt, heeft alleen te maken met de naderende verkiezingen.
Reacties op bericht (3)
02-04-2007
Belgisch (Ge)recht of Belgisch krom?
Moet er nog zand zijn???????
02-04-2007, 19:37
Geschreven door Jean
Knap artikel !
Proficiat, Guido !
02-04-2007, 13:04
Geschreven door Ray
Onze onovertroffen Justitie (2)
In België gaat men er radicaal van uit dat "elke Belg" de wetten kent! Net alsof iedereen hier een wetgeleerde is! Voor vreemdelingen ligt het natuurlijk anders, alhoewel de regel zegt dat "iedereen zich aan de wetten moet houden van het land waar men zich bevindt". Maar die sukkelaars komen eigenlijk uit een thuisland waar er waarschijnlijk geen "vaste wetten" bestaan! Dus moeten zij zo vlug mogelijk hier "hun rechten en plichten" leren kennen; vooral "hun rechten" zijn belangrijk, "hun plichten" zijn van minder belang... "Gelijkheid voor de wet" (artikel I) is in het 177-jarige België nog altijd niet ingeburgerd, zelfs niet in de politiek! "Met twee maten en gewichten meten" is er nog steeds de boodschap!
In de sportwereld liggen de "rechten en plichten" ook weer helemaal anders! Wij schreven het al eerder dat in de sport wetten anders geïnterpreteerd worden dan de dagelijkse burgerwetten. De "sportwetten" worden ook anders gesanctioneerd! Op grond van hun sportieve prestaties (of verdiensten) worden vaak sommige sportlui "boven" de burgerwetten en sportwetten verheven. Voor de "sportwetten" gaan de resultaten meestal vóór op de sportiviteit! Dat merken wij duidelijk in alle sporten. Moesten al die aanslagen en overtredingen in het gewone dagelijkse leven gebeuren, dan zouden die zwaar gestraft worden. Van een echte "schone sportwereld" kunnen wij nog bezwaarlijk spreken! Voor sommige praktijken kunnen wij echter nooit onze ogen sluiten. Maar in de sport gaat het wel hoofdzakelijk nog om het geld, het "teveel geld"! Daarom is het echt naïef om in de 21ste eeuw nog over "schone sport" te praten... Onder de noemer "medische begeleiding" gebeuren heel wat zonderlinge zakendoordat overal de "commercie" genadeloos heeft toegeslagen! "Commerciële belangen" dat is de normale slogan tegenwoordig! Als men echt zou willen dat o.a. de doping uitgebannen wordt, zou men wereldwijd doping onder de normale wetgeving moeten plaatsen i.p.v. onder "sportwetten"! Immers sporters hebben voor de jeugd een voorbeeldfunctie. Een zware opdracht voor de politici die daarvan werk willen maken...
