België blijft een uniek land. Dat heeft niet alleen te maken met zijn twee totaal verschillende gemeenschappen, maar ook met zijn politieke cultuur, zijn wetten en geplogenheden. In geen enkel ander land in Europa bv geeft een staat hopen geld uit aan vakbonden om werkloosheidsvergoedingen uit te betalen aan haar leden, terwijl ze daarvoor zelf een organisatie heeft. Dat grapje kost jaarlijks zo'n kleine 140 miljoen euro, puur weggesmeten geld. Enig in Europa is ook dat men in België niet verkozen kan worden in een ondernemingsraad of comité voor veiligheid en hygiëne als men geen lid is van een vakbond. "Closed shop" noemen de Britten dat. Zij hebben het ooit ook meegemaakt, maar Thatcher heeft dat terecht afgeschaft wegens je reinste discriminatie. Verder is België nog zowat het enige land ter wereld waar nog een loonindex bestaat. Die zorgt ervoor onze lonen constant duurder zijn dan die van de ons omliggende landen. Er is nog meer: feestdagen die op een zaterdag of zondag vallen kunnen op een andere dag gerecupereerd worden. Ook dat is enig in Europa. Het is ook een van de weinige landen waar nog een dertiende maand wordt toegekend, buiten de vakantietoeslagen en zo zijn er nog wel enkele curiosa die op e.o.a. manier moeilijk aan buitenlanders uit te leggen zijn: loopbaanonderbreking, tijdskrediet, dienstencheques enz. enz.
Kortom, België lijkt wel een paradijs te zijn. Waarover zeuren wij toch altijd? Wel, al die extra snoepjes dienen ook extra betaald te worden. Het gevolg daarvan is, dat we, op twee andere landen na (Denemarken en Zweden), de hoogste belasting betalen van heel Europa. Het heeft dan dikwijls ook weinig zin werknemers te motiveren door hen meer loon te geven. Meestal houden ze er weinig of niets aan over. Erger nog: als ze daardoor in een hogere looncategorie terecht komen, kan het zelfs zijn dat ze eraan verliezen. Wie veel belasting betaalt, tracht er ook veel te ontduiken en zo wordt men inventief. Een van de spitsvondigheden om werknemers extra te belonen zonder dat ze het geld aan de fiscus moeten afgeven, is de maaltijdcheque. In feite is dit een belastingontduiking, een tweede geldcircuit dat inmiddels zo goed is ingeburgerd dat niemand er zich nog druk om maakt. Behalve dan de bewakings- en brandweerdiensten van de luchthaven van Zaventem, "Brussels Airport" zoals dat nu verkocht wordt. Toen de vernoemde diensten een verhoging van die cheques wilden en niet kregen, gingen ze spontaan in staking. Het gevolg van die actie was dat 200 vliegtuigen niet konden opstijgen noch landen en dat de vakantie van meer dan tienduizend passagiers vergald werd. De schade loopt minstens in de honderdduizenden euro. Zelfs de zelfbenoemde directeur van de luchthaven, volbloedsocialist papa Van den Bossche, kon er niet mee lachen al bleef hij heel voorzichtig in zijn woordkeuze. De kameraden, weet ge wel.
Men gaat nu zien, hoe men dat probleem in de toekomst kan vermijden. Ik kan ze daarbij een goede raad geven. Dat ze maar eens gaan kijken hoe Ronald Reagan dat indertijd in de States oploste. Hij dankte bij een staking van de luchtverkeersleiders alle stakers af en zetten tijdelijk militairen in hun plaats. Als men dat kon doen in zo'n onmetelijk groot land als de U.S.A., moet dat hier een makkie zijn. Zeven man volstaat hier om de brandweer op Zaventem te vervangen. De veiligheid kan door het leger of de politie gebeuren (die laatste valt ook in als ze stakende gevangenisbewakers moet vervangen).
Ziet ge het hier al gebeuren? Nooit van mijn leven. Wij zijn toch oh zo democratisch, mijnheer. Liever de chaos!
|
