Vande La heeft dan eindelijk eergisteren en gisteren de vertegenwoordigers van de club van zeven ontvangen en - alhoewel de scepsis groot is - beslist dat er volgende week zal worden verder gepraat. Of het allemaal veel zal uithalen, is nog koffiedik kijken. In een uiteenzetting voor de regenten van de nationale bank kon Di Rupo, één dag na zijn overleg met de laatste koninklijke bemiddelaar, alvast weinig positief. Het laat zich zo aanzien dat de man er helemaal niet meer op uit is eerste minister te worden van dit land. Hij weet nu waarschijnlijk dat hij dan zijn incompetentiequotiënt (IQ*) zal overschrijden en zich belachelijk zal maken.
Het overleg met de drie Vlaamse vertegenwoordigers van de club werd helemaal overschaduwd door een aanval uit onverwachte hoek, van niemand minder dan Vlaams minister-president, Kris Peeters. Volgens Peeters zal Vlaanderen zwaar moeten inleveren, als het plan van Vande Lanotte doorgang vindt. Daarbij stelt hij - terecht - dat de rode ridder wél al geld beloofd heeft aan Brussel, maar nog geen enkel voorstel heeft voor de splitsing van B-H/V, twee zaken die steeds aan elkaar werden gekoppeld. Tenslotte heeft Peeters weinig vertrouwen in een dossier waar men, na 35 dagen moeilijk overleg met o.a. de nationale bank, het planbureau en een handvol geleerde professoren, nog altijd alles en nog wat kan amenderen. Dat wordt dus, in het beste geval, weer ouwehoeren en aanmodderen from here to eternity, waardoor nieuwe verkiezingen steeds meer in beeld zullen komen.
Vande Lanotte heeft m.i. wel één punt en daarin schijnt hij te zijn bijgetreden door alle leden van de onderhandelingsgroep (Vlamingen inbegrepen): eender wat voor compromis er straks eventueel uit de bus komt, ook Vlaanderen zal dan mee moeten besparen, zoals ook Wallonië en Brussel én het federale niveau dat zullen moeten doen. Heel de westerse wereld haalt de dag van vandaag de broeksriem aan. België zal daaraan niet ontsnappen en Vlaanderen dus ook niet. Dat betekent, dat Peeters zijn begrotingsplannen inderdaad zal moeten aanpassen. Dat houdt echter niet in, dat hij zijn beloftes niet moet houden, met uitzondering van één toch: er komt dan in 2011 geen sluitende Vlaamse begroting. Zoals ik reeds meldde in mijn blog van 18 dezer (De Vlaamse parochieraad), begrijp ik niet dat Peeters en Co zich daarover zo druk maken. België heeft geen sluitende begroting, Wallonië misschien tegen 2015 en Brussel tegen Sint Juttemis. Waarom moet Vlaanderen er dan persé wél een hebben en dan nog tegen 2011? Om daarna te moeten horen dat de anderen het geld zullen pakken waar het dan zal zitten: bij Vlaanderen?
Peeters heeft vroeger ooit eens gezegd, dat hij niets zinnens was het federale deficit mee te helpen betalen als de andere gewesten dat ook niet (konden) doen. Welnu, dan heeft het ook geen zin ergens geld over te hebben als de anderen daar geen probleem uit maken. Samen uit, samen thuis, zoals het spreekwoord zegt.
* Zie "Het Peterprincipe" ("The Peter Principle" door Laurence Peter en Raymond Hull: " Why things allways go wrong"). Buccaneer Books, Cutchogue, New York).
|
