|
Voor wie het (nog) niet zou weten: Guy Mathot (PS) was ooit minister van begroting in een der regeringen Martens. Eén uitspraak van hem is legendarisch geworden: "Het gat in de begroting is er vanzelf gekomen", zei hij, "en zal ook wel vanzelf weggaan". Geen zinnig mens die een dergelijke uitspraak ooit geloofd heeft. Tot nu toe, althans...
Want nu blijkt, dat het extra gat in de Belgische begroting, dat eerst op 25, daarna op 22 miljard werd geschat, nu nog maar zo'n 17 miljard euro zou bedragen (voor het federale niveau zelfs maar 13 miljard). Enfin, dat alles volgens de verklaringen van Guy Quaden, streek- en partijgenoot van Mathot en nog even gouverneur van onze nationale bank.
Als reden voor de toch spectaculaire daling van dat Belgische tekort wordt de verbeterde economische toestand opgegeven: meer mensen aan het werk, meer omzet en meer geïnde belastingen. Volgens mij is dat maar één zijde van de medaille. De andere kant is het feit, dat we met een regering van lopende zaken zitten, die het moet stellen met voorlopige twaalfden en geen nieuwe extra kosten kán maken. Al dat geschreeuw vanwege de belgicisten (én de socialisten) om toch maar zo snel mogelijk een nieuwe regering te hebben, heeft dus in feite waarschijnlijk alleen maar te maken met het invullen van de postjes. Als de situatie immers zo zou blijven evolueren, zit er - althans theoretisch - de kans in dat het tekort in de begroting inderdaad vanzelf uitdooft en dat we feitelijk beter af zijn met een voorlopige regering dan met een echte die weer zou gaan uitgeven.
Bovenstaande is natuurlijk alleen maar theorie. In de praktijk zullen de kosten voor de vergrijzing er wel voor zorgen dat er maatregelen zullen moéten genomen worden en dat die grotendeels zullen moeten bestaan uit besparingen, zoals dat in de andere landen rondom ons gebeurt, in de eerste plaats in Duitsland. Het is niet voor niets dat Duitsland weer op volle toeren draait en dat het feit dat België het goed doet, ermee te maken heeft. Dat het in Vlaanderen beter loopt dan in de rest van het land komt mede door het feit dat hier het Duitse voorbeeld wel moet gevolgd worden. Wij leveren nl heel wat halffabrikaten af die door de Duitse industrie verwerkt worden en van daaruit geëxporteerd. Op de "Belgium Day", die zopas in New-York werd gehouden, bleek dat ons land maar één echt sterk verkoopsargument heeft: onze nauwe economische banden met onze oosterbuur...
|
