Vande La, die eerst beweerde tegen 2 november alles rond te hebben, heeft zijn kalender nog maar eens bijgesteld. Het wordt nu 3 januari van volgend jaar. Dan gaat hij de zeven dwergen zijn eindwerk afleveren en mogen ze twee dagen later allemaal samen nog eens bij sneeuwwitje komen. Dat zou dan geleden zijn sinds 3 september 2010... Met dat alles zou men nog vergeten dat er ook nog andere onderhandelingen lopen, die van de zgz "groep van tien", oftewel de "sociale partners". Dat sociale zou erin moeten bestaan dat de welvaart telkens zo gelijkmatig mogelijk onder alle partners verdeeld wordt. Om dat te kunnen doen moet er dan wel iets te verdelen vallen, natuurlijk. De vorige keren was dat poepsimpel: werkgevers en vakbonden bespraken e.e.a. en als het financiële plaatje niet klopte, dan was er de federale regering die steeds bijpaste. Jammer genoeg is dat nu niet (meer) het geval en het resultaat ervan is, dat de besprekingen van de groep van tien, waarin - nota bene - de Vlamingen weer eens benadeeld zijn, omdat VOKA niet mee mag spelen, evenals het Vande La gedrocht zijn uitgesteld tot volgend jaar. Misschien (wan)hoopt men daar dat Vande La toch eerst zal klaar komen, zodat er misschien toch nog enkele kruimels van de federale tafels zouden, kunnen vallen. Maar er is meer. Buiten de obligate centenkwestie is er het spook van het doen samenvallen van bedienden- en arbeidersstatuten. België is het enige land in Europa dat nog zo'n archaïsche structuren kent. De werkgevers stellen, m.i. terecht, dat, wat er ook uit de bus komt, dit niet mag leiden tot een verdere scheeftrekking van de totale arbeidskosten t.o.v. onze buurlanden. Dat betekent dat de kostprijsverhoging bij de arbeiders moet leiden tot een kostprijsverlaging bij de bedienden en daar knelt het syndicale schoentje. Als er in deze zaak geen oplossing komt, dan blijft België ook op het gebied van arbeidswetgeving een achterlijk land, de zieke man van Europa, om het met Bart De Wever te zeggen. En wie zal hem daarover tegenspreken?
Reacties op bericht (1)
25-12-2010
België is het enige land in Europa dat nog zo'n archaïsche structuren kent.
Het zal nog niet zo vlug gebeuren dat bedienden inleveren inzake ontslagtermijnen of andere verschillen. België leeft van de ophitsende verschillen. De pensioenen van ambtenaren vergeleken met die van ondertussen reeds 1.000.000 sukkelaars en met Belgische stank bedankten die nauwelijks aan 1000 Euro maandelijks geraken. Het beledigende geringe verschil tussen doppen en werken, het gemak waarmee mensen zonder verdienste aan alles en nog wat geraken op de kap van de belastingbetaler, de stresserende omstandigheden waarin diegenen die nog het geluk (of pech?) hebben te (moeten) werken, de boel moeten rechthouden, dikwijls met ongemotiveerde interim-lamzakken (af en toe een goeie) op de werkvloer. De oude 'Belg' zal langer moeten werken terwijl de nieuw aangekomenen van gezondheid zullen blijven blaken wegens een stralende toekomst zonder een klop te hoeven doen, alleen kinnekes maken. Het verschil tussen diegenen waarvan het inkomen tot op de laatste cent gekend is en de provocerend ongemoeid gelaten foefelaars... Enfin, een mens zou nog uren kunnen doorgaan met de bewijzen waarom deze staat enkel recht gehouden kan worden door problemen -als solidariteit vermomd- te laten bestaan en er nog nieuwe bij te voegen. Nog eentje: de levensduurte in Vlaanderen is verschrikkelijk hoog vergeleken met die in Wallonië, moeten sociale uitkeringen niet daaraan aangepest worden? Het is zoals het kindergeld van 38.000 kinderen dat naar het buitenland gestort wordt: voor sommige landen is dat een astronomisch bedrag om het hele dorp jaloers te maken... en te bezitten eventueel. Dit landje kan enkel in de greep gehouden worden door een totalitaire ondoorzichtige resem aan onrechtvaardigheden middels censuur en repressie, en door het dom houden en een (staats)baan in de sociale sector te geven aan onschuldige wichten en nerds en zonen en dochters van diegenen die het verknoeien Tobback en Tobback bijv. En een door en door rotte pers uiteraard. Maar dat wist u uiteraard heer Guido. Blij u te mogen lezen, altijd beheerst. Beste wensen aan allen.
