N.a.v. de weigering van Magnette (‘Magnjet’: goed gevonden hashtag van Crevits) en het voorstel van De Wever om een Vlaams front te vormen, was er meteen de halvelings verwachte njet van blauw Gwendolientje en de even tsjeefse reactie van nieuwbakken CD&V-voorzitter Coens. Die laatste wil wel geen nieuwe federale regering zonder N-VA, maar kan evenmin als zijn voorgangers meteen een duidelijk antwoord geven. Voor Vlaanderen is het maar best dat er nieuwe verkiezingen komen, waarna de Vlaamsnationalisten de traditionele partijen helemaal niet meer nodig zullen hebben. Als die verkiezingen er zouden komen, zullen we weer enkele maanden verder zijn en hopelijk weten wie de nieuwe voorzitter van de Open VLD zal zijn. De partij is aan vernieuwing toe en kan – als dat zou lukken - er alleen maar beter van worden.
Ondertussen heeft het Rekenhof zijn jaarlijkse inkomensaangifte gepubliceerd, waarbij politici, kabinetsmedewerkers en ambtenaren nu voor het eerst niet alleen hun mandaten, maar ook hun inkomsten moesten opgeven. Dat blijkt één grote puinhoop te zijn geworden, waarbij heel wat van die doodwerkers hun aangifte niet eens correct bleken te kunnen invullen. Zelfs een gewezen minister van Begroting, zoals een Vande Lala, bleek er een nul teveel in te hebben staan. En zo’n mensen moeten dan beslissen over inkomsten van anderen! Nog zo iets: men spreekt dan steeds over wat die lui ‘verdienen’. Beter zou zijn te zeggen wat ze ‘krijgen’, want heel wat van hen verdienen het echt niet (dat geldt trouwens ook voor het koningshuis).
Enfin, ik ga er me niet teveel meer aan ergeren, want het zal een nest blijven waarin de kat haar jongen niet zal terugvinden. Wel één opmerkelijk gegeven: de politicus met de meeste renderende mandaten is de heer Karel De Gucht, de man die met de regelmaat van een klok zijn kritiek blijft spuien over andermans zaken en bv recent nog kwam vertellen dat de kiezer de schuldige was van de totstandkoming van de huidige Belgische malaise waaraan hij zelf enkele decennia ijverig aan heeft meegewerkt en nog steeds ijverig zijn zakken blijft vullen!
Dat de procedure om een Belgische federale regering te vormen niet meer lukt, zal nu wel stilletjes aan voor iedereen duidelijk zijn. Hoe men het ook zal draaien en keren, met of zonder het ‘initiatief’ van een koning, het werkt niet meer en is ook niet meer van deze tijd. Het is in de eerste plaats een nederlaag voor de particratie die het politiek leven in dit land steeds heeft kunnen regelen en daartoe niet meer in staat is, mede omdat men de opkomende nieuwe partijen de kans niet geeft mee te doen en de traditionele partijen er niet meer in slagen samen nog een meerderheid te vormen..
De tijd dat de Franstaligen steevast weigerden over staatshervorming en vooral confederalisme nog maar te spreken, laat staan onderhandelen, mag wel eens tot het verleden behoren. Zoals ik reeds schreef in mijn blog van 3 dezer (‘Uit onverwachte hoek’) zijn er nu ook in Wallonië mensen – en niet de minsten – die het daarover akkoord geraken. Denk maar aan die eerder linkse denktank ‘Institut Jules Destrée’, maar ook aan politici van CdH en MR (met uitzondering van unitarist Bouchez), zodat het niet meer alleen een Vlaamse verzuchting zal zijn..
Zoals directeur Destatte van dat instituut al voorstelde, zou men kunnen vertrekken voor de oprichting van een confederaal België dat zou bestaan uit vier evenwaardige regio’s Vlaanderen, Wallonië en Brussel, plus dat van de Oostkantons. Elke regio krijgt de ruimst mogelijke bevoegdheden en alleen dat wat de regio’s overstijgt (Defensie, Veiligheid, Buitenlandse Zaken bv) zal nog beheerd worden door een Belgische rompregering met een handvol ministers. Dat is geen exclusieve nieuwigheid, want het bestaat reeds in Zwitserland, dat er niet minder welvarend door geworden is. Daar zullen wel enkele kanttekeningen bij horen, zoals een verplichte tweetaligheid voor het Brussels gewest en een oplossing voor de Oostkantonners die daar zelf voor zullen mogen kiezen: zelfstandigheid, e.o.a. samenwerking met Wallonië of bv – waarom niet? – een samengaan met het Groothertogdom Luxemburg.
Het is alleen nog afwachten welke partij de moed zal hebben die eerste stap te zetten. Want als dit land wil overleven, zal het e.o.a. vorm van confederalisme moeten aannemen. ‘La Belgique sera confédérale ou elle ne le sera pas’ om de franskiljon Raymond Colleye te parafraseren, die in 1915 zei: ‘La Belgique sera latine ou elle ne sera pas’.*
*Die uitspraak wordt soms verkeerdelijk toegeschreven aan kardinaal Mercier of aan Charles Rogier, een van de grondleggers van een land dat men niet meer zou uitvinden mocht het nu niet bestaan. Al waren beide heren het waarschijnlijk wel eens met het strandpunt van die Colleye.
Na de zoveelste botte uitval van Magnette was het voor iedereen duidelijk dat Koen Geens geen kant meer op kon. Het verschil met het duo Coens/Bouchez was wel, dat deze twee voortijdig de bons kregen maar dat Geens er, eveneens voortijdig, zelf de brui aan gaf. Voor zover zijn opdracht al geen mission impossible was, was het klaar dat, na de zoveelste scherpe uitval van Magnette in de media, Geens er niets meer van terecht kon brengen.
De koning gaat nu maandag nog maar eens met de partijvoorzitters praten, maar in feite zal dat niets opleveren en zullen ook nieuwe verkiezingen daar weinig of niets aan veranderen. Als de laatste peilingen een beetje kloppen, is de kans groot dat de Vlaamsnationalisten dan in Vlaanderen een meerderheid zullen behalen, met het VB op kop en is de kans nihil dat Magnette, die nu al niet met de N-VA wil praten, dat straks zal doen met het VB.
Als men wil dat dit land blijft bestaan, moet het vormen van een federale regering op een andere manier gebeuren, maar dan een radicaal andere manier. Ondertussen draait het leven hier wel verder alsof er niets gebeurd is. E.e.a. heeft te maken met het feit dat de gewestelijke deelregeringen wél werken in zover ze ervoor bevoegdheden hebben. Het komt er dan ook op aan, zolang er geen nieuwe volwaardige federale regering is, dat de bevoegdheden voor de regio’s worden uitgebreid. Dat hoeft niet altijd volgens de Grondwet te verlopen.
Men zou onze Vlaamse volksvertegenwoordigers, van alle partijen, best eens de raad geven het boek ‘Sleutels tot Ontgrendeling’ van Vuye & Wouters, aan te schaffen. Daarin kunnen ze o.m. vinden welke artikels er geen grondwetswijziging nodig hebben en dus nu al kunnen worden aangepast. Voorbeelden zijn o.m. de taalparitaire samenstelling van de ministerraad en andere organen, de procedure tot herziening van de Grondwet e.d. In hun ‘Ontgrendelboek’ geven Vuye en Wouters tips om deze struikelblokken te ontwijken. Vergeten we niet dat Vuye een grondwetspecialist is die doceert in Wallonië. Zo’n mensen zouden door Vlaanderen moeten gekoesterd worden, want we zullen die straks meer dan nodig hebben. In het slechtste geval zouden de Vlaamse partijen de steun van V&W, zoals ze ook genoemd worden, kunnen gebruiken als stok achter de deur.
Annegret Kramp-Karrenbauer (AKK), de gedoodverfde opvolgster van Merkel en waarover ik het nog had in mijn blog van 9 dezer (‘Rechts in opmars’) heeft ondertussen de eer aan zichzelf gehouden en aangekondigd dat ze aftreedt als voorzitter van de Duitse christendemocraten (CDU). Meer nog, ze zal ook geen kandidate meer zijn om Merkel volgend jaar eventueel op te volgen als Bundeskanzlerin. De reden van de aftocht is, dat ze zelf besefte dat ze de partij niet meer onder controle had, zeker na de verkiezingen in Thüringen, waarin de plaatselijke CDU een liberaal tot nieuwe minister-president van de deelstaat hielp verkiezen, samen met het uiterst rechtse Alternative für Deutschland (AfD) en weigerde van mening te veranderen, iets wat AKK wou.
E.e.a. betekent dat de CDU waarschijnlijk meer naar rechts zal moeten overhellen. De grootste kritiek die AKK in de partij kreeg was nl dat ze te weinig deed om het eerder linkse profiel dat de partij sinds Merkel gekregen had, niet kon ombuigen. De socialistische SPD, waarmee Merkel een zoveelste ‘Große Koalition’ gevormd had, werkt evenmin. Ook daar nam de voorzitster, een zekere Andrea Nahles, ontslag. ‘Sie schaffen es nicht mehr’.
Namen die circuleren van kandidaten die AKK zouden kunnen opvolgen - Merz, Spahn, Lascher - zeggen ons misschien niet veel, maar klinken in elk geval een beetje gemakkelijker dan Annegret Kramp-Karrenbauer en daar zullen de media niet rouwig om zijn. Het zijn echter allemaal mensen die de partij weer meer naar rechts willen sturen en het niet eens zijn met Merkel die bij een volgende verkiezing eerder een samengaan met die Grünen vooropstaat. Dit zou niet alleen een slechte zaak zijn voor Duitsland, maar ook voor de E.U. (i.v.m.immigratie en inburgering) en de buurlanden, België inbegrepen, die hun economisch wagentje aan de Duitse locomotief hebben hangen.
---
P.S.
Over het verwachte mislukken van Koen Geens als koninklijk opdrachthouder ontbreken mij voorlopig op vrijdagavond nog teveel gegevens, reden waarom ik daar morgen op terug zal komen.
Volgens de laatste gegevens van de Nationale Bank (NBB) groeide de Vlaamse economie in 2018 ‘weer’ sneller dan de Waalse. Dat ‘weer’ staat bij mij tussen haakjes, want dat is al enkele decennia de normale gang van zaken. Alleen in 2017 groeide de Waalse economie iets sneller dan de Vlaamse en daarom had men gehoopt dat onze zuiderburen eindelijk zouden vertrokken zijn om Vlaanderen in te halen. Ondanks al hun Marshall plannen niet, dus. Het wordt nog bedenkelijker voor onze Waaltjes als men weet dat die groei in 2017 grotendeels te danken was aan de forse groei van hun farmaceutische sector. Met de huidige problemen van herstructurering bij GSK ziet het er niet naar uit dat ze zich gaan herpakken. Een tweede reden was de taxshift, die ook in Wallonië gezorgd heeft voor extra werkgelegenheid. En zeggen dat Magnette uitgerekend nu tegen die taxshift oppositie voert. Het lijkt er steeds meer op dat de PS liever heeft dat men in Wallonië niét werkt!
Niet alleen de economische groei, maar ook de jobcreatie groeide in 2018 in Vlaanderen meer dan in Wallonië. Vlaanderen was daardoor in dat jaar goed voor 72% van dc jobcreatie in België.
En over de export zullen we maar zwijgen, zeker? Dat is – zoals ik recentelijk nog schreef – 83%. Vlaanderen heeft momenteel ook een begrotingstekort. Dat is echter uitzonderlijk en dat zou in 2021 moeten zijn weggewerkt. Wallonië spreekt van 2024 en de kans is groot dat die dan nog wel enkele keren zal worden uitgesteld. De Waalse schuld bedraagt nu al meer dan 21 miljard euro en zou tegen 2024 wel eens kunnen stijgen tot meer dan 32 miljard, gewoon omdat men er daar niets aan doet en –officieel – rekent op België, goed wetend dat het straks Vlaanderen – in werkelijkheid - weer zal zijn die het zal mogen betalen.
Wanneer gaat dat eens ophouden?
---
En dan nog dit.
Zopas sloot de E.U. een handelsakkoord met Vietnam. Enige kritiek gehoord uit Wallonië, zoals recentelijk nog tegen het akkoord met die Zuid-Amerikaanse landen? (Mijn blog van 7 dezer: ’De dommocraten’). Of gebeurt dat nu niet omdat Vietnam nog door communisten wordt beheerd?
N.a.v. een pleidooi door federaal procureur Fréderic van Leeuw om het terreurproces over de aanslagen in Brussel en Zaventem van 22 maart 2016. niet voor assisen te brengen, is er een hele politieke discussie ontstaan om het Grondwetsartikel 150 daarover aan te passen. Er is daarvoor echter een 2/3 parlementaire meerderheid nodig en dat ligt gevoelig in dit land van wettelijke achterpoortjes en uitzonderingen. Het zou dan ook beter zijn dat artikel volledig af te schaffen en dergelijke procedures te laten verlopen voor de correctionele rechtbank.
Aanleiding voor deze démarche is het feit dat zo’n megaproces onmogelijk kan plaatsvinden in het verouderde en kaduke Justitiepaleis in Brussel. Men wil het nu doen in de leegstaande gebouwen van de NATO in Evere. Die moeten dan wel tegen 1 juni van dit jaar aangepast worden en dat zal niet niks zijn. Men zou ze moeten ombouwen tot een gerechtszaal met drie zalen – een zittingszaal en twee zalen voor de slachtoffers – plus nog eens drie zalen extra voor het publiek, een cellencomplex en God weet wat nog. Kostprijs: ettelijke miljoenen, terwijl niemand weet wat men er daarna nog mee zou aanvangen. En daar houdt het zelfs niet bij op.
Dat proces zou wel eens negen maanden kunnen duren en de juryleden zouden duizenden vragen te beantwoorden krijgen. Hoe gaat men dat regelen met een jury bestaande uit mensen die ergens ook hun eigen werk daarvoor moeten laten staan. Bij het proces Nemouche, de terrorist die vier mensen doodschoot in het Joodse museum, zijn er in zes weken zeven juryleden die afgehaakt hebben. Kortom, dit wordt één grote puinhoop à la belge.
Als gevolg van e.e.a. heeft de N-VA nu voorgesteld Assisen helemaal af te schaffen. Alhoewel daarvoor geen nieuwe federale regering nodig heeft (2/3 meerderheid in het parlement volstaat) kan men zich wel afvragen of dat zal lukken In Vlaanderen zijn de centrumrechtse partijen daarvoor al grotendeels gewonnen, de linkse en Waalse partijen blijven hameren op preventie, alhoewel de geschiedenis geleerd heeft dat het niets uithaalt bij would-be terroristen.
Bij de verkiezingen in Ierland hebben de nationalisten van Sinn Fein een kwart van de stemmen behaald. Al hun kandidaten werden verkozen. Hadden ze er meer gehad dan waren die ook verkozen geworden. E.e.a. maakte dat de partij wel de meeste stemmen kreeg, maar niet de meeste zetels*. Sinn Fein was de politieke arm van de IRA, de Ierse verzetsbeweging die voor eengemaakt Ierland vocht, maar nu – twintig jaar later – wel de kans heeft gekregen mee aan politiek te doen. Voorzitster van de partij is ene Mary Lou McDonald, de opvolgster van de meer bekende Gerry Adams. Of ze erin zal slagen mee in de nieuwe regering te komen blijft wel twijfelachtig, want ook daar is een soort cordon sanitair, al is dat eerder te verstaan na de bloedige burgeroorlog die pas 20 jaar achter ons ligt. Altijd nog aanneembaarder dan wat hier met het VB gebeurt dat 75 jaar na WO II nog steeds beschuldigd wordt van zaken waar het als partij niets mee te maken had.
Opmerkelijk daar in Ierland is ook dat Sinn Fein een linkse partij is die vecht voor de eenmaking van het eiland, net zoals dat in Catalonië (gedeeltelijk) gebeurt voor de onafhankelijkheid van de regio. Onze linkse politieke partijen kunnen er nog veel van leren.
*Doet me denken aan de gemeentelijke verkiezingen in Kasterlee in oktober 2018, toen er op de VB-lijst maar één naam stond en de partij genoeg stemmen behaalde om een tweede zetel in de wacht te slepen. Als gevolg daarvan behield CD&V met één zetel overschot de meerderheid, anders was ze die kwijt geweest...
Zoals ik reeds vermoedde in mijn blog van gisteren, heeft ook Koen Geens bij de koning een week uitstel gekregen, wat betekent dat er helemaal nog niets beslist is en de kans dat het nog zal gebeuren even klein blijft. Het enige positieve, wat ik gisteren ook reeds aankaartte, is dat er niets gelekt wordt. Ondertussen is er echter ook een fikse rel ontstaan tussen PS en MR over de eis van Magnette dat de taxshift - die tot stand kwam onder de regering van de Waalse liberaal Michel – moet herbekeken worden.
Geens is niet de eerste de beste, ambitieus en intelligent, maar ook wat ijdel en door dat laatste te verleiden tot toegevingen als men ook hem - net zoals Gwendolientje - de federale premierpost voorspiegelt. Als het er op aankomt, is ook hij een man zonder veel scrupules die niet zal aarzelen zijn CD&V de nodige bochten te laten maken als het hem goed uitkomt, desnoods met een regering zonder meerderheid in Vlaanderen. Iets wat Gwendolientje bij haar Open VLD niet lukte.
Tenslotte nog even in herinnering brengen wat Geens in de nieuwsuitzending van 6 december 2019 (Sinterklaasdag!) verklaarde: ‘CD&V gaat alleen in een regering als daar ook een staatshervorming aan gekoppeld is’. Om even te onthouden.
---
En dan nog dit:
Met de regelmaat van een klok hoort men verhalen over mensen die geld kwijt spelen op het Internet. Af en toe zijn er die zelf op radio en Tv komen vertellen hoe dom ze geweest zijn. De criminelen hebben ondertussen al lang gesnapt dat ze via het Internet een nieuwe bron van inkomsten hebben aangeboord en maken daar handig gebruik van. Na Facebook en Twitter blijken ze nu ook Whatsapp ontdekt te hebben.
Als alles een beetje normaal verloopt, zou Koen Geens deze middag zijn rapport uitbrengen bij Flup de Laatste. Over dat rapport is er deze keer helemaal niets uitgelekt, tenzij dat er al geruchten dat hij uitstel zou krijgen. Misschien wel tot Sint Juttemis want m.i. komt het niet meer goed en gaan we naar nieuwe verkiezingen, die ook niets gaan oplossen als er daarna niet wordt overgestapt op een nieuwe manier van Belgische federale regeringsvorming, eventueel via de bestaande gewestelijke coalities..
Wat de opdracht van Geens nog bedenkelijker maakt is, dat Flup hem die gegeven heeft zonder de partij erbij te betrekken en zonder dat Geens zijn partij daarover had ingericht. Hij heeft er zich daarna wel voor verontschuldigd en dan van de partij de opdracht gekregen alleen te gaan voor paars-geel en geen van de andere reeds uitgemolken coalities. Ik betrouw de man voor geen haar en – zoals ik al eens schreef - zou er wel eens een Gwendolientjes effect in kunnen meespelen.
---
En dan nog dit:
De naam van de storm die dit weekeinde West- en Noord-Europa teisterde wordt door alle media die ik gehoord heb beschreven als ‘Ciara’, maar uitgesproken als ‘kiara’. Daarbij klopt iets niet. In geen enkele Europese taal met Romeinse letters wordt een ‘c’ gevolgd door een ‘i’ (of door een ‘e’) als ‘k’ uitgesproken.
Doet me denken aan de Spaanse ‘ll’, die door de Spanjaarden zelf als ‘lj’ wordt uitgesproken, maar door alle VRT-commentatoren, als ‘j’, zoals de Fransen dat doen. Dus ‘Sevija’ i.pl.v. ‘Sevilja’. Raar genoeg spreken ze bv het woord ‘paella’ wél op zijn Spaans uit (‘Paëlja’) en zijn ze dus niet consequent met zichzelf.
---
Sterk is ook het feit dat blijkt dat zelfs sommige overheden in dit land nog steeds met Windows 7 werken, daar waar Microsoft reeds een jaar geleden waarschuwde (ook via het PC-scherm) dat er na 14 januari van dit jaar voor Windows 7 geen garantie op veiligheid meer zou zijn van hunnentwege en gebruikers er best aan deden hun PC een upgrade te laten geven naar Windows 10. Zo’n upgrade kost dooreen genomen 120 euro, maar het slachtoffer worden van een cyberaanval kan er een veelvoud van zijn.
Grote heisa in de Duitse deelstaat Thüringen in het vroegere DDR, waar tot aan de laatste verkiezingen een linkse meerderheid regeerde (de ex-communisten van ‘Die Linke’, de socialisten van de SPD en de groenen). Die verloor nu haar meerderheid en er werd een liberaal verkozen tot nieuwe minister-president van de deelstaat. Dat gebeurde niet alleen met de stemmen van de liberalen, maar ook die van de christelijke CDU en het uiterst rechtse AfD (Alternative für Deutschland).
Officieel bestaat er in Duitsland geen cordon sanitair, tenminste niet ondertekend op papier zoals bij ons. Zo dom zijn ze daar nu ook weer niet. In de praktijk maakte het tot nu toe echter weinig uit en zeker het feit dat de CDU, de partij van Merkel – tegen Mutti’s zin in - met de zgz neonazi’s in Thüringen mee stemde, zette veel kwaad bloed in het Berlijnse hoofdkwartier van de christendemocraten, waar het al langer rommelt. E.e.a. is het gevolg van het feit dat Merkel besloten heeft zich de volgende keer niet meer kandidaat te stellen voor het ambt van kanselier en alleen nog een beetje Krisekanzler speelt, terwijl ze haar plaats als voorzitter van de partij reeds heeft afgestaan aan een dame met de onmogelijke naam Annegret Kramp-Karrenbauer. AKK zoals ze in de wandelgang genoemd wordt, heeft er sindsdien nog niet veel van terecht gebracht en de affaire in Thüringen zal het alleen maar erger maken.
Ondertussen is het duidelijk dat de rechtse partijen overal in Europa in opmars zijn. We hebben het al meegemaakt in Oostenrijk en Italië, zij het met ups en downs en met ons eigen Vlaams Belang, voor wie we alleen maar kunnen hopen, dat er nieuwe federale verkiezingen komen, zodat ook bij ons een ommekeer mogelijk wordt, waarbij ten minste de staatsstructuur van dit land zal moeten veranderen wil men het bestuurbaar houden.
Joachim Coens, kersverse CD&V-voorzitter, pleit – nu hij weer met beide voeten op de grond zou moeten staan – voor een federale afspiegelingsregering. Dat doet hij dan, nadat hij zes weken de kans gemist heeft hetzelfde voorstel te doen toen hij nog koninklijk informateur was. Zou hij dan toch niets te zeggen hebben gehad in het duo met die Bouchez?
Even erbij vertellen dat het idee van een federale afspiegelingsregering niets nieuw is. Ik heb er zelf al een blog aan besteed op 2 januari van dit jaar, waarin ik vertelde dat dit o.m. ook een voorstel was van econoom Geert Noels. Zo’n regering zou gevormd worden door een meerderheid in elk gewest (de huidige politieke coalities) en worden samengevoegd in een federale bestuursploeg. Zoals ik ook in mijn blog van 02.01.2020 al stelde, zullen we dan de facto zijn aanbeland bij een confederale regering, iets waartegen Wallonië zich steeds verzet heeft, net zoals ze zich blijft verzetten tegen internationale handelsverdragen.
---
Of het al niet erg genoeg was dat de PS en Ecolo weigeren in één federale regering te zitten met de N-VA, heeft Paul Magnette er nog een schepje bovenop gedaan. Nu eist hij ook dat er eerst een doorlichting komt van de taxshift die de regering Michel had doorgevoerd en die, volgens hem, de staat miljarden heeft gekost. Dat laatste wordt tegengesproken door o.m. Peter De Roover en Johan Van Overtveldt, die –volgens de commentaren erover in o.m. De Tijd - gelijk zouden hebben. Nu, of die Magnette gelijk krijgt of niet, het zoveelste njet van de pseudocommunist zal het vormen van een volgende federale regering nog verder op de lange baan schuiven en waarschijnlijk onmogelijk maken.
Dat Donald Trump in het impeachment proces zou vrijgesproken worden, wist elke hond met een hoed op al van het moment dat het bekend werd dat men daarvoor twee derde van de stemmen nodig had in een senaat waar de republikeinen de meerderheid uitmaakten. Dat de democraten er toch mee doorgingen, was een blunder van formaat. Of men nu vóór of tegen Trump is maakt daarbij weinig uit. Het was gewoon zonde van alle verloren tijd, energie en geld en het zal de democraten geen goed doen in uitgerekend een verkiezingsjaar. Heel dat impeachment gedoe is trouwens niet de enige stommiteit die de partij van Bernie Sanders gemaakt heeft. Ook de manier waarop de voorverkiezing bij de democraten in Iowa verlopen is leek werk van een bende klungelende amateurs die al op een mirakel moeten hopen om straks in die verkiezingen nog een kans te maken.
Als Sanders al een kans had om president van de States te kunnen worden, dan was dat bij de vorige verkiezingen als hij toen in de voorrondes had kunnen winnen van Hillary Clinton. Nu, vier jaar later en bijna tachtig, zal het niet meer lukken.
---
Het Waals parlement heeft unaniem een motie aangenomen tegen het handelsakkoord tussen de E.U. en de Mercosur-landen (Argentinië, Brazilië, Paraguay en Uruguay). Hiermee krijgen we een herhaling van wat eerder al eens gebeurd is met het handelsakkoord tussen de E.U. en Canada (waar Wallonië tenslotte toch is bijgedraaid). De officiële reden is, dat die Zuid-Amerikaanse landen het niet zo nauw zouden nemen met de klimaatovereenkomsten. De echte reden is, net zoals bij het akkoord met Canada, dat het Wallonië geen barst kan schelen omdat het zelf bijna niets uitvoert. De Belgische export is voor meer dan 80% een Vlaamse aangelegenheid en voor zo’n 10% een Brusselse.
En dan maar janken als een Britse farmareus zoals Glaxosmithkline (GSK), met drie vestigingen en meer dan 9.000 werknemers in datzelfde Wallonië, zo’n 10% van haar kaderleden en bedienden laat afvloeien, waarbij het niet uitgesloten is dat er nog een tweede golf van afdankingen komt, maar dan bij de arbeiders. Een GSK dat het ook moet hebben van de export...
Wie wil er straks nog investeren in een achterland dat export-vijandig is en alleen denkt te kunnen blijven overleven dank zijn miljardentransfers van een ander gewest dat daar alleen maar stank voor dank voor blijft krijgen?
Ondanks het feit dat de Franstaligen in dit land een minderheid zijn, hebben ze een regering meer dan de Vlamingen, nl die van de Franse Gemeenschap, die zich zou moeten bezig houden met allerlei noden i.v.m. de zgz ‘francéité’ in Brussel en Wallonië. De Vlamingen in Brussel hebben zoiets niet. Sinds enkele jaren hebben de francofonen de naam van hun instelling gewijzigd in ‘la Fédération Wallonië-Bruxelles’, alsof de Vlamingen in Brussel niets meer te zoeken hebben. Het is iets wat eenzijdig gebeurd is en feitelijk onwettig, daar deze naam niet erkend wordt door de Belgische Grondwet. Er wordt zelfs tegen geprotesteerd vanuit de Waalse politieke denktank ‘Institut Jules Destrée’, zoals ik reeds meldde in mijn blog van 3 dezer (’Uit onverwachte hoek’).
Zopas kwam die Fédération nog eens in het nieuws, nadat hun minister-president, Pierre-Yves Jeholet (MR, de partij van ex-informateur Bouchez, die terug naar het unitaire Belgique à papa wil) in de Brexit een grote kans ziet om van het Frans weer de belangrijkste taal van Europa te maken. Letterlijk te gek voor woorden, maar die lui menen dat. Zij denken nog altijd dat het Frans een superieure taal is, wat een van de redenen is waarom ze meestal geen andere taal spreken of verstaan. Zelfs in een Europa zonder de U.K. kiest een grote meerderheid van de Europeanen (± 70%) voor het Engels als tweede taal, de zgn ‘lingua franca’, iets wat ze ook is in de rest van de wereld. Verder betekent Europa ook steeds minder in een steeds kleiner wordende wereld, waardoor ook de invloed van haar talen, Frans inbegrepen, kleiner wordt.
In het jaarlijks verslag van de OESO, de internationale koepel van geïndustrialiseerde landen is er nogmaals op gewezen dat dit land boven zijn stand leeft. Zoals ook de vorige jaren heeft de denktank het wel altijd over Belgische cijfers en niet over de grote verschillen die er in dit land heersen. Er zijn nogal wat punten die kunnen verbeterd worden, de vraag blijft altijd wat dat voor Vlaanderen betekent en wat voor de andere gewesten.
Zo is er de productiviteit van de werkenden die – volgens de OESO – in België nog wel stijgt, maar minder snel dan de in ons omliggende landen. De grote groep vijftigplussers en migranten die geen job heeft. De tijd die werknemers verliezen in de file naar hun werk. Kortom, volgens de OESO is België een land dat niet werkt en waar niet genoeg gewerkt wordt. Dat zal wel kloppen als geheel, maar niet wanneer men de cijfers zou splitsen volgens de gewesten.
Bij de E.U. begint men zich ondertussen toch zorgen te maken over de Belgische Begroting die nog steeds niet is afgewerkt, laat staan ingediend. Dat zou trouwens nog wel even kunnen duren nu de koning, waarschijnlijk op aandringen van zijn entourage, zich met de mogelijke federale regeringsvorming is gaan bemoeien. De aanstelling van Koen Geens, waarvan niemand op de hoogte was, zelfs hijzelf niet vóór hij het paleis binnen reed, is een sterk staaltje van politieke wanhoop. In Nederland moeit de koning zich daar niet meer mee. Het wordt hoog tijd dat dat hier ook gebeurt. Of dat men dat koningshuis meer beter afschaft vóór er ongelukken gebeuren.
In de Zevende Dag* verklaarde Joachim Coens dat hij er alle vertrouwen in heeft dat Koen Geens erin zal slagen een nieuwe federale regering op de been te brengen, dank zij’ de stevige basis’ die hij en zijn flamboyant maatje ervoor gelegd hebben. Die basis was zo stevig dat beide heren niet eens de kans kregen ermee verder te gaan, maar voortijdig mochten ‘beschikken’, zoals dat in Wetstraat jargon heet. De kans bestaat dat die Coens dat zelf nog gelooft ook. Toen hij, na het opzeggen van zijn informatieopdracht, het koninklijk paleis verliet, een tijdje eerder dat baardman Bouchez, iets waarover geen uitleg werd gegeven, zag hij er nochtans alles behalve vrolijk uit en had hij de aanwezige persmeute niets te vertellen. Als kersverse partijvoorzitter zonder enige overleg uw plaats moeten afstaan aan een partijgenoot, lijkt me ook niet zo motiverend.
De nieuwe voorzitter van CD&V ziet er al niet veel beter uit dan zijn voorganger, die er als Vlaams minister al even weinig van terecht brengt. Voorzitter zijn van een Vlaamse traditionele partij stelt de dag van vandaag ook niet veel meer voor. Veel macht hebben ze niet meer en betrouwbaarheid nog minder.
Het is een fabeltje te denken dat Geens het gat in de Begroting zal dichtrijden via een akkoord met de PS en ten koste van de Sociale Zekerheid, momenteel zowat het enige bindmiddel binnen het huidige België. Dat lukt dan alleen met een combinatie van nieuwe belastingen en besparingen op andere vlakken, waarvoor geen electorale beloning in het vooruitzicht wordt gesteld.
*Ik kijk al jaren niet meer naar de ‘Zeve(re)nde Dag’. De hoofdpunten ervan krijgt men later toch bondig samengevat in de Tv-journaals. Dat laatste geldt trouwens ook voor het voetbal en het wielrennen.
In deze rubriek heb ik al meermaals een lans gebroken voor een confederale aanpak, zeker nu we er op een andere manier toch niet uit zullen geraken, met of zonder nieuwe verkiezingen. ‘Als niets anders meer pakt’, schreef ik, ‘dan moeten de gewestregeringen, die wél blijken te werken, samen aan tafel gaan zitten en overeenkomen wat ze nog wel en wat niet meer samen willen doen’. Uitgerekend hetzelfde zegt in de weekeindkrant van De Standaard Philippe Destatte, directeur van het Institut Jules Destrée*, een onafhankelijke denktank die het Waalse overheidsbeleid analyseert. Dat instituut was vroeger eerder socialistisch, maar Destatte zelf heeft sinds het begin van deze eeuw geen partijkaart meer. In het artikel herinnert hij er ook aan dat de Walen nu al met de bibber op het lijf zitten als vanaf 2025 de transfers zullen worden afgebouwd, zoals overeengekomen bij de zesde staatshervorming. En dan is daar nog niet bij wat hij ‘de interpersoonlijke transfers via de Sociale Zekerheid’ noemt, die hij op jaarlijks zeven miljard euro schat.
Destatte pleit voor een confederaal België met vier evenwaardige regio’s: Vlaanderen, Wallonië, Brussel en de Duitstalige Oostkantons en dat het afgelopen moet zijn met die ‘Fédération Wallonie-Bruxelles’, waarvan de naam voor Destatte een aanfluiting is van de federale loyaliteit. De vier regio’s moeten samen aan tafel gaan zitten en een grondwettelijk verdrag sluiten. Verder ontwaart hij bij onze politiekers een gebrek aan institutionele geschiedenis en geeft hij als voorbeeld de pas als informateur bedankte MR-voorzitter Bouchez aan. Terug naar het unitaire België, zoals Bouchez insinueerde, is de doos van Pandora weer openen met dezelfde problemen die tot de huidige impasse hebben geleid.
Zo hoort men het ook eens van een ander, een Waal dan nog en niet de eerste de beste.
---
*Jules Destrée was een doctor in de Rechten en socialistisch politicus, die bekend bleef door een passage in zijn brief aan de toenmalige koning Albert I waarin hij schreef : ‘Sire, il n’y a pas de Belges’ en hij reeds in 1912 solliciteerde voor een federale staat. ’
Met Koen Geens is onze Flup bij bemiddelaar nummer acht aanbeland. Koen wordt geen informateur, maar ‘opdrachthouder’. Als ’t kind maar een naam heeft. Hij wordt verondersteld PS en CD&V bij elkaar te brengen. Als hij zich ook aan zijn woord houdt dat hij niet gewend is snel van mening te veranderen, zal er niet veel van in huis komen. Dat zou immers betekenen dat zijn CD&V zich niet van de N-VA zou losmaken, wat alleen maar kan bij paarsgeel; waarbij de Vlaamse liberalen eraf zouden gereden worden (een van de vele PS-eisen). Zou hij toch voor een Vivaldi-coalitie gaan (paarsgroen plus CD&V), dan kan zijn partij zich klaarmaken om, ten laatste in 2024, helemaal weggeveegd te worden. Het zou ook kunnen dat het Geens’ heimelijke betrachting is een ‘Gwedolientje’ te doen en het premierschap van een nieuwe federale regering te aanvaarden. Mocht dat gebeuren, dan zou het in de Vlaamse deelregering kunnen gaan stormen.
Volgens Noël Slangen, zelf ooit spindoctor van Verhofstadt en bijna minister voot Brussel in de Vlaamse regering, vorige week in ‘De Afspraak’, mag Gwendolientje haar verdere politieke carrière vergeten. Niet alleen zou ze haar ziel (én partij’) verkocht hebben voor het federaal premierschap, stuurde ze daarna haar kat naar de Nieuwjaarsreceptie van de stad Aarschot – waar ze burgemeester is - maar ging ze diezelfde avond wel naar dat van de Waalse MR, waar ze pleitte voor ‘L’union fait la force’, terwijl haar Open VLD in de Brusselse regering stapte na diezelfde MR daar te hebben laten vallen.
---
Ondertussen pleiten sommigen ervoor door te gaan met een tijdelijke federale regering of iets in dien aard; een afspiegelingsregering of een met technici zoals recentelijk nog gebeurd is in Oostenrijk. Wel, dat hoeft bij ons niet, want wij hebben al een tijdelijke regering, weliswaar een in lopende zaken, maar die eender wat kan realiseren als zij daarvoor een meerderheid in het parlement vindt.
N.a.v. de discussies over de minimumpensioenen is het ook aan te raden eens naar alle pensioenen te kijken. Daarbij heerst nl nog steeds de algemene indruk dat die in Vlaanderen duurder zijn. Dat blijkt te kloppen, maar heeft ook zijn reden. Vlaanderen heeft een grotere bevolking dan de andere gewesten, dus ook meer gepensioneerden, Die krijgen een hoger pensioen omdat ze dooreen genomen meer verdienden én doorgaans langer leven. De pensioenuitgaven zijn daarom hoger, maar dat is in de eerste plaats het gevolg van hogere inkomsten, omdat de pensioenen bij ons voor een belangrijk deel betaald worden via sociale bijdragen op het loon. M.a.w. Vlamingen dragen meer af.
Bovenstaande gegevens kwam men te weten door een studie uit een eerder onverwachte hoek, nl van twee professoren aan de Franstalige Universiteit Brussel (ULB). Mocht de Sociale Zekerheid, volgens deze heren, ooit gesplitst worden, dan vervalt ook deze zoveelste transfer en komt Wallonië er nog slechter vanaf. Het zou alle uitkeringen daar met 20% doen dalen en Vlaanderen zou er anderhalf miljard aan overhouden!
---
Flup de Laatste had het er over in zijn toespraak tot ‘de gestelde lichamen’ (nog zo’n vertaling op zijn Belgisch) dat hij snel een ‘volwaardige’ federale regering wilde zien. Maar om dat te verwezenlijken stuurt hij wel een informateur op pad die geen Nederlands kan en het amper verstaat. Nota bene: de taal van de meerderheid. En dan hebben we het over Georges-Louis Bouchez, kersvers voorzitter van de Waalse liberalen. Dat is trouwens niet het enige waarin die man tekort komt om tot federaal informateur benoemd te worden. In het Franstalige magazine ‘Wilfried’ zegt hij unitarist te zijn en terug te willen naar het unitaire België. Een land waarin de Vlamingen tweederangsburgers waren en bestuurd door mensen die hun taal niet beheersten (zoals die Bouchez). Een land dat, als het niet bestond, niet meer zou uitgevonden worden (‘The Economist’).
Ondertussen werd gisteravond onverwachts bekend gemaakt dat de koning de opdracht van Coens en Bouchez zou hebben ingetrokken en dat supertsjeef Koen Geens het nu zou mogen proberen, maar wie gelooft er nog in? Zo stilaan komt de vraag: ‘Voor wanneer de ‘Vlexit’?
Vorig weekeinde waren er in Italië twee regionale verkiezingen, een in het noordelijke Emilia-Romagna (Bologna en omstreken) en een in het zuidelijke Calabrië, in de teen van de laars. Onze linksgezinde media maakten er zich vrolijk over dat het rechtse blok van Lega (Salvini) en Forza Italia (Berlusconi) in Emilia-Romagna de duimen had moeten leggen tegen de centrumlinkse Partito Democratico (PD) die de politiek in die regio al enkele decennia beheerst. Het was inderdaad de eerste nederlaag in jaren voor de coalitie rond Salvini bij tussentijdse verkiezingen, maar erg uitgesproken was ze nu ook weer niet (51/44).
Over de uitslag van de verkiezingen in Calabria moest men in onze media met een vergrootglas gaan zoeken. Waarschijnlijk omdat rechts het daar wél haalde en met een verschil van liefst 25%.
De grote verliezer bij deze verkiezingen was niet het rechtse blok, maar de Vijfsterrenbeweging, ooit opgericht door komiek Beppe Grillo, die in het noorden maar 3,5% van de stemmen meer haalde en in het zuiden amper 7%. De belangrijkste reden voor die afstraffing was het feit dat de chaoten van Luigi di Maio (de partijleider die ondertussen is afgetreden) een nieuwe nationale regering had gevormd met de centrumlinkse socialisten van de PD. In maart houdt de Vijfsterrenbeweging een nationaal congres en is de kans groot dat ze nationaal uit een ander vaatje zal moeten tappen wil ze nog verder meespelen. Ondertussen is er in Italië een nieuwe simplistische beweging (geen partij) ontstaan, die zich ‘De Sardienen’ noemt en die misschien ook wel een rol kan gespeeld hebben bij de verkiezingen in Emilia-Romagna. Politiek blijft bij de Transalpijnen ‘una comedia dell’arte’ (improvisatietheater).
---
En dan nog dit, het toppunt van opluchting: ‘Nooit meer Guy Verhofstadt’ (Nigel Farage in het Europees Parlement).
Dat Coens en Bouchez van een kale reis zouden terugkeren bij de koning was het geheim van Poesjenel, iedereen die de politiek een beetje volgt wist dat al. De week uitstel die de heren gekregen hebben is dan ook maar een uitstel van executie. Zoals ik al meerdere keren geschreven heb, is de federale regeringsvorming op zijn Belgisch volledig passé. Niemand gelooft evenmin dat er nog een paars-groene of een paars-gele federale regering zal komen. Een deelname daaraan zou voor CD&V en/of Open VLD een rit richting kiesdrempel kunnen betekenen. Bij CD&V zijn ze zich daarvan bewust, de liberalen zullen het eerst nog moeten ondervinden.
Tenslotte blijven er nog twee opties over: ten eerste nieuwe verkiezingen, hoewel die ook weinig waarschijnlijk zijn, omdat het parlement die moet goedkeuren met een twee-derde meerderheid. De tweede is een samenkomst van de deelregeringen om te beslissen wat men al dan niet nog samen wil doen. Dat is dan confederalisme, maar dat durft men niet luidop zeggen.
Ondertussen is het ABVV op straat gekomen met de eis voor een betere Sociale Zekerheid, terwijl iedereen stilaan weet dat het beste om die overeind te houden, is te zorgen voor meer jobs en langer werken. Wat dat betreft blijkt dit land, ook zonder federale regering, op de goede weg te zijn. Volgens de laatste cijfers van de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA) waren er vorig jaar, voor het eerst sinds 1980 (40 jaar geleden!), minder dan 400.000 werklozen met een uitkering en daalde het aantal bruggepensioneerden met een kwart in één jaar tijd.
