Sinds 2018 blijkt er geen volwaardige federale begroting meer te zijn opgemaakt en daar we ondertussen een volwaardige federale regering zouden hebben, wordt het tijd dat dat nog eens gebeurt. Dat zal geen wandeling door het park worden.
Om te beginnen had dit land in 2018 een begrotingstekort van 3,65 miljard euro. Dat is ondertussen 47,5 miljard geworden, waardoor de overheidsschuld gestegen is tot 118,4% van het bruto binnenlands product (bbp). Dat men die schuld de volgende jaren zal kunnen wegwerken, gelooft niemand. Men zal al blij mogen zijn dat – áls Paarsgroen+ deze legislatuur uitdoet – er in 2024 nog een tekort zal zijn van rond de 20 miljard euro.
Waarschijnlijk zal zelfs die 20 miljard niet volstaan, eenvoudig omdat daarbij nog geen rekening was gehouden met de effecten van de tweede Coronagolf plus lockdown en de Brexit.
Kortom, men zal al blij mogen zijn, mocht deze federale regering een serieuze inspanning doen. Van sanering is er helemaal nog geen sprake, laat staan het tekort terug te dringen binnen de Europese regels.
Die E.U. heeft het trouwens al moeilijk genoeg met zichzelf, nu Polen en Hongarije hun veto hebben uitgesproken tegen de Europese meerjarenbegroting en het Corona-herstelfonds. Die twee initiatieven hebben een unaniem akkoord nodig, dat terwijl het sanctiemechanisme dat er door het Europees parlement later aan verbonden werd (en waar Polen en Hongarije het slachtoffer van vrezen te worden) dat niet heeft. Verhofstadt kan er niet mee lachen, zijn tegenstrevers wél...
---
Met mijn excues voor het uitvallen van mijn PC op dinsdagavond. Ik kreeg hem niet meer opgestart en moest wachten op een systeembeheerder, die pas vandaag kon komen.
In Brussel zat het er dit laatste weekeinde weer eens ferm tegen. Deze keer was het niet de brandweer, maar de politie die slaag kreeg van een zootje ongeregelde ‘jongeren’. Het gebeurde nu ook eens niet in Brussel-stad, Anderlecht, Schaarbeek of Molenbeek, de gebruikelijke onrustplaatsen, maar in Elsene. Onze nieuwe federale regering gaat proberen er iets aan te doen, maar het zal haar gegarandeerd weer geld kosten.
Brussel bij Vlaanderen? Vergeet het maar. Ze willen het zelf niet en er zijn ook steeds meer Vlamingen die er genoeg van hebben. Vlaanderen moet ervoor zorgen zijn instellingen elders onder te brengen – net zoals Wallonië dat gedaan heeft - en met het Brussels gewest sluitende afspraken maken over de rechten van de Vlamingen die in Brussel blijven wonen. Daarbij moet gegarandeerd worden dat het Nederlands er op gelijke voet zal behandeld worden als het Frans, die er ook alleen nog een lingua franca is (een meerderheid van inwoners van het huidige Brussel spreekt thuis géén Frans). Tegelijk moet er worden afgesproken dat Brussel geen extra geld meer krijgt zonder tegenprestaties. Daarvoor heeft Brussel mogelijkheden genoeg: van het gewest één stad maken, de 19 baronieën afschaffen(daarbij: evenveel burgemeesters, schepenen, gemeenteraden en OCMW’s), zorgen voor één politiezone (als het nu kan met één brandweercorps, kan ook één politiezone). Allemaal dingen die in andere wereldsteden de normaalste zaak van de wereld zijn, maar in Brussel blijkbaar (nog) niet. Als men dan ook eens officieel een einde zou maken aan die ‘Fédération Bruxelles-Wallonie’, die in feite ongrondwettelijk is, kan men daar miljarden besparen. Als dat niét kan, dan moet Brussel maar zelf zijn boontjes doppen.
In De Standaard van dit weekeinde verscheen er een interview over twee volle pagina’s met Pierre-Yves Dermagne, de nieuwe minister van Werk en Economie in de federale regering Decroo en tevens de vice-premier voor de SP, zijn partij. De man wordt een regionalist genoemd en zijn droom zou het omkeren van de transfers zijn. Dus van Wallonië naar Vlaanderen i.pl.v. wat nu gebeurt. Dat zullen wel dromen blijven, want dat liedje horen we al dertig jaar. O.m. toenmalig PS-voorzitter ‘Dieu’ Spitaels zei dat al in de jaren 1990 en zelfs enkele zgz ‘Marshall Plans’ hebben daar niets aan kunnen veranderen. Integendeel, de economische kloof tussen Vlaanderen en Wallonië is er ondertussen alleen maar groter op geworden. Het wordt nu afwachten wat het wordt als we eenmaal hopelijk van dat Coronavirus verlost zullen zijn. Met alle cadeaus die ondertussen al zijn uitgedeeld en nog een tijdje zullen aanhouden, is de kans groot dat Wallonië straks weer op de eerste rij zal staan als er moet gesteund en gekregen worden. Het begint nu al met de discussie over de ± 5 miljard die België van Europa zou krijgen en hoe die verdeeld zullen worden. Europa geeft die nl niet rechtstreeks aan de gewesten, maar aan de federale regering en dat laat het ergste vermoeden. Anderzijds getuigt de huidige Vlaamse regering van weinig stootkracht t.o.v. de federale en dat heeft alles te maken met het feit dat twee van de drie coalitiepartijen in de Vlaamse regering ook in de federale regering vertegenwoordigd zijn.
Voor wie het zou vergeten zijn, nog dit: er zijn in dit land nooit, maar dan ook nooit transfers geweest van Wallonië naar Vlaanderen. Zelfs toen er midden de negentiende eeuw in Vlaanderen een soort hongersnood heerste (veroorzaakt door o.m. een aardappelziekte) werden er in Wallonië, dat met zijn koolmijnen en staalfabrieken toen een hoogconjunctuur beleefde, openbare werken uitgevoerd met Vlaams geld. Wie dat niet gelooft, leest maar eens het boek dat wijlen Prof. Jules Hannes daarover geschreven heeft. Die man, nota bene: een liberaal, heeft de hele geschiedenis vanaf 1830 ror 1914 uitgekamd en is geen enkele transfer van zuid naar noord tegengekomen..
In mijn blog van 4 dezer had ik het er reeds over: de effectentaks, door Paarsgroen nu herdoopt tot ‘solidariteitsbijdrage’. Die taks was al in het leven geroepen door de regering Michel, maar werd door het Grondwettelijk Hof vernietigd, omdat ze zou gediscrimineerd hebben. Ze belastte aandelen, kasbons en obligaties, waarbij alleen ‘natuurlijke personen’ daaraan onderworpen zouden worden.
Deze keer wil Paarsgroen+ alle effectenrekeningen en bijkomende financiële instrumenten (bv swaps en opties) belasten en niet alleen die natuurlijke personen, maar ook allerlei overheidsinstellingen en organisaties zoals bv gewesten, gemeenschappen, provincies, gemeenten, intercommunales en ga zo maar verder. Komt daarbij dat heel wat van die instellingen a.h.w. verplicht werden uit te kijken naar effectenrekeningen, omdat ze bij de banken geen intrest meer kregen en soms zelfs geconfronteerd werden met negatieve rentes. Nu gaat de federale overheid zowat alle andere overheden in dit land extra belasten en betekent de nieuwe maatregel een zoveelste nieuwe transfer, nu van Vlaanderen niet meteen naar Wallonië, maar naar het federaal niveau dat het geld weer zal verdelen volgens de Belgische normen die voor Vlaanderen geldverlies betekenen.
Het duo Coens/Van Peteghem zal het moeilijk krijgen om dat straks uitgelegd te krijgen aan haar achterban van burgemeesters en gemeenten, het enig niveau waar CD&V nog meetelt.
De post van minister van Klimaat wordt in de regering De Croo ingevuld door Zakia Khattabi en dat zullen we geweten hebben. De dame, met Marokkaanse roots, was eerder al Waals volksvertegenwoordiger en medevoorzitter van Ecolo. Ze kwam al eens in het nieuws nadat ze door haar partij tot tweemaal toe was voorgedragen voor de post van rechter bij het Grondwettelijk Hof en dit zonder dat ze enig juridisch diploma had. Voor die benoeming was een 2/3 meerderheid nodig en die kreeg ze niet omdat VB en N-VA tegenstemden. Buiten het feit van het ontbreken van enige juridische ervaring, lag Khattabi ook onder vuur omdat ze zich eerder al eens zou verzet hebben tegen de uitwijzing van illegale immigranten.
Nu is de dame dus terug en haar eerste voorstel als minister is een CO2-taks waartegen niet alleen de Vlaamsnationalisten, maar ook de liberalen zich verzetten. Die laatsten stellen nl dat volgens het regeerakkoord van Paarsgroen men geen belastingverhogingen op CO2 zou toestaan tenzij dat in Europees verband zou gebeuren. Er was ook afgesproken dat een CO2-taks budgetneutraal moest zijn, wat nu niet het geval zou zijn. Een hogere CO2-taks zou vooral effect hebben in de verwarmingssector. Zo geeft de overheid bv de dag van vandaag aan de ene kant subsidies voor op elektriciteit werkende warmtepompen, dat terwijl de elektriciteit anderzijds viermaal zwaarder belast worden dan bv gas.
Enfin, we gaan nog wat beleven als onze groentjes hun dada’s in de regering van Crootje, Quicky en Brouckie willen verzilverd zien.
---
Ondertussen is trouwens gebleken dat we CO2 niet te snel moeten afschrijven. Wat de groenen er ook over denken, we hebben die CO2 af en toe zelfs nodig. Het nieuwe anti-corona vaccin van Pfizer bv zal moeten vervoerd worden bij een temperatuur van 80 graden onder nul. Dat kan alleen door het in te pakken in droogijs en dat laatste wordt gemaakt uit, ja: CO2. Firma’s die droogijs produceren halen de CO2 daarvoor bij industriële chemische installaties, bij ons o.a. in de havens van Gent en Antwerpen.
Tenslotte nog dit: droogijs smelt niet. Het ‘sublimeert’, dat is een soort verdamping en er blijft niets van over. Doet zo’n beetje denken aan waterstof, waarbij ook alleen maar waterdamp overblijft.
In afwachting dat er wat meer duidelijkheid komt in de afwikkeling van de resultaten van de Amerikaanse verkiezingen, denk ik dat men er best aan zou doen die op hun beloop te laten. Zolang de laatste hertellingen niet zijn gebeurd en men niet weet hoe de afloop zal zijn van de twee run-off verkiezingen voor de Senaat in Georgia kan men er nog alle kanten uit en geldt dit zowel voor de Republikeinen als voor de Democraten.
Feit is wel dat er nooit een grotere opkomst was, dat beide kandidaten meer stemmen kregen dan ooit en dat terwijl stemmen er niet eens verplicht is. Democratischer kan moeilijk. Dat betekent echter nog niet dat alle Amerikanen die voor Trump of Biden stemden, het met die heren eens waren. Wie van huis uit vroeger al Republikein of Democraat stemde had geen andere keuze dan dat nu weer te doen, ongeacht of hij voor of tegen de kandidaat van zijn partij was. Het klopt niet te zeggen dat Trump nu 70 miljoen volgelingen heeft. Daar waren ook de stemmen bij van de Republikeinen die nooit anders zouden gestemd hebben, ongeacht wie er kandidaat was en dat geldt ook zo voor Biden. De Amerikaanse kiezers hebben jammer genoeg zelden de kans gehad voor een derde partij te kunnen stemmen.
---
Ergens las ik een krantentitel die zei dat de Verenigde Staten nu twee landen zijn. België is dat ook en ondanks het feit dat er bij ons nog een taalgrens doorloopt, krijgen wij het nog steeds niet gesplitst. Maar als het ons ooit lukt zal het toch meegenomen zijn dat die grens er ligt. Dat kan in de States niet en ze zullen dus op e.o.a. manier toch overeen moeten blijven komen. Ofwel hun kiesstelsel herzien, een eind maken aan hun ‘winner take all’ systeem en het voor al hun staten gelijkvormig maken. Wat verkiezingen betreft, lijkt de machtigste democratie ter wereld eerder op een krabbenmand.
Tijdens de Amerikaanse verkiezingscampagne werd er hier nog maar eens meewarig gedaan over het feit dat er daar al bijna zo’n 240.000 mensen overleden waren aan het Covid 19. Dat is inderdaad enorm veel, maar dat getal, hoe groot ook, moet percentueel bekeken worden.
Zopas werd nog bekend dat het aantal sterfgevallen i.v.m. Corona in dit land de kaap van de 13.000 heeft overschreden. Dat voor een totale bevolking van ±11 miljoen. Om eenzelfde percentage (sterfgevallen t.o.v. aantal inwoners) in verhouding te bereiken zouden er in de States geen 240.000, maar 390.000 mensen moeten bezweken zijn, want de Verenigde Staten tellen 30 maal meer inwoners dan het kleine België.
Onze media zouden beter twee keer nadenken alvorens dergelijk nieuws te brengen zonder enige nuance. Een beetje nederigheid zou hier op zijn plaats zijn, zeker als men weet dat dit land – als men het in procenten uitdrukt (sterfgevallen t.o.v. het aantal inwoners) - zich nog altijd bij de koplopers op wereldvlak bevindt.
---
Ondertussen ziet het er steeds meer naar uit dat ‘Slow Joe’ de Amerikaanse verkiezingen gaat winnen en dat het hertellen van de stemmen in vier staten misschien wel andere resultaten kan brengen, maar niet genoeg stemmenverschil. Belangrijker worden in dit verband nog twee tussentijdse verkiezingen in Georgia in januari 2021, die het aantal Senaat- en Kamervertegenwoordigers wel eens zouden kunnen veranderen, waardoor het voor Biden een stuk moeilijker zou kunnen worden om te regeren.
Als er echter verder niets verandert, zullen de Republikeinen alles moeten zetten op de volgende verkiezingen in 2024. Net zoals de Vlaamsnationalisten bij ons trouwens. Daarbij hebben wij één voordeel: hier kan de federale regering nog vallen vóór het zover is. In de States zit dat er niet in.
Onze nieuwste minister van Just is just, Vincent Van Quickenborne (‘Quicky’ voor de kenners) heeft er al een heel gevarieerde route op zitten. Hij begon zijn politieke carrière aan de zijde van niemand minder dan Bert Anciaux (ook wel eens ‘Ansjofis’ genoemd, zoon van). Dat was bij ID 21, de linkervleugel van de Volksunie, zeg maar. Na de splitsing van die Volksunie volgde hij Bertje naar diens nieuwste creatie Spirit om tenslotte in 2002 over te stappen naar de VLD. Quicky werd toen liberaal, terwijl Ansjofis consequent socialist bleef.
Zoals bekend, stond Quicky achter de keuze van Egbert Lachaert als nieuwe voorzitter van de Open VLD, die toen niet wilde weten van Paarsgroen, waar ex-voorzitster Gwendolientje wél voor was. Net als Lachaert keerde hij vervolgens kazak en keurde hij diens samenstelling van uitgerekend hetzelfde Paarsgroen waar hij vroeger tegen was, mee goed. Als beloning kreeg hij nu de post van federaal minister én vicepremier in de centrumlinkse regering Decroo. Dus, van links naar centrumrechts en dan weer naar centrumlinks.
Voor wie daar problemen mee zou hebben, verwijs ik naar het versje van Toon Hermans in mijn blog van 9 dezer.
We hebben er wat mee gelachen, met die ‘papieren verkiezingen’ in de States, maar het is bij ons niet veel beter. Dat bleek nog eens uit de commentaren i.v.m. de sociale verkiezingen die bij ons hadden moeten plaats vinden tussen 11 en 24 mei dit jaar, maar o.w.v. de Coronacrisis werden uitgesteld naar de periode tussen 16 en 19 november. Ook dat schijnt niet te lukken en de reden deze keer is niet Corona, maar het papierwerk dat erbij komt kijken.
Zo’n sociale verkiezingen worden bij ons grotendeels geregeld door het socialedienstenbedrijf SD Worx. Normaal werd er steeds fysiek gestemd binnen het bedrijf, maar nu ziet men daar tegenop. Bedrijven die willen dat het stemmen niet meer binnenshuis gebeurt, kregen twee alternatieven: elektronisch stemmen of stemmen per brief. Vooral dat laatste schept veel problemen omdat men niet alle brieven tijdig verstuurd krijgt.
Er zijn in dit ingewikkelde land bedrijven die tot 40 verschillende stembiljetten tellen. Verschillende kieskringen en categorieën: arbeiders, bedienden, jongeren en naar gelang het aantal werknemers ook nog eens het stemmen voor het comité preventie en bescherming en/of de ondernemersraad.
E.e.a. maakt dat er nu stemmen opgaan om die sociale verkiezingen toch in het bedrijf zelf te laten plaats vinden.
Die kunnen perfect Coronaproof georganiseerd worden, zoals bij andere verkiezingen elders reeds werd bewezen.
Tenslotte nog dit: De manier waarop die sociale verkiezingen in dit land georganiseerd worden, is weer een van die zaken ‘Only in Belgium’. Alleen de erkende vakbonden mogen er aan deelnemen. In Nederland bv, waar ik 27 jaar gewerkt heb, konden ook onafhankelijken meedoen en zaten er steeds verkozen onafhankelijken bij in de ondernemingsraden.
Zoals ik reeds schreef in mijn blog van 6 dezer heb ik me nooit erg bezig gehouden met die Amerikaanse verkiezingen. Toen Trump vier jaar geleden de verkiezingen won, was dat ook voor mij een leuke verrassing en toen de man daarna meteen werd aangevallen op alles wat hij zei en deed, vond ik dat evenmin eerlijk en werd ik het beu die oeverloze discussies te blijven volgen. Ze zijn zeldzaam, de zakenmensen die het in de politiek waar hebben gemaakt. Zoals Toon Hermans het ooit verwoordde:
“Politiek is handjes drukken;
Dreigen, sjoemelen en bukken,
Katten uit de bomen kijken,
overreden, over-lijken,
schipperen of schaakmat zetten,
lange speeches, korte metten,
witte voetjes, pan uit vegen,
passen, meten, wikken, wegen,
lachjes, dansjes, judas-kusjes,
loeren draaien, dooie musjes,
veel beloven, vleien, paaien,
de kunst om om iets heen te draaien,
d’r is geen liefde, regelrecht
en daar is alles mee gezegd.
Als puntje bij paaltje komt blijft het zo dat ons Vlaams gezegde ‘Schoenmaker, blijf bij uw leest’ ook geldt voor de politiek, zowel hier als elders.
De hele polemiek rond Trump heeft er wel voor gezorgd dat er nooit zoveel Amerikanen zijn gaan stemmen en dat zowel de winnaar als de verliezer meer stemmen kreeg dan er ooit tevoren waren uitgebracht. Dat alles terwijl men in de States niet – zoals bij ons – verplicht is te gaan stemmen. Men kan zich wel afvragen of het nog van deze tijd is dat in een moderne democratie – met de digitale middelen die nu ter beschikking staan - nog via de post moet gestemd worden. Het tellen van al dat papier is iets dat men nog kan verwachten in een derde wereldland , maar niet in de momenteel nog machtigste democratie op aarde.
Enfin, we zien wel hoe het verder afloopt, maar hopelijk krijgen we de volgende 75 dagen nog wat anders te horen en te zien dan al die politieke discussies al dan niet ter zake, om nog te zwijgen over de commentaren van een Björn Soenens en een Greet De Keyser, die hoe dan ook even vooringenomen zijn als de zenders die ze vertegenwoordigen.
Alles verslijt, ook kerncentrales. Die hebben op een gegeven moment afgedaan en moeten dan ontmanteld worden, ook als ze zouden vervangen worden, want de nieuwste types zijn compleet anders. Zo’n afbraak kost handenvol geld en Engie/Electrabel heeft daarvoor een fonds aangelegd, Synatom genaamd, waarin vorig jaar al 13,2 miljard euro zat. (Dit bedrag is geen typefout!).
Nu blijkt dat onze nieuwe minister van Energie, Tinne Van der Straeten (Groen) haar zinnen op die spaarpot heeft gezet. Ze wil de wetgeving ter zake ‘herzien’ en die miljarden bij Engie weghalen voor groene investeringen. De verantwoordelijkheid voor de financiering van de nucleaire schoonmaak zou wel bij Electrabel moeten blijven. Hoor je ze al komen? Als dat doorgaat krijgen we een herhaling van de aanslag die Paarsgroen I pleegde op de spaarpot die Dehaene opzij had gezet om de te voorziene vergrijzingskosten op te vangen. Het scenario is identiek.
Verhofstadts liberale partij had 18 jaar in de oppositie doorgebracht, toen hij in 1999 als premier Paarsgroen lanceerde en besliste dat het zijn beurt was om de staatskas te plunderen. Met Van der Straeten en haar geitenwollensokkendragers dreigt nu eenzelfde scenario. Na het debacle van 2003 zitten ook de groenen al een kleine 20 jaar in de oppositie en hebben ook zij nu een miljarden spaarpot ontdekt. Als deze coup eveneens doorgaat en vroeg of laat onze kerncentrales toch zullen worden gesloten en ontmanteld, zal het de belastingbetaler zijn die dat weer zal mogen ophoesten.
‘L’histoire se répète’, zeggen de Fransen. De geschiedenis blijft zich herhalen.
Sinds de regering Michel viel en daarna Wilmès met een ersatzregering verder moest, is er in het federaal parlement nog steeds geen nieuwe begroting ingediend. De regering Decroo zou er eerst half oktober, daarna einde oktober een nieuwe indienen, maar dat is nog steeds niet gebeurd. Zoiets betekent dat de regering verder moest met een begroting van voorlopige twaalfden, waardoor ze maandelijks niet meer mag uitgeven dan hetzelfde bedrag van het jaar ervoor. Niemand die gelooft dat dit ook werkelijk gebeurt, zeker als men weet dat Crootje’s regering 20 kabinetten telt. Dat zijn er 7 meer dan wat in die van Wilmès begroot was. Zolang daarover niet meer duidelijkheid komt – of een nieuwe begroting – lijkt het erop dat men die extra kosten nu betaalt met geld dat feitelijk bestemd was voor de Corona bestrijding. Dat alles terwijl de grootste kosten voor het post Corona tijdperk niet eens bekend zijn en nog minder die welke ons straks de Brexit zou kunnen kosten.
E.e.a. betekent wel dat er in de volgende begroting vooral nieuwe belastingen zullen worden aangekondigd, die officieel nodig zullen zijn om de kosten van de Coronacrisis te betalen, maar waarmee men dan stiekem ook de eigenlijk overtollige kabinetten van de zeven vicepremiers zal bekostigen. Het feit dat de nieuwe federale regering al minstens een paar weken over tijd is met haar begroting, bevestigt dat men er nog niet uit is hoe men dat verkocht zal krijgen.
Ondertussen blijft men maar miljoenen euro’s uitkeren alsof het echt niet op kan. Dat er, buiten die nieuwe belastingen, ook serieus zou kunnen bespaard worden, lijkt tot niemand door te dringen.
Een tijdje geleden was er de uitspraak van Bart De Wever dat we in dit land beter met een Angelsaksisch kiessysteem zouden werken. Voordeel daarvan was, volgens Bart, dat we dan te maken zouden krijgen met minder partijen, wat het maken van een regering minder ingewikkeld zou maken. Ik had daarop gereageerd door te zeggen dat men bij ons de kiesdrempel beter zou verhogen van 5 naar 10% en dat dit op een eenvoudigere manier hetzelfde resultaat zou geven. Daar voegde ik toen bij, dat wat we in de Angelsaksische landen tegenwoordig zagen, ook niet dát was. De verkiezingen in de States geven me meer dan gelijk.
Rechtuit gezegd, ik heb me met die Amerikaanse verkiezingen niet erg veel meer bezig gehouden. Daar hebben ze nu maar met twee partijen te doen en de wijze waarop die verkiezingen verliepen was niet om naar uit te kijken. Het was soms beschamend om zien hoe men in de toch machtigste democratie van de wereld* elkaar uitschold vóór de hele wereld en dat nog steeds doet. Op het ogenblik dat ik dit schrijf, is er nog steeds geen winnaar. En dan gaat het alleen nog maar om de president.
Als men ziet hoe het er tegenwoordig ook in onze democratieën aan toe gaat moet men dan ook niet verwonderd zijn dat steeds meer mensen vinden dat ook democratie zijn grenzen heeft. Met de hulp van de (a)sociale media is het één grote kakafonie geworden.
*In onze media heeft men het dikwijls over de USA als ‘de grootste democratie ter wereld’. Dat klopt niet, dat is India met zijn meer dan één miljard inwoners. De States zijn niet de grootste, maar wel nog steeds de machtigste democratie van onze aardbol.
In de laatste weekeindeditie van De Standaard verscheen er een artikel van ene Thomas Renard, terreurexpert van het Belgisch Egmont-instituut, waarin de man n.a.v. de aanslagen in Frankrijk, ervoor waarschuwde dat ook andere Europese landen beter waakzaam zouden zijn voor aanslagen. Twee dagen later kreeg hij gelijk met de aanslag in Wenen. Die werd – nota bene – gepleegd door iemand die al veroordeeld was voor het willen deelnemen aan de gevechten in Syrië, maar voortijdig werd vrijgelaten omdat hij zgz zich zou laten deradicaliseren. De Oostenrijkse rechters geloofden hem vooral omdat de man wel Noord-Macedonische roots had en daar behoorde tot een moslim minderheid, maar in Wenen was geboren. Dat betekent dat niet de nationaliteit of het land van geboorte enige rol spelen in het overgaan tot terreurdaden, maar enkel en alleen het geloof in wat men de moslim ideologie of –doctrine zou kunnen noemen. De islam is géén religie. Geen enkel geloof spoort mensen aan om medemensen te vermoorden, om welke reden ook.
---
De heisa omtrent de uitspraken van sultan Erdogan i.v.m. de Mohammed karikaturen heeft alvast één groot voordeel. De kans dat Turkije ooit nog bij de E.U. komt is nu wel nihil geworden. Het zou alleen wenselijk zijn dat de E.U. dat eens officieel bevestigt en dat hopelijk de NATO dat land eveneens de deur zou wijzen, nu Turkije zijn afweergeschut bij Rusland is gaan kopen, nota bene: een land waarmee het zelf ook regelmatig overhoop ligt*. Dat Turkije qua manschappen het tweede grootste leger binnen de NATO heeft, speelt bij een moderne oorlogsvoering geen rol meer en zelfs de modernste wapens worden relatief als men weet wat één klein virusje kan veroorzaken...
*Recentelijk zijn in de Syrische provincie Idlib weer enkele tientallen Turkse militairen omgekomen bij Russische bombardementen op stellingen van de soenitische rebellen die nog een deel van die regio onder controle hebben, Ook in de conflicten in Libië en tussen Armenië en Azerbeidzjan over Nagorno-Karabach staan Turkije en Rusland tegenover elkaar.
Men hoort er niet veel over, maar de regering De Croo is achter de schermen druk bezig met het voorbereiden van wat ze de ‘Solidariteitsbijdrage’ noemt. In werkelijkheid gaat het om een herwerking van de Effectentaks, die door de liberalen werd afgeschoten tijdens de Groengele besprekingen tussen de PS en de N-VA. De nieuwe belasting was een vraag van de socialisten, die zij de ‘Rijkentaks’ noemen. De liberalen zitten ermee gewrongen, maar de man die het mag oplossen is kersvers federaal CD&V-minister zonder Financiën Vincent Van Peteghem, burgemeester van De Pinte, waar zijn vader ook al 14 jaar de burgemeestersjerp had gedragen. Een beetje te vergelijken met de De Crem dynastie in Aalter.
Van Peteghem kwam in 2016 in de Kamer als opvolger, nadat ene Sarah Claerhout uit Gent ermee gestopt was. Een situatie te vergelijken met hoe Wilmès omhoog viel. Van Peteghem zat ook bij de zgn ‘twaalf apostelen’, allemaal jongere CD&V’ers die een kritisch rapport mochten maken over de voor de partij mislukte verkiezingen. Of die solidariteitsbijdrage er beter vanaf zal komen is een groot vraagteken. En als het mislukt, zal CD&V ook daarvan de schuld krijgen, Met Financiën, Binnenlandse Zaken en Migratie heeft de partij, die feitelijk niet eens nodig was voor een (krappere) meerderheid, enkele cruciale departementen gekregen, waar de andere partijen waarschijnlijk liever hun handen afhielden. Koen Geens bedankte er trouwens ook voor en tenslotte werden enkele op dat niveau onervaren nieuwelingen voor de leeuwen geworpen. De sherpa’s van de regering van Crootje, Quicky en Brouckie, zeg maar.
Wordt vervolgd bij de eerstvolgende verkiezingen...
In de weekeind-editie van De Tijd verscheen er een interessant interview met Prof. Hugo Van Aken, een Vlaming die ziekenhuisdirecteur is in het Duitse Münster (Noordrijn-Westfalen). De man is intussen 69 en was al met pensioen toen het Duitse ziekenhuis hem in 2016 vroeg om een bestuurscrisis bij hen te komen oplossen. Noordrijn-Westfalen is een Duitse deelstaat die grenst aan zowel Nederland als België. Tijdens de eerste lockdown had het hospitaal reeds Nederlandse patiënten overgenomen en is ze bereid dat weer te doen, nu ook voor Belgen. Noordrijn-Westfalen telt ongeveer hetzelfde aantal inwoners als Nederland, maar heeft 6.500 bedden ter beschikking, t.o.v. een grote 1.000 in Nederland en zo’n 2.000 in België. De besmettingen in heel Duitsland liggen iets hoger dan in België, maar het land heeft achtmaal meer inwoners. De reden waarom Duitsland zoveel bedden op overschot heeft, heeft te maken met het feit dat men ook daar te maken zal krijgen met een toenemende vergrijzing en men daarop al heeft ingespeeld. Het geld dus niet verkwanseld zoals bij ons door Verhofstadt gebeurd is met het spaarpotje van Dehaene.
Volgens Prof. Van Aken, die in Duitsland officieel de titel draagt van ‘ Univ.-Prof. Dr. med. Dr. h.c. Van Aken,* is het verschil tussen Duitsers en Belgen, dat de Duitsers naar de wet leven en de Belgen mét de wet. Dat is het gevolg van wat ik reeds eerder in mijn blogs schreef, nl dat er geen Belgisch volk bestaat.
*Die Duitse titel doet me denken aan een medewerker bij DAF-Trucks, een zekere Scholtes, een crack op gebied van motoren-ontwikkeling, die regelmatig werd uitgenodigd op buitenlandse studiedagen en – congressen, Nadien kreeg hij bij DAF daarover allerlei naslagwerken toegestuurd met op het adres vóór zijn naam de afkortingen A.H.D. Op de vraag van de collega’s wat die letters betekenden, zei Scholtes – een echte Noord-Brabander - omdat al die andere deelnemers daar titels hadden, hij niet achter kon blijven en er maar A.H.D. had voorgezet, wat stond voor ‘Abonnee Helmonds Dagblad’!
Bank- en verzekeringsmaatschappij Axa voert de laatste weken in onze kranten een dure reclame met grote foto’s van ‘onze’ atlete Nafi Thiam. Daarbij wordt de lezer aangeraden de QR Code van de reclame (over telkens een volle bladzijde) te scannen. Ieder diertje zijn pleziertje natuurlijk, maar veel Nederlands zal je van die Belgische atlete niet te horen krijgen. Evenmin als vroeger Justine Henin en nu David Goffin, de broertjes Hazard en Borlée wil ook Nafi Thiam geen woord Nederlands spreken, toch de taal van de meerderheid van het land dat ze vertegenwoordigen. Engels kennen ze wel. Nafi Thiam heeft nog het excuus dat ze een halve Kongolese is, maar van die broertjes is bekend dat ze in hun thuisgemeenten ook Nederlands gekregen zouden hebben in het lager onderwijs,
Kijk, in een meertalig land zou men fier moeten zijn ook meer dan één taal te spreken. Niet iedereen kan dat, maar dat betekent nog niet dat men de andere talen moet negeren, zoals bovenstaande sportlui constant doen. Zij spreken ABN: Alles Behalve Nederlands.
Dit geldt trouwens ook voor politiekers zoals die Georges-Louis Bouchez, politiek partijleider dan nog, die wel met een Belgisch mondmasker rondloopt, maar de taal van de meerderheid van zijn land niet kent en anderzijds wél wil terugkeren naar het Belgique à papa, terwijl dat juist uitblonk door zijn miskenning van de taal van de Vlaamse meerderheid.
Een veelgebruikte uitdrukking dezer dagen is die van ‘het Belgische volk’. Onze traditionele politiekers en media vinden dat het, zoals het Duitse volk, wat meer ‘Pünktlichkeit, Genauigkeit en Gehorsamkeit’ zou mogen vertonen. Dat zal dan wel wishful thinking blijven, gewoon omdat er niet zoiets bestaat als een Belgisch volk. Dat wist Jules Destrée, nota bene: socialistisch voorman naar wie het PS studiefonds nog steeds is genoemd, al honderd jaar geleden, toen hij aan toenmalige koning Albert I schreef ‘Sire, il y a en Belgique des Wallons et des Flamands. Il n’y a pas de Belges’.
Julius Caesar had het bij de verovering van Gallië al over de Belgen in zijn ‘De bello gallico’, maar zelfs dat was toen niet één volk, wel verschillende stammen, die door Caesar overwonnen werden, al had hij het daar wel behoorlijk moeilijk mee. Vandaar zijn uitspraak dat ze de ‘dapperste aller Galliërs waren’ (‘Omnium Gallorum Belgae fortissimi sunt’), wat hem niet belette Ambiorix en zijn Eburonen de Rijn over te jagen en te vervangen door de Germaanse stam van de Tongeren.
Dat er bij de laatste beslissingen i.v.m. corona toch een nationale consensus was in dit land, is het gevolg van het feit dat het nu pompen of verzuipen wordt. De Coronacrisis heeft uitgewezen – voor zover dat nog moest – dat het beste dat België kan overkomen is, dat het gesplitst wordt.
---
En dan nog dit:
De titel van het hoofdartikel van de weekeindeditie van ‘De Tijd’ was net dezelfde als die van mijn blog: ‘Lockdown bis’. Daar ik de krant pas ’s morgens kan kopen en die van ‘De Tijd’ mijn schrijfsel eerst na middernacht konden zien, is dit puur toeval. Mochten ze er later mee zijn afgekomen, had ik ze kunnen beschuldigen van plagiaat (grapje!).
En daarmee gaan we in de nacht van zondag op maandag over naar de tweede, nu verstrengde corona-lockdown. In feite is alles wat de vorige dagen reeds besproken was, min of meer bevestigd en zullen we ons tot half december naar de nieuwe maatregelen moeten schikken, of we dat nu graag hebben of niet. Er valt niets tegen te beginnen, zeker niet als men weet dat het niet alleen bij ons gebeurt, maar in zowat geheel Europa.
Laat ons hopen dat het allemaal wat uit gaat halen en dat tenminste onze ziekenhuizen en wooncentra het zullen kunnen uithouden. Een lichtpunt hierbij is het aanbod om daar tijdelijk te gaan werken en zo het werk van de zorgverleners te verlichten, dat vrij goed wordt opgevolgd.
Dat de scholen een week langer herfstvakantie krijgen is mee genomen. Eén week was al voorzien en in de tweede week valt de feestdag van 11 november, waarvan ik al enkele jaren schrijf dat ze die beter zouden verplaatsen of afschaffen en de herdenking ervan verschuiven naar het volgende weekeinde, zoals dat in de UK gebeurt.
Voor de rest wordt het even afwachten in hoever alles zal lukken, of en wanneer de besmettings- en andere cijfers weer gaan dalen en of we dit jaar iets gaan hebben aan de eindejaarsfeesten.
Wie leeft zal zien en dit keer soms zelfs letterlijk.
Nadat bekend werd dat Delphine von Saksen-Coburg (ex-Boël) ontvangen was geworden door Albert II en zijn Paola, werd dit het eerste punt van het nieuws op de Tv-journaals van dinsdagmiddag op zowel VRT, VTM en RTL. Gelukkig land dat geen andere problemen kent! Zoals een spotprent in ‘t Pallieterke van deze week stelde, zal dit de verkoop van koekendozen weer doen stijgen.
Opmerkelijker was in datzelfde Pallieterke het nieuws dat Audit Vlaanderen heeft vastgesteld dat er bij onze VRT staatsomroep nogal wat malversaties zijn vastgesteld. Op zich is dat niet verwonderlijk. We zijn hier al e.e.a. gewend op dat gebied. Maar dat zgz ‘schermgezichten’ zoals o.a. Martine Tanghe, Ben Crabbé, Peter Van de Veire en Björn Soenens daar 500.000 euro en meer per jaar zouden opstrijken, is om van achterover te vallen. Geen tikfout, het bedrag staat driemaal vermeld. Nog straffer daarbij was de bevestiging ervan door Siegfried Bracke, zelf een ex-VRT politiek journalist, die het kan weten en die zelfs beweert dat de VRT in het geld zwemt. Misschien is dat de reden waarom we er verder zo weinig over te horen krijgen. L’argent fait la guerre. Steeds volgens mijn lijfblad (ik lees ’t Pallieterke sinds 1955) horen we daarover ook niets vanwege de leden van de Raad van Bestuur van de VRT, waarin sinds de laatste verkiezingen nu ook N-VA én VB goed vertegenwoordigd zijn.
Hallo?
---
En dan nog dit:
Op het avondjournaal van de commerciële RTL-zender van woensdag vertelde men dat de hospitalen in ‘Bergamo sur Meuse’ (‘Luik’ voor de outsiders) overvol lagen met Covid-19 patiënten en men dus nieuwe gevallen naar elders moest overbrengen. Volgens de zender wilde 60% van de nieuwe patiënten niét naar Vlaanderen, waarschijnlijk omdat ze het Nederlands niet machtig waren.
