In Frankrijk wil men de kassatickets afschaffen en daar onze Waalse landgenoten naar Frankrijk kijken zoals konijnen naar een lichtbak, willen zij dat hier ook gaan doen Ik heb daar mijn bezwaren bij en nog wel uit de praktijk.
Ergens in 2007 vroeg mijn vrouw me eens hoeveel wij in een jaar uitgaven. ‘Dat zal ik eens nakijken’, zei ik. Het was even verschieten toen ik dat daadwerkelijk deed. Sindsdien hou ik alle kastickets minstens een jaar bij en dat geeft enkele voordelen.
Om te beginnen weet men dan steeds wanneer men wat waar heeft gekocht, maar kan men ook de prijzen vergelijken met vorige aankopen bij dezelfde zaak of met dezelfde producten in diverse zaken. Dat zou men ook digitaal kunnen, maar al die gegevens moeten opslaan is ook geen lachertje. Als ik iets wil weten, sla ik mijn ordner voor 2023 open bij de ‘K’ van kassa en de maand waarin een aankoop gebeurd is, en heb ik de exacte gegevens zo te pakken (én het bewijs dat ik betaald heb).
--
Ondertussen lijkt de verkoop van de Delhaize-winkels aan zelfstandige uitbaters verder weg dan ooit en ziet het er naar uit dat deze ‘België-Holland’ op een match nul gaat eindigen, met alleen verliezers, zoals ik – met 27 jaar werkervaring in Nederland – al min of meer voorspeld had in mijn blog van 23 mei ll.
Volgens een grafiek van de Hoge Raad voor Werkgelegenheid krijgt men in Vlaanderen beduidend meer Oekraïense vluchtelingen aan het werk dan in Brussel en Wallonië. Een echte verrassing is dat niet. Zoals het spreekwoord zegt: ‘woorden wekken, voorbeelden trekken’. In Vlaanderen zien die vluchtelingen meer mensen aan het werk, in Francofonië meer die dat niet doen, de ‘levensgenieters’ zoals Magnette ze ooit noemde. In een tweet (die tegenwoordig ‘X’ heet) noemde Robrecht Bothuyne (cd&v) die mentaliteit ‘de uitkeringsverslaafdheid’. Van de Oekraïense vluchtelingen tussen 18 en 65 jaar waren er in Vlaanderen al een kleine 30% aan het werk, in Brussel en Wallonië maar 12%.
Altijd hetzelfde liedje, waarbij moet worden gezegd dat Vlaanderen al in dit voorjaar een decreet goedkeurde dat ‘tijdelijk ontheemden’, zoals bv die waarbij Oekraïners verplicht worden zich in te schrijven bij de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling (VDAB). Men moet ergens beginnen, maar in Brussel en Wallonië hoeft het weer niet. Die houden zich liever aan het liedje van Juul Kabas!
De Arabische Lente begon niet met de opstanden tegen Khadaffi en Assad, maar met de zelfmoord van een wanhopige Tunesische student die na het behalen van zijn universitair diploma geen werk vond, dan maar e.e.a. ging verkopen in een tentje langs de weg, tot dat door de politie werd aangeslagen.
De Amerikaanse inval in Irak – de zgz tweede Golfoorlog - door George W. Bush’s leger was inderdaad fout. Die zou wel een meer gegronde reden hebben gehad, mochten de geallieerden op het einde van de eerste Golfoorlog, begonnen toen Irak Koeweit was binnengevallen, meteen het verslagen Irak zijn binnengetrokken. Dan was die tweede Golfoorlog overbodig geweest. Die tweede oorlog, die in feite al de derde was – Saddam Hoessein had daarvoor ook al Iran aangevallen, maar daarover spreekt men niet meer - was er teveel aan.
Wat er nu allemaal in Afrika ten zuiden van de Sahara gebeurt – van Niger tot en met Zuid-Afrika - heeft niets met de Arabische Lente te maken maar alles met corrupte regimes die van de etnische tegenstellingen binnen de verschillende landen misbruik maken om zichzelf te verrijken, zoals men ook kan lezen in de reactie van lezer Fernand Dhondt op mijn vorige blog. Aan te raden lectuur.
Het Westen maakt zich zorgen om de toenemende invloed van Rusland in de Afrikaanse landen ten zuiden van de Sahara. Ik zou zeggen: laat ze het maar eens uitproberen. Ze gaan in Afrika nog spijt krijgen dat de koloniale tijd voorbij is. Toen had de plaatselijke bevolking het ook niet zo goed, maar in elk geval beter dan nu. Ze gingen er toen nog niet lopen. Het Westen had Afrika beter niet gekolonialiseerd, maar de manier waarop ze het heeft opgegeven is ook niet goed te praten. Vooral het behouden van de koloniale grenzen, zonder rekening te houden met de diversiteit van de bevolkingsgroepen, zal er voor zorgen dat het in de meeste van die landen nooit meer goed komt. Daar zullen Poetin, Progozjin en hun Wagner-schurken niets aan veranderen. Misschien wordt het alleen nog erger.
--
*De titel ‘Africa addio’ (‘Vaarwel Afrika’) heb ik geleend van een Italiaanse documentaire, gemaakt in 1964 door Jacopettti. Hij volgde een aantal nieuwe staten op het Afrikaanse continent direct na de dekolonisatie en voorspelde toen al dat het verkeerd zou lopen.
De kans is groot dat we na de verkiezingen van 9 juni 2024 niet meteen aan nieuwe regeringen zullen zitten, zowel federaal als regionaal. Een ramp is dat niet - we zijn hier op dat gebied al e.e.a. gewend – maar de reden zal anders zijn dan voorheen.
De federale en regionale verkiezingen vallen – met die voor Europa – nl samen in juni 2024, maar de gemeentelijke verkiezingen pas in oktober van dat jaar, dus 4 maand later. Tom Van Grieken heeft daarop reeds gezinspeeld, toen hij zei een stok achter de deur te hebben voor het geval het in juni mis zou lopen met de vorming van de Vlaamse regering. Er is echter meer aan de hand. Waarschijnlijk zal de volgende federale regering – als die er al komt – niet gevormd worden vóór de partijen weten hoe de regionale regeringen er zullen uitzien. En die regionale regeringen zal men meer dan waarschijnlijk niet samenstellen vóór de uitslagen van de gemeentelijke verkiezingen bekend zullen zijn.
Stel dat er in juni een Vlaamsnationale meerderheid zou komen in het eigen parlement, hetgeen een bevestiging zou zijn van de laatste peilingen, dan zal het zeer moeilijk worden een federale regering te vormen met de PS, voor zover die partij niet al teveel pluimen zal verloren hebben aan de Waalse communisten van de PTB. Anderzijds zouden CD&V, Open VLD en de bende van Transconnah – voor zover die al de kiesdrempel zullen halen – toch maar beter oppassen om niet een tweede keer op rij ervoor te zorgen dat er een federale regering komt zonder meerderheid in Vlaanderen.
Het zou dus nog heel spannend kunnen worden, met hopelijk als resultaat dat dit België niet meer uit de Lopende Zaken geraakt, dan ook niet meer levensvatbaar zal zijn en er dus iets anders zal moéten komen, wat dat ook zal zijn.
Trouwe lezers van deze rubriek weten dat ik al langer een speciaal voorstel heb om de verkiezingen van 2024 aan te pakken. Om te komen tot een Vlaamsnationale meerderheid in het eigen parlement, een conditio sine qua non, raad ik al langer de N-VA-kiezers aan om dan ten minste gewestelijk te stemmen voor het VB, zodat die partij straks ‘incontournable’ wordt in het Vlaamse parlement en zo – via een soevereiniteitsverklaring - een eerste stap kan zetten naar Vlaamse zelfstandigheid. Ik wil hopen dat ze dat zullen doen, zelfs al zou De Wever ondertussen van mening veranderen, omdat – zoals ik het steeds stelde – ‘een Lachaertje’ snel gemaakt is, ook in tijden van Ongena(de)…
In de brievenrubriek van ’t Pallieterke, waarin ikzelf het laatste jaar ook regelmatig heb kunnen schrijven, stond er deze week een brief van ene Gilbert van Gils (achternaam met kleine ‘v’ zoals de mijne), die daar niet alleen mee akkoord gaat, maar zelfs een stap verder doet. Hij stelt zowaar voor dat Bart De Wever zijn eigen N-VA-kiezers zou oproepen om gewestelijk voor het VB te stemmen. En daar houdt het niet bij op. De man vraagt dan wel als tegenprestatie van Tom Van Grieken dat die zijn VB-kiezers oproept in 2024 federaal voor de N-VA te stemmen!
In dezelfde brief vreest van Gils dat het niet zal gebeuren, maar dat dromen mag, wat ik vroeger ook al eens stelde. Toch ben ik al blij dat er stilaan toch steeds meer Vlamingen de noodzaak voelen dat het VB in de volgende Vlaamse regering ‘incontournable’ wordt, waardoor men geen deelregering meer zou kunnen maken zonder haar, tenzij men er misschien de groenen en de communisten bij pakt. Dat zou helemaal een afgang zijn!
Mijn verhaal over Brussel lijkt wel wat afgezaagd, maar we mogen niet vergeten dat er zelfs in Vlaamsnationale kringen mensen zijn die Brussel bij Vlaanderen willen houden (Gerolf Annemans bv) en dat er in Brussel ook een ‘Vlaams comité voor Brussel’ is die daar voorstander van blijft. Volgens mij is de enige oplossing, dat men de Brusselaars zelf daarover laat beslissen. Als een meerderheid van Brusselaars wil dat Brussel een apart gewest blijft, moeten ze daar straks wel zelf voor opdraaien. Willen ze echter bij Vlaanderen blijven en wil Brussel zelfs Vlaanderens hoofdstad blijven, dan moet het – zoals ik al meermaals heb geschreven - een stadsgewest worden en geen stad én gewest zoals nu, waarbij de burgemeester tegelijk minister-president zal zijn. Verder moet Brussel dan één stad worden met één burgemeester, één schepencollege, één gemeenteraad, één OCMW en één politiezone. De huidige 19 gemeenten worden dan districtraden zoals bv in Antwerpen. Verder houdt de ‘fédération Bruxelles-Wallonie’ dan op te bestaan en worden de Brusselse bevoegdheden daarvan overgeheveld naar het nieuwe Brusselse stadsgewest, net zoals Vlaanderen dat al jaren eerder heeft gedaan.
Mocht Brussel een apart gewest blijven, dan zal Vlaanderen alleen nog instaan voor de financiering van cultuur en gezondheidszorg voor de Vlaamse inwoners van de stad. Als tegenprestatie zou Brussel dan ook het Nederlands als officiële taal behouden, naast Frans en eventueel andere talen. Dat zou niets nieuws zijn, want dat gebeurt ook nu.
Wat er bij mij niet in kan is, dat onze media – ’t Pallieterke inbegrepen – maar blijven uitzoeken welke Vlaamse partijen straks, na de verkiezingen van 2024, met elkaar een akkoord zouden kunnen maken voor de vorming van een Vlaamse gewestregering, terwijl men daarbij het Vlaams Belang – de partij die volgens alle laatste peilingen als grootste uit de bus zal komen en dan als eerste de kans zou moeten krijgen - niet eens vermeldt. Als vorm van politiek masochisme kan dat tellen. Als het daarbij blijft, verliest Vlaanderen bij de volgende onderhandelingen minstens een vierde van haar achterban en blijft de Vlaamse meerderheid de facto een politieke minderheid in België. De uitleg, dat de Franstaligen anders met ons niet eens meer zullen willen praten, moeten we gewoon naast ons neerleggen en vaststellen dat dit land niet langer in deze huidige vorm leefbaar zal zijn. Zullen we dan maar de E.U. inschakelen en vragen een vreedzame scheiding Vlaanderen-Wallonië uit te werken zoals dat met het vroegere Tjecho-Slowakije gebeurd is, en van Brussel een internationaal stadsgewest te maken, eventueel na een volksraadpleging?
Wat het nieuwe Antwerps parkeerbeleid betreft, zal dat vooral de eigen plaatselijke bevolking schaden. Wie wilt er daar nog iets gaan doen als men er telkens extra voor zal moeten betalen? Dit geldt trouwens niet alleen voor Antwerpen. In Brussel en Gent is het al niet veel beter en andere steden zullen volgen.
Om het even bij Antwerpen te houden, ikzelf kom al járen niet meer met de wagen in de koekenstad. Ik rij vanuit Kasterlee naar het station van Herentals, waar men (voorlopig?) niet moet betalen om te parkeren en neem er de trein die me op een half uur in het Antwerpse centraal station brengt. Ik zou dat ook kunnen doen vanuit het dichterbij gelegen station van Tielen, een deelgemeente van Kasterlee, dat op de spoorlijn Turnhout-Herentals ligt, maar daar is minder frequent verkeer. Vanuit Herentals kan men zowel de trein nemen vanuit Turnhout als vanuit Geel en Limburg, en heeft men er regelmatig een intercity.
Na de verkiezingen van 2024 zal er hoe dan ook een nieuwe staatshervorming moeten komen, hopelijk de laatste of tenminste de aanloop ernaar. Voor Vlaanderen zal het er op aankomen dan een zo sterk mogelijke onderhandelingspositie te hebben. Om dat te bereiken zouden alle grondwetsartikelen voor herziening vatbaar moeten worden verklaard en dat laatste nog tijdens de huidige legislatuur. Als dat niét gebeurt, zullen we geen stap verder zijn, tenzij er in 2024 een regering zou komen die de herziening wél wil doorvoeren en daarom zelfs bereid zou zijn meteen weer af te treden en nieuwe verkiezingen uit te schrijven. Dat zou straffe kost zijn, nooit eerder gezien in dit land, maar wel mogelijk gebleken in andere landen. Alleen al hiermee dreigen zou misschien kunnen helpen om de grondwetsherziening toch nu al vatbaar te verklaren. Het zal dan gaan om de artikels 46, 48, 96, 142 en vooral artikel 195, dat verklaart dat ‘de hele grondwet voor herziening vatbaar verklaard kan worden’.
Als e.e.a. echter niet meer zou gebeuren tijdens deze legislatuur, dan kunnen we alleen maar hopen dat de Vlaamse partijen die ertegen zijn, volgend jaar de kiesdrempel niet meer zullen halen. De ‘trados’ hebben enkele decennia de kans gehad dit land fatsoenlijk te beheren en zijn daar nooit niet in gelukt. Waarom morgen dan wel?
Niet alleen de Belgische staat heeft een schuldenberg. Dat geldt ook voor de lokale besturen, zelfs de Vlaamse. In meer dan een derde van de Vlaamse gemeenten steeg de schuld vorig jaar aanzienlijk, veel meer dan wat men de voorgaande jaren gewend was. Opmerkelijk daarbij is wel dat de schuldenlijst in Vlaanderen wordt aangevoerd door drie centrumsteden met een Open-VLD burgemeester. Ge weet wel, die partij die zo tegen de belastingverhogingen zou zijn. Het Gent van Mathias Declerq, het Mechelen van Bart Somers en het Oostende van Bart Tommelein spannen de kroon. Dat voor wat de totale schuld betreft. Als we die in Vlaanderen echter berekenen per persoon, dan wordt Middelkerke de koploper. Jawel, de gemeente van ‘Deckerken’, ex-liberaal, ex-onafhankelijk NV-A’er, ooit oprichter van een eigen partij (LDD) en aspirant om dat opnieuw te doen. Buiten de schuld heeft de gemeente Middelkerke echter ook de beste positieve ‘autofinancieringsmarge’, een geleerd woord om te zeggen dat ze voldoende geld over heeft voor nieuw beleid of het aangaan van nieuwe schulden, wat in Gent, Mechelen en Oostende blijkbaar niet het geval is. Je zal er maar wonen.
In het licht van bovenstaande blijft het wel duidelijk hoeveel problemen Vlaanderen minder zou hebben, moest het elk jaar geen 12 miljard euro aan transfers afgeven aan een regio waar de lokale schulden waarschijnlijk een veelvoud zijn.
Samen met het verbreken van de vergunning voor de Ineos-Ethaankraker, kreeg de Vlaamse regering net vóór haar reces nog een tweede opdonder te verwerken: het schorsen van de vergunning aan Turkse moskeeën door Vlaams minister Somers (omdat ze niet voldeden aan de Vlaamse eisen), werd ongedaan gemaakt door het eigen Grondwettelijk Hof. Daardoor kunnen Turkse moslim geestelijken in die moskeeën blijven preken in het Turks en hebben we er het raden naar wat ze de mensen daar allemaal wijs maken.
--
Turkije is trouwens ook nog eens negatief in het nieuws gekomen, nadat bleek dat twee zware drugscriminelen, een Bosniër en een Albanees die hier gezocht worden, door Turkije niet kunnen worden uitgeleverd aan ons land omdat die kerels ondertussen de Turkse nationaliteit zouden verkregen hebben. Geweldig, dat land van sultan Erdogan!
‘Project One’, de zaak met de ethaankraker van Ineos in de haven van Antwerpen, waarvoor de vergunning werd vernietigd door de ‘Raad voor Vergunningsbetwistingen’ (oef!), zal dan waarschijnlijk toch doorgaan. Jim Ratcliffe, topman van het bedrijf en officieel de tweede rijkste mens in de UK, zegt daarvoor de nodige engagementen te hebben gekregen van de stad Antwerpen, het Vlaams gewest én de federale premier.
Nu maar hopen dat het in orde komt. Het gaat hier om een investering van 4 miljard euro, waarvan er al één is aangewend en waar momenteel heel wat Belgische bedrijven en tot 3.000 mensen bij betrokken zijn.
CD&V blijft wel dwars liggen, maar de andere twee coalitiepartners in de Vlaamse regering – N-VA en Open VLD – gaan er nu een parlementair initiatief van maken waardoor men acht maanden tijd kan winnen. Dat moet daarna nog wel door een meerderheid in de plenaire zitting van het Vlaams parlement worden goedgekeurd, maar men rekent dan eventueel op een wisselmeerderheid met de partij van TransConnah, die in het Vlaams parlement in de oppositie zit en die hoopt daar in een volgende legislatuur een regering met de N-VA te vormen. Dat laatste zou wel eens wishfull thinking kunnen worden.
Als ik het bij het Vlaams Belang voor het zeggen zou hebben, zou ik de Vlaamse VB-parlementairen mee vóór het Ineos project laten stemmen, al was het alleen maar om te zien hoe de andere partijen erop zouden reageren. Al bij al gaat het om de werkgelegenheid in de Antwerpse haven, waarin ook wel heel wat VB-kiezers zullen werken en die op zijn beurt de grootste werkgever in Vlaanderen is. Dan gaan tegenstemmen om elkaar de duivel aan te doen, heeft hoegenaamd geen zin, want de volgende regionale verkiezingen zullen er pas zijn op 9 juni 2024 en geen dag eerder.
Op dinsdagavond was er op het VTM-Tv journaal een reportage te zien van medewerker Kenneth Dee, die met een wagen op waterstof naar Zuid-Europa reed. Dat had hij het jaar voordien ook al eens gedaan. Het resultaat was voorspelbaar: te moeilijk en te duur. Waterstof is een materie die moet worden aangemaakt, zoals elektriciteit. Men tracht dat te doen op verschillende manieren, ook met hernieuwbare energie en – als het enigszins kan - op plaatsen met veel zon. Ze bestaat reeds als afvalproduct in de chemische sector en wordt al gebruikt voor het aandrijven van kleinere boten in bv de Antwerpse haven. Ook Colruyt heeft al een eigen waterstofpomp staan met wat het zelf produceert.
Het grote voordeel van waterstof is niet alleen dat het voertuig dan helemaal geen CO2 uitstoot, maar ook dat die brandstof kan gebruikt worden in de reeds bestaande verbrandingsmotoren en de aanvoer ervan kan gebeuren in de eveneens reeds bestaande gasleidingen. Het wordt straks dé brandstof voor het aandrijven van zware motoren, zoals bij vrachtwagens die internationaal grote afstanden moeten afleggen en zo niet verplicht zijn tonnen accu’s mee te nemen, maar ook voor schepen die grote afstanden afleggen en misschien later voor vliegtuigen.
Maar zover zijn we nog niet. Voor personenwagens is het nog een verre toekomst en de reportage van Kenneth Dee zorgde dan ook in de eerste plaats eerder voor sensatie, zoals men dat bij VTM wel meer meemaakt
Tot mijn eigen grote verbazing werd de bekommernis in mijn blog van gisteren om het brandgevaar bij elektrisch aangedreven auto’s binnen de 24 uur letterlijk brandend actueel en bevestigd door een brand aan boord van een vrachtschip met bijna 3.000 spiksplinternieuwe auto’s, waarvan 25 elektrische, bij de Nederlandse Waddeneilanden. Daarbij vielen één dode en 22 gewonden en dreigde het schip met de hele inhoud wagens of wat ervan overbleef letterlijk naar de haaien te gaan. Volgens de eerste berichten was de oorzaak van de brand waarschijnlijk een kortsluiting in een elektrisch aangedreven wagen en is het niet de eerste keer dat dit gebeurt. Ergens voor de Portugese kust overkwam een ander vrachtschip met 4.000 auto’s dat vorig jaar ook. Men kon het toen niet blussen en het ligt daar op de zeebodem. Dat hoopt men bij Ameland te vermijden, maar het is nu meer dan zeker dat die elektrisch aangedreven auto’s in de nabije toekomst voor extra problemen gaan zorgen.
Vorige week was er in de regio Doornik dat vreselijk auto-ongeval waarbij een heel gezin, ouders en drie zonen tussen 15 en 20 jaar, omkwam. Hun wagen was met hoge snelheid, rond 01.30 uur ’s nachts, bij het uitrijden van een autosnelweg op een betonnen vangrail gereden, omhoog gekatapulteerd en in brand gevlogen, De kinderen waren op slag dood, de ouders, die vooraan zaten, waarschijnlijk ook, maar daar heeft men niets van teruggevonden. Ze waren volledig verkoold. Reden daarvoor: het ging om een hybride wagen, dus een met zware accu’s om ook elektrisch te rijden. Als zo’n voertuig in brand vliegt kan men het alleen blussen door er een speciaal soort deken over te trekken of het af te koelen in een container vol water. Daarvoor heeft de brandweer meestal niet de tijd en plaats genoeg. Een eenvoudig blusapparaat voldoet misschien wel bij het blussen van bv een brandende elektrische fiets – dat komt ook voor bij kortsluiting - maar geen half- of geheel elektrische auto. Wie zo’n auto heeft kan hem, volgens mij, best niet binnen in huis parkeren, maar buiten onder een afdak, ook wel eens ‘autoport’ genoemd.
Opmerkelijk was, dat onze media het ongeval wel meldden, maar er weinig of geen commentaar bij gaven. Misschien paste het niet in hun hoera-verhaal over de elektrificatie…
We maken een eerste stroomtekort mee, niet bij ons maar in de Nederlandse provincie Zeeland. Daar kregen grote bedrijven te horen dat er voorlopig geen plaats meer is voor uitbreiding of voor nieuwe aansluitingen op het hoogspanningsnet. Het net zit daar propvol en de netbeheerders van verscheidene Nederlandse provincies verwachten dat het op sommige plaatsen nog jaren kan duren eer er weer ruimte zal komen.
In België verzekert Elia, de hoogspanningsnetbeheerder, dat er voorlopig nog geen sprake is van een aansluitstop, maar dat bedrijven die zich gedeeltelijk laten afschakelen op momenten dat het stroomnet overbelast zou worden, kortingen zullen kunnen krijgen op hun factuur. Met andere woorden, bij ons is het nog niet zover als in Nederland, maar het kan nog komen.
Met de toename van elektrisch aangedreven voertuigen en warmtekachels zullen we over enkele jaren gegarandeerd te weinig elektriciteit hebben. En dan hebben we nog geluk gehad. Stel eens voor dat de groene klimaatfanaten erin geslaagd waren al onze kerncentrales te laten sluiten (onder het goedkeurend oog van twee Open-VLD premiers!), dan was het al zover. Zopas heeft de Raad van Bestuur van Engie de doorstart van Doel 4 en Tihange 3 goedgekeurd en zitten we nog even veilig. Oef!
Crootje heeft zijn kiescampagne 2024 ingezet en hij heeft dat gedaan met een paginagrote advertentie, met foto en al, waarin hij zich verontschuldigt voor de stommiteiten die zijn regering heeft gedaan tot nu toe en de belofte dat hij het morgen allemaal veel beter zal doen. ‘Morgen scheert men gratis’. Waar hebben we dat nog gehoord?
Die advertentie, die aardig wat centjes zal gekost hebben, betaald met subsidiegeld van de staat, verscheen in zowat alle kranten, zelfs in de Duitstalige waar geen mens straks op hem kan stemmen, evenmin als in Wallonië. Maar ja: ‘Tous ensemble’ was ook wat hij op de nationale feestdag riep op de Brusselse Grote Markt, waar de meerderheid ook wel zal bestaan hebben uit francofonen.
Zoals gevreesd, worden de volgende tien maanden die van de ‘(vast)lopende zaken’, waarvan de meeste over de verkiezingen heen zullen geheven worden en de volgende federale regering – als die er al komt – de knopen zal mogen doorhakken – net zoals Crootjes naamgenoot al eens deed met die Gordiaanse knoop: doorhakken, niet oplossen.
Volgens de laatste ramingen van het Monitoringcomité zal de volgende federale regering haar legislatuur beginnen met een totaal begrotingstekort van 4,1% van het bruto binnenlands product (bbp) of 24 miljard euro. En zelfs daar houdt het niet bij op.
De impact van de vergrijzing zal de volgende federale regering ELK JAAR anderhalf miljard euro extra kosten, vooral door de snel toenemende uitgaven in de gezondheidszorg.
Ook de recente rentestijging, van 0 naar 3%, zal zorgen voor een extra miljard euro, dit volgens de Nationale Bank.
En dan zijn er de kosten van een duurzame transitie, die geschat worden op 4%, wat de overheidsinvesteringen jaarlijks 7,5 miljard duurder zullen maken. Plus dan nog de meerkosten voor Defensie, waar niemand momenteel zelfs een cijfer op durft plakken.
Tenslotte, wat weer niét verteld wordt, is dat de Belgische staatsschuld nog altijd voor 90% betaald wordt door Vlaanderen, met 10% door Brussel en voor 0,0% door het ‘levensgenietend’ Wallonië. Dat alleen zou al de reden moeten zijn waarom Vlaanderen straks Vlaamsnationaal moet stemmen, een enige kans om daar eindelijk iets aan te veranderen.
De Vlaamse regering mag dan al met vakantie zijn, haar problemen worden er niet kleiner om. Net vóór het afsluiten van de zomerlegislatuur - in blessuretijd, zeg maar - kreeg ze er een bij.
De vergunning voor de Ethaankraker van Ineos in de haven van Antwerpen werd nl vernietigd, een miljarden-business waarop niet alleen Ineos, maar ook de stad Antwerpen en het Vlaams gewest gerekend hadden. Men zal nog proberen daaraan een mouw te passen, maar als het niet zou lukken, wordt dat een strop uitgerekend voor de grootste werkgever van Vlaanderen die de haven van Antwerpen is.
Het verhaal past wel in de afbraakpolitiek van links-groene federale minister Gilkinet die eerder al de tweede werkgever – de luchthaven van Zaventem – viseerde. Die Gilkinet is dezelfde minister (van Mobiliteit) die ook de NMBS niet op de goede sporen krijgt. Hij is al de hele legislatuur verantwoordelijk voor een krammakkelijk beleid, waarbij er nooit meer klachten en vertragingen waren en honderden kilometer spoor in slechtere staat. De man is een amateur die niet thuishoort in een gezond bedrijf, laat staan in een regering.
Men kan zich echt afvragen wat die federale regering nog gaat doen buiten wat lopende zaken. Eerst is er een reces van anderhalve maand, dan een verkiezingsmodus van tien maanden en daarna kan het weer een jaar (of meer) duren vóór men er in zal slagen een nieuwe federale regering te vormen. Een enig valabel alternatief wordt dan een sterke Vlaamse regering die de overige regio’s dwingt tot overleg om uit te maken wat we in dit land nog samen gaan doen. En die regering zal er een moeten zijn met een Vlaamsnationale meerderheid. Zelfs als Open VLD, CD&V en Vooruit nog de kiesdrempel zouden halen, zullen ze geen partij zijn om Vlaanderen voor de zoveelste keer te verkopen.
