In mijn blog van 21 dezer (‘Brussels leefloon’) schreef ik reeds dat wat gebeurd is bij het OCMW in Anderlecht wel eens het topje van de ijsberg zou kunnen zijn. Dat is intussen bevestigd, nu blijkt dat ook de stad Brussel 10% leefloners kent, 15% langdurig werklozen en 7% zieken. De gemeenten dragen 30% van de kosten. 70% wordt ‘doorgeschoven’…
Een andere bevestiging van een vorig blog van een jaar geleden, waarin ik schreef dat Brussel de problemen aan het zuidstation (de ‘midi’) zou oplossen door een zevende politiezone van de te maken, is eveneens uitgekomen. Zolang Brussel niet één politiezone krijgt, zoals dat het geval is in alle grote wereldsteden, krijgen ze de problemen er nooit opgelost en blijft het daar dweilen met de kraan open.
Om in België tot een confederale oplossing te komen – de natte droom van Bart De Wever – zou men beter het Zwitserse systeem toepassen. Nog zo iets dat ik al jaren schrijf. Daar dekt de overheid 100% van haar beslissingen, wat als gevolg heeft dat dat land een overheidsbeslag heeft van 33%. In België is dat 55%.
--
En dan nog dit:
Gent, met ongeveer de helft van het aantal inwoners van Antwerpen, heeft dubbel zoveel leefloners! Het resultaat van jaren groen-links bestuur met een liberale burgemeester die dat bestuur tijdens de vorige legislatuur geen strobreed in de weg legde en dat ook nu niet zal doen…
Zoals verwacht heeft Bart De Wever van de koning nog eens uitstel van executie gekregen, deze keer tot 10 december. Of het allemaal veel zal uitmaken, is maar de vraag. Ondertussen is Vivaldi in lopende zaken bevestigd en mag die de zaken draaiende proberen te houden, met een noodbegroting voor de eerste drie maanden van 2025. België zal zijn staatsschuld wel in 4 jaar binnen de Europese normen moeten brengen i.pl.v. 7 jaar als het tijdig orde op zaken had gezet.
In onze buurlanden is het al niet veel beter. In Duitsland trekken de socialisten van de SPD opnieuw naar de volgende stembus met de kleurloze Olaf Scholz, nadat tegenkandidaat Boris Pistorius, die bij de eigen kiezers een stuk beter overkwam, had afgehaakt. De Nederlandse centrumrechtse regering blijft strompelen over de NSC-partij van huilebalk Pieter Omtzigt, een soort Eddy Wally, waarvan enkele ministers hebben afgehaakt en hijzelf pas weer meespeelt na een burn-out. In Frankrijk dreigt de regering te vallen over een begroting waarmee Marine Le Pen het niet eens is.
Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan blijft The Donald zijn duivels ontbinden, maar zal hij toch moeten wachten tot hij officieel zal zijn aangesteld en dat is dus pas op 20 januari 2025.
December, een feestmaand? Eerst zien, zei de blinde!
In het Izegem van ‘Geert Burger’ komt er nu toch een nieuw gemeentelijk bestuur mét deelname van het Vlaams Belang en dit niettegenstaande de bedreigingen van o.m. jobverlies die er door de zgz traditionele partijen waren geuit
En daar houdt het niet bij op. Ook in het Kempense Brecht komt er een nieuw gemeentelijk bestuur van enkele plaatselijke partijen met het VB, dat zich daar ‘Ons Brecht’ zal noemen, in navolging van ‘Ons Ranst’.
Samen met de volstrekte meerderheid in Ninove en het akkoord in Ranst betekent het wel dat het cordon sanitaire in Vlaanderen wel degelijk doorbroken is. Dat leden van plaatselijke partijen, die het eindelijk gewaagd hebben, hun lidmaatschap bij die traditionele partijen zijn kwijtgespeeld, zal hen een zorg wezen. Zoals ik al eens schreef, houden die traditionele partijen straks geen leden meer over met een partijkaart.
Cordon sanitaire is een ondemocratische vorm van politieke zelfverminking, waarbij specifiek voor Vlaanderen, een volk zijn electorale meerderheid afgeeft.
Alhoewel er politiek momenteel niets te beleven valt, blijft men toch opiniepeilingen houden. Dat geldt o.m. voor die van Het Laatste Nieuws en VTM, met als resultaat dat er feitelijk niets is veranderd sinds de verkiezingen. De verschillen blijven binnen de foutenmarge van 3%. Het is wachten op Godot (of wordt het Trump?).
Mocht De Wever er toch nog in slagen een nieuwe federale regering te vormen, de zgz ‘Arizona-coalitie’, dan zou hij – volgens de nieuwe wet op de lokale verkiezingen – in Antwerpen als burgemeester moeten worden opgevolgd door de partijgenoot met de meeste stemmen, in dit geval Els van Doesburg, die op 13 oktober de meeste stemmen haalde na hem op de N-VA-lijst. Wil hij dat niet, dan kan hij een andere opvolger kiezen – Koen Kennis bv - maar daarvoor wordt de tijd wel erg krap.
Wordt het Els van Doesburg, dan krijgt de koekenstad een burgemeester die in Nederland is geboren, meer bepaald in Soest bij Utrecht. Op haar achtste kwam ze met haar familie naar België. Ze is nu in de dertig en zal officieel wel Belg geworden zijn, anders had ze niet kunnen deelnemen aan de verkiezingen alhier. Doet me denken aan mijn eigen familie in de persoon van mijn betovergrootvader, die vanuit wat nu Nederlands Noord-Brabant is, ook de grens richting zuid overstak. Maar dat was in 1830…
Maandag gaat Bart De Wever, volgens filmmaker Paul Jambers ‘een politiek beest’, voor een derde keer op bezoek bij Filip de Laatste om God weet wat te vertellen. Veel kans op slagen lijkt er ook deze keer niet in te zitten als men weet dat niet De Wever maar Crootje van Lopende Zaken een federale noodbegroting voor volgend jaar aan het klaarstomen is. Als die er op 31 december niet zou zijn, is dat geen catastrofe, maar zal die er o.a. wel voor zorgen dat de schatkist vanaf 1 januari 2025 de beoogde meer-inkomsten uit BTW zal verliezen, die een deel van de fiscale hervorming zou moeten financieren. Verder zal de federale regering dan vanaf 01.01.2025 met ‘twaalfden’ moeten werken, één twaalfde van het normale budget.
En dan is er nog de deadline, dat De Wever volgens de Wet vóٕٕٕór Kerstmis moet beslissen of hij al dan niet burgermeester blijft van de koekenstad. Anders moet hij daar zijn opvolger aanduiden. Doet hij dat niet, dan wordt het Els van Doesburg, die in Antwerpen op 13 oktober de meeste voorkeurstemmen haalde.
‘Europa heeft de helft van de supermarkt geïmporteerd, omdat het goedkoper was. We hebben onvoldoende geïnnoveerd, geen nieuwe sectoren veroverd, te weinig nieuwe en waardevolle bedrijven voortgebracht. Onze productiviteit slabakt, terwijl onze actieve bevolking krimpt en onze algemene kosten stijgen. Onze energievoorziening is achterhaald en duur.’
Bovenstaande is niet van mij maar van Mario Draghi, voormalig voorzitter van de Europese Centrale Bank en ex-premier van Italië. De man die met de slogan ‘Whatever it takes’ de euro op koers hield, wat hem de titel ‘Super Mario’ opleverde. In een rapport van 400 bladzijden, dat ondertussen ‘Draghi 2.0’ genoemd wordt, stelt hij dat om Europa op koers te houden, er jaarlijks 800 miljard euro extra zal nodig zijn.
Nota bene: dit Draghi 2.0 rapport kwam er vóór de eclatante Amerikaanse presidentsverkiezingsoverwinning van The Donald. Als Europa niet ingrijpt zou het dus nóg erger kunnen worden, zoals ik reeds vreesde in mijn blog van 20 dezer (‘Fasten Seatbelts’).
Education First (EF) is een internationale organisatie die taalcursussen organiseert en elk jaar een ranking publiceert voor de kennis van het Engels, nog altijd de eerste wereldtaal. Net zoals vorig jaar staat Nederland op de eerste plaats, gevolgd door Noorwegen en Singapore. België vinden we op die lijst terug op plaats 13, liefst 5 plaatsen lager dan vorig jaar. Met daarbij de kanttekening dat als Vlaanderen alleen mee zou tellen, het op de allereerste plaats zou staan, nog vóٕór Nederland. Dat dat bij België niet het geval is, hebben we dus uitsluitend te danken aan Wallonië, waar men nog steeds denkt dat hun Frans de belangrijkste taal van de wereld is, alhoewel dat al zeker een halve eeuw niet meer het geval is, zeg maar sinds WO II.
Ondertussen zijn onze Vlaamse leerlingen nog steeds verplicht het Frans als tweede taal te leren, terwijl de Franstaligen kunnen kiezen tussen Engels, Nederlands en Duits. Democratie op zijn Belgisch…
Ik ben blijkbaar niet de enige die vindt dat het met Brussel de verkeerde kant opgaat. In ’t Pallieterke van 21 november weet Angelique Vanderstraeten – sinds jaar en dag de economische medewerkster van mijn lijfblad – te vertellen dat er elk jaar zo’n dikke 3.000 bedrijven wegtrekken uit Hellhole City. Als het een troost mag zijn: 1.853 van die uit Brussel vertrekkende bedrijven vestigden zich vorig jaar in Vlaanderen.
Dat men zich in politieke kringen daarover nog steeds geen zorgen maakt, komt doordat zelfs vandaag de dag het Brussels Gewest – met 10% van de bevolking - nog steeds goed is voor 20% van het Belgische bruto nationaal product (bnp). De vraag is maar of dat gaat ‘blaffeturen’.
--
En dan nog dit: bankverzekeringsbank Belfius, de opvolger van Dexia en in de eerste plaats Belgisch, zou niet langer bereid zijn nog geld te lenen aan de Waalse steden Luik, Charleroi en Mons die schulden hebben die twee tot driemaal hoger liggen dan in vergelijkbare Vlaamse steden. Bij Mons (Bergen) komt daar nog een extra politieke reden bij, nl dat de communisten van de PTB daar nu mee in her stadsbestuur komen, wat het alleen maar erger zal maken. Om een idee te geven hoe daar met geld wordt omgesprongen: het nieuwe spoorwegstation van Mons zou 13 (dertien) keer meer kosten dan gepland…
Al jaren schrijf ik in deze rubriek dat Brussel één grote verkwisting is, waarbij men de 19 gemeenten zou moeten herleiden tot één, met één burgemeester, één schepencollege, één gemeenteraad en één OCMW. Dat laatste werd nog maar eens bevestigd door het schandaal dat er nu in de gemeente Anderlecht is, waarbij men een leefloon kon krijgen zonder dat daar iets tegenover stond, soms zelfs zonder in Anderlecht te wonen. Men werkte dan met een vals adres. Anderzijds is het geweten dat mensen die wél terecht een leefloon hadden aangevraagd, er op een wachtlijst van het OCMW kwamen te staan, Met het excuus dat er te weinig personeel voor zou geweest zijn…
Cieltje Van Achter (N-VA), de nieuwste Vlaamse minister voor Brussel, mag er achteraan gaan, en niet alleen in Anderlecht maar ook in de andere 18 (achttien!) Brusselse gemeenten en niet alleen voor wat het OCMW betreft. Het OCMW-schandaal zou wel eens het topje van de ijsberg kunnen worden…
In tegenstelling tot de USA, waar één partij in de volgende regering de meerderheid heeft in Kamer en Senaat plus de meeste volksstemmen, is het in Europa huilen met de pet op.
Duitsland en België zitten met een regering in lopende zaken. In Frankrijk moet president Macron rekenen op wisselmeerderheden om e.e.a. gedaan te krijgen. In Nederland heeft men een regering met vier partijen, waarvan de voorzitters bulken van de eigen ego’s. In Spanje, waar het politiek gezien ook al niet goed ging, heeft men de gevolgen van de catastrofale overstromingen er bovenop gekregen. In Groot-Brittannië blijft het puin ruimen na wat Boris Johnson en Liz Truss er hebben achter gelaten.
Dat Europa zou straks moeten opboksen tegen het Amerika van The Donald, die er waarschijnlijk met de vuile voeten zal doorgaan. En dan is er nog communistisch China dat thuis zijn eigen regels maakt, maar internationaal werkt aan dumpingprijzen.
2025 wordt ‘fasten seat belts’.
--
En dan nog dit:
Vrijdag is het Black Friday, een gebeurtenis net zoals Halloween, overgewaaid uit de USA, waarmee wij hier feitelijk niets te maken hebben. Het is gewoon big business.
De beslissing van good old Joe Biden om Oekraïne lange afstandsraketten te geven waarmee men ook doelen verder in Rusland kan treffen, is een antwoord op het inzetten van duizenden Noord-Koreanen door het Kremlin. Of het een goede beslissing is, valt nog af te wachten, zeker met de wetenschap dat good old Donald over anderhalve maand wel eens iets heel anders zou kunnen komen vertellen.
Ondertussen duurt die oorlog daar al bijna drie jaar – uitgerekend vandaag, 19 november 2024, duizend dagen - een oorlog die Poetin dacht op één week te zullen winnen. De troepen die Oekraïne in 2022 binnenvielen hadden maar een mondvoorraad bij voor zes dagen. Niemand had verwacht dat de Oekraïners zich zo hardnekkig zouden weren. Men vergeet daarbij dat er onder Stalins dictatuur al eens een paar miljoen Oekraïners de hongerdood zijn gestorven. Ook Polen en de Baltische staten, die de Sovjet bezetting aan de lijve ondervonden, zijn niet zinnens het een tweede keer mee te maken. De Duitse Nazi-bezetting, die zij ook meemaakten, was in verhouding een verademing.
We mogen hier al blij zijn wat verder af te wonen, al is zelfs dat tegenwoordig geen zekerheid meer.
‘Doet ie het of doet ie het niet?’ was ooit de naam van een Tv-programma (ik dacht op de NOS ). Er is nu een moderne versie, een politieke nog wel en met ons mateke in de hoofdrol. Na drie supernota’s en evenveel bezoeken van Bart dc Eerste aan Filip de Laatste, lijkt hij nu toch weer mee aan tafel te willen zitten. Of het allemaal veel gaat uithalen, is een ander verhaal. Transconnah is veel van zijn pluimen kwijt. Na zijn zattemanspraat in Sint Niklaas is hij daar ook geen burgemeester kunnen worden en in Gent werd hij door zijn eigen straatrakkers teruggefloten. Of dat straks bij de zoveelste bespreking over Arizona veel zal helpen, valt nog te bezien, zeker omdat hij daar te maken zal krijgen met die andere kandidaat-burgemeester die het niet gehaald heeft (in Bergen), de donkerblauwe Georges-Louis, een graadje rechtser dan Bart De Wever.
Dat België van vandaag op morgen zou verdwijnen zit er niet in, maar aan dit België heeft niemand iets. Het land heeft de tweede grootste staatsschuld van Europa (Na Frankrijk). Mede als gevolg daarvan heeft het tot nu toe maar de helft van het Europees beloofde relancegeld gekregen – 2,5 miljard euro, aub! De Vivaldi-regering in lopende zaken heeft wel iets ingediend, maar dat is om te lachen. Als er deze maand geen echte begroting komt voor 2025, dan zal bovenvermelde staatschuld in 4 i.pl.v. 7 jaar moeten worden terugbetaald, wat nٕóg meer zal kosten.
België is een land dat misschien niet kan blijven bestaan, maar zal ook zo maar niet verdwijnen. Ondertussen zullen de gewesten echter financieel de tering naar de nering moeten zetten.
In deze rubriek heb ik al meermaals mijn beklag gemaakt over Brussel en geschreven dat ik niet begrijp dat Brussel nog steeds de hoofdstad van Vlaanderen moet blijven. De bestorming van de Vlaams Belang hoofdzetel aldaar door linkse betogers deed me er nog eens aan herinneren. Wat doen we daar nog?
Om in Brussel een regionale regering te vormen, moet er daarvoor zowel een meerderheid zijn aan Vlaamse als aan Franstalige kant. Alhoewel de Vlamingen nog slechts ± 10% van de Brusselse bevolking uitmaken, hebben zij een gewaarborgde vertegenwoordiging in zowel in het Brusselse parlement als in de Brusselse gewestregering. Dat lijkt te mooi om waar te zijn, en ter compensatie krijgen de Franstaligen evenveel ministers in de federale regering.
Voor wat hoort wat, zou men kunnen zeggen, maar de Franstaligen (Défi, MR en PS) zijn het daar niet meer mee eens en hebben nu voorgesteld aan de gewaarborgde Nederlandstalige vertegenwoordiging een eind te maken, meertalige lijsten in te voeren en de dubbele meerderheid af te schaffen, waardoor de Vlaamse partijen straks in Brussel in werkelijkheid helemaal niets meer zullen te zeggen hebben. Ze vergeten er echter bij te zeggen dat in dat geval die compensatie in de federale regering ook moet ophouden.
De hele politieke wereld kijkt met argusogen naar de benoemingen die The Donald aan het uitvoeren is met het oog op zijn regeringskabinet. Dat lijken tot nu toe wel bekwame mensen te zijn, maar zonder uitzondering hardliners. Met zowel de Senaat als de Kamer in handen van de Republikeinen lijkt Trump vrij spel te krijgen.
Speciaal in Trumps benoemingsproblematiek is de oprichting van een gloednieuw ministerie, dat van de ‘overheidsefficiëntie’, waarmee hij grote kuis wil houden in wat in zijn ogen overbodige functies en mandaten zijn. Dat ministerie zou min of meer beheerd worden door niemand minder dan fantast Elon Musk, momenteel Amerika’s rijkste man, de oprichter van sensaties als Tesla en Space-X. Musk zou officieel niet door de staat betaald worden en een soort externe consultant worden, wat dat ook moge betekenen. Ik ga me niet uitspreken over wat dat in Amerika kan betekenen, maar het zou geen slecht idee zijn ook bij ons bij de volgende staatshervorming zo’n ministerie op te richten. In verhouding tot onze bevolking heeft ook België in het algemeen en Brussel in het bijzonder nood aan een grote kuis bij veel geheel of gedeeltelijk overbodige overheidsinstanties.
5 maanden na de verkiezingen zijn we weer goed op weg om het Belgisch wereldrecord van 541 dagen te verbeteren. Feitelijk nog een geluk dat we die deelregeringen hebben, zeker toch in Vlaanderen en Wallonië. Brussel blijft een ramp, waar niets nog schijnt te lukken. ‘Rien ne va plus’, zoals in de Brusselse casino’s.
En dat alles omdat ons mateke, die beloofd had van België het beste land van de wereld te maken, niet langer met de andere ‘Arizoners’ aan tafel wil zitten. De cd&v-verlosser probeert hem nog wel de loef af te steken, maar die beschikt – in tegenstelling tot Transconnah - op zijn lijst niet eens meer over de nodige oude knarren die bereid zouden zijn nog deel te nemen aan een bollekenskermis.
In Gent koos de lijst ‘Voor Gent ‘(liberalen en socialisten) voor een akkoord met Groen, zodat de bestaande linksgroene meerderheid behouden blijft. Liberaal Mathias Declercq blijft wel burgemeester en zal de nieuwe meerderheid geen strobreed in de weg leggen, net zoals hij ook de vorige legislatuur had gedaan. ‘Eerst oomke en dan oomkes kinderen’. We kunnen alleen maar hopen dat de oppositie van N-VA en VB, samen goed voor iets meer dan 45% deze legislatuur van zich af zal bijten en ze voor één keer daar eens echt zullen samenwerken.
--
Bart De Wever heeft van de koning twee weken uitstel van executie gekregen voor de vorming van de nieuwe federale regering. Van zijn ‘supernota’ schiet niet veel over en hoe het verder moet blijft koffiedik kijken.
In afwachting van verder actueel nieuws over de politieke situatie in Gent en de federale regeringsvorming – ik schrijf dit op maandagavond, 20.00 uur – kan het geen kwaad ons geheugen op te frissen met wat Toon Hermans zaliger gedachtenis ervan dacht:
‘Politiek is handjes drukken, dreigen, sjoemelen en bukken, katten uit de bomen kijken, overreden, over-lijken, schipperen of schaakmat zetten, lange speeches, korte metten, witte voetjes, pan uitvegen, passen, meten, wikken, wegen, lachjes, dansjes, Judas-kusjes, loeren draaien, dooie musjes, veel beloven, vleien, paaien,
De kunst om om iets heen te draaien,
D’r is geen liefde regelrecht
En daarmee is alles gezegd.’
(Toon Hermans)
Ik zou het nog altijd niet beter kunnen verwoorden!
Ik kom even terug op die verkiezing in het Waalse Bergen. Die lijkt nog erger dan verwacht, nu gebleken is dat PS en Ecolo daar de communisten van de PTB hebben bij gehaald, terwijl ze zonder hen ook de meerderheid hadden. Het excuus was dat die meerderheid dan te nipt zou geweest zijn. De echte reden is dat ze er zeker van wilden zijn dat Bouchez niet de kans kreeg er burgemeester te worden.
Ook in Gent, waar Vooruit haar akkoord introk omdat de partij de 2/3 van de ledenstemmen niet haalde, is er een vuiltje aan de lucht. Groen behaalde daar nl slechts 7,29%van de stemmen, dit t.o.v. de 23,88% van de N-VA. In Gent heerst de straat, zeker als men weet dat ook het Vlaams Belang er 22,66% haalde, de twee Vlaams-nationale partijen dus samen 45%.
Moraal van dit verhaal: maak geen akkoorden meer met de kaviaarsocialisten van ons mateke, ook niet na een eventuele ‘voorlopige’ federale regering die eerst het vuile werk mag opknappen.
In het Waalse Bergen, de vierde stad van Wallonië en thuisstad van Di Rupo en Bouchez, zal laatstgenoemde geen burgemeester worden. Daar hebben PS, Ecolo en de communisten van de PTB, de Waalse tegenhanger van onze PvdA, een gemeentelijk akkoord gesloten, Tegen die laatste bestaat er nl geen cordon sanitaire zoals tegen het VB in Vlaanderen en zal er dan ook weinig op geen protest tegen komen die naam waardig. Dat geldt alleen voor de domme Vlamingen zoals die van de traditionele partijen in Izegem.
Bergen zal trouwens geen uitzondering zijn, want in St. Jans Molenbeek, het ‘Rijk van Sus Moustache’, dat nu gerund wordt door dienst dochter, gebeurt waarschijnlijk hetzelfde.
Dat kan in Wallonië en Brussel allemaal ‘democratisch’, In Vlaanderen wordt ± een kwart van de kiezers even democratisch uitgesloten en geeft men die meerderheid op om enkele zieltogende traditionele partijen in het leven te kunnen houden. Zelfs een partij zoals de N-VA ontsnapt er niet aan, wordt in Gent weggestemd door de linkse straatterreur en verhinderd een federale regering te vormen. Diezelfde socialisten zou men in Antwerpen én regionaal aan de deur moeten zetten en vervangen door Vlaams Belangers, al was het maar om eens te tonen dat we er niet langer akkoord mee gaan..
