Waarom kan een stad als Brussel, die de pretentie heeft een grootstad te zijn, wel één brandweerkorps hebben voor haar hele gebied, maar niet één politiecorps? Of, om het verhaal compleet te maken: één burgemeester, één schepencollege, één gemeenteraad en één politiezone?
De laatste zet in deze discussie is, dat de nieuwste federale minister van Binnenlandse Dinges denkt het probleem op te lossen door wat strenger te worden in de haven van Antwerpen, vanwaar – inderdaad – de meeste drugs het land binnenkomen, zoals reeds gesuggereerd door de voorzitter van Défi (‘Méfi’ zou een betere naam zijn), de zo goed als failliete erfgenaam van het FDF.
Op de vraag wat er dan met de andere 18 Brusselse gemeenten moet gebeuren, is het antwoord heel simpel: men maakt er districten van, zoals dat in Antwerpen gebeurd is en waar het werkt. Zoals de zaken er nu bijstaan, geloof ik niet dat er iets van zal komen. Het blijft aanmodderen op zijn Belgisch.
In Wallonië en Brussel is er nog steeds geen einde gekomen aan de staking bij Bpost. Wel is er een akkoord om de 800.000 pakjes en brieven, die er daar al een week opgestapeld liggen, te verwerken. Dat lukte in Luik en Charleroi alleen via een deurwaarder. De pakjes die er daarna weer bij komen, worden weer niet meteen verzonden. De staking zelf blijft doorgaan bij de ‘travailleurs’, zoals Hedebouw zijn ABVV-ers noemt.
Bpost is de derde grootste afdeling van de vijftien waarin de Belgische overheid participeert met 51,4%, alleen in Proximus en Belfius investeert ze nog meer. En dan maar schulden maken en zeggen dat er nergens nog geld voor is.
De hele zaak maakt nog eens duidelijk hoe versnipperd dit land is. Ondanks het feit dat het om dezelfde werkgever gaat, wordt er in Vlaanderen niet gestaakt en had men in Brussel geen deurwaarder nodig om e.e.a. geregeld te krijgen. Het blijft Vlaanderen dat werkt, Wallonië dat dat niét doet en Brussel dat de kat uit de boom kijkt.
Eergisteren viel er dan weer een dode na een schietpartij in Anderlecht, weer bij dat beruchte metrostation Clemenceau en dit keer niet ’s nachts, maar om 21.30uur ’s avonds, met een politiecombi op 70 meter. Het toont aan dat de drugscriminelen er de baas blijven en de tijdelijke samenvoeging van de politiediensten rond die van Zone Zuid geen oplossing is.
Ondertussen probeert men al meer dan acht m:aanden vruchteloos een nieuwe meerderheid te vinden om het Brussels Gewest te besturen. Als het deze week weer niet lukt, zal men moeten overschakelen op een plan B, met een akkoord tussen de andere Belgische regeringen, waarbij geen 2/3 meerderheid nodig is en de PS ook uit de Brusselse regering zou geweerd kunnen worden.
In de bijzondere ‘Brusselwet’ (jaja, die bestaat!) is nl voorzien dat de federale regering taken kan overnemen, maar alleen voor ruimtelijke ordening, openbare werken en mobiliteit, zodat de hoofdstad van alles en nog wat bereikbaar blijft.
The Donald zelf hebben we hier nog niet te zien gekregen, maar enkele van zijn medestanders wel en die zijn e.e.a. komen duidelijk maken.
Op de NAVO-vergadering in Brussel kwam de nieuwe Amerikaanse minister van Defensie, Peter Hegseth, bevestigen dat Europa voortaan zijn eigen boontjes zal mogen doppen, ttz betalen. Voor België blijft het een schande dat het wel het hoofdkwartier van de organisatie herbergt, maar nog steeds niet in staat is het afgesproken minimum van de kosten te dragen.
In München vertelde de Amerikaanse vicepresident J.D. Vance zowat hetzelfde, er bij voegend dat het cordon sanitaire dat in sommige landen wordt toegepast niets met democratie te maken heeft. Hij bedoelde daarmee waarschijnlijk in de eerste plaats het AfD in Duitsland, maar dat geldt ook voor België, waar het Vlaams Belang – zoals ik in mijn ‘Only in Belgium’-lijst vermeld – er het slachtoffer van is. De partij mag wel meedoen aan de verkiezingen, krijgt zelfs subsidies in verhouding tot het aantal verkozenen, maar mag verder niet meespelen.
Tenslotte is er Elon Musk die als hoofd van het nieuwe ministerie van Overheidsefficiëntie (DOGE : Department of Government Efficiency) er op staat niet te zullen toestaan dat Amerikaanse techbedrijven zullen beperkt worden door Europese regelgeving.
Enkele kleinere spoorvakbonden dreigen met een staking van negen dagen eind februari/begin maart, willen deelnemen aan de nationale staking op 31 maart en willen verdere acties ondernemen tot de maand juli. Waarom niet langer? Kan niet, want dan gaan de werkers met vakantie!
‘Al is de treinreiziger nog zo snel, de vakbond vertraagt hem wel’.
De vakbonden zijn er in geslaagd tussen de 60.000 (volgens de politie) en de 100.000 (volgens henzelf) leden op de been te brengen om te protesteren tegen de plannen van de federale regering De Wever om de staatsschuld van het land dat niet meer zou uitgevonden worden weg te werken . Zoals ik reeds opmerkte in mijn blog van 3 dezer betekent dit dat diezelfde vakbonden maar eens moeten afkomen met een alternatief voor volgende punten:
- Hoe geraakt dit land de miljardentekorten op de begroting kwijt ?
- Hoe geraakt dit land de overtollige beslissingslagen kwijt ?
- Hoe denkt dit land straks de pensioenen betaalbaar te houden, wetende dat er steeds meer gepensioneerden zullen zijn en steeds minder jongeren die daarvoor zullen moeten afdragen ?
- Hoe denkt dit land zijn achterstand bij de NAVO in te lopen, nota bene, als land waarin de hoofdzetel zich bevindt?
- Hoe denkt dit land zijn energiebevoorrading veilig te stellen en zijn Justitie in orde te brengen ?
Ik denk dat de vakbonden dit niet gaan oplossen en zeker niet door verder te staken en te betogen, en dan nog tegen een regering waar hun eigen partijen deel van uitmaken.
Syndicalisten hebben zodanig de gewoonte van niets te doen dat, als ze staken, ze spreken van een actiedag’.
Bovenstaande is geen uitspraak van mij, maar van Michel Colucci, beter bekend onder zijn pseudoniem ‘Coluche’, een bekende Franse komiek en acteur uit de tweede helft van de vorige eeuw.
Vandaag maken we weer zo’n ‘actiedag’ mee, waarbij men hoopt zo’n 50.000 stakers naar Brussel te krijgen voor een grootse betoging tegen de plannen van de nieuwe Arizona-regering. Om die allemaal in Hellhole City te krijgen, moeten die van de NMBS hun treinen wel rijdende houden en staken die dus niet mee. Wie dat wél doen zijn o.m. de verkeersleiders op Zaventem, waardoor er daar vandaag geen vliegtuigen zullen opstijgen noch landen en 60.000 passagiers naar een andere oplossing moeten zoeken. Vuilnis wordt meestal ook niet opgehaald en de Post zal het op de meeste plaatsen ook niet doen. In Wallonië staakt men bij Bpost trouwens al bijna een week in diverse distributiecentra, zodat daar al dagen geen post meer wordt uitgedeeld. Verder wordt een nationale staking aangekondigd op maandag 31 maart, wat weer zal zorgen voor een verlengd weekeinde. Dat men vandaag op een donderdag staakt, komt waarschijnlijk omdat het op vrijdag 14 februari Valentijnsdag is…
‘Heerlijk, heerlijk’, zou Toon Hermans gezegd hebben…
Heel die discussie over de meerwaardebelasting, in het bijzonder over dat ‘briefje’ dat zou gecirculeerd hebben, doet me denken aan gewezen voetbaltrainer Raymond Goethals, ook wel eens ‘den tuveneir’ genoemd. Die werd berucht door op café zijn plannetjes over de volgende match te noteren op de achterkant van bierviltjes. Het legde hem geen windeieren. Het tegendeel tot wat Der Wever zou kunnen meemaken als allereerste federale premier van een Vlaams-nationale partij. Mocht Arizona de legislatuur uitdoen, zal hij zelfs verplicht zijn het 200 jaar bestaan voor te bereiden van een land dat niet meer zou uitgevonden worden.
--
Ondertussen beginnen er al allerlei stakings- en betogingsaanzeggingen tegen de Arizona-regering, waarbij sommige vakbonden er al aan denken een hele week of langer het werk neer te leggen. Die gaan dan staken en betogen tegen een regering waarvan hun eigen partijen – cd&v en Vooruit – deel van uitmaken. Het wordt nog leuk, bij manier van spreken …
De burgemeesters van de 19 Brusselse gemeenten zijn gekant tegen de vorming van één Brusselse politiezone. Zij willen dat de overheid, België en dus in de eerste plaats Vlaanderen, extra investeringen doet om de veiligheid van de stad te waarborgen, eventueel door het inzetten van het leger. De echte reden is natuurlijk dat een eengemaakte stadspolitie de voorbode zou kunnen worden van een eengemaakt Brussel.
De veiligheid van de stad die o.m. ook nog altijd de hoofdstad van Vlaanderen is, kan gerust door de politie zelf verzekerd worden. Niet alle negentien Brusselse gemeenten zijn onveilig geworden. Enkel vijf of zes, waar de politie gemakkelijk kan ondersteund worden door de politie van de andere twaalf of dertien gemeenten waar men die onveiligheid (nog) niet kent, eventueel versterkt met federale politie.
Ondertussen zit Hellhole City bijna negen maanden na de verkiezingen, nog altijd met een gewestregering in lopende zaken. De vraag is maar, hoe lang zoiets kan blijven duren. Want, zoals het gezegde gaat: ‘Duren is een mooie stad, blijven duren dat is wat’.
Na het langste naoorlogse debat in de federale Kamer, heeft de regering De Wever – Arizona, zeg maar – het vertrouwen gekregen en wordt het meteen al een kibbelkabinet genoemd. In tegenstelling tot de ‘Zweedse’ regering van onze nationale Charel, die die naam kreeg in de loop van haar bestaan, heeft die van De Wever ze al vóór ze begint. Het Vooruit van ons mateke en de MR van Bouchez horen niet bij elkaar, iets wat ik al eerder voorspeld heb.
Arizona is weliswaar een regering met de overwinnaars van de verkiezingen van 9 juni 2024, het is echter eerder een regering van pure noodzaak. Er is geen valabel alternatief met een meerderheid. We kunnen alleen maar hopen dat het ooit zodanig fout zal lopen dat nieuwe verkiezingen de enige optie zullen zijn..
Als ik me niet vergis, was het Bruno De Winter, de stichter van ’t Pallieterke, die de term ‘Praatbarak’ voor het eerst gebruikte. Bruno was aanvankelijk journalist bij Het Handelsblad – in de omgang ook wel eens ‘Het Ganzeke’ genoemd - waarin hij ook een rubriek was begonnen die hij de naam ‘’t Pallieterke’ had gegeven wat later het apart humoristisch blaadje zou worden dat nu – bijna 80 jaar later – nog altijd bestaat.
Het huidige Belgische parlement doet de term ‘Praatbarak’ nog steeds alle eer aan, Het duurde meer dan 7 maanden alvorens er een nieuwe federale regering tot stand kwam en de discussie voor het installeren ervan duurde meer dan 40 uur, bijna twee dagen en twee nachten.
En, evenals 80 jaar geleden, is de situatie er voor Vlaanderen niet veel beter op geworden. Het is nog altijd de regio met het grootste aantal inwoners in België, het zorgt voor meer dan 70% van de industrie en meer dan 80% van de export. Twee zetels tekort bij de laatste verkiezingen hebben ervoor gezorgd dat de Vlaams-nationalisten verdeeld blijven en moeten blijven betalen voor de Belgische staatsschuld die, in verhouding tot het aantal inwoners, zowat de grootste is van Europa.
Om het in de huistaal van Bart De Wever te zeggen: ‘Usque tandem?’
In Brussel begint men eindelijk te snappen dat de stad één politiezone moet hebben i.pl.v. de huidige zes. Het is nog maar voorlopig dat dit gebeurt en wel onder leiding van Jurgen De Landsheer, de commandant van Brussel-Zuid nota bene: een tweetalige Vlaming. Deze situatie moet uitwijzen dat dit de enige oplossing is, zoals die ook sinds mensengeheugenis bestaat in wereldsteden zoals New-York en Londen. Men heeft niet méér politieagenten nodig. Er zijn ook gemeenten waar het rustig blijft en waarvan men ook agenten naar de andere gemeenten zou kunnen sturen .
Hopelijk wordt dit een eerste stap naar de vereenvoudiging van de rest van de stad, van negentien naar één gemeente met achttien districten, zoals dat in Antwerpen het geval is, met in het stadsgewest één burgemeester, één schepencollege, één gemeenteraad en één OCMW. Een stad die het kan doen met één brandweerkorps moet dat ook kunnen met de andere stedelijke organisaties.
Daarmee zal het trouwens niet ophouden, want daarna moet er één officieel stadgewest komen en moet de overbodige “Fédération Bruxelles-Wallonië’ geïntegreerd worden in de Brusselse en Waalse gewesten, zoals Vlaanderen dat al enkele decennia doet.
Gisteren vernam ik dat op 4 dezer de Aga Khan IV*(88) gestorven is. Men zal zich afvragen wat ik daarmee te maken heb. Wel, het was door zijn aankoop van kustgronden op Sardinië in het begin van de jaren zestig van vorige eeuw, waar hij later de Costa Smeralda oprichtte, dat wij er ook eens zijn gaan kijken en ik er tenslotte met vrouw en kinderen negen jaar verbleef. Twee van onze drie kinderen werden daar trouwens geboren. Bij ons werd het de Costa Rei, een naam die ikzelf daar aan een kust heb kunnen geven. Wat begon als een sprookje (ik was 23, mijn vrouw 20), werd eerder een avontuur en geen financieel succes, maar ik heb er nog altijd een zus wonen, haar twee zonen zijn er getrouwd met ‘Sardinnekens’, en een heleboel vrienden waarmee ik en mijn kinderen nog steeds contact hebben.
--
*Aga Khan is een eretitel als godsdienstige leider en Imam van de Nizari-tak van het Ismaïlisme. Aga Khan IV was o.m. ook getrouwd met de filmactrice Rita Hayward
--
En dan nog dit:
In mijn blog van 29 januari had ik het over de kemels die onze Justitie zoal schiet. In ‘Onze Kongo’ kan het nog erger. Daar kreeg ene Jean-Jacques Wondo, een militaire deskundige met Belgisch-Kongolese nationaliteit, tot tweemaal toe de doodstraf voor medewerking aan een poging tot staatsgreep. Daarna werd hij vrijgelaten ‘om gezondheidsredenen’!
Zoals de situatie nu is, is België tot nader orde nog altijd een democratie, waar men 51% van de stemmen moet halen om te kunnen regeren. De twee Vlaams-nationale parttijen haalden op 9 juni 2024 samen net geen 50% en vonden geen derde partij die met het VB wou samenwerken. Daarbij kwam nog dat, in tegenstelling tot alle peilingen van de laatste twee jaar, niet het VB maar de N-VA als grootste partij uit de bus kwam en dus eerst aan bod kon komen en daarmee het excuus had om niét met het VB in zee te gaan. Om uit die situatie te geraken, kan men alleen maar hopen dat Arizona het niet waar maakt en er nieuwe federale verkiezingen moeten komen, waarbij de traditionele partijen of wat ervan over blijft onder de kiesdrempel verdwijnen. Regionaal kan dat niet, omdat men in de gewesten legislatuurregeringen heeft en men daarmee zal moeten wachten tot 2029.
--
Zoals ik gisteren reeds meldde, ging Bouchez al dwars liggen nog vóór de nieuwe premier zijn eerste regeringsverklaring kon afleggen. Alles wijst erop dat hij in deze Arizona-regering dezelfde ‘commedia del arte’ zal opvoeren als in die van Vivaldi: van buiten de regering schoonmoeder spelen omdat hij volgens de statuten van zijn eigen partij de taak van partijvoorzitter én federaal minister niet mag combineren.
--
Van schoonmoeders gesproken; dat herinnert mij nog een oud mopje daarover:
Twee kerels aan de cafétoog. Zegt de ene: ‘Mijn schoonmoeder is vorige week gestorven’. Vraagt de andere: ‘En hebt ge ze begraven of verast? Waarop de eerste: ‘Allebei: zeker is zeker’!
Arizona startte in mineur. De regeringsverklaring begon met een vertraging van één uur, omdat Bouchez – weer hij – in blessuretijd nog e.e.a. wilde veranderen. Daaraan zullen we moeten wennen, want dit wordt een kibbelkabinet.
Communautaire veranderingen moeten we ook niet verwachten, want dat uitsparen van staatssecretarissen en het opheffen van de Senaat – pas tegen het einde van deze legislatuur - heeft niets daarmee te maken.
De Vlamingen hebben bijna voor 50% Vlaams-nationaal gestemd en het Vlaams nationalisme is met zo’n 30% de belangrijkste politieke stroming in België - driemaal meer dan bv de MR -. Niettegenstaande dit alles blijft België in de wereld het enige democratische land, waar de meerderheid het niet voor het zeggen heeft.
Zoals de situatie nu is, is België tot nader orde nog altijd een democratie, waar men 51% van de stemmen moet halen om te kunnen regeren. De twee Vlaams-nationale parttijen haalden op 9 juni 2024 samen net geen 50% en vonden geen derde partij die met het VB wou samenwerken. Daarbij kwam nog dat, in tegenstelling tot alle peilingen van de laatste twee jaar, niet het VB maar de N-VA als grootste partij uit de bus kwam, dus eerst aan bod kon komen en daarmee het excuus had om niét met het VB in zee te gaan. Om uit die situatie te geraken, kan men alleen maar hopen dat Arizona het niet waar maakt en er nieuwe federale verkiezingen moeten komen, waarbij de traditionele partijen of wat ervan over blijft onder de kiesdrempel verdwijnen. Regionaal kan dat niet, omdat men in de gewesten legislatuurregeringen heeft en men daarmee zal moeten wachten tot 2029.
--
Zoals ik gisteren reeds meldde, ging Bouchez al dwars liggen nog vóór de nieuwe premier zijn eerste regeringsverklaring kon afleggen. Alles wijst erop dat hij in deze Arizona-regering dezelfde ‘commedia del arte’ zal opvoeren als in die van Vivaldi: van buiten de regering schoonmoeder spelen omdat hij volgens de statuten van zijn eigen partij de taak van partijvoorzitter én federaal minister niet mag combineren.
--
Van schoonmoeders gesproken; dat herinnert mij nog een oud mopje daarover:
Twee kerels aan de cafétoog. Zegt de ene: ‘Mijn schoonmoeder is vorige week gestorven’. Vraagt de andere: ‘En hebt ge ze begraven of verast? Waarop de eerste: ‘Allebei: zeker is zeker’!
‘België is een land dat gemakshalve de tekorten opstapelde, dat nagelaten heeft op tijd te hervormen, dat teveel beslissingslagen en overhead telt, dat al twintig jaar weet dat de vergrijzingsbom genadeloos tikt en verzuimde zich voor te bereiden, dat defensie en veiligheid uitkleedde, dat zijn energievoorziening niet op orde heeft en waar de modernisering van justitie keer op keer mislukte.’
Bovenstaande vaststelling, die bijna naadloos aansluit op mijn eigen ‘Only in Belgium’-lijst die ik zopas nog op 31 januari publiceerde, is niet van mij maar komt van Isabel Albers, redactrice van De Standaard, die er in de laatste weekeindeditie aan toevoegt dat de Vlaams-nationalisten geen staatshervorming krijgen in een regering zonder 2/3 meerderheid en dat een meer liberale economische flank niet genoeg zal zijn. Daaraan voeg ik dan weer toe dat dat laatste zeker niet zal lukken met politieke postjesjagers à la Lachaert, Quicky en Gwendolientje.
Er zit voor de Vlaams-nationalisten, waartoe ik mezelf reken al ben ik niet partijgebonden, wachten of en wat Bart De Wever ervan terecht zal brengen. Als dat niet lukt, zit er weinig anders op dan nieuwe verkiezingen uit te schrijven en te hopen dat daarna NVA én VB samen wél een voldoende meerderheid in het eigen parlement zullen behalen om de Senelle-doctrine op te starten, die ik hieronder nog eens uitleg.
--
‘Als België onbestuurbaar zou worden, bijvoorbeeld
omdat er geen federale regering meer kan worden
gevormd, dan moet het Vlaams Parlement Vlaanderen
uitroepen tot deelstaat van het federale België, met als
grenzen de bestaande grenzen van het Nederlandse
taalgebied. Dat is weliswaar niet volgens het boekje,
maar democratisch volstrekt legitiem, want het Vlaams
parlement, verkozen om Vlaanderen te besturen, is
de uitdrukking van het Vlaamse volk. En de wil van
het soevereine volk is voor overtuigde democraten het
Na het akkoord tussen de onderhandelaars van de 5 partijen van de Arizona-coalitie, moet die nog goedgekeurd worden door de partijen zelf. Voor Vooruit gebeurde dat gisteren al met 88% van de stemmen en was er deze keer geen straatprotest zoals na de gemeentelijke verkiezingen in Gent, waar de Vooruit-militanten niet verder wilden met N-VA.
Deze federale Arizona-regering is geen Vilvaldi 2. Ze heeft een meerderheid in Vlaanderen, wat Vivaldi niet had en heeft aan Waalse kant voor het eerst in 30 jaar een centrum-rechtse meerderheid, zonder de PS dus.
Voorlopig is er maar één zekerheid: de Senaat zal worden afgeschaft, maar pas tegen 2029. Voor de rest wordt het afwachten, ongeacht hoe de diverse postjes zullen worden ingevuld.
Hét probleem blijft Brussel, waar de PS nog wel mee speelt, maar niet met de N-VA wil samenwerken, waardoor men er niet tot een wettelijke meerderheid kan komen. Toch is eindelijk beslist dat er ook daar één politiezone moet komen, zoals in elke grote wereldstad die naam waardig. Het zou een eerste stap richting één stadsgewest kunnen zijn .
Ik zat vrijdagavond naar ‘De Afspraak’ op VRT te kijken, toen, rond 21.30 uur, gemeld werd dat er dan toch eindelijk - na een marathonvergadering van 58 uur, met een pauze van amper 9 uur – toch een akkoord was bereikt voor de vorming van de federale Arizona-regering en Bart De Wever rond 22.00 uur verwacht werd op het koninklijk paleis. Daarmee is de kous nog niet af, want dit akkoord zal pas werkelijkheid worden na de benoemingen ter zake én de goedkeuring door de deel nemende vijf partijen.
Bart De Wever zal meer dan waarschijnlijk daarmee de eerste Vlaams-nationalistische premier worden van een land dat nooit meer zou uitgevonden worden (dixit The Economist). Of, zoals Bart Maddens het uitdrukte in De Standaard van 28 januari, de man die gaat proberen een systeem te redden, waarvan hijzelf zegt dat het niet kan werken. De man die 20 jaar geleden ijverde voor Vlaamse onafhankelijkheid, 10 jaar geleden voor confederalisme, zal in het beste geval nu tevreden moeten zijn met ‘concrete communautaire vooruitgang’, wat dat ook moge betekenen.
