In Sint-Joost-ten-Node (ze zouden dat beter "Sint-Joost-in Nood" noemen) hebben ze zowaar een schepen voor "Sociale Cohesie". Voor zover we dat hebben kunnen constateren, heeft die hoofdzakelijk tot taak de multiculturele wantoestanden in de Brusselse voorstad goed te praten. De functie in kwestie wordt waargenomen door Béatrice Meulemans (rijmt op "Fientje Beulemans"!), die zegt dat de smeltkroes in haar gemeente een "rijkdom" is, die - geeft ze toe - ook een keerzijde heeft. Er wonen in Sint Joost zo'n 153 verschillende nationaliteiten. Het kunnen er ook meer zijn... Al bij al blijft Beulemans, pardon Meulemans, nog eerlijk. Dat kan men niet zeggen van enkele allochtone politici, die de rellen meteen al dachten goed te praten door te wijzen op de achterstand van de "jongeren", hun werkloosheid en hun armoede. Als die Turkse amokmakers in de huidige economische situatie geen werk vinden (er zijn nooit zo weinig werklozen geweest in dit land), dan komt dat grotendeels omdat ze onder elkaar Turks praten, thuis Turks praten en alleen naar de Turkse TV kijken, via de satellietschotels. Als gevolg daarvan beheersen ze onze talen niet en komen ze ook weinig of niet aan de bak. Integratie is anders. --- Ondertussen is er weer een geval geweest van een moslim fundamentalist die weigerde zijn vrouw, die moest bevallen via de keizersnee te laten behandelen door een mannelijke arts, de enige die op dat ogenblik (nood)dienst had. Wat komen zo'n mensen feitelijk hier doen? Gelukkig heeft de arts in kwestie, een anesthesist, deze keer klacht neergelegd tegen de bruut, wegens het weigeren van hulp aan een mens in nood. Hopelijk komt daarover een vaste regel. In dat geval kunnen dergelijke achterlijken hun vrouw best naar het land van herkomst sturen tegen dat ze moeten bevallen. Mocht het mensje het daar niet halen, kan ze er meteen begraven worden en hoeft ze daarna niet extra te worden overgevlogen. --- Redouan S. , de schurk die Guido De Moor dood schopte tijdens het beruchte "busincident" op bus 23 in Antwerpen, is wel degelijk een racistische moordenaar. Eerder was hij ook al naar de rellen geweest in de Parijse voorsteden om er met molotovcocktails te gaan gooien. Is dat niets voor Jef Vermassen, of vindt die ook dat racisme alleen bestaat als een misdaad gepleegd wordt door iemand van een meerderheid?
De Raad van State bezorgde gisteren zijn advies over de amendementen van de Franstaligen i.v.m. de splitsing van B-H/V. Kamervoorzitter Herman Van Rompuy, aan wie het advies gestuurd was, verklaarde zich die dag afwezig, zodat hij pas vandaag officieel kennis zal nemen van het advies. Ik vraag me trouwens af, waarom er nog een advies nodig was over een probleem waarover reeds een arrest was van dezelfde Raad van State. Het komt over mij alsof het advies belangrijker was dan het arrest zelf. De echte reden van al dit getalm heeft natuurlijk te maken met de onderhandelingen voor de nieuwe federale regering, waarvan zowat iedereen overtuigd is dat die er meer dan waarschijnlijk niet zal komen, tenzij in een fel verwaterde versie. De communautaire problemen, waarvan men nu al weet dat ze niet opgelost zullen worden, werden nog maar eens verschoven, nu naar 5 november. Op 7 november komt dan de vaste Kamercommissie weer bijeen en moét er over B-H/V gestemd worden. Als er tegen die tijd nog steeds geen doorbraak is bij de onderhandelingen tussen de oranje-blauwe partijen, dan mag men het wel vergeten en is het de plicht van alle Vlaamse volksvertegenwoordigers om die dag een einde te maken aan de woensdagmiddagcomedie en dat geldt in de eerste plaats voor Pieter de Crem en Michel Doomst, van wie verondersteld wordt dat ze een Vlaamse reflex hebben. Wat er daarna zal gebeuren, zien we nog wel. Waarschijnlijk houden de federale onderhandelingen dan op en gaan we weer naar verkiezingen. De kiezer zal zo het laatste woord hebben. Als die kiezer dan weer zo stemt dat noord en zuid lijnrecht tegenover elkaar blijven staan, dan is er maar één oplossing: het hele land splitsen, al dan niet via een tijdelijke confederatie. --- In het kader van bovenstaande nog een opmerking i.v.m. de "broertjes" Van Rompuy. Die twee lijken samen wel een januskop te vormen. Eric verdedigt de Vlaamse belangen, Herman de Belgische. Vraag is maar, in hoever dat allemaal oprecht is. Ook dat lijkt soms wel op een commedia dell'arte.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Journalisten worden verondersteld objectief te zijn, maar er zijn er maar weinigen die hun eigen voorkeur kunnen verdoezelen. Dat gebeurde ook gisteren weer, in een artikel van Rolf Falter, freelance journalist, in De Standaard. Op een gegeven ogenblik schrijft de man over Stevaert, dat hij "even de weg opende naar de 40%, die een socialistische partij in een sterk verstedelijkte regio als Vlaanderen toch zou moeten kunnen halen"... En waarom? Betekent verstedelijking dat men dan socialist moet zijn? Gelukkig denken de meeste Vlamingen er heel anders over. De SP.a haalde op 10 juni zelfs geen 20% en het ziet er niet naar uit dat dit cijfer veel zal oplopen, integendeel. Het zal trouwens Caroline Gennez niet zijn die, als nieuwe voorzitter, voor een comeback zal zorgen. Het mens is daarvoor te jong, te onervaren en te oppervlakkig. Gennez heeft het zover gebracht omdat ze een protégee van bovenvernoemde Stevaert is. Die stuurde haar naar Mechelen om daar voor de partij de meubels te gaan redden. Dat kan gedeeltelijk gelukt zijn, maar de huidige situatie in Mechelen is niet om over naar huis te schrijven. Gennez is trouwens al begonnen met een eerste blunder. Ze heeft haar lidmaatschap in het Vlaamse parlement opgegeven om schepen te blijven in de maneblusserstad. Dat kan als gevolg hebben dat ze straks, als voorzitter van de partij, in het regionale parlement de discussies daar alleen nog kan volgen vanuit de tribune. In Mechelen komt ze terecht in een krabbenmand, met o.m. haar partijgenote Alissa Temsamani, die ex-staatssecretaris die is moeten aftreden omdat ze gelogen had over haar diploma's én drie keer failliet was gegaan. Gennez en Temsamani kunnen elkaars bloed wel drinken. Mechelen wordt bestuurd door een soort paars-groen plus enkele overgelopen CD &V-ers. De ontslagnemende schepen van financiën was er een van. Hij werd vervangen door Krist'l Strubbe, in een vorig leven nieuwsdienstlezeres bij VTM, daarna woordvoerster van Somers, dan hoofd van de huisvestingsmaatschappij en nu dus schepen. Of ze gehinderd wordt door enige bekwaamheid, is niet duidelijk. Wel had tussendoor een relatie met Hans Otten, TV-figuur, ze waarmee ze twee kinderen heeft en heeft ze een nieuwe man, waarmee ze ook al een kind heeft. Ge moet het maar kunnen, al vraagt men zich natuurlijk af waar dat mens nog tijd voor heeft. Tenslotte blijkt in de gemeenteraad van Mechelen nog een zekere Inge Vervotte, ex-minister, te zitten, geruisloos in de oppositie. Dat al bij al verstandig meisje, tweede stemmenkanon van de CD&V, zal zich 2007 al wel anders hebben voorgesteld, zeker omdat nu blijkt dat Leterme I een echte mission impossible aan het worden is...
Oleon, een bedrijf met 300 werknemers uit Ertvelde, dat gespecialiseerd is in de omzetting van natuurlijke vetten en plantaardige oliën in oleochemische producten zoals vetzuren en glycerines (voor toepassingen in de farmacie, de cosmetica en o.m. de biobrandstof), heeft het arbeidersstatuut binnen het bedrijf afgeschaft. Dus bij Oleon geen arbeiders en bedienden meer, maar iedereen met eenzelfde status. Dat heeft als voordelen dat er geen discriminatie meer is tussen hoofd- en handenarbeid, dat de carensdag voor de arbeiders wordt afgeschaft en dat iedereen een pensioenverzekering kan nemen. Daarbij komt nog de vereenvoudiging van de administratie (denk maar aan de loonberekeningen). Dat afschaffen van het arbeidersstatuut was geen gemakkelijke klus. Het bedrijf heeft er 4 jaar over gedaan om alle aanpassingen te kunnen verwezenlijken, maar het is er ten slotte toch maar in geslaagd. Chapeau, zou ik zeggen. Vóór we zover zijn in heel Vlaanderen, laat staan België, zal er nog veel water door onze rivieren moeten lopen. Op sociaal vlak lijkt België een paradijs, maar dat is alleen maar schijn. Sociaal België loopt een eeuw achter en dat geldt niet alleen voor het verschil tussen arbeiders en bedienden, iets wat enig is in Europa, misschien wel in de hele wereld. Enkele andere voorbeelden: - België is het enige land ter wereld waar nog werklozensteun betaald wordt tot in de eeuwigheid (in dit geval tot aan de pensioengerechtigde leeftijd). Ook dat lijkt sociaal, maar is het niet, want mede daardoor is de werkzaamheidsgraad in ons land zo laag en is het "dopgeld" niet veel meer dan een aalmoes. In de ons omliggende landen wordt een hogere werklozensteun uitgekeerd, omdat die daar ook beperkt is in de tijd. Daarenboven is er, zeker in het Franstalige landsgedeelte, zo goed als geen controle meer op, waardoor fraude en andere misbruiken welig kunnen tieren. Lees maar hoe de nu in Brussel terechtstaande terroristen ervan misbruik maakten. Er werd zelfs nog werklozensteun betaald voor iemand die al jaren dood was ("gesneuveld" in Irak!). - Recente peilingen hebben nog uitgewezen, dat wij met de laagste pensioenen van Europa zitten. Ook dit heeft te maken met de lage werkzaamheidsgraad, mede veroorzaakt door weinig doordachte brugpensioneringen. - Samen met Griekenland en Luxemburg (als ik me niet vergis), zijn wij nog het enige land waar er stemplicht is. Zelfs alle nieuwe Europese lidstaten, waarvan er verschillende nog maar een tiental jaren democratisch bestuurd worden, hebben stemrecht, geen plicht. Als men ziet hoe het pas in Polen nog verlopen is, dan kan alleen maar besluiten dat ze hier nog achterlijk zijn (op dit gebied althans). - We zijn ook het enige land ter wereld, waar nog een index bestaat. Die wordt hier de hemel ingeprezen, omdat het kosten en lonen aan elkaar zou koppelen. Dit is maar gedeeltelijk waar. De brandstoffen bv zijn uit de index gehaald en heel wat sociale voorzieningen zijn er niet aan gekoppeld. We maken ons dus alleen maar wat wijs. België werkt niet meer en een eventuele nieuwe federale regering zal daarin geen verandering brengen. Linkse partijen en vakbonden zorgen ervoor dat wij vastgeroest blijven in negentieneeuwse toestanden en dat zal zo nog een tijdje blijven. Alleen een zelfstandig Vlaanderen, waar geen linkse meerderheid is, kan daar op kortere termijn iets aan veranderen. (Quo)usque tandem?
In Vacature* van vorig weekeinde stond een artikel over de Europese subsidies, met daarbij een zeer duidelijk verhaal( foto's inbegrepen) over hoe er in Henegouwen met geld gemorst is geworden. Aan te raden lectuur voor al wie nog denkt dat Di Rupo en Co goed bezig zijn. Eigenlijk had de provincie Henegouwen helemaal geen Europese subsidie mogen krijgen, de zogenoemde "doelstelling 1 subsidies". Om die te krijgen, moet het bruto binnenlands product (bbp) per inwoner nl onder de 75% liggen van het Europees gemiddelde. Dat van Henegouwen lag op 77%. Op 12 jaar tijd kreeg de provincie zo'n 2,2 miljard euro. Wat is daarmee gebeurd? - In Ath, toen de plaats waar "Dieu" Spitaels toevallig burgemeester was, werd het stadscentrum vernieuwd. Leuk meegenomen, maar iets dat geen extra geld opbrengt, zelfs geen extra werkgelegenheid ná de werken zelf. - In Binche werden de oude stadswallen gerestaureerd. Nog zo iets waar geen mens speciaal voor naar de carnavalsstad zal komen. Die grap kostte wel 9 miljoen euro. - Een tweede project in Binche was het restaureren van wat men de "triage-lavoir à charbon" noemt, een gebouw waarin vroeger de opgehaalde steenkool werd gesorteerd en gewassen. In 2000 had men eerst beslist dat gebouw af te breken, daarna kwam men erop terug en werd het dus gerenoveerd. Kostprijs 40 miljoen euro, zonder dat men op dit ogenblik weet wat ermee aan te vangen. Voorlopig rendement dus: 0,0. - In Frameries werd van de oude mijn site een "parc d'aventures scientifiques" gemaakt. Kostprijs: 70 miljoen euro. Het park was de eerste vijf jaar verlieslatend. In 2006 werd het gereorganiseerd, werd het twee maanden gesloten en een deel van het personeel afgedankt. Sindsdien zou het "break even" zijn, dus niet meer verlieslatend. Er kwamen in 2006 ± 100.000 bezoekers (i.pl.v. de 500.000 geschatte) en dan nog meestal (Waalse) schoolkinderen. - Het grootste gedeelte van het Europees geld verdween, samen met Belgisch en Waals belastingsgeld) in de massale put van de scheepslift van Strépy, die in totaal 625 miljoen (± 25 miljard Befkens) heeft gekost. Die lift heeft ondertussen al enkele keren stil gelegen en een hele tijd op halve kracht gewerkt. De geplande randinfrastructuur en een eventuele industriezone er rond zijn allemaal nog vage toekomstmuziek. De controle van de Europese commissie op de Henegouwse subsidies is zo goed als onbestaande. Eigenlijk zou de controle moeten gebeuren door het Waals Gewest en wordt dit dus een lachertje. In het vacature artikel wordt Henegouwen vergeleken met Ierland. In dat land was het bbp twaalf jaar geleden slechts 64% en is het nu 130% van het Europees gemiddelde. In Henegouwen is het nog altijd 77%, net als toen. Een "nulevolutie", zoals Waals (!) senator Destexche het noemt. In het artikel staat trouwens één kapitale fout: men zegt dat Ierland ook nog andere Europese subsidies heeft gekregen en Henegouwen niet. Dat klopt, maar men vergeet erbij te zeggen, dat de Waalse provincie elk jaar dik meeprofiteert van de 12 miljard euro's die Vlaanderen, jammer genoeg, blijft afdokken. Gaat het nu beteren? Vergeet het maar. Voor de periode 2007-2013 kan Henegouwen weer aanspraak maken op 638 miljoen euro Europees geld. Rara, wat gaan de creatievelingen daar mee aanvangen?
* Vacature is een gratis weekblad dat o.m. te vinden is in de boekhandels en in sommige grootwarenhuizen (zoals Carrefour en Delhaize).
Geert Bourgeois blijkt er ook nog te zijn. Ik was al gaan denken, dat hij zich met de binnenlandse politiek niet meer bezig hield en zich nog uitsluitend interesseerde voor de VRT en Zuid-Afrika. Maar nee, hij heeft nog eens van zich laten horen. Toch gebeurde dit alleen maar, omdat Bart De Wever nog eens vader was geworden, voor de vierde keer asjeblieft! Een voorbeeld voor Vlaanderen. Hopelijk krijgt Bart nog vele Vlaamse navolgers, zodat we althans het probleem van de vergrijzing wat geruster tegemoet zullen kunnen zien. Geert Burger, want daar hadden we het over, heeft laten weten dat er niets in huis zal komen van de nationale kieskring, waar Didier le beau nu weer mee komt aandraven. Het is trouwens niet alleen Reynders die daarop aandringt. De Open VLD is er geen tegenstander van (Verhofstadt, de chouchou van de Walen, weet ge wel) en verkenner Van Rompuy had het ook al op zijn verlanglijstje staan evenals Dehaene op zijn schootnota. Dat betekent, dat ook bij de CD&V men niet afkerig zou staan van deze voor Vlaanderen nefaste ontwikkeling. Zou er een oranje-blauwe regering mogelijk zijn zonder N-VA? Dat voorstel werd geopperd in een interview met Bart Somers. Die laatste zei dat zoiets aartsmoeilijk zou worden, maar hij zei niet nee. Bartje is niet het type dat veel nadenkt; daarvoor praat hij te snel. In dit geval zou hij beter ook eens leren vóórdenken. Een oranjeblauwe regering zonder N-VA zou slechts één zetel op overschot hebben. Daar we weten dat het FDF twee zetels heeft, zou dat betekenen dat die racisten op de wip zouden komen te zitten. Een slechter toekomstbeeld voor Vlaanderen is m.i. niet denkbaar. Een troost voor alle Vlaamsvoelenden is wel, dat de regering Leterme I verder af is dan ooit. Na meer dan 130 dagen van onderhandelen is amper één derde van een mogelijk regeerakkoord afgerond. Alleen nog even de overblijvende probleemdossiers aankaarten: de vergrijzing, de arbeidsmarkt, het budget (met een put - voor alleen 2007 - van 3,6 miljard!), de staatshervorming (waarvoor men geen tweederde meerderheid vindt), het verminderen van de ambtenarij en de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde. Het alternatief wordt dan: nieuwe verkiezingen. Om die te kunnen realiseren, moet eerst B-H/V gesplitst worden, iets dat kan gebeuren in de kamercommissie van Binnenlandse Zaken. Daarna zal het de kiezer zijn die zal beslissen.
"De wereld is een schouwtoneel. Elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel". Zo was het, meen ik, dat Vondel het destijds formuleerde. Er sinds sindsdien niet veel veranderd. De geschiedenis herhaalt zich. Toch is het een beetje beangstigend zoals de situatie nu aan het escaleren is: - De dollar blijft maar zakken t.o.v. de euro. Dat maakt niet alleen dat Amerikaanse producten hier steeds maar goedkoper worden, maar ook alles wat van de (meestal Aziatische) landen komt en aan die dollar verankerd is. Denk in de eerste plaats maar aan China, dat men zijn overschot aan dollars haast geen blijf meer weet. - De olieprijzen blijven maar stijgen. Dat heeft ook de maken met die dalende dollar natuurlijk, maar ook met een groot deel speculatie. Ahmadinejad, Chavèz of een andere van die dolgedraaide dictatortjes moeten maar eens een hard woord laten vallen en de olieprijs stijgt meteen. Dat geldt voor wat men in Turkije zegt i.v.m. Irak. Als men bedenkt, dat de olievoorraden in Iraaks Koerdistan slechts één tiende bedragen van deze van heel Irak, dan weet men dat dit alles buiten proportie is. - Het Palestijnse probleem dat niet opgelost geraakt, is zelfs een fait divers geworden. Tegenwoordig blazen "vrome" moslims zich op van Marokko tot Pakistan, allemaal ter ere van Allah en met de belofte op 77 maagden in het hiernamaals... - De weggestemde Europese Grondwet is er terug, zij het in een andere vorm, met de nodige punten en komma's. Buiten Ierland is er geen enkel land dat het nog nodig vindt daarover een referendum te organiseren. Dat noemt men tegenwoordig Europese democratie. Op 13 december gaan de 27 regeringsleiders de nieuwe oude grondwet bekrachtigen in Brussel. Tussendoor zullen ze even over en weer vliegen naar Lissabon, waar ze het protocol gaan ondertekenen. Alles op kosten van de belastingbetaler. --- Beangstigend bij dit alles is, dat de wereld zich van dit alles weinig of niets nog aantrekt: - In Afrika gaan de kleine en grotere oorlogen gewoon verder . Hier en daar wordt daartegen wel geprotesteerd en daar we tegen 11.11.11 gaan, worden we weer een geweten geschopt om tegen die tijd niet te vergeten te storten. - De overname van de ene maatschappij door de andere, vaak voor vele miljarden euro's, loopt als nooit te voren (denk maar aan ABN-Amro: 77 miljard in cash!). - Ons land zit nu al met een gat van 3,6 miljard euro (bruto binnenland product - bbp) in zijn begroting van 2007. Wie maalt daarover: misschien lost men dat wel op met een lepeltje suiker? En zo zouden we nog even kunnen doorgaan. De vraag is alleen, waar de breuklijn zal liggen, welke druppel de emmer zal doen overlopen? Brood en spelen, zoals het er nu aan toegaat, is iets dat ook het Romeinse Rijk ten onder bracht. Zal ook hier de geschiedenis zich herhalen?
Er kan de laatste tijd geen enkele actie plaats vinden om België te redden zonder dat de naam van Wilfried Martens opduikt. Hij is erbij, op elk debat, forum of demonstratie. Ik begon me trouwens af te vragen, waar de man al die tijd daarvoor vond. Nu blijkt het dat hij van zijn (tweede) vrouw gescheiden is, vandaar de ruimte van tijd die hij tegenwoordig heeft. Martens' eerste vrouw zou schizofreen geworden zijn. Zijn tweede hopelijk niet. Anders zou men nog kunnen gaan denken dat trouwen met Martens kan leiden tot schizofrenie (dan zou Miet Smet geluk hebben gehad, zeg!). Pijnlijk is ook, dat Martens' tweede vrouw met drie jonge kinderen achter blijft. Nu hoor ik er al zeggen: dat is privé-leven, daarmee moet men zich niet bezig houden. Denk maar aan Sarkozy in Frankrijk: vijf kinderen uit drie huwelijken. Wel, dat klopt bij Martens niet helemaal. Wilfried Martens is, voor zover ik weet, nog steeds voorzitter van de Europese Volkspartij (EVP), het overkoepelende orgaan bij de Europese Unie van zo goed als alle Christelijke partijen. Dat zou tegelijkertijd ook een voorbeeldfunctie moeten zijn. Ik kan best begrijpen, dat iemands huwelijk kan stuk lopen (denk maar aan dat van Merkel), maar in een dergelijke functie zou dat geen tweede keer mogen gebeuren, tenzij men daar de consequenties van draagt. Zo zit Martens echter niet in elkaar. In zijn jeugd was hij zelfs ooit Vlaamsnationaal studentenleider (denk maar aan zijn berucht geworden "Geef ons wapens!"). Daarna heeft hij een bocht gemaakt waarbij hij zelfs Hugo Schiltz achter zich heeft gelaten. Voor de bon belges, die nu achter Martens staan omdat hij de spreekbuis van B-plus en de BUB geworden is: maak u niet teveel illusies. Wilfried Martens was ook de man onder wiens regeringsperiode de Belgische staatsschuld van 1.000 naar 8.000 miljard Belgische franken is opgelopen, een "prestatie" waarvan het land nog steeds niet bekomen is en die er mede voor zorgt dat het hier niet meer goed komt. --- Martens is niet de enige superbelg die zich momenteel in de kijker plaatst. In Luik is er een zekere Marie-Claire Houard, ambtenaar, die - via het Internet - bijna 100.000 handtekeningen bijeen heeft gekregen voor de eenheid van België. Dat betekent, dat er nog een kleine tien miljoen niét getekend hebben of, om het democratisch te houden: dat men er nog een kleine vijf miljoen nodig heeft om de meerderheid te halen. Of moet het een tweederde meerderheid zijn?
Als er een nieuwe, federale, oranjeblauwe regering zou komen (hier gaan we weer!), dan zullen de daaraan deelnemende partijen 81 zetels hebben op 150. Dat is een overschot van 6, niet veel, maar genoeg. Mocht bv het FDF dwars gaan liggen bij e.o.a. stemming, dan slinkt dat overschot tot 4, wat nog steeds te doen is. Groter zal het probleem worden, mocht de N-VA ooit tegenstemmen. Dan blijft er maar één zetel op overschot en zal de toekomstige meerderheid verplicht zijn alle hens aan dek te roepen, want met één afwezige zit de N-VA dan op de wip. De kans dat de N-VA op de wip komt te zitten wordt trouwens met de dag groter, als men weet dat voor lui zoals Herman Van Rompuy, Jo Vandeurzen en Hendrik Bogaert telkens een N-VA-er als opvolger in de coulissen zit. Mocht een van bovenvermelde heren bv een ministerportefeuille opnemen (voor Vandeurzen is dat bijna zeker), dan heeft de N-VA zes zetels en zit ze inderdaad op de wip. Ondertussen ziet het er naar uit dat Herman Van Rompuy toch kamervoorzitter zal blijven en hij dus niet vervangen zal hoeven te worden. De man ziet voor zich een grote taak als beschermheer van België weggelegd. Dat blijkt althans uit de nota's van zijn recent verkennersverleden, die regelrecht uit de pen van een belgicistische CVP-er lijken te zijn gekomen. Dit althans, als het allemaal klopt wat in de spooknota van madame Milfoisnon stond. Die nota was nl gebaseerd op haar gesprekken met de oudste Van Rompuy. Bartje De Wever heeft zich daarover al behoorlijk boos gemaakt, ten eerste omdat hij bij de verkennersgesprekken niet aanwezig mocht zijn, ten tweede omdat Van Rompuy's "non-paper", zoals men het onding noemt, in het Frans was opgesteld en ten derde omdat er wel degelijk sprake zou zijn van toegevingen i.v.m. B-H/V. Bart De Wever en met hem de N-VA, hebben wel degelijk redenen om zich ongerust te maken en te dreigen van hun "wip"-positie gebruik te zullen maken als het (voor hen, maar ook voor Vlaanderen) de verkeerde kant uit zou gaan. We zijn er dus nog niet, verre van zelfs. Het echte (splitsings)werk moet nog beginnen!
"Als de oranjeblauwe regering er ooit komt", is een zin waarmee ge tegenwoordig elk artikel over de Belgische politiek kunt beginnen. Ondanks enkele voorakkoorden, is het nog steeds koffiedik kijken of Leterme I de eindmeet haalt. Bij elke discussie slaagt madame Milfoisnon erin dwars te gaan liggen en uiteindelijk een deel van de koek naar zich toe te trekken. Als dat echter straks ook zal gebeuren bij de communautaire besprekingen, dan mag Leterme het wel vergeten, tenzij hij wil riskeren over achttien maanden, in 2009, met zijn partij van tafel te worden geveegd. Nog zo iets dat dagelijks te horen is bij elk nieuw probleem dat in de media besproken wordt: "Dat is iets voor de nieuwe regering". Zo te zien, zal die nieuwe regering nogal wat te doen hebben, niet in het minst met het herwerken van de wetten die tijdens Paars in elkaar werden gesmeten. Waar de eventuele nieuwe regering (ik geloof het nog altijd niet) wel zeker van kan zijn, is van het gat in de begroting. Na zeven jaar zogezegd een sluitende begroting te hebben gehad (de laatste jaren alleen mits eenmalige acties die schadelijk waren voor het land), is de regering Verhofstadt II erin geslaagd een gat achter te laten van zo'n 2,5 miljard euro (± 100 miljard oude Befkens!). Paars zal geen 0,2% overhouden, zoals in maart werd vooropgesteld (met de verkiezingen in aantocht, weet ge wel), maar 0,5% in het rood gaan. "Na ons de zondvloed", was de slogan en oranjeblauw mag dat nu zien op te lossen. Van die 2,5 miljard euro zijn er meer dan 200 miljoen op rekening van het ministerie van landsverdediging (ge weet wel: van die minister die er prat op ging nooit extra geld gevraagd te hebben!) én een klein miljard op rekening van de notionele intrestaftrek, hét paradepaardje van het excentrieke duo Verhofstadt/Reynders, iets enig in de wereld. De voorzitter van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO) mag dan al komen zeggen, dat België daardoor meer nieuwe investeringen heeft aangetrokken dan China, die investeringen betroffen niet het scheppen van nieuwe werkplaatsen. Enkele voorbeelden: - Bayer gaat fors investeren, maar dankt meer dan 300 man af. - De diamantsector gaat investeren in Antwerpen, maar niet in de verwerkende nijverheid, wat ook weer minder jobs zal betekenen. - Electrabel heeft, dank zijn de notionele intrestaftrek, 30 miljard (!) extra kunnen besparen (door minder belasting te moeten betalen), zonder dat dit geleid heeft tot extra werk. Grote bedrijven hebben doorgaans creatieve boekhouders en die hebben de wet op de notionele intrestaftrek op hun manier geïnterpreteerd. Net zoals de meeste andere Verhofstadt wetten, hangt ook deze met haken en ogen aan elkaar. Kortom, de nieuwe regering, "áls die er ooit komt", zal weten waarmee te beginnen: met de broeksriem aan te halen!
De Europese Migration Policy Group heeft, samen met de British Council, een studie gemaakt over de integratie van immigranten in de E.U., Noorwegen, Zwitserland en Canada. Daarin wordt o.m. verteld, dat België bij de koplopers zit i.v.m. het verstrekken van de nationaliteit aan de inwijkelingen, maar aan de staart bengelt m.b.t. het zorgen voor werkgelegenheid voor die categorie van mensen. De studie én de politiek correcte media verbazen zich daarover, terwijl het de logica zelf is. Als men vreemden de nationaliteit verleent zonder tegenprestaties, in de eerste plaats het leren van de plaatselijke taal, dan is het toch logisch dat die immigranten zich niet inburgeren en op die manier ook niet aan een fatsoenlijk werk geraken. Zo simpel is dat. Áls de oranjeblauwe regering er komt en áls die de plannen uitvoert die voorlopig in de regeringsbesprekingen zijn overeengekomen, dan zal e.e.a. in onze wetgeving veranderen en zal men o.m. Nederlands, Frans of Duits moeten kennen om aan de nationaliteit te geraken. De vraag is alleen of iemand die bv Frans kent, dan zomaar de nationaliteit krijgt als hij zich in Vlaanderen gaat vestigen, want - voor zover ik het gelezen heb - staat dat in de ontwerpteksten niet vermeld. Als we niet opletten, zal dit weer zorgen voor een verdere sluipende verfransing van de Rand. Interessant is ook te lezen, dat - in tegenstelling tot Vlaanderen - Brussel en Wallonië geen enkele steun (noch financieel nog andere) geven aan migrantenorganisaties. M.a.w. de francofonen hebben wel de mond vol over solidariteit en begrip voor immigranten, maar geven er zelf geen cent aan uit. Zij vinden het niet meer dan logisch dat wie bij hen komt wonen zich automatisch aanpast, of dat nu Vlamingen of andere vreemden zijn. Als zijzelf zich bij ons vestigen, dan geldt ineens het territorialiteitsprincipe niet meer. Van een perverse logica gesproken.
Toen loodgieter Dehaene destijds zijn regering vormde waarmee hij de (voorlopig) laatste staatshervorming zou doorvoeren, had hij een overeenkomst gemaakt, waarbij het uitgesloten werd dat er in die legislatuur iets zou beslist worden met een andere meerderheid dan deze van de regering, m.a.w. met een wisselmeerderheid. Dehaene had, als kabinetschef van Wilfried Martens, de hele heisa rond de abortuswet meegemaakt, waardoor niet alleen de CVP buiten spel werd gezet, maar ook koning Boudewijn enkele dagen "afstand" deed van zijn troon (Bij zijn dood werd door sommigen gesteld dat Boudewijn een heilig man was. Welnu, hij had dat kunnen worden als hij toen definitief afstand had gedaan, niet voor twee dagen). Ook Verhofstadt maakte mee dat zijn partij gerold werd door een wisselmeerderheid (van alle Waalse partijen plus SP.a en Groenen), toen die het stemrecht voor vreemdelingen goedkeurde. Met deze twee voorbeelden voor ogen, stelde Étienne Schouppe, ex-NMBS-baas, huidig secretaris en misschien toekomstig voorzitter van de CD&V, om ook bij de volgende regering een soort stop op een eventuele wisselmeerderheid in te stellen. men weet maar nooit wat er nog uit de bus kan komen i.v.m. de wetten op euthanasie en de holebi affaires. Welnu, Schouppe is stante pede teruggefloten door Leterme himself, die stelt dat er niets zal veranderen aan de zgn "ethische" wetten van Paarsgroen, iets waartegen hij wél gekant was toen zijn partij de oppositie aanvoerde. Dat houdt in, dat Leterme I, als die er al komt, niet alleen de hele tijd in de achteruitkijkspiegel zal moeten kijken naar het gekonkelfoes van het CDH, maar tevens de deur openlaat voor eventuele wisselmeerderheden, die de "C" van de eigen partij steeds meer in vraag zullen stellen. Deze week zullen we trouwens waarschijnlijk ook al enig idee krijgen hoeveel de "V" van dezelfde partij nog waard zal zijn. Misschien kunnen ze die partij ook maar CDH gaan noemen: "Centrum voor Democratische Humanisten" en komen de ex-katholieken op die manier weer op één lijn te zitten... --- Van hypocrisie gesproken: het partijtje Spirit of wat er van overblijft, heeft steeds in de bres gestaan voor de allochtone inwijkelingen en zelfs de "sans papiers". Na de verkiezing van Bettina Geysen als voorzitster, moest er ook een ondervoorzitter gekozen worden. Daarbij was de keuze tussen Nelly Maes (rooie Nel voor de Belangers), Fauzaya Talhaoui, Fouad Aidar en Ali Salmi. Vlaamser kan moeilijk. Rooie Nel haalde het met 70% van de stemmen. Eigen volk eerst!
In de Zeve(re)nde Dag, dezelfde uitzending waarin vorige week verteld werd dat zijn partij "plat op de buik" zou moeten, is De Wever tekst en uitleg komen verschaffen. Misschien is Weverke weer wat te impulsief geweest, want daarna is hij e.e.a. gaan relativeren, maar was het ongeluk weer geschiedt. Zoals gewoonlijk als men de waarheid vertelt, komt dat bij sommigen hard aan, in dit geval bij de Vlamingen in het algemeen en bij de N-VA in het bijzonder. Volgens De Wever zal het Vlaamse kartel verplicht worden de francofonen "een lepeltje suiker" te geven om de bittere pil van de splitsing B-H/V door te kunnen slikken. Dat betekent dus e.o.a. toegeving, wat in strijd is tot wat hij vroeger steeds beweerd heeft. Hij gaf ook toe dat de woensdagmiddag vergaderingen in de kamercommissie inderdaad worden afgeremd en alleen niet worden afgeblazen omdat ze al bij al een stok achter de deur kunnen zijn om de francofonen te verplichten verder mee te marcheren. Over de staatshervorming zei de brave man, dat die niet meteen kon plaatsvinden, omdat men inderdaad zonder de PS niet aan een tweederde meerderheid geraakt. Dit laatste is feitelijk de logica zelf. Het kleinste kind wist vanaf het allereerste begin van de regeringsonderhandelingen dat men alle wijzigingen die een tweederde meerderheid vragen, alleen kan doorvoeren als men die meerderheid heeft. Nu wordt er geschermd met de regionale verkiezingen van 2009, maar feitelijk verandert dat niets aan de zaak. Zelfs al zou de PS in die verkiezingen verder achteruitgaan, wat eerst nog te bezien is, dan zal men ook in 2009 geen tweederde meerderheid hebben. Een ander probleem zal zijn, dat die regionale verkiezingen helemaal in het teken van de staatshervorming zullen staan, een federaal thema dus. Dat gaat de tegenstelling Vlaanderen-Wallonië nog vergroten, iets wat gefundenes Fressen is voor de separatisten onder ons. En dat is nog niet alles: áls Leterme erin zal slagen een regering met een oranjeblauwe coalitie op poten te zetten, dan zal hij, ook na de vorming van de regering, de hele tijd met een oppositie in eigen rangen te maken hebben. Of denkt hij dat het CDH daarna zal inbinden, nee toch? Als de regering Leterme I er komt, zal het een Leterme light worden, een regering die zal moeten rijden met de handrem op en die misschien, met veel vallen en opstaan, tot 2009 overeind zal blijven. Wat er daarna zal gebeuren, is nog koffiedik kijken. Leterme kan alleen een regering mét staatshervorming krijgen, als de PS daaraan mag meedoen (en dan liefst zonder CDH en misschien zonder SP.a). Vóór het zover is, moet deze week nog een akkoord worden gevonden voor de hervorming van Justitie én B-H/V. Het wordt weer nachtbrakerij!
Er zou grote paniek zijn ontstaan binnen de Open VLD omdat Rik Daems zou gedreigd hebben de partij te verlaten en naar de Lijst Dedecker over te stappen. Het staat nog allemaal in de voorwaardelijke wijs, maar waar rook is, is vuur (zei Uilenspiegel en hij stak zijn pijp aan verse koevla aan!). Rik Daems, Hendrik voor de intellectuelen en Henri voor zijn Waalse madam, behoorde in de jaren negentig tot de top van de VLD en was binnen de partij dé begrotingsspecialist. Het was voor hem dan ook een pijnlijke verrassing toen hij in de eerste regering Verhofstadt geen minister van Financiën werd, maar zich moest tevreden stellen met de portefeuille van overheidsbedrijven. Daar maakte hij het drama van Sabena mee, nota bene het grootste faillissement dat België tot dan toe gekend had en dan nog een binnen zijn eigen Leuvense kieskring. Iedereen die TV kijkt, herinnert zich nog de scène van Daems die champagne drinkt met de Zwitsers die later Sabena de nek zou omdraaien. Nog erger was, dat de zaak hem door Verhofstadt uit handen werd genomen. Die bakte er ook niets van, maar Daems had wel de bonen gegeten. Hij is dat feitelijk nooit meer te boven gekomen, grotendeels omdat de Sabéniens een deel van zijn kiezerspubliek waren. Die, én hun vrienden en familie, hebben hem toen laten vallen. Zelfs een verhuis van Leuven naar Herent heeft daaraan niets kunnen veranderen. Ook tijdens de gemeenteraadsverkiezingen aldaar, kreeg Daems klop en dat was op 11 juni niet anders bij de federale verkiezingen. Enkele ongelukkige daden, zoals het tot "bucht" verklaren van zijn eigen familiewijn op een blinde proeving, een foto waarbij hij languit op de trappen van zijn kast van een villa lag, tot het dumpen van zijn vrouw voor een Waalse socialiste, zullen daar zeker toe hebben bijgedragen. De (her)benoeming van Patricia Ceyssens tot nieuwe minister in de Vlaamse regering heeft als neveneffect, dat er in een volgende federale regering, als die er al komt, geen plaats zal zijn voor een tweede Open VLD-er uit het kleine Leuvense kiesarrondissement. Daems dus terug naar af en zonder serieuze compensaties. Daems zou niet de eerste VLD-er uit het Leuvense zijn die naar Dedecker overloopt. Vorige week was er nog de overstap van Stef Goris (ex-kamerlid), gemeenteraadslid Nathalie Theys en bijna de voltallige Open VLD-afdeling van Aarschot. Ondanks al zijn perikelen, is Daems wel de bekendste naam en blijkbaar wil men bij Open VLD zo iets toch vermijden, al vraag ik me af wat Dedecker met Calimero zou gaan aanvangen. Het zal niet zijn omdat Daems morgen op de LDD-lijst zal staan, dat de ex-Sabéniens bv weer voor hem zullen gaan stemmen, om over zijn andere fratsen nog maar te zwijgen. Als hij zich nu eens wat meer zou bezig houden met zijn familiewijn, zou dat geen oplossing zijn? --- P.S. Gisteren stond er in mijn blog een fout v.w.b. het aantal kabinetsleden in de Vlaamse regering. 4.000 is het totaal aantal werknemers in die regering, waarvan ± 500 kabinetsleden. Dat is al wat minder, maar nog veel te veel (± 50 extra medewerkers per ministerie!).
"Wat we zelf doen, doen we beter" is een slogan die terecht of ten onrechte al jaren wordt aangehaald en die wordt toegeschreven aan Gaston Geens zaliger gedachtenis, de eerste minister-president van Vlaanderen. Het blijkt nu, dat de heer Geens het niet letterlijk zo heeft gezegd en dat de correcte versie luidt: "We zullen moeten bewijzen dat wat we zelf doen, ook beter doen". Dat is dus een kleine, maar belangrijke nuance. Ik moet trouwens eerlijk toegeven, dat ik het correcte citaat ook niet kende. Ik moest er wel aan denken i.v.m. met de zaak Moerman. Daaruit is gebleken, dat de Vlaamse regering heel wat slechte gewoonten van de federale heeft overgenomen. Denk maar aan de kabinetsleden. In een normale democratie heeft elk ministerie een vaste administratie. Daarin zitten mensen die er meestal hun hele loopbaan blijven en over het algemeen zeer bekwaam zijn in het specifiek departement waarin ze werken. Daar België geen normale democratie is, bleek zo'n administratie hier niet voldoende te zijn en was het al enkele decennia lang de gewoonte dat elke minister een deel kabinetsleden benoemde waarmee hij zich omringde. Die kabinetsleden waren natuurlijk bijna altijd mensen van dezelfde politieke gezindheid en in vele gevallen kwamen ze zelfs uit de vriendenkring en zelfs uit de familie van de minister zelf. Onnodig te zeggen, dat nepotisme hoogtij vierde en er heel wat mistoestanden ontstonden die deontologisch niet goed te praten waren. Bij het aantreden van Paarsgroen zou Verhofstadt aan die situatie eens een einde gaan maken. Ge weet wel, zijn "actieve welvaartstaat" en dergelijke fabeltjes meer. Hij, Verhofstadt, zou in het slechtste geval een einde maken aan de wildgroei van kabinetsleden, in het beste geval zou hij het fenomeen helemaal afschaffen. Wat is er van gekomen? Niks, niente, ingenting! Erger nog, op vele kabinetten is ondertussen het aantal kabinetsleden toegenomen i.pl.v. afgeschaft of verminderd. En dat geldt ook voor de Vlaamse regering, die in hetzelfde bedje ziek blijkt te zijn. Volgens klokkenluider Aernoudt "werken" er tegenwoordig op de Vlaamse kabinetten niet minder dan vierduizend (4.000!) medewerkers, waarvan ± 500 kabinetsleden (DS 11.10.07 blz 9). En dat in een tijd waarin automatisering en computerisering hoogtij vieren. Het is hoge tijd, dat daaraan iets wordt gedaan. We zullen het inderdaad moeten bewijzen, dat wat we zelf doen, ook beter zal zijn. Merci, Gaston!
Voor wie zinnens zou zijn in Brussel e.o.a. cultureel evenement mee te maken, hier een gouden tip: de Kamercommissie van Binnenlandse Zaken. Daar speelt een opera buffo af in liefst elf bedrijven, die - als het zo verder gaat - de concurrentie met "Mooi en meedogenloos" gemakkelijk aan zou kunnen. De leiding van de tragikomedie ligt in handen van niemand minder dan Pietro Il Freno en die heeft het al klaar gespeeld de eerste twee bedrijven af te haspelen in vier weken. Alle gekheid op een stokje: De (C)rem en Co zijn zich hopeloos belachelijk aan het maken met de bespreking over de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde. Eerst moest hij zich inhouden om verkenner Van Rompuy niet te hinderen, nu temporiseert hij omdat Leterme - eindelijk! - een paar succesjes heeft geboekt in de onderhandelingen voor een nieuwe regering. Het mag dan al zijn, dat de druk op de francofonen blijft met die stok achter de deur, mocht het bij Leterme (nog maar eens) mislopen, de komedie ligt er een beetje té dik bovenop. Steeds vindt De (C)rem een reden om niét door te gaan. Eergisteren waren ze er zelfs: de reeds zo opgehemelde vijf minuten die er nodig zouden zijn om de zaak (wettelijk, nota bene) te regelen. De Franstaligen, onder leiding van PS-er Yvan Mayeur*, verlieten de zaak en gaven de Vlamingen de kans de zaak gewoon verder te zetten én te stemmen. De (C)rem durfde dat echter niet aan, omdat hij weet daardoor de kans te verspelen in het nieuwe parlement kamervoorzitter te worden. Van Herman Van Rompuy wordt immers verwacht dat hij minister zal worden in een regering Leterme (áls die er ooit komt). De bedreiging van Vlaminghater Maingain, dat er geen Leterme regering zal komen als de volksvertegenwoordiging in de commissie B-H/V splitst, volstaat om Pieterke in zijn broek te laten doen. --- * Over die Yvan Mayeur nog even dit. De man is PS-volksvertegenwoordiger en voorzitter van het OCMW van Brussel stad. Daarenboven is hij, voorlopig nog, voorzitter van IRIS, het overkoepelend orgaan van de Brusselse openbare ziekenhuizen. Ge weet wel, die waar men het vertikt Nederlands te spreken. De man is in die laatste functie zozeer in opspraak gekomen (ook al omdat beide functies niet verenigbaar zouden zijn), dat zelfs zijn francofone medestanders hem daar weg willen Hij zou kunnen opgevolgd worden door niemand minder dat tante Laurette... Tenslotte, voor de "petite histoire" zoals men dat zo mooi in het Frans zegt: Mayeur is de ex-man van de huidige madame Henri Daems, Sofie Pécriaux. It's all in the game!
Het is in feite begonnen bij de invoering van de euro. Toen werd alles dooreengenomen 7% duurder. Sommige zgz bankspecialisten zijn het daarmee niet eens, omdat zij zich een globaal beeld vormen, met daarbij bv de elektrische toestellen en de elektronica, die inderdaad goedkoper werden en nog steeds worden. Het gewone huisgezin koopt echter niet elk jaar een nieuwe TV of koelkast, maar wel elke dag voedsel en het is juist dat laatste dat steeds duurder wordt. Als zelfs een goedkope winkelketen als Aldi al stelt, dat bijna een derde van haar producten tot 30% duurder kunnen worden in de nabije toekomst, dat wil dat toch wat zeggen. Oorzaak is het al welbekend tekort aan granen, melk, vetten en oliën die de basis vormen van veel voedingswaren. Als reden wordt aangegeven dat er slechte oogsten zijn geweest, maar dat is nog voorgekomen. Verder de hogere consumptie door de miljardenbevolking van China en India, en dat klopt. Tenslotte het feit dat graangewassen, zoals tarwe en maïs, worden aangewend voor biobrandstof. Dat laatste is natuurlijk te gek om los te lopen en zal er mede voor zorgen dat de armere mensen op deze aardbol nog armer zullen worden. Om de 800 miljoen uit de eerste wereld auto te kunnen laten rijden, zullen de paar miljard uit de derde wereld minder te eten krijgen! Het is zelfs al zover, dat bij ons de accijnzen op de normale brandstof verhoogd zijn zgz ten voordele van biobrandstoffen die nog niet eens te verkrijgen zijn. M.a.w. een zoveelste verdoken belasting, met dank aan Paars. Als men er dan nog bij bedenkt, dat de overheid in feite het aanwenden van voedsel voor brandstof nog extra subsidieert, is de kous helemaal af. En daar houdt het niet mee op. De elektriciteit zal schaarser (en dus duurder) worden, ook al omdat onze ongeëvenaarde Paarse regeringen uit de kernenergie wilden stappen. Die maatregel kan teniet worden gedaan - waarschijnlijk zal dat ook gebeuren - maar zolang dat niet officieel bevestigd wordt, investeert geen enkel bedrijf in alternatieve energie. Daarbij trouwens nog de bedenking, dat die alternatieve energie hoe dan ook zo'n driemaal duurder zal zijn als de kernenergie. Met de grondstoffen is het al niet veel beter besteld, dit weer mede door de gestegen vraag in China en India. Zelfs de staalfabrieken van Luik (de vroegere Cockeril-Sambre subsidie-eters), worden terug opgestart wegens het globaal tekort aan staal. De brandstoffen zelf, tenslotte, zitten op het hoogste peil ooit en niets laat voorzien, dat daarin veel verbetering zal komen. Kortom, het leven wordt met de dag duurder. Waar ze dat blijkbaar nog niet gesnapt hebben, is bij enkele van onze overbodige provincieraden. Die van West-Vlaanderen gaat een extrataks heffen of tweede verblijven en deze van Antwerpen gaat alle provincietaksen verhogen, zowel voor bedrijven als voor particulieren. Het zou veel beter zijn, mocht men die nutteloze, voorbijgestreefde instellingen, die er alleen nog zijn om uitgerangeerde politiekers onderdak te verschaffen, compleet zou opdoeken. Om het leven van zijn minder begoede burgers wat goedkoper te maken, heeft de Belgische staat de mogelijkheid een hele serie besparingen te doen in eigen huis, door de ministeriële kabinetten af te slanken en nutteloze geldverspillers zoals provincieraden en bv de senaat af te schaffen. Dat zou meer opbrengen dat bv de federale belastingen te verlagen, terwijl ondertussen provinciale en gemeentetaksen stelselmatig verhoogd worden, zoals we onder Verhofstadt II ook al hebben meegemaakt. Kortom, er is werk aan de winkel, niet in het minst voor de consumentenorganisaties die nu eens de kans krijgen de rekeningen van de diverse warenhuizen en discounts eens grondig en continu te vergelijken. Ik heb zo de indruk, dat er dan wel eens enkele verrassingen uit de bus zouden kunnen vallen.
Met veel pijn en smarten hebben de regeringsonderhandelaars een eerste akkoord op papier gezet, nl dat over asiel en migratie. Men zal tegenwoordig vijf i.pl.v. drie jaar hier moeten wonen, één van de landstalen moeten kennen en financieel verantwoordelijk zijn als men een partner uit het land van oorsprong wil "importeren". Gedaan dus met het goedkoop immigreren op kosten van onze sociale zekerheid. Met dit akkoord ziet men nog maar eens hoe lichtzinnig de regeringen Verhofstadt gedurende acht jaar bezig zijn geweest. Het feit dat de liberalen, of wat daarvoor doorgaat, nu wel bereid zijn voorwaarden te stellen, is een zoveelste bewijs dat ze toen bij Paars de wet van links hebben moeten ondergaan. Er vallen trouwens nog lijken uit de kast. In de eerste plaats Fientje Moerman(sk) die het nu moet bekopen dat ze een Belgicist mee in haar Vlaams kabinet had opgenomen. Daarnaast wordt het Arm Bels Leger onder curatele geplaatst. Du jamais vu, om het in Flahauts eigen taaltje te zeggen. Er is een bedragje van ergens tussen de honderd en de tweehonderd miljoen euro zoek. Dat Fransdolle hollebolle Flahaut dit wordt aangesmeerd door een Vlaamse "familie"genote, is dubbel pijnlijk. Financiën, Justitie en Gezondheidszorg riskeren trouwens eenzelfde behandeling omdat ook deze departementen, toevallig allemaal beheerd door Walen, in hetzelfde bedje ziek blijken te zijn. De tijd, toen gaten in de begroting konden worden gedicht met het kapen van pensioenfondsen en het verkwanselen van overheidsgebouwen, is - voor hen - jammer genoeg voorbij. Het is nu al zeker dat het gat in die laatste paarse begroting voor 2007 niet meer dicht te rijden is. Onlangs is nog uitgelekt, dat het land zo'n miljard euro (!) minder inkomsten zal hebben als gevolg van het invoeren van de zo bewierookte notionele intrestaftrek. Die was in feite bedoeld om meer buitenlandse investeringen aan te trekken, maar was zo onzorgvuldig in elkaar gestoken dat het vooral reeds in België werkende bedrijven ze hebben aangegrepen, waardoor ze de facto een belastingsvermindering kregen op reeds bestaande activiteiten. "Paars, Oh Paars", om het met de woorden van Hugo Claus' partner te zeggen...
Vandaag had er normaal een nieuwe regering moeten zijn die dan een beleidsverklaring zou voorlezen in een parlement dat na vier maanden nog eens officieel bijeenkomt. Gezien er nog steeds geen regering is, komt er van die verklaring dus ook niets in huis. Is dat een ramp? Het land werkt normaal, zoals altijd. De lopende zaken worden afgehandeld door de oude ploeg. Nieuwe belastingen zijn er nog niet in het zicht. De nationale munt moet niet meer ondersteund worden omdat ze niet meer bestaat. Waar zouden we ons druk om maken? De onderhandelaars van oranje-blauw hebben eindelijk een eerste akkoord bereikt, over asiel en migratie. Om dat te bereiken hebben ze tweemaal een vergadering tot diep in de nacht moeten beleggen om madame Milfoisnon over de streep te kunnen trekken. Men kan zich dan ook al indenken, wat dat zal worden als er gesproken zal moeten worden over hét nationale probleem, het communautaire. Volgens De Gucht, zoals we weten een "kenner", komt de nieuwe regering er tegen de viering van de wapenstilstand. Hij heeft er echter niet bijgezegd van welk jaar! Gelukkig is er toch nog goed nieuws voor dit gekweld land. Er komt nóg een onderzoek naar de bende van Nijvel. Twintig jaar na de laatste feiten en dat nadat men enkele jaren geleden al eens enkele bossen heeft omgewoeld, toen men dacht dat een van de gangsters er begraven lag. Die affaire is zo'n beetje de Belgische variant van het monster van Loch Ness geworden. Dat komt ook steeds terug in het nieuws zonder dat het gevonden wordt. Had men indertijd het dossier van deze moordpartijen niet uit de handen van de Dendermondse onderzoeksrechter Troch gehaald en het in een kast van het gerechtsgebouw van Charleroi begraven, dan was er een faire kans geweest dat deze misdaden zouden zijn opgelost. Dit gebeurde, nadat men er achter gekomen was, dat de mogelijkheid bestond dat de misdaden van de bende iets te maken konden hebben met de roze balletten, nog zo'n zaak die nooit werd opgelost. Blijkbaar waren er echter personen of organisaties, die dat liever niet zagen gebeuren en verdween alles in de Belgische doofpot. Het huidige onderzoek naar de bende gebeurt door een zgz "profiler". Misschien kan die ook eens zoeken naar het profiel van de volgende federale regering?
Hij heeft het nog maar eens klaargespeeld, onze roemrijke minister van Buitenlandse Zaken. Met de takt hem eigen (die van een olifant in een porseleinwinkel), heeft hij weer eens enkele uitspraken gedaan die konden tellen. Deze keer waren ze eens niet gericht aan Kabila, Balkenende of een ander buitenlands staatshoofd, maar tot zijn medestanders (?) in de gesprekken omtrent de vorming van een oranjeblauwe regering. De kop van jut was nog maar eens Bart De Wever en deze laatste heeft niet gewacht daarop te reageren, evenmin trouwens als Jo Vandeurzen dat gedaan heeft. Dit alles gezegd zijnde en er rekening mee houdend dat het Vlaamse Front voor de onderhandelingen een lelijke deuk heeft gekregen, moet het van mijn hart dat de burgemeester van Berlare (nog zo'n cumulard!) echter wel gelijk had. De vraag is natuurlijk, of hij dat nu persé weer op straat moest gooien. In mijn vorige blog (over het karteldilemma) was ik trouwens al tot een gelijkaardige conclusie gekomen. Oranjeblauw kan er alleen maar komen als het Vlaamse kartel een groot deel van zijn verkiezingsbeloften inslikt, simpelweg omdat men met de partijen die nu aan tafel zitten niet aan een tweederde meerderheid geraakt. De onderhandelaars mogen dan (misschien) vandaag al een eerste akkoord maken over asiel en migratie, zolang er geen communautaire eensgezindheid is, komt er van een Leterme I niets in huis. Het ware beter Reynders eerste minister te laten worden, omdat het de enige manier zou kunnen zijn (allemaal in de voorwaardelijke wijs) dat er substantiële toegevingen zouden kunnen komen vanwege de Franstaligen. Zelfs een regering met de PS (en zonder het CDH) is voor Vlaanderen een betere uitkomst dan een met de huidige partijen waarbij wij het weer zullen zijn die de prijs zullen mogen betalen. Wat kan het Vlaanderen schelen hoe men de postjes verdeelt aan de zuidkant van de taalgrens? Dat ze dat bij de CD&V niet willen slikken, is één zaak. Dat Bart en zijn N-VA zich in de vernieling gaan rijden als ze daaraan blijven meedoen, is een andere. Als de N-VA de toegevingen gaat doen die wij vrezen, dan moet die partij inderdaad plat op haar buik gaan om onder de lat te kunnen. De Gucht heeft daarin gelijk. Of dat echter een reden is, om dat voor de camera's te komen vertellen, is een ander paar mouwen. Als hoofd van de diplomatie blijft De Gucht dan ook een contradictio in terminis.
