|
De federale regering heeft rond Kerstmis nog een verrassingsgeschenk gekregen van Fitch, een van de drie grote internationale kredietbeoordelaars. Nu, ja, verrassing is hier misschien niet het juiste woord, want Fitch verlaagde de kredietwaardigheid van dit land van AA naar AA-. Een andere beoordelaar, Moody’s, zit op niveau AA3, wat zowat hetzelfde betekent. Alleen de derde, Standard & Poor’s, geeft België nog een AA zonder iets achter. AA- en AA3 betekent dat ons landje onder de kredietwaardigheid zit van onze buurlanden en stilaan in de buurt komt van landen zoals Tsjechië en Polen. Niets om fier over te zijn, zeker niet voor een land waar er ogenschijnlijk nog heel wat welvaart is, zoals de recente kerstaankopen en –reizen lieten zien. Volgens Fitch is de reden voor de terugval het tekort wegens de taxshift, de verlaging van de loonkosten, de vluchtelingencrisis en de bijkomende veiligheidsmaatregelen die daarenboven nog gecontesteerd worden door politie en gerecht.
Vooral de opmerking dat deze federale regering het – volgens Fitch en Co – slechter doet dan die van Di Pippo, komt zwaar aan. Het is dan ook geen verrassing dat uitgerekend nu weer gebrainstormd wordt over de verkoop van de staatsaandelen bij BNP Paribas. De Belgische staat, die de bank destijds noodgedwongen mee moest redden, heeft nog steeds 10% van die bankaandelen in haar bezit. Mede door de verkiezing van Trump en diens beloften zijn die aandelen flink gestegen – ze staan op het hoogste peil sinds 2008 - en zouden ze de Belgische staatskas zo’n 7,7 miljard euro kunnen opbrengen. Daarmee zou de Belgische staatsschuld in één klap met bijna 2% kunnen zakken en dat in een periode waarop onze nationale Charel en zijn ploeg bij het opmaken en controleren van de begroting echt niet meer weten van welk hout pijlen maken.
En nu maar afwachten of ze het gaan doen. Het nieuwe jaar wordt sowieso de start van een nieuwe verkiezingscampagne en alle baten kunnen helpen. Het alternatief is verder aanmodderen met de opmaak van begrotingen en budgetten zoals alle recente federale regeringen hebben gedaan. Nog steeds in de geest van wijlen Guy Mathot (PS), die zei dat het gat in de begroting er vanzelf gekomen was en wel vanzelf zou weggaan. Quod non.
|
