Alhoewel er nog steeds geen enkel definitief akkoord is voor de vorming van een eventuele nieuwe federale regering, krijgt N-VA in het algemeen en Bart De Wever in het bijzonder het in Vlaams-nationale kringen al zwaar te verduren. M.i. is dat helemaal niet nodig. Als Bart en de zijnen de Vlaamse belangen hadden willen verkwanselen, dan hadden ze dat al kunnen doen toen de partij nog kartel vormde met CD&V. N-VA is toen niet in de door Franstaligen overheerste regering van Leterme gestapt, CD&V wél en we hebben gezien wat het electoraal resultaat daarvan was. Bart De Wever weet dus verdomd goed, dat ook zijn partij morgen klop zal krijgen als hij niet min of meer zijn woord kan houden. Als we in dit land tot een (zesde!) staatshervorming willen komen, dan zal er hoe dan ook moeten gepraat worden, zal er moeten onderhandeld worden en zullen er wederzijds toegevingen moeten gedaan worden. Dat geldt voor het geval er een nieuwe federale regering zou komen, dat geldt voor een eventuele omvorming tot een soort confederale staat, dat geldt ook voor een eventuele splitsing van dit land. Ook Tsjecho-Slowakije is maar gesplitst kunnen worden, omdat beide partijen daar akkoord mee waren. Het is dus niet zo, dat we morgen even eenzijdig de Vlaamse onafhankelijkheid uitroepen en dat alles daarmee zal zijn opgelost. Buiten de verschillende gewesten en gemeenschappen van dit land is er ook nog zoiets dat Europa heet. Een (soort*) confederatie zal voor Europa beter verteerbaar zijn dan een bv een splitsing. Zoals ik reeds schreef in mijn blog van 7 juli, volgt de N-VA de Baert doctrine, die vrij eenvoudig is en uit drie punten bestaat: - alleen een akkoord goedkeuren, als het onomkeerbare stappen zet richting Vlaamse autonomie; - geen onaanvaardbare toegevingen doen; - geen grendels aanvaarden voor latere nieuwe stappen. Als Bart en de zijnen zich daaraan houden, dan zie ik niet in wat daaraan verkeerd is. Ook ik zou het natuurlijk liever wel iets sneller zien gaan, maar nood breekt wet. Beter één vogel in de hand, dan tien in de lucht.
* Ik schrijf steeds over een "soort" confederatie. Een echte confederatie is nl een statenbond van onderling reeds onafhankelijke gebieden, wat bij ons - in tegenstelling tot landen zoals bv Zwitserland en Canada - nog niet het geval is.
Reacties op bericht (1)
14-11-2010
Een te volgen uiteenzetting.
Ik kan je volledig volgen in je uiteenzetting, het NVA is momenteel de enige partij (buiten het in afzondering gezette VB) die tegen de franstalige heerschappij is durven ingaan. Moest het van Groen! , SPA en CD&V afgehangen hebben, waren we reeds lang verkocht geweest aan de Walen. Ook mogen we niet vergeten dat door de laksheid van onze Vlaamse politici en media de EU door de Waalse politici en de Waalse media volledig verkeerd doch zeer grondig is ingelicht over de "O zo slechte Vlamingen".
