Er is zopas een nieuwe studie verschenen, van het Leuvense onderzoeksinstituut Vives, over de stilaan beruchte geldtransfers die Vlaanderen teisteren en ons elk jaar miljarden euro's armer maken. 'Het Genoom van de Geldstroom', zoals het rapport heet, maakt dat we er zeker niet vrolijker op zullen worden. Bij de officiële Belgische statistieken wordt brutaal eerlijk toegegeven, dat die geldstromen er zijn en - zegt men - dat ze ergens tussen de zes en de zeven miljard euro liggen. Dat is een even brutale leugen en dat weten wij al sinds het Warande manifest van 2005. Volgens de nieuwe studie van Vives kan het nóg erger. Naargelang het jaar - er zijn schommelingen - kan het zelfs gaan tot liefst zestien miljard! De belangrijkste reden tot die kostenexplosie komt van de sociale zekerheid waarin, met uitzondering van de kinderbijslag de kosten van alle subcategorieën zijn toegenomen. Het verschil tussen de officiële statistieken enerzijds en die van Warande en Vives anderzijds is, dat men in de officiële cijfers gen rekening houdt met de intrestlasten op de staatsschuld, die zo goed als volledig door Vlaanderen wordt betaald. De andere regio's zeggen frisch und fröhlich dat ze daarvoor geen geld hebben en dat wordt door onze Vlaamse 'volks'vertegenwoordigers van de traditionele partijen zomaar geslikt. Het is bijna meewarig te moeten vaststellen, dat de Vlaamse regering bijna wanhopig op zoek moet naar honderd miljoen euro om haar budget in evenwicht te houden, terwijl juist dat budget in evenwicht houden ervoor zorgt dat Vlaanderen jaarlijks 12 tot 16 miljard zomaar weggeeft. En weggeven is het juiste woord, want dat geld wordt zo goed als niet geïnvesteerd, maar ten dienste gesteld van het PS-cliëntelisme in Wallonië. Opgesoupeerd, zeg maar. Daar houdt het trouwens niet mee op. De Belgische staatsschuld blijkt nl hoofdzakelijk in Wallonië te worden opgebouwd, maar het is Vlaanderen (en in veel mindere mate ook Brussel) dat daarvoor moet opdraaien. Wallonië in het algemeen en de PS in het bijzonder hebben er alle belang bij dat de belastingen verhogen en de besparingen afnemen. Hoe armer België wordt hoe meer geld Wallonië krijgt. In de huidige situatie is Vlaanderen een betaler, terwijl het een ontvanger zou moeten zijn. Is Vlaanderen een minderheid, terwijl het een meerderheid is. Probeer zoiets maar eens te verkopen in het buitenland. Ze verklaren ons gek.
Waarschijnlijk zal er hier en daar wel iemand gedacht hebben dat ik, na mijn operatie, in de lappenmand gevallen ben. Niets is minder waar. Mijn PC liet het woensdagmorgen afweten. De harde schijf had het, na meer da negen jaar, begeven. Dat euvel is nu hersteld en ik blog nu op Windows 7. Gelukkig blijft er nieuws genoeg, ook al is het enkele dagen oud. De problemen van vandaag in dit land waren ook al de problemen van gisteren en zullen, jammer genoeg, ook die van morgen blijven. Neem nu dat van de vergrijzing, waarover deze week sprake was. Volgens de studiecommissie voor die vergrijzing zullen de Belgische pensioenen straks onbetaalbaar worden. En weten dat we hier zowat de laagste pensioenen van heel West-Europa kennen. Hoe kan zoiets nu? In alle landen die te lijden hadden van de Tweede Wereldoorlog, was er na die oorlog een babyboom. Die werd later gevolgd door een babytekort als gevolg van enerzijds de reactie, anderzijds door het ontdekken en verspreiden van de anti-conceptiva. Iedereen wist dus reeds dertig, veertig jaar geleden dat er een massale vergrijzing én een ontgroening op ons afkwam. In alle landen zijn daarvoor maatregelen getroffen, behalve bij ons. Zelfs het motto van Dehaene: 'ik pak de problemen aan wanneer ze zich voordoen', werd niet meer toegepast. Verhofstadt had het te druk met zijn 'actieve welvaartstaat'. Zelfs een column van de heren Frank Vandenbroucke en Vande Lanotte, die ervoor waarschuwde, werd weggewuifd. Over 'Brouckie' gaan we het niet meer hebben. Zij eigen partij heeft hem ondertussen uit de politiek gepest. Die Vande Lanotte was het ogenblik van dat blog echter minister van Begroting, net zoals hij dat nu ook weer is. Hij moest over die pensioenen geen column schrijven, maar er iets aan doén. Dat heeft hij niet gedaan en doet hij ook nu niet. Hij heeft het waarschijnlijk te druk met Electrabel... Vergeten we ook niet dat alle ministers van Pensioenen die vóór Quicky kwamen, allemaal socialisten waren, achttien jaar lang. Als het met onze pensioenen nu mis loopt dan zijn zij daar in de eerste plaats voor verantwoordelijk. Tenslotte nog dit: Quicky zou eind vorig jaar een pensioenhervorming hebben doorgevoerd, door o.m. de pensioenleeftijd op te trekken tot 62 jaar. Het financieel effect daarvan bedraagt, ocharme, 0,3% van het bbp. Net zoals alle andere zgz hervormingen waarop de Sinterklaasregering van Di Rupo zich beroept, is ook deze alleen maar knip en plakwerk, wat gerommel in de marge waarmee niets wordt opgelost, alles alleen maar ingewikkelder wordt, in de hoop dat de burger het bos niet meer ziet door de bomen.
Het beste verhaal van het voorbije weekeinde kwam van het congres van de Vlaamse Federatie van Beleggers (VFB). De aanwezigen, die in deze barre ondernemerstijden mogen bewonderd worden voor hun moed om er toch mee door te gaan, kregen er een brief van Elio Di Rupo voorgelezen door hun voorzitter Paul Huybrechts. In deze brief, die door Huybrechts 'constructief' werd genoemd, stak Di Rupo de beleggers een hart onder de riem, waardoor er een golf van opluchting door de goed gevulde zaal ging. Lang duurde dat enthousiasme echter niet, want de brief bleek nep te zijn en de droom werd weer een nachtmerrie! Dat laatste laat duidelijk zien, dat het ongenoegen en de frustratie t.o.v. de huidige federale regering, die nu op dat niveau heerst, eerder nog zal toenemen. Vergeten we even niet dat de VFB nu niet direct een Vlaamsgezinde troep is. Maar ook bij hen heerst tegenwoordig het gevoel dat het de Waalse PS is die in de regering Di Rupo de dienst uitmaakt. 'Beleggen', aldus een van de sprekers, "is politiek geworden. Vroeger volgden wij het reilen en zeilen van de bedrijven en de economische conjunctuur, nu moeten we constant het regeringsbeleid analyseren. Als ze zo voortdoen, is het over twee jaar gedaan met België". Er is dus nog hoop voor de flaminganten. Wat dat laatste betreft, blijft er ook nog steeds hoopgevend nieuws komen uit Catalonië, waar men het echt schijnt te menen. Tijdens de 'classico', het voetbaltreffen tussen Barça en Real Madrid, schreeuwden de toeschouwers in het propvolle Nou Camp stadion (nota bene: het grootste ter wereld met bijna 100.000 plaatsen!), allemaal samen 'independencia!' (onafhankelijkheid) en dit op het ogenblik dat de match exact 17 minuten en 14 seconden oud was, daarmee verwijzend naar de datum van 1714, het jaar dat Catalonië zijn onafhankelijkheid verloor. Een onafhankelijkheid die de Catalanen nu terug willen, zoals ik ook al aanstipte in mijn blog van 3 dezer ('de confederale onafhankelijkheid'). Il zie het in Vlaanderen nog niet direct gebeuren. Mocht dat ooit wél het geval zijn, dan mogen we niet vergeten roepen te starten na 13 minuten en twee seconden (doordenkertje)...
Ik schreef hier al enkele keren dat de federale regering geen poot meer uitsteekt vóór de verkiezingen van 14 oktober*. Dat is niet helemaal correct. Vorige week heeft minister zonder financiën Vanackere (CD&V, ACV strekking) immers nog enkele honderden miljoenen gevonden om het te verwachten vergrote gat in de begroting te helpen dichten. Hij is dan op het lumineuze idee gekomen een gedeeltelijk inning te houden van de eindbelasting op de pensioenverzekeringen. Daarvan zou zogezegd niemand schade ondervinden, maar dat klopt niet. Dat soort 'kapingen' kennen we nl al van in de paarse overheersing en kan gerust gelijk worden gesteld met het toenmalig overnemen van pensioenfondsen en de beruchte sale & lease back operaties van de heer Vande Lanotte, ook nu weer zgz verantwoordelijk voor de begroting. Dit is zelfs geen vestzak/broekzak, zoals Vanackere wil doen uitschijnen, maar diefstal t.o.v. de toekomstige regering(en) en dus ook t.o.v. de toekomstige belastingsbetalers. Alhoewel er bij deze transactie sprake is van 600 miljoen euro, houdt de federale regering er op het scheiden van de markt 'slechts' 200 miljoen aan over. Datzelfde bedrag is ze ondertussen weeral kwijt geraakt in een zoveelste Dexia schuldenafbetaling (of hoe je het ook wil noemen). Om de Luxemburgse dochter BIL (banque international de Luxembourg) te kunnen verkopen, moest Dexia nl ongeveer datzelfde bedrag nl bij op tafel leggen. Zoals wij dat vroeger zegden: 'eerste gewin, kattengespin'. --- * I.v.m. de komende verkiezingen nog dit interessante nieuws. In navolging van de VRT is ook VTM, de cafézender uit Nossegem, samen met het tegenwoordig ook al linkse Nieuwsblad van Liesbeth Van Impe, begonnen met een soort stemtest. De hoofdredacteur van 't Pallieterke deed daar voor de lol eens aan mee en stuurde zijn mening over e.e.a. door. Hij kreeg als antwoord, dat zijn mening het dichtst aansloot bij de ... SP.a! Om maar te vertellen wat voor flauwe kul er dezer dagen verkocht wordt om de zendtijd vol te krijgen. Voor de lezers, die me aanraadden deze week niet teveel Tv te kijken, heb ik trouwens ook een geruststelling. Sinds het heengaan van mijn vrouw zie ik op Tv alleen nog het nieuws en - heel soms - Terzake, als dat iets heeft dat bij het nieuws aansluit. Voor de rest is het klassieke radio.
Vooreerst mijn dank voor alle lezers die me het beste toegewenst hebben bij mijn operatie. Die is inderdaad exact gelopen zoals men mij verteld had. Vrijdagmorgen binnengegaan, enkele controles (hart, longen, bloed), de operatie en daarna met enkele baxters terug naar de kamer. Er was zaterdag een klein probleempje toen de afvoersonde verstopte door een bloedklontertje, maar dat werd meteen gecorrigeerd (ik kreeg daarna wel een prik tegen flebitis). Zondagmorgen ging de sonde eruit, veel water drinken en toen bleek dat ik weer normaal kon plassen, mocht ik naar huis. Nu even kalm houden, over drie weken een eerste controle en dan zien we wel. Buiten enige pijn bij het plassen, een gevolg van het plaatsen van de sonde, voel ik me helemaal niet ziek of zwak, wel eerder opgelucht. --- In het ziekenhuis heb ik even Tv gekeken, de zevende dag, het debat tussen enkele Antwerpse politiekers. Telkens Annemans (VB)- het woord nam begon iedereen hem te onderbreken, zoals men dat zowat met alle Vlaams-nationalisten pleegt te doen (moderator inbegrepen). 'Hou op met dat roepen', zei Annemans, 'of ik stap op'. En ze zwegen! CD&V'er Heylen had het over enkele tientallen hectaren bedrijfsruimte die er in de haven bij zou komen. Wat heeft men daar aan als men er niet bij of weg van kan geraken zolang het verkeersprobleem niet is opgelost? En dan nog een echt gebeurde mop in Brussel. Daar komen PS en SP.a samen op. In totaal 48 kandidaten, waarvan 2 (twee!) Vlaamse: e.o.a. dame op nr 8 en onderwijs Smetje als lijstduwer. Nee, dit is de mop niet, die komt nog: Bertje Anciaux kreeg op die lijst geen plaats omdat rode kop Thielemans vindt dat hij te Vlaams is!
Sinds begin februari 2006 heb ik elke dag een blog geschreven. Met die van het jaar daarvoor erbij, toen ik nog niet elke dag schreef, ben ik aan nr 2151 gekomen. In mei van dit jaar zag het er even naar uit, dat ik er een paar dagen tussenuit zou zijn, toen ik buitenlandse vrienden op bezoek kreeg. Die bleven 's morgens echter lang genoeg uitslapen zodat ik de kans kreeg toch mijn artikels te schrijven. Voor de volgende dagen zal dat echter niet mogelijk zijn. Vrijdagmorgen word ik verwacht in het H.Hartziekenhuis in Lier voor een prostaatoperatie. De oude mannenziekte, zeg maar. Ik had al jaren last van een overactieve blaas door het vergroten van mijn prostaat, maar heb dat tot nu toe zonder medicatie onder controle kunnen houden. Daar dit echter steeds problematischer werd, moest ik nu kiezen tussen dure medicamenten - die niet worden terugbetaald door de ziekenkas - of een operatie. Ik heb voor dat laatste gekozen. Een prostaatoperatie is trouwens niet meer zo erg als enkele jaren geleden. Het gaat nu met microchirurgie, een soort kijkoperatie, waarbij slechts twee kleine sneetjes gemaakt worden. Als alles een beetje normaal verloopt, ben ik zondagavond weer thuis. Ik kan zelfs met mijn eigen wagen naar het hospitaal en er zondag zelf mee terug naar huis rijden. Daarna zal ik wel een revalidatieperiode hebben van twee maanden, maar dat zal - hopelijk - geen invloed hebben op mijn blogactiviteit. Misschien zal ik er dan zelfs meer tijd voor hebben.
Elio di Rupo is de laatste tijd niet meer uit het nieuws weg te slagen. Eerst ging hij naar de Verenigde Naties in New York de hele wereld vertellen hoe het verder moet. Tussendoor vertelde hij daar dat België de islamofobie veroordeelt. Dat werd niet overal even gunstig onthaald. Pippo wil dus niet dat er bij ons met de islam gespot wordt, terwijl dit blijkbaar niet geldt voor onze andere godsdiensten, de rooms-katholieke in de eerste plaats. Islamofobie is een term die werd uitgevonden door islamextremisten en door deze kerels misbruikt wordt. Die hoort niet thuis is het discours van een Belgische eerste minister. Hij zou trouwens beter in zijn achterhoofd houden dat bij diezelfde extremisten nog andere fobieën circuleren, zoals die tegen de 'andersgeaarden' zoals hijzelf. Pas terug in België was hij ook gastspreker op een congres van de Europese socialistische partijen, waar hij ging vertellen hoe goed hij hier bezig is. Probleem daarbij is, dat hij hier helemaal niet bezig is. Tenminste toch niet met wat van een eerste minister verwacht wordt. Een begroting tijdig indienen bv, zoals uitdrukkelijk gevraagd is door Europa. Dat blijkt niet te kunnen, omdat mijnheer Di Rupo, zoals trouwens het gros van zijn regering, ook verkozen wil worden bij de komende gemeenteraadsverkiezingen. Om dat te bereiken schijnen alle middelen goed te zijn. Ook de deelname aan een wielerprijsuitreiking waarbij hij geflankeerd wordt door twee als travestieten spelende acteurs, waardoor hij zich dan nog voor de Tv camera's laat kussen. Misschien omdat hij wist dat het toch mannen waren... Dit is toch geen politiek meer, dit is commedia dell'arte met in de hoofdrol Pippo il Pagliaccio.
Wij, Vlamingen, klagen terecht al vele jaren, dat we elk jaar zo'n twaalf miljard euro moeten afstaan om Wallonië boven water te houden. Volgens de akkoorden waarmee de regering Di Rupo is tot stand gekomen, zou deze situatie nog duren tot 2020 en pas vanaf dan in tien jaar afgebouwd worden. En als we dat niet geloven, zullen ze ons wel wat anders wijsmaken, maar dan pas in 2020. Als men ziet wat de Vlaamse regering tegenwoordig moet doen om honderd miljoen extra te besparen op de eigen medewerkers, alleen maar om die sacrosancte begroting toch maar sluitende te houden, terwijl we elk jaar twaalf miljard weggeven, dan kan men terecht afvragen waarmee we bezig zijn. Wat als Vlaanderen straks effectief geld tekort komt? Zoiets kan sneller voorvallen dan men zou denken. Kijk maar wat er met Catalonië gebeurd is. Catalonië is het rijkste gewest van Spanje. Het draagt, met zijn 7,4 miljoen inwoners, jaarlijks geen twaalf maar zestien miljard af voor de armere Spaanse regio's. Dat Catalonië zit momenteel zelf op zijn tandvlees en heeft de centrale regering in Madrid vijf miljard euro gevraagd om de lopende rekeningen te kunnen betalen. In feite, zegt het terecht, is dit geen echte steun, maar vraagt de regio gewoon een deel van zijn eigen geld terug. Of het dat zal krijgen is nog helemaal niet zeker en als reactie daarop heeft de Catalaanse minister-president de regionale verkiezingen met twee jaar vervroegd en zullen die nu op 25 november van dit jaar al plaats vinden. Deze verkiezingen zullen noch min noch meer een verkapt referendum voor onafhankelijkheid zijn (iets wat wettelijk in Spanje niet mag, evenmin als hier bij ons), waarbij de Catalaanse nationalisten het meer dan waarschijnlijk zullen halen. De betoging van meer dan één miljoen(!) Catalanen op 11 september jl was daarvan al een voorproefje. Voor ons, Vlamingen, wordt dit een interessante zaak, want onafhankelijk worden zal in Spanje (en evenmin in België) niet zó maar gaan. Er zal politiek en juridisch heel wat bij komen kijken en, als puntje bij paaltje komt, zal het officiële Spanje, of wat daarvan zal overblijven, ook zijn toestemming moeten geven om Catalonië lid van de E.U. te laten worden, wat ver van zeker is. In elk geval kunnen wij hier heel wat leren uit de verdere ontwikkeling van deze Spaanse situatie en uit de eventuele fouten die ermee gepaard zouden kunnen gaan. We hebben daarenboven nog even de tijd, tot juni 2014, om zelf een verkiezing mee te maken die eveneens het effect van een referendum zou kunnen krijgen, zeker als de economische situatie er blijft op achteruitgaan. Tenslotte blijft er nog altijd de tussenoplossing van het confederalisme, of wat ervoor moet doorgaan en kunnen we best de wijze raad opvolgen van grondwetspecialist Robert Senelle, die in het boek van Annemans en Utzi ('De ordentelijke opdeling van België') stelt dat 'als België onbestuurbaar zou worden, het Vlaamse parlement Vlaanderen moet uitroepen tot deelstaat van het federale België. Dat is democratisch volledig legitiem, want het Vlaamse parlement, verkozen om Vlaanderen te besturen, is de uitdrukking van het Vlaamse volk'. Mochten de V-partijen in 2014 in het Vlaamse parlement de volstrekte meerderheid halen, dan is er geen enkel beletsel meer om dat te doen en zullen we zo een eerste stap gezet hebben naar de onafhankelijkheid. Dat die er dan nog niet meteen zal zijn, zullen we erbij moeten nemen. Ondertussen zou het kunnen dat we e.e.a. hebben bijgeleerd uit de evolutie van de Catalaanse kwestie. Vergeten we trouwens niet dat de Catalanen in Spanje een minderheid zijn, evenzeer als de rebellerende Schotten in het Verenigd Koninkrijk, maar dat wij in België een meerderheid vormen. De enige meerderheid in het democratisch land die het (nog steeds) niet voor het zeggen heeft...
De drukkingsgroepen die er in Antwerpen mede voor gezorgd hebben dat het Lange Wapperproject werd afgevoerd en de Oosterweelverbinding uitgesteld tot - ja tot wanneer? - zijn met een geniale voorstel voor de dag gekomen. Enfin, toch iets dat zij geniaal vinden. Ze zijn zondag gaan picknicken naast het openlucht Middelheim museum, bovenop de Craeybeckxtunnel. Die tunnel werd destijds overkapt en dat is daar een rustige groene omgeving geworden, waar het lawaai van het verkeer dat er onderdoor gaat niet meer te horen is en de uitstoot van de uitlaatgassen via een afzuigingssysteem wordt afgevoerd. Het probleem van het lawaai was daarmee opgelost, dat van de vuile lucht alleen maar verplaatst. Wat Ademloos en StRaten Generaal nu voorstellen, is een stuk Antwerpse Ring van liefst zes kilometer te overlappen. Dat zou, vandaag de dag, zo'n miljard euro kosten, met als enig resultaat het grotendeels wegvallen van het verkeerslawaai rond de Ring. Een nieuw systeem om fijn stof voor 90% weg te halen wordt momenteel ontwikkeld in de universiteit van Graz, in Oostenrijk. Zover zijn we echter nog niet, de kostprijs ervan is nog niet gekend en, wat die ook moge zijn, die zal dan bovenop het nu reeds geschatte miljard komen, mocht die overkapping nu gemaakt worden. En daarmee zijn we aanbeland bij het volgende probleem. Zo'n overkapping kan er alleen maar komen, als men zeker is dat het verkeer in en rond de koekenstad een normale doorstroming zal hebben. Dat is nu niet het geval en wordt zelfs slechter met de dag. Stel eens voor dat er nu een zes kilometerlange tunnel zou liggen waarin het verkeer om de haverklap zou stilstaan. Het blijft dus wachten op een oplossing voor de Oosterweelverbinding of e.o.a. alternatief en het kan nog járen duren alvorens men daaraan kan beginnen. Pas als die er is, kan men gaan praten over een overkapping. Als het meevalt zullen we dan ergens in de jaren twintig zijn. Dromen mag altijd natuurlijk en ik heb het gevoel dat die 'ademloze stRatengeneraals' nog heel wat van die dromen zullen mogen verwerken. Voor wie echter ondertussen verplicht is in of rond Antwerpen te rijden is het geen droom, maar een nachtmerrie.
Zondag 30 september was de dag van de Media. Niet bepaald een sector om vrolijk van te worden en zeker niet in Vlaanderen. Dat het aantal kijkers en lezers blijft dalen, hebben die media dan ook grotendeels aan zichzelf te danken. Neem nu bv Knack, dat een nieuwe hoofdredacteur binnenhaalt die puur links is. Jorgen Oosterwaal, zo heet de man, begon zijn carrière bij De Morgen en was jarenlang hoofdredacteur van Humo. Hij is ook de man die het electoraal zichzelf bewierokend personality-blad 'Patrick'* maakte, tot eer en glorie van de huidige linkse burgemeester van Antwerpen. Het gaat niet zo goed met Knack, het laatste jaar verloor het meer dan 4% aan lezers, maar dan een nieuwe hoofdredacteur overnemen wiens vorig blad bijna 20%(!) verloor, lijkt me geen goed idee. De kans is groot dat het weekblad nog heel wat lezers gaat verliezen. Ikzelf ken er al drie die hun abonnement hebben opgezegd. Die waren al gechoqueerd door het recente non-interview van Bart De Wever en zien het nu helemaal niet meer zitten. Als voorbeeld voor wat Knack te wachten staat, kan ik best verwijzen naar wat de Gazet Van Antwerpen is overkomen. Die zette in de jaren negentig haar Vlaamsgezinde en katholieke hoofdredacteur Luc Van Loon aan de deur en verving hem met rode logeman Luc Rademakers, die de krant werd opgedrongen door Steve Stevaert, die er in het zog van de overname van het Frutje door het Limburgse Concentra de 'Gazet van Janssens' van maakte. Rademakers beloofde de krant enkele tienduizenden nieuwe abonnees, het werden er enkele tienduizenden minder! Ondertussen is Rademakers bij de Gazet Van Antwerpen opgestart ('Na ons de zondvloed') en omhoog gepromoveerd tot hoofd nieuwsdienst van de VRT, dit met de stille steun van minister Lieten, ook zij een protégee van Stevaert. Dus weeral een linkse die mede het mediabeleid in Vlaanderen kan sturen. En daar houdt het niet bij op. De voorganger van Rademakers bij de VRT, Kris Hoflack, is via een ommetje nu hoofd nieuwsdienst VTM. Voor wie het zich niet zou herinneren: Hoflack was de man die indertijd het Vlaams Blok/Belang op de officiële net niet meer aan bod wou laten komen (tenzij het negatief nieuws was). Driemaal raden tot welke strekking die Hoflack behoort... Nu ben ik iemand die niet gemakkelijk gaat schelden (dat laat ik over aan de Jean!), maar - en ik wik mijn woorden - het moeten toch wel stomme oenen zijn die media als Knack, VRT en VTM leiden. Driekwart van Vlaanderen stemt centrum-rechts en zij denken nog steeds dat te ombuigen door aan het hoofd van hun nieuwsdienst een rode diehard te plaatsen. Denken die nu echt daardoor in Vlaanderen meer kijkers cq lezers te krijgen? Het is al lang bewezen dat het voortrekken van linkse partijen en ideologieën in Vlaanderen steeds een omgekeerd effect heeft gehad, gewoon omdat de Vlaming het eigen journaille niet meer gelooft. Ze staan op nummer twee in de rangorde van de niet te vertrouwen personen (ná de politici). Het ziet er naar uit dat dit de eerstvolgende jaren alleen maar zal verergeren.
* 'Patrick' doet me denken aan het vroegere 'Ik, Jan Cremer', maar dat was géén fictie...
Met het probleem van de splitsing van B-H/V zogezegd opgelost door de meerderheidspartijen, met de bereidwillige medewerking van de groenen, zijn we nog niet klaar. Hoe mooi het ook wordt voorgesteld, de splitsing blijft voor commentaren en reacties zorgen. Vooral deze van het gerechtelijk arrondissement is een aanfluiting van elke logica én van de Grondwet. De N-VA heeft daarvoor al een klacht neergelegd bij het Grondwettelijk Hof (de vroegere Raad van State) en krijgt nu een geduchte medestander in de vorm van zowat de hele Vlaams-Brusselse juridische wereld. Dat zijn de balies van liefst 9.000 Vlaamse advocaten, zittende magistraten, rechters en griffiers, allemaal mensen die ter zake weten waarover ze spreken. De oorzaak van dit terechte ongenoegen is, dat de bestaande verhouding 70/30 (Franstaligen/Nederlandstaligen) door het nieuwe akkoord wordt teruggeschroefd naar 80/20. Het gevolg daarvan zal zijn, dat de reeds bestaande grote rechtsachterstand voor de Vlamingen nog zal toenemen, naar schatting met zo'n half jaar gemiddeld. De wachttijd voor bv een behandeling, die nu reeds 16 maanden bedraagt, zal straks 3 jaar duren. Een ander heikel punt is, dat in de toekomst de procureur van het tweetalig gebied Brussel altijd een Franstalige zal moeten zijn, die dus ook baas zal spelen over de Nederlandstalige procureur van het Nederlandstalig rechtsgebied Halle/Vilvoorde. Dit is pure discriminatie. Waar blijft het fameuze centrum van Youssef De Witte, of werkt dat alleen maar als de allochtonen (sorry, Morgen) het slachtoffer zijn? Klap op de vuurpijl is dan nog, dat ook de Vlaamse deelregering slachtoffer wordt van deze gemene bedriegerij, omdat haar rechtszaken zich meestal in Brussel afspelen. En dat alles omdat de Vlaamse meerderheidspartijen waarbij ook CD&V en SP.a, die eveneens in de Vlaamse regering zitten, die laatste staatshervorming zo hebben goedgekeurd. Nu woensdag zou het Grondwettelijk Hof in deze zaak een uitspraak moeten doen. Zien wat het wordt. Dat Hof heeft in elk geval niet het excuus dat het geen uitspraak zou kunnen doen o.w.v. de gemeenteraadsverkiezingen, een dooddoener waarachter zowat de hele Di Rupo regering zich nu verschuilt om toch maar geen onaangename beslissingen te moeten nemen.
In deze rubriek heb ik al meer dan eens mijn ergernis geuit over het ingangsexamen voor (tand)arts, omdat men dat volgens de Belgische wet moet doen, waarbij de Nederlandstaligen verplicht die wet naleven maar de francofonen (weer eens) niet. Omdat het daarenboven in dat examen niet gaat om een test op medische basis en omdat we nu al weten dat we straks met een tekort aan (tand)artsen zullen zitten. Huidige minister van Volksgezondheid Onkelinx zou dan toch eindelijk bereid zijn daarin verandering te brengen, al gaat het voorlopig alleen nog maar om huisartsen, kinderpsychiaters, geriaters en spoedartsen, disciplines waarvoor nu al een tekort is. Men zou daarmee denken dat we eindelijk op het goede spoor zitten, ook al is het feitelijk al te laat want de eerste eventueel verruimde lichting nieuwe (tand)artsen kan er pas komen over zes jaar. Maar dat is zonder Onkelinx gerekend. Zoals dat met onze francofone bewindvoerders wel meer gebeurt (denk maar aan Milquet) maken die zelden zomaar een nieuwe wet en gaat het ook nu weer om een met een dubbele bodem, waarin de francofonen een verborgen agenda hebben. Aan Franstalige kant, waar men geen ingangsexamen inricht, heeft men - vrij logisch - elk jaar een teveel aan artsen en dat teveel wil men nu kanaliseren naar de bovenvermelde disciplines. In Vlaanderen, waar er door het ingangsexamen geen overschot is en eerder een tekort dreigt, haalt deze regel weinig of niets uit. In feite gebeurt hier hetzelfde als destijds, toen Onkelinx minister van Werk was en met het 'Rosettaplan' voor de pinnen kwam. Dat was toen zgz ook voor heel België bedoeld, maar kwam alleen Wallonië ten goede. In dit tweelandenland is het zo goed als onmogelijk geworden nog een wet te maken die kan voldoen aan de steeds verder uiteengaande noden van beide regio's. Vanuit de planningscommissie is er ondertussen ook een alternatief voorgesteld, nl de bevoegdheden van de verpleegkundigen uitbreiden, zodat die meer taken van de artsen zouden kunnen overnemen. Daar is Onkelinx het echter niet mee eens, 'omdat', zegt ze,'er ook al een tekort is in die discipline'. Ook hier zegt ze er echter niet bij, dat dat tekort zich alleen maar situeert in Wallonië, dus niet in Vlaanderen. Als dit voorstel wordt afgewezen, wat waarschijnlijk zal gebeuren, worden de Vlaamse studenten een tweede keer bij de bok gezet. CD&V'er Stefaan Declerck vertelde zopas nog, i.v.m. de steeds groeiende aversie tussen ondernemers en de regering Di Rupo, dat er in Vlaanderen een onrechtvaardigheidsgevoel heerst omdat deze federale regering geen maatregelen op maat van Vlaanderen wil maken. Hij heeft overschot van gelijk, maar zou dat beter eens aankaarten bij zijn eigen partij die de dominantie van de PS blijft aanvaarden en ondergaan. De vraag is trouwens, of Declerck die uitspraak ook zou gedaan hebben, mocht hijzelf nog in de federale regering gezeten hebben...
Volgens een oude verkiezingsslogan van de N-VA mochten we ons in Vlaanderen niet laten 'strikken'. Jammer genoeg is dat ondertussen echter wél gebeurd, met dank aan de bereidwillige medewerking van de Vlaamse traditionele partijen die de regering Di Rupo mede ondersteunen. En met die partijen gaat het tegenwoordig van kwaad naar erger. CD&V voorzitter Beke heeft in volle verkiezingscampagne moeten toegeven dat zijn partij geen verhaal meer heeft. Eigenlijk is dat niets nieuws, want hetzelfde werd ook al eens verteld door Van Quickenborne over zijn eigen Open VLD. Met diens partij is het feitelijk nóg erger gesteld. Als het zo doorgaat, haalt die in 2014 zelfs de kiesdrempel niet meer. Nu de regering Di Rupo laten vallen, waarmee Quicky al eens gedreigd heeft, is geen optie. De geschiedenis leert dat de partij die dat doet nog meer klop krijgt. Erbij blijven is echter al even erg, want wie steunt nu een liberale partij in een belastingregering? Het Vlaamse zakenleven en zijn middenstand zeker al niet. Het eerste schot voor de boeg kwam er van Luc Bertrand, voorzitter van Ackermans & van Haaren, die - nota bene: in de Frantalige krant l'Echo (de Franstalige tegenhanger van 'De Tijd') - het beleid van Di Rupo Marxisme noemde. Hij werd daarin bijgetreden door Julien De Wilde, ex voorzitter van o.m. Alcatel en Bekaert. Die verklaarde zelfs dat we in België evolueren naar een neo-communistische maatschappij. Beide heren echoën daarmee ook de stelling van Bart De Wever, die al langer zegt dat deze regering Di Rupo een belastingregering is, die middenstand en zakenleven hier geen toekomst biedt. Dat laatste wordt trouwens toegegeven door CD&V boegbeeld Stefaan De Clerck, die het straks in zijn Kortrijk zal moeten opnemen tegen Quicky. Het houdt daarbij trouwens niet op nu socialist Vande Lanotte, daarin gesteund door rode pasionaria Onkelinx, vanaf 2013 met een prijsblokkering dreigt, waarmee hij bij de middenstandsorganisaties Comeos en Unizo een alarmbel heeft laten afgaan. Dat de prijzen in bv onze supermarkten hoger zijn dan in die van de ons omliggende landen, is al langer bekend. Men moet daar echter meteen aan toevoegen dat onze BTW tarieven 2% hoger liggen dan in Duitsland en Frankrijk, onze lonen in die sector 20% hoger dan in Nederland, onze energieprijzen, met uitzondering van Duitsland, de hoogste zijn en onze belastingen de hoogste van heel Europa (na Zweden en Denemarken, maar die tellen in deze vergelijking even niet mee). Zelfs het VBO, het Verbond van 'Belgische' Ondernemingen, dat normaal steeds rekening moet houden met wat men de 'Belgische gevoeligheden' noemt, ziet het niet meer zitten. Bij monde van zijn nieuwe voorzitter Pieter Timmermans klaagt het Verbond het verzwaren van de belastingsdruk aan. De regering Di Rupo verhoogde die al bij haar aantreden, verminderde de notionele intrestaftrek, verzwaarde de belasting op de bedrijfswagens en op de roerende inkomsten (waaronder de bedrijfsdividenden). Als straks Di Rupo weer op zoek moet naar nieuwe miljarden, zullen daar gegarandeerd opnieuw extra belastingen bij zijn. Specifiek Vlaanderen zal daarbij weer getroffen worden, omdat er straks niet genoeg geld van het federale naar het regionale niveau zal getransfereerd worden om de nieuwe bevoegdheden te kunnen financieren. Dit kadert in het plan om de gewesten mee de Europese verplichtingen te laten betalen. Vlaanderen wordt dan weer de klos, met of zonder de sluitende begroting waarover nu zoveel te doen is. Ik heb tot hiertoe nog nergens gehoord of gelezen dat Wallonië en Brussel dat ook zullen moeten doen. Of volstaat het weer dat die zeggen geen geld te hebben? Ondertussen wordt België echter een weerspiegeling van de Waalse PS-regio en gaan we inderdaad steeds meer de linkse toer op. Een typische marxistische situatie waarbij een minderheid een meerderheid onder de blijft houden. 'Gestrikt', zeg maar.
Het is een publiek geheim, dat politiekers in onze samenleving de categorie van mensen is waarin men het minst gelooft (op de tweede plaats komen de journalisten). Het is al zo erg, dat als er dan toch een is die de waarheid vertelt, men hem nóg niet gelooft. Dat heeft Ètienne Schouppe (burgemeester, doorwinterd politicus en ex-baas van de Nationale Maatschappij van Belgische Syndicalisten) moeten ondervinden, toen hij in een interview verklaarde dat - volgens hem - in 90% van de Vlaamse gemeenten er al voorakkoorden werden gesloten voor wie met wie straks verder zou regeren na de verkiezingen. Van allerlei kanten wordt Schouppe's bewering in twijfel getrokken en het voorzittertje van zijn eigen partij was er als de kippen bij om officieel te verklaren dat het bij hen niét zo zou zijn en dat daarover nationale richtlijnen zouden zijn uitgevaardigd. Dat zou kunnen, maar wie gelooft ook Beke nog, zeker na die andere uitschuiver van enkele dagen geleden toen hij vond - uitgerekend in verkiezingstijd - dat zijn eigen partij geen verhaal meer had en zou moeten herbronnen. Nog sterker was het hoofdartikel van gisteren in De Standaard, de zelfverklaarde kwaliteitskrant, die op haar eerste pagina uitpakte met de titel dat N-VA al een voorakkoord had gesloten met 'iedereen'. Ik heb eerder de indruk dat, als er al voorakkoorden zijn gesloten, die er meestal op zullen gericht zijn om de N-VA erbuiten te houden, zelfs in gemeenten waar die partij de grootste zou kunnen worden. Als er al partijen zijn die ervaring hebben met dergelijke partijen, dan zijn het in de eerste plaats de traditionele die vroeger nooit iets ander gedaan hebben en die nu al officiële voorakkoorden hebben gesloten in bv Antwerpen en Tongeren. Het hele gedoe past in het zwart maken van de Vlaamsnationalisten, of het nu VB of N-VA is. Prachtig staaltje daarvan is o.m. het fictieve vraaggesprek met De Wever in Knack. Bart had dat gesprek geweigerd en het werd toch gepubliceerd, maar dan alleen met de vragen, zonder antwoorden, met als achterliggende gedachte dat De Wever (juist dan nog De Wever!) er geen antwoord op zou hebben. Van chantage gesproken. Straks kan men zo elke politicus/a afdreigen. Rik Van Cauwelaert mag dan al een knap journalist zijn die af en toe raak uit de hoek kan komen. Hij behoort nog altijd tot de tweede minst betrouwde categorie in onze samenleving en met initiatieven als deze zal dat er niet op beteren.
Kris Peeters heeft in naam van de Vlaamse regering, bij het begin van het parlementair jaar nog maar eens een sluitende begroting voorgesteld. Over de punten en komma's ervan ga ik me niet uitspreken. Die vindt men terug in alle media. Toch is de Vlaamse begroting voor 2013 iets speciaals. Om te beginnen is Vlaanderen de enige Belgische 'entiteit', die een begroting zonder verlies indient en dit al voor het zoveelste jaar op rij. Men moet duchtig zoeken om regio's te vinden die het Vlaanderen nadoen (er zijn er een paar bij de Duitse 'Länder'). Landen kan men sowieso uitsluiten, die zijn tegenwoordig allemáál deficitair. Toch moeten we het hele Vlaamse verhaal met een korreltje zout nemen. Zoals ik zelf reeds meldde in mijn blog van vorige vrijdag ('Vlaams nattevingerwerk'), heeft de federale regering niet de Vlaamse lef om haar begroting bij het begin van het parlementaire jaar voor te stellen en zal dat pas gebeuren na de gemeenteraadsverkiezingen die volgens de federale meerderheid er niets mee zouden te maken hebben... Hét probleem is nl dat Vlaanderen, volgens het zgz 'vlinderakkoord', er een deel bevoegdheden bij krijgt, waarvan men nu al weet dat die maar voor 70% gefinancierd zullen zijn. Die 30% staan niet in de nieuwe Vlaamse begroting, niet omdat men niet weet wat het gaat worden, maar ook omdat er momenteel geen buffer meer is om die op te vangen. De mogelijke discussie die de Vlaamse regering straks zal hebben met haar eigen ambtenaren, die 1% loon zullen moeten inleveren, zal dan nog peanuts zijn.* Tenslotte wil ik er op wijzen, dat ik hier al enkele jaren vertel, dat een sluitende Vlaamse begroting geen wondermiddel is om de problemen in dit land op te lossen, integendeel. Zolang de andere entiteiten hun begrotingen in het rood laten staan, blijft de verleiding groot om hun problemen straks op te lossen via de regio die wél zijn huiswerk gemaakt heeft. 'Die vlijtige handen, dat rijke gewest'...
* Die besparing van 100 miljoen op haar personeelskosten heeft de Vlaamse regering wel op een originele manier opgelost. Ze wil daarover nl een consensus met de vakbonden: ofwel behoudt men het huidige personeel, maar wordt dat iets goedkoper (1%!), ofwel wordt het personeelsbestand verminderd. Het doet denken aan de discussie over de index, die er straks gegarandeerd zal komen bij de onderhandelingen over het Inter Professioneel Akkoord (IPA). De vakbonden zullen er niet gelukkig mee zijn.
'Markske' Beke heeft nog eens van zich laten horen. De brave man zegt dat zijn partij na de komende lokale verkiezingen een soort herbronningscongres moet houden en hij wordt daarin blijkbaar gesteund door wat ze de 'kopstukken' van de partij noemen. Dat is een statement van belang, want daarmee erkent hij wat feitelijk iedereen al weet, nl dat zijn partij niet goed bezig is, om het beleefd uit te drukken. Als een echo van Leterme verklaarde Beke steeds dat het in zijn partij gaat om goed bestuur en dat ze daarvoor verplicht is de dialoog aan te gaan. Hij zegt er echter niet bij dat zijn CD&V, evenmin als vroeger de CVP, in die dialoog steeds de partij was die toegaf, al dan niet 'met de dood in 't hart'. De laatste capitulatie was die t.o.v. de PS van Di Rupo, waarbij steeds duidelijker is geworden dat het toen ging om een vulgaire centenkwestie om de eigen spaarders uit de wind te zetten. Dat Vlaanderen daarvoor nog maar eens de rekening krijgt voorgeschoteld, leek de tsjeven hun laatste zorg. Om zijn achterban gerust te stellen, weet Beke te vertellen dat er geen sprake van zal zijn te raken aan de 'C' van CD&V. Dat zal wel niet, nee, want de doorsnee Vlaming mag dan wel niet meer elke zondag naar de kerk gaan, de christelijke traditie is hij doorgaans niet vergeten. Doopsels, communies, trouwfeesten en kerkelijke uitvaarten blijven deel uitmaken van het dagelijkse leven. Waar we ons bij CD&V meer bezorgd om zouden moeten maken, is om die letter die na de ampersand (&) komt: de 'V' van Vlaams. De belangrijkste reden waarom CD&V in Vlaanderen niet meer scoort, is omdat ze niet Vlaams genoeg meer is. Vroeger waren er in de partij nog enkele vrijbuiters die de overtuigde Vlaming mochten spelen. Denk maar aan bv een Verroken of een Suikerbuyck. Ik zou niet weten wie er in de partij de dag van vandaag daarvoor nog in aanmerking komt. Toch niet Eric Van Rompuy, zeker? Of Michelleke Doomst, om nog maar te zwijgen over Servais Verherstraeten, de gerecupereerde Kempenaar. De standenpartij die de CVP ooit was en waarin zowat iedere Vlaming zich ergens in terug kon vinden, is ondertussen ook voltooid verleden tijd. Martens, Dehaene, Leterme en hun opvolgers hebben ervoor gezorgd dat de partij een aanhangsel van hun vakbond geworden is. Hoe weinig populair ze is, blijkt nog uit elke nieuwe peiling.
Help, onze Beurs loopt leeg! Niet zomaar de eerste de beste Beurs, maar die met een hoofdletter. Zopas zijn er twee Vlaamse biotechfirma's door het buitenland opgekocht en van de Beurs verdwenen (Crop Design en Plant Genetic Systems) en nu gaat ook Devgen er vandoor. Het zal daarmee trouwens niet ophouden, want de Amerikaanse aandeelhouder van Telenet, die nu al een meerderheid aan aandelen in het bedrijf bezit, heeft een bod op de rest gedaan. Als dat lukt, verdwijnt die ook van de Brusselse Bel 20 en blijft er daar straks waarschijnlijk maar één echt groot bedrijf over: AB-Inbev. Het wordt dan: de bierbrouwer en de negentien dwergen. Dat laatste, van die negentien, is trouwens helemaal niet zeker, want kleinere bedrijven staan niet te springen om op die Beurs te geraken. Men is dan nl onderworpen aan striktere informatieplicht en strengere boekhoudregels. Waar is de tijd dat men stond aan te schuiven om op de Bel 20 te komen. Tegenwoordig gebeurt zo'n beetje het tegenovergestelde, grotendeels omdat de meeste aandelen nu ondergewaardeerd zijn. Als gevolg daarvan kunnen de bedrijven daar geen goedkoop geld meer ophalen zoals dat tot voor enkele jaren het geval was. De Brusselse Beurs bloedt langzaam dood, net zoals ook de rest van dit land als men de PS hier de politiek zal laten blijven bepalen.
'Bobbejaanland is het plezantste land' was jarenlang een van de reclameslogans van het pretpark in mijn gemeente. Ik denk dat dit voorbijgestreefd is. Vandaag is Pippoland het plezantste en het wordt nog plezanter met de dag. Vooreerst is er de energie vaudeville. De helft van de stroom verwekt door onze kerncentrales kan straks niet meer gebruikt worden en dit bij het begin van de herfst, waarna - zoals men weet - steeds een winter volgt. Maar in Pippoland is dat geen probleem. Mochten we een vroege strenge winterprik krijgen, dan worden alle burgers verzocht tussen zes en acht uur 's avonds geen stroom meer te gebruiken. Niet meer wassen en strijken, Tv's en computers afzetten, geen eten elektrisch meer klaarmaken of opwarmen. Bij Elia, de hoogspanningsregelaar zijn ze op dat briljante idee gekomen. Een ander voorstel is de ontbrekende stroom gewoon in te voeren. We hebben nl een invoercapaciteit van 3.500 megawatt. Dat er bij een strenge winter ook in de andere landen misschien stroom tekort zal zijn, daaraan wordt niet gedacht. Wathelet Jr heeft het gezegd: we kunnen op onze twee oren slapen! Het besluit van de krant De Morgen om het woord 'allochtoon' niet meer te gebruiken heeft de volle steun gekregen van madame Milnjet. Ze gaat de zaak promoten bij al onze media. Diezelfde media gebruiken dat woord nu trouwens praktisch al niet meer, het zijn steeds 'jongeren', waarbij iedere kijker/lezer weet waarover het gaat. Hopelijk wordt straks ook dat woord niet verboden. I.v.m. dat struisvogelbesluit heb ik een voorstel: we gebruiken voortaan het woord 'staatsschuld' niet meer, dat is dan wéér een probleem van de baan. En dat doet me denken aan nóg iets beters. We gebruiken de woorden 'crisis' en 'probleem' ook niet meer. Op die manier wordt dit land een luilekkerland voor positivo's (à la Verhofstadt). Een echt Pippoland!
Nu maandag zou Kris Peeters, bij de officiële opening van het parlementair jaar, zijn 'state of the Union' speech houden, waarbij hij het ook zou moeten hebben over de Vlaamse begroting voor 2013. Dat wordt deze keer voor een deel nattevingerwerk. De reden ervoor is dat de Vlaamse begroting niet definitief kan worden gemaakt zolang men niet weet welke bevoegdheden, overeengekomen in het federale vlinderakkoord , er zullen worden getransfereerd naar Vlaanderen en hoeveel dat aan Vlaanderen (weer eens) extra gaat kosten. Er circuleert daarover een cijfer van zo'n kwart miljard euro, maar niemand kan daarover uitsluitsel geven. De reden, waarom die cijfers er nog steeds niet zijn, is het gevolg van de beslissing van Di Rupo en zijn politieke handlangers om het federale budget niet vrij te geven vóór de komende gemeenteraadsverkiezingen, zoals we reeds weten uit de discussie met Europa. De rentreespeech van Di Rupo, ook volgende week, zal dan ook nep zijn, waarbij hij het achterste van zijn tong niet zal laten zien. Vlaanderen is trouwens zowat het enige slachtoffer van de laatste démarche van deze belastingregering. Wallonië en Brussel zeggen gewoon dat ze het geld niet hebben en dat ze zich houden aan de afspraak met Europa om pas in 2015 een sluitende begroting te presenteren. Geen mens die gelooft dat dit ooit zal lukken. Ook al beweert men dat de groeivoorsprong van Vlaanderen t.o.v. Wallonië en Brussel blijft slinken, toch had Vlaanderen vorig jaar een overschot van 126 miljoen euro, Wallonië een tekort van 449 miljoen. Wallonië zegt al een dikke tien jaar dat het zijn achterstand kan en zal goedmaken. Hoe ze dat gaat doen blijkt nog steeds koffiedik kijken. Eerst ging dat gebeuren via het 'contrat de l'avenir pour la Wallonië' (in 2000), dan via het zgz Marshallplan (2005), daarna via het plan W (2009) het Marshallplan 2.vert en nu via Horizon 2022. Dat laatste jaar verwijst naar wanneer men zou beginnen de Vlaamse geldstromen af te bouwen (niét ermee ophouden, dat zou pas in 2032 zijn). Misschien is het realistischer te verwijzen naar Sint Juttemis.
Bij de Rijksdienst Sociale Verzekering van Zelfstandigen hebben ze een noodkreet geslaakt. Ze zijn er achter gekomen dat één derde van de buitenlandse zelfstandigen hier vals speelt. Die betalen geen bijdragen, maar profiteren wél gratis van ons sociaal systeem (o.a. ziekteverzekering en kinderbijslag). De rijksdienst stelt dan ook, dat dit niet vol te houden is, want dat op die manier onze sociale zekerheid naar de knoppen gaat en dat de zelfstandigen die wél bijdragen er straks de grootste slachtoffers van zullen zijn. Bovenstaande is echter maar het topje van de ijsberg, want het heeft alleen maar te maken men mensen die naar hier komen vanuit andere E.U.-landen. Als we de rekening maken wat bv nog maar de immigratie van Turken en Marokkanen ons kost, dan komen we aan cijfers die misschien wel een tienvoud zijn van wat die schijnzelfstandigen ons kosten. Maar van dit laatste schijnt niemand wakker te liggen. Alleen al in steden zoals Antwerpen, Gent en Brussel worden jaarlijks tientallen miljoenen euro uitgekeerd aan mensen die nooit hebben afgedragen en het waarschijnlijk ook nooit zullen doen. Waarom zouden ze het doen, als ze het geld toch zomaar krijgen? Maar er is een oplossing op komst. De krant De Morgen gaat het woord 'allochtoon' niet meer gebruiken. Op die manier zijn er geen allochtonen meer. Ge moet er maar opkomen. Doet me denken aan dat mopje uit de tijd van de rassensegregatie in de States, waar een chauffeur van een schoolbus tot de kinderen zegt: 'Vanaf nu praten we niet meer over blanken en zwarten. Jullie zijn nu allemaal groen. De lichtgroenen zitten van voor en de donkergroenen van achter' Met zo'n struisvogeloplossing, waar - naar 't schijnt - ook Milquet achter zou staan, kunnen alle problemen worden opgelost. Er zijn dan alleen nog schijnproblemen, net zoals die schijnzelfstandigen. Als we zo verder redeneren kunnen we straks ook het woord 'probleem' schrappen en dan zullen er - volgens de redenering van de grote lichten van De Morgen, ook geen problemen meer zijn...
