Rudy Demotte is een bezig baasje. Hij komt goed over, spreekt bijna onberispelijk Nederlands (zijn moeder was een West-Vlaamse) en doet echt zijn best om Wallonië verder te helpen ("er bovenop te helpen" is nog wat te veel gevraagd). In het kader van Wallonië's tweede Marshallplan, of wat daarvoor moet doorgaan, had Demotte een groep Vlaamse ondernemers uitgenodigd naar Charleroi om hen daar een splinternieuwe industriezone te laten zien, vlak naast de al even nieuwe luchthaven, die door Wallonië sterk gepromoot wordt, dit in tegenstelling tot die van ons in Zaventem, die men de hele tijd probeert te boycotten. Demotte had op geen moeite gezien en had zelfs zijn joker ingezet, in de persoon van Albert van Saksen Coburg. Of dat allemaal veel zal opleveren, is wel de vraag. Buiten het feit, dat het niet evident is in deze crisistijd grote nieuwe investeringen te doen, blijft Charleroi een naam met een kwalijk geurtje. Demotte vertelde de gasten dat die periode voorbij was, maar - jammer genoeg voor hem - is dat niet het geval. Charleroi zit nl aan zijn volgende schandaal, deze keer bij het Forem, de Waalse tegenhanger van onze VDAB. Het blijkt nl dat Forem zijn personeelsleden voor hun opleiding naar Lyon stuurt en dat dit aardig wat geld kost. De tot nu toe gekende verblijfskosten lopen op tot 30.000 euro per maand en daar houdt het niet bij op. Er zouden ook nog eens 10.000 euro representatiekosten bijkomen. In de Waalse pers zijn er zelfs al afschriften van "onkostennota's" verschenen, waaruit blijkt dat personeelsleden van Forem zelfs cash geld afhaalden. Enfin, de Visa-affaire in Antwerpen krijgt navolging, maar dan op een nog grotere schaal. Naast Lyon, blijken de Foremleden ook al Montréal,Wenen, Boedapest en Athene bezocht te hebben. "Join the Forem and see the world". Allemaal om te leren hoe men de Waalse werklozen aan een job kan helpen... Demotte zou er dan ook goed aan doen deze zoveelste fraudezaak in Charleroi (waar Forem haar hoofdzetel heeft) zo snel mogelijk op te lossen. Anders riskeert veel van zijn inzet om Wallonië er bovenop te helpen voor niets te zijn geweest en daar heeft niemand baat bij, ook Vlaanderen, niet.
Even geschrokken gisteren, nadat ik dat bericht las van die man uit Kuurne, die een boete kreeg van 16.000 euro, omdat hij zijn nieuw huis met elektriciteit verwarmde. Nu ken ik niet de juiste gang van zaken in dit geval, omdat er nergens te lezen was hoe groot dat huis juist is en wat voor grootte van accumulatiekachels hij erin heeft staan. In elk geval klopt er ook iets niet bij de installateur van dergelijke vuren, die toch beter zou moeten weten. De reden, waarom ik geschrokken was, komt doordat ook wij elektrisch verwarmen. Toen wij ons huis bouwen, in 1975, waren wij bij de eersten die een elektrische verwarming toepasten. Wij hebben dat eerst netjes laten uitrekenen en hebben accumulatievuren (die alleen opladen aan nachttarief) in de living, de keuken, de badkamer en voor de boiler (van 1500 liter). In de hall en de slaapkamers hebben we convectoren (rechtstreekse verwarming), maar die worden haast nooit aangezet. De totale oppervlakte van het huis is 104m², allemaal gelijkvloers. Glaswolisolatie op het dak, in de muren en isomoschuim in de vloeren. Overal dubbel glas én slagvensters. Geen openingen, ook geen ramen, aan de noordkant en grote vensters naar de zuidkant. De ramen van badkamer en slaapkamers gaan maar half open, zodat er geen overbodige spleten zijn. De twee grote ramen aan de zuidkant gaan niet open. Het hele huis onderkelderd met een kelder die een meter boven de grond uitsteekt, zodat hij verlucht en verlicht kan worden. Geen ketel met brander in de kelder, geen tank in de grond. Geen lekken en geen kans op een (gas)ontploffing. Tot en met 2006 verbruikten wij per jaar elektriciteit voor minder dan 1250 euro (50.000 Bfr) en dit voor alle verwarming, het koken, TV en computer, wassen en drogen en noem maar op. Ik ken geen enkel vergelijkbaar huis hier in de buurt, waar men voor dat geld goedkoper uitkomt als men stookolie of gas gebruikt voor verwarming. Sinds 2007 zijn de tarieven voor elektriciteit serieus gestegen en verbruiken we nu 200 euro meer, maar dat heeft niets met extra verbruik te maken. Waar ik me over opwind, is het feit dat "stresskonijn" Crevits, van de Vlaamse regering, op TV komt vertellen dat elektrisch verwarmen uit den boze is, omdat, volgens haar, er zo tweemaal moet verbruikt worden: eerst om de elektriciteit te genereren en daarna om ze om te zetten in verwarming. Crevits liegt, of - om het juister te zeggen - ze vertelt maar de halve waarheid. Dat geldt alleen maar voor wat stookolie en gas betreft, die moeten worden ingevoerd. Het overgrote deel van de elektriciteit wordt nl in België zelf opgewekt, via de kerncentrales. Het woord "kernenergie" kwam echter niet over Crevits' lippen, wat erg hypocriet is. Want het is dank zij kernenergie dat we de prijs van de elektriciteit onder controle zullen kunnen houden én daarbij de CO² norm zullen kunnen halen. Groene stroom, hét toverwoord van groenen en gelijkgezinden, kost een veelvoud van kernenergie en kan momenteel alleen maar gerealiseerd worden mits grote staatsinterventies (nota bene: van een staat die op apegapen ligt en volgend jaar een deficit van minstens 7 miljard euro zal hebben). Op dit ogenblik is er in ons land maar 3% aan groene stroom voorhanden. Dat zou 13% moeten worden in 2020, wat nog verwaarloosbaar is, tenzij we terug richting middeleeuwen willen gaan (dé natte droom van de groentjes). Kortom, het verhaal van de man in Kuurne is, volgens mij, een momentopname en geen courant geval. We moeten inderdaad naar nog meer besparingen en duurzame energie, maar men moet wel nuchter blijven en niet de demagoog uithangen zoals ons stresskonijn (een titel die zij zichzelf ooit gegeven heeft) dat doet.
Sinds het niet benoemen van de drie opstandige burgemeesters uit de Rand en de reactie daarop vanwege Maingain en de voorzitters van de Waalse partijen, ligt de communautaire dialoog stil. De Vlaamse regering is achter het besluit van minister Keulen blijven staan en is niet zinnens die dialoog verder te zetten als de kwestie van de burgemeesters daaraan gekoppeld wordt. Ik kan me moeilijk voorstellen, dat de francofonen ooit geloofd hebben dat Vlaanderen op die beslissing terug zou komen. Als dat wel zo was, zijn ze toch stilaan aan het ontwaken. Eerst was er Armand De Deckèr, die vroeg toch maar opnieuw te gaan praten, daarna niemand minder dat Elio di Pippo himself en nu sluit ook Flup Moustache, alias Moreaux, zich bij het clubje aan. Tot zover, niets aan de hand. Het wordt wel pijnlijk als men leest dat Marianna Thyssen, toch nog altijd voorzitster van CD&V, ook komt vertellen toch maar voort te doen. Ze zegt letterlijk: "Laat ons voortdoen, vóór de verkiezingen "bepaalde" resulsaten halen en na de verkiezingen aan grote dossiers "werken". Nota bene: de haakjes heb ik er zelf bij geplaatst. Die "bepaalde" resultaten zijn nl dingen zoals de kruidentuin van Meise en e.o.a. verkeerswet die wordt aangepast. De zogeheten "borrelnootjes". Dat "werken" na de verkiezingen, betekent niet "oplossen", maar ouwehoeren, gelul in de ruimte, lege dozen en verder niets doen. M.a.w. CD&V schiet zijn eigen mensen uit de Vlaamse regering in de rug. Als er geen echte resultaten komen op gebied van de werkgelegenheid en de gezondheidszorg; en dit via een staatshervorming nog vóór de verkiezingen, dan wordt Vlaanderen nog maar eens bij de bok gezet (of moeten we zeggen "geit" in dit geval?). Het is trouwens helemaal niet te voorspellen, hoe het politieke landschap er na die verkiezingen zal uitzien. Door het verraad van Leterme bestaat er de mogelijkheid, dat er zelfs geen CD&V meer bij zal zijn in de Vlaamse regering. Wat dan? Na ons de zondvloed? Enfin, ze leren het nooit, die zgz christen-deùocraten. CVP of CD&V, het blijven tsjeven!
Bart De Wever mist het licht van de schijnwerpers. Nu hij niet meer aan de top meespeelt, gaat hij dan maar zelf de boer op en geeft hij links, en vooral rechts, spreekbeurten, die over 't algemeen erg gesmaakt worden. Bart kan het dan ook goed verwoorden en is niet op zijn tong gevallen. Raar genoeg krijgt hij voor deze gang van zaken nu tegenwind in de eigen partij. In De Standaard van vandaag staat een uitgebreide lezersbrief van Julien Borremans, mandataris voor N.-VA, die vindt dat Bart teveel de rechtse toer op gaat. Wel, die Borremans zit in de verkeerde partij. Die had, bij de splitsing van de Volksunie, moeten kiezen voor de linkse groep Anciaux. N-VA was de rechtse (nou, ja) vleugel van de Volksunie. Als N-VA vandaag, in navolging van Hugo Schiltz en Co, weer een opening naar links zou maken, dan komt de partij in eenzelfde situatie als de vroegere VU en riskeert ze hetzelfde lot als was er de Vl.Pro (nu nog Vl. Pfft) overkomen is. Links Vlaanderen is op de dool. De SP.A stelt nog zo weinig voor, dat haar onervaren nieuwe voorzitster ook de boer is opgegaan, in de hoop de kiezers uitgelegd te krijgen waarmee ze bezig is. Het clubje van Geert Lambert is al even erg vermagerd als hijzelf en wie Anciaux zou willen blijven volgen, weet al helemaal niet meer hoe zich te houden. In werkelijkheid gaat het Anciaux alleen maar om zijn eigen postje vrij te stellen, maar dat kan hij natuurlijk niet zeggen. Hij wil dus, nog maar eens, een nieuwe beweging uit de grond stampen en dit op kosten van wat er van de SP.A overblijft. De socio's hebben daar al vriendelijk voor bedankt. Alleen al het idee om en half jaar vóór verkiezingen een nieuwe naam te kiezen, is politieke zelfmoord. Voor Anciaux is het echter geen probleem hoe veel of weinig zijn partij betekent, als HIJ maar aan de macht kan blijven. Simpele zielen, die voor zo'n sujet blijven kiezen. Het beste werd de hele zaak nog verwoord door een karikatuur in dezelfde Standaard van vandaag. Daarin neemt Mw Anciaux de telefoon op en zegt ze tegen Bart dat de naam SP.A blijft. De "A"' zou in de toekomst nl staan voor "Anciaux". Touché, zou ik zeggen.
Wij zijn thuis operaliefhebbers. Zondagavond zond Arte live de opening bij van het operaseizoen van het Teatro alla Scala in Milaan en zoiets willen wij niet missen. Het openingsstuk was "Don Carlo(s)"* van Giuseppe Verdi, over de dramatische gebeurtenissen binnen het Spaanse Hof ten tijde van Philips II. In deze opera is het woord "Vlaanderen" nooit ver weg en met rede. Philips gebruikte niet alleen het goud van de nieuwe wereld, maar ook de Vlaamse rijkdommen om zijn oorlogen te financieren. Vlaanderen was, bij de overdracht van Karel V naar Philips II inderdaad een rijk gewest. Het zou echter zijn zwanenzang worden. Tijdens Philips' bewind kwam er een einde aan de Nederlanden, aan de zeventien provinciën, werd er een schrikbewind ingesteld en werd Vlaanderen een bezet gebied. De opeenvolgende overheersingen van Oostenrijkers en Fransen veranderden niets aan deze situatie. Met een korte onderbreking van een herstel der Nederlanden onder Willem I, werd Vlaanderen ingekaderd in het nieuwe België en bleef het feitelijk bezet gebied onder de volgende francofone en door Frankrijk gesteunde regeringen. Elke poging om Vlaanderen er bovenop te brengen, werd deskundig in de kiem gesmoord. Wie er het fijne van wil weten, verwijs ik naar het onvolprezen boek van Joost Ballegeer**, waarover ik het reeds eens gehad heb: "Vlamingen, een volk zonder bovenlaag", waarin Joost heel vakkundig uitlegt hoe België elke Vlaamse poging om vooruit te komen teniet doet, meestal door de initiatiefnemers te "recupereren". Het laatste in de rij (en dat heeft Joost zelf niet meer mogen meemaken), is een zekere Yves Leterme, die het postje van Belgisch eerste minister gekregen heeft mits de lijn van zijn voorgangers Martens, Dehaene en Verhofstadt zou worden doorgetrokken. Iets wat Yves tot nu toe met verve aan het doen is. Dat hij daarvoor al zijn beloftes moest inslikken en dat zijn partij hem in deze waanzin volgt, is tekenend voor de Belgische recuperatie nummer zoveel. Op 7 juni 2009 krijgen wij, Vlamingen, de gelegenheid daarop een antwoord te geven.
* De opera "Don Carlos" werd eerst in het Frans geschreven voor de Parijse opera. De Italiaanse versie kwam er 18 jaar later en heet "Don Carlo", zonder de finale "s". ** Het boek "Vlamingen, een volk zonder bovenlaag", is nog steeds verkrijgbaar bij Uitgeverij Groeninghe, Belfaststraat, 12 8500 Kortrijk mits een storting van 22 euro (verzendingskosten inbegrepen) op rekening nr 001.4503411.68
Wie regelmatig deze blog leest, weet dat ik geen fan ben van Hugo Schiltz, hoezeer die man in sommige media ook na zijn dood wordt opgehemeld. Schiltz was iemand op wie vele Vlamingen hun hoop gevestigd hadden, maar die er bijna evenveel heeft teleurgesteld. De man heeft nogal wat verkeerde keuzes gemaakt, waarvan zijn eigen partij tenslotte het slachtoffer geworden is. Op het einde van zijn leven koos hij dan, bij de splitsing van de Volksunie, nog voor de linkervleugel, die nu op sterven na dood is. Vl.Pro zou stilaan betere Vl.pfft. heten. Afgezien van bovenstaande, neemt dit niet weg te kunnen herkennen, dat Schiltz een zeer intelligent iemand was die af en toe raak uit de hoek kon komen. Zo heeft hij ooit eens gezegd, dat we zullen moeten wachten op de collectieve verarming van de Vlaamse bevolking om echte hervormingen tot stand te zien komen. Die uitspraak zou wel eens actueel kunnen worden. De doorsnee Vlaming is inderdaad snel tevreden met zijn leven en heeft er hoegenaamd geen idee van hoe hij door de Belgische staat bestolen wordt. Als Vlaanderen echter die transfers zal moeten blijven betalen in een verarmend klimaat, zou het wel eens kunnen veranderen. In Wallonië staan ze nu te toeteren dat ze er met een tweede soort Marshall plan gaan beginnen. Allemaal goed en wel, hopelijk lukt het ook, maar laat ons niet vergeten dat dit alleen kan omdat de regio jaarlijks miljarden euro krijgt uit Vlaanderen. Om aan die jaarlijkse gelegaliseerde diefstal een einde te maken, hebben we een echte staatshervorming nodig, geen borrelnootjes en andere onzin. Met de bestaande structuren krijgen we dat nooit gerealiseerd. Dat zal pas lukken als alle Vlaamse partijen aan één zeel zullen gaan trekken. Dat zit er niet meteen aan te komen, maar - zoals gezegd - kan een dramatische economische terugslag daar wel voor zorgen. Ergens is het natuurlijk te hopen dat het zo slecht niet worden zal. maar als het toch zou gebeuren, kan het een positieve kant hebben. Zoals Johan Cruijff het zegt: "elk nadeel heb z'n voordeel".
Men hoeft de dag van vandaag geen econoom te zijn om te beseffen dat er e.e.a. grondig fout loopt in deze wereld. Grote banken zijn al failliet gegaan of tot (figuurlijk) schroot herleid, internationale bedrijven dreigen kopje onder te gaan, niemand betrouwt nog iemand. In eigen land hoort men bijna dagelijks van sluitingen en afdankingen van honderden werknemers, globaal gezien verliezen duizenden mensen hun baan. Waar geen fabrieken gesloten worden, worden ze tijdelijk stilgelegd of draait men nog op een laag pitje. Voorlopige contracten worden niet vernieuwd. Sponsors haken af, tot zelfs in de Formula 1 waar er geen bodem leek in de geldschuur. Na de financiële crisis kwam de economische weerslag en nu dreigt één grote golf van ontslagen de wereldeconomie. Het ergste is eigenlijk dat de ene crisis de andere overlapt, zodat men echt niet weet waar de klepel hangt. Bijkomende vraag is, hoe lang gaat het duren en waar gaat het eindigen? Gaan de fabrieken die nu weken, soms zelfs maanden sluiten, straks weer opengaan en, als dat zo is, gaan ze dan weer normaal kunnen draaien? Met de depressie van de jaren dertig van de vorige eeuw in het achterhoofd, staat men de dag van vandaag natuurlijk wel sterker en zal men heel wat van de toen gemaakte fouten niet meer herhalen. De recepten van John Keynes, de Britse econoom uit die depressie, worden terug populair. Hij preekte ervoor, dat de overheden de plaats van de privé moet overnemen in zo'n crisistijden en moeten zorgen voor grote infrastructuurwerken, die de boel aan het draaien houden. Verscheidene landen zijn daar al mee bezig. België nog niet echt; het is eerder (weer eens) Vlaanderen dat het voorbeeld geeft met o.m. de extra inspanningen in de sociale woningbouw en de ondersteuning van de pogingen om ontslagen werknemers terug aan een baan te helpen. Het federale België zit echter op zijn tandvlees en heeft niet eens een plan hoe het zijn begroting van volgend jaar rond krijgt. Met de tot nu toe door Leterme aangehouden stelling dat er dan een groei zou zijn van 1,2% (iets wat ontkend wordt door zowel het IMF, de OESO als de E.U), riskeert men een gat te creëren van zo'n 5 miljard euro. Daar bovenop nog eens extra miljarden die nodig zouden zijn voor een herstelplan, zullen er voor zorgen dat dit land eens te meer de zieke man van Europa wordt. In het licht van bovenstaande is het bijna belachelijk, dat vakbonden hier nog steeds loonsverhogingen blijven eisen en zelfs dreigen met sociale onrust als ze hun dada niet krijgen. Blijkbaar leven die mensen op een andere planeet.
Na het schandaal over de verkoop van "baby D", waarbij een draagmoeder een financieel akkoord sloot met een vader die zijn sperma gaf, maar daarna hetzelfde kind verkocht aan Nederlanders, lijkt het hek nu wel echt van de dam. Na baby D volgt baby J en zo kunnen we misschien straks wel het hele alfabet aflopen. Ondertussen is er immers een nieuwe zaak aan het licht gekomen, waarbij een Belgische draagmoeder haar kinderen (een tweeling) verkocht aan derden, terwijl drie andere (Nederlandse) koppels diezelfde draagmoeder betaald hadden om zichzelf te insemineren met het sperma van drie andere potentiële vaders, die moesten horen dat het mislukt was. Hoe ze die inseminatie moest doen, had de draagmoeder geleerd op het internet. Net zoals ge tegenwoordig op dat net kunt leren hoe ge zelf een bom in elkaar kunt steken, bestaat er dus ook al een doe-het-zelf inseminatiecursus. Over heel die gang van zaken volgende opmerkingen: - Deze toestanden vinden plaats in België, omdat ze in Nederland wettelijk verboden zijn. Hier dus niet. De regeringen Verhofstadt, die zo fier uitpakten met hun nieuwe ethische wetten, hadden alleen oog voor abortus, euthanasie en holebi-toestanden. Wie in de fout gaat bij draagmoederpraktijken kan hoogstens vervolgd worden o.w.v. nevenfeiten, zoals bv oplichting. - Hilarisch is wel, dat in deze zaken de typering van domme Belgen en slimme Hollanders wordt omgekeerd. Het zijn de Nederlanders die zich in het ootje laten nemen. - Positief voor onze Noorderburen is wel, dat zij het zijn die de hele handel hebben uitgebracht. Voor de zoveelste maal worden misdaden binnen België ontdekt dank zij "scoops" in het buitenland. Ondertussen is nog maar eens duidelijk geworden dat onze Justitie een lege doos is. Over dat draagmoederschap zou al sinds 2005 gediscussieerd, maar niets aan gedaan zijn. Misschien komt er nu weer snel-snel een nieuwe wet, die dan daarna weer enkele keren zal moeten worden aangepast (denk maar aan de wapenwet en de verkeerswetten). --- En nu we toch over onze onvergelijkbare Justitie bezig zijn, nog dit: De Turk die op dit ogenblik in Gent terecht staat voor vier moorden, twee moordpogingen, een brandstichting en een gijzeling, zegt ter zijner verdediging, dat men hem maar eerder had moeten tegenhouden. De man heeft nog gelijk ook, want hij werd vroeger al vijf (5!) maal veroordeeld wegens geweld op zijn vier (4!) echtgenotes. Hij kreeg daarvoor in totaal 36 maanden cel en heeft daarvoor GEEN ENKELE DAG in de cel gezeten. Ook dat is Belgisch...
Vlaanderen heeft dus een blaam gekregen van het "Congres van de Lokale en Regionale Besturen" Dat is een tak van de Raad van Europa die 47 landen vertegenwoordigt. Op de vergadering ter zake, ingespannen door de Belgische francofonen tegen Vlaanderen o.w.v. de niet-benoeming van de drie wetsovertreders uit de Rand, was er 16 man tegenwoordig, m.a.w. amper één derde. Dat derde was het, op één stem na, die van burgemeester Jef Gabriëls uit Peer, eens dat Vlaanderen die burgemeesters zou moeten benoemen, omdat hun partij in hun gemeenten de meerderheid van de stemmen had behaald. In één adem vond deze Europese samenscholing, dat België zijn taalwetten zou moeten herzien en dat Vlaanderen rechtstreeks verkozen burgemeesters zou moeten hebben. M.a.w. heel die vergadering was een inmenging in onze nationale en regionale politiek. De uitspraak van dit samenraapsel, dat men bezwaarlijk een "congres" kan noemen, is helemaal niet bindend. Minister Keulen, die ervoor was opgeroepen, was er zelfs persoonlijk niet naartoe gegaan en had in zijn plaats Fons Borginon (ooit nog even voorzitter van de Volksunie, nu liberaal met een job in het kabinet De Gucht) gestuurd. De Standaard commentarieerde het verslag onder de titel "Keulen gaat roemloos ten onder". Ergens klopt dat, maar niet zoals De Standaard het bedoelde. Keulen is nl een watje, dat zich laat manoeuvreren door de Belgische politiek. Hij had die drie lastigaards al lang moeten afzetten en naar hun gemeenten een regeringscommissaris moeten sturen, zoals de wet het voorschrijft. In plaats daarvan, belooft Keulen nu dat de drie nog een kans krijgen, "als ze bij de volgende regionale verkiezingen (in juni 2009) de wet correct zullen toepassen". Iets wat de drie recidivisten trouwens al hebben afgewezen. Zij blijven de wet negeren, zoals francofonen dat steeds doen in dit land als die wet niet in hun kraam past. Tenslotte, om een idee te geven hoe objectief het er in die Raad allemaal toe ging: de laatste die aan het woord kwam in het requisitoir tegen Vlaanderen was niemand minder dan PS-ser Jean-Claude Van Cauwenberghe, de beruchte "Van Cau", die in Charleroi als burgemeester is moeten aftreden wegens een stortvloed van schandalen en fraudes. En dan maar steeds hét argument gebruiken, dat zij, de francofonen "democratisch" zijn. Doet me denken aan Kabila. Die zegt dat ook van zijn land.
In de marge van de discussie over het al dan niet troepen sturen naar Oost-Kongo was er het merkwaardige meningsverschil binnen het Vlaams Belang. Kamerlid Luc Sevenhans, die namens de partij zich gespecialiseerd heeft in het reilen en zeilen binnen het departement van landsverdediging, is het niet eens met het standpunt van zijn eigen partij, die géén Belgische troepen naar dat oorlogsgebied wil sturen. Nu mag Sevenhans een specialist ter zake zijn, in deze kwestie heeft zijn partij gelijk en hij ongelijk. Wij hebben in Kongo niets meer te zoeken. We hebben het daar al lang grondig verknald. Dat onze francofonen er nog steeds van dromen komt doordat zij van Kongo een Franstalig land hebben kunnen maken. De Vlamingen waren in Kongo alleen maar goed om missionarissen te sturen, die niets kostten. Voor de rest was het woord "Flamand" er een scheldwoord geworden. Dat de Michels De Gucht er naar de kroon willen steken, is daar ook een duidelijk bewijs van. Vergeten we trouwens niet dat de Waalse PS in Kinshasa een hoofdkwartier heeft! Het VB staat trouwens niet alleen in zijn afwijzing van een Europese troepenmacht. Ook de andere Europese landen voelen er niets voor. Dat heeft De Gucht zopas nog mogen horen op de bijeenkomst van de NATO. Verder traint België het Kongolese leger en zijn wij dus geen objectieve toeschouwers in dit conflict. Tenslotte is er de aanbeveling van de Ruanda commissie, die heeft gesteld dat er geen Belgische soldaten meer naartoe mochten gestuurd worden. Daarmee zijn zelfs de Vlaamse groentjes het eens. Ik kan best begrijpen dat Sevenhans meevoelt met de honderdduizenden onschuldige slachtoffers van wat er allemaal in Noord-Kivu gebeurt, maar dat is onze schuld niet. Het gaat niet op ons, na bijna vijftig jaar, nog verantwoordelijk te stellen voor de wandaden die de Afrikanen elkaar aandoen. Dat geldt trouwens niet alleen voor Kongo, maar ook voor de andere ex-kolonies, waar oorlog en miserie dagelijkse kost zijn geworden. Denk maar aan Zimbabwe. Tenslotte zijn er al 17.000 NATO militairen van de Monuc in Kongo, waarvan de meesten zich niet eens in Kivu bevinden. Vóór men nog meer soldaten gaat sturen, zou men dat daar ook eens wat beter kunnen organiseren. Als die Monuc soldaten de confrontatie met Nkunda niet aankunnen, wat zijn ze daar dan gaan doen? Om alleen maar te zorgen voor humanitaire hulp, had men even goed brandweerlui of de civiele bescherming kunnen sturen. Of zie ik dat weer verkeerd? Jozef Luns, de vroegere Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken (en ook ex-secretaris van de NATO), heeft ooit eens gezegd dat Nederland een klein land was en daarom zoveel buitenland had. Dat geldt ook voor België. We hebben al soldaten rondlopen in Benin, in Tsjaad, in Kosovo en in Afghanistan. We kunnen de hele wereld niet beheersen. Kongo aan de Kongolezen. En als ze het niet aan kunnen, zoals duidelijk blijkt, dan moet men dit onnoemelijk groot land in tien of twintig stukken snijden. Alleen dan is er kans dat er hier en daar wat van zal komen.
Laurette Onkelinx heeft van het departement van Justitie een karikatuur gemaakt, dat is bekend. Door het Vlaams Belang werd ze zelfs uitgeroepen tot de patrones van de criminelen. Feit is, dat ze de indruk gaf meer voor de misdadigers te voelen dan voor de slachtoffers. Misschien kwam dat wegens haar achtergrond. De meerderheid van de veroordeelden in België zijn Noord-Afrikanen. Onkelinx' moeder was Algerijnse van origine en haar eerste man een Marokkaan. Onder het bewind van Onkelinx werden er geen nieuwe gevangenissen gepland noch bijgebouwd, alhoewel dat toen al dringend nodig was. De wet Lejeune, die veroordeelden al na het uitzitten van één derde van hun straf vrij laat, heeft ze zelfs nog versoepeld. Wie een straf kreeg van minder dan zes maanden, diende niet meer te worden opgesloten. Wie een straf kreeg van minder dan drie jaar, kreeg automatisch een strafvermindering van tweederden en hoefde feitelijk ook niet te zitten, want hij/zij was dan kandidaat voor een elektronische enkelband, waarvan er niet genoeg in voorraad waren. Enfin "tante Laurette" heeft van onze Justitie een lachertje gemaakt. CD&V, toen in de oppositie heeft zich altijd scherp verzet tegen Onkelinx' geklungel. In de regering Leterme heeft zij ook de post van Justitie opgeëist en gekregen. Vandeurzen ging het allemaal eens rechtzetten. We zouden eens gaan zien, wat we zouden gaan zien. En wat zien we? Zo goed als niets. Er zijn onder Vandeurzen wel enkele nieuwe gevangenissen gepland, maar het zal nog jaren duren vooraleer die zullen kunnen gebruikt worden. Hij had de Nederlandse "bajesboten" kunnen huren, maar dat vindt hij beneden zijn waardigheid.De cipiersstakingen zijn nog steeds schering en inslag. De wet Lejeune werd helemaal niet aangepast, evenmin als Onkelinx' rondschrijven voor de gestraften met enkelband. Erger zelfs: op dit ogenblik staan er liefst 1550 veroordeelden op de wachtlijst om zo'n enkelband te krijgen. Het kan tot één jaar duren vóór ze er een krijgen. Ondertussen lopen al die kleine en grote criminelen vrij rond, zonder ook maar de minste controle. Op diegenen die al wel een enkelband hebben, wordt - zegt men - al even weinig gecontroleerd en hetzelfde geldt voor diegenen die een werkstraf hebben gekregen. Kortom, Justitie was en blijft één grote Belgenmop. Het zou om te lachen zijn, ware het niet dat ons land daardoor in werkelijk een wetteloos land is geworden, alles behalve een rechtstaat. Onkelinx heeft het grotendeels op zeep geholpen en Jommeke Vandeurzen ("piske" voor de familie) staat erbij en kijkt ernaar. Officieel is hij de zaken aan het "bestuderen" en wacht hij op de uitslag van een zoveelste onderzoek dat open deuren zal intrappen. Ondertussen lopen er hier minstens 1550 al dan niet grote criminelen rond, die zich een breuk lachen om de straffeloosheid die er hier heerst...
Het hoofdstuk "dialoog" mogen we vergeten. Nu de hele Vlaamse regering, terecht, achter het standpunt van minister Keuken blijft staan en alle bijkomende dialoogjes afwijst, is het amen en uit met dit verhaal. Maingain, die ook deel uitmaakt van deze club, heeft op het FDF-congres verklaard, dat er geen verdere besprekingen komen als de drie opstandige burgemeesters uit de Rand niet vast benoemd worden. M.a.w. hij wil alleen verder praten als men de wet kan blijven overtreden. In zo'n situatie kunnen we zelfs niet meer spreken van een rechtstaat en houden we er dus beter mee op. Dit alles gezegd zijnde, moet echter Keulen ook beseffen, dat het geen zin heeft die drie valsspelers nog een kans te geven tegen de volgende verkiezingen. Hij moet ze afzetten en een regeringscommissaris sturen, zoals de wet voorschrijft. Er zijn al burgemeesters voor heel wat minder afgezet. Typerend voor de huidige stand van zaken in het communautaire debat is trouwens de weigering van alle francofone politici om deel te nemen aan een debat bij de VRT (een panorama uitzending voor ergens in januari) over de toekomst van België. De opnames zijn dan maar gemaakt met de medewerking van de Duitstalige Karl-Heinz Lambertz, Lidé-voorzitter Rudy Aernoudt, de Brusselse professor Van Parys en de hoofdredactrice van het weekblad "Le Vif", Dorothée Klein. Aan Vlaamse kant professor Vande Lanotte, Bart De Wever, economist Paul De Grauwe en ... Marc Eyskens. Blijkbaar durfde ook van CD&V geen politieker van de huidige generatie het risico nemen. De Tsjeven zijn helemaal terug van weg geweest. Zoals de zaken er nu bij staan komt er dus helemaal geen staatshervorming, komen er zelfs geen afgezwakte borrelnootjes en is het alleen maar de vraag wat CD&V en Open VLD daar in die francofone regering van Leterme Un nog zitten te doen. Als deze partijen hun gezicht nog willen redden, rest er hen alleen nog maar voor te zorgen, dat die burgemeesters worden afgezet en dat Brussel-Halle/Vilvoorde gesplitst wordt. En dit alles kan nog vóór de verkiezingen van 7 juni 2009. Ergens in mei 2009 zullen alle mogelijke francofone klachten opgebruikt zijn. Waar wachten ze op?
Het Fortis drama lijkt ver van voorbij. Buiten de aan de gang zijnde rechtszaken en de aandeelhoudersvergadering van de komende week, begint de grootste aandeelhouder zich te roeren. Dat is de Chinese verzekeraar Ping An, die 5% van de aandelen in zijn bezit heeft. Deze Chinezen hebben zelfs de komende vergadering niet afgewacht, maar zijn naar de eigen, Chinese regering gestapt. Deze zet nu op haar beurt Leterme onder druk. Er is al gepraat, maar verder weet men niets en dat belooft niet veel goeds. Ping An wil zijn ping ping terug en dat zijn in totaal 1,8 miljard euro! Na de drie miljard extra, die Leterme heeft moeten uittrekken om Fortis aan BNP Parisbas verkocht te krijgen, is de kans nu groot dat hij weer iets uit zijn mouw zal mogen toveren. Als het grote China het kleine België onder druk gaat zetten, zal hij weinig andere keuzes hebben. Noem het chantage, het zal gegarandeerd werken. Daar Ping An zomaar zijn geld niet terug krijgt - dan zouden de andere aandeelhouders het ook moeten krijgen - wordt er waarschijnlijk weer een wit konijn te voorschijn getoverd (of moet het hier een geel konijn zijn?). Kortom, Leterme mag dan al veel gedaan hebben voor de spaarders, België zal berooid achterblijven. Het verloor zijn grootste bank, moest de controle van zijn tweede bank uit handen geven en moet toezien dat een groot deel van de Belgische kapitalen naar Frankrijk verhuizen. Net zoals vroeger al gebeurd is bij de overname van Electrabel. Opmerkelijk bij dit alles is wel, dat men deze keer de Vlamingen niets kan aanwrijven. Superbelgen Bodson (Electrabel) en Lippens (Fortis) werden gerold door de eigen Belgische regering, samengesteld door een meerderheid van Franstaligen en gesteund door een eveneens Franstalige meerderheid in het parlement, plus een Franstalige voorzitter van de Nationale Bank. Dit laat nog maar eens duidelijk zien dat dit land geen heil hoeft te verwachten in zijn huidige structuur. Zonder de euro - waar we feitelijk geen recht op hebben wegens een te grote staatsschuld (die opnieuw groeit) -waren we nu al niet beter af dan IJsland...
Gisteren zou het kernkabinet normaal voorstellen van maatregelen voor een economisch herstelplan besproken hebben. Voor zover ik weet, is daar nog niet veel van uitgelekt. Het wordt, hoe dan ook, een onmogelijke opdracht voor een regering die nu al met een groot deficit op haar begroting zit opgescheept. Nadat het IMF al gesproken had van een nulgroei voor volgend jaar, gaat de OESO nog verder. Die spreekt van een negatieve tendens tot 0,5%. Dat alles, terwijl Leterme officieel nog vasthoudt aan een absurde groei van 1,2%. De man is de koppigheid zelf. De vraag is alleen hoe lang hij dat nog gaat volhouden. Ondertussen heeft alleen al de bankcrisis onze staatsschuld met een kleine 20 miljard vergroot, waardoor de extra rentelasten voor 2009 al een kleine 700 miljoen bedragen. Om terug te komen op dat voorgenomen herstelplan, dat zou zo'n 3,5 miljard mogen bedragen. Als we dat alles samentellen, komen we op een begrotingsdeficit van rond de 7 miljard euro, waarbij nog dient aangestipt dat er dan weer eens - voor het derde jaar op rij - geen enkele cent opzij gelegd zal worden voor de kosten van de vergrijzing. Ook de staatsschuld zal met het bijkomende bedrag nog maar eens verhoogd worden. Van die factuur zullen onze nakomelingen nog lang kunnen "genieten", zoals iemand al heeft opgemerkt Tenslotte nog dit. Het moet gezegd, dat het allemaal een stuk rooskleuriger had kunnen zijn, mochten de regeringen Verhofstadt het geld van de belastingbetaler beter beheerd hebben. Hoe erg het ook met de huidige regering gesteld is, een groot deel van de huidige financiële situatie van België danken we aan de man de van "actieve welvaartstaat". En zeggen, dat er nog altijd mensen rondlopen die willen dat hij terug komt! In het land der blinden...
Met de bloedige aanslagen in Mumbai, het vroegere Bombay, is nog maar eens het grote pijnpunt van onze huidige wereldorde bloot gelegd. New-York, Londen, Madrid, nu Mumbai hebben één constante: de moordenaars zijn steeds moslims. Die godsdienst krijgt zijn extremisten niet onder controle, mede door het feit dat er geen centraal gezag is (zoals bv bij de katholieke Kerk) en dat iedereen de koran zo'n beetje interpreteert zoals het hen uitkomt. In het journaal van de VRT kwam weer e.o.a. "specialist" af met de dooddoener, dat deze moordpartijen het gevolg zijn van de uitzichtloze armoede waarin die moslims leven. Dat is flauwe kul, want o.m. de aanslagen van 9/11 en die van Londen hebben bewezen dat de zelfmoordenaars meestal van goede huize waren en zeker niet arm. Het zit gewoon in die kerels hun hoofd. Blijkbaar kennen ze niets anders. In India en de rest van de niet-moslim landen in Azië en Afrika wonen honderden miljoenen straatarme mensen. Volgens de VRT-logica zou het daar dan een constante burgeroorlog moeten zijn. --- België heeft zijn steentje bijgedragen om nog maar eens een netwerk van radicale moslims op te rollen. Na huiszoekingen zijn zeven verdachten in staat van beschuldiging gesteld en worden ze hopelijk uitgeleverd aan Marokko. Dat bestaat er de kans dat we ze nl niet meer terugzien. Het was trouwens weer uit dat land (en niet op eigen Belgisch initiatief), dat de tips tot de arrestaties kwamen. Enkele van de zeven verdachten waren hier al eens veroordeeld voor zware criminele feiten, maar dat bleek geen bezwaar te zijn om hier vrij rond te lopen. Misschien gratie gekregen via de zo humane wet Lejeune? --- Toevallig werd deze week ook in Canada een verdachte aangehouden van de bomaanslag in de joodse diamantwijk in Antwerpen in ... 1981! Ook de pluim voor die aanhouding kan onze staatsveiligheid niet op zijn hoed steken. Ze kwam er via Franse speurders. De kerel had het jaar voordien ook in Frankrijk een bomaanslag gepleegd. Terloops: de aangehouden verdachte in Canada is een universiteitsprofessor. Wat nog maar eens bewijst, dat het niet om een armoezaaier ging. De reden waarom hij trouwens aangehouden blijft is, omdat men schrik heeft dat hij naar het Midden-Oosten zou vertrekken, waar hij nog regelmatig naartoe reist en daar dan zou kunnen verdwijnen. Kortom, men kan die kerels niet genoeg in 't oog houden. Hopelijk neemt onze staatsveiligheid zelf ook eens een initiatief en moet ze niet steeds wachten op tips uit het buitenland om dan vast te stellen dat de criminelen hier vrij rondlopen (en, zo blijkt, zelfs informant van diezelfde staatsveiligheid kunnen worden!).
In de aanloop naar het Vl.Pro congres had Bert Anciaux gezegd dat hij een tweede Volksunie scenario "emotioneel" niet aan zou kunnen. Ondertussen is dat congres voorbij, werd hij nog maar eens in de minderheid gesteld (net zoals bij het laatste Volksunie congres) en heeft hij zijn "Bert-den-bleiter" typetje nog altijd niet gespeeld. Zou hij ondertussen zijn wijsheidstanden gekregen hebben? Daarmee mag men rustig stellen, dat van wat overbleef van de linkervleugel van de ter ziele gegane Volksunie, er zo goed als niets overblijft. De meerderheid van het partijtje (bijna 60%) heeft zich achter Geert Lambert geschaard, die nog wel wil praten met de SP.a, maar anderzijds een eigen koers zou gaan varen. Geert heeft trouwens gemakkelijk praten: hij is verkozen op de federale lijsten en ziet zijn senatorzetel volgend jaar nog niet in gevaar. Tenzij de CD&V tijdig inziet dat ze er met Leterme Un beter mee ophouden, natuurlijk, maar dat is een ander verhaal. Het hoofdstuk van de kartels in het Vlaams politiek landschap, lijkt daarmee ook afgesloten. Tot slot is het wel opmerkelijk wat voor aandacht die drie man en een paardenkop van de "lila's" (links-liberalen) in onze media krijgen. Waarmee nog eens duidelijk wordt, dat drie kwart van onze journalisten links of paarsgezind zijn, zoals een recente enquête had uitgewezen. Deze schrijvers maken dan ook barre tijden mee: De SP.a stelt niet veel meer voor, Groen! blijft een randverschijnsel, de "Lila's" dreigen helemaal te verdwijnen en de Open VLD is al blij dat ze op regionaal vlak nog eens kon scoren via Marino Keulen, die - gelukkig maar - de hele Vlaamse regering (voorlopig?) op één lijn kreeg in het burgemeesterdebat van de Rand. Nu even afwachten wat de francofone reactie zal zijn.
Vlaams minister Marino Keulen heeft dus voor de tweede keer geweigerd de drie opstandige burgemeesters uit de Rand te benoemen. Hij past hierbij gewoon de wet toe, iets wat de burgemeesters in kwestie juist niét doen en ook niet zullen doen. Dat werd deze week nog door een van hen (Thiery van Linkebeek) bevestigd. Zij blijven dus de wetten overtreden. Ondertussen hebben, zoals verwacht, alle francofone partijvoorzitters Keulens beslissing verworpen. Voor hen hoeft de wet immers niet nageleefd te worden als ze niet in hun kraam past. Dat liedje kennen we al. Daarenboven zetten ze de dialoog tussen de gemeenschappen voorlopig in de ijskast. En dan? Wat hebben wij aan die dialoog? Voor zover er uit de aan de gang zijnde besprekingen al iets uitlekte, zijn die onderhandelaars nog altijd bezig over wat men in wetstratees de "borrelnootjes +" noemt. In feite dus nog altijd het allereerste klein akkoord, dat er al was tijdens de oranjeblauwe besprekingen en bij de aanvang van de regering Leterme. Het resultaat van de huidige bevriezing zal alleen als gevolg hebben, dat er vóór het einde van dit jaar zeker niets beslist wordt en dat de kans dat er ook tegen 7 juni 2009 niets beslist zal zijn, steeds groter wordt. Vlaamse politiekers, hou er mee op, met die dialoog en ook met die regering Leterme. Het leidt tot driemaal niets, noch voor Vlaanderen, noch voor de rest van dit land. Ik begrijp niet, wat voor voordeel CD&V nog denkt te halen uit een verder bestuur van dit vastgeroeste land met zijn grendels, remmen en veto's. Leterme die niet in een regering zou treden zonder staatshervorming en geen regering zou steunen zonder Vlaamse meerderheid, heeft nu al genoeg schade aangericht. De man is ondertussen compleet verzuurd en van hem heeft Vlaanderen niets meer te verwachten. Wat minister Keulen betreft, zou ik trouwens niet wachten tot die drie wetsovertreders nog een derde keer zullen worden voorgedragen. Dat circus heeft nu al lang genoeg geduurd. Zet ze af en vervang ze door regeringscommissarissen. En dat de Europese bemoeiingen daaromtrent ophouden. Ook Europa moet respect hebben voor onze wetten en niet voor wie die overtreedt.
VRT en VTM begonnen gisteren beiden het avondjournaal met het filmpje dat ze toegestuurd gekregen hadden van e.o.a. "terroristische" organisatie en waarop drie gemaskerde helden te zien waren die dreigden met aanslagen op België. We hoorden de helden niet eens zelf spreken; er klonk religieuze muziek uit de koran (heeft men ons verteld, ik heb daar geen benul van) en onderaan verschenen, in vrij correct Nederlands, allerlei verwensingen en bedreigingen. Volgens kenners van bij ons, gaat het hier om e.o.a. groepje uit eigen land. Nou, ja, ze zoeken het maar uit. Zo krijgt onze staatsveiligheid nog eens de kans zijn erg geschonden blazoen wat op te smukken. Heel wat duidelijker waren de doodsbedreigingen die VB-kopman Filip Dewinter te horen (en zien) kreeg. Op YouTube verscheen er nl een clip van een tot nu toe onbekende rapgroep The Cicatris (het lidteken) waarop letterlijk werd gezongen, dat het niet lang meer zou duren voor ze hem (Dewinter) te pakken zouden krijgen en hij zou sterven door een dodelijke schotwond. Dewinter kreeg daarbij nog te horen dat hij een "kanker racist" was. Ondertussen heeft Dewinter het filmpje van YouTube af laten halen en heeft hij klacht ingediend tegen dat groepje gevaarlijke gekken. Die zijn ondertussen trouwens gekend: het gaat om een Belgisch-Marokkaans zootje, waarvan de spreekbuis Samir heet. De kerel zegt er niet aan te denken aan Dewinter zijn excuses aan te bieden. Het is dan ook afwachten wat ons Gerecht ervan terecht zal brengen. Hopelijk laat het eens zien, dat het ook echt onpartijdig kan zijn en kunnen we de verdere procedure eens vergelijken met de rechtszaak die tegen Frank Vanhecke gaat lopen wegens de (onterechte) beschuldiging van grafschennis t.o.v. enkele allochtonen in Sint-Niklaas. In dit laatste geval zijn er al wél excuses geweest, maar voor de Belgische haatdragers en hun allochtone vriendjes is dat blijkbaar niet genoeg. Hoe heette die verdraagzame godsdienst weer?
Di Rupo kreeg dit weekeinde nog eens de kans zijn mening breed uitgesmeerd te zien in De Standaard. De voorzitter van de Waalse socialisten had daarbij harde kritiek aan het adres van de regering Leterme. Ook al heeft hij grotendeels gelijk, zeker op het vlak van de begroting, blijft natuurlijk de vraag waarom zijn partij in een dergelijke regering blijft. Dat het louter om de postjes gaat, zegt hij natuurlijk niet. Di Rupo wil dat er toch iets gedaan wordt aan de koopkracht. "Ik doe zelf mijn boodschappen", zegt hij en hij vindt dat alles inderdaad duurder is geworden. Als voorbeeld geeft hij aan, dat hij het recentste model scheermesjes van Gillette koopt en hij voor 5 mesjes 15 euro moet betalen. "Daarmee doe ik geen week", zegt de man met het strikje. Jawadde! Toevallig scheer ik mij ook met Gillette, zij het dan met een ouder type, de GII plus. Voor 10 mesjes betaal ik 8,89 euro in de Carrefour. Maar - en nu komt het - met zo één mesje scheer ik mij doorgaans twee weken. Dat betekent, dat ik twintig weken verder kan voor 8,89 euro en Di Rupo slechts één week voor 15 euro. Na twintig weken is hij dus 300 euro kwijt! De man smijt gewoon elke dag een mesje weg, waarmee hij zich minstens nog een week zou kunnen scheren... Als hij al zijn aankopen op die manier verbruikt, dan is hij wel erg verkeerd bezig. "Wegwerpconsumptie" noemt men zoiets. En dat gebeurt dan door iemand die wil hebben dat er meer koopkracht komt. Om dus nog meer weg te kunnen smijten. De waarheid zal wel zijn, dat Di Rupo niet weet waarmee hij bezig is en zeker de noden van de man in de straat, waarvoor hij zegt op te komen, niet begrijpt. Dat wordt ook moeilijk als ge kunt beschikken over een auto met chauffeur en God weet welke andere "faciliteiten".
P.S. Ik had me ee'rst vergist in de cijfers. Na de reactie van Rob, waarvoor dank, heb ik het artikel gecorrigeerd. Het is feitelijk nog erger dan ik eerst gesteld had!
Wij leven echt in een uniek land. Hier gebeuren dingen die in een ander land niet mogelijk zijn. "Only in Belgium", zoals de titel was van de reclameclip die Verhofstadt indertijd nog de wereld rondstuurde. - Bij het aantreden van Verhofstadt I wijzigde de toenmalige minister van Transport, de francofone groene Isabelle Durant, de regels voor het opstijgen en landen van de vliegtuigen op Zaventem. Dat leidde tot een grote chaos, wat haar opvolger, Bertje Anciaux, er toe aanzette een nieuw spreidingsplan uit te werken. Dat plan had tot gevolg dat de inwoners van de Oostrand en de gemeente Sint Pieters Woluwe naar de rechtbank stapten, gevolgd door de inwoners van de Noordrand. Er kwamen allerlei acties, er werden deurwaarders bijgehaald en er werd zelfs beslag gelegd op de kantoren van Bertjes opvolger, zeurpiet Landuyt, die daarop zelfs niet eens durfde te reageren. De hele zaak werd verwezen naar de Raad van State en die heeft nu een uitspraak gedaan: alle klachten werden verworpen. Tot daar lijkt alles nog normaal, maar die uitspraak, gedaan door de Nederlandstalige én Franstalige Kamers samen, heeft 4 (vier!) jaar op zich laten wachten! Ondertussen is de nieuwe staatssecretaris van mobiliteit, CD&V-er Schouppe tot de vaststelling gekomen, dat de wind weer bepalend zal worden voor het opstijgen en landen, zoals overal elders ter wereld. Al die betwistingen en dagvaardigingen waren dus waardeloos en om dat vast te stellen, heeft men vier jaar tijd verloren. In luchtvaartkringen over de hele wereld lacht men zich een breuk over zoveel amateurisme. - We zijn weer in de zogeheten "sperperiode", die de koopjesperiode voorafgaat. Ook dat gebeurt alleen in België, nergens anders. In die sperperiode mogen er geen speciale acties gedaan of kortingen gegeven worden. Afgezien van de absurditeit van dit systeem (wie de grens oversteekt kan daar wél goedkoper kopen), is het in de huidige dreigende crisissituatie het slechtste wat men kan bedenken. Met in het achterhoofd, dat we voor een recessie, misschien wel een depressie staan, zullen heel wat mensen nog meer dan anders wachten tot het koopjestijd wordt. Het gevolg daarvan is, dat deze sperperiode voor de meeste handelszaken gegarandeerd een ramp zal worden. En niemand, zelfs "Quicky" niet, die het in zijn hoofd haalt daaraan een einde te maken, al was het maar tijdelijk voor dit jaar. - "Technische werkloosheid", nog zo'n uniek Belgisch fenomeen. Dat heeft als voordeel dat, wanneer het slecht gaat, fabrieken niet meteen hoeven te sluiten en dat de staat de betaling van een groot deel van de lonen tijdelijk over neemt. De schaduwzijde van dit verhaal is dat, bij multinationals die fabrieken hebben in verschillende landen, de Belgische fabrieken eerst dicht gaan. Zo zouden we nog even kunnen doorgaan. De index, het recupereren van feestdagen tijdens de weekeinden, de dertiende maand, de maaltijdchecks, allemaal "only in Belgium". Prachtig. De vraag is alleen maar hoe we stand zullen houden als die recessie/repressie echt zal toeslaan.
