Verhofstadt is dus met een deel van zijn hofhouding (De Gucht, Pierre Chevalier en Van Quickenborne) naar de States getrokken om ons land te gaan promoten. Hij heeft zelfs een onderhoud met president Bush, maar dat zal eerder voor de galerij zijn: het hele gesprek is gepland te verlopen in een half uurtje. Het is niet de eerste keer dat onze eerste met dat doel de plas oversteekt. De vorige keer was het resultaat zeer magertjes, zeg maar nul komma nul. Hopelijk wordt het nu wat beter, al valt het allemaal nog af te wachten. Eenzelfde reis naar Azië op het einde van vorig jaar is bij mijn weten ook geen succes geworden. Hét lokmiddel waarmee men nu ook Amerikaanse bedrijven bij ons wil laten investeren cq uitbreiden, heet de "notoriële intrest aftrek". Het zou een wereldprimeur zijn en bestaat erin dat maatschappijen die met eigen kapitaal in België willen investeren cq uitbreiden een soort belastingsvermindering krijgen van 8% (van 34 naar 26%). Verhofstadt noemde het systeem gisteren in de "zevende dag" een fictieve operatie. Waarschijnlijk bedoelde hij daarmee dat het verschil (de winst dus) voor drie jaar geblokkeerd blijft. Misschien is dat wel de reden waarom de Aziatische firma's m.i. nog niet hebben toegehapt. Er zijn echter ook andere redenen. België blijft het enige land in Europa met een automatische indexaanpassing. Verder hebben wij zo ongeveer de hoogste bruto lonen en is er bij ons - in tegenstelling tot enkele van onze buurlanden - nog steeds geen sprake van loonmatiging. Dat de havens op de dag van vandaag nog maar eens een 24 uur staking meemaken, zal ook niet veel helpen. Dat kost alleen aan de Antwerpse haven zo'n 10 miljoen euro (voor één dag!). We zullen maar duimen dat de Amerikanen, ondanks alles, toch weer naar hier zullen komen, maar ik heb er mijn grootste twijfels over.
Na de "twaalf werken" van Vanden Audenhoven, krijgen we nu dus de "tien werven" van Verhofstadt. Dit pakket van goede intenties zou een antwoord moeten zijn op de kritiek die Verhofstadt II de laatste tijd krijg en waarmee gesteld werd dat men van deze regering niet veel meer verwachtte tot de federale verkiezingen van 2007. Rechtuit gezegd, wie het allemaal eens rustig doorleest zal zien dat het een erg vrijblijvend document is, zoals reeds gezegd: goede intenties. Anderzijds zal e.e.a. wel geld gaan kosten, maar ook dat is normaal in het vooruitzicht van de twee verkiezingen (voor gemeenten en Rijk). Die kosten gaan op rekening van de reklame voor de meerderheidspartijen. Morgen scheert men gratis. Het valt alleen nog te bezien, in hoever dat alles geen verdere nadelige invloed gaat hebben op de lopende en toekomende begroting, die nu al zo precair in elkaar zit. De moeder van Billie zal het allemaal goed moeten nakijken (of doet Vande La het?). Het interessantste aan de lijst van de "tien werven" is eigenlijk niet wat er in staat, maar wel wat er niét in staat. De zaken dus, waarvan we redelijkerwijs kunnen aannemen dat er helemaal niets mee zal gebeuren. Dat zijn: - De splitsing Brussel-Halle/Vilvoorde. Aan deze staat van onwettelijkheid wordt dus waarschijnlijk helemaal niet meer geraakt. De allochtonen mag men niet discrimineren, de Vlamingen blijkbaar wel. - Zaventem. Niemand weet op dit ogenblik hoe het daarmee nu juist staat, welke acties er al dan niet nog lopen en wat de vooruitzichten zijn. En dan praten we over onze nationale luchthaven, tevens landingsplaats van alles wat met de E.U. en de NATO te maken heeft. - De immigratie. Gaat men daar nog iets aan doen of niet? In hoever worden de laatste voorstellen van minister Dewael uitgevoerd of niet? Gaat men eindelijk al was het maar eens een initiatief nemen om iets te doen aan de snel-Belg wet, of moeten we wachten tot álle Nederlandse Marokkanen naar hier verhuisd zijn? - De NMBS. Wanneer krijgt Vlaanderen eindelijk eens het deel waarop het recht heeft. Zelfs ex-NMBS baas Vinck geeft nu (wel rijkelijk laat) toe dat de verhouding 60/40 economisch niet verantwoord is. Enfin, als Guy de Bouwer op tien werven tegelijk aan de slag gaat, zal hij voor die andere punten wel geen tijd meer hebben, zeker?
Tony Mary, de zgz grote baas van de VRT heeft nog eens duidelijk in zijn kaarten laten zien. Zij, die van de VRT, voelen zich gewoon boven de wet en zullen eens zeggen wat ze zullen zeggen. Na op het matje te zijn geroepen, zal hij voorlopig zijn bek wel houden, maar dat zal niet veel afdoen van de heersende, linkse tendens bij deze omroep. De VRT is officieel een openbare omroep en zou dan ook compleet neutraal moeten zijn. Ze is dat nooit geweest en wil dat ook niet zijn. Toen de directie bepaalde dat zij het Vlaams Blok/Belang zou boycotten (dat werd niet met zoveel woorden gezegd, maar daar kwam het op neer), overtrad zij flagrant de regels van de onpartijdigheid die van een openbare omroep worden verwacht. Zo'n omroep mag geen kwart van de potentiële kijkers voor het hoofd stoten noch negeren. Toch is het dat wat constant gebeurt. De VRT geeft niet alleen nieuws, het duidt het ook en dat is er teveel aan voor een zender die met het geld van de belastingbetaler werkt. Geert Bourgeois, de minister van o.m. het omroepbeleid, probeert daar wel iets aan te doen, maar hij doet dat veel te braaf. E.e.a. heeft misschien te maken met het feit dat hij het Belang ook liever niet laat uitzenden, al zal hij dat zelf nooit zeggen. Tot nu toe heeft hij dan ook weinig bereikt en de meeste VRT medewerkers leggen zijn besluiten gewoon naast zich neer. Ze zien in hem het zachte eitje dat hij inderdaad tot nu toe geweest is. Het lijkt er tegenwoordig trouwens aardig op dat het Geert in de eerste plaats te doen is om zelf op het scherm te komen. Hij is van het scherm niet weg te slaan. Hij, die in een vroeger leven zei dat hij het belachelijk vond dat politiekers zich met TV-spelletjes inhielden, was deze week o.m. te zien in De Laatste Show. Het kan verkeren, zei Bredero. De nationale omroep heeft ook geen vier radiozenders nodig. Commerciële zenders à la radio Donna horen thuis in de privésfeer en extra TV-kanalen moet de Staat ook niet onderhouden. Het zou een grote besparing zijn de VRT eens flink af te slanken, terwijl we dan gelijktijdig van heel wat politieke vervuiling vanaf zouden zijn. --- Ondertussen hebben we een nieuw communautair schandaal. Na een Waalse klacht (van de RTBF) heeft de Raad van State de radiofrequenties van alle 146 Vlaamse radiofrequenties opgezegd. De rechtsgeldigheid van een aantal radio's dreigt hiermee te vervallen. Dat alles nadat de Waalse zenders al vele jaren met te sterke frequenties uitzenden en vooral de Vlaamse zenders in het Brusselse storen! Eens zien hoe Bourgeois dit gaat oplossen.
Toen ik eergisteren schreef dat ook Rik Daems naar een nieuwe job aan het uitkijken was, kon ik niet vermoeden dat nog dezelfde avond er meer klaarheid over zijn zaak zou geweest zijn. Die nieuwe job blijkt inderdaad erin te bestaan dat hij papa mag spelen van een baby verwekt bij een lid van de tegenpool van de eigen partij, nl de PS! Dat Daems ontslag diende te nemen als fractievoorzitter lijkt me niet meer dan normaal, al gaat het er hem binnen zijn partij alleen om omdat hij wat te letterlijk heeft "aangepapt" met iemand van een partij die er heel andere doeleinden op na houdt dan de zijne. Dewael kon nog zeggen dat zijn nieuwe vlam niet in de politiek zat (maar er wel verslag over uitbracht), Daems kan dit niet en heeft daarmee zijn zoveelste flater begaan (Het Laatste Nieuws, toch een blad van overwegend liberale strekking, noemde hem "Guus Flater" naar het bekende tekenverhaal). Als men ervan uitgaat dat het gezin in feite altijd de hoeksteen van onze samenleving is geweest en dit voor vele mensen, ongeacht hun gezindheid, nog steeds is, dan zit men bij de VLD toch wel erg fout de laatste tijd. Men kan wel schermen met de 21ste eeuw e.d., dat liefde zo mooi is (dixit Di Rupo) en dat tegenwoordig alles mag en niets moet, feit is dat niet iedereen er zo over denkt en dat er in dergelijke love stories ook altijd minstens één verliezende partij is. Zeker als we er van uit gaan dat de VLD voor de centen en de commercie is, dan zal men bij die partij ook weten dat scheiden steeds véél geld kost. --- Daems wordt als fractieleider opgevolgd door Fons Borginon, net zoals Bart Somers ex-Volksunie. Beider vaders hebben vroeger nog in het parlement gezeten voor die Volksunie. Dat was toen echter nog de oude, echte Volksunie, van vóór Schiltz' "staatsgreep" en de ruk naar België. Fons zal zich nu, net zoals Bartje, dikwijls in veel bochten moeten draaien om de geplogenheden en uitspattingen van de blauwe garde (of wat daar van overblijft) goed te kunnen praten. Het zal beide heren waarschijnlijk koud laten, maar ik heb zo de indruk dat hun vaders zich al enkele keren in hun graf hebben rondgedraaid. En dat zal niet de laatste keer zijn.
En ze blijven maar doordrammen, de superdemokraten van links. Nu is het de beurt aan Peter Vanvelthoven, van de gelijknamige dynastie uit Lommel, die als minister van tewerkstelling het probleem van de werkloosheid bij allochtonen denkt te gaan oplossen. Hij wil een soort quota invoeren die bedrijven en openbare diensten zouden moeten invoeren, waarbij op het totaal aantal werknemers het bedrijf verplicht wordt een zeker percentage allochtonen aan te nemen. In het slechtste geval zou het gaan om een soort positieve discriminatie, waarbij allochtonen de voorkeur zouden krijgen op de mensen van hier. M.a.w. hij gaat een discriminatie oplossen door er een andere te scheppen. Het is te gek om los te lopen, vooral omdat iedereen weet dat de meeste allochtonen om te beginnen geen werk zoeken (ze krijgen het geld zo) en als ze werk zoeken geen garantie geven dat ernstig te gaan doen. Ofwel spreken ze de taal niet of onvoldoende, omdat ze nog de moeite gedaan hebben ze serieus te leren, ofwel hebben ze geen diploma omdat ze niet graag naar school gingen. Zegt Vanvelthoven: "Ik wil geen paniek zaaien door te verwijzen naar de rellen in Frankrijk met allochtone jongeren, maar ook hier tikt een tijdbom". Larie en apekool, natuurlijk, want ondertussen probeert hij wél paniek te zaaien door dit te zeggen. Hij gaat het probleem in kaart brengen, samen met het centrum voor racisme bestrijding. Daarmee weten we het weer, WIJ zijn weer de racisten, ZIJ zijn dat niet. Enfin, na de oprisping van spiritist Lambert om het Vlaams Belang zijn geld af te pakken, is dit weer een zoveelste gratis reklame voor dat Belang, waardoor het percentage kiezers voor die partij nog maar eens serieus zal stijgen. Men vraagt zich af waarom een SP.a-er zoiets doet, wetende dat zijn partijtje al eens klop gekregen heeft na het goedkeuren van het stemrecht voor migranten (samen met alle Waalse partijen). Het is niet omdat het land met de instroom van al die immigranten er een nieuw proletariaat heeft bij gekregen, dat de socialisten weer groot zullen worden. Voor elke Marokkaan die zij winnen, verliezen zij twee Vlamingen. De enige reden waarom zij het toch doen, is waarschijnlijk omdat zij erop speculeren dat ze via de Waalse SP er toch meestal zullen bij zijn als de postjes verdeeld worden. Ondanks het feit, dat ze in Vlaanderen geen 20% van de stemmen halen, hebben ze steeds een serie ministers in beide regeringen én een hele rist top jobs in handen: BIAC, De Lijn, de NMBS en ga zo maar verder. Zolang de SP.a dit spelletje kan blijven spelen, zal het hun een zorg zijn hoe het hier in Vlaanderen verder moet. "Na ons de zondvloed".
Het gaat niet goed met de VLD. De "rek" is er blijkbaar uit. Na de wanhopige pogingen om "witte ridder" Verwilgen ergens in een lucratieve job neer te poten, iets wat tot tweemaal toe mislukt is, wil nu ook Rik Daems het politiek toneel verlaten. Het wordt met niet zoveel woorden gezegd, maar Daems had gehoopt de plaats van Verwilgen als minister te kunnen innemen en ziet nu dat er weer niets van in huis zal komen. Al bij al sleept hij de zware erfenis van het faillissement van Sabena met zich mee en vreest hij waarschijnlijk nog eens een afstraffing in eigen streek als hij bij de gemeenteverkiezingen het zou wagen mee op te komen. Voor Verwilgen ziet het er bij die verkiezingen al niet veel beter uit. De man was ondertussen verhuisd naar Knokke waar hij het op moet nemen tegen Baron Lippens, die daar een eigen plaatselijke partij heeft die zo'n 65% van de stemmen haalt. Het met Lippens op een stembusakkoord gooien is er niet bij, dat heeft de baron zelf al laten weten. Ondertussen leurt Verhofstadt met zijn nieuw boek: "De Verenigde Staten van Europa" op de eerste vergadering van het nieuwe EU voorzitterschap van Oostenrijk. Zijn boek is daar geen succes, omdat hij, de man die van de daken stond te schreeuwen dat Europa niet snel genoeg nóg groter kon worden, nu afkomt met het idee om in eerste instantie op volle snelheid verder te gaan met alleen de landen van de Eurozone. Dus: geen U.K., geen Zweden, geen Denemarken en geen enkel van de pas toegelaten landen. Voor de Europese collega's zal het wel even slikken geweest zijn, voor de Vlaamse ingewijden niet. Wie ooit Verhofstadt's "Burgermanifesten" las, weet dat een bocht van 180° graden voor Guyke kinderspel is. De kopers van zijn Burgermanifesten zullen trouwens niet staan aanschuiven om zijn nieuw boek te lezen. Eén keer bedrogen worden is genoeg. Het is duidelijk dat Verhofstadt België voor bekeken houdt en hoopt ergens op Europees vlak nog een postje te kunnen vinden waarop hij kan uitbollen. Het gevolg van die houding is wel, dat er in België het volgende anderhalf jaar niet veel meer zal gebeuren. Dit jaar wordt alles op de gemeenteverkiezingen gezet waarin, naar slechte gewoonte, ook de meeste nationale stemmenkanonnen zich weer zullen inzetten. Eens die verkiezingen voorbij, met God weet wat voor verrassingen, zal alles in het teken staan van de regionale verkiezingen van 2007. Als er inderdaad een stilstand komt, betekent dit o.m. een dreigend begrotingstekort, alle communautaire problemen die het land verder zullen verzieken, het opgeven van onze concurrentiepositie t.o.v. de buurlanden en ga zo maar verder. Ik ben geen fan van Louis Tobback, maar één van zijn uitspraken wordt waarheid: "Het begint met paars en het zal eindigen op bont en blauw"!
Nu minister Dewael eindelijk eens serieuze maatregelen blijft afkondigen om een einde te maken aan allerlei vormen van illegaal verblijf in ons land, krijgt hij de wind van voor van de dames van Groen! Die hebben altijd nog niet begrepen dat "illegaal" niets minder betekent dan "onwettelijk", dus tegen de wet. Het is de plicht van een minister daartegen op te treden. Als immers de wetten niet meer hoeven te worden nageleefd, dan houdt onze rechtstaat op te bestaan. Wat er in Antwerpen gebeurd is, nl dat men heeft opgeroepen om illegalen in huis te nemen, kan niet meer door de beugel. Wie dit land binnenkomt moet weten waaraan zich te houden. Hij/zij kan een aanvraag tot verblijf indienen en tijdelijk in regel zijn met de wetten. Als zijn/haar aanvraag niet wordt gehonoreerd, dan weet de vreemdeling(e) dat hij/zij hier moet vertrekken. Wie hier toch blijft heeft niet de minste rechten, want is illegaal/onwettelijk. Dat de groenen zo gebeten zijn op Dewael komt voornamelijk omdat deze nu, met véél vertraging, een deel punten van het Vlaams Blok/Belang programma aan het invoeren is. De groentjes zouden nog liever hebben dat we hier in een staat van wetteloosheid leven dan toe te geven aan voorstellen die van de rechterzijde komen. Zij zijn immers de echte linkerzijde, de echte roden. De SP.a-ers zijn daartegen maar salonsocialisten. Wat dat verschil uitmaakt hebben we kunnen zien in de vergelijking tussen Verhofstadt I en Verhofstadt II. Het Vlaams Belang scoort trouwens nog op een ander gebied. De Marokkaanse minister, bevoegd voor zijn gemeenschap in het buitenland, heeft verklaard dat zijn regering in de komende jaren zoveel mogelijk Marokkanen uit Europa wil zien terugkeren naar Marokko. Zijn land heeft geen gas of olie en moet het dan ook hebben van zijn arbeidskrachten. De minister vraagt de samenwerking met de Europese Unie om mee te investeren in eigen sociale voorzieningen en onderwijs. Dit is nu net wat het Vlaams Blok vroeger en het Vlaams Belang nu altijd hebben gezegd: stop er hier geen geld in, investeer dat geld in de thuislanden van de immigranten, zodat ze in hun eigen land kunnen blijven cq terugkeren. Misschien is de reis van de Vlaams Belang kopstukken naar Marokko toch niet tevergeefs geweest en heeft ze daar enkelen hun ogen geopend. De vraag is maar wat de groene jongens en meisjes daarop te zeggen zullen hebben. Ik vrees voor een oorverdovende stilte.
In Het Laatste Nieuws van dit weekeinde verscheen er een interview met superbelg Herman De Croo, voorzitter van de kamer van volksvertegenwoordigers en daarmee zo een beetje beschouwd als de eerste burger van het land. De man is van de oude, blauwe stempel maar ondertussen dermate vastgeroest in het systeem, dat hij alles zal doen om het te bestendigen. Hij doet 24 per dag aan politiek en, naar hij zelf zegt, neemt hij nooit vakantie maar staat hij dag en nacht ter beschikking van zijn kiezers. Dat nooit vakantie is wel met een korreltje zout te nemen: in zijn functie van kamervoorzitter - en dat is nu al zes jaar - reist hij regelmatig de hele wereld rond. Als hij ergens in Azië of Zuid-Amerika zit, zullen zijn kiezers wel even geduld moeten hebben voor hij hun problemen mee oplost. Decroo noemt het Manifest van de denkgroep "In de Warande" een dwaasheid. Om te beginnen, zou ik wel eens willen weten of hij zelf het gelezen heeft. Het is een boek van 252 bladzijden vol opsommingen en tabellen, iets waar men niet zomaar even doorleest (ik heb het wel gedaan). In het interview is daarvan niets terug te vinden, wat betekent dat hij het waarschijnlijk niet gelezen heeft. De journalist die hem interviewt, Jan Segers, is té bekwaam om hem dat niet gevraagd te hebben. De reden waarom Decroo het Manifest een dwaasheid noemt, heeft dan ook alles te maken met het besluit van de denkgroep dat België in het belang van Vlamingen én Walen best gesplitst zou worden. Dat past natuurlijk niet in het denkbeeld van een Belgicist. Hij voegt daar trouwens bij, dat de Westhoek en zijn eigen streek van Brakel evenveel meeprofiteren van het Vlaamse geld als Luik en Henegouwen. Zoiets had hij beter niet gezegd. Ten eerste, geeft hij toe dat de Vlamingen wel degelijk het gelag betalen. Ten tweede is het een affront voor de Westhoek en Brakel vergeleken te worden met Henegouwen. Voor zijn eigen Brakel komt daar nog bij dat, áls dat zo zou zijn, hijzelf tekort is geschoten. Als hij, na al die jaren van 24 uurdienst voor zijn eigen kiezers, nog moet vaststellen dat zijn regio niet beter af is dan die van Charleroi, dan kan hij beter "zijn schup afkuisen", om het eens in zijn eigen kleurrijk taaltje te zeggen. Decroo vertelt in datzelfde interview ook nog dat hij na de volgende federale verkiezing een "tripartite" verwacht. Hijzelf gelooft dus ook niet meer in een liberale heropstanding, maar met een tripartite maak hij nog een kansje om op zijn postje te kunnen blijven zitten. Als hij echter Dedecker buiten zou smijten als die zijn boekje weer eens te buiten zou gaan (dat zegt hij ook), dan mag hij het in elk geval nu al vergeten.
De geschiedenis herhaalt zich: voor een zesde opeenvolgende keer haalt de regering Verhofstadt een wat men noemt "sluitende" begroting. Dat wil zeggen dat de uitgaven de inkomsten niet hebben overtroffen. Het heuglijke nieuws werd op een persconferentie gemeld door minister Reynders van Financiën en Freya Van den Bossche als minister van Begroting. Waarschijnlijk als repliek op de kritiek die laatstgenoemde de laatste tijd te slikken kreeg, ontving ze van haar collega een ruiker bloemen. Goed gewerkt dus, of niet? Deze eerste begroting door Van den Bossche was in grote mate nog steeds het werk van haar voorganger Vande Lanotte en daarmee zal ze het zelf wel eens zijn. Evenals de vorige begrotingen werd het laatste gat dichtgereden - om het in wielertermen te zeggen - door enkele eenmalige kunstgrepen, waaronder nog maar eens het overnemen van pensioenfondsen, dit keer van het Antwerpse Havenbedrijf en de NMBS. Samen de verkoop van eigendommen, die de Staat daarna terug huurt (meestal aan te hoge prijzen) vormt het overnemen van pensioenfondsen een last op lange termijn. De regering Verhofstadt kan op die manier wel een sluitende begroting voorleggen, de toekomstige regeringen worden met een structurele extra schuld opgezadeld waarover later nog wel enige woorden zullen vallen, zeker als Verhofstadts partij er dan niet meer bij zou zijn. Buiten het triomfantelijk aankondigen van de sluitende begroting heeft de regering dan nog iets voorgesteld dat het beter niet had gedaan. Ze beweert nl dat er slechts twee landen het in Europa beter hebben gedaan dan België (Finland en Spanje) en dat alle andere landen een begroting met een tekort hebben ingediend. Dat is maar een halve waarheid. Landen die binnen de tolerantiegrens zitten van de Maastricht norm (met een staatsschuld niet hoger dan 60% van het BNP), kunnen zich nl veroorloven een tekort te hebben. Wat men nu doet is appelen met citroenen vergelijken. Als men België met een ander land wil vergelijken, dan moet men dat doen met een land dat ongeveer een zelfde schuldmarge heeft. Met een staatsschuld die meer dan 30% hoger ligt dan de Maastricht norm, had België geen sluitende begroting moeten hebben, maar eentje met een overschot. Volgens de afspraken van Maastricht voldoet ons land immers nog altijd niet aan de normen om met de eurozone mee te doen. Een beetje meer bescheidenheid zou deze regering in het algemeen en bovenvernoemde ministers in het bijzonder dan ook niet misstaan.
Het blijft rommelen rond de minister van Begroting. Nu was er de (waarschijnlijk terechte) opmerking van Luc Cortebeeck van het ACV, die stelde dat de onderhandelingen over het Generatiepact pas goed begonnen te verlopen nadat Freya Van den Bossche met zwangerschapverlof was. Cortebeeck laat ook tussen de regels weten dat hij vindt dat de minister niet opgewassen is tegen haar taak. In de kranten wordt die reactie van Cortebeek maar half en half geappreciëerd: men vindt het niet "aardig" tegenover de moeder van Billie. Dat kan misschien zijn, maar moet men "aardig" zijn tegenover een minister omdat ze een knap snoetje heeft en nog vrij jong is? In de eerste plaats moet een minister zijn job aankunnen en dat is blijkbaar bij Van den Bossche niet het geval. De aanvallen op haar persoon "seksistisch" noemen, zoals peetvader Vande Lanotte stelt, is een beetje goedkoop. Ergens in het voorjaar van 2005 heb ik ergens een verhaal gelezen (in 't Pallieterke) dat een vorige kabinetchef die toen met pensioen ging, een francofoon nog wel dus zeker niet iemand die er electoraal voordeel bij had, van haar vertelde dat hij haar maar éénmaal over het departement gesproken had en dat zij voor de rest alles buiten hem om regelde. Dat "buiten hem om" was waarschijnlijk met Vande La, van wie heel wat mensen denken dat hij het is die nog steeds het departement van Begroting beheerst als een soort "souffleur" van achter de schermen. Dat zoiets kan gebeuren door iemand die ondertussen partijvoorzitter is geworden, is al even bedenkelijk. Als we even de vergelijking maken met Nederland, een land waarop Van den Bossche dacht eens ongezouten kritiek te mogen laten horen, dan stelt men vast dat de staatsschuld van dat land op 58% van het Bruto Nationaal Product ligt. In België ergens rond de 95%. Dat betekent dat Nederland zo'n tien jaar voorop loopt voor wat het afbetalen van de staatsschuld betreft. Die achterstand zal zeker niet goed worden gemaakt met een minister van Begroting die daar alleen maar zit omdat ze een mooi snoetje heeft, zeg maar louter als uithangbord en stemmenkanon voor haar partij. Daar kritiek op hebben heeft niets met seksisme te maken. Dezelfde kritiek hoort men ook t.o.v. bv Bert Anciaux, die ook alleen maar op een ministerpost zit omdat hij veel stemmen aanbrengt (op zijn eentje meer dan de rest van wat hij "zijn partij" noemt). Wat dacht je trouwens van de recente "outing" van Margriet Hermans over haar biseksualiteit, terwijl datzelfde mens op politiek vlak nog niets anders verwezenlijkt heeft dan van de ene partij naar de andere over te stappen (Idee 2000, Volksunie, Spirit, VLD)? Het wordt hoog tijd dat men in België (én in Vlaanderen) de verantwoordelijke functies geeft aan mensen die bekwaam zijn, ongeacht of ze al dan niet goed overkomen.
Aan de BRT, VRT, "één", of hoe het ook al geheten heeft of nog zal heten, heeft Vlaanderen nooit veel gehad. Zelfs veel vroeger, toen de omroep nog NIR heette, zong men op het wijsje dat het journaal aankondigde: "Alle leugens van eind en ver, hoort men op het NIR". De zender is steeds belgicistisch en anti-Vlaams geweest. Er werd dan ook heel wat verwacht van de VTM, de nieuwe, commerciële zender die eind van de jaren zeventig van vorige eeuw de toelating kreeg om te mogen uitzenden. In die periode waren er al heel wat Vlamingen die naar de Nederlandse zenders keken omdat ze de duiding van de officiële omroep kotsbeu waren. De promotor en geestelijke vader van de VTM was Jan Merckx, een overtuigde Vlaamse Antwerpenaar die o.m. 't Pallieterke van de ondergang had gered toen toenmalig hoofdredacteur en factotum Bruno Dewinter plots overleed. Jammer genoeg heeft ook Jan Merckx ook niet lang kunnen genieten van zijn geesteskind, want ook hij stierf voortijdig. Ik denk dat de man zich al ettelijke keren had moeten omdraaien in zijn graf als hij geweten had wat voor amateuristisch gedoe er via "zijn" zender zou worden uitgezonden en zeker wat voor lauwe Vlamingen er voor de programmering zouden zorgen. Op Vlaams gebied moet de VTM voor de VRT niet onderdoen, ze zendt praktisch hetzelfde nieuws uit, dag na dag. Het volstaat even te zappen tijdens de journaals (die dan nog meestal gelijktijdig worden uitgezonden) om te zien dat er van enige originaliteit geen sprake is. Wat het koningshuis betreft is de VTM zelfs nog erger dan de VRT Er mag in Laken geen wind gelaten worden of het komt bij VTM in het nieuws en wordt later nog eens uitvergroot in hun programma "Royalty", waarin hun slaafsheid t.o.v. de Coburgers van het scherm afdruipt. Persoonlijk zie ik bij VTM alleen af en toe enkele flarden van het nieuws, maar wel steeds het weerbericht. Dat is stukken beter opgebouwd dan dat van de meeste andere zenders en daarvoor verdient Eddy Demey (denk ik) een pluim. Diezelfde Demey heeft echter één gebrek: hij kan niet verbergen dat hij hij een linkse rakker is. Hij heeft het, vijftien jaar na datum, nog steeds over "de vroegere DDR" als hij over het oosten van Duitsland spreekt, of "de vroegere Sovjetunie", waarbij hij vergeet dat die ging van de Baltische Zee tot de Beringstraat en dus als plaatsbepaling nutteloos is. Als hij het over St. Petersburg heeft, voegt hij erbij: "het vroegere Leningrad", net alsof hij spijt heeft dat het allemaal veranderd is. Ook de naam Vlaanderen krijgt hij niet over zijn lippen; dat wordt steevast "laag- en midden België". Kijk: dat Demey daarover zijn eigen gedachten heeft, is zijn zaak. Dat er bij de verantwoordelijken van de zender niemand is, die daarover valt, zegt genoeg over die cafézender. Maar goed dat Arte er nog is, en CNN, en BBC World...
"La banlieu c'est dangereux" is de laatste slogan in Parijs geworden. Tijdens de eindejaarsfeesten was het weer prijs: 425 auto's werden er in brand gestoken. De Franse overheid minimaliseert die zaken zoveel mogelijk: het ging alleen maar om brandstichting, er waren geen rellen. Men had alleen maar 300 personen opgepakt... Ze zijn er wel mee daar in Frankrijk. Het land zit opgescheept met zo'n acht (!) miljoen al dan niet legale afstammelingen van Afrikanen van boven en onder de Sahara. Heel wat van die mensen, zeker zij die naar Frankrijk gevlucht zijn na de Algerijnse opstand, zijn goed geïntegreerd geraakt en voelen zich Fransen. Het probleem zit bij de vele jongeren van de tweede en derde generatie van wie later het land is binnen gekomen. Het is onzin te stellen dat men in die Parijse voorsteden geen voorzieningen voor hen getroffen heeft. Het feit alleen dat ze crèches, turnzalen en scholen konden vernietigen, bewijst dat die instellingen er wel degelijk waren. Ook nu, tijdens de eindejaarsfeesten, had men op verschillende plaatsen speciaal voor die jongeren feestjes ingericht. Het heeft niet mogen baten. Zo lang trouwens Chirac de scepter zwaait, zal er in Frankrijk niet veel veranderen. Na hem de zondvloed. Het wordt wachten op zijn opvolger die dit jaar zal verkozen worden. Heel wat Fransen tippen op Sarkozy, de huidige minister van Binnenlandse Zaken die tenminste zijn mening durft zeggen en misschien als president een andere koers zal varen. Tussen haakjes: wie in België daarover zijn mening zegt, zoals het Vlaams Belang, wordt daarvoor aangeklaagd voor racisme! Het gaat dus niet goed met Frankrijk en het zal er niet op beteren. Sinds de laatste uitbreiding van Europa en het verplaatsen van de Duitse hoofdstad van Bonn naar Berlijn, is het zwaartepunt van de Europese politiek langzaam maar zeker naar het oosten aan het verschuiven. De Duitse hoofdstad ligt nu dichter bij Warschau dan bij Parijs. Dat zal zijn gevolgen hebben. Frankrijk wordt daardoor een land aan de rand van de gemeenschap. Groot Brittannië is dat ook, maar is dat altijd geweest en gewend een eigen koers te varen. Frankrijk heeft in de Europese Gemeenschap steeds een bevoorrechte plaats ingenomen en die wordt nu stilletjesaan uitgehold. Het is al begonnen met de landbouw, die in Frankrijk altijd overgesubsidieerd was en stilaan die subsidies gaat kwijtspelen. Het is niet voor niets dat de Fransen tegen de Europese Grondwet hebben gestemd. De dag dat die er zou komen, zal het hek helemaal van de dam zijn. Gelukkig voor de Fransen, is dat nog niet voor morgen.
Zoals te verwachten was (ik had het in een van mijn vorige blogs al vermeld), is de klacht tegen het Vlaams Belang over het artikel in het joods-Amerikaans blad verzandt, om de eenvoudige reden dat het daarin niet verschenen was. De aanklagers waren zichzelf voorbijgelopen en hebben zich daarmee flink belachelijk gemaakt. Toch zijn het geen ezels, want zij stoten zich voor een tweede keer aan dezelfde steen. Ze zijn er nl bij uit gekomen dat op een uitgave van het Vlaams Belang een foto met brandende auto's stonden te zien met daarbij de vermelding "Stop Immigratie". Zoiets is voor die mensen genoeg om het Belang voor een tweede keer aan te klagen voor "racisme"! Kijk, dat francofone partijen zoiets doen is te begrijpen, niet goed te keuren want het betekent dat ze bijzonder kleingeestig zijn. Maar zij hebben in elk geval een doel: de Vlamingen verdelen. Dat daarbij echter een Vlaamse partij (nou,ja) als Spirit zijn steentje daartoe bijdraagt, is schandalig. Al bij al gaat het hier om een initiatief van politieke partijen om een andere partij via het Gerecht uit te schakelen. Net zoals Stalin dat indertijd deed met zijn tegenstanders. Een politiek proces dus, omdat ze die partij via de stembus niet kunnen verslaan.. De man achter de Spirit voorstellen is dat grote onbenul dat Geert Lambert heet, die grote kerel met zijn belachelijk plastic groen grootwarenhuisbrilletje. Dezelfde man die eerst toezegde mee te zullen stemmen om een referendum te vragen voor de Europese Grondwet en die daarna afhaakte, zodat dat referendum niet kon doorgaan. Toen werd hij teruggefloten door de SP.a aan wie hij en zijn medekornuiten van Spirit hun mandaat te danken hebben. Blijkbaar mag hij nu van datzelfde SP.a wél zijn gang gaan en dat is tweemaal dom, want áls dat verdict er ooit zou komen zal de SP.a meedelen in de klappen, zoals ze dat al eens gedaan heeft toen ze, samen met alle francofonen, de vreemdelingenstemwet goedkeurde. Als het verdict er komt, wat nog altijd onwaarschijnlijk is en het Vlaams Belang zou zijn dotatie kwijtspelen, dan zullen er een hele serie mensen, die nog niet voor Belang hebben gestemd dat nu wél doen. Filip Dewinter zegt zelf dat elke euro die men zijn partij zal afpakken goed zal zijn voor twee nieuwe stemmen. Misschien is dat overdreven, maar als de laatste peiling van "De Stemmenkampioen" enigszins klopt, zou 48% van het kiezerskorps voor het Belang kúnnen stemmen. Eén zaak is zeker: het zootje ongeregeld dat zich Spirit noemt, krijgt bij een volgende verkiezing gegarandeerd de klop die ze verdient. Met uitzondering van Bert Anciaux, die nu eenmaal zijn vaste fans heeft, zie ik geen enkele van die nitwits een zetel halen. Dat zal ook SP.a geen deugd doen.
Van een kennis, die het op zijn beurt hoorde van een Nederlandse VVD-er, vernam ik dat er serieuze onderhandelingen aan de gang zouden zijn tussen De Telegraaf (Holding) en Concentra (eigenaar van o.m. Het Belang van Limburg en de Gazet Van Antwerpen) om twee Nederlands Limburgse kranten over te nemen (nl. De Limburger en Het Limburgs Dagblad). Stevaert zou zijn gewicht als nieuwe gouverneur van Limburg in de schaal gegooid hebben om deze fusie hard te maken. De man heeft een dikke vinger in de pap in de Limburgse provincieraad en zou via deze weg ook rechtstreekse of onrechtstreeks financiële hulp kunnen bieden. Het is bekend dat hij zich ook al laten kennen heeft via FM Radio die nog niet zo lang geleden een (financieel) leuke opdracht in de wacht kon slepen betaald door de provincie Limburg. Het was die keer dus niet gratis! Door de fusie zouden Nederlands en Belgisch Limburg dichter bij elkaar komen, de natte droom van elke Limburger en zou Stevaert waarschijnlijk zijn socialistische vrienden van over de grens een steun in de rug geven. Het is al langer geweten dat Steve Stunt het ook over de grens beter wil weten dan de inboorlingen daar. Er zou trouwens nog een gegadigde zijn voor de overname van de Nederlandse dagbladen, nl een zekere Ier met de naam Montgomery. Die schijnt in Duitsland al enkele bladen te hebben overgenomen, waaronder de Berliner Zeitung en zinnens zijn zijn media-imperium op het continent verder uit te breiden. Hier houdt het hele zaak trouwens niet op, de vraag is dan: wat met de Gazet Van Antwerpen, die hierboven nergens vermeld wordt. Wel, het Frutje blijkt men liever kwijt dan rijk te zijn. Het schijnt dat de Gazet Van Janssens tegenwoordig serieuze verliezen lijdt. Eén scenario zou zijn dat men ze aan een redelijk prijsje af zou staan aan die Montgomery op voorwaarde dat deze" laatste zich terug zou trekkken uit het opbod voor de Nederlandse kranten. Het zal nog wel te vroeg zijn om hieruit al conclusies te trekken, maar als die Ier dat zou waarmaken, is er misschien weer kans dat de linkse invloed op de Antwerpse krant zal afnemen. Zonder de dekking van Stevaert in de rug zal Patje het waarschijnlijk ook niet lang meer uithouden.
In mijn artikel van gisteren over de middernachtsmispreek van kardinaal Daneels had ik nog geschreven dat ik even geschrokken was, want dat ik niet verwacht had dat de kardinaal zijn tanden durfde te laten zien. Wel, die durf heeft geen 48 uur stand gehouden. Na de kritiek van de linkse dokter Van Krunkelsven (ex-volksunie, ex-idee 2000), ex-spirit; nu VLD, maar met zijn hart bij Groen!) en Yacintha Derouck (ex-Agalev, nu SP.a, omgekocht door Steve Stunt) en van dokter Distelmans (What's in a name!) heeft de kardinaal via zijn woordvoerder laten weten dat hij het allemaal niet zo direct bedoelde en dat hij in feite over algemeenheden had gepraat. Alleen over de verdediging van de onmondigen, bij manier van spreken. De man heeft gewoon geen ruggengraat. Echte Belg. Geografische Vlaming. Draait mee met de heersende winden. De woordvoerder van de CD&V, de Heer Vandenberghe was veel moediger: die was akkoord met de middernachtmispreek en blijft ook nu bij zijn standpunt. Zo hoort dat. --- Ook in wat Daneels houding tegenover de Paus betreft, heeft hij een serieuze bocht genomen. Benedictus XVI is nu toch "ne goeie". Wat hij, Daneels, meteen na de Pausverkiezing in Rome allemaal aan de pers verteld had, was "iets" overdreven, verkeerd geïnterpreteerd enz... enz... (zie De Gucht). Volgens insiders papt hij nu aan met de nieuwe Paus omdat hij anders riskeert straks in België opgevolgd te worden door een echte katholiek, niet door een van zijn eigen poulains (of e.o.a. vriend van Rik Torfs, de paus van Leuven). Kardinaal Daneels is en blijft dus een "watje" zoals de Hollanders dat zeggen. Een man zonder weerstand. Geen haar op zijn tanden. Het hoofd van de lijdende Kerk in ons land, een Kerk waarmee weinigen zich kunnen vereenzelvigen. Zeker de Vlamingen niet, want als puntje bij paaltje komt, is Daneels de man van het Hof, een Belg, zoals de meeste van zijn voorgangers. En dan maar klagen dat de Kerk hier achteruit gaat.
Ik schrok er zelf van: kardinaal Daneels in de tegenaanval,tegen de uitbreiding van de euthanasieregels in België. Wat de kardinaal tijdens de Kerstmiddernachtmis gezegd heeft is niet meer dan normaal in zijn functie. Ook al is euthanasie in dit land bij wet toegestaan onder zekere voorwaarden, de Kerk is en blijft het daarmee niet eens. Wat kardinaal Daneels deed was dan niet meer dan zijn plicht. Dat ik ervan geschrokken ben is, omdat we van die man niet gewend zijn dat hij zijn tanden heeft laten zien. Al te dikwijls heeft hij zijn tong ingeslikt als van hem verwacht werd dat hij zou protesteren. Nu heeft hij dat eindelijk toch eens een keer gedaan. Het feit dat een "watje" zoals Daneels nu eindelijk zijn Kerk ter hulp schiet is een zoveelste bewijs dat er in dit land e.e.a. grondig fout loopt. Dat was zo al bij de discussie over abortus en dat was ook zo bij eerst het holebi-huwelijk en daarna de holebi-adoptie. Het probleem met dergelijke etische zaken is nl dat er in België weinig of geen controle is op de wetten die er gestemd worden. Toen de abortuswet gestemd werd, was voorzien dat een speciale commissie de naleving op die wet zou controleren en er verslag over uitbrengen. Daar heeft men later zo goed als niets meer over gehoord. Zelfs al zouden de voorstanders van een uitbreiding van de euthanasiewet dit nu weer beloven, is dat geen enkele garantie dat het ook gebeurt. Om te beginnen worden er in dit land nieuwe wetten gemaakt aan de lopende band. Iedere minister of parlementariër wil zelf ook eens een wet maken en daar we honderden van die tiepen hier hebben rondlopen kan het niet gek genoeg zijn of men komt de meeste gekke voorstellen tegen, die dan later nog wet worden. Eens dat ze wet zijn moet ze nog worden uitgevoerd en toegepast en daar knijpt meestal het schoentje. Dat zoiets gebeurt met de hoogte van bermen en de lengte van bromfietsen, tot daar toe, maar euthanasie is iets anders. Volgens de steeds nageleefde deontologie zou feitelijk geen enkele geneesheer die mogen toepassen (De wet van Hypocrates), maar wie zeurt daar nog over? Het is nu stilaan de wet van H.W.E. aan het worden ("hupsakee, weg ermee!).
De hulporganisatie "Mensenbroeders" is failliet verklaard als gevolg van gesjoemel met de boekhouding. Er zou een "gat" zijn van zo'n 174.000 euro. Het is de eerste keer dat een Belgische ngo (niet governatieve organisatie) failliet gaat. Het ministerie van ontwikkelingshulp en de overkoepelende organisatie 11.11.11 zouden nu een onderzoek instellen bij alle hulporganisaties. Dat is zeker niet te laat. Volgens commentaar die ikzelf op de radio heb gehoord, kwam slechts 25% van het gestorte geld ter plaatse bij de hulpbehoevenden. Het kan nog erger. Ergens in het voorjaar stond er een artikel in de Italiaanse krant "La Repubblica" over een Nigeriaanse Nobelprijswinnaar. Ik ben de man zijn (moeilijke) naam vergeten, maar er zullen in Nigeria wel (nog) niet veel nobelprijswinnars zijn. Wel, die man had zelf de moeite gedaan enkele acties van hulporganisaties aan zijn land na te trekken en kwam tot het ontluisterend resultaat dat slechts 10% van de toegezegde bedragen tenslotte bij de hulpbehoevenden kwam... Ik neem aan dat de meeste van onze organisaties wel zuiverder op de graat zullen zijn, maar om te voorkomen dat er na dit faillissement teveel vragen zullen gesteld worden, doen ze er zelf best aan hun eigen organisatie eens door te lichten. Het zou allemaal wel wat transparanter kunnen. Hoeveel hebben ze voor een bepaalde actie gekregen, hoeveel onkosten hebben ze gemaakt en hoeveel is er ter plaatse aangekomen. Zo moeilijk moet dat allemaal niet zijn. Dat geldt trouwens, volgens mij, ook voor 11.11.11 zelf. Eén jaar na de tsunami ramp blijken er nog meer dan 40 miljoen euro hier bij ons op de bank te staan. Waarom zijn die niet gestort, hoeveel interest wordt daar op verdiend. Naar waar gaat die interest. Allemaal vragen waarop de man in de straat het raden naar heeft. Het wordt nu wachten op een antwoord...
Op 18.11.05 schreef ik een blog met als titel: "Een regering van klungelaars", waarin ik stelde, dat de regering Verhofstadt niet alleen de meest anti-Christelijke en anti-Vlaamse is die we ooit gehad hebben, maar ook de minst bekwame. Nadat de denkgroep "In de Warande" gesteld had, dat dit land niet (meer) werkt, wordt dezelfde stelling nu verkondigd door niemand minder dan Rudi Thomaes, de topman van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO), niet de eerste de beste dus. Het VBO is trouwens eerder Belgicistisch dan Vlaams. Als er nu ook uit die hoek kritiek komt, wil dat wel wat zeggen. Thomaes stelt dat er veel te weinig wordt gedaan om onze economie te laten groeien. "Wie stil staat, is verloren" is een oude slogan die al door velen gebruikt en misbruikt is, maar nog steeds telt. Thomaes weet waarover hij spreekt. Hij was nl tot de bevinding gekomen dat hij nergens aan cijfers en vergelijkend materiaal kon komen over de werking van de overheid. Ten langen laatste heeft hij zelf een consultant op de zaak moeten zetten om uit te vinden hoe onze overheid presteert op het vlak van financiën, justitie, politie en andere departementen. De uitslag van dit onderzoek wees uit, dat de Staat feitelijk 2,6 procent teveel uitgeeft. In geld omgerekend zijn dat liefst 7 tot 8 miljard euro. Een uitgebreid verslag van die consultant heb ik tot nu niet kunnen inzien, hopelijk komt dat nog. Ik vraag me nl af, of Thomaes daarin ook de totaal overbodige instanties heeft meegerekend, zoals bv de senaat en de provincieraden. Men heeft nl regelmatig nogal wat kritiek op het bestaan van de 6 regeringen, de 7 parlementen, de 55 ministers en de meer dan 600 parlementariërs, maar vergeet daarbij dat daar nog eens de tegenwoordig totaal nutteloze provincieraadsleden bijkomen, die het land hopen geld kosten. De vraag is nu maar, of men naar de heer Thomaes zal luisteren. Hopelijk overkomt hem niet hetzelfde wat Herman De Bode, lid van "In de Warande" bij McKinsey overkomen is en dat ook Thomaes straks een "stap" zal moeten terugzetten. Daarmee lost men echter de werkelijke problemen van dit land niet op.
Freddy Thielemans, burgemeester van Brussel, moet binnenkort onder het mes en zal dan tijdelijk niet meer te beschikking staan, zoals dat heet. Hij wordt, tijdelijk, vervangen door de schepen van openbaar onderwijs en jeugd, een zekere Faouzia Hariche. Zoals de naam al laat vermoeden gaat het hier om een Magrebijnse van Algerijnse oorsprong die vanaf haar zevende jaar in België woont. Het moest er ooit van komen dat een Arabier (m/v) ooit burgemeester ging worden in een van onze steden. Er waren, vooral in het Brusselse, al enkele schepenen die, meestal via de SP.a, in de politiek waren binnengehaald. In bepaalde deelgemeenten van het zgz Brussels Gewest zijn er trouwens tot 40% allochtonen, meestal Turken en Noord-Afrikanen, maar op sommige plaatsen ook (ex) Kongolezen. Zoals ik reeds vroeger stelde, hebben studies in de U.S.A. al in de jaren tachtig van de vorige eeuw uitgewezen, dat een minderheid zich aanpast zolang zij niet meer dan 8 procent van de bevolking bedraagt. In Brussel zitten we daar ruim boven en is dus de kans zeer groot dat de allochtonen zich niet aanpassen en, integendeel, eisen dat wij ons aanpassen. Nu mag die mevrouw Hariche een gematigde Arabische zijn, niet garandeert ons dat er vroeg of laat in het Brusselse geen soort extremist zoals die nieuwe president van Iran aan de macht komt, met alle gevolgen vandien. Die Faouzia Hariche zal wel geïntegreerd zijn. Ze heeft Romaanse filologie gestudeerd aan de ULB en zal dus in principe haar taak wel aankunnen. Er is slechts één probleem: ze spreekt Arabisch en Frans, maar geen Nederlands en dat is in strijd met de taalwet. De Brusselse afdeling van de N-VA gaat dan ook een klacht tegen haar neerleggen bij de vaste comissie voor taaltoezicht. Een stad met internationale allures als Brussel, tevens hoofdstad van een drietalig land (vergeten we de Oostkantons niet), kan het zich niet veroorloven een burgemeester te hebben die de taal van de meerderheid in dit land niet spreekt. Als mevrouw Hariche al zo lang in ons land woont, zal ze ook wel weten wat er zich hier allemaal afspeelt. Ze heeft zich blijkbaar alleen maar aangepast aan de francofonie.
Al die verkiezingen tot grootste van dit en van dat, heb ik steeds maar niks gevonden. Zeker wat België betreft, was het in feite meestal nonsens. België bestaat pas sinds 1830 en al wie daarvoor geleefd heeft was geen Belg, maar een Vlaming, een Waal, een Zuid-Nederlander, een Luikenaar en ga zo maar verder. Toch was ik tenslotte gecharmeerd door de keuze die Vlaanderen gemaakt heeft: pater Damiaan. Ondanks protest van enkele papenvreters en simpele zielen (die liever een coureur hadden gekozen...), is Damiaan een voorbeeld, niet alleen voor Vlaanderen, maar voor de hele mensheid. De man cijferde zichzelf weg en gaf zijn leven voor zijn ideaal: mensen helpen die door iedereen verstoten waren. Kan het mooier? België zou echter België niet zijn, het onnatuurlijke land dat er gekomen is omdat de landen rondom ons niet wisten wat ermee aan te vangen. In dat België moet ge dan ook een Vlaamse grootste Belg hebben en een francofone grootste Belg. Misschien komt er later nog een Duitstalige grootste Belg bij en dan nog een grootste Brusselaar (wie klopt Manneke Pis?). Francofoon België heeft dus ook zijn grootste Belg gekozen en dat is ... Jacques Brel geworden! Een liedjeszanger die bij ons o.m. bekend werd door een schamplied te maken over de Vlaamse moeders die (toen) volgens hem kweekten als konijnen. Evenals pater Damiaan is Brel niet oud geworden, maar hij is zeker niet gestorven voor iets, eerder tegen zijn zin. Met de verkiezing van Brel en Damiaan is nog maar eens gebleken wat voor afgrond er gaapt tussen Vlaanderen en Wallonië. Dat werd trouwens ook weer duidelijk uit de laatste opiniepeiling (die van Het Laatste Nieuws, de Libre Belgique en VTM). Daar waar in Vlaanderen de hele heisa rond het generatiepact zo goed als brokken maakte, kreeg de P.S. in Wallonië een flinke tik en verloor de partij van Di Rupo lifst 4%. Betekenisvol was ook de stijging met 10% van het rechtse Front National, dat stilaan de rol van het Vlaams Belang in Vlaanderen aan het kopieëren is en de Walen eindelijk een meer reële kans geeft om een proteststem uit te brengen. Vergeten we niet dat het FN in Wallonië het moet doen met grotendeels onbekende namen, zonder enige BW's (bekende Walen). Di Rupo had zich zijn voorzitterschap wellicht heel anders voorgesteld.
