Met de steun van de PS en de groenen – met een wisselmeerderheid, dus - heeft de regering Michel Light (MR, CD&V & Open VLD) in de Kamercommissie Bedrijfsleven vorige week het steunmechanisme goedgekeurd voor de nog te bouwen gascentrales, die straks - na 2025 - de kerncentrales zullen moeten vervangen als die gesloten zouden worden, zoals beslist door de paarsgroene regering Verhofstadt. De kosten worden geschat op 9 miljard euro, maar daarvan vindt men in de voorlopige goedkeuring niets terug. Dat zou pas gebeuren na het bekendmaken van het Koninklijk besluit ter zake. Vergeten we daarbij niet dat die nieuwe gascentrales extra CO2 zullen uitstoten, iets wat kerncentrales niet doen. En dat de volgende federale regering, als die er ooit komt, moet beginnen met een gat te dichten van meer dan zeven miljard euro in de begroting, die er in 2024 zelfs twaalf kunnen worden, mocht men er niets aan doen. Dat dus bovenop de negen miljard voor de gascentrales. Hopelijk vindt men daartegen een ezel die geld schijt, want anders zal Honoré Gepluimd, U en ik dus, het uiteindelijk voelen bij het betalen van de belastingen.
Daar houdt het trouwens niet bij op. Brussels minister van Werk, Didier Gosuin, heeft nu al laten weten dat de financieringswet bij het Brusselse waterhoofd een gat van een kwart miljard euro vertoont. Die wet dateert nog van de zesde (en voorlopig laatste) staatshervorming van tijdens regering van Di Pippo, waarbij er vanaf 2020 een rem zou staan op de transfers van noord naar zuid. Voor alle duidelijkheid: rem, geen afschaffing. Voor wie dat wil geloven. Feit is dat die laatste staatshervorming er gekomen is, omdat ook toen Brussel geld tekort had en de stad krijgt sindsdien een half miljard euro extra, jaarlijks!
En dan zou men nog rekening moeten houden met de diverse eisen vanuit de klimaatverdwazing, waar groenen en socialisten mee naar de verkiezingen trekken.
Het wordt een beetje afgezaagd, maar de beste oplossing om van dit land een normaal land te maken, is dat er na 26 mei geen federale regering meer zou kunnen gevormd worden en dat de nieuwe Vlaamse en Waalse deelregeringen, die hopelijk nog wel normaal zullen functioneren, de teugels in handen nemen en beslissen wat ze verder nog samen gaan doen en wat niet. Brussel zou daarbij van Vlaanderen het voorstel kunnen krijgen om samen een soort confederatie te vormen, waarbij in Vlaanderen Nederlands de enige officiële taal blijft en Brussel meertalig met het Nederlands als volwaardige gelijke taal aan de anderen. Vlaanderen is nl het enige gewest dat Brussel mee kan onderhouden. Wallonië is amper in staat zichzelf te bedruipen. Misschien moeten ze de Oostkantons dan wel teruggeven (of verkopen!) aan Duitsland. Vlaanderen heeft daar geen zaken meer mee sinds die Oostkantonners ons in de steek hebben gelaten bij de crisis om de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde.
Het lijkt er steeds meer op dat in Brussel de straat regeert.
Zondag was er een betoging tegen het racisme, georganiseerd door het burgerplatform van Hart tegen Hard, gesteund door de vakbonden en enkele moslimorganisaties. Ze protesteerden o.m. tegen de aanslagen in Christchurch, wat mag, maar ik herinner me niet dat ze dat vroeger ook ooit zouden gedaan hebben toen de daders moslims waren (en die nemen 90% van dat soort aanslagen voor hun rekening).
---
Dezelfde dag begon er ook een betoging van de klimaatspijbelaars en sympathisanten. Die vertegenwoordigden zgz 70 organisaties, maar brachten slechts een paar honderd betogers op de been. Ze bezetten een deel van de Wetstraat en zijn zinnens daar in de buurt te blijven tot dinsdagmorgen, wanneer in het federaal parlement de door de linkse oppositie en alle Franstalige partijen vooropgestelde wijzigingen aan de door hen geëiste klimaatwet opnieuw besproken wordt. Dit ondanks het feit dat de Raad van State dat voorstel heeft afgekeurd. Maar, niet treuren, het kan – volgens de klimaatfundi’s - worden opgelost door de Grondwet te veranderen. Dat kan echter alleen als men 2/3 van de stemmen krijgt, iets dat voorlopig niet zal lukken zolang N-VA, VB, CD&V, Open VLD en zelfs MR tegen stemmen. Hopelijk zal dat ook gebeuren.
Wat bij deze acties vooral stoort is dat dat volkje ostentatief doet alsof het de wijsheid in pacht heeft en het niet meer dan normaal vindt dat de anderen maar moeten doen wat zij denken en zeggen. ‘Verander de Grondwet’, ‘Druk maar geld bij’ en nog van dat moois. Terwijl ze ondertussen vinden dat zij de orde mogen blijven verstoren, uit de school wegblijven en het hoge woord voeren. Als dit hautain gedrag nog wat blijft duren zou het voor die klimaatspijbelaars op 26 mei wel eens een bitter ontwaken kunnen worden.
---
En dan nog dit:
Nog op zondag waarschuwde onze nationale Charel op een congres van het MR voor een mogelijke regering PS/N-VA na 26 mei. Op een gegeven ogenblik noemde hij die combinatie ‘nationalistes et socialistes’, maar hij zei het zo snel dat het klonk als ‘nationalsocialistes'. Nazi’s, dus. Wat gaan we in deze campagne nog te horen krijgen?
In de zomer van 2017 slaagde Benoît Lutgen, toenmalig voorzitter van CdH, erin de Waalse socialisten uit de Waalse gewestregering te stoten en een regionale ploeg samen te stellen met de liberalen van het MR. Veel overschot had de nieuwe deelregering niet (1 zetel) en nu blijkt dat ze haar meerderheid kwijt is, net zoals dat met die andere liberale premier in de federale regering gebeurd is. Een blauwe volksvertegenwoordigster, een zekere Patricia Potigny, blijkt nl te zijn overgelopen naar de ‘Liste Destexhe’, de pas gevormde scheurpartij van Alain Destecxhe, de vroegere topman van Artsen zonder Grenzen, zoals ik reeds vermeldde in mijn blog van 9 dezer (‘Charel in blessuretijd’). Tot overmaat van ramp is ook de Waalse CdH-fractieleider, een zekere Dimitry Fourny, in beschuldiging gesteld voor fraude tijdens de gemeentelijke verkiezingen van vorig jaar in Neufchâteau, waar hij burgemeester is. Twee stemmingen, over de hervorming van de social profit en de provincies hadden misschien nog kunnen worden goedgekeurd, maar – tot overmaat van ramp – bleek de nieuwe voorzitter van CdH, Maxime Prévot, ook niet aanwezig. Mijnheer was op vakantie naar Lapland!
Het gevolg van al die miserie is wel dat de Waalse deelregering, net als de federale, voorlopig geen meerderheid meer heeft en niet veel meer kan uitspoken. Kan onze Charel nog e.e.a. geregeld krijgen mits de goodwill van de N-VA, dan moet de nieuwe Waalse minister-president Willy Borsus helemaal niet rekenen op enige steun vanwege de PS van Di Rupo. Met een linkerzijde die in Wallonië steeds meer terrein lijkt te winnen, heeft de MR straks bijna een mirakel nodig om er nog bij te zijn en wordt de mogelijkheid dat men na 26 mei er helemaal niet meer in zal slagen een federale Belgische regering te vormen steeds reëler. Iets waar wij, Vlamingen, niet rouwig over moeten doen. Zonder het vooruitzicht op nieuwe grondwetherziening noch staatshervorming blijft het misschien een enige kans om in dit land toch nog iets veranderd te krijgen.
De winst van het Forum voor Democratie (FvD) is een flinke streep door de rekening van de wereldverbeteraars en dat niet alleen in Nederland. Komt daar voor de klimaatspijbelaars in ons land nog bij dat de donderdagmarsen van de voorbije week maar magere beestjes waren: een duizendtal in Luik (waar men er later mee begonnen was), amper 500 in Brussel en slechts 200 in Antwerpen. Het zal zware kost worden dit nog 9 weken vol te blijven houden. De tegenstanders, waarbij ik me reken, hebben geluk dat die klimaatspijbelaars er zo vroeg mee begonnen zijn. Mochten ze dat bv pas vanaf nu gedaan hebben, was het gevaar van een beïnvloeding bij de volgende verkiezingen veel groter geweest. Niet dat de meeste mensen niet akkoord zouden zijn met hun argumenten, wel met de simplistische en contraproductieve manier van aanpakken (het spijbelen) en de al even simpele kinderlijke zwart-wit oplossingen die ze voorstellen om de problemen aan te pakken (geld bijdrukken bv*). Groenlinks heeft in Nederland nog wat kunnen profiteren van het momentum, over negen weken zou dat ook daar veel minder geweest zijn.
De steile opmars van het Nederlandse FvD heeft in elk geval aangetoond dat niet alleen de Groenen van deze situatie zullen profiteren. De kans is zelfs groot dat de mensen die het beu zijn – om welke reden ook – anders zullen gaan stemmen en dat het straks de traditionele partijen zullen zijn die het gelag zullen betalen, ook bij ons.
* Een uitspraak van klimaatmiepie Anuna (’t is maar papier’), die echter ook werd gedaan door de dikbetaalde groene Europarlementariër Bart Staes (ex-Volksunie)…
De provinciale verkiezingen in Nederland zijn uitgegroeid tot een verrassing van formaat. Groenlinks, dat de klimaattateraars achterna loopt, ging vooruit zoals voorspeld. Maar de grote overwinnaar was Forum voor Democratie (FvD), een nieuwe partij, die nog maar drie jaar bestaat, die er nu in slaagde de meeste zetels te halen (13, één meer dat de VVD, de partij van Rutte) en alvast op dit niveau de grootste van het land is geworden. Doet denken aan Pim Fortuyn. Stichter en sterke man van het FvD, is Thierry Baudet, een 36-jarige academicus (Rechten & Geschiedenis), eco-realist en eurocriticus, die het niet eens is met de huidige politiek m.b.t. klimaat en immigratie, waarbij hij o.m. wil dat Nederland zich terug trekt uit het pact van Marrakech. Daar werd in Nederland al eens mee gelachen, maar straks zou het best kunnen dat men daarmee rekening zal moeten houden. De provinciale verkiezingen zijn daar nl veel belangrijker dan bij ons, omdat de verkozenen straks de leden van de Nederlandse Eerste Kamer kiezen, de tegenhanger van onze Senaat, die in Nederland – in tegenstelling tot bij ons – nog iets betekent. Door de nederlaag van de regeringspartijen hebben die voortaan ook geen meerderheid meer en ze zijn nu al met z’n vieren (VVD, CDA, D66 en ChristenUnie), een Nederlands record. De Standaard maakte daaruit al meteen op, dat de regering Rutte III naar links zal opschuiven, omdat de krant ervan uitgaat dat ze zal rekenen op gedoogsteun van Groenlinks. Dat behoort inderdaad tot de mogelijkheden, maar zou een extra stommiteit zijn, want dat zou er in Nederland gegarandeerd toe kunnen leiden, dat de huidige regeringspartijen bij een volgende verkiezing (op 26 mei voor Europa) nog meer klop zouden kunnen krijgen en de rechtse partijen in hun kaart spelen.
Net als België heeft nu ook Nederland dus twee uitgesproken rechtse partijen en dit zonder een achterhaald en achterlijk cordon sanitaire, zoals bij ons. Het wordt afwachten hoe die twee straks met elkaar zullen omgaan. Ik hoop dat het een positief verhaal wordt, zodat ook bij ons sommige politici zullen inzien hoe er wél kan worden samengewerkt. Het zou straks wel eens van pas kunnen komen.
Ondertussen zit Rutte, waarvan gezegd wordt dat hij Europese ambities heeft; wel met een flinke kater. Niet alleen verloor zijn coalitie zeven zetels en haar meerderheid, hijzelf – Rutte – ging ook nog eens pijnlijk onderuit, toen hij – net vóór de verkiezingen – in een Tv-debat een black-out kreeg en aan zijn woordvoerster moest vragen waar hij mee bezig was…
Men herinnert het zich nog wel, heel de affaire met het Eurostadion op die parking van de Heizel. Het stadion moest en zou er komen en het Koning Boudewijnstadion, dat met de helft van de kosten kon gerenoveerd worden, waarbij dan ook de Memorial Van Damme, die al aan zijn 43ste jaar toe is, van de ondergang gered kon worden, nee, dat kon niet.
Het plan van het Eurostadion is ondertussen een roemloze dood gestorven en nu blijkt dat men het Koning Boudewijnstadion wél zal kunnen renoveren. Er is een akkoord tussen de Belgische voetbalbond en de organisatie van de Memorial en, als alles wat mee zit (men verwacht ook een financiële tussenkomst van de regio’s), zal het tegen 2022 klaar zijn. Om de pil voor de belgicisten enigszins te vergulden, zal men het vernieuwde stadion waarschijnlijk ‘The Golden Generation Arena’ of iets in die aard gaan noemen. Op die manier blijft het daar op de Heizel, tenminste voor wat het stadion betreft, business as usual en moet er niet meer gevreesd worden voor een extra verkeersinfarct en alles wat daarmee te maken kan hebben. Om nog te zwijgen van de kans op een verdere verfransing in de Rand, die nu een stuk minder dreigend zou kunnen zijn.
---
En dan nog dit:
Het blijkt dat er vorig jaar, voor de eerste keer in de laatste vijf jaar, weer meer CO2 gemeten werd in België. Het was trouwens een algemene trend in Europa, maar dit land had wel bijna het dubbele van het Europees gemiddelde. De hoofdreden voor deze wending is, dat door het negatieve beeld dat van de dieselauto’s wordt opgehangen, de verkoop van benzinewagens fors is toegenomen en er steeds meer SUV’s verkocht worden, die meer verbruiken (en dan maar spreken van crisis!). Benzinewagens stoten dan wel minder fijn stof uit, maar meer CO2.
En dat is maar een voorsmaakje van wat er te gebeuren zou komen te staan, mocht men de kerncentrales vroegtijdig stil leggen. Centrales die, nota bene, helemaal géén CO2 uitstoten, terwijl bijna alle andere vormen van energieproductie dat wél doen.
Het worden moeilijke tijden voor de klimaatfanatici.
Maandagmorgen heeft een gevaarlijke cocktail van klimaatactivisten én gele hesjes (dezelfde die Schauwvliegje weg terroriseerden met een tsunami aan sms’jes) een ander thema gevonden en blokkeerden ze alle ingangen van het BPN Paribas Fortis’ Investeringskantoor in Brussel, zodat het personeel niet binnen kon. Reden, volgens de wereldverbeteraars, zou zijn dat die bank o.m. zaken zou financieren i.v.m. het delven en verhandelen van fossiele brandstoffen. Dat geld willen ze anders aangewend zien (en nog liefst in de eigen activiteiten cq zakken!).
Bij de 230 gele hesjes die zondag in Parijs werden aangehouden na de vernielingen en brandstichtingen op de Champs Élysées, waren er ook 7 Belgen. Die verveelden zich hier waarschijnlijk.
In DS weekblad, dat bij de zaterdageditie van De Standaard steekt, stond een interessant interview met een zekere Paul Bruckner, een Franse filosoof van Duitse afkomst en eco-realist. Die zegt o.m. over die gele hesjes dat men zowel links als rechts kan zijn om geel hesje te worden. Het is een algemene noemer geworden van ontevreden eigen mensen, die het beu zijn als tweederangsburgers te worden behandeld. Westerlingen, aldus Bruckner, lijden tegenwoordig aan zelfhaat. Linkse intellectuelen excuseren zich voor wie ze zijn en verschonen de islam in zijn aberraties. Links is failliet omdat het zijn vijanden wellustig vrije baan heeft gegeven. Het verkoos de bobos en de buitenwijken. De blanke en arme Franse arbeidersklasse van het platteland werd vergeten. Het geweld van de gele hesjes is geen nieuw Frans fenomeen. Ze zijn alleen slimmer geworden. I.pl.v. de eigen buitenwijken te vernielen, zoals al een paar keer gebeurd is, komen ze nu het centrum van Parijs kapot maken. Hopelijk hebben Macron en zijn République en Marche het begrepen.
Bart De Wever is niet de enige die op de man speelt in deze lange verkiezingscampagne. De meeste politiekers bezondigen er zich wel eens aan. Denk maar aan de herhaalde beschuldigingen van Maggie De Block i.v.m. de door Theo Francken toegekende humanitaire visa aan Oosterse Christenen. In principe kan ze wel ergens gelijk hebben, maar om het fijne ervan te weten, zou ze best even het besluit van gerechtelijk onderzoek ter zake afwachten alvorens haar opvolger en voorganger als staatssecretaris voor Asiel en Migratie te beschuldigen van alle zonden van de wereld. Francken is er wel degelijk te ver in gegaan om die Kucam te vertrouwen, maar van Christenen, ook al komen die uit het Midden-Oosten, verwacht men dergelijke zaken niet (als ze bevestigd worden). Komt daar nog bij dat humanitaire visa maar geldig zijn voor één jaar en men pas daarna kan bevestigen of er al dan niet misbruik van gemaakt is. Wat De Block nu doet past alleen maar in haar verkiezingscampagne.
In het vooruitzicht van die verkiezingen van 26 mei is Big Maggie trouwens al een tijdje bezig Sinterklaas te spelen in de Gezondheidszorg. Haar laatste wapenfeit daarin – nota bene: een voorstel van de PS - is het gratis maken van de morning-afterpil en dit voor alle vrouwen. Het lijkt iets geweldig, maar zal de staat een kleine zes miljoen euro kosten en zou als pervers gevolg kunnen hebben dat heel wat vrouwen die niet in verwachting willen geraken, straks ook geen condoom meer zullen denken nodig te hebben. Het gevolg daarvan zou dan wel eens kunnen zijn dat men met meer seksueel overdraagbare aandoeningen zal moeten rekening houden. Zo komt men van de regen in de drop en dat allemaal voor enkele stemmen meer…
Dat de huidige lange verkiezingscampagne in eigen land vuil zou verlopen, heb ik al eens ergens geschreven. Dat de meester strateeg Bart De Wever daarin een serieuze steek zou laten vallen, had ik niet verwacht. Historicus De Wever blijkt zo bezeten door het Romeinse Rijk, dat hij de verleiding niet kon weerstaan om met een vergelijking zijn geliefkoosde vijand, Kris Peeters, eens flink na te trappen. Dat gebeurde in het Alloo programma op de VTM, toen Bart vertelde dat alles eindig is, ook het lot van een politieker. Hij verwees daarbij naar wat gebeurde met Romeinse machthebbers die hun tijd gehad hadden en werden aangeraden hun bad thuis te laten vollopen en hun aderen te openen!
Nu is Kris Peeters niet precies mijn geliefkoosde politicus. De man heeft zichzelf en zijn partij, maar ook Vlaanderen, meer kwaad dan goed gedaan. Ergens zijn er echter grenzen. Er komt trouwens nog bij dat Peeters feitelijk wordt afgevoerd naar Europa, iets wat huidig Vlaams minister-president Bourgeois ook te wachten staat, terwijl dezelfde De Wever kandidaat is om zijn partijgenoot in Vlaanderen op te volgen.
‘Dura politica sed politica’ om het eens bij het thema te blijven met een variant op een bekend Latijns gezegde.
---------
En dan nog dit:
Jane Goodall, nu bijna 85, maar wereldberoemd geworden door haar werk met chimpansees in Tanzania, was vorige week vrijdag toevallig in Brussel om de zaak van de Belgische tak van haar Jane Goodall Institute te promoten. Ze maakte van de gelegenheid gebruik zich lovend uit te laten over de klimaatstaking die die dag in Brussel aan de gang was en zei de jonge klimaatactivisten best te begrijpen. Dat zal wel niet zo moeilijk zijn voor iemand die 40 jaar bekommerd was voor de apen en nu dus ook voor de snotapen…
Na de moordaanslagen in het Nieuw-Zeelandse Christchurch werd deze gruwelijke misdaad in onze media in de eerste plaats vergeleken met de moordpartij die de Noor Anders Brevik acht jaar geleden aanrichtte op een eiland in de buurt van Oslo. Dat klopt niet helemaal. In Noorwegen ging het tussen westerlingen onderling (links tegen rechts), In Nieuw-Zeeland zijn de aanslagen eigenlijk meer te vergelijken met de ontelbare moslim slachtingen die we de laatste 20 jaar gekend hebben en die voor 90% door moslims tegen westerlingen gepleegd werden. Alleen was het in Christchurch juist andersom: een westerling is daar de dader en de slachtoffers zijn moslims. Niet dat het niet even gruwelijk is, maar het was toch even zoeken naar enige vergelijking met de andere aanslagen. Ik vond ze zowaar in De Standaard van het weekeinde. Onderaan links op bladzijde 2 stond letterlijk: ‘Islam oogst wat ze gezaaid heeft’. Een waarheid als een koe, maar men moest ze wel gaan zoeken in een spotprent…
---
Een beetje belachelijk was trouwens de houding van de Nieuw-Zeelandse eerste minister, een dame, die het nodig vond haar commentaar te geven met een hoofddoek op. Gaat ze straks een keppeltje opzetten als er iets tegen de joden gebeurt? Asjeblieft, blijf jezelf!.
Het was gisteren weer zover: een zoveelste mars voor het klimaat, deze keer over de hele wereld (‘min of meer, mijnheer pastoor’). Officieel heette het gisteren trouwens een staking, geen mars. Om dat enigszins te kunnen verrechtvaardigen, namen er drie onderafdelingen van het ABVV aan deel. Van een echte staking heeft echter niemand ergens iets gemerkt.
Wat mij in deze zaak vooral stoort is, dat sommige scholen hun leerlingen hier en daar verplichten om mee te doen, die anders daarvoor berispt en/of bestraft kunnen worden. Een omgekeerde wereld, zeg maar. Een onderwijzer die daarover ondervraagd werd in het VRT-journaal van donderdagavond, beweerde dat het niets met politiek te maken heeft. Hopelijk bekijkt de man eens de beelden van de diverse optochten, waarop men op regelmatige basis de politici oproept er iets aan te doen. En dat zou dan geen politiek zijn.
Al Gore voorspelde al in 2006 dat het vijf vóór twaalf was om het klimaat te redden en dat we er nog 10 jaar de tijd voor hadden. Doemdenkers van dat soort heeft men in elke eeuw al gehad en toch is de wereld blijven draaien. In de middeleeuwen heeft men een paar eeuwen uitzonderlijk hoge temperaturen gekend, maar daarover wordt wijselijk gezwegen.
Landjes zoals België kunnen het klimaat niet redden, voor zover dat al nodig mocht zijn. Zelfs Europa alleen kan dat niet. Grote landen als China, India e.d. kunnen dat wel, maar die doen er zo goed als niks aan. De Chinese CO2 uitstoot per persoon heeft reeds het Belgisch niveau bereikt, maar die zijn daar wel met méér dan één miljard!
Ondertussen is heel die klimaatheisa koren op de molen van wereldverbeteraars zoals onze Groenen, die nu al 80.000 extra werkplaatsen beloven als ze hun klimaatprogramma zouden kunnen uitvoeren. Pure verkiezingsdemagogie. Als we ze lieten doen zou er wel eens een veelvoud van dat aantal werkplaatsen kunnen verdwijnen. Het groene programma is één geheel van nieuwe belastingen die de put in de reeds lege staatskas nog dieper zullen maken. Industrie, mobiliteit en wonen zullen de grootste slachtoffers worden van de groene waanzin.
We kunnen wel eens meewarig lachen met wat de Britten zichzelf aandoen met heel dat Brexit circus, maar zouden het toch beter niet doen, want dit land, België, staat er ook niet goed voor. Er gaat geen dag voorbij of er is wel e.o.a. groep, instelling of vakbond die zich tekort gedaan voelt en die met eisen op straat komt of begint te staken. De aangesproken ministers proberen daar dan wel een mouw aan te passen, maar het geld dat ze daar extra aan uitgeven, moeten ze wel elders vinden, want dit land heeft een tekort op zijn begroting die officieel zo’n 7 miljard euro bedraagt, maar volgens sommige berekeningen wel eens 12 miljard zou kunnen zijn. En dan hebben we het nog niet over de staatsschuld van meer dan 100% van het bbp, terwijl dat – volgens het Europees akkoord van Maastricht – maar hoogstens 60% zou mogen zijn. Alleen Griekenland en Italië doen het slechter.
We zitten met een arbeidsmarkt, waarin de bedrijven geen werknemers genoeg meer vinden. Tegelijkertijd leven er nergens anders percentsgewijs zoveel mensen van een uitkering en is de werkzaamheidsgraad stukken lager dan in onze buurlanden. Werkgevers en vakbonden zitten te ruziën over een verschil in loonsverhoging van 0,3%, te rekenen bij de reeds geboden 0,8%, in totaal dus 1,1% bovenop de nergens anders bestaande index. Daarbij komen nog de verschillen tussen Vlaanderen, dat net boven het Europees gemiddelde zit en Brussel en Wallonië, die daar ver onder zitten en die kloof vergroot nog steeds. We zijn ook het enige land in Europa, waar de werkloosheid niet beperkt is in de tijd, waardoor werklozen geen stimulans hebben om ander werk te zoeken als ze er geen zin in hebben. De minimumlonen verhogen, zoals de linkse partijen voorstellen, is geen optie, want die liggen al rond het Europees gemiddelde en boven dat van de buurlanden. Een verhoging ervan zal het aantal werkplaatsen nog verder doen verminderen. Een hoger minimumloon is interessant voor wie al werk heeft, maar een drempel voor wie er geen heeft. In tegenstelling tot wat beweerd wordt, is voor de helft van de vacatures geen speciale opleiding vereist. Deeltijdse jobs, uitzendwerk, tijdelijke banen en gedeeltelijk zelfstandigheidstatuut zijn hier uit den boze, maar hebben er in onze buurlanden voor gezorgd dat heel wat van die banen tenslotte uitmondden in vast werk. Denk maar aan de e-commerce waardoor dit land jaarlijks zo’n 5 miljard euro kwijtspeelt aan Nederland en Duitsland door de halsstarrige tegenstand van vakbonden en linkse politici over overuren en nachtwerk.
De migratie-aangroei naar België gebeurt hoofdzakelijk door gezinsvereniging, waarbij die migranten meestal in de werkloosheidscijfers terecht komen. Dit in tegenstelling tot landen zoals bv Canada en Australië, die rekenen op mensen met kwalificaties die ze kunnen gebruiken.
België is een land geworden waar 15% van de bevolking in armoede zou leven, in totaal meer dan anderhalf miljoen mensen (waarvan een groot gedeelte ingevoerd) en dat terwijl we hier de hoogste belastingen van Europa hebben*. ‘Het geld halen bij de rijken’, zoals de linkse partijen voorstellen is een achterhaald thema in een wereld waarin kapitalen met één druk op de knop naar de andere kant van de wereld kunnen verhuizen. We leven niet meer in de negentiende eeuw.
Dit land werkt gewoon niet meer en de N-VA heeft in principe gelijk als ze zegt dat de hele Belgische Grondwet voor herziening vatbaar zou moeten zijn. Van die wens zal echter niets in huis komen, omdat de traditionele- en de francofone partijen tout court dat niet willen. Zeggen het te gaan doen over vijf jaar, zoals CD&V dat heeft voorgesteld, is een eerste stap naar Sint Juttemis. Voor Vlaanderen komt daar nog bij dat, door het vertrek uit de politiek van Vuye en Wouters, we onze twee bekwaamste grondwetspecialisten in het parlement zijn kwijtgespeeld op een moment dat we ze broodnodig zouden kunnen hebben.
Het beste wat ons dit jaar kan overkomen is dat men er, na de verkiezingen van 26 mei, niet meer in zou slagen een nieuwe federale regering te vormen, zodat men verplicht zal worden eens out of the box te gaan denken en een einde zou maken aan een land dat – mocht het niet bestaan - niemand nog zou willen uitvinden (dixit the Economist).
* Bij de publicatie van de laatste armoedecijfers door Statbel werden voor de allereerste keer als een van de redenen ook de hoge telecomfacturen aangehaald. Bij aankopen met kredietkaarten wordt erop gewezen dat lenen ook geld kost. Dat geldt ook voor het constant gebruiken van smartphones, maar daarover hoort men weinig of niets.
Als we er van uitgaan dat de francofonen ook na 26 mei het communautaire in de ijskast willen houden, dan zit er voor de Vlaamsnationale partijen niets anders op dan te zorgen dat ze de volstrekte meerderheid behalen in het Vlaamse parlement. Alleen zo heeft Vlaanderen een breekijzer om dit land te splitsen en/of de federale regering in een wurggreep te houden. In eerste instantie valt te bezien of N-VA en VB aan een meerderheid geraken. Tot hiertoe was dat niet het geval. Lukt dat straks weer niet, dan moet er gerekend worden op minstens een van de traditionele partijen. Als die zouden blijven weigeren om mee te doen, dan kunnen we voorlopig beter de boeken sluiten. Dat laatste zal ook het geval zijn mochten N-VA en VB met z’n tweeën wél aan die meerderheid geraken en de N-VA zou blijven weigeren samen te werken met het VB.
Ondertussen is de N-VA, bij monde van fractieleider Peter De Roover, tot de vaststelling gekomen dat men beter de hele Belgische Grondwet voor herziening vatbaar zou maken. De helft van wat daarin staat, stamt nog uit de negentiende eeuw. Dat zou inderdaad dé oplossing zijn, maar dat zal in dit landje nooit lukken. CD&V heeft een volgende staatshervorming trouwens al bij voorbaat uitgesteld tot 2024, terwijl de partij op dit ogenblik niet eens weet of ze na 26 mei nog in enige regering zal zitten. Veel beloven en weinig geven…
Daarbij is komen vast te staan dat het duo Vuye/Wouters stopt met politiek. Ook dat is een slechte zaak voor Vlaanderen. Als men de Belgische Grondwet al zou willen aanpakken, verliezen we de twee meest onderlegde mensen op dat gebied. Ze waren bij de N-VA juist opgestapt omdat ze niet akkoord konden gaan met het bevriezen van het communautaire. Ze hebben nog overlegd met Jean-Marie Dedecker, maar die had zich al geëngageerd met diezelfde N-VA en waarom het met het VB niet lukte, weet ik niet.
Ik kom nog eens terug op het verhaal van de Québécois Jean-Pierre Roy uit mijn blog van gisteren. Als we dat vertalen naar de campagne van de N-VA, dan ziet het er voor die partij niet zo goed uit en voor Vlaanderen in het algemeen ook niet. Voor Roy was het een verrassing dat een meerderheid het niet voor het zeggen heeft in een democratisch land, iets waar wij, jammer genoeg, al lang aan gewend zijn. Vlaanderen is daarin een unicum.
In de aanloop naar de verkiezingen van 26 mei besefte men bij de N-VA ook wel dat, na 5 jaar het communautaire in de frigo gestopt te hebben, men moeilijk met hetzelfde kon afkomen bij de volgende verkiezingen. De affaire met het pact van Marrakech opende echter plots nieuwe perspectieven ter zake. Door uit de regering Michel te stappen en zo te zorgen voor vervroegde verkiezingen, konden de oude thema’s over identiteit, immigratie en integratie weer uit de kast worden gehaald, zeker in Vlaanderen. De beslissing van Michel om toch door te gaan met een minderheidsregering was een eerste domper op de hoop op vervroegde verkiezingen. Een tweede was die van het plots opdoemen van de klimaatspijbelaars die denken van hun zaak het hoofdthema te maken, waardoor identiteit, immigratie en integratie bijzaak dreigen te worden. Nu kunnen die jochies wel spijbelmarsen blijven organiseren, maar als dat nog tien weken zo verder moet, zal menigeen er het zijne stilaan wel van denken en er genoeg van krijgen. ‘Trop is teveel’, dat wist Vanden Boeynants destijds al.
Het blijft dus zeer de vraag, hoe deze toestand verder zal evolueren en invloed zal hebben op de verkiezingen van 26 mei. Dat Groen/Ecolo erop vooruit zal gaan is nu al bijna zeker. Vraag is: hoever? Alleen zullen ze het nooit halen. Met wie gaan ze willen samenwerken? Denk maar aan Antwerpen, waar ze gewoon niet mee wilden besturen. Tussendoor is de kans groot dat Wallonië en Vlaanderen nog verder uit elkaar zullen groeien. Er zal alleen iets veranderen, mocht men er na 26 mei niet meer in slagen een federale regering te vormen of als de Vlaams nationalisten in hun eigen parlement een volstrekte meerderheid zouden behalen. Een volgende staatshervorming zit er ook niet meer in, tenzij voor de tsjeven die al blij zouden zijn er een te hebben in … 2024! Waarom niet tegen 2050, dan kunnen ze die koppelen aan de betonstop, als die er ooit komt…
Zoals ik al eens geschreven heb, zou een volgende staatshervorming de laatste moeten zijn, maar dat zal in de huidige omstandigheden helemaal niet gebeuren. De zesde staatshervorming was – met dank aan de traditionele partijen én Groen - een draak en de zevende – als die er ooit komt - zal weer lapwerk worden. Het beste waarop we kunnen hopen is, dat alle functies die nu zowel regionaal als federaal zijn, zouden herleid kunnen worden tot één niveau. Zoals Jean-Pierre Roy schrijft, zal België nog een hele poos blijven bestaan. Ik vrees dat hij gelijk zal krijgen.
In de laatste weekeindeditie van De Standaard verscheen er een interessant artikel over een zekere Jean-Pierre Roy, een Canadees die ijvert voor de autonomie van de Franstalige Canadese provincie Québec. Tien jaar geleden had de man een documentaire gemaakt over de onafhankelijkheidsbewegingen in Schotland, Catalonië en Québec. Toen men de film ook in België te zien kreeg, had iemand er hem attent op gemaakt dat hij Vlaanderen vergeten was. Na de verkiezingsoverwinning van de N-VA in 2014, toen die partij toetrad tot de federale Belgische regering, besloot Roy ook daarover een documentaire te maken. Hij werkte er drie jaar aan en noemde die ‘Ceci ce n’est pas un lion’, vrij naar Margritte. Voor hem was het een eerder verrassende ervaring.
In tegenstelling tot Catalonië, Schotland en zijn Québec, waarover hij zijn eerste documentaire maakte, vond Roy in België een regio – Vlaanderen - die demografisch en economisch de meerderheid uitmaakt, maar die daar niet van profiteert. Een partij zoals de N-VA, die als eerste artikel in haar statuten pleit voor de onafhankelijkheid, blijkt die op te schorten en in de eerste plaats te kiezen voor een confederalisme. De reden daarvoor, volgens Roy, is dat de partij vindt dat de meerderheid van de Vlamingen niet klaar zou zijn voor een volledige autonomie. In Schotland, Catalonië en Québec gaat het onafhankelijkheidsstreven naar het hart, in Vlaanderen domineert de rede. Het buikgevoel is bijna afwezig. Gewoon een gebrek aan moed. Volgens Roy zal de N-VA met de tijd verdwijnen als ze deze koers aanhoudt, net zoals dat in Canada gebeurd is met de Parti Québécois. Ze zal dan straks geen reden tot bestaan meer hebben. Dat zal echter voor Vlaanderen alleen tot gevolg hebben dat België nog een hele tijd zal blijven bestaan. Het land zal ooit wel eens hervormd worden, maar het zal niet voor morgen zijn.
Zo hoort men het eens van iemand die toch een soort ervaringsdeskundige is. Na 26 mei wordt het uitkijken in hoever hij gelijk zal krijgen.
De clan van de broertjes Borlée, ‘de Belgian tornado’s’, ligt onder vuur door een conflict met de eigen Waalse atletiekfederatie. Papa en manager Jacques Borlée zou nogal ‘losjes’ zijn omgesprongen met een kredietkaart van de bond. Hij vloog ermee naar de States en huurde daar een BMW voor twee dagen. Die bond en de familie Borlée liggen trouwens al langer overhoop met elkaar en als drukmiddel dreigt papa af en toe dat zijn kroost zal overstappen naar de Vlaamse atletiekfederatie. Uitgerekend het clubje dat weigert ook maar één woord Nederlands te spreken, alhoewel ze het in de lagere school van hun thuisgemeente St. Lambrechts-Woluwe zouden moeten geleerd hebben. Hopelijk gaat dat feest niet door, we hebben ons in dit land al genoeg belachelijk gemaakt met toegevingen op dat gebied.
Laat de broertjes Borlée maar hun eigen sportfederatie oprichten. Misschien worden de broertjes Hazard er wel lid van. Die zijn nl in hetzelfde bedje ziek. Met de Hazards houdt het trouwens niet op. Ook de momenteel beste mannelijke Belgische tennissers, allebei Walen, spreken vlot Engels maar geen woord Nederlands en dat geldt ook voor onze vrouwelijke zevenkampster. En vroeger ook voor ene Justine Henin.
Daarmee is de uitspraak van ex-Belgisch premier, Yves Leterme, weer actueel. Uitspraak die hij deed in het Franse dagblad Libération van 17 augustus 2006 en waarin hij verklaarde dat ‘Franstaligen kennelijk intellectueel niet in staat zijn om Nederlands te leren.’ Een heel beleefde vaststelling om te zeggen dat ze er te dom en/of te hautain voor waren.
We kunnen er niet buiten. Het klimaat blijft (voorlopig?) het nieuws beheersen. Daarover wordt veel zin en nog meer onzin verkocht. Groene Calvo (‘Calveau’ is goed gevonden voor de belgicist uit Mechelen. ‘Calvo’ zelf is Spaans en betekent ‘kaal’) denkt ‘zijn’ klimaatwet er toch nog door te krijgen vóór de verkiezingen van 26 mei en dit ondanks een eerdere afkeuring door de Raad van State. Gaat hij misschien een staatsgreep plegen? Hoe men het ook draait of keert, er zal een 2/3 meerderheid voor nodig zijn in het parlement en dat betekent dat als N-VA, CD&V, VB en Open VLD woord zullen houden en het niet goed zullen keuren, die zaak zal verwezen worden tot misschien wel een heel tijdje na 26 mei. Het is trouwens de vraag of de MR vóór die klimaatwet zal blijven stemmen, nu het serieus rommelt binnen die partij en er – na de onenigheid met Open VLD over het laatste loonakkoord – een tweede twistpunt kan rijzen binnen de blauwe familie over die door Groen voorgestelde klimaatwet én het vertrek van de rechtervleugel (Liste Destexhe).
---
Ondertussen is de luchtvaart het eerste grote mikpunt van de klimaatfanatici. Op lange vliegafstanden zouden er extra taksen moeten komen, terwijl er voor de reizigers geen alternatief is. De korte afstandsvluchten – Brussel-Amsterdam bv - zouden afgeschaft kunnen worden, wat nog aannemelijk kan zijn, maar bij middellange vluchten (naar Berlijn bv) - waarvoor wel het alternatief van de trein is - blijft het vliegtuig niet alleen goedkoper, het zorgt ook voor een veel kortere reistijd. Dat laatste werd nog berekend door econoom Geert Noels (mijn blog van 2 dezer: ‘Klimaatvliegen’) die schreef dat men niet alleen de kosten van het energieverbruik moest meetellen, maar bij de trein ook die voor het aanleggen van de spoorlijnen, het aanmaken van de rails en andere infrastructuur.
Als Groen en Co hun zin zouden krijgen, is de vliegtuigreiziger twee keer de klos. Kort vliegen zal niet meer kunnen en lang vliegen zal meer kosten.
---
En dan is er nog een uitspraak van klimaatgodin Anuna, die vindt dat de Wereldbank zou kunnen bijspringen met geld voor landen die zich inspannen (het gaat dus weer om geld!). ‘Het is maar papier’, zei ze, ‘ze moeten het maar drukken’!
Dat ‘Hou het simpel’ doet me zo’n beetje denken aan de uitspraak van Guy Mathot, minister van Begroting in een van de regeringen Martens, toen die zei dat het gat in de begroting er vanzelf was gekomen en wel vanzelf zou weggaan.
‘Een brevet van onbekwaamheid’, noemen ze zoiets..
---
Greta Thunberg is in Zweden verkozen tot ‘vrouw van het jaar’! Normaal gebeurt zoiets aan het einde van een jaar, niet aan het begin. In de huidige klimaatheisa blijkt alles te kunnen, ook dat. Trouwens: ‘vrouw”? Het kind is officieel nog een puber, maar ziet er eerder uit als een 12-jarige. ‘Miepie van het jaar’ zou beter klinken.
Ik had het in mijn blog van 6 dezer (‘Het blauwe clubje’) over onze Vlaamse liberalen die hun puberteit precies nog niet ontgroeid zijn (een mening die ook door ’t Pallieterke van 7 maart gedeeld werd). Bij de Waalse zusterpartij zijn ze wel zo infantiel nog niet, maar die partij ligt toch ook in de touwen. Bij de MR is het één grote miserie, waardoor onze nationale Charel verplicht werd er het voorzitterschap van de partij bij te pakken. Alain Destexhe, de man van de Waalse liberale rechtervleugel, die droomt van een francofone N-VA, heeft al ‘ salut en de kost’ gezegd. Hij is de Waalse werkloosheid, de vervuiling van Brussel, het slechte Waalse onderwijsniveau* en de tolerantie t.o.v. de immigratie meer dan beu. Volgens Destexhe zouden onze scholieren beter eens gaan betogen op het Chinese Tienanmenplein, waar de klimaatvervuiling een veelvoud is van de onze (x 25!). Die Destexhe, arts van beroep, is niet de eerste de beste. In een vroeger leven was hij ooit secretaris-generaal van Artsen Zonder Grenzen.
‘Charles Michel begint hoe langer hoe meer te gelijken op de orkestleider van de Titanic’, schreef Wim Van de Velden, redacteur politiek bij De Tijd in de laatste weekeindkrant. Nadat de N-VA uit zijn regering was gestapt, dreigt er nu ook een rebellie bij Open-VLD over het nationaal loonakkoord, dat het door het kabinet goedgekeurde brugpensioen (SWT zoals dat tegenwoordig heet) wil uitstellen. Wettelijk kan dat nog omdat Kris Peeters – weer hij – het Koninklijk Besluit, waarmee ook Open VLD het eens was, niet had laten publiceren. Het waarom daarvan is niet bekend, maar het zou best weer een van Peeters’ dwarsliggerijen kunnen geweest zijn.
En zeggen dat Charel dat alles had kunnen vermijden door gewoon weg te blijven uit Marrakech! De man heeft zich schromelijk overschat en zal meer dan waarschijnlijk de geschiedenis ingaan als de laatste Waals liberale premier van dit apenland (dixit Mark Eyskens, in zijn hoedanigheid als minister van Buitenlandse Dinges).
* 60% van de leerlingen die het lager Waals onderwijs beëindigt, heeft minstens één keer moeten blijven zitten…
In Louvain-la-Neuve werd op donderdag betoogd voor het klimaat. De negende donderdag op rij. Niets speciaals meer, zou men denken, ware het niet dat het deze week krokusvakantie is. Dat betekent dat ze deze week moeten betogen zonder te kunnen spijbelen. Men kreeg er toch een kleine 4.000 betogers, genoeg om de media euforisch te laten worden. Alles is echter relatief, want een groot deel van de manifestanten bleken volwassenen te zijn, waaronder de proffen, ouders en grootouders en een groot deel kwam uit Vlaanderen (Louvain-la-Neuve ligt net onder de taalgrens). De vraag is maar hoeveel studenten dat Louvain-la-Neuve heeft. Op de zgz ‘grote’ manifestatie eerder in Gent waren er 7.000 betogers, wat veel lijkt, maar dat niet is als men weet dat het totaal aantal studenten aan de UGent 77.000 is. Zo’n 70.000 deden er dus niét mee. In Louvain-la-Neuve zal het niet veel beter geweest zijn. En zo houdt men de openbare opinie voor de gek.
---
Interessant in de klimaatdiscussie is wat in Nederland gebeurd is. De krant De Telegraaf had het onderzoeksbureau Ipsos gevraagd een studie erover te maken en die kwam met enkele vrij verrassende resultaten. De meerderheid van de ondervraagden vond wel dat er iets aan moest gedaan worden, maar niet iedereen was bereid daar zelf voor te betalen. Nederlanders blijven een zuinig volkje. Liefst 40% van de ondervraagden was niet bereid om er zelfs één eurocent aan te geven, 30% hield het bij maximaal 10 euro per maand en de overige 30% wilde wel iets meer betalen. Die laatsten zijn daar dan waarschijnlijk de kiezers van Groenlinks, PvdA en D66, die meestal thuis horen bij de ambtenarij, het gerecht en het onderwijs. Ttz mensen die niet direct voor het verlies van hun job moeten vrezen, iets wat ook telt voor Vlaanderen, wat verklaart waarom leerkrachten de kinderen hier soms verplicht hebben mee op te stappen in de spijbelmarsen.
In Nederland blijkt er dan ook geen voldoende draagvlak te zijn om al die klimaateisen zomaar onvoorwaardelijk te geloven en zeker niet om ze te betalen Dat zal bij ons – als puntje bij paaltje komt – niet veel anders zijn.
De Belgische minister, die bij Europa is gaan vragen een luchtvaarttaks in te voeren, blijkt dus Koen Van den Heuvel (C D&V) te zijn, de kersverse milieuminister van de Vlaamse regering, die zijn entree niet gemist heeft en – als lid van de mosselpartij - meteen plat op zijn buik is gaan liggen voor de klimaatmaffia. Hij zou er zelfs het bedrag van 10 euro per vliegtuigticket op geplakt hebben. De kans dat daar nu, op een goede twee maanden vóٕór de Europese verkiezingen, iets van zal komen is zo goed als onbestaande, maar zelfs als het zou gebeuren, zal het de meeste vakantiegangers niet tegen houden toch het vliegtuig naar de zon of de sneeuw te nemen, zal er evenveel gevlogen worden en zal de nieuwe taks gewoon een zoveelste extra belasting worden voor de Europese burger. Alsof dat op zich nog niet erg genoeg is, worden de Europeanen daarbij ook nog eens gediscrimineerd, want reizigers van buiten Europa zullen die taks niét betalen…
---
‘Markske’ Beke, voorzitter van dezelfde mosselpartij als Van den Heuvel (nota bene: burgemeester van Puurs, dorpsgenoot van Kris Peeters) heeft nog een ander Europees idee gelanceerd. Hij wil de partij van Victor Orban, premier van Hongarije, uit de Europese Volkspartij (EVP) laten zetten omdat die jaarlijks vier miljard euro van Europa krijgt en dat geld o.m. zou gebruiken om datzelfde Europa in diskrediet te brengen. Dat is het verhaaltje van de splinter en de balk, want diezelfde Beke lijkt niet te zien dat zijn eigen regio, Vlaanderen, jaarlijks officieel zes, maar in werkelijk twaalf miljard euro (Vlaanderen betaalt ook 90% van de Belgische staatsschuld) zomaar weggeeft aan Wallonië en er ook maar stank voor dank voor krijgt. (Denk maar aan de ontvangst van Theo Francken in Verviers en de Tv-uitzendingen van ‘C’est pas tous les jours dimanche’, waarin Vlaanderen en de Vlamingen regelmatig beledigd worden).
---
En nu we toch met Europa bezig zijn, Frans president Macron heeft in alle E.U.-staten een pleidooi gepubliceerd voor een hernieuwd Europa. Een aan te bevelen idee, ware het niet dat de man van Brigitte de financies in zijn eigen Frankrijk niet onder controle krijgt en daarom de indruk ontstaat dat dat hernieuwde Europa er straks mee voor zal mogen betalen. Dat laatste geldt trouwens ook voor het idee om een Europees leger op poten te zetten. ‘L’Europe vaut bien une messe’**, om het bij de Franse geschiedenis te houden.
* ‘Ik heb het gevonden! (Uitroep van de Griekse wiskundige Archimedes, toen hij het volumeverplaatsingseffect ontdekt had, de latere ‘Wet van Archimedes’).
** Dit naar analogie met ‘Paris vaut bien une messe’, een uitspraak van Hendrik IV, tot dan koning van Navarra, die – om ook koning van Frankrijk te worden – zich in 1593 opnieuw moest bekeren tot het katholicisme (hij was eerder protestant geworden).
