In mijn blog van 12 dezer had ik er reeds over dat, als men terug naar een nationale kieskring zou gaan, zoals heel wat francofonen en belgicisten soms vragen (bij ons Groen en Open VLD), men wel eveneens terug zou moeten gaan naar het kiesstelsel van 1 man/vrouw één stem. Nu is dat niet het geval en hebben Franstaligen minder stemmen nodig om een federale zetel te behalen. In Vlaanderen heeft men 46.106 stemmen nodig voor één zetel, in Wallonië slechts 34.419. Zo haalde Ecolo de vorige verkiezing minder stemmen dan het VB, maar kreeg wel twee zetels meer. Ik kon beslag leggen op enkele cijfers van die verkiezingen m.b.t. de grootste partijen, cijfers die voor zichzelf spreken.
aantal
%
Aantal
Stemmen
stemmen
België
zetels
per zetel
N-VA
1.366.414
20,26%
33
41.406
CD&V
783.060
11,61%
18
43.503
Open Vld
659.582
9,78%
14
47.113
sp.a
595.486
8,83%
13
45.807
Groen
358.947
5,32%
6
59.825
Vl Belang
247.746
3,67%
3
82.582
Tot Ned
4.011.235
59,47%
87
46.106
PS
787.165
11,67%
23
34.225
MR
650.290
9,64%
20
32.515
cdH
336.281
4,99%
9
37.365
Ecolo
222.551
3,30%
6
37.092
Tot Franst
1.996.287
29,60%
58
34.419
Daar houdt het trouwens niet bij op. Als men het heeft over de politieke families, dan houdt men ook rekening met het aantal zetels, niet met het aantal stemmen. Dat gebeurt straks weer bij de vorming van een eventuele nieuwe federale regering, waarbij de familie met het grootste aantal zetels eerst aan zet is, terwijl het goed kan zijn dat ze minder stemmen heeft behaald dan een concurrerende partij.
Vanaf gisteren stoppen de bussen van De Lijn weer aan het Brusselse Noordstation. Vorige week had minister De Block, sinds ‘Marrakech’ ook ontslagnemend staatssecretaris voor Asiel & Immigratie, de hele ruimte van het station waar al lang transmigranten hun toevlucht zochten, laten ontruimen én schoonmaken. De aanwezigen werden naar opvangcentra voor daklozen gebracht en krijgen daar opnieuw een voorstel om asiel aan te vragen. Wie zich nog naar dat Noordstation begeeft, zou terecht komen in een gesloten centrum in afwachting van zijn uitwijzing. Daarmee zou er een einde komen aan de al enkele jaren durende vaudeville.
Zou het?
Ik geloof er niets van en ik ben niet de enige, te zien aan de reacties die er gekomen zijn nadat bekend werd dat de zaak was ‘opgelost’. De algemene indruk is, dat de ontruiming door De Block gewoon een verkiezingsstunt is en dat het na 26 mei daar weer business as usual zal worden. Zijzelf is zo slim niet op de meestal negatieve reacties in te gaan, maar haar politieke medestanders waren er als de kippen bij om op de sociale media victorie te kraaien.
De huidige oplossing is het resultaat van een coördinatie van de lokale, gewestelijke en federale overheid, zegt men. Als dat zo is en het straks weer fout loopt, dan moeten diezelfde organisaties maar eens vertellen waarom ze hun werk niet beter hebben gedaan. Wat men dan niét mag doen, is ze extra geld geven om welke andere oplossing ook te financieren, want daar zal het dan weer over gaan. Zoals ik hier meermaals geschreven heb, moet men Brussel geen extra geld meer geven, maar de Brusselaars vertellen dat ze daar alles uiteindelijk maar eens zelf moeten oplossen met hun eigen geld of wat ervan overblijft. Dat is de enige manier om hen te dwingen zelf met oplossingen (én besparingen) af te komen. Anders zal Brussel een waterhoofd blijven dat steeds meer geld zal opslokken en waarvoor in de eerste plaats Vlaanderen steeds zal mogen opdraven.
Met de al dan niet definitieve opruiming van het Brusselse Noordstation is het probleem van de transmigranten trouwens niet opgelost. Mensen die niet eens zinnens zijn een aanvraag tot verblijf alhier in te dienen, hoeven op geen enkele manier door ons geholpen te worden. Als internationale organisaties zoals Artsen zonder Grenzen of Dokters van de Wereld zich daarover willen bekommeren, is dat hun zaak, maar niet die van onze belastingbetalers.
Er was vorige week weer heel wat te doen over de dure elektriciteitstarieven in dit land. Die zijn, volgens Tom De Meester, de energiespecialist van de … PvdA (als het goed is, zeggen we het ook) de laatste vijf jaar hier zes keer sneller gestegen dan in onze buurlanden. Een stijging van 62%, terwijl dat in de ons omliggende landen maar 10,2% was. De cijfers worden trouwens bevestigd door onze eigen elektriciteitsregulator Creg.
Om te beginnen was de BTW op het elektriciteitsverbruik door de regering Di Rupo in 2014 van 21 naar 6% teruggebracht, maar later door de regering Michel terug op 21% gebracht, mede om de taxshift te kunnen verwezenlijken. Daarna waren er de miljarden euro’s die werden weggegeven door toenmalig Vlaams minister Freya Van den Bossche voor het plaatsen van zonnepanelen. Toen een volgende Vlaamse regering daar een einde aan maakte en de opvolgster van Van den Bossche, Annemie Turtelboom, de schade door een nieuwe taks wou beperken, kreeg die taks haar naam en was ze tenslotte verplicht op te stappen. Tussendoor was er de afschaffing van de gratis stroom in Vlaanderen, nog ingevoerd door ‘Mister Gratis’, Steve Stevaert himself.
Al van bij het begin van de zgz ‘groene stroom’ schreef ik al dat we ons aan die groene stroom nog blauw zouden betalen en dat is ondertussen het geval. Zelfs de windmolenparken die tegenwoordig zonder subsidies kunnen gebouwd worden, kosten extra geld om de stroom vanuit de zee naar de verbruikers te brengen.
Dan is er nog de hele trammelant geweest met de kerncentrales, die om de haverklap stil vielen of moesten stil gelegd worden, zodat we stroom uit het buitenland moesten invoeren, wat de zaak niet goedkoper maakte (vorig jaar was dat 22% van het totale verbruik).
Tenslotte worden de elektriciteitskosten in dit land zo goed als volledig doorberekend aan de verbruiker, u en ik, terwijl dat in de buurlanden gebeurt via de algemene middelen, de begroting, zeg maar. Een land als Nederland, dat op zijn laatste begroting 11 miljard euro overhield, kan zich zoiets veroorloven. Een land als het onze, met een begrotingstekort van 7/8 miljard euro (en het kan nog meer worden!), kan dat niet*. Simple comme bonjour!
* Op Tv hoorde ik gisteren nog een discussie op De Zevende Dag, waarbij Jambon, Crootje en Verherstraeten een Zweedse coalitie bis niet uitsloten en in één adem erbij vertelden, dat ze dan zouden werken naar een sluitende begroting voor 2021. Bij de start van de eerste Zweedse coalitie werd juist hetzelfde gesteld, maar dan voor 2018. Er is niets van in huis gekomen.
Zo gaan we de laatste week in vóór de moeder aller verkiezingen (regionaal, federaal en Europees) en dit na een ongekende aanloopperiode van liefst zes maanden, waarin alle grote thema’s over immigratie, klimaat en koopkracht zodanig zijn uitgemolken, dat menigeen er zo stilaan genoeg van heeft. De partijen die volgens de laatste peilingen (in zover die kloppen) de grootste geworden zijn in Wallonië (PS, Ecolo en MR) zien hun ‘familie’ in Vlaanderen terugvallen op plaatsen 4,5 en 6, waardoor het vormen van een federale regering steeds hachelijker wordt. VB en N-VA halen in die peilingen zo’n 43% van de Vlaamse stemmen (5% meer dan 5 jaar geleden), waardoor er zich stilaan een mogelijkheid vormt om samen straks de helft van de zetels te halen in het Vlaamse parlement. Als de N-VA dan – zoals verwacht - blijft weigeren met het VB samen te werken – en de andere partijen dat ook blijven doen, dan krijgen we te maken met een situatie waarin de partij van De Wever in Vlaanderen ‘incontournabel’ wordt. Absurder kan moeilijk.*
Tenslotte is er, buiten het voorstel van De Crem om de Brusselse politiezones van zes naar één te brengen – wat niet realiseerbaar is zonder ook de Brusselse ‘baronieën’ te herleiden van negentien tot één - door geen enkele partij ook maar één voorstel tot besparen voorgesteld, zodat de vraag blijft wie straks de rekening gaat betalen van de beloftes die nu worden gedaan. Alle beloftes die miljarden (of zelfs ‘maar’ honderden miljoenen) euro kosten kunnen nooit verwezenlijkt worden, want er is geen geld voor.
* Opmerkelijk is wel dat in de laatste peiling, in verhouding tot de vorige, het VB meer stemmen wint dan de N-VA er verliest. Dat betekent dat er ook stemmen van de traditionele partijen naar het VB komen of dat er heel wat nieuwe kiezers voor het origineel zullen stemmen, jonge mensen die niet meer geloven wat de andere partijen ons trachten wijs te maken. Dat is een gunstige ontwikkeling.
In de weekeindkrant van De Tijd van 4 dezer stond een interessant artikel over Steven Pinker, een in Canada geboren psycholoog en linguïst, die ontkent dat de wereld naar de verdoemenis gaat als we voortdoen zoals we bezig zijn en zoals een hele schare onheilsprofeten beweert. Hij zegt dat er nooit een betere tijd was om geboren te worden dan nu en baseert zich daarvoor op cijfers en statistieken, waarvan enkele de moeite zijn eens onder ogen te worden genomen:
- Sinds het einde van de 18de eeuw is de gemiddelde levensverwachting in de wereld gestegen van 30 tot 71 jaar.
- Het aantal mensen dat door oorlogen sterft, is nog een kwart van dat van in de jaren 1980, een zevende van dat van in de jaren 1970 en een achttiende van dat van in de jaren 1950.
- De geletterdheid is sinds het begin van de 19de eeuw van 12 tot 83% gestegen.
- Het globale IQ is in 100 jaar tijd, door beter en meer onderwijs en beter eten, met 30% gestegen.
- De wereld is in tweehonderd jaar honderd keer rijker geworden en die rijkdom is beter verdeeld.
Dit alles wil niet zeggen dat nu alles koek en ei is, maar het is goed ook eens iets anders te horen dat het negatieve nieuws waarmee we door onze media constant overspoeld worden. Volgens Pinker wordt het nieuws gedreven door gebeurtenissen en die zijn nu eenmaal overwegend negatief. Goede dingen hebben langere tijd nodig om zich te ontwikkelen. Een miljard mensen zijn de extreme armoede ontsnapt. Haast niemand die het weet. En een land in vrede is ook geen nieuws.
---
En dat nog dit: menig royalty watcher stelt zich vragen bij de vrij simpele naam die prins Harry en zijn Meghan hun pasgeboren zoontje gegeven hebben: Archie. Waarschijnlijk zijn ze allebei fan geweest van Archie Bunker in de komische Tv-reeks ‘All in the family’? Bij de BBC hebben ze al een radiocommentator ontslagen die met Archie gelachen had…
Aan die stemtest van de VRT of die van VTM (‘De stem van Vlaanderen’), heb ik nooit mee gedaan en zal ik dat ook nu niet doen. Dat doet me zo’n beetje denken aan die reclame voor producten om met roken te stoppen, terwijl men er even goed vanaf kan geraken door er doodgewoon mee te stoppen, zonder daarvoor iets anders in de plaats te moeten doen. Ik denk trouwens dat veel mensen het alleen maar doen als amusement, zoals men bv een kruiswoordraadsel of e.o.a. puzzel invult. Bij het scheiden van de markt hebben heeft een normale mens toch zijn eigen idee over de politiek en zijn de uitslagen nooit in verhouding tot wat mensen hebben ingevuld bij de testen.
Anja Pieters, die in ’t Pallieterke de politieke gang van zaken volgt en becommentarieert, had zich de moeite getroost om e.e.a. eens na te gaan en te vergelijken. Zo kwam ze er bij uit dat de gemiddelde Vlaming vooral denkt aan zijn portemonnee, vindt dat er beter niet geraakt wordt aan de index en aan de loonsverhoging volgens anciënniteit, dat de BTW op de elektriciteit terug naar 6% moet en hij/zij het niet realistisch vindt minder te werken met behoud van loon en gratis naar de dokter te gaan. Die gemiddelde Vlaming heeft het niet slecht en wil het zo houden. E.e.a. houdt wel in dat de meerderheid hier nog steeds niet warm loopt voor een onafhankelijk Vlaanderen en dat hij/zij evenmin beseft dat Vlaanderen jaarlijks miljarden euro verspeelt, waardoor hij/zij het anders nóg beter zou hebben.
Er zal na 26 mei normaal gesproken dan ook niet veel veranderen. De N-VA zal enkele procenten verliezen, maar als een nieuwe CVP veruit de grootste volkspartij blijven. De groenen en het VB zullen enkele procenten winnen, CD&V en Open VLD zullen al blij zijn de 15% te halen en SP.a zelfs de 10%. Dan drinken ze een glas, lozen ze een plas en laten alles zoals het was. Op dit scenario is maar één uitzondering, nl als men er niet in zou slagen een nieuwe federale regering te vormen. Pas dan zullen de partijen verplicht worden eens anders te gaan denken dan tot nu oe het geval was.
Een Luxemburgse firma met Quatarees kapitaal heeft aangeboden bij ons in Vlaanderen vier nieuwe gascentrales van de laatste generatie neer te zetten, twee in Vilvoorde en twee bij de oude, nu gesloten steenkoolcentrale van het Limburgse Langerlo, waar al heel wat over te doen was n.a.v. de plannen om ze om te schakelen naar een biomas-centrale, die zo’n anderhalf miljard euro subsidies zou krijgen. Gelukkig is die zwendel niet doorgegaan, evenmin als een andere van hetzelfde soort die men wou opstarten in de Gentse haven.
Het Luxemburgs bedrijf wil die gascentrales nl zelf bouwen en uitbaten en vraagt daarvoor geen cent subsidie. M.a.w. nadat gebleken is dat men windmolenparken op de Noordzee kan bouwen zonder subsidies, blijkt dat ook te kunnen met die nieuwe gascentrales, die bovendien een pak minder CO2 zouden uitstoten in vergelijking met de oude, reeds bestaande gascentrales. De nieuwe centrales zouden goed zijn voor een productiecapaciteit die zou toelaten 4 van de 7 bestaande Belgische kerncentrales binnen de vastgestelde termijnen te vervangen en nog altijd enkele kerncentrales achter de hand te kunnen houden voor het geval er toch iets misloopt. Anders gezegd: voorlopig zou de betaalbaarheid en duurzaamheid van de energievoorziening gegarandeerd blijven.
Ondertussen zijn er al wel enkele miljarden euro’s uitgedeeld voor zonnepanelen, windmolens en biomas-centrales, geld dat we kwijt zijn. Laat ons hopen dat dit een les mag zijn om alle nieuwe klimaateisen, waar nu in de kiescampagnes zo kwistig mee wordt omgesprongen, zomaar niet te slikken en ze eerst grondig op duurzaamheid en betaalbaarheid te testen alvorens er geld aan te verspillen, zoals in het verleden al veel te dikwijls gebeurd is.
In deze tijd van (meestal niet te verwezenlijken) beloften, die hopen geld kosten, geld dat er niet is, is er toch eentje waarbij wél kan bespaard worden en zelfs nog geen klein beetje. Het voorstel nl van Crembo om de zes Brusselse politiezones te herleiden tot één, iets wat ik hier al meermaals gesteld heb. Er is daarop al een reactie gekomen van Jan Jambon, die ook gelijk heeft, waar hij stelt dat die maatregel alleen maar een eerste stap kan zijn, want één politiecorps dat ondergeschikt zou blijven aan 19 burgemeesters zal ook niet werken. Er moet één gemeente komen, één burgemeester, één schepencollege, één gemeenteraad en één OCMW. Het bewijs dat dit kan werken – mits het instellen van districtraden, zoals bv in Antwerpen – is het feit dat Brussel nu al wél één brandweercorps heeft voor het hele Brusselse gewest. Jambon heeft daarover trouwens al enige ervaring opgedaan met zijn ‘kanaalplan’ tegen het terrorisme in Molenbeek en omstreken. De kers op de taart zou zijn dat het Brussels gewest en de stad Brussel daarbij samen zouden vallen en één entiteit vormen, waarbij de minister-president de functie van de burgemeester erbij zou nemen en de Brusselse deelregering die van de stad. Op die wijze zouden er een duizendtal (!) overbodige functies kunnen worden afgeschaft en minstens tientallen miljoenen euro kunnen bespaard worden, uitgerekend in een stad die nu continu met een geldtekort zit. Daar zitten al die huidige fluweelzitters nu wel niet op te wachten en er rekening mee houdend dat de meerderheid van de verkozenen in Brussel geen Vlamingen zijn, is het zeer de vraag wat ervan in huis zal komen. Zelfs het feit dat Crembo zei dat zijn partij er een breekpunt van ging maken, moet met een grove korrel zout genomen worden, Hij mag dan zelf nog vrij consequent zijn, zijn partij is dat meestal niet. Het enige waarmee Vlaanderen in Brussel iets kan bereiken, is de geldkraan dichtdraaien.
---
En dan nog dit: burgers die op 26 mei niet zullen gaan stemmen, zullen daarvoor niet vervolgd worden. Er is beslist dat de afwezigheidslijsten door de kiesbureaus niet meer zullen worden overgemaakt aan het gerecht, iets wat vroeger al hier en daar niet meer gebeurde, maar nu dus algemeen zou worden. Ik ben geen voorstander van de verplichting tot stemmen. Dat gebeurde alleen nog hier, in Luxemburg en in Griekenland. Maar als er dan toch niemand bestraft wordt als men niét stemt, waarom moet die wet dan blijven bestaan? Misschien omdat voor- en bijzitters wél nog bestraft zullen worden als ze niet komen opdagen. Dat staat nu in éénzelfde wet, die echter gerust kan gesplitst worden. De vraag is maar of dat ooit gaat gebeuren, want in dit land slaagt men er bijna nooit in een nieuwe wet te maken zonder uitzonderingen en achterpoortjes.
Het aantal politici, dat nu al zegt minister en zelfs premier te willen worden in de volgende regeringen, loopt met de dag op. Dat terwijl men niet eens weet welke partijen die volgende regering gaan vormen. Het zullen zij zijn (en niet de kiezers) die hun kandidaten zullen mogen aanwijzen. Dat alles op voorwaarde, dat er ooit een nieuwe federale regering komt. Geen nieuwe federale regering, zou tenslotte voor Vlaanderen het beste alternatief zal zijn, zolang de Vlaamsnationalisten het onderling niet eens kunnen worden, zelfs niet als ze samen meer dan 50% van de Vlaamse stemmen zouden behalen.
---
Zondag was er de stille mars voor Julie Van Espen en tegen seksueel geweld in Antwerpen en een tweede voor een beter klimaat en meer koopkracht in Brussel. Beide marsen kregen zo’n 15.000 betogers op de been, zodat men zou gaan denken dat ze elkaar waard waren. Niets is minder waar, want de stille mars in Antwerpen was een week eerder pas gepland door een handvol vriendinnen van de vermoorde Julie – een groepje amateurs, zeg maar - terwijl die in Brussel al langer gepland was en uitging van tientallen organisaties, waaronder álle vakbonden. Beide marsen verliepen zonder incidenten, maar bij die van Brussel was dat mede het gevolg van het feit dat de politie bij het begin van die manifestatie een tiental in het zwart geklede en gemaskerde jonge kerels administratief had aangehouden. Om toch maar volk te trekken, moeten de klimaatspijbelaars steeds meer rekenen op de inbreng van andere organisaties en instellingen, zodat men zich terecht kan afvragen, hoeveel mensen er in de laatste spijbelmarsen nog bij liepen die echt nog iets gaven om het klimaat.
Die uitspraak komt niet van e.o.a. Vlaamsnationalist, maar van de Waalse wetstraatjournalist Christophe Deborsu – ook bekend in Vlaanderen van o.m. zijn vroegere reportages uit Wallonië in De Zevende Dag, die nu op RTL het politieke praatprogramma leidt ‘C’est pas tous les jours dimanche’: De man spreekt een bijna vlekkeloos Nederlands en vertelde dat n.a.v. een artikel in Het Laatste Nieuws, waarin onder de titel ‘Pover Wallonië’ stond, dat iedere Waal maandelijks 143 euro krijgt uit Vlaanderen, jaar in, jaar uit en dit al vele decennia. Bij de zesde staatshervorming – onder Di Rupo – was overeengekomen dat deze transfers vanaf 2024 zouden worden afgebouwd, maar diezelfde Di Rupo vindt nu, op enkele weken vóór de verkiezingen, dat die akkoorden zouden moeten worden ‘herzien’…
Di Rupo was trouwens niet de eerste PS’er die beloofde een einde te maken aan de transfers. Reeds in 2006 verklaarde toenmalig Waals minister-president Jean-Claude Van Cauwenberghe dat Wallonië na tien jaar op eigen benen zou kunnen staan. Nu, dertien jaar later, blijkt de levensstandaard van de gemiddelde Waal 30% lager liggen dan de Vlaamse en alle pogingen – inbegrepen miljarden euro’s van enkele zgz ‘Marshall Plannen’ - van Europa om die toestand te verbeteren, hebben weinig of niets uitgehaald. Ondertussen evolueert Wallonië naar een nog linksere samenleving waarin PS, Ecolo en de communisten van de PTB (onze PvdA) waarschijnlijk na 26 mei de meerderheid gaan behalen en die ook zullen willen verzilveren op federaal vlak, met de steun van Groen, SP.a. en PvdA..
---
En als uitsmijter nog een verkiezingsslogan van de MR in Wallonië: ‘ Avec les verts, toujours plus cher’, zinspelend op hogere belastingen als de groenen mee aan de macht zouden komen.
Siegfried Bracke is nu niet precies het type flamingant waar Vlaanderen op zat te wachten. Eerder links als politiek journalist bij de VRT (anders lukt het je daar niet), kwam hij tenslotte in de zetel terecht van voorzitter van de Kamer en werd hij theoretisch de eerste burger van het land. De beslissing van de N-VA om in 2014 haar communautaire agenda voor vijf jaar in de koelkast te stoppen, was een idee van Bracke, de zgn ‘Bocht van Bracke’. Het heeft hemzelf in elk geval geen windeieren gelegd. Zelfs nu zijn partij de federale regering heeft verlaten, zit hij – als enige N-VA’er - nog steeds op zijn voorzitterszetel.
Dit alles gezegd zijnde, neemt het niet weg dat Bracke af en toe ook wel eens iets zinnigs zegt. In een interview in De Afspraak zei hij dat, als het politiek systeem blijft wat het is, de federale begroting nooit in evenwicht zal geraken. Bracke stelt, dat men de Belgische staat zal moeten hervormen om hem budgettair op orde te krijgen.
Begrotingsbeleid en het communautaire zijn geen afzonderlijke zaken, zoals ze dikwijls worden voorgesteld. Ze horen bij elkaar en een oplossing kan er bijna alleen komen via duidelijke afspraken tussen de gemeenschappen. Noem het desnoods confederatie. Als puntje bij paaltje komt, gaat het altijd om de centen, zoals gebleken is uit alle staatshervormingen die tot nu toe hebben plaatsgevonden. De reden, waarom Di Rupo vanaf 2024, zoals was afgesproken bij de zesde staatshervorming, de transfers van Noord naar Zuid zou gaan afbouwen, nu toch weer bespreekbaar wil maken, zegt genoeg. Nu maar hopen dat er weer geen Vlaamse leliaards in gaan trappen, zodat die geschiedenis zich blijft herhalen. Dé reden om te hopen dat ze er straks niet meer uit raken, geen federale regering meer zullen kunnen vormen en dan – inderdaad, zoals Bracke stelde – dit land zullen moéten hervormen.
---
In de marge van bovenstaande, nog dit. De Franstaligen in het algemeen, maar ook de Vlaamse belgicisten van Gwendolientje’s clubje en de groenen – met in de eerste plaats superbelg Calveau - hebben het regelmatig over een terugkeer naar de nationale kieskring. Heel België zou op die lijsten kunnen staan en/of kunnen verkozen worden. Dat zou bv betekenen dat men in Vlaanderen ook zou kunnen kiezen voor bv Di Rupo en bij onze zuiderburen voor Theo Francken. Een terugkeer naar het Belgique à papa, zeg maar, onaanvaardbaar voor overtuigde Vlamingen. Groot was dan ook de verbazing, toen bleek dat Bart De Wever en Jan Jambon er nu wél mee akkoord zouden gaan, maar wel op één voorwaarde: één man/vrouw, één stem. Op die manier zou de N-VA nog eens een bocht nemen, maar daarbij wel een einde maken aan het ondemocratische huidige systeem waarbij Franstaligen minder stemmen nodig hebben voor een parlementszetel dan Vlamingen en zouden deze laatsten zo’n 60% van de zetels kunnen halen. Ik denk niet dat de francofonen en belgicisten dat ooit zullen aanvaarden en dat alles dan ook bij het huidige discriminatie zal blijven.
Het rommelt bij CD&V. Daar zou ‘Markske’ Beke te kennen hebben gegeven na de verkiezingen een uitvoerend mandaat te willen. Dat betekent dat hij dan geen voorzitter meer zal zijn en er dus een opvolger zal moeten gezocht worden. Misschien was het nieuws niet uitgelekt, ware het niet dat ‘Straffe Hendrik’ Bogaert het niet alleen heeft uitgebracht, maar zich meteen ook kandidaat gesteld heeft. Bogaert is, samen met Pieter De Crem een van de weinige tsjeven die boven het mosselgehalte van hun partij uitstijgen. De Crem had al eerder te kennen gegeven dat hij uit de federale politiek wou stappen, maar bedacht zich toen hij, na de Marrakech affaire, toch weer (even) een ministerpost kreeg aangeboden. Bogaert heeft het nooit zover gebracht en dat had meer dan waarschijnlijk te maken met zijn eerder rechtse reflex. Voor de partij komt de hele zaak op een slecht moment, want uitgerekend vandaag is er een CD&V-verkiezingsmeeting in Torhout, de thuisbasis van Hilde Crevits, die zopas door de partij nog werd voorgedragen als de lijsttrekster voor West-Vlaanderen én kandidaat Vlaams minister- president. En laat West-Vlaanderen nu ook de provincie van Bogaert zijn.
Een ongeluk komt nooit alleen en zo heeft Beke in zijn eigen Limburg de nummer 5 op de CD&V-lijst uit de partij gezet. Van de man, een Turk, is een filmpje opgedoken, waaruit blijkt dat hij lid is van de Grijze Wolven, een uiterst rechtse Turkse beweging die niet min noch meer overal ter wereld de Turkse vlag wil zien wapperen. Een bijkomend probleem is wel, dat men hem twee weken vóór de verkiezingen niet meer van de kieslijst kan halen en hij dus verkozen kan worden, ook al is hij geen lid meer van de partij en – indien verkozen - dan kan zetelen als onafhankelijke.
Tenslotte deelt ook super-tsjeef Geens in de klappen bij de affaire van de moord op Julie Van Espen. De man kreeg een paar weken geleden, bij de beoordeling van de regering Michel, in De Standaard nog het hoogste aantal punten. Ik vrees dat er niet veel meer van over zal blijven. De manier waarop Geens zijn politieke verantwoordelijkheid tracht te ontlopen, tart alle verbeelding. Vande Lanotte en Stefaan Declerck waren van een ander kaliber toen ze hun ontslag aanboden bij de kortstondige ontsnapping van Dutroux, waarbij – nota bene – geen dode viel, zelfs geen gewonde…
Er zal in de komende twee weken nog veel moeten veranderen wil CD&V op 26 mei nog boven de 15% van de stemmen geraken en derhalve nog meetellen.
---
I.v.m. de moord op Julie Van Espen, nog dit. Gisteren, vrijdag, werd in de media gemeld dat de moordenaar aangehouden blijft. Dat klonk alsof er een kans zou bestaan hebben dat hij nog kon vrijgelaten worden! De man werd trouwens nog steeds een ‘verdachte’ genoemd, alhoewel hij de moord bekend heeft. Bij ons (on)gerecht lijkt het er op dat men nog steeds meer geeft om de dader dan om het slachtoffer...
Ik kom even terug op het eten van vlees, dat – volgens een huidige tendens bij ons (niet zozeer elders) – slecht zou zijn voor het klimaat en ook voor onszelf. Dat laatste klopt niet, want de mens heeft een aantal calorieën nodig om zich de ontwikkelen en een gebrek aan vlees kan nadelig zijn voor wie dat niet eet. Er zijn wel vervangmiddelen, maar die zijn niet alles vervangend en dat wreekt zich, vooral op de ontwikkeling van kinderen (om nog te zwijgen over de extra kosten).
Volgens hetzelfde FAO-rapport, waaruit ik mijn gegevens haalde, blijkt dat de gemiddelde Chinese stadsjongen in 2010 negen centimeters langer is geworden dan in 1985, het gemiddelde meisje zeven. Vooral de jongens zijn in dezelfde periode ook iets dikker geworden. Dat heeft in de eerste plaats te maken met het feit dat ze zich sindsdien ook het eten van vlees kunnen veroorloven.
Toen ik in 1963 met vrouw en eerste kind naar Sardinië trok, was het bij ons hier de gewoonte dat men alleen vis at op vrijdag. Op dat eiland hebben wij echter echt vis leren eten en zijn we dat blijven doen toen we negen jaar later weer in Vlaanderen terecht kwamen. Niet dat wij geen vlees meer aten, maar toch meer vis dan wat men hier toen gewend was. Ondertussen zijn de meeste mensen hier ook meer vis gaan eten, wat o.a. mede het gevolg was van het toegenomen op vakantie gaan naar het zuiden (dat laatste geldt ook voor het verbruik van pasta). Sinds ik weduwnaar ben en meestal alleen voor mijn eigen potje moet zorgen, eet ik thuis nog uitsluitend vis bij mijn warme maaltijd. Ik ben absoluut geen vegetariër geworden en eet wat men mij elders voorschotelt, ook vlees. Op restaurant ben ik zeker niet vies van ganzenlever (nog zo iets dat we hier niet meer zouden mogen eten), varkenswangetjes, kalfszwezerik en Toulouserworst, maar dat gebeurt eerder uitzonderlijk. Vis verteert ook sneller en zorgt er mee voor dat men niet te snel aandikt. Ik kan het alleen maar aanraden. Vis hoeft ook niet duur te zijn. Verse haring, makreel (kustvangst), verse sardienen, pladijs (buiten de wintermaanden) en geep (in de maand mei) zijn niet duurder dan het doordeweekse vleesaanbod, zeker niet als men de prijzen in ’t oog houdt, ze vers koopt en zelf schoonmaakt. Wie thuis kippen heeft, zoals ondergetekende, geraakt moeiteloos van de afval vanaf.
---
En dan nog dit: de klimaatmarsen worden hoe langer hoe kleiner. Gisteren nog zo’n 200 betogers in Brussel en 150 in Antwerpen, waar men het lumineuze idee had de commotie rond de moord op Julie van Espen te kapen voor hun klimaateisen. ‘Lijkenpikkerij’ noemt men zoiets. Gelukkig laat de man/vrouw in de straat zich niet meer vangen aan de idioterieën van de volgelingen van de heilige Greta. Bewijs: de duizenden mensen die al hebben toegezegd zondag in hetzelfde Antwerpen Julie te gaan herdenken, maar dan met een stille mars op een neutrale basis zonder de hele zaak ondergeschikt te willen maken aan wat utopische eisen van een zootje klimaatpubers of politieke partijen.
We kennen ondertussen allemaal het verhaal van de plastiekverspilling, waar we in Europa een eind aan moeten maken, terwijl de rest van de wereld, Azië en Afrika op kop, zich daar blijkbaar niets van aantrekt. Dat is geen uitzonderlijk verhaal, er is er minstens nóg zo een. Men wil nl ook hebben dat wij minder vlees gaan eten, liefst zelfs helemaal geen meer als het aan de veganisten zou liggen. En wat gebeurt er in de rest van de wereld?
Volgens verschillende verslagen van de Food & Agriculture Organisation (FAO), een onderafdeling van de UNO, is van 2007 tot 2017 wereldwijd de consumptie van vlees met bijna 2% en die van zuivel met iets méér dan 2% gestegen. Ongeveer 4/5de van alle landbouwland (weilanden plus gronden waarop veevoeder gekweekt wordt) is bestemd voor het voeden van vee. Men schat dat de biomassa van de zoogdieren op deze wereld verviervoudigd is sinds het stenen tijdperk.
Volgens de FAO zal het grazend vee (runderen, geiten en schapen) tussen 2015 en 2050 wereldwijd stijgen van 4 naar 6 miljard eenheden. Het aantal kippen zelfs nog meer. Daarvan schat men dat er nu al 23 miljard op onze wereld rondlopen. Het dier dat het meest in aantallen is toegenomen is het Chinese varken, dertig keer meer dan in de jaren 1960. E.e.a. heeft te maken met de toenemende Chinese welvaart. Om die varkens vet te mesten, voert China tegenwoordig jaarlijks zo’n 100 miljoen ton sojabonen in, 2/3 van de wereldproductie.
In China houdt het trouwens niet op bij varkens. Vorig jaar werd het land de tweede grootste rundsvleesverbruiker van de wereld, na de USA. Dit is slecht nieuws voor onze wereldverbeteraars, want graseters vragen meer plaats dan varkens, die in principe geen weiland nodig hebben. Daarenboven vervuilen ze ook meer het milieu en verbruiken graseters ook driemaal meer veevoeders. In India, een ander land met meer dan één miljard inwoners, waar koeien heilig zijn en niet mogen geslacht worden, worden die dieren steeds meer vervangen door waterbuffels, die men wél slachten (en opeten) mag en stijgt het vleesverbruik zienderogen.
En dan hebben we het nog niet gehad over het Afrika ten zuiden van de Sahara, dat hier en daar uit het dal kruipt en vooral kippen eet. Zelfs als men daar eenzelfde hoeveelheid vlees per persoon zou blijven eten, zal het verbruik er rond 2040 verdubbeld zijn, omdat de bevolking er dan ook ongeveer verdubbeld zal zijn (van ±1 naar 2 miljard!). Afrika importeert nu al meer vlees dan China.
Maar het zijn wij, Europeanen, die moeten ophouden met vlees te eten, of tenminste erop besparen en/of er meer voor betalen. Met dank aan de klimaatfanaten, die geloven dat dat zal volstaan om de planeet te redden terwijl elders een veelvoud zal verbruikt worden…
Quizvraag: ‘Wie volgt Geert Bourgeois op als Vlaams minister-president? Antwoord: Liesbeth Homans. Echt waar!
Geert Bourgeois, huidig Vlaams minister-president, is nl N-VA lijsttrekker voor het Europees Parlement. Als N-VA lijsttrekker zal hij daar op 26 mei verkozen worden en dan zijn plaats in de Vlaamse regering moeten opgeven. Daar er niet meteen een nieuwe minister-president zal zijn, omdat er eerst nog een akkoord moet gevonden worden tussen partijen die er een (eventueel) nieuwe regering gaan vormen, zal Bourgeois tijdelijk opgevolgd worden door de vice van zijn eigen partij en dat is Liesbeth Homans. ‘Betteke’, zoals Kaaiman haar noemt. Het zal een kortstondig minister-presidentschap worden en een in lopende zaken, want als de N-VA de grootste partij zou blijven en mee in de nieuwe coalitie zou zitten, dan wordt Bart De Wever de nieuwe Vlaamse minister-president. Maar zelfs al zou het maar over enkele dagen gaan, ‘Betteke’ wordt dan wel de eerste vrouwelijke Vlaamse minister-president en niet bv Hilde Crevits, die dezelfde plaats ambieert als lijsttrekster van CD&V. Dat laatste kan alleen als de N-VA niét in een volgende Vlaamse regering zou zitten en CD&V de andere meerderheidspartijen zal kunnen overtuigen, want het zou al een grote verrassing zijn, mocht CD&V de tweede grootste partij blijven in Vlaanderen. Volgens de laatste peiling haalt ze nog amper 14% en was men al blij dat Groen ze niet voorbijgestoken had. Mocht Groen groter worden dan CD&V en N-VA niet meedoen, kan ze ook het Vlaams minister-presidentschap opeisen, wat voor de tsjeven een zoveelste imagoverlies zou betekenen.
Hopelijk eindigt Crevits niet zoals Marianne Thyssen, die in de verkiezingen van 2010 door de partij gebombardeerd werd tot Belgisch kandidaat premier. Als compensatie voor de daarop volgende verkiezingsnederlaag, kreeg Thyssen in 2014 een tweederangs post in de Europese Commissie, waardoor Kris Peeters het Belgische premierschap mocht vergeten. Alhoewel deze laatste gezworen had nooit minister te worden in een federale regering die door iemand anders geleid werd, slikte hij zijn belofte in en we weten hoe dat verder is mis gelopen…
Béatrice Delvaux is senior writer bij Le Soir en schrijft elke maand een column in De Standaard. In haar laatste gewrocht breekt ze een lans voor Brussel, die volgens haar, het hele land zou kunnen verrijken. Verboden te lachen! Uitgerekend de stad die nooit geld genoeg heeft, die de grootste werkloosheid kent; waar de meeste ondernemingen wegtrekken en die niet eens in staat is het transmigrantenprobleem aan haar Noordstation te managen, zou dit land kunnen verrijken!
De laatste Belgische staatshervorming is er gekomen, omdat Brussel weer eens extra geld nodig had. Dat geld – een half miljard euro per jaar – heeft ze ook gekregen, met dank aan de traditionele partijen en de groenen. Als tegenprestatie waren de francofonen bereid vanaf 2024 te beginnen met het afbouwen van de beruchte noord/zuid transfers. Ondertussen zit de stad weer kort bij kas en stelt de PS voor in 2024 het afbouwen van de transfers te ‘herzien’.
Ondanks dat voortdurend tekort aan geld, bestaat Brussel wel nog altijd uit 19 overbodige gemeenten, met evenveel burgemeesters, schepencolleges, gemeenteraden en OCMW’s. New-York, met zijn 11 miljoen inwoners, heeft er van elk maar één. Ook maar één politiezone, daar waar Brussel er zes heeft. Waarom diezelfde stad voor haar hele grondgebied maar één brandweer heeft, blijft dan ook een raadsel.
Brussel heeft zijn troeven: de NAVO en het Europees Parlement, met alles wat daarmee te maken heeft, maar ze boycot haar eigen internationale luchthaven door het beperken van de vluchten wegens geluidsoverlast. Die luchthaven ligt trouwens in Vlaanderen, wat e.e.a. zou kunnen verklaren. De stad heeft maar één voordeel: ze ligt geografisch in Vlaanderen. Dat Vlaanderen zou gek zijn Brussel af te schrijven, maar er bv een akkoord mee sluiten tot een soort confederale samenwerking, waarbij het Nederlands een gelukwaardige taal zou blijven aan het Frans en de andere talen die men er eventueel wil bijnemen en de stad bereid zou zijn een eind te maken aan haar 19 ‘baronieën’.
Dat is zowat de enige ‘verrijking’ die Brussel Vlaanderen bieden kan.
De verkiezingscampagne kreeg dit weekeinde zware concurrentie in de media vanuit een vrij onverwachte hoek: de ‘royals’.
In Thailand werd de nieuwe koning ingezworen. Dat was daar niet alleen opmerkelijk omdat het al meer dan 60 jaar geleden was dat het er nog gebeurde, de nieuwe koning is een figuur die in onze contreien waarschijnlijk niet meer aan de bak zou zijn gekomen. De man in kwestie is nl aan zijn vierde vrouw toe. Die laatste; een voormalige air hostess en Hare Koninklijke Hoogheids ‘lijfwacht’ – wat dat daar ook moge betekenen – trouwde officieel met de koning drie dagen vóór diens troonsbestijging. Bij de drie vorige vrouwen verwekte de ‘brave’ man zeven kinderen. Kers op de taart was, toen hij zijn poedel tot maarschalk bevorderde! Zie je zoiets hier al gebeuren?
---
In Japan zeker niet. Daar trad de Keizer af, iets wat in Japan nog nooit gebeurd was (zoiets als bij ons vroeger de Paus, tot Benedictus XV). De troonopvolger lijkt een eerder normaal man, die er, ondanks zijn status; enkele jaren over heeft moeten doen om de vrouw van zijn leven te overtuigen dat ook echt te worden. Daarna liep het nog niet van een leien dakje, daar er als nageslacht tenslotte alleen maar een dochter ter wereld kwam, terwijl de erfgenaam van de troon daar nog een man moet zijn. Dat probleem werd opgelost door de jongere broer van de kroonprins, die wél een zoon verwekte. Oef! Vergeten we niet dat het daar gaat om een koningshuis dat – volgens de overlevering – afstamt van een godin en dus een goddelijke status heeft
---
Nee, geef mij dan maar Groothertog Jan van Luxemburg, die 97 werd, maar zich in zijn jonge tijd tijdens WO II liet inlijven bij de ‘Irish Guard’ van het Britse leger en effectief lijfelijk mee vocht om zijn landje (en het onze) te bevrijden van de Nazi’s. Er zullen niet veel royals zijn die hem dat hebben nagedaan. Waarin de heerser van een klein land groot kan zijn.
Onze Coburgers waren er trouwens bij op Jans begrafenis, als aangetrouwde familie. Bijna allemaal: onze twee koningen, twee koninginnen en hun entourage. Opvallend bij de uitvaart was wel, dat de aartsbisschop van Luxemburg tijdens de dienst Frans sprak, maar de familieleden het eigen Lëtzebuergesch. De buitenlandse kerkgangers zullen van dat laatste wel niet veel hebben verstaan, maar het doet wel sympathiek aan. Zo’n beetje als ‘In Vlaanderen Vlaams’.
Volgens het Wereld Economisch Forum staat België momenteel op de 20ste plaats in de index van het landelijk concurrentievermogen. Dat is enkele plaatsen lager dan de vorige studie, terwijl bv Nederland op 4 staat en Duitsland op 6 (Zwitserland op 1). Het kan nog slechter, want in het klassement van de Wereldbank waarop men een onderneming kan starten, staat België op plaats 52, na Rusland en Bulgarije, terwijl een normaal vergelijkbaar Europees land zoals Denemarken op plaats 3 staat.
Grote verrassingen zijn deze voor dit land slechte klasseringen niet en niets laat voorzien dat het de volgende jaren plots beter zal worden. Als gevolg daarvan is er in De Tijd van dit weekeinde een open brief verschenen van een twintigtal zakelijke en culturele toplui, die de Belgische politici oproepen daar iets aan te doen. Of dat veel zal uithalen is een andere vraag. België is een ingewikkeld land dat er ook de volgende jaren niet eenvoudiger op zal worden.
De verschillende politieke coalities, die nog eens kunnen verschillen naargelang de regio’s, leiden tot immobilisme. Zo goed als nergens vindt men er een lange termijnvisie op problemen die om een oplossing vragen. Denk maar aan migratie, mobiliteit en vergrijzing, om er enkele op te noemen. Er heerst een soort burgerlijke onrust, aangevoerd door o.a. de sociale media, die soms de indruk geven dat de straat en niet de staat het hier voor het zeggen heeft. Om daarin verandering te brengen, zouden de politieke partijen meer moeten gaan samenwerken, over de partij- en taalgrenzen heen. Zie je hier zoiets al gebeuren?
Die Belgische toplui zouden nu ook stilletjesaan moeten weten hoe dit land in elkaar zit. Het oude België komt niet meer terug, gelukkig maar. Om ervoor te zorgen dat we straks nog internationaal zullen mee kunnen, moet dit land anders verdeeld worden, moet er een einde komen aan de transfers die Vlaanderen armer maken en Wallonië niet helpen. Vlaanderen als onafhankelijk regio is levensvatbaar, Wallonië is dat niet en Brussel had nooit een apart gewest mogen worden. Zoals The Economist recentelijk nog schreef, zou niemand dit land, mocht het niet bestaan, nog uitvinden. Jammer genoeg, bestaat het wel en moeten we er mee verder. Men kan vóór of tegen confederalisme zijn, maar het is tenminste een mogelijke oplossing, ook al noemde Charles Michel het recentelijk nog ‘waanzin’. Zolang francofonen en belgicisten daar niet van willen weten, zullen we ook niet weten of dat de oplossing is. Hét probleem is dat de Walen geen alternatief willen, omdat het dan gedaan zal zijn met uit Vlaamse handen te eten. Het afbouwen van de transfers vanaf 2024, zoals overeengekomen bij de zesde staatshervorming, staat nu al weer op de helling.
We kunnen alleen maar hopen dat men er na 26 mei niet meer in zal slagen een federale regering te vormen, zodat men tenslotte verplicht zal worden iets anders te bedenken. Voort blijven klooien zoals men nu bezig is, zal dan geen optie meer zijn.
Er zouden al 480.000 mensen aangeklikt hebben bij ‘De Stem van Vlaanderen’ een initiatief van VTM om kijkers de kans te geven uit te zoeken aan welke partij zij best hun stem kunnen geven. Dat is geen gemakkelijke opdracht, als men weet dat alle partijen, zonder uitzondering, hemel en aarde beloven. Op 1 mei leek het wel een wedstrijd voor het hoogste bod. Er is trouwens geen enkele partij die vertelt hoe ze haar beloften zal waar kunnen maken, laat staan bekostigen. Zo vertelde John Crombez wat zijn partij allemaal wil veranderen: de pensioenleeftijd terug naar 65 jaar, een maandelijks pensioen van 1.500 euro voor iedere gepensioneerde, het terugdraaien van de btw op elektriciteit van 21 naar 6% en nog zo van dat lekkers. Hij zei daar nog bij, dat als de andere partijen er niet akkoord mee zouden gaan, de Vlaamse socialisten niet zouden meedoen. Dat wordt dan verteld door de man die vóór de gemeenteverkiezingen van vorig jaar zei af te zullen treden, mocht zijn partij niet stand houden in de Vlaamse centrumsteden. Bij die verkiezingen verloor de S.P.a haar burgemeesterssjerpen in Gent en Oostende en wie trad er niét af? ‘Den John!’.
De reden waarom de partijen, álle partijen, bij de volgende verkiezingen niet kunnen waar maken wat ze beloven, is omdat er geen geld zal zijn om de kosten ervan te dragen. De oorzaak daarvan ligt nog bij de paarsgroene regering Verhofstadt I, die het door Dehaene opzij gezette spaarpotje voor de vergrijzing (6% van de begroting!) lekker heeft opgesoupeerd. Socialisten, liberalen en groenen zijn dan ook de hoofdschuldigen van het feit dat er straks niets ernstigs meer gerealiseerd zal raken, gewoon omdat er niet alleen geen geld meer voor zal zijn, maar integendeel een gat 7/8 miljard op de begroting bovenop een staatsschuld van meer dan 100% van het bbp. Hopelijk geeft de kiezer bovenvernoemde partijen niet de kans die verkwisting nog eens over te doen.
En dan hebben we het nog niet gehad over wat allerhande groene klimaateisen zullen kosten. Zo kon ‘Calveau’, bij De Vadder op één, niet vertellen wat het afschaffen van de 800.000 bedrijfswagens – een eis van Groen - zou kosten. Almaci kon bij Van Gils & Gasten evenmin de kostprijs van haar klimaatplan geven. En die andere groene inwijkeling, Björn Rzoska, had het op Radio 1, in de ochtend van 23 april, over ‘zeker twee miljard’, maar moest toegeven ‘dat het nog niet concreet becijferd was’. Natte vingerwerk, dus.
---
Er is ook goed nieuws. Donderdagavond heb ik vruchteloos gezocht naar beelden van de 16de spijbelmars in Brussel. Er zouden zo’n 500 betogers geweest zijn, mede dank zij een organisatie die zich bezig houdt met armoedebestrijding en die donderdag mee opstapte. ‘Armoe troef’, zeg maar.
Het zat er weer eens bovenarms op in de multiculturele stad die Brussel wil zijn. Een Schaarbeeks gemeenteraadslid met de oer-Belgische naam Yusuf Yldiz (CD&V!) liet via zijn Facebookpagina weten dat er in een Schaarbeekse kleuterklas een meisje van vier jaar zou zijn verkracht. Men had thuis nl bemerkt dat het kind bloedsporen in haar broekje had. Een tweede gemeenteraadslid met de even Belgisch klinkende naam CellouSatina Diallou (PS) riep, eveneens via de (a)sociale media iedereen op om naar de school te gaan ‘om verder druk op de zaak te zetten’. De meeste buurtbewoners, van Guinese afkomst, deden dat ook en maakten er zoveel kabaal, dat de politie moest tussenbeide komen en tenslotte zelfs traangas moest gebruiken om het donkerhuidige gepeupel uiteen te drijven. Die hebben dan geen nagel om zich te krabben, maar vergapen zich wel aan hun smartphone, die ze zich blijkbaar kunnen veroorloven. Yldiz’ boodschap werd zo’n 170.000 keer bekeken en meer dan 3.000 keer gedeeld…
Daar hield het trouwens niet bij op, want toen bleek dat het kind helemaal niet verkracht was, maar het bloeden het gevolg was van een infectie, geloofde men het parket niet. Die infectie was vastgesteld door meerdere dokters, waaronder een wetsdokter en een team van gespecialiseerde speurders in zedenzaken. Facebook is voor dat kutvolkje het nieuwe evangelie (of moet ik zeggen koran?).
Schaarbeeks burgemeester Bernard Clerfayt (FDF), ook wel eens ‘Clerfaillite’ genoemd door zijn politieke tegenstrevers, gaat terecht klacht neerleggen tegen drie van zijn eigen gemeenteraadsleden.
De hele zaak doet denken aan wat enkele jaren geleden is gebeurd in kleuterschool ‘De Blokkendoos’ in Hoboken, waar een meute van moslima’s het vel eiste van een 23 jarige kleuteronderwijzeres die er niet minder dat vijf kleuters zou aangerand hebben. Er kwam zelfs een proces van, waarin de kleuterleidster werd vrijgesproken…
Het moet daar gezellig wonen zijn in Schaarbeek. Het doet in elke geval zijn naam van ‘ezelsgemeente’ alle eer aan!
