Ik heb zo’n beetje mijn twijfels over heel die heisa m.b.t. de milieuvervuiling door Pfos in Zwijndrecht en omstreken. Dat die vervuiling er is, lijdt geen twijfel, maar bij mijn weten zijn er daar nog geen slachtoffers gevallen en dit terwijl de productie van die niet afbreekbare chemicaliën al bijna twintig jaar geleden is gestopt. Sinds 2002 of iets later werden er in en rond de 3M-fabriek geen Pfos meer geproduceerd noch uitgestrooid. Onze politiek maakt zich nu druk over de dading tussen 3M en Lantis in 2017, maar toen lag er alles al 15 jaar bij zoals op de dag van vandaag.
Ook na 2002 is iedereen in de regio Zwijndrecht zijn groenten en fruit blijven kweken en opeten, maar pas nu zou men er niets meer van mogen nuttigen, zelfs geen eieren van de eigen scharrelkippen. Dat alles, zoals gezegd, terwijl er ogenschijnlijk niemand tot vandaag de dag een probleem met zijn gezondheid heeft gehad dat aan Pfos kon gerelateerd worden. Het ontdekken van de aanwezigheid van de vervuiling is er niet gekomen door gezondheidsklachten, maar alleen door genomen grondstalen bij de werken aan de Oosterweelverbinding, die het slachtoffer van het hele gedoe dreigen te worden..
Let wel, Ik zeg hierbij niet dat de gronden in en rond Zwijndrecht niét door Pfos zouden vervuild zijn, wel dat er klaarblijkelijk geen ernstige reden is om de plaatselijke bevolking nu plots de schrik op het lijf te jagen door ze te verbieden voedsel te eten dat ze al bijna twintig jaar in dezelfde omstandigheden verorberden zonder dat er iemand daarover gewaarschuwd had en zich zorgen had gemaakt, maar er klaarblijkelijk ook niet ziek van geworden was.
---
Nog zoiets absurds is de bewering van e.o.a. instantie dat uit een enquête zou blijken dat 2/3 van de Belgische bevolking al eens te maken zou hebben gehad met grensoverschrijdend seksueel gedrag gaande van interfamiliaal geweld over intimidatie tot en met verkrachting. Een gemiddelde van 2/3 haal je niet als men er op sommige plaatsen geen 100% of iets in die nabijheid zou hebben, wat inderdaad absurd is. In het geloofwaardigste geval zou het steekproefsgewijs kunnen, bv een bevraging bij 1.000 personen in e.o.a. stedelijke getto, waarbij men de uitslag daarna vermenigvuldigt met 10.000. en zegt dat het zo wel overal zal zijn in heel het land. Op die manier kan men straks ook bewijzen dat de aarde plat is.
Volgens Pierre Wunsch van de Nationale Bank (NBB) zou de Belgische economie tegen het einde van dit jaar reeds opnieuw op het oude peil zijn, zoals vóór het uitbreken van de coronacrisis. Hopelijk krijgt de man, die meestal niet overdrijft, gelijk. De vraag blijft wel wat er zal gebeuren als de steunmaatregelen aan de bedrijven worden ingetrokken.
Ondertussen zijn de meeste bedrijven echter wel blijven investeren, zij het nu meer in onderzoek & ontwikkeling, software en informatie. Heel wat tijdelijke werklozen hebben een andere job gevonden, waardoor er, raar genoeg, hier en daar al een krapte heerst op de arbeidsmarkt.
Men schat dat de Belgen in totaal het laatste jaar zo’n 25 miljard euro minder hebben uitgegeven. Dat opgepotte bedrag zou wel eens tot een opleving van de consumptie kunnen leiden. Er is ook meer geïnvesteerd in woningbouw en renovatie.
De motor achter de heropleving wordt toegeschreven aan de vaccinaties, die na een aarzelend begin, toch serieus gaan versnellen zijn. We zullen zien wat dat deze zomervakantie nog zal geven, want helemaal vanaf zijn we er nog niet van, net zomin als van de Belgische staatsschuld, die al hoog was en nog hoger is gestegen. Een tweede probleem zou wel eens een stijgende inflatie kunnen wordenn die dit jaar de 2% zal overschrijden. Maar het erger kunnen zijn.
Het leek geen nieuws meer, maar in Saksen-Anhalt, een van de kleinere Duitse deelstaten met ± 2 miljoen inwoners (t.o.v. ± 80 miljoen in heel het land), werden vorige week verkiezingen gehouden. De laatste vóór de algemene Bondsdagverkiezingen van september. De schrik zat er bij het CDU van Merkel goed in dat ze het niet zou halen tegen het rechtse AfD (‘Alternative für Deutschland’). E.e.a. was niet alleen het gevolg van de vooruitgang die het AfD recentelijk gemaakt heeft, maar ook van de opvolging van Merkel, die niet van een leien dakje liep en waarbij de minder populaire CDU’erArmin Laschet het tenslotte toch haalde van de meer populaire Beierse CSU’er Markus Söder.
Gelukkig voor Merkels CDU bleef de partij toch de grootste in Saksen-Anhalt, met 37% t.o.v. 21% voor het AfD. Liberalen groenen en de twee socialistische partijen speelden geen rol van betekenis. Alle linkse partijen samen (SPD, die Linke en de groenen) haalden nog net 25%. Doet zo’n beetje denken aan de traditionele partijen van bij ons in Vlaanderen, die men al de ‘elfjes’ was gaan noemen, maar zelfs dreigen dat niveau straks niet meer te zullen halen en waar centrum-rechts naar een meerderheid afstevent.
Misschien een tip voor een nieuwe beweging binnen een Vlaamse samenwerking: AvV (‘Alternatief voor Vlaanderen’), die niet alleen een uitnodiging zou zijn voor de Vlaamsnationale partijen om samen te werken, maar ook voor de misnoegde CD&V-kiezers en de zich bedrogen voelende Open VLD-achterban.
In de discussies over elektrisch rijden wordt Noorwegen dikwijls als voorbeeld genomen. Op dat gebied wordt daar alles zwaar gesubsidieerd en worden bezitters van elektrische wagens op allerlei gebied bevoordeligd. De belangrijkste verklaring daarvoor is dat Nrwegen een land is met een oppervlakte vergelijkbaar met bv Frankrijk, maar met hoop en al zo’n 5 miljoen inwoners. De elektriciteit wordt er grotendeels geleverd door waterkrachtcentrales en windmolens, waarin zwaar geïnvesteerd wordt. Dit laatste wordt mogelijk gemaakt door de opbrengsten van de exploitatie van olie- en gasvelden langs de Noorse kusten in de Atlantische Oceaan.
Als ze daar zo vooruitstrevend zijn in het promoten van elektrische voertuigen, zou men denken dat ze – het klimaatakkoord van Parijs indachtig - hun exploitatie van gas en olie uit de oceaan wel mettertijd zullen opgeven. Niets is minder waar. Volgens de lange termijnplannen, die de Noorse regering vrijdag bekend maakte, gaat het land gewoon verder met het oppompen van olie en gas. Er zullen de komende jaren zelfs nieuwe licenties voor de ontginning ervan worden uitgereikt.
Kortom, heel die redenering dat het land de klimaatregels wil volgen is hypocrisie. ‘Erst das Fressen, dann die Moral’ geldt ook in het hoge Noorden. Zolang er vraag naar is, zal Noorwegen energie blijven leveren uit fossiele grondstoffen. Zelfs de Noorse oppositie is het er in grote lijnen mee eens. Dat Greenpeace de Noorse plannen ‘uitermate onverantwoord’ noemt, zal de Noren een zorg wezen.
--- Voor de petite histoire: bovenstaande blog is mijn 4.700ste sinds ik ermee begon in februari 2005. Tegen volgende zomer hoop ik – bij leven en welzijn - de kaap van de 5.000 te overschrijden.
En dan is er die milieuvervuiling in Zwijndrecht, waar niet afbreekbare afvalproducten van het Amerikaans bedrijf M3 jarenlang gewoon werden rondgestrooid zonder zich daarover vragen te stellen. Het schandaal is al 17 jaar bekend, maar kwam weer aan het licht bij de aanvang van de Oosterweelwerken. Volgens de laatste berichten zou het kunnen dat de gronden in een straal van 15 km rond de fabriek zwaar vervuild zouden zijn. Zuhal Demir (N-VA), minister van o.m. Omgeving in de Vlaamse regering, besloot daarop de zaak te laten uitzoeken door een onderzoekscommissie. Beter laat dan nooit, zou men zeggen, ware het niet dat Zuhalleke een storm van kritiek over zich heen kreeg, niet alleen van de oppositie, maar ook van de andere partijen van de meerderheid CD&V en Open VLD (‘El Kibbi’ Somers op kop) en zelfs van binnen haar eigen N-VA. De reden daarvoor is niet dat men niet erkent dat er daar in Zwijndrecht ‘eine Schweinerei’ (what’s in a name?) zou kunnen geweest zijn, maar omdat Demir dat verhaal van die commissie niet eerst had afgesproken binnen de Vlaamse regeringsmeerderheid. Erg hé! Alsof dat iets aan de zaak zou hebben veranderd. Het lijkt wel alsof de politiek liever had gehad dat er niets was gebeurd dan dat er iets ondernomen werd. Van politique politicienne gesproken. ‘Wat we zelf doen, moeten we beter doen’, zoals wijlen Gaston Geens, Vlaanderens eerste minister-president, het verwoordde. Dat betekende niet iets in de doofpot steken tot er werd afgesproken hoe men het schandaal, dat al dateert van vóór de vorige Vlaamse deelregering – en dus ook van vٕóór Zuhal Demir - zou aanpakken.
---
Als het echt fout zou zitten met die vervuiling -+wat ik betwijfel want het product wordt al 10 jaar niet meer gemaakt – kan het zijn dat men de Oosterweelwerken moet stopzetten. Ze gaan nog heimwee krijgen naar de Lange Wapperbrug. Als dat project was doorgegaan, lag die er nu al enkele jaren.
Voor wie het zich niet meer zou herinneren. Het referendum daarover werd door 40% van de Antwerpse bevolking (die van rond de stad mochten niet mee doen) ingevuld en door 60% van die 40% verworpen, zodat in feite slechts 25% van de sinjoren er tegen waren...
Ook democratie kent zijn grenzen.
---
Zoals lezer Ropie opmerkte in zijn reactie op mijn blog van gisteren (Arco & Co”) is Beweging.net inderdaad de opvolger van het ACW en niet het ACV. Is ondertussen gecorrigeerd.-
Dat het met CD&V niet goed gaat, is een open deur intrappen. Voor zover dat nog nodig was, werd dat nog eens bevestigd in de laatste twee peilingen waarbij de partij tenslotte amper 10% van de stemmen zou halen. En daar houdt het niet bij op.
Ondertussen zal een dezer dagen in Brussel het proces voor komen van een paar duizend coöperanten die hun spaargeld kwijt speelden in de Arco-affaire. Zij zijn maar het topje van de ijsberg, want in totaal gaat het om 800.000 spaarders en een totaal bedrag van zo’n anderhalf miljard euro. Die zaak, waarbij niet alleen Arco, maar ook Belfius, Dexia, Bacob bank en Beweging.net (het vroegere ACW) bij betrokken zijn, dreigt hoe dan ook een ramp te worden voor de partij, die probeerde maar er niet in slaagde de overheid dat spaargeld te laten terugbetalen, iets wat Europa haar verbood.
Binnen de Vlaamse regering heeft CD&V de afschaffing van de opkomstplicht voor lokale verkiezingen moeten slikken. Uitgerekend het niveau waar de partij tot op heden nog min of meer meetelt. De beslissing daarover werd in april al goedgekeurd binnen de ministerraad van de Vlaamse regering. Het maakt, voorlopig alleen op lokaal vlak, een eind aan een verplichting die buiten België alleen nog bestond in Luxemburg en Griekenland. In 2018 gingen zo’n 350.000 kiezers niet stemmen en werd niemand daarvoor beboet. Waarom zou men dan nog gaan stemmen?
De ‘sociale partners’, zoals ze zich zo mooi noemen, hebben dan tenslotte toch een akkoord bereikt over de verhoging van de minimumlonen, een soort tijdskrediet voor oudere werknemers, een ‘fiscaalvriendelijke’ uitbreiding van de overuren en meer gelijktrekking voor het aanvullend pensioen tussen arbeiders en bedienden. Dat akkoord moet nog worden goedgekeurd door da achterban van de verschillende deelnemers, maar in feite verandert er niet veel tegenover vroeger, in de zin dat de sociale partners tenslotte een vergelijk vinden, de rekening ervan officieel toch zelf niet betalen maar doorsturen naar de federale regering, die ze verder doorschuift naar de belastingbetaler.
Uit studies in de Verenigde Staten, waar de regeling en de hoogte van de minimumlonen per staat kunnen verschillen en men beter kan vergelijken, blijkt dat hogere minimumlonen leiden tot meer werkloosheid. Het tegenovergestelde was trouwens reeds bewezen in het Duitsland van toenmalig kanselier Gerhard Schröder (socialist, nota bene) waar lagere minimumlonen leidden tot méér jobs ( het Harz IV concept).
Het creëren van het soort tijdskrediet, de zgz ‘landingsbanen’, is in werkelijkheid niets anders dan een nieuwe naam voor wat eerst het brugpensioen heette en officieel nu de SWT (Stelsel van Werkloosheid met bedrijfsToeslag). Nihil novi sub sole.
De fiscaalvriendelijke uitbreiding van de overuren was nodig om het hoofd te bieden aan de buitenlandse concurrentie in de e-commerce, waar onze bedrijven de trein hebben moeten missen door de koppigheid van Kris Peeters en zijn vakbonden. Een achterstand die met de nieuwe maatregelen nauwelijks zal worden ingehaald.
De gelijktrekking tussen arbeiders en bedienden voor het aanvullend pensioen is tenslotte maar één stap in de richting van een volledige gelijkschakeling, wat in alle ons omliggende landen al bestaat sinds de vorige eeuw.
Dat de hele zaak verkocht wordt als een succes, is alleen om de achterban mee te krijgen, in de wetenschap dat het tenslotte toch de belastingbetaler (en in de eerste plaatse de Vlaamse) zal zijn die ervoor zal opdraaien. Dit werd o.m. ook nog eens verduidelijkt door financieel journalist Paul D’Hoore in de Tv-journaals van VTM. Een man die ik veel ernstiger neem dan vele in onze media bejubelde economen.
Dixie Dansercoer, de poolreiziger uit de Vlaamse Westhoek, die dinsdag verdween in een gletscherkloof op Groenland, was geen onbekende in onze familie. Hij heeft in een vroeger leven nog samen gevlogen met mijn oudste dochter en haar man als steward bij Sabena op de Intercontinentale lijnen. Dat is al wel even geleden, maar daar de man toch af en toe in het nieuws kwam met zijn poolexploten, bleef men hem volgen, al is het nu wel degelijk ‘over and out’.
Sabena mocht men toen wel ons ‘vliegend faillissement’ noemen, wie er intercontinentaal vloog, zag de halve wereld en bleef soms verscheidene dagen op plaatsen waar tussenstops werden gemaakt en men het hele traject niet in één keer met dezelfde bemanning kon doen. Een daarvan was Brussel-Tokio, met tussenstop in Anchorage, de hoofdstad van Alaska. Het zou me niet verwonderen mocht Dixie daar zijn voorliefde voor de poolstreken hebben opgedaan.
Ik heb ooit een kennis gehad die in Zwitserland tijdens de winter met zijn sportvliegtuig verongelukte in een sneeuwstorm en die men pas terugvond tijdens de volgende lente. De kans dat Dansercoer ooit wordt teruggevonden is bijna nihil. De plaats waar het gebeurde is onherbergzaam, bedekt met ijsgletchers en bestaande uit kloven waarvan men niet eens de diepte kent. Als de Noord- en Zuidpool nog ter sprake komen, zullen we nog dikwijls terugdenken aan onze avonturier uit Ieper.
Maandag werd er op de Franstalige media (ik hoorde het op RTL) verteld dat er een corona-
uitbraak van de Indiase variant was geweest in het zorgcentrum ‘Nos Tayons’ in het Waals-Brabantse Nijvel, waarbij de helft van de 120 inwoners besmet geraakte en – ondanks het feit dat ze allemaal reeds enkele maanden geleden gevaccineerd waren - negen ervan stierven. Er werd onmiddellijk bij vermeld dat de overledenen allemaal boven de 85 jaar waren en e.o.a. onderliggende kwaal hadden. Ze stierven, aldus de Waalse viro- en andere -logen, mét corona, maar niet dóór corona.
Het is reeds eerder voorgekomen en blijft een mogelijkheid dat men ook na een vaccinatie aan corona kan bezwijken bij onderliggende problemen en/of hoge ouderdom. Wat in deze zaak wel opmerkelijk is, is dat onze Vlaamse media ze doodzwijgt. Ik heb er in elk geval tot nu toe (dinsdag avond) nergens ook maar iets over gehoord. Dat nieuws paste waarschijnlijk niet in de hoera commentaren over de versoepelingsdag.
---
En dan een mopje dat ik gepikt heb bij ‘Vlaanderen Vlagt’ en dat ik mijn lezers niet wil onthouden:
‘Het kan niet anders of Marc Van Ranst moet een superverspreider geweest zijn. Sinds hij in een safe house zit, dalen de cijfers spectaculair!’.
---
In ‘onze’ Kongo, nu officieel de Democratische Republiek Kongo, zouden er volgens de officiële cijfers 32 parlementsleden zijn gestorven aan Covid19. Dezelfde cijfers geven 786 overlijdens aan op een totale Kongolese bevolking van bijna 87 miljoen. Wie gelooft zoiets? Ofwel klopt het eerste niet, ofwel het tweede en waarschijnlijk geen van beiden.
In De Standaard van het weekeinde verscheen een uitgebreide commentaar over ons ‘mateke’ Rousseau vanwege een zekere Ico Maly, docent digitale media en politiek aan universiteit van Tilburg, die bekend zou staan om zijn onderzoek naar politiek rechts. Hij heeft daarover recentelijk nog een boek geschreven waarin hij stelt dat Rousseau is blijven hangen in de winnaarsretoriek (‘van België het beste land ter wereld maken’, bv), die niet socialistisch maar liberaal is. Wat zo’n mensen schrijven is best met een korreltje zout te nemen, omdat men verwacht dat het weer een zoveelste aanval op rechts zou worden. Maly vindt ‘Kingconnah’ echter helemaal geen echte socialist, hoogstens een van de zgz ‘derde’ weg, die van Steve Stevaert en Patrick Janssens, waarvan we weten hoe faliekant dat voor de partij is afgelopen.
Dat ons mateke de spil van de hele politiek wil worden, vindt Maly pure zelfoverschatting. Met een verhaal van hard werken en pas dan solidariteit, zoals Rousseau dat predikt, spreekt hij misschien wel de hippe, jonge, stedelijke en creatieve bevolking aan, maar meer ook niet. ‘La gauche caviar’, zoals ik het noem. Voor Maly is Rousseau een populist die de aandacht meer op zichzelf vestigt dan op zijn partij, heeft zijn verhaal geen inhoud en zal die dan ook maar van korte duur zijn.
Zo hoort men het ook eens vanuit een andere hoek.
---
Tot slot zegt Maly als eerder linkse nog iets opmerkelijks over rechts. Hij verwacht nl dat de Vlaamsnationalisten bij een volgende verkiezing stevig zullen winnen. Iets wat ook door de laatste peilingen bij ons bevestigd wordt en zegt dat de reden daarvoor is omdat ze een electoraat hebben geschapen dat niet snel zal verdwijnen. We kunnen alleen maar hopen dat hij gelijk krijgt.
De affaire Jurgen Conings is stilaan een kolderverhaal aan het worden. Al drie weken is men de man kwijt en blijft men hem met man en macht zoeken in het natuurpark van de Hoge Kempen, waar men zijn auto heeft teruggevonden. Die Conings is al zijn hele volwassen leven bij het leger en kent zijn pappenheimers blijkbaar door en door. Hij wist dat als hij zijn auto ergens achterliet, men hem daar zou gaan zoeken en hijzelf daar dus niet meer kon blijven.
Ondertussen wordt nog steeds verteld dat de man zwaar bewapend is, al is daarvoor geen enkele bewijs. De raketwerpers die men in zijn wagen vond (nog in hun logistieke verpakking) heeft hij nooit gebruikt en niet meer bij zich. Er is ook steeds geen enkel slachtoffer gevallen en het feit dat hij 3.000 euro van zijn bankrekening had gehaald, bevestigt dat hij die nodig had om verder te kunnen en dus helemaal nog niet zinnens was er een eind aan te maken.
Ik neem aan dat een beroepsmilitair die er elf buitenlandse missies op heeft zitten, in die landen wel enkele adressen zal hebben om zich ergens verder te helpen. En ondertussen wel zijn binnenpretjes zal hebben als hij hoort hoe honderden militairen hem al weken aan één stuk steeds in hetzelfde bos blijven zoeken. Het heeft zo stilaan veel weg van een bezigheidstherapie.
*Vrij naar de film ‘Saving private Ryan’ van Steven Spielberg, die zaterdagavond nog werd uitgezonden op één, waarbij ook een half leger naar één militair op zoek ging.
Een laatste nieuwe peiling (van VTM, RTL en Het Laatste Nieuws) bevestigt de vorige, nl dat de Vlaamsnationalisten vooruitgaan. Het VB blijft de grootste in Vlaanderen en gaat nog vooruit terwijl de N-VA zich lichtjes herpakt. Mochten er nu verkiezingen zijn, halen ze samen in Vlaanderen zo’n 48% van de stemmen en zelfs een nipte meerderheid in zetels. De natte droom van de 50% komt akelig dicht, tot spijt van wie het benijdt. Dat laatste geldt zeker voor Open VLD en CD&V, die willoos het linkse programma van de PS en Groen uitvoeren en daarvoor de rekening gepresenteerd krijgen. CD&V zit op een voor haar beschamende 10% en de premierbonus brengt Open VLD steeds minder op. Individueel staat Decroo nog wel op één, maar na hem gaapt de afgrond. En dat geldt niet alleen voor alles wat met corona te maken heeft.
Zo is er de benoeming van ene Ihsane Haouach tot regeringscommissaris bij het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen & Mannen (IGVM). De dame mag dan al ingenieur, onderneemster (El Kibi is dat ook) en pianiste zijn, ze is niet zinnens haar hoofddoek af te laten bij het uitvoeren van haar nieuwe openbare functie, iets wat door Paarsgroen+ gedoogd wordt, ook dus door CD&V & Open VLD. De enige van de federale meerderheid die er niet mee akkoord gaat, is amokmaker Bouchez (MR), op wie Vlaanderen straks meer zou kunnen rekenen dan op de eigen traditionele partijen.
Ook in Brussel zit het er bovenarms op, nadat een rechtbank de Intercommunale van het Openbaar Vervoer (MIVB), nota bene: de grootste Brusselse openbare werkgever, veroordeelde voor discriminatie omdat deze een sollicitante afwees die haar hoofddoek niet wou afzetten. In de hoofdstad is er gelukkig meer weerstand dan die van een eenzame francofone liberaal en zijn er in alle partijen, buiten de groenen, genoeg mensen die het Franse voorbeeld, de zgz ‘laïcité’ van een neutrale overheid, in stand willen houden. De advocaat van de MIVB, niemand minder dan Marc Uyttendaele (mr Onkelinx!), gaat trouwens in broep.
---
En dan nog dit: mijn dank aan lezer Rob voor de correctie i.v.m. de redding van de joodse passagiers in Entebbe – mijn blog van gisteren. Het gekaapte toestel was inderdaad van Air France en er was een tweede joods slachtoffer dat naar een plaatselijk hospitaal was afgevoerd, daar vermoord werd en waarvan men nooit iets heeft teruggevonden.
In Israël hebben ze - na ettelijke verkiezingen, waarbij er geen meerderheid gevonden werd – eindelijk een nieuwe regering. Een met liefst acht partijen en een meerderheid van één zetel in het parlement. Nog straffer dan onze Paarsgroen+. En het wordt nóg straffer als men weet dat die monstercoalitie er alleen gekomen is met als quasi enig punt om ‘Bibi’ Netanyahu na 15 jaar aan de macht, waarvan 12 jaar ononderbroken als premier, van die macht te verdrijven.
Bibi kwam in de politiek nadat zijn broer Jonathan een nationale held werd, toen die in 1976 omkwam in een spectaculaire reddingsoperatie van een gekaapt vliegtuig van Aur France op de luchthaven van Entebbe, in het Uganda van ex-bokser Idi Amin. Bibi’s broer, die de leiding had van de reddingsoperatie, was het enige slachtoffer van de joodse expeditie, samen met een vrouwelijke passagier die naar een plaatselijk hospitaal werd afgevoerd, daar werd vermoord en waarvan men later niets meer teruggevonden.
Vraag is maar hoe die achtkoppige draak van een regering het zal uithouden. De nieuwe premier is nog rechtser dan Bibi, terwijl de linkse partijen er de meerderheid in vormen. Ook dat doet denken aan onze Paarsgroen+ regering met een linkse meerderheid en – ter compensatie - een liberaal premier. Het grote verschil is dat er ginds – voor de allereerste keer in de geschiedenis van Israël – een Arabische moslimpartijtje mag meespelen.
De vakbonden willen dat het brugpensioen in ere wordt hersteld. Ze krijgen daarbij de steun van de communisten van de PvdA, wat genoeg zegt. Hoe komen ze erbij, uitgerekend nu er op een relance gerekend wordt en men zowat overal volk tekort vreest te komen.
Het brugpensioen ontstond in 1973, toen de oliecrisis een einde maakte aan de boom van de jaren 1960 en er een vrij grote instroom was van jongeren geboren in de naoorlogse babyboom, toen er ook steeds meer vrouwen buitenhuis gingen werken.
Rond 1990 stopten de meeste landen met deze dure noodmaatregel, die voor de helft betaald werd door de staat. Alleen bij ons – ‘only in Belgium’ – ging men ermee door. Dat de werkgevers bij ons het bleven gedogen, was voornamelijk omdat het toeliet goedkoop personeel te laten afvloeien, ook toen het al lang duidelijk werd dat het brugpensioen niet de verhoopte arbeidsplaatsen voor de jongeren creëerde, die men had vooropgesteld..
Toen het bij de oude DAF slecht begon te gaan, werden in de fabriek van Oevel/Westerlo alle 50-plussers op brugpensioen gestuurd, ongeacht hun niveau, poetsdienst zowel als management. Toen het bedrijf enkele jaren later ook effectief failliet ging, verloren die mensen wel de helft van dat brugpensioen. Als ik in de Belgische fabriek was blijven werken, was ik op mijn 53ste met pensioen gegaan en daarvan mede het slachtoffer geworden. Gelukkig was ik enkele jaren eerder overgestapt naar het moederbedrijf in Eindhoven, waar ik het faillissement mee overleefde en pas met pensioen kon gaan op mijn 62ste. Tenslotte heb ik er gewerkt tot mijn 65ste.
Het brugpensioen is niet meer van deze tijd, zeker niet nu de gemiddelde vergrijzing toeneemt en de betaalbaarheid ervan een probleem is geworden nadat de tandem Verhofstadt/Vande Lanotte de door Dehaene daarvoor opzij gezette miljarden hadden opgesoupeerd.
Er was de laatste dagen weer wat te doen omtrent het roken, waarbij men ook een soort rookverbod wil installeren in en rond de scholen. Men gaat er van uit dat kinderen best zo weinig mogelijk met roken te maken krijgen zodat ze er hopelijk later zelf niet mee beginnen. Dat er in dit land elke dag 30 mensen sterven ten gevolge van het roken, is ook voor mij een verrassing.
Zoals ook bij vorige antirookcampagnes wordt er echter teveel verteld over de nicotine en te weinig over de nevenwerkingen. De meeste van de mensen die dagelijks sterven aan de gevolgen van roken, sterven niet van de nicotine, maar van de teer in hun longen. De meeste sterven zelfs niet in de eerste plaats van longziekten, maar van hart- en bloedvatenproblemen.
Zoals een lichaam van een alcoholverslaafde, die stopt met drinken, op termijn van de alcohol verlost is, zo gebeurt dat ook met de nicotine op zich. De teer die in de meeste tabak zit, zet zich echter vast op de blaasjes rond de longen, waarop deze minder efficiënt gaan werken, het bloed minder zuiveren en zo zorgen voor hart- en bloedvatenproblemen die tenslotte dodelijk kunnen worden. En die teer raakt men nooit meer kwijt.
Beginnen roken houdt voor jonge mensen ook het gevaar in dat men sneller aan de drugs zal zitten. In de eerste plaats de jointjes, die men ook rookt. De teerinhoud van zo’n jointje is zeven (7!) keer groter dan bij tabak. Een reden temeer om er niet mee te beginnen.
Ikzelf heb negen jaar gerookt, tot mijn 32ste, maar toen ik daarmee begon wist ik niet beter. ‘Het is geen man die niet roken kan’, was toen nog het motto. Gelukkig waren de kinderen nog klein en rookte mijn vrouw niet. In mijn familie is er niemand die nog rookt, de kinderen niet en de kleinkinderen evenmin. Zelfs de aangetrouwden niet en ik hoop dat we het zo kunnen houden. Iets wat ik ook iedereen aanraad.
In deze rubriek heb ik al meermaals gesakkerd op wat ik de (a)sociale media noem, waarop elke hond met een hoed op kan oproepen tot actie tegen om het even wat. Maar ‘elk nadeel heb se foordeel’, zei Johan Cruijff in zijn sappig Amsterdams en dat geldt ook voor die media. In landen waar het wat minder democratisch aan toe gaat, om het beleefd uit te drukken, zijn de sociale media vaak de enige mogelijkheid om het ongelijk van een autoritair bewind aan te klagen. We hebben het al meegemaakt met Navalny in Rusland en zopas nog in Wit-Rusland, maar ook in landen als Iran en China (Hong Kong), waar men kandidaten zelfs geen kans geeft aan verkiezingen deel te nemen. En dan is er nog Turkije.
In het ‘sultanaat’ van Erdogan heerst er grote beroering sinds een reeds driemaal voor drugzaken veroordeelde maffioso via die (a)sociale media allerlei schandalen heeft blootgelegd bij de entourage van Erdogan. Dat doet hij vanuit het buitenland, waarschijnlijk van e.o.a. Golfstaat. Een daarvan gaat zelfs over een drugsnetwerk opgezet tussen Venezuela, Turkije en ... Syrië, waarbij bevestigd wordt dat dat laatste land zich gespecialiseerd heeft in de massale productie en uitvoer van drugs, vooral Captagon Dat stond te lezen in de Britse krant ‘The Guardian’, die het Syrië van Assad een ‘narcostaat’ noemt.
Miljoenen Turken hebben de filmpjes al gezien en gedeeld en het resultaat daarvan is dat de islamistisch-conservatieve AKP-partij van Erdogan in de laatste peilingen flinke klappen krijgt. Volgens Metropoli, een onafhankelijk Turks persbureau, zou de AKP nog amper 27% van de stemmen halen mochten er nu verkiezingen zijn (t.o.v. 60% in juni 2018) en wordt Erdogan, de sultan himself, in de populariteitspoll voorbijgestoken door de linkse burgemeesters van Istanbul en Ankara en zelfs door de vrouwelijke (stel u voor!) rechts-nationalistische leider Meral Aksener.
Het is een publiek geheim dat de Walen nog altijd denken dat zij de superbelgen van dit land zijn en dat de Vlaamsnationale partijen (mv) door onze francofonen nog altijd bekeken worden als fascisten en racisten. Dat kwam nog eens duidelijk tot uiting bij de vragen die huidig minister van Defensie, Ludivine Dedonder, vorige week kreeg tijdens het debat over Rambo Conings. Toen ze voor haar verantwoordelijkheid werd gesteld, had ze geen beter antwoord dan de N-VA er de schuld van te geven, omdat die de vorige minister van Defensie geleverd had toen ze mee in de federale regering zat.
Dedonder stelt geen donder voor. Een miepie als minister van Defensie, geeft ze eerder de indruk dat wij hier met speelgoedsoldaatjes te doen hebben. Op die plaats hoort een (ex)militair met ervaring. De enige reden waarom dat wicht die post gekregen heeft, is omdat ze de handpop is van een vroegere PS-minister van Defensie, André Flahaut, die haar vertelt wat te doen. Het resultaat hebben we al gezien bij het kapen van de laatste C130 die naar het Waalse Bevekom werd afgeleid i.pl.v. naar zijn vaste standplaats in het Vlaamse Melsbroek en ook nu dus weer in de discussie over haar verantwoordelijkheid.
Het echte gevaar voor onze democratie in deze affaire is, dat een politieke mening straks een misdaad zou worden. Dit kan niet, ook niet in het leger en zelfs niet in een leger dat weinig meer is dan een ‘uitmuntend bewapend pensioenfonds’, zoals The Economist het terecht stelde.
---
Ondertussen loopt de gratis promotie voor het Nationaal Park Hoge Kempen al twee weken in alle media. Wie dat park nu nog niet zou weten liggen, is van een andere planeet.
‘Het wezen van de christendemocratie is niet het zoeken naar een compromis. Beweren dat je een compromispartij bent, wil in feite zeggen dat je geen eigen opvattingen hebt.’
Bovenstaande uitspraak is te vinden in de memoires van Eric Van Rompuy (71), broer van, en stond in een brief die hij ooit kreeg van niemand minder dan Leo Tindemans, zaliger gedachtenis, de man van de Europese 500.000 voorkeurstemmen die er niets mee deed. Volgens ‘de kleine’ Van Rompuy heeft de huidige CD&V-top dat nog altijd niet begrepen. Zo hoort men het ook eens van een insider, na 42 jaar actieve politiek, van CD&V- jongerenvoorzitter tot voorzitter van de CD&V-senioren. In zijn eerste functie was hij veelbelovend en slaagde hij er zelfs in de eerste regering Martens* te doen vallen, met zijn eigen partij erbij nota bene. Misschien is dat wel de reden geweest dat hij er later niet veel meer aan te pas kwam en met lede ogen moest aanzien dat broer Herman het haast moeiteloos tot Belgisch premier en Europees President bracht. Men zou voor minder aan zichzelf gaan twijfelen.
Wat die compromispolitiek betreft, heeft hij echter gelijk en hebben o.m. de laatste peilingen bewezen dat de afgezaagde ‘enerzijds/anderzijds’-politiek van CD&V niet meer rendeert. Deelnemen aan een regering zoals het huidige Paarsgroen+, met zeven partijen en dan nog als vijfde wiel aan de wagen, is vragen om moeilijkheden.
*Martens was bijna 13 jaar aan één stuk – met een kort intermezzo van 8 maanden Mark Eyskens - Belgisch eerste minister. Onder zijn bewind vervijfvoudigde de Belgische staatsschuld (van 1.500 naar 8.000 miljard Belgische frankskens).
Het schandaal over het afleiden van het Ryanair vliegtuig naar Minsk deint uit. Rusland heeft al enkele vluchten vanuit de E.U. naar Moskou geannuleerd, daar deze niet meer over Wit-Rusland wilden vliegen. Een vlucht van Belavia van Minsk naar Barcelona moest rechtsomkeer maken, daar het geen toestemming tot landen kreeg..
Anderzijds blijkt de ontkenning door dictator Loekasjenko ook niet waterdicht te zijn. De piloten van het Ierse toestel hadden vanuit Minsk de waarschuwing al 27 minuten vóór de zgz ‘mail van Hamas’ uit Zwitserland gekregen. Als het bewezen wordt dat hij dat vliegtuig met een jachtvliegtuig tot landen heeft gedwongen, dan is dat een daad van militaire agressie en kunnen de E.U. én de NAVO dat niet onbeantwoord laten. Het dreigt daar nog spannend te worden.
Daar houdt het trouwens niet bij op. Ondertussen werden de EK-baanwedstrijden, die normaal in Minsk zouden plaatsvinden, afgelast en zoekt men daarvoor een andere plaats buiten het paradijs van Loekasjenko.
Na 50 jaar overheersing door de Sovjet Unie en 26 jaar Loekasjenko kan men best begrijpen dat de Wit-Russen de dictatuur beu zijn. Men zou het nu beter Zwart-Rusland noemen. Dat die Loekasjenko daar aan de macht blijft, heeft hij uitsluitend te danken aan de steun die hij krijgt van de ‘judofanaat’ uit Moskou. Voorlopig nog althans.
In Syrië vonden deze week presidentsverkiezingen plaats. Dat het daar nu gebeurt, is gewoon volgens de Grondwet die dat zo heeft vastgelegd. In één derde van het land zal er niet gestemd kunnen worden, omdat dat nog altijd buiten de controle van Assad en zijn Alawietische minderheid valt. De Syrische vluchtelingen in het buitenland, naar schatting zes miljoen, meestal soennieten die vóór het begin van de burgeroorlog 65% van de bevolking uitmaakten, mogen wel stemmen, maar moeten dat doen op de buitenlandse ambassades van het regime waarvoor ze op de vlucht zijn gegaan. Veel cijfers zijn daarover niet, tenzij die uit het buurland Libanon, waarnaar anderhalf miljoen Syriërs zijn gevlucht en waarvan er slechts 50.000 zouden gestemd hebben.
Er zouden twee tegenkandidaten zijn voor Assad, twee nobele onbekenden die daarvoor de steun moesten krijgen van 35 parlementsleden in een parlement dat bijna uitsluitend wordt bemand door Assad aanhangers. Die laatste won dan ook met de vingers in de neus.
Ondertussen heeft Turkije een grensstrook van 35 km diep binnen Syrië bezet, is een belangrijk deel van de Syrische economie of wat ervan overblijft in handen van Rusland en Iran, beschouwen de Verenigde Naties deze verkiezingen als ongeldig en gaat het niet op nu de Amerikanen de schuld te geven van het Syrische debacle. Obama trok een rode lijn, maar durfde Assad niet aan te pakken toen die lijn overschreden werd. Trump is geen enkele nieuwe oorlog begonnen en trok zijn troepen terug, terwijl ‘Slow Joe’ ook niet zinnens lijkt iets te zullen doen. Het waren trouwens niet de Amerikanen, maar de Russen en het Syrische leger die een groot deel van het land hebben plat gebombardeerd, crèches, scholen en hospitalen inbegrepen.
De Koerden, soennieten van Perzische afkomst bij wie vrouwen een essentiële rol spelen in alle sectoren van hun samenleving (leger inbegrepen) – een uitzondering binnen de islam - kunnen er maar goed bij varen want met wat geluk krijgt dat volk eindelijk een vaderland ten oosten van de Eufraat. De enige tot nu toe erkende Koerdische politieke entiteit is de Koerdische Autonome Regio (KRG) in het noorden van Irak, die een zekere vorm van autonomie geniet. Dat volk, dat het gros van het vuile werk mocht opknappen in de strijd tegen de Islamitische Staat, is daar nooit voor beloond geworden, integendeel..
