In de gemeente Blankenberge hebben ze een andere politieke coalitie aan de macht én een andere burgemeester. Dit is een primeur voor Vlaanderen, nadat de Vlaamse regering er een nieuw decreet voor uitvaardigde, waarbij meerderheden voortaan ook in gemeenten kunnen veranderen tijdens de legislatuur. Als men het binnen een meerderheid in een gemeente met elkaar niet meer eens geraakt, wat in Blankenberge blijkbaar geval was, kunnen partijen van meerderheid en oppositie na onderling overleg een nieuwe meerderheid vormen en kan men daarbij ook een nieuwe burgemeester aanduiden. De gemeenten krijgen nu a.h.w. een legislatuur bestuur zoals dat ook al voor de gewesten het geval was en moeten niet meer wachten tot een volgende verkiezing om daar eventueel iets aan te veranderen.
Het voorbeeld van Blankenberge zou wel eens navolging kunnen krijgen. Aan de kust is er ook al een tijdje onenigheid binnen de meerderheid in De Panne en daar overweegt men nu ook het voorbeeld van Blankenberge te volgen. Voor de rest wordt het uitkijken in hoever dit nieuw decreet invloed zal hebben over het hele gewest en of er geen misbruik van zal gemaakt worden. Het zal op sommige plaatsen wel wat meer leven in de gemeentelijke brouwerij brengen en dat is altijd leuk meegenomen.
Slow Jo Biden geeft het Afghaanse leger de schuld van de mislukking om de Taliban tegen te houden. Helemaal ongelijk heeft hij daarbij niet, maar gelijk evenmin. Wat er in de Amerikaanse politiek al lang grondig fout zit, is hun diplomatie. Heel wat diplomatieke Amerikaanse posten worden nl bemand door mensen die er geen kaas van gegeten hebben en de post gekregen hebben als dank voor de financiële steun die ze gegeven hadden tijdens de laatste kiescampagne en niet omdat ze er geschikt voor zouden zijn.
Dat is niets nieuw en bestond ook al ten tijde van de Vietnam-oorlog. Bij het begin van die oorlog, die eveneens zo’n 20 jaar duurde (van 1955 tot 1975) en voor de Amerikanen even beschamend afliep, is er in 1958 zelfs een geromantiseerd boek over verschenen: ‘The Ugly American’ aan de hand van het schrijversduo Eugene Burdick en William Lederer, waarin fijntjes de spot werd gedreven met de Amerikaanse diplomatie; die zich in Zuid-Oost Azië voor de gek liet houden, ook door het eigen plaatselijk personeel, wiens taal de Amerikanen meestal niet spraken. Dat zorgde toen voor heel wat ophef en dat zal nu in Afghanistan wel niet anders geweest zijn. Als men het boek nu zou lezen, zou men de situatie toen evengoed met deze in Afghanistan kunnen vergelijken. Men heeft er blijkbaar niets van geleerd. De geschiedenis herhaalt zich.
De kritiek, dat België niet meer werkt is al langer geen Vlaamse exclusiviteit meer. Ook aan de andere kant van de taalgrens zijn er steeds meer critici die hetzelfde zeggen. Denk maar aan topadvocaat Marc Uyttendaele – ‘monsieur Onkelinx’ – en Philippe Destatte directeur-generaal van het Institut Jules Destrée, zowat de denktank van de PS; die zich al in die zin uitspraken.
In de weekeindeditie van De Standaard verscheen een uitvoerig interview met Philippe Suinen. Philippe wie? Wel, ik kende hem evenmin, maar de man, nu 72, was jarenlang actief op PS-kabinetten, leidde een tijd de Waalse exportdienst en is nog steeds voorzitter van hetzelfde Institut Jules Destrée. Vooral in die laatste functie blijft hij belangrijk, want die denktank is ook actief achter de PS-schermen.
Ook volgens deze Waalse PS-topman is België uitgeleefd en heeft het nood aan een staatshervorming waarbij de deelstaten (in zijn ogen Vlaanderen, Wallonië, Brussel en de Duitstalige Oostkantons) bijna alles voor het zeggen zouden krijgen.
Volgens Suinen was het overleg tussen Magnette en De Wever van net een jaar geleden voor de vorming van een federale paars-gele regering, die mislukte doordat Lachaert zijn woord niet hield t.o.v. zijn eigen achterban, een eerste stap in de goede richting en voor herhaling vatbaar. Volksgezondheid, civiele bescherming en politie kunnen, volgens Suinen, gerust naar de gewesten. En een gedeelte van de economische wetgeving en van justitie eveneens. Wat Brussel betreft kan die stad een volwaardig tweetalig gewest worden, als het met Vlaanderen en Wallonië akkoorden wil sluiten over cultuur, onderwijs en buitenlands beleid.
Tot daar Suinen. Of er een tweede ontmoeting Magnette-De Wever komt, zal echter afhangen van de volgende federale verkiezingen. Ten tijde van dat eerste gesprek waren zowel PS als N-VA nog de grootste partij in hun eigen regio. Volgens de laatste peilingen is dat voor N-VA niet meer het geval en ziet ook de PS de Waalse communisten akelig dichterbij komen.
Het wordt afwachten of we aan een Vlaamsnationale meerderheid geraken in ons eigen parlement en we dan vanuit een sterkere positie zullen kunnen onderhandelen. We zullen maar duimen, zeker?
Volgens een zoveelste peiling zou het aantal Walen dat in Vlaanderen werkt jaar na jaar afnemen. Dat zou goed nieuws kunnen zijn, want kan betekenen dat steeds meer zuiderburen in de eigen regio werk gevonden hebben. Jammer genoeg klopt het niet, want de werkloosheidcijfers in Wallonië blijven hoog, zowat het dubbele van in Vlaanderen. Zoals ik reeds meldde in mijn blog van 14 dezer (‘De Hollandse ziekte’) leeft 30% van de groep tussen 22 en 64 jaar in de provincie Henegouwen van een werkloosheidsuitkering. Henegouwen is de provincie met het grootste aantal werklozen in België. Verwonderlijk daarbij komt nog dat het grenst aan de provincie West-Vlaanderen, dat de laagste werkloosheidsgraad kent. Het gros van die Henegouwse werklozen verkiest echter de werkloosheidsvergoeding boven werk in de nabij gelegen Vlaamse provincie. Met de taal heeft het weinig te maken, want de vacatures in West-Vlaanderen worden er nu gedeeltelijk ingevuld door Noord-Fransen. De reden daarvoor is dat men in Frankrijk een uitdovend systeem van werkloosheidsuitkeringen kent. In België kan men blijven doppen ‘from here to eternity’, om het eens met een filmtitel te zeggen. (Voor de aficionados: met Burt Lancaster).
---
Ondertussen heeft de Waalse deelregering bij de federale regering officieel financiële hulp gevraagd voor de heropbouw van de deels verwoeste Vesder vallei. Dat zat eraan te komen en is ook te begrijpen. Alleen zou die hulp een stuk lager hebben kunnen liggen en is die voor een groot deel het gevolg van schuldig verzuim vanwege Di Rupo en Co. ‘De Waalse ziekte’, zoals ik reeds schreef in dezelfde blog van 14 dezer.
Het ziet er steeds meer naar uit dat de Taliban heel Afghanistan gaat veroveren. Een plotse terugkeer van 5.000 Amerikaanse militairen zal daar niet veel aan veranderen , vrees ik. Hopelijk wordt het de laatste misrekening die de USA er gemaakt zal hebben.
Voor de Afghanen beginnen opnieuw de Middeleeuwen. De vrouwen zullen weer uitsluitend ongeletterde kweekmoeders worden en voor de ‘Alfabetmensen’ (LGBTQ+ enz.) zal het opletten geblazen worden. In tegenstelling tot het Westen, waar die tegenwoordig gepamperd worden met hun wokeness en pride parades, gaan ze daar hun leven riskeren,
Het wordt meer dan tijd dat de moslimlanden zelf eens orde op zaken stellen, dat ze bv een modus vivendi vinden tussen soennieten en sjiïeten, die elkaar haten en dat ze een einde maken aan die monsterachtige variant van de doctrine die de islam is. Een doctrine, geen religie, want een religie predikt geen haat en wraak en spoort zijn gelovigen niet aan tot moord en doodslag, ook niet op andersdenkenden die voor hen ongelovigen zijn..
Veel hoop op beterschap is er echter niet, als men ziet dat de nieuwe president van het mollah-regime in Iran vroeger als minister van justitie duizenden mensen heeft laten terechtstellen, waarbij ongetwijfeld ook een deel dat het ongeluk had daar andersgeaard te zijn. Hier bij ons maken ze zich daarover niet druk. Ze hebben hier alleen problemen met een sportreporter die vergat zijn micro af te zetten en wat flauwe kul verkocht over onze inderdaad deels lesbische basketstersploeg...
‘Wanneer een land een inkomstenbron heeft, die niet het gevolg is van echte economische vooruitgang, voelt het ook geen nood aan hervormingen en loopt het eigenlijk achterstand op’.
Bovenstaande vaststelling noemt men in de economie ‘De Hollandse ziekte’. Geen verwijzing naar de spreekwoordelijke zuinigheid van onze noorderburen, maar naar de plotse winsten die Nederland in de jaren 1970 maakte uit aardgas. Wanneer een land een inkomstenbron heeft, die niét het gevolg is van echte economische vooruitgang, voelt het ook geen nood aan hervormingen en loopt het achterstand op.
Dat is ook zo met Wallonië, waar men niet rekent op aardgas of iets dergelijks, maar op Vlaanderen. Men zou het ‘De Waalse ziekte’ kunnen noemen, waarbij Wallonië elk jaar op Vlaanderen kan rekenen via de miljardentransfers die er o.m. voor zorgen dat bv in Henegouwen meer dan 30% van de mensen tussen 22 en 64 jaar constant werkloos blijft. Op die manier vinden onze zuiderburen dat ze geen rampenfonds nodig hebben. Als het toch ergens fout loopt, zijn er nog steeds de Vlamingen. Die passen niet alleen financieel bij waar nodig, maar komen desnoods zelf een handje toesteken, zoals dat bij de Waalse overstromingen is gebeurd in Pepinster en Chaudfontaine. Vlaamse brandweermannen, wier korpsen in de getroffen gemeenten geen toestemming kregen om te komen helpen, gingen er tijdens het weekeinde persoonlijk een handje toesteken, wat de burgemeester van Chaudfontaine deed verklaren nog nooit zoveel Nederlands te hebben gehoord in zijn gemeente.
In de nasleep van de overstromingen in de Vesder vallei en het Maasbekken is het nog altijd niet zeker hoe alles daar hersteld en vooral betaald gaat geraken. In tegenstelling tot Vlaanderen blijkt Wallonië over geen rampenfonds te beschikken. In eerste instantie trachtte Waals minister-president Di Rupo alle kosten op de verzekeringen ad te wentelen, maar ook daar gelden regels. Bij natuurrampen blijken alle verzekeraars samen niet meer dan zo’n 320 miljoen te moeten bijdragen. Uitzonderlijk zou er nu toch een soort minnelijke schikking uit de bus komen, waarbij dat bedrag verhoogd zal worden, maar dat zal nog steeds niet voldoende zijn.
Het probleem met de verzekeringssector is, dat die nationaal georganiseerd is. Als straks, als gevolg van de natuurramp, de premies de hoogte in zullen gaan, iets wat bijna zeker is, dan zullen die nationaal verhoogd worden en zal ook Vlaanderen dus weer mee betalen. Daar een aantal verzekeraars, zoals bv Ethias en Belfius, in handen zijn van de overheid, is de kans groot dat de premieverhoging aardig ‘vervlaamst’ zal worden. Men spreekt zelfs over 60% ervan.
Ondertussen is in het rampgebied het leger weer komen opdagen. Dat was er de eerste dagen al, maar ‘men’ had ze wat later niet meer nodig, ‘want het Rode Kruis ging dat overnemen’. Het gevolg was alleen maar chaos, zodat men het leger opnieuw moest laten opdraaien voor de voedselbevoorrading. Men kan zich afvragen wat het Rode Kruis zelf gaat doen, bv met die 30 miljoen euro die op haar rekening zijn gestort. Hopelijk geeft ze daar ooit rekenschap van.
Toch erg wat er met die Lionel Messi gebeurt. De man kreeg er in Barcelona na 21 jaar geen nieuw contract. En dat voor een habbekras van 139 miljoen euro per jaar. Het mag niet meer van de Spaanse voetbalbond, die FC Barcelona (en de andere Spaanse clubs) een faillissement wil besparen. Nu moet die sukkelaar gaan voetballen in bij Paris Saint-Germain (PSG) voor een hongerloon van amper 40 miljoen.
De Parijse supporters hebben hem ondertussen met open armen ontvangen. Velen, die waarschijnlijk zelf amper een nagel hebben om zich te krabben, stonden al dagen te drummen om hun nieuwe idool toe te juichen. Men zou voor minder van ‘gestoorden’ kunnen spreken, maar dat noemt men tegenwoordig ‘clubliefde’. Doet me denken aan mijn verblijf in Italië (1963/72), toen bij de ploeg van Napels – zowat de armste grote stad van Italië – alle 80.000 stadionplaatsen waren uitverkocht aan abonnees, waarvan het merendeel het dagdagelijks moeilijk had om de eindjes aan mekaar te knopen. En toen moest Maradona, die andere Messias, nog komen.
Bij de topspelers zelf is van clubliefde minder te merken. Dat ziet men ook bij ‘onze’ Lukaku, die het na twee dik betaalde seizoenen bij Inter Milaan voor bekeken houdt en een contract (én comeback) bij het Britse Chelsea heeft gerealiseerd, waarbij hij nog meer miljoenen zal ‘verdienen’. De verkoopsom zelf ligt boven de 100 miljoen euro. Voor wie het zich nog herinnert: meer dan 4 miljard oude Belgische frankskens voor één voetballer! Black Lives Matter, you know. Al moet er bij Lukaku worden bij gezegd dat de man iets meer kan dan alleen voetballen. Hij is vlot viertalig, uitzonderlijk voor een ‘Brusselaar’.
Zoals ik al meer heb geschreven: topsport is in de eerste plaats big business geworden. Men kan het de beoefenaars niet kwalijk nemen. Hoogstens wat medelijden hebben met de fans.
Het nieuwste rapport van het VN-klimaatpanel IPCC heeft voor de nodige beroering gezorgd. Volgens de secretaris-generaal van de VN, de Portugees António Guterres, is het een code rood voor de mensheid. Dat is met een korreltje zout te nemen, want tegelijkertijd zegt het rapport van 4.000 bladzijden, opgesteld door 750 klimaatwetenschappers na 14.000 internationale onderzoeken dat het vijf vóór twaalf is, laat maar niet té laat. De toename van 1,5°C tegen het einde van deze eeuw, zoals vooropgesteld na de klimaatconferentie van Parijs, zou – als er niets aan gedaan wordt – al bereikt worden over 20 jaar. Tijdens de volgende klimaattop van november in Glasgow zal duidelijk moeten worden wat men eraan denkt te doen. Ondertussen zegt men dat, als er nu al iéts kan gedaan worden om e.e.a. te verhelpen, het het terugdringen van de CO2-uitstoot zal zijn, waar dat al enigszins mogelijk is..
Als men het VN-rapport serieus wil nemen, betekent dat bij ons het einde van de plannen om hier extra CO-2 vervuilende gascentrales bij te bouwen, dit als vervanging van de kerncentrales die helemaal geen noemenswaardige CO-2 uitstoot hebben en dus helemaal niet gevaarlijk zijn voor de opwarming van de aarde. Onze groentjes kunnen hun plannen daaromtrent dan ook best opbergen.
Wie bij dit alles in zijn baardje lacht, is het Frans-Belgische Engie/Electrabel dat zo in een win-win situatie is komen te staan. Volhardt Paarsgroen+ in de boosheid om die gascentrales toch te bouwen, dan zal de Belgische staat jaarlijks moeten bijpassen als die stil zouden komen te liggen, want de bedoeling is dat die alleen zouden werken als er niet voldoende groene stroom voorhanden zou zijn (geen wind of zon). Ziet Paarsgroen+ echter af van het plaatsen der gascentrales, dan moet het hele verhaal van de kerncentrales opnieuw onderhandeld worden. Verwijzend naar de federale plannen om onze kerncentrales te sluiten heeft Engie-Electrabel de voorzetting van de stroomproductie der kerncentrales immers gepland stop te zetten na 2025. Het zal hoe dan ook de Belgische staat handenvol geld kosten, wat er ook beslist zal worden. Maar zelfs ondanks dat miljardenverlies zal kernenergie nog altijd de beste oplossing blijven al was het maar omdat ze geen CO2 uitstoot.
Op de beurs van Amsterdam, toonaangevend op het gebied van o.m. aardgas, ging vrijdag de prijs van dat aardgas door het dak. Dit had te maken met de gevolgen van een koude lente hier bij ons, maar nog meer met die van een koude winter in Azië. Als gevolg van dat laatste lieten de lng-schepen, die instaan voor het gros van het vervoer van vloeibaar gas, Europa links liggen daar ze in Azië hogere prijzen kregen. De prijsverhoging had in eerste instantie te maken met de groothandelprijzen, maar ook voor de consument bij ons belooft de rekening op te lopen met liefst 450 euro op jaarbasis voor wie deze zomer een nieuw contract afsluit. In de slipstream van het gas zal ook het elektriciteitstarief met ± 150 euro verhogen. De reden hiervoor is dat elektriciteit ook gemaakt wordt door gascentrales, diezelfde centrales waarvan Groen er nog wil bij bouwen ter vervanging van de kerncentrales die helemaal niet afhangen van gasprijzen én daarenboven 0,0 % CO2 uitstoten.
Wat nu gebeurt is nog maar een voorsmaakje van wat ons te wachten zal staan als we straks volledig CO2-vrije energie willen. Dat onze groene minister voor Energie, Tinne Van der Straeten, ‘werkt’ aan een energienorm, die moet voorkomen, dat de rekeningen hier sneller zouden stijgen dan in de buurlanden, is een doekje voor het bloeden als men weet – zoals ik reeds schreef in mijn blog van 8 dezer (die Energiewende) – dat de Duitse nu al hoger liggen dan de onze. Het kan dus alleen maar duurder worden.
Van alle top 8-plaatsen die de Belgische deelnemers aan de Olympische Spelen behaalden en die op e.o.a. manier gehonoreerd worden, zijn alleen die van Nafi Thiam en judoka Van Snick een zuiver Franstalig verhaal. Al de rest is geheel of gedeeltelijk het gevolg van slimme en goed gestructureerde Vlaamse bonden die na jaren van investeren o.a. het eerste Belgische teamgoud in 100 jaar konden oogsten.
Het hockey, de triatlon, de basketvrouwen en de 4x400 kennen een gemengde vorm van steun.
- Het hockey krijgt het grootste deel van zijn steun uit Vlaanderen.
- Het basketteam wordt aangedreven door het systeem van Vlaamse sportscholen.
- De Brusselse gymnaste Maellyse Brassart wordt gesteund vanuit Topsport Vlaanderen.
- De broertjes Borlée zijn na een dispuut met de Franstalige bond overgestapt naar de Vlaamse en hebben ook enkele andere lopers, zoals de pas 21 jarige perfcet tweetalige Jonathan Sacoor moeten aanvaarden. Alleen redden ze het niet meer.
Als dan puntje bij paaltje komt, is het echter bijna wel allemaal België dat de klok slaat, alsof Vlaanderen er niets mee te maken heeft. Doet zo’n beetje denken aan de koekoek.
Donderdagavond raakte bekend dat ook in Wondelgem, bij Gent, er een vergunning werd geweigerd voor de bouw van een gascentrale om de stroomproductie van wegvallende kerncentrales te vervangen. Opmerkelijk voor deze zaak was wel, dat het bericht later door onze media niet meer werd herhaald. Past waarschijnlijk niet in het absurde groene programma, waarbij men erkent dat de CO2 uitstoot een van de grote boosdoeners is voor de opwarming van de aarde, maar dat men er eerst nog méér van wil uitstoten. Doet zo’n beetje denken aan wat in China gebeurt. Ook dat onmetelijk land – noem het maar een continent – zegt te werken aan de vergroening, maar opent tegelijkertijd wel nieuwe steenkoolmijnen.
I.v.m. met deze kwestie is het nuttig eens te kijken wat in Duitsland ter zake is gebeurd. Merkels ‘Energiewende’ is tot op heden een grove misrekening gebleken. Bij een regelmatig tekort aan voldoende stroom werd men er verplicht steenkool- en bruinkoolcentrales in gebruik te houden, waarbij die laatsten nog het meest vervuilend zijn. Bij windstilte of een tekort aan zon blijven er energietekorten, waarbij het land bij de buren stroom moet aankopen die, o.m. in Frankrijk, nog steeds bijna uitsluitend wordt geproduceerd via ... kernenergie. Een risico dat wij hier straks ook lopen.
Nota bene: Duitsland is, ondanks die Energiewende, het land met de duurste elektriciteit en - samen met Denemarken - het enige land in Europa waar de elektriciteit nog duurder is dan bij ons.
Dat België een soort Absurdistan is, weten we ondertussen. Bij de overstromingsramp rond Luik is dat nog eens gebleken. In dit land blijkt o.m. dat alleen de federale regering bevoegd is voor de neerslag die valt. Eens dat het water de grond raakt is het echter gewestelijke materie! En daar houdt het niet bij op.
Zo is onze kust Vlaams, zou men denken. ‘ Weg de bastaards, weg de lauwaarts, ons behoort het Noordzeestrand’ zingt de Blauwvoet, maar dat klopt niet helemaal. Die is maar Vlaams tot aan de laagwaterlijn. Verderop is de zee federaal Belgisch. Windmolens op het land zijn een Vlaamse bevoegdheid, die op zee zijn federaal. Wanneer de molens wind vangen op de Noordzee, zijn het dus Belgische windmolens. Om de zo opgewekte elektriciteit aan wal te brengen, heeft men dan weer Vlaamse bevoegdheden nodig om hoogspanning te voorzien. Een vis in zee is federaal, maar wordt Vlaams van zodra hij gevangen wordt. Te gek voor woorden.
---
Ondertussen is Sander Loones (N-VA) een wetsvoorstel aan het klaarstomen om onze kust weer volledig van ons te maken. Het lijkt allemaal ver gezocht, maar het gaat om 3.454 vierkante kilometer. Als het niet meteen lukt – en die kans is reëel – moet dit probleem in elk geval deel uitmaken van een volgende staatshervorming. Als onze hele kust exclusief en officieel Vlaams wordt – wat feitelijk de logica zelf zou zijn - , komen ook de windmolenparken onder haar bevoegdheid. Momenteel staan daar al 399 windmolens die elektriciteit produceren voor zo’n 2,2 miljoen gezinnen en die capaciteit zou de komende vier jaar verdubbelen. En er is meer.
Er bestaan nl al plannen om zowel de algencultuur (ook als energiebron) en het kweken van zeemosselen serieus uit te breiden. Om nog te zwijgen over het drinkbaar maken van zeewater.
Federaal minister van Binnenlandse Dinges, Annelies Verlinden, heeft nu toch beslist dat er een federale ondersteuningscel, een overkoepeling zeg maar, komt van alle diensten die zich momenteel bezig houden met de gevolgen van de overstromingsramp in Luik en omgeving. Dit was te verwachten en wordt door de belgicisten afgedaan als een reden om alles in dit land weer onder één Belgisch commando te brengen. Na de verwarring die er al geweest is, zou men al geneigd kunnen zijn ze gelijk te geven. Daarbij dient men wel de vraag te stellen of het zover ooit zou gekomen zijn, mocht een ramp van die omvang in Vlaanderen hebben plaats gevonden. De vraag stellen, is ze beantwoorden.
---
En dan zijn er natuurlijk de Olympische Spelen waar het Belg zijn nog maar eens duchtig wordt opgeklopt. Nu, ieder diertje zijn pleziertje en over twee weken is die rage ook weer voorbij.
Voor zover dat nog niet bekend was, was het weer opmerkelijk dat onze Vlaamse gouden medaille, Nina Derwael , net zoals de meeste Vlaamse topsporters, zich ook behoorlijk in het Frans uitdrukt (ik hoorde ze op de RTL). Zoals het even bekend is dat de Waalse gouden medaille, Nafi Thiam, net zoals de meeste Waalse topsporters (Henin, Goffin, de Borlées en de Hazards, om het daar bij te houden) geen woord Nederlands kunnen of willen spreken. ‘Tous ensemble’, als het maar in het Frans is. ‘Et pour les flamins la même chose’.
Vooreerst goed nieuws uit het Limburgse Dilsen-Stokkem, waar het stadsbestuur ook na het aangetekende beroep van RWE – een van oorsprong Duits energiebedrijf - tegen het negatief advies voor het bouwen van een gascentrale, voet bij stuk hield en het een tweede keer een negatief advies gaf. Wij moeten geen miljarden euro uitgeven om meer CO2 binnen te krijgen zolang wij dat probleem kunnen vermijden door de kerncentrales langer open te houden, zelfs al zou dat evenveel kosten. Bovenop de verwerping van het beroep, blijkt dat de zaak ook niet rond was op gebied van ruimtelijke ordening.
In de marge van bovenstaande is het ook opmerkelijk dat zo’n beslissing – voor zover ik weet – genomen wordt door de provincie. De burgemeester van Dilsen-Stokkem - die met de afkeuring akkoord gaat - behoort tot de Open VLD, een meerderheidspartij die deel uitmaakt van Paarsgroen+ dat nochtans achter het plaatsen van de gascentrales staat. Eenzelfde beslissing van de provincie Vlaams-Brabant i.v.m. een gascentrale in Vilvoorde, werd door plaatselijk burgemeester Hans Bonte (Vooruit) niét in dank afgenomen.
Diezelfde Bonte, die wel eens meer straffe uitspraken durft doen, vertelde aan een journalist van De Standaard (van 3 dezer) dat ‘Iedereen die vroeger tweette dat IS een toffe bende was, op een OCAD-lijst werd gezet. Ik vraag me sterk af’, zegt hij’, of dat nu voor de sympathisanten van Conings ook zo is. Die twee maten en gewichten, dat is raar’.
M.a.w. Bonte zet de sympathisanten van Jurgen Conings op één lijn met die van IS, een terreurorganisatie die dood en vernieling heeft gezaaid met duizenden slachtoffers als gevolg. De actie van Conings was, in vergelijking daarmee, een vaudeville waar hij alleen tenslotte het slachtoffer van werd. Het wordt tijd dat ze die Bonte zelf eens doorlichten (of ook op een OCAD-lijst zetten), met mijn innige deelneming aan alle Vilvoordenaars, die het niet verdienen zo’n burgemeester te hebben.
Ik had het er reeds over in mijn blog van 26 juli (‘Werk aan de Waalse winkel’) en het wordt met de dag duidelijker dat het ‘veel werk’ zal worden, veel meer dan men ooit had kunnen denken. Al bij al vormen de overstromingen in de provincie Luik en omstreken de grootste humanitaire ramp die dit land ooit heeft meegemaakt.
Dat de hulpverlening niet van een leien dakje loopt, is geen verrassing. Een dergelijke ramp zou overal voor grote problemen hebben gezorgd. In een ingewikkeld land als België kan dat alleen maar erger zijn. De structuren van dit land zijn hoe dan ook niet aangepast aan een ramp van deze omvang, waarbij zoveel mensen tegelijk getroffen worden. Voeg daar bij dat de beslissingen die nu moeten genomen worden bij drie ministeries verspreid zitten: dat van Binnenlandse zaken, van Volksgezondheid en van Defensie, met daarbij twee federale ministers zonder enige ervaring op dat niveau.
Zelfs het Rode Kruis werd erdoor overrompeld. In die organisatie, waar men wel al e.e.a. gewend is, is het normaal dat de plaatselijke afdeling – in dit geval het Waalse Rode Kruis - het voortouw neemt, maar dat lukte niet meteen en werd doorkruist door het onverwacht grote aantal vrijwilligers dat zich van overal (ook uit Vlaanderen) aanbood en er de eerste dagen eerder verloren bij liep. Positief is dan wel dat er ondertussen al meer dan 30 miljoen euro is gestort op een noodrekening van het Rode Kruis – ook al een absoluut record - en dat de mensen hun warm hart hebben getoond.
Wij, ook in Vlaanderen, kunnen alleen maar hopen dat het ginds goed komt, al zal het wel even duren. Zoals ik reeds schreef in mijn blog van 26 juli, is deze ramp de ideale gelegenheid om de paar honderdduizend Waalse werklozen eindelijk op e.o.a. manier aan het werk te krijgen. Het excuus dat die amper bereid zouden zijn zich te verplaatsen voor een job, houdt geen steek meer. Zij krijgen nu werk in eigen streek.
Dat de toename van elektrisch rijden veel extra stroom zal vergen, wisten we al. Er blijkt nu nog een ander fenomeen te zijn dat steeds meet energie nodig heeft en dat is het aanmaken van de zgz virtuele munten, zoals de bitcoin, waar ik het reeds eens gehad heb in mijn blog van 19 mei jl (‘Bitcoin, een nieuw piramidespel’).
Virtuele munten zoals bitcoin worden aangemaakt door hooggespecialiseerde computers wiskundeproblemen te laten oplossen. Door computers dag en nacht dit te laten doen, kan om het even wie munten bijmaken en betalingen verifiëren. Er zijn er zelfs die grote luchthavenhangars vol computers laten draaien om dit te verwezenlijken. Dit alles vraagt wel enorm veel elektriciteit, omdat die continu draaiende computers moeten gekoeld worden. Het wereldwijde stroomverbruik van alleen de bitcoin (er zijn er nog een half dozijn andere) zou even groot zijn als dat van bv heel Nederland.
Er zijn al plaatsen waar het uit de hand is gelopen en men met een tekort aan stroom kwam te zitten. Dit gebeurde o.m. in Maleisië, waar door kortsluitingen enkele huizen zijn afgebrand. Dat doet zo’n beetje denken aan wat bij ons soms gebeurt met druglabo’s, die illegaal stroom aftappen . Of in Iran, waar de hoofdstad Teheran even zonder stroom kwam te zitten. De vraag is maar hoever men het zal laten komen vóór er grote stroompannes zouden ontstaan die de economie van minder ontwikkelde landen zou schaden. In China heeft men er alvast een einde aan gemaakt, officieel althans, maar daar lachen ze er doorgaans niet mee. Het blijft dan ook steeds meer een gok, een piramidespel, zoals ik het reeds noemde in mijn eerste blog.
In de weekeindeditie van De Standaard stond onder de eerder provocerende titel ‘Wallonië geeft Vlaanderen het nakijken’ het bericht dat – in tegenstelling tot de Vlaamse provincies Limburg en Vlaams-Brabant – de Waalse provincies wél vergunningen willen geven tot het bouwen van dure, CO2- vervuilende gascentrales die de huidige kerncentrales zouden moeten vervangen na de kernuitstap.
Die titel is provocerend, want het zegt maar de helft. Het is waar dat de Waalse regering en haar provincies bereid zouden zijn die vergunningen te geven, maar op voorwaarde – en dat zegt De Standaard er niet bij – van extra garanties voor het afvangen van de CO2-uitstoot. Daarover is nog geen enkel voorstel gedaan en weet niemand hoe dat zou kunnen verlopen. Die gascentrales zouden niet meer CO2 mogen uitstoten dan de huidige kernreactoren en dat is 0,0%.
In De Tijd van dit weekeinde verscheen trouwens een interview met Manuel Sintubin, geoloog, ecomodernist* en professor geodynamica aan de KULeuven, die de gascentrales een fout signaal noemt. ‘In de strijd tegen de klimaatverandering’, zegt Sintubin,’ is er maar één doel: zo snel mogelijk een netto-nul-uitstoot van CO2 bereiken. Een gascentrale openen leidt tot jarenlang méér CO2-uitstoot, wat niet de bedoeling kan zijn. Wij hebben niet de luxe CO2-vrije kerncentrales af te bouwen’.
Zo hoort men het ook eens van een niet-politieke klimaatspecialist (vulkanoloog) die stelt dat we ons moeten aanpassen door de CO2 te verlagen waar dat kan en o.m. bomen aan te planten waar dat enigszins mogelijk is. Twee maatregelen die op korte termijn realiseerbaar zijn zonder waanzinnige bedragen uit te geven voor projecten op lange termijn, die we zelf waarschijnlijk niet meer zullen meemaken.
*Ecomodernisme is een stroming die een duurzame samenleving nastreeft, kernenergie inbegrepen.
Vorige week organiseerde Pro Flandria, het netwerk van Vlaamsgezinde ondernemers en academici, een debatavond over de miljardentransfers naar Wallonië, dit n.a.v. de heruitgave van het boek van wijlen professor Juul Hannes ‘Vlaanderen betaalt – de mythe van de omgekeerde transfers’, waarover ook ik het had in mijn blog van 27 juni jl (‘Les transfers’).
Het debat werd ingezet door niemand minder dan Rik van Cauwelaert, de éminence grise van de Vlaamse politieke journalistiek. Hij werd bijgestaan door econoom Erik Buyst van de KULeuven die het hele verhaal van Hannes nog eens had nagetrokken en alleen maar kon bevestigen dat er sinds 1830 geen omgekeerde transfers liepen van het toen rijkere Wallonië (én Brussel) naar het armlastige Vlaanderen.
Verder op de debatavond kregen drie Vlaamse politici de kans hun visie op de zaak te geven. Chris Janssens (VB) en Hendrik Bogaert (CD&V) hadden daarover een vrij gelijklopende visie, nl dat de weg naar een autonoom Vlaanderen moet vertrekken vanuit het Vlaams parlement. Bogaert ziet dat wel eerder gebeuren via e.o.a. confederalisme, Janssens wil de onafhankelijkheid. De derde, Theo Francken (N-VA), was eerder sceptisch, zei Catalaanse toestanden te vrezen en dat de enige weg via onderhandelingen met de Franstaligen – PS op kop – zal moeten verlopen. Daarmee zit Theo braafjes op één lijn met zijn N-VA-voorzitter De Wever.
Nu is het zo dat eender welke discussie over autonomie, confederalisme en/of onafhankelijkheid inderdaad tenslotte met de Franstaligen zal moeten besproken worden. Eer het echter zo ver is, heeft Vlaanderen er alle belang bij dan zo sterk mogelijk te staan en dat kan alleen via een meerderheid binnen het eigen parlement. Eens die verkregen is, heeft Vlaanderen tenminste een stok achter de deur en hoeft ze eindelijk eens niet meer te onderhandelen vanuit een verzwakte positie, zoals dat nu meestal het geval is.
Wat trouwens die verwijzing naar Catalaanse toestanden betreft, heeft Franken het mis. Catalanen, Schotten, Zuid-Tirolers en andere Europese volkeren die e.o.a. vorm van autonomie nastreven, zijn allemaal minderheden in het land waarin ze zich nu bevinden. Wij, Vlamingen, zijn een meerderheid in dit land. De enige meerderheid ter wereld in een democratisch land die het niet voor het zeggen heeft en die bovendien jaarlijks miljarden euro van zijn welvaart afgeeft. Geld dat grotendeels niet geïnvesteerd, maar uitgedeeld wordt aan overbodige instellingen zoals die Franse Gemeenschap en aan politiek benoemde vriendjes.
Er komt in dit land dus een extra overkoepelend parket onder leiding van een nationale procureur. De bedoeling daarvan is de toestroom van verkeersboetes op te voeren en efficiënter te verwerken. Dit zal o.m. gebeuren door het plaatsen van extra flitspalen en het activeren van de bestaande (wat tot nu niet altijd gebeurde). Tot daar – min of meer - het officieel verhaal.
Dat extra verkeersparket zal in werkelijkheid betekenen dat onze armlastige staat veel meer geld hoopt te incasseren en dan voornamelijk uit Vlaanderen. Onze regio heeft immers vijf keer meer flitspalen en trajectcontroles dan Wallonië. Daarbij komt nog dat men in Vlaanderen op de gewestwegen maar 70km/uur mag rijden, daar waar dat in Wallonië nog steeds 90 is, zoals vroeger bij ons. Die limiet werd indertijd van 90 naar 70 km/uur teruggebracht door toenmalig Vlaams minister voor Verkeer Ben Weyts (N-VA). Ik herinner me nog destijds geschreven te hebben dat die 20km/uur verschil qua veiligheid niet veel zou veranderen, maar dat het wel zou leiden tot een grotere luchtvervuiling in Vlaanderen. Dat laatste heb ik toen al eens uitgelegd, maar wil ik nog eens herhalen.
Tegenwoordig hebben bijna alle nieuwe personenwagens een vijfde en soms zelfs een zesde versnelling, die men in technische termen de ‘overdrive’ noemt. Technisch gesproken is het zelfs de enige echte versnelling, alle andere zijn in werkelijkheid vertragingen. Om zo zuinig mogelijk te rijden en tegelijkertijd zo weinig mogelijk te vervuilen, doet men er best aan de wagen op te trekken naar die overdrive-versnelling, waarna men het gaspedaal haast niet verder moet indrukken om een constante snelheid aan te houden, waarbij men het minst verbruikt en vervuilt. Als men echter slechts 70km/uur mag rijden, krijgt men de versnelling niet meer tot in overdrive. Die werkt doorgaans pas van ergens tegen de 90 km/uur. Daar 70 sindsdien in Vlaanderen op de gewestwegen de norm is, wordt er in onze regio op alle gewestwegen sindsdien meer vervuilde lucht uitgestoten. In Wallonië is er blijkbaar geen probleem en daardoor wordt Vlaanderen tweemaal gediscrimineerd: eerst door de snelheidsverlaging naar 70km/uur, met een hoger brandstofverbruik en meer vervuiling, en daarna door een pakkans die bij ons vijfmaal hoger ligt dan in Wallonië.
