Vele jaren lang zijn wij geabonneerd geweest op de Gazet Van Antwerpen. Het was zowat de laatste krant in Vlaanderen die voor haar Vlaams zijn uitkwam en die ook de Vlaamse rechterzijde een kans gaf. Tot dan de krant, op aanraden van S.S. uit H., werd overgenomen door de Limburgse uitgeverij Concentra. De hoofdredacteur van het "Frutje", de katholieke overtuigde Vlaming Luc Van Loon werd ontslagen en vervangen door een politiek correcte logebroeder en de krant werd tenslotte wat ze nu nog is: de Gazet van Janssens. Evenals enkele duizende andere overtuigde Vlamingen heb ik mijn abonnement op de Antwerpse krant niet meer vernieuwd. Het probleem daarna was, dat er in Vlaanderen eigenlijk geen echte Vlaamsgezinde krant meer overbleef. Dat ik, na enkele omzwervingen, tenslotte bij De Standaard terecht gekomen ben, had o.m. ook te maken met het feit dat die krant regelmatig nieuws uitbracht over klassieke muziek. Wij zijn thuis nl fervente aanhangers van de echte klassiek, zowel concerten, opera's, Gregoriaanse missen als klassiek ballet. Tot voor enkele jaren terug was het zowat op alle zenders de gewoonte rond de Kersttijd wat meer klassieke muziek uit te zenden. De laatste jaren was dat aanbod al vreselijk verschraald, in zover dat we steeds meer gingen kijken naar Arte, de Nederlandse omroepen en de BBC, allemaal zenders die toch nog iéts van klassiek uitzonden in deze donkerste dagen van het jaar. Dat is ook dit jaar het geval, maar dan met één uitzondering: Exqi. De nieuwe Tv-zender Exqi mag dan al een hoop flauwekul uitzenden, in deze Kerstdagen was het de Vlaamse zender met de meeste uitvoeringen van klassieke muziek. Ik denk dat Exqui op zijn eentje meer klassiek heeft gebracht dan alle andere zgz "Vlaamse" zenders samen , waarvan men bij de meeste niet eens bemerkt dat het nu Kerstmis is. Buiten dan enkele filmen over Santa Claus, de dronkelap die in Amerika verkocht wordt voor Sinterklaas. Filmen die we trouwens elk jaar opnieuw te zien krijgen. Nu nog duimen dat Exqi op de ingeslagen weg verder gaat...
Het einde van het jaar wordt men overal om de oren geslagen met jaaroverzichten. Dit jaar is dat niet anders, er is zelfs meer. Enkele kranten pakken ook uit met een overzicht van het laatste decennium. Na de jaren tachtig en de jaren negentig, spreekt men nu van de jaren nul. Dat is in België zeker correct, nul op alle gebied. Het eerste decennium heeft niets opgebracht, noch op financieel, nog op politiek en zeker niet op communautair gebied. Het was nochtans goed begonnen. Guy Verhofstadt, de schrijver van drie burgermanifesten waarin hij haarfijn de problemen van dit land én de remedies om ze te verhelpen beschreef, kreeg de kans dat nu eens waar te maken. Hij ging van België een modelstaat maken, met een ambitieuze begroting, meer jobs, minder belastingen, hogere pensioenen, betere rechtspraak, meer inspraak en een hervorming van de zgn "ethische" wetten. Alleen op het laatste punt is hij geslaagd, althans volgens hemzelf en zijn gelijkgezinden, want nogal wat burgers (om het in zijn terminologie te zeggen) hadden (en hebben) daar nog problemen mee. De Belgische problemen werden helemaal niet opgelost, ze werden er alleen maar erger door. Men is blijven klooien met steeds meer regels, compromissen, formulieren en uitzonderingen, met als gevolg dat België zich steeds verder vast rijdt. Onze pensioenen en uitkeringen zijn bij de laagste in Europa, onze belastingsdruk bij de hoogste. De begroting is ontspoord als nooit te voren en de jobs smelten weg als sneeuw voor de zon. De staatsschuld is weer opgelopen tot 100% van het bbp en is de hoogste in Europa, na die van Italië en Griekenland. Verhofstadt is ondertussen uitgeweken naar Europa, waar hij - gelukkig - geen beslissingsmacht heeft en dus niet veel meer potten kan breken. De arme Leterme "regeert" nu al twee jaar in de grootste chaos en kan evenmin waar maken wat hij ooit beloofde. Toen hij zag, dat zijn programma niet realiseerbaar was, had hij ermee moeten stoppen. Nu zit hij opgescheept met een ploeg die regeert tegen de Vlaamse meerderheid in en met een Dehaene als chaperon die de problemen zou moeten oplossen die hij, Leterme, niet de baas kan. Acht jaar Verhofstadt en twee jaar Leterme hebben hier inderdaad gezorgd voor de jaren nul. Nul komma nul, nul.
Er heeft dus weer iemand geprobeerd een vliegtuig te doen verongelukken en weer was de dader een moslim. Ik moest daarbij denken aan een artikel van Patrick De Witte dat een tijdje geleden in de krant verscheen. De Witte, die schrijft onder het pseudoniem (pdw), is een Tv-maker en satiricus van linkse strekking. Zijn thema was, dat men religies moet kunnen bespotten, ook de islam. In tegenstelling tot het katholicisme, het boeddhisme, het hindoeïsme, het jodendom en ga zo maar verder, is het bespotten van de islam immers een levensgevaarlijke zaak. Daar waar de andere godsdiensten ook - en soms heftig - protesteren als ze bespot worden, hebben moslims "de neiging zichzelf op te blazen in uw onmiddellijke nabijheid", aldus De Witte. "Als ze u tenminste niet met slagersmes onthoofden, al dan niet voor het oog van de camera"... Het is nu weer afwachten tot de gebruikelijke excuus-Truus, van het type Hemmelinks of Reynebelg, komt aandraven met de dooddoener dat het hier gaat om een kleine minderheid, dat de meerderheid van die moslims zo niet is. Die is, integendeel, - volgens die goedpraters althans - uiterst verdraagzaam. Dat zal wel, ja, maar dan niet als het gaat over hún zgz vrijheid van mening, over hun hoofddoeken, over hun manier van slachten, over hun scheiding van machten, zwembaden en dies meer. De meeste moslims zullen inderdaad wel brave mensen zijn. Feit blijft dat de moderne terroristen voor 99% wel tot hun geloof behoren en dat er ergens in de godsdienst wel degelijk iets schort. Zolang zij in hun eigen landen, waar ze hun tegenstrevers helemaal geen vrijheid van mening of godsdienst gunnen, blijven, is dat voor ons geen probleem. Dat ze echter bij ons hún visie willen doordrukken, is er teveel aan. Gelukkig wordt het kransje van linkse goedpraters van bij ons steeds kleiner. Niet alleen De Witte heeft het licht gezien. Denk maar aan Geert Van Istendaal, Barno Bernard, Etienne Vermeersch, die allen al e.e.a. ter zake hebben aangeklaagd. Het wordt hoog tijd dat we ophouden onze eigen religie(s) te bespotten maar een middeleeuwse woestijnleer goedpraten.
Volgens het financieel expertisebureau Watson Wyatt, dat daarover enkele peilingen heeft verricht, zou 40% van de Vlaamse werknemers voor 2010 een degelijke loonsverhoging verwachten. Een op vier denkt er zelfs aan daarover eens met de baas te gaan klappen en een deel daarvan denkt naar ander werk uit te gaan kijken, mocht die loonsverhoging er niét komen. Leven die mensen op Mars, of zie ik dat (weer) verkeerd? In een tijd waarin fabrieksluitingen en afdankingen bijna wekelijkse kost zijn geworden, waarbij nog altijd een serieus percentage van zowel arbeiders als bedienden in een tijdelijke werkloosheid zitten, zou men aannemen dat heel wat mensen al erg blij zouden mogen zijn hun huidige job te kunnen behouden. Zeker in een land als België dat nog als enige de oude index hanteert en waar een systeem van technische werkloosheid al vóór de crisis bestond, hebben heel wat werknemers geluk gehad niet afgedankt te worden. Dank zij die index kregen ze begin dit jaar zelfs een automatische loonsverhoging van 4,5% (t.o.v. het Europees gemiddelde van 2,6%). Door het feit dat de inflatie in 2009 uitzonderlijk negatief was, heeft de gemiddelde werknemer zijn koopkracht hier met meer dan 4% zien toenemen. Het ergste van de crisis mag dan al officieel voorbij zijn, zowat iedereen die ermee te maken heeft, voorspelt dat er ook in 2010 nog heel wat jobs zouden kunnen sneuvelen. Uitgerekend nú loonsverhogingen eisen is er dan ook vér over. Blijkbaar zijn er mensen die nooit genoeg hebben, waarvoor ook genoeg nog niet genoeg is. Het zou voor sommigen wel eens bitter ontwaken kunnen worden...
Bij ons vorstenhuis heeft men het warm water niet uitgevonden, dat is al langer algemeen geweten. Als gevolg daarvan weet zo ook stilaan iedereen dat de toespraken van de koning niet door hemzelf worden gemaakt, maar door zijn franskiljonse hofhouding, daarin bijgestaan door de Belgische regering. Om echt te begrijpen wat er bedoeld wordt, moet men dat in zijn achterhoofd houden en tussen de regels kunnen lezen. Denk maar aan zijn vroegere uitspraak over de "omfloerste separatisten". In de kerstboodschap van Albert II was er weer zo'n zinnetje dat de nieuwsgierigheid van de "waarde onderdanen" prikkelt, nl daar waar hij het heeft over het feit dat Vlamingen en Walen het "communautaire moeten overstijgen". Om dat even te verduidelijken geef ik hieronder een fictieve toespraak van wat de vorst daarmee bedoelde:
Waarde landgenoten. Vrede op aarde aan alle Vlamingen van goede wil. Dat wil zeggen, aan alle Vlamingen die bereid zijn braaf, dociel, onderdanig en verdraagzaam te blijven. Die het geduld blijven hebben waarop mijn koninkrijk al 180 stoelt. Die bereid blijven elk jaar, ook nu ondanks de crisis, een kleine twaalf miljard euro solidariteitsgeld te blijven betalen om ervoor te zorgen dat de Walen er een serieuze levenstandaard op na kunnen blijven houden zonder er echt voor te moeten werken. Twaalf miljard per jaar is niet niks als men weet dat de 27 landen van de E.U. allemaal samen slechts iets meer dan zeven miljard (en dan nog op drie jaar tijd) willen geven voor de klimaatsproblemen van de ontwikkelingslanden. Vrede op aarde ook aan die Vlamingen die bereid blijven hun eigen meerderheid op te geven en een regering te steunen met een Franstalige meerderheid. Die bereid blijven het overgrote deel van de belastingen te betalen en die met hun vertegenwoordiging van 60% liefst 88% van de inwijkelingen in dit land onderdak willen geven. Die keurig hun verkeersboetes betalen die ze hebben gekregen via de honderden flitspalen die Vlaanderen rijk is en de opbrengst van dat geld daarna verdelen met hun Waalse broeders, die meestal niet eens weten wat zo'n flitspaal voorstelt en als ze dat al weten, er bijna zeker van kunnen zijn dat hij niet werkt. Vrede op aarde ook aan die Vlamingen die mijn koningshuis blijven steunen en ervoor blijven zorgen dat ook mijn nakomelingen, zonder ervoor te moeten werken, niets tekort komen in deze moeilijke crisisjaren. Dat ik op tijd een nieuw jacht kan kopen in Italië, zonder daarvoor BTW te betalen en het kan laten bemannen door Belgische mariniers, die me ook al niks kosten én daarenboven zijn opgeleid tot hartspecialisten.
De met veel poeha aangekondigde hervorming van het Belgische gerecht zit al in het slop. Alle activiteiten zijn tot half januari uitgesteld en de N-VA is uit het "Atomium" overleg gestapt, dat dus nu weer een "octopus" overleg wordt zoals dat van de vroegere politiehervorming. Als het kind maar een naam heeft. Met de uitstap van de N-VA zijn de V-partijen in het verdere overleg niet meer vertegenwoordigd en wordt het dus weer een hoofdzakelijk links belgicistisch onderonsje. Ondertussen blijft de Belgische justitie zich verder belachelijk maken, deze keer in het proces tegen de DHKP-C bende. Na tien jaar en vier processen is die terreurgroep vrijgesproken van terrorisme, niet omdat ze die niet zou gepleegd hebben, maar omdat ze dat gedaan heeft in de periode voordat de Belgische anti-terreurwet van kracht werd. Een zoveelste soort procedurefout, waarmee in dit land al talrijke criminelen zijn vrij gekomen. Dat de groep in het gehuurde appartement aan de kust hun archieven aan het verbranden waren, er wapens en een zelfgemaakte bom, alsmede valse identiteitspapieren hadden liggen, valt in België onder "bendevorming" en daarvoor krijgt men hoogstens nog een voorwaardelijke straf, waardoor men niet meer in de gevangenis terecht komt. Dit blijkt ook te gelden voor Fehrye Erdal, de vrouw die op bewakingscamera's in Turkije werd ontmaskerd als medeplichtige aan een drievoudige moord en die hier ontsnapte aan de aandacht van 18 (achttien!) politie-inspecteurs die verondersteld waren haar geen ogenblik uit het oog te verliezen... Stel eens voor dat het hier niet om een uiterst linkse, maar om een uiterst rechtse groepering had gegaan, zou dat dan ook zo zijn afgelopen? De vraag stellen, is hier ze beantwoorden...
Onze media zijn er steeds als de kippen bij om te verkondigen dat de mensenrechten ergens overtreden worden of dat bepaalde regimes hun oppositie niet aan het woord laten. Daarbij wordt vergeten, dat zijzelf dat hier bij ons ook doen. Dat bleek nog maar eens uit een paginagrote uitleg in De Standaard over de diaspora van de vroegere Volksunie. Aanleiding daarvoor was de beslissing van de SLP van Geert Lambert om over te stappen naar Groen!, waardoor dus alleen de N-VA nog kan zeggen overgebleven te zijn van wat ooit de eerste grote Vlaamsnationalistische partij was van na de Tweede Wereldoorlog. In het bewuste artikel, met namen en foto's, wordt gesteld dat de eerste breuk er kwam toen een deel van de Volksunie verkozenen in 1991 overliep naar de VLD. Dat is een grove leugen. Daarvoor had de rechtervleugel van de partij zich al afgescheiden via Karel Dillen en Lode Claes en heeft het Vlaams Blok daarna de Vlaamse eisen van de vroegere Volksunie overgenomen en zelfs versterkt. Bij De Standaard weet men dat ook, maar wordt dat verzwegen. Zoals bv ook de Chinese communisten of the Iraanse ayatollahs dat doen met hún oppositie en met gebeurtenissen die niet in hun kraam passen (Tienamen bv). Zover staan we met de mensenrechten bij de media in ons eigen land. De Volksunie verkozenen die in 1991 overliepen naar de VLD deden dat trouwens niet o.w.v. de lokkende stem van Verhofstadt, zoals geïnsinueerd wordt, maar gewoon omdat ze een rechtse reflex hadden die niet meer paste in de zwenking naar links die de Volksunie genomen had met Hugo Schiltz, rooie (nu groene-) Nel Maes en andere figuren zoals bv Coppieters. Het is trouwens opmerkelijk dat Hugo Schiltz later achter de nu rode Bert Anciaux bleef staan, terwijl zoonlief Willem-Frederik eieren voor zijn geld koos en (ook) overstapte naar de nu zgz Open VLD. Dat laatste wordt bij De Standaard niet verteld, maar hoort wel degelijk bij het verhaal van de aftakeling van de Volksunie. Men is kwaliteitskrant of men is dat niet...
Voor de verkozenen des volks is het nog steeds geen vakantie. Erg, he! Ze moeten zich nl deze week nog maar eens buigen over de begroting, die al voor de zoveelste keer door Europa is teruggefloten. Hoofdreden daarvoor is het feit dat men ons wil doen geloven dat ze dat gat van bijna 7% in enkele jaren zullen kunnen dichtrijden. Dat zal niet lukken en daarmee blijft België in de gevarenzone zitten. Enkel Griekenland en Italië doen het nog slechter, als dit al een troost mocht zijn... Hoe men het ook zal draaien of keren, als deze regering van samengevoegde tegenstellingen het wil redden, dan moet er een echte staatshervoming komen, geen afgietsel of ersatzproduct. Dat weten de huidige gezagsdragers ook wel, maar het enige doel dat deze regering heeft, is te overleven tot 2011 en de zwarte piet dan door te geven aan een eventuele volgende regering. Buiten het gat van de 25 miljard in de huidige begroting komt er over enkele jaren immers nog de tsunami van de vergrijzing aan. Mensen die het kunnen weten, voorspellen dat er tegen 2015 daarvoor zeker 30 miljard extra zal nodig zijn. Dat maakt dat het tekort op de huidige begroting dan minstens eens zoveel zal zijn. België is een van de weinige landen waar niets aan dit probleem is gedaan, noch door Paars, noch door de francofone regering van Verhofstadt/Leterme/Van Rompuy/Leterme.
Vandaag begint de winter. Door de overvloedige sneeuwval van zondag kunnen we nog eens spreken van winter wonderland, zeker hier in de Kempen. De echte winter noemen we sinds
eeuwen de astronomische winter. Sinds de wetenschappers er zich mee gaan moeien zijn, kennen we ook een meteorologische winter, die al op 1 december is begonnen. Die is er echter voor de statistieken.
Aan die statistieken moest ik denken, toen ik gisteren hoorde dat de Libre Belgique weer eens met een peiling over het stemgedrag van onze waarde landgenoten voor de pinnen was gekomen. Nu is het wel zo dat de peilingen van de Libre doorgaans heel wat betrouwbaar zijn dan bv deze van het duo De Standaard/VRT. In mijn blog van gisteren heb ik nog aangetoond dat die twee niet objectief zijn in hun berichtgeving, waarom zouden ze dat zijn in hun peilingen? In een vorige peiling, ergens in de herfst, was er bv een verschil van 4% voor wat de stemmen van het Vlaams Belang betrof. Bij de Libre positief, bij de andere negatief, of wat dacht je?
Volgens deze laatste Libre enquête winnen zowel Vlaams Belang als N-VA aan stemmen en gaan zowel Open VLD en SP.a verder achteruit. Zelfs CD&V zou deze keer terrein verliezen. Zouden er eindelijk kiezers zijn die door hebben dat die partij Vlaanderen (nog maar eens) aan het bedriegen is?
Opmerkelijk in de peiling was, dat ook Groen! vooruit zou gaan. Vraag is maar, of de enquête vóór of na het nieuws van de Zenne vervuiling gehouden werd. Ook dient ermee rekening te worden gehouden dat de francofone kranten door de bank hoegenaamd niet wakker liggen van een milieuramp als die alleen maar Vlaanderen treft. De solidariteit, weet je wel Ik heb echter zo het idee dat de ramp met dat waterzuiveringsstation in Vlaanderen nog lang zal nazinderen en heel wat andere partijen nu al prachtige verkiezingsslogans zal bezorgen (Groen! aan de macht, de vissen uit de rivieren, is er zo al eentje van).
Tenslotte blijkt ook de partij van Deckerken op zijn grenzen te zijn gestoten. Het wordt hoog tijd dat de ex-judo eens serieus nadenkt over e.o.a. beslissing richting Forza Flandria.
De Nationalistische Studentenvereniging (NSV) is terug officieel aanvaard in de Gentse universiteit. Dat na 27 jaar in het verdomhoekje te hebben gezeten.Vorige maandag stemden acht van de vijftien organisaties, die samen het Politiek en Filosofisch Konvent van de universiteit uitmaken, voor de rehabilitatie. Daarmee wordt alvast het laatste cordon sanitair binnen het Vlaamse universitair onderwijs opgeheven. In Leuven en Brussel was dat al eerder gebeurd. Daar nogal wat hoogstudenten later in de politiek terecht komen, wordt verwacht dat de beslissing van Gent een weerslag zal hebben op het echte cordon tegen het Vlaams Belang in de regionale en federale politiek en dat men ook in Vlaanderen eindelijk eens tot een echte democratie zal kunnen komen. Dat is dan echter voorlopig nog zonder onze media gerekend, die blijven doordrammen alsof er in dit land geen andere problemen zijn dan uiterst rechts dood te zwijgen. Dat bleek nog eens uit enkele voorvallen van de laatste weken: - De Standaard, niet toevallig De Standaard, pakte dit weekeinde uit met een reportage in zijn magazine, waarbij de zgz 50 "geweldigste" Vlamingen van het decennium in het licht werden gezet. Bij deze 50 geen enkele Vlaamsgezinde, of wat dacht je? Geen Vlaams Belanger, natuurlijk, maar zelfs geen N-VA-er. Het waarom daarvan wordt duidelijk, als men weet dat de "jury", die daarover moest beslissen o.a. bestond uit linkse en belgicistische creaturen à la Noël Slangen, Marc Reynebelg, Peter Vandermeersch, Phara De Aguirre en ... Goedele Liekens. Helemaal dus in de stijl van "ons kent ons", net zoals het beproefde recept bij de VRT. Die VRT riskeert trouwens weer een veroordeling door de Vlaamse mediaregulator. Enkele weken geleden kreeg de omroep reeds te horen, dat ze grondig in de fout was gegaan in de aanloop naar de federale verkiezingen van 2007, toen alle partijvoorzitters aan bod mochten komen met uitzondering van die van het Vlaams Belang. Nu blijkt er weer zo'n "vergetelheid" te zijn gebeurd. In het programma "Villa Politica" slaagde de rode zender erin vanuit Straatsburg vertegenwoordigers van alle partijen aan bod te laten komen, behalve die van het VB. Eurokritisch blijkt nl bij de VRT geen kans te krijgen, evenmin als milieukritisch. Het VB heeft nu dus weer een klacht neergelegd die meer dan waarschijnlijk zal aanvaard worden. Kijk, een krant doet wat ze wil. Wie het er niet mee eens is, hoeft die krant niet (meer) te kopen. Bij de VRT ligt dat anders. Die is openbaar en wordt gespekt met het geld van de belastingbetalers, van álle belastingbetalers, ook die van Vlaams nationalistische strekking. De VRT moet dus objectief zijn, maar is dat helemaal niet. Na het ontslag van de zoveelste directeur (die er een bonus van 300.000 euro aan overhield), wordt het hoog tijd dat men die rode augiasstal eens grondig gaat uitmesten. Ingrid Lieten, die zelf van socialistische strekking is, heeft al verteld dat de overheadkosten, die bij de VRT op 16% liggen (t.o.v. bv maar 3% bij De Lijn), naar omlaag moeten. Misschien kan ze dat doen door enkele van die cryptocommunisten daar buiten te smijten. Vlaanderen kan er alleen maar beter van worden.
In een vorig leven heb ik 27 jaar in Nederland gewerkt, terwijl ik in België woonde. Dat betekende elke dag een rit van 50 km heen en 50 terug. Bij echt winterweer was het steeds oppassen geblazen en dan vooral de eerste 20 km op Belgisch grondgebied. Als het gesneeuwd had, al dan niet onverwachts, was er op het laatste stukje vóór de grens - en dat was autosnelweg - meestal maar één rijvak berijdbaar. Eenmaal de grens voorbij werden dat er telkens vlot twee. Het zal nog wel zo zijn als in mijn dagen. Op dat gebied verandert er hier (ook al) niets. Aan bovenstaande moest ik denken toen eergisteren, bij de eerste aangekondigde sneeuwval, het verkeer in bijna heel Vlaanderen weer muurvast zat. En dat ondanks de inzet van een vloot van 320 strooiwagens. Gisteren, de tweede dag, was het al even erg en dit ondanks het feit dat er geen sneeuw was bijgevallen. Een zgz misverstand tussen de strooidiensten en het terug aanvriezen van het gesmolten sneeuwwater waren nu de boosdoeners. Een lichte helling in of uit een autosnelweg was genoeg om alle verkeer tegen te houden en/of te doen slippen. Wat voor zout wordt hier feitelijk gebruikt, als dat zo snel weer aanvriest? Kan men dan eens niet een ander product uitproberen, zeker op die hellingen? Of doen zoals men in het hoge noorden doet, waar men elk jaar de hele winter met dergelijke toestanden geconfronteerd wordt en waar men helemaal geen zout strooit, maar zand? Zand maakt de wegen wel vuil, maar is dat niet te verkiezen boven telkens vast te rijden? Of komt het sommigen misschien niet uit als men hier met goedkopere spullen zou werken (minder aan te verdienen)? Het blijft gewoon belachelijk, dat men met een vloot van 320 strooiwagens een aangekondigde sneeuwval niet de baas kan; vroeger niet, nu niet en straks misschien weer niet. Het zo geprezen openbaar vervoer was trouwens ook weer geen valabel alternatief. Met de NMBS ("Nooit Meer Bij Sneeuw"; voor de francofonen: "Sans Neige Ça Bouge") rijden was ook weer een loterij. En dat zonder dat er deze keer ergens gestaakt werd...
Zoals te verwachten was (ik verwachtte het althans) denkt Madame Huytebroeck (Ecolo) er niet aan ontslag te nemen als hoofdverantwoordelijke voor het Brusselse milieu. Zoals ik al menigmaal geschreven heb: francofone ministers treden nooit af. Denk maar aan Gendebien na het Heizeldrama van 1985, Wathelet Sr die Dutroux vrij liet, Reynders die niet wou aftreden in Fortisgate. Alleen Vlaamse ministers blijken genoeg schaamtegevoel te hebben om rekenschap te geven van hun verantwoordelijkheid als zij, of hun departement serieus in de fout gaan. Huytebroeck behoort tot de klassieke denk links, leef rechts generatie die in België weelderig tiert in linkse kringen en dito partijen. Het is trouwens opmerkelijk dat ze gesteund wordt door haar eigen partij, door de andere partijen in de Brusselse meerderheid én door Groen! dat wel enkele opmerkingen heeft, maar niet wil dat ze aftreedt. En dit voor een beleidsverantwoordelijke die de grootste binnenlandse milieuramp van de laatste vijftig jaar (het kan ook meer zijn) op haar geweten heeft. Natuurlijk is zij niet de enige schuldige, maar zij draagt wel de eindverantwoordelijkheid. Als het om de baten gaat, staat dat volkje steeds op de eerste rij, als het fout loopt hebben "de anderen" het gedaan. Uitgerekend in de weken van de klimaatconferentie van Kopenhagen (Huytebroeck was daar ter plaatse!) zijn het de groene partijen die in de hoofdstad van de E.U. grandioos te kort komen - en dan nog in een materie die ze zelf altijd geclaimd hebben - en die duidelijk laten zien wat voor minachting zij hebben voor ons zgz democratisch systeem. Niet voor niks staan ze bekend als de nieuwe communisten die, als ze het voor het zeggen hadden, de hele bevolking eens zouden vertellen hoe ze in hun gelid zou moeten lopen. Tot slot nog dit: zelfs de Brusselse FDF-woordvoerder gaf toe, dat de Aquirisramp geen communautaire, maar een ecologische materie is, ondanks het feit dat ze in de eerste plaats een ramp is voor Vlaanderen. Een duidelijkere afkeuring kan er niet zijn.
Binnenkort hebben we in Vlaanderen meer dan waarschijnlijk een politieke partij minder. "Partijtje" zou misschien beter klinken, want de SLP, waarover het gaat, haalde in de regionale verkiezingen nog amper 1% van de stemmen. SLP staat voor "sociaal linkse liberalen" en is feitelijk een contradictio in terminis, zoals ik vroeger hier al eens uit de doeken heb gedaan. Er bestaan geen linkse liberalen, ook al zijn er die zich zo noemen. Evenmin als er bv rechtse communisten zouden bestaan. SLP is het overblijfsel van Spirit, dat op zijn beurt het overblijfsel was van de linkervleugel van de Volksunie, ooit eens de hoop voor Vlaanderen, maar grondig om zeep geholpen door Schiltz, Maes en Anciaux Sr en Jr. Deze laatste is socialist geworden en met een deel gelijkgezinden overgestapt naar de S.P.a., waarbij ze in juni niet verkozen geraakten. Geert Lambert, het boegbeeld van wat er van de resten van Spirit nog overbleef, praat nu met de groenen. Dat betekent, dat hij van een gematigde V-partij zou gaan overstappen naar de meest on-Vlaamse B-partij van onze regio. Il faut le faire. Het moment om naar Groen! over te stappen is bovendien erg slecht gekozen. Juist op een tijdstip waarbij de partij, via haar Waalse zusterpartij, waarmee ze één fractie vormt in Brussel, de politieke hoofdverantwoordelijke is voor de onverantwoorde Zenne-vervuiling, waarvan Vlaanderen het grote slachtoffer is geworden. En dat juist wanneer de hele wereld over het milieu debatteert in Kopenhagen. Het klassieke verhaaltje: "luister naar mijn woorden, maar zie niet naar mijn daden". Enfin, Lambert doet maar wat hij niet laten kan. Na de grondige afslanking die hijzelf, blijkbaar met succes, heeft ondergaan, doet zijn partij nu hetzelfde. Wie zal ze missen?
Zondag zijn de Catalanen nog maar eens ter stembus getrokken om hun intenties voor de onafhankelijkheid van hun regio te bevestigen. Het was maar een symbolische bedoening, maar toch werd er gestemd in 166 gemeenten, was er een opkomst van zo'n 30% en sprak die zich met een ruime meerderheid uit voor onafhankelijkheid (bijna 95%). Het stelt misschien allemaal niet veel voor, vooral omdat het officiële Spanje Catalonië zomaar niet de onafhankelijkheid zal geven. Het is de welvarendste en hardstwerkende regio van het Iberische schiereiland en Madrid kan niet zonder. Een beetje te vergelijken met bij ons Antwerpen en Brussel (Antwerpen werkt, Brussel verteert (en vervuilt). Ondanks dit alles blijven er in Europa heel wat regio's die naar onafhankelijkheid streven. Zeker als streken zoals Slovenië, Montenegro en zelfs Kosovo onafhankelijk mogen worden, waarom dat Catalonië (en Vlaanderen) niet? Ook Schotland wil dezelfde weg op. Daar wordt de regio al een tijdje geregeerd door de eigen Schotse nationale partij. Premier Alex Salmond heeft nu een witboek gepubliceerd, waarin hij stelt dat er volgend jaar een officieel referendum over de toekomst van Schotland moet komen. Wat opmerkelijk is in het land van de Highlanders en de wisky is, dat de Schotse groenen, die daar in de oppositie zitten, ook gewonnen zijn voor de Schotse onafhankelijkheid. Wat een wereld van verschil met onze groentjes die hun eigen volk slag op keer in de steek laten ten voordele van een stilaan archaïsche Belgische staat. En Vlaanderen? Waarom zouden wij niet onafhankelijk mogen worden? Met zijn zes miljoen inwoners, zijn wereldhavens, zijn gunstige centrale ligging binnen Europa, kunnen wij rustig mee met de meeste landen en landjes die nu al in de Europese Unie zitten. En Brussel en Wallonië dan? Brussel kan aansluiten, onder voorwaarden. Wallonië wil niet ons, maar wel onze centen. Waarom zouden we medelijden blijven hebben voor een regio die zelf niets doet, van ons profiteert en ons verder boycot waar ze het ook maar kan? Stel dat morgen Catalonië en/of Schotland onafhankelijk worden. Wat houdt er ons dan nog tegen om hetzelfde te eisen? De V-partijen vertegenwoordigen nu al bijna 40% van de Vlaamse bevolking, dat is 10% meer dan er in Catalonië kwam opdagen. Nog enkele federale kemels verder en we geraken wel aan de 50%. Eens daarover zullen we zien wat we gaan zien.
Van de verwachte clash tussen Milquet en de Vlaamse deelregering en/of tussen het federale en regionale CD&V niveau is dus niets in huis gekomen. Beide partijen zouden wijn in hun water hebben gedaan en zijn (voorlopig?) tot een akkoord gekomen. Een maat voor niets en wel om volgende redenen: - De brave Vlaamse technocraten Peeters en Muyters waren geen partij voor de gehaaide federale politiekers Milquet en Leterme, die nu voor België speelt. Voor de zoveelste keer hebben zij zich laten rollen. - Het resultaat is nog maar eens een compromis à la belge dat met haken en ogen aan elkaar hangt, met de nodige uitzonderingen, voorwaarden en grendels, waaruit nooit iets serieus zal voortkomen. - Alleen al het feit dat er na zes maanden een revaluatie komt, zegt al genoeg dat men er - zeker van Vlaamse zijde - niet in gelooft. Waarom dan zo'n akkoord sluiten? De kans is trouwens groot dat er binnen zes maanden over deze materie zelfs niet meer zal gepraat worden Dan zullen we bezig zijn met B-H/V en het Belgische voorzitterschap van de E.U. - De werkgelegenheid blijft een federale materie terwijl iedereen weet dat er te grote verschillen zijn tussen Vlaanderen en de andere regio's om op dit vlak met eenzelfde soort wetten te worden geconfronteerd. - Buiten het nu behandelde thema dreigt de Vlaamse deelregering nog met een drietal andere belangenconflicten, allemaal omdat Milquet erover nieuwe wetten wil maken. - Het nu bereikte compromis kost de federale regering 13 miljoen euro extra, geld waarmee Milquet de sociale zekerheidskas plundert. De regering zelf heeft nl geen geld meer over, alleen nog miljarden euro schulden. Als de Vlaamse regering, die toch zelf gesteld had de Maddens doctrine te zullen naleven, zich niet meer weert dan wat ze nu gedaan heeft, dan staat Vlaanderen er, in het vooruitzicht van een beslissing over B-H/V, bijzonder slecht voor. Het "Milquettaplan" is banenplan nr zoveel. In totaal zijn er in dit land al meer dan 50 banenplannen, die dikwijls elkaar kruisen en zelfs tegenspreken. Als "Q" zich daar eens mee bezig hield?
Zoals al halvelings verwacht werd, zit het er bovenarms op tussen la Milquet en de Vlaamse deelregering. De reden daarvoor is een zoveelste werkgelegenheidsplan, deze keer opgemaakt door Milquet, dat geen rekening houdt met het feit dat Vlaanderen en Wallonië ook op het gebied van de werkgelegenheid twee verschillende landen zijn. Het plan heeft veel weg van een déjà vu. Tien jaar geleden haalde tante Laurette eenzelfde stunt uit, met wat toen het "Rosettaplan" genoemd werd, naar de naam van een van de vele armoedefilms die de gebroeders Dardenne draaiden aan hun Waalse voordeur. Dat plan paste toen ook op Vlaanderen als een tang op een varken en moest ettelijke keren worden aangepast. De huidige Vlaamse regering wil geen herhaling van die toestanden en heeft dus gezegd een belangenconflict in te zullen roepen als Milquet op woensdag van deze week haar nieuw plan niet zou hebben aangepast aan de noden van álle Belgen, niet alleen aan die van Brussel en Wallonië zoals tot nu toe het geval is. De Brusselse furie is nu in alle staten en staat te roepen dat Vlaanderen haar boycot, dat wij - Vlamingen - gaan zorgen voor een zoveelste communautaire crisis en nog van dat francofone moois. Wat Vlaanderen nu dreigt te doen (en hopelijk doet ze dat ook echt) is de Maddens doctrine toepassen en de francofonen lik op stuk geven. Het belangenconflict is immers al jaren misbruikt door de Franstaligen van dit land. Denk maar aan B-H/V waar zelfs de Duitstalige gemeenschap werd ingeschakeld om voor de vierde (!) keer een door de Raad van State goedgekeurde wet niét toe te passen. Er is trouwens nóg een belangenconflict dat Vlaanderen dreigt in te roepen en wel tegen het voornemen van dezelfde Milquet die een federaal vormingsfonds wil oprichten (met Vlaams geld, of wat dacht je?). Dat kan niet, want dat is een deelstaatbevoegdheid. In de marge van bovenstaande valt er waarschijnlijk nog iets interessants te beleven. Volgens Milquet zouden al haar collega's in de regering Leterme II het met haar eens zijn, ook die van CD&V en Open VLD. Dat zou dan inhouden, dat de federale en de regionale CD&V-ers voor een eerste keer tegenover elkaar zouden komen te staan. Nu maar hopen, dat Maddens gelijk krijgt!
Brussel stinkt. Wie het niet gelooft moet dezer dagen maar eens naar de Zenne gaan. Door dat riviertje stroomt al sinds 26 november het ongezuiverde afvalwater van meer dan een miljoen Brusselaars. Reden daarvoor is, dat het waterzuiveringsstation van Brussel Noord, pas operationeel van in 2007, het heeft laten afweten. Het gevolg van deze grootschalige milieuvervuiling, nota bene juist tijdens de klimaattop van Kopenhagen, is - merkwaardig genoeg - dat Brussel er zelf geen last van, maar Vlaanderen des te meer. Het ongezuiverde water stroomt nl van de Zenne in de Rupel en vandaar in de Schelde. Een onmiddellijk gevolg daarvan is een verwachte vissterfte, net nu een aantal vissoorten terug begon op te duiken in zowel de Zenne als de Rupel. En daar houdt het niet bij op. - Als nl zou blijken, dat men de bacteriën, die gebruikt worden bij de waterzuivering, ook zou hebben laten wegvloeien, dan kan het maanden duren alvorens de centrale weer normaal zal kunnen werken. - Vlaanderen betaalt niet alleen een ecologische tol voor deze zoveelste Brusselse flater (de voorlaatste was die van het Greenpeace schandaal op de Europese top), maar verliest er ook geld bij. Van de 51 miljoen euro die de stad Brussel jaarlijks aan het (Frans-Brussels) consortium betaalt, komt 15,7% van Vlaanderen. Feitelijk zou onze regio er best aan doen verdere betalingen onmiddellijk te stop te zetten. Misschien zet dat wat haast achter het repareren cq opstarten van het station. En er is nog meer. Het feit van het stilleggen van het waterzuiversstation werd pas medegedeeld op 9 december, daar waar het in feite al plat lag vanaf 26 november. M.a.w. op de dag van de officiële mededeling, liep het Brusselse afvalwater al dertien dagen ongezuiverd weg, zonder dat er ook maar iemand daarover iets mededeelde! We kunnen rustig stellen dat dit misdadig is, zeker voor een stad die zich de navel van Europa waant en vindt dat haar grondgebied nog zou moeten worden uitgebreid. Na de rellen in Anderlecht en St. Jans ten Node, het politiedebacle rond Greenpeace en nu dit weer, kan men best stellen dat Brussel zijn taak helemaal niet aankan.
Ik zat er in mijn vorige blog een dag naast toen ik schreef dat de Open VLD gisteren een nieuwe voorzitter koos. Dat gebeurt pas vandaag, al verandert dat niet veel aan de rest van het artikel, noch aan de politieke situatie. Als de Open VLD niet Vlaamser wordt en niet terugkomt op de linkse bocht die Verhofstadt de partij heeft doen nemen, dan zou er in de toekomst nog een moment kunnen komen waarop de partij zal flirten met de verkiezingsdrempel. Uitgerekend in de blauwe verkiezingsweek komt De Gucht Jr nog eens laten zien hoe onbekwaam hij wel is. Nu zijn vader Europees commissaris van Handel (al dan niet met voorkennis) geworden is, acht junior waarschijnlijk zijn dag gekomen om de Belgen in het algemeen en de Vlamingen in het bijzonder te blijven shockeren. Nadat het groentje (ergens rond de 25) zich al eens had laten opmerken in het euthanasiedebat (moeten die oude mensen ons nog zoveel geld kosten?), heeft hij nu een wetsvoorstel gesteund van een zekere Philippe Mahoux (van de Waalse PS, of wat dacht je?) die in de senaat een voorstel tot absolute scheiding van Kerk en Staat heeft ingediend. Dat zou o.m. kunnen inhouden, dat er zelfs geen kruisbeelden meer zouden mogen staan op onze kerkhoven. Kortom, terug naar de papenvreterij van de negentiende eeuw! Ondertussen is dat voorstel al weer afgevoerd. Toen het op de agenda van de senaat kwam, bleek geen enkele van de indieners (twee van de PS, één van de MR, één van Ecolo en twee van de Open VLD) aanwezig te zijn. De Ecolo senator had zich ondertussen teruggetrokken. Daarmee werd in elk geval al vermeden dat we naar Italiaanse toestanden zouden evolueren, waar meer dan 80% van de plaatselijke volksvertegenwoordigers, over de partijgrenzen heen, zich verzetten tegen een arrest van Straatsburg, waarbij het in Italië verboden zou worden nog kruisbeelden te hangen in openbare gebouwen. Het wordt hoog tijd dat we in Vlaanderen een einde maken aan de politieke dynastieën van welke partij ook. Het is een schande dat jongelui zo maar op hoge functies geparachuteerd worden, enkel en alleen omdat ze zoon of dochter van zijn. Het toppunt van belachelijkheid beleefden we trouwens deze week nog in de "De slimste mens van de (VRT) wereld", waar zoontje Tobback aan meedeed, terwijl pa Tobback in de jury zat. Dat Tobback Jr het tenslotte niét haalde, was m.i. eerder uit het eigen besef dat hier een brug te ver was gegaan. Ook aan de schaamte zijn er blijkbaar grenzen...
In tegenstelling tot wat de politiek-correcte media ons vertellen, gaat het helemaal niet goed met de Open-VLD. Bij de aanvang naar de verkiezing van een nieuwe voorzitter kon men elke dag twee tot drie bladzijden oeverloos gezwam erover lezen in de kranten. Sinds Gwendolyn Rutten is afgevallen, is het al een pak rustiger geworden en de confrontatie tussen de twee overblijver iets bitsiger. Feit is, dat vrouwen in de partij van Verhofstadt nog steeds heel weinig voorstellen. Annemie Neyts, destijds uitgerangeerd door "Gust" Verhofstadt himself, koos voor de vleespotten van Europa. Fientje Moerman schakelde zichzelf uit (met de hulp van haar vroegere kabinetschef Aernoudt). Blijft nog over: Annemie Turtelboom, een overloopster uit de CD&V, die er nooit in slaagde zelf verkozen te worden. Staatssecretaris geworden omdat ze bereid was de pispaal te worden in het asiel- en immigratie dossier, iets waar Patje Dewael vanaf wou. Toen diezelfde Dewael er helemaal de brui aan gaf als minister, viel turteltje omhoog bij gebrek aan gewicht. Nu dient ze hoofdzakelijk als excuus-Truus om de diverse blunders van het Belgische politieapparaat goed te praten. De laatste in de rij maakten we gisteren nog mee, toen leden van Greenpeace erin slaagden om tot bij de Europese top te geraken in hartje Europese wijk*. Wie de nieuwe Open-VLD voorzitter wordt, weten we waarschijnlijk vanavond: Marino Keulen, die nog een beetje Vlaamse reflex heeft door zijn verblijf in de vorige Vlaamse regering of Alexander Decroo, die het Belgicisme met de paplepel heeft binnen gekregen. Als dat laatste gebeurt, zie ik de partij nog meer stemmen verliezen, zowel aan de N-VA als aan de donkerblauwen van Deckerken. Tenslotte nog dit: het is opmerkelijk hoe gedeisd Van Quickenborn zich houdt. Het zal toch wel niets met de Q-koorts te maken hebben, zeker?
* Stel eens voor dat de stunt van Greenpeace uitgevoerd was door een groep zelfmoordterroristen van Al Quaeda en dat die geen pamfletten bij hadden gehad, maar kalashnikovs en handgranaten? In het vooruitzicht van het voorzitterschap van de E.U. heeft België alvast de algemene repetitie grandioos gemist!
Denkelijk zal ik wel niet de enige zijn die met gemengde gevoelens de klimaatconferentie in Kopenhagen volgt. Afgezien van het feit of men voor- of tegenstander is van een dergelijke bijeenkomst en of men de klimaatverwarming al dan niet ernstig neemt, moet het mij van het hart dat er daar in de Deense hoofdstad wel een soort hysterie heerst. Met zo'n hoop landen en hun nog veel talrijkere vertegenwoordigers kan men, normaal gesproken, toch nooit tot enig serieus akkoord komen, of zie ik dat weer verkeerd? Om te beginnen is het een onmogelijke zaak te denken dat de mens het klimaat van deze planeet zou kunnen "managen", om een modern woord te gebruiken. Zelfs systemen zoals het communisme, die dachten een maakbare maatschappij te kunnen verwezenlijken, zijn daarin jammerlijk mislukt. De mens kan de natuur niet de baas, het omgekeerde is waar. De natuur doet met ons wat ze wil, of het nu gaat om opwarming, vulkaanuitbarstingen, overstromingen of tropische orkanen. In het beste geval kunnen we trachten de gevolgschade te beperken en te herstellen. Een tweede zaak die men de conferentie van Kopenhagen, alsmede alle conferenties van dien aard, kan aanwrijven, is dat het er sterk op lijkt dat het gaat om een zoveelste centenkwestie, waarbij excuses worden gezocht om straks nog maar eens uit te pakken met extra belastingen, waarop men dan het etiket "bio" of iets dergelijks op plakt als verrechtvaardiging. Als het zo is, dat de zgz rijke wereld de arme wereld moet helpen, dan kan dat gebeuren door rechtstreekse ondersteuning van plaatselijke projecten. Niet door het klakkeloos overschrijven van miljarden euro's of dollars. Die zouden alleen maar de weg volgen naar de potentaten die de meeste van de arme wereldlanden in handen hebben en met dat geld verder grote sier zouden kunnen maken. Zoals ze dat tot nu toe gedaan hebben met het meeste geld dat ze zgz voor de ontwikkeling van hun eigen landen hadden moeten aanwenden. Kortom, als volgende week de regeringsleiders een beetje lijn kunnen brengen in de kakofonie van de eerste week van de klimaatconferentie, dan zou dat al een goed resultaat zijn. Als men echter voorboert met het allegaartje van politiekers, linkse wereldverbeteraars en op nog meer poen beluste kapitalisten, dan ziet het er voor deze wereld slecht uit. Grof geld verdienen met het beschrijven van rampscenario's komt sommigen misschien goed uit (Al Gore weet er alles van), maar zal de zaak niet oplossen. Het klimaatverhaal mag geen nieuw geloofspunt worden. We hebben al genoeg aan de globalisering en de multicul, om er maar twee te noemen.
