Na de zoveelste afstraffing van onze nationale ploeg, dit keer door Portugal, mag men wel degelijk van een dieptepunt spreken. Men kan er nu al van uitgaan, dat er aan de volgende internationale competitie weer niet zal kunnen worden meegedaan en dat kan ook al gelden voor de daaropvolgende tornooien. Niets laat immers voorzien dat er enige kentering komt in de mentaliteit van de bobo's die de voetbalbond besturen. Het hoofdprobleem is bekend: de jeugd krijgt geen kans in de eigen competitie, die wemelt van tweederangs buitenlanders en sterren die elders gepensioneerd werden. Wie als jonge, beloftevolle knaap voor beroepsvoetbal kiest, is haast verplicht naar het buitenland te gaan. Als hij daar goed genoeg is, wordt hij misschien wel opgevist voor de Belgische nationale ploeg, maar dat zijn geen gezonde toestanden. Dat maken we trouwens niet alleen mee met onze eigen nationale ploeg, dat geldt bv ook voor Nederland. Het oranje team is ook niet meer wat het geweest is. Niet dat ze daar geen steengoede voetballers meer hebben. Het probleem ligt ook daar in het feit dat die allemaal in verschillende buitenlandse competities spelen waardoor ze als team niet meer zo goed samenspelen. Voetbal blijft nl een ploegspel en goed samenspelen leer je niet op enkele trainingsmatchen. Daar komt bij ons nog bij dat de voetbalbond, vooral door het niet kunnen meedoen aan wereld- en Europese kampioenschappen, veel geld verliest, waardoor ook sponsors hebben afgehaakt. Een prestigeproject in het Waals Brabantse Tubeke ligt stil, grotendeels wegens achterstand van betalingen.De bond zou wel geld kunnen krijgen van de deelregeringen, maar dan moet ze splitsen in een Vlaamse en Waalse tak. Dat is er voor de bobo's teveel aan; ze zouden de bond nog eerder failliet laten gaan. Ondertussen blijft het ook op clubniveau rommelen. Nadat de zaak Ye lijkt dood te bloeden, ook al door de nalatigheid van de bondsverantwoordelijken, blijkt er nu een nieuw schandaal in de maak bij Excelsior Moeskroen. Daar blijkt aan de club een lening te zijn gegeven van liefst 4 miljoen zonder dat er klaarheid van zaken was i.v.m. belangenvermenging, waarbij ook de stad en enkele verwante bedrijven betrokken zijn. Verder kregen de buitenlandse "sterren" van de ploeg een gratis sociale woning van de stad ter beschikking en blijken de spelers ook rond te rijden in (dure) auto's die ook al aan de gemeente zouden toebehoren. Dat alles in de provincie van Di Rupo, de man van het Waalse Marshallplan en van de wederopstanding van Wallonië. Mons, de stad waarvan hij burgemeester is (dat ook al!) is de hoofdstad van de Waalse werkloosheid (26%!) en over Charleroi zullen we het deze keer maar liever niet hebben. De lijst van fraudeurs en andere witte boord criminelen wordt daar met de dag langer. Voetbal: een feest!
De Standaard en Le Soir gaan dus een maand lang samen "op zoek gaan" naar hoe Vlamingen denken over Franstaligen en omgekeerd. Dat heb ik een tijdje geleden al gemeld. Ik had me toen wel van Waalse krant vergist, ik dacht eerst dat het met de Libre Belgique was, een krant die iets gematigder is dan de fransdolle Soir. Het eerste exemplaar van die samenwerking is zaterdag al van de persen gerold onder de hoofding "Le" Standaard! Het is ver gekomen met de krant die ooit het AVV/VVK in haar vaandel voerde. Voor Verhofstadt is deze campagne een godsgeschenk. Met alle verwoede initiatieven van de laatste maanden (zijn vierde burgermanifest, de naamwijziging van zijn partij, het publicitair mislukte begrotingsconclaaf op verplaatsing, zijn gratis boek van een half miljoen euro en de klucht Somers/Sterckx) had hij in verhouding bitter weinig succes gekend. De Standaard gaat hem nu een handje toesteken. Zo ziet het er in elk geval naar uit. In het eerste nummer krijgt hij alvast een forum van een hele bladzijde om uit te leggen dat hij - en hij alleen - België kan redden. Betekenisvol is trouwens dat de Walen hem als eerste minister verkiezen boven Di Rupo. Dat zegt eigenlijk al genoeg. Na Wereldoorlog Twee was er nooit een Belgische premier die de Franstaligen in dit land zoveel bevoordeligd heeft en dit meestal tegen de belangen van zijn eigen kiezers in. Om nog maar te zwijgen over alles wat hij daarvoor gezegd en geschreven heeft en waarvan niets in huis is gekomen. Juist zoals bij het publiceren van de commentaar bij de laatste enquête van De Standaard/VRT, toen er met opzet vals gespeeld werd (met de grafieken), gaat het blad dat zich "kwaliteitskrant" noemt, ook nu weer de loense weg op. In dat eerste samenwerkingsnummer met Le Soir wordt immers gesteld, dat de Vlamingen zich eerder Belg dan Vlaming voelen en wordt daarbij verteld dat slechts zes procent van de Vlamingen tegen het verdwijnen van België zijn. Dat is een pertinente leugen, als men weet dat er alleen reeds bij het Vlaams Belang een kwart miljoen Vlamingen zijn die Vlaanderen onafhankelijk willen zien en dat er ook in alle andere Vlaamse partijen, met uitzondering van de SP.a, een deel van de kiezers daarvoor kiest. Mits enige afronding kan men stellen dat zeker 30% van de Vlamingen op dit ogenblik kiest vóór Vlaanderen en tegen België. Dat is dan vijf maal meer dan de samenwerkingsenquête waarvan de cijfers blijkbaar alleen maar dienen om Le Soir naar de mond te praten. De peiling werd ook maar gehouden bij 2.000 mensen over heel België, vergeleken met bv De Stemmenkampioen die een bevraging had bij 14.000 alleen in Vlaanderen. Dit is weinig serieus en heeft alles weg van vooringenomenheid. Enfin, het wordt even wachten wat Peter Vandermeersch en zijn Standaard nog uit hun duim zullen moeten zuigen om dit een maand lang vol te houden, maar ik heb zo het vermoeden, dat het opzettelijke verdraaien van de waarheid hun plan wel eens lelijk zou kunnen doen mislukken, Vlaanderen ten bate.
Men heeft hier steeds de mond vol over solidariteit tussen de volksgemeenschappen. Meestal gaat dat uit van onze francofonen en belgicisten, maar we horen het ook regelmatig van Paars en zelfs van Yves Leterme, die onlangs de journalisten van Le Soir nog is gaan geruststellen dat de transfers zullen blijven wat ze zijn. Die solidariteit blijkt echter een éénrichtingsverkeer te zijn. De weinige keren dat we van de francofonen op wat medewerking zouden moeten kunnen rekenen, draait dat meestal op een "non" uit, of zelfs erger. Een schoolvoorbeeld is de Buitenlandse Handel. Sinds die gefederaliseerd is, is het Vlaamse aandeel daarin gestegen van 68 tot 80%, althans volgens Fientje Moerman. Persoonlijk denk ik, dat het nóg hoger ligt. Die export is een van de belangrijkste posten waarbij enorm veel geld het land inkomt en het is mede daardoor dat Vlaanderen de transfers kán betalen (3 euro per Vlaamse familie PER DAG. Per jaar is dat 4.380 euro, op drie jaar tijd dus een middengrote auto!). Welnu, francofoon België daarin gesteund door de Vlaamse nestvervuiler van dienst - in dit geval De Gucht - willen die Buitenlandse Handel terug defederaliseren. Het gevolg daarvan zal zijn, dat Vlaanderen nog minder zal overhouden. Een tweede voorbeeld is de compensatie die België krijgt voor de aankoop van A350 Airbussen vrachtvliegtuigen. Van die compensatieorders gaat amper 34% naar Vlaanderen, daar waar het normaal recht heeft op 58%. Netjes geregeld door napoleon Flahaut, de redder van "onze" Kongo. Zopas hebben we kennis van een derde schandaal, waarbij België in de Vlaamse rapen schiet. Federaal minister voor Maatschappelijke Integratie, Christian Dupont, in dit geval gesteund door fils-à-papa Peter Vanvelthoven, minister van Werk, allebei socialist, hebben een "diversiteitlabel" gegeven aan tien bedrijven en organisaties die zich - volgens hen - "geëngageerd" hebben om diversiteit op hun werkvloer waar te maken. Bij deze tien is feitelijk maar één echte Vlaamse organisatie en dat is de stad Leuven, die toevallig - hoe is het mogelijk! - beheerd wordt door de vader van een socialistisch collega in de federale regering! Wat is mis met deze actie? Wel, Vlaanderen werkt al járen met diversiteitplannen en heeft daarvoor al 1500 bedrijven beloond. Die Vlaamse bedrijven krijgen geen label, maar een subsidie en die ontvangen ze pas ná het voorleggen van een diversiteitplan. Het nieuwe Belgische label krijgt men al bij de start. M.a.w. Vlaanderen wordt hier niet alleen gediscrimineerd, maar daarbij nog geboycot. De vrees bestaat nl dat Vlaamse bedrijven en organisatie voor dat nieuwe label gaan kiezen omdat ze het zonder al te veel inspanningen als keurmerk zullen kunnen gebruiken. Van solidariteit gesproken... --- Het kan echter nóg erger. In de Kamer werd donderdag een korte rouwhulde gebracht aan de overleden Guido Tastenhoye. Daarbij bleven ALLE Franstalige kamerleden ostentatief weg. Pas nadat Guido's opvolger, Peter Meeus uit Turnhout, was ingezworen, kwamen de "humanisten" en hun vriendjes weer boven water. Tastenhoye was nl lid van een verkeerde partij, toevallig wel de grootste in Vlaanderen. Ja, solidariteit is erg nodig in dit verdeelde land.
"Jedem Tierchen sein Pläsierchen", zeggen ze in Duitsland en bij ons is dat niet anders. Toch doet het even de wenkbrauwen fronsen als men ziet waar kijkend Vlaanderen tegenwoordig "warm" voor loopt. Shows als "De Pfaffs" en "De Planckaerts" om nog te zwijgen over wat men "reality shows" noemt, trekken rond het miljoen kijkers. Kers op de taart blijkt de "Debby & Nancy" show, een vulgaire travestietenshow waar vorige zondag anderhalf miljoen kijkers naar zou gekeken hebben. Daar viel trouwens die avond iets extra te beleven. Johan Vande Lanotte, voorzitter van de SP.a en Yves Leterme, voorlopig nog minister-president van Vlaanderen, waren op die show aanwezig en lieten er zich uitgebreid belachelijk in maken. Moet kunnen, hebben ze wellicht gedacht, als het maar stemmen opbrengt. Wie aast op een job van premier of van federaal minister, moet er wat voor over hebben. Misschien ben ik niet meer van deze tijd, maar ik kijk niet naar dergelijke laag bij de grondse vertoningen waarin allerlei schunnigheden en vuile moppen de rode draad vormen van het hele programma. Ik walg ervan. Dat ik er toch een flits van gezien heb komt, doordat men die heeft uitgezonden tijdens het journaal op dinsdag. Ik hoop maar dat ze dergelijke spektakels niet herhalen op de buitenlanders zenders; ik zou beschaamd zijn in hun plaats. Dat er in hetzelfde programma ook nog een Jean-Marie Dedecker rond liep, is al minder erg. De man is nu eenmaal een libertair en moet extra inspanningen doen om überhaupt in het nieuws te blijven. Ook Bert Anciaux zou zich in een reality show hebben laten opvoeren, wat ook niet zo erg is. Misschien hoort hij daar meer thuis dan in de politiek. De vraag is nu alleen maar hoe ver men de grenzen nog zal blijven verleggen om toch maar genoeg kijkers te houden. Misschien komt er nog wel een moment dat ze in dergelijke programma's hun eigen uitwerpselen gaan opeten (Voltaire heeft dat ooit ook gedaan, maar toen was er nog geen TV) om toch maar op het kleine scherm te kunnen komen...
"Plezante mensen in een plezante stad", is een bekende uitdrukking als men het over Antwerpen heeft. Dat zal dan wel niets te maken hebben met de verkiezingen in het algemeen of met lijsttrekkers in het bijzonder. Lijsttrekker spelen in Antwerpen blijkt nl zowat het laatste te zijn wat de doorwinterde politieker de dag van vandaag nog wil doen, zeker bij de meerderheidspartijen. Bij de blauwe Open VLD is het een paar keer haasje over geweest tussen Bart Somers en Dirk Sterckx. Somers trok tenslotte aan het kortste eind. In Antwerpen wil dat zeggen dat hij lijsttrekker moét worden. Na de electorale afstraffing die de partij er al gekregen had bij de gemeenteraadsverkiezingen, is dit geen prettig vooruitzicht. Bij de rode coalitiegenoten was het al niet veel beter. Patrick Janssens, de grote overwinnaar van de gemeentelijke bolletjeskermis, houdt het wijselijk voor bekeken en wil alleen nog lijstdúwer worden. Daar de allochtone factor bij de verkiezingen van 10 juni (in tegenstelling tot die van 8 oktober ll) niet meer meespeelt, kan "Antigoon" alleen maar politiek gezichtsverlies lijden door de SP.a lijst te trekken. Mocht hij minder stemmen halen als lijstduwer, dan zal dat worden uitgelegd omdat hij "maar" duwt. Slim bekeken van de PR-man. Er zijn nog twee kameraden die de rode lijst zouden kunnen trekken: de "babes" Van Brempt en Genez, maar die hebben ook al bedankt voor de eer. Ze zouden voor de partij "onmisbaar" zijn op Vlaams niveau, wat dat ook moge betekenen. Het werd dus zoeken naar een alternatief, een "wit konijn", zoals voorzitter Vande La het noemde (die uitdrukking komt niet van hem, maar van Steve Stevaert). En kijk, daar tovert de professor zowaar zo'n konijn uit zijn mouw. De nieuwe lijsttrekker voor de Antwerpse socio's wordt dan ook geen babe, geen zanger(es) of bekende sportman, neen, het wordt deze keer een hooglerares moleculaire biologie, wetenschapper Christine Van Broeckhoven, hoofd van een eigen laboratorium voor moleculaire genetica waar zo'n 80 mensen werken en een internationale autoriteit in het onderzoek naar Alzheimer dementie, manisch depressieve psychose en andere zenuwziektes bij volwassenen. Dat is zo eens iets anders dan die "arbeiders" die de partij zo dringend nodig scheen te hebben in het parlement. Van Broeckhoven zou trouwens gaan zetelen als onafhankelijke, zonder partijkaart (een jaar geleden had ze al verklaard géén lid van de SP.a te zullen worden) en zal zich, in het beste geval, slechts halftijds met de politiek bezig kunnen houden, want ze wil haar laboratorium niet in de steek laten. Dat laatste betekent, dat Van Broeckhoven enkel en alleen de SP.a lijst zal trekken in de hoop daarmee extra stemmen aan die partij te kunnen bezorgen. In tegenstelling tot de Open VLD, die terugkwam op haar beslissing om Dirk Sterckx de blauwe lijst te laten trekken omdat hij daarna niet in de kamer wilde zetelen, gaat de SP.a er wel mee akkoord dat Van Broeckhoven zich maar eens af en toe zal laten zien in de Kamer (waarschijnlijk om op het knopje te drukken als er zal moeten gestemd worden). Lijsttrekker voor een parttime job, dus. Enfin, het blijft plezant in Antwerpen.
"Journalisten zijn onafhankelijk, kritisch en objectief. Wie die drie kernwaarden niet wenst in te vullen, hoeven we als kwalitatief medium niet aan de borst te drukken". Bovenstaande, hoogdravende ethische uitspraak stond te lezen in een mail die Luc Rademakers, hoofdredacteur van de Gazet Van Antwerpen, naar zijn eigen redactie stuurde, nadat bleek dat daar enige onvrede heerste over het feit dat de krant wel mocht melden dat Guido Tastenhoye overleden was, maar niét dat de man jarenlang medewerker aan die krant was geweest alvorens hij in de politiek stapte. Volgens Rademakers stapte Tastenhoye nl over naar de verkeerde partij, toen nog het Vlaams Blok en dat was er blijkbaar teveel aan. De Gazet was zowat de enige krant in Vlaanderen die niét vermeldde dat Tastenhoye er gewerkt had. Van objectiviteit gesproken! Of Rademakers daarmee zijn eigen redactie heeft kunnen motiveren, is zeer de vraag. Toen Luc Van Loon, een Antwerps katholiek, als hoofdredacteur bij de Gazet Van Antwerpen destijds moest vertrekken en Rademakers, een linkse logebroeder die zijn kinderen in het Frans opvoedt, in zijn plaats kwam (daar aangesteld door het nieuwe, linkse patronaat van het Concentra van Barones Baert, die via Stevaert aan haar adellijke titel was geraakt), beloofde de nieuwe hoofdredacteur dat hij het "Frutje" tienduizenden nieuwe abonnees ging bezorgen. Het is ondertussen wel anders uitgedraaid: na een paar jaar Rademakers is de krant al zeker zo'n vijftienduizend abonnees kwijt geraakt (waaronder die van ondergetekende) en is de kans groot dat er, na Rademakers' laatste uitspraak, nog velen zullen volgen. In Antwerpen, de thuisbasis van de krant, stemt één op vier voor het Vlaams Belang. Wie een beetje commercieel is, schopt geen potentieel kwart van zijn lezers tegen de schenen. Rademakers dus blijkbaar wel. Het is niet voor niets dat men in de koekenstad tegenwoordig spreekt van de Gazet Van Janssens. Afgezien van de zaak Tastenhoye, zal het voor menig krantenlezer ook even slikken geweest zijn te moeten vernemen dat de Vlaamse journalisten, althans volgens Rademakers, "onafhankelijk, kritisch en objectief" zijn. Een staaltje daarvan hebben we vorige week nog kunnen constateren bij de grafieken over de laatste politieke peiling van De Standaard, het dagblad dat zich "een kwaliteitskrant" durft noemen. Misschien leeft Rademakers in een andere wereld?
Meer dan een jaar na de intentieverklaring en enkele maanden na een mislukte poging, is er dan toch een akkoord gekomen tussen België en Marokko over het overbrengen van in België veroordeelde Marokkanen naar een gevangenis van hun thuisland. We moeten echter nog niet te snel juichen, want van de ± 1100 veroordeelde Marokkanen die hier bij ons de gevangenissen bevolken, zijn er voorlopig maar een zestigtal die daarvoor in aanmerking komen. Het overbrengen geldt niet voor wie de dubbele nationaliteit heeft (daar gaan we weer: discriminatie) of zelfs niet voor wie bij ons al een vaste verblijfplaats had. Het moet daarenboven gaan om definitieve veroordeelden. Men hoopt dat het aantal zal kunnen oplopen tot 200, maar dan zullen we het wel gehad hebben. Niettemin is het akkoord positief te noemen, omdat het misschien mogelijke Marokkaanse would-be criminelen zou kunnen afschrikken om in ons land nog misdadige feiten te plegen. Een verblijf in een Marokkaanse gevangenis is geen lolletje, zoals we o.m. hebben kunnen zien in de Vlaamse film "De hel van Tanger". Een vermindering van 60 criminelen is natuurlijk nog geen oplossing voor onze overbevolkte gevangenissen, waar meer dan 70% van de gedetineerden van vreemde oorsprong zijn. Daarbij staat de Marokkaanse gemeenschap stevig op plaats nummer één. Uit een vroegere Nederlandse studie, uitgevoerd - als ik me niet vergis - door de Vlaamse Marion Van San van de Erasmus universiteit van Rotterdam, blijkt dat Marokkanen in Nederland vijfmaal meer criminele feiten plegen dan bv Turken. Dat zal bij ons niet veel minder zijn. Het is trouwens ook gebleken dat Turken, die van Aziatische oorsprong zijn, zich hier veel gemakkelijker aanpassen. Dat kan men o.m. ook zien aan de namen van enkele reporters bij VRT en VTM. Die zijn hoofdzakelijk van Turkse afkom. Ook blijkt dat de geldstroom die Turkse immigranten naar Turkije stuurden, stilaan aan het opdrogen is. Ook dat is een bewijs, dat die mensen niet zinnens zijn terug te keren en zich hier aan het integreren zijn. Het zal nog wel even duren vóór we dat gaan meemaken met de Maghrebijnen (Marokkanen, Algerijnen en Tunesiërs), als dat ooit ook al zal lukken. Maghrebijnen zijn van Arabische origine (of hebben twaalf eeuwen onder Arabische invloed geleefd) en dat blijkt zijn sporen achter gelaten te hebben. Enfin, die zestig is toch al een begin. Nu nog akkoorden maken met de anderen landen die hun criminelen bij ons gedetacheerd hebben en dan zijn we op de goede weg.
Het is steeds een spannende tijd als er begrotingscontroles zijn en het was deze keer niet anders. Van één zaak kan men vooraf al zeker zijn: de Belgische begroting zal (weer eens) sluitend zijn en er zal weer gepocht worden over het feit dat andere landen zoiets niet kunnen, waarbij men dan telkens vergeet erbij te zeggen dat die andere landen een minder zware staatsschuld hebben en dus niet persé een sluitende begroting hoeven te hebben. Wat het bij ons wel spannend maakt, is te weten hoé ze het deze keer "gefixt" hebben: met nog eens pensioenfondsen te hy-jacken of met weer staatseigendommen te verkopen. I.pl.v. dat laatste zou de regering zijn gebouwen beter laten sponsoren zoals Racing Genk het gedaan heeft met zijn stadion. Zo blijft men tenminste eigenaar. Nee, deze keer heeft het milieu onze begroting gered. Want sinds Gore is onze Guy bekeerd tot het groene geloof en staat alles in het teken van de redding van onze planeet. Het milieu is groot en Gore is de profeet! Verhofstadt heeft daarvoor zelfs geen huisvrouw nodig, zoals de SP.a, hij doet het allemaal zelf. En hoe doet hij dat: wel hij gaat alles wat milieu bedreigend is, belasten. Of toch bijna alles, want hier en daar moet hij wel e.e.a. ontzien. In juni zijn er nl verkiezingen. Jammer, dat de VLD voor die nieuwe naam van Open VLD gekozen heeft. Het had véél beter Groen VLD geworden, al dan niet met daarachter een uitroepingsteken. Groen!, de partij dan, begint trouwens zo stilletjesaan groen uit te slaan van nijd en jaloezie. Maait die Verhofstadt toch het (uiteraard groene) gras toch vóór hun voeten weg, zeker? Waarvoor heeft dit land Groen! nog nodig? De Open VLD wordt groener dan groen! --- De mensen die nog met hun voetjes op de grond staan, weten ondertussen wel beter. Wat de nieuwe maatregelen ook zullen zijn, het worden letterlijk vijgen na Pasen, want het zal de nieuwe federale regering zijn - als die er komt - die mag zorgen dat de staatskas weer gevuld zal worden en die er tegelijk voor zal moeten zorgen, dat er bij de volgende begroting minstens 1% overschot zal zijn. Iets waarin de regering Verhofstadt II nooit geslaagd is, als men tenminste de onverantwoorde eenmalige maatregelen er aftrekt. Dat het met dit land goed gaat, heeft men niet te danken aan Verhofstadt. Het gaat goed met heel Europa en wij profiteren daarvan mee. De vraag is maar of het goed zal blijven gaan met een land waarin het woord "besparen" verdwenen lijkt te zijn. Tijdens de voorbije "vette" jaren heeft Paars verzuimd wat opzij te zetten en dat zal zich in de toekomst wreken. Maar daartegen zit Verhofstadt op zijn landgoed in Toscane. Dopo di noi il diluvio!
Reeds bij de aanloop naar de federale verkiezingen hadden de burgemeester van Halle/Vilvoorde gedreigd met een boycot van die stembusgang. Dat er tenslotte niets van gekomen is, kwam doordat men die mensen beloofd had dat de kieskring met Brussel na die verkiezingen absoluut zou gesplitst worden. Het werd echter weer eens "veel beloven en weinig geven" en ook de Vlaamse deelregering trok tenslotte haar staart in, NV-A inbegrepen, de partij die eerst zelfs gesteld had niet in die regering te zullen treden zonder een waarborg op splitsing. Er kwam een nietszeggende intentieverklaring waarin "onverwijld" gevraagd werd de kieskring alsnog te splitsen. Zoals dat gaat met bijna alle communautaire voorstellen waarop Vlamingen rechten hebben te verdedigen, kwam ook hiervan niets in huis. We staan nu weer voor federale verkiezingen en de plaatselijke organisaties zijn ditmaal zinnens een actie van burgerlijke ongehoorzaamheid te starten. Het Halle-Vilvoorde Komitee (Haviko) wordt daarbij gesteund door de Vlaamse Volksbeweging (VVB) en het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (OVV). Het blijft een schande dat in een zgz federaal ingesteld land francofonen stemmen kunnen blijven ronselen in Vlaanderen en Vlamingen dat niet kunnen in het Waalse landsgedeelte. Ondemocratischer kan moeilijk. Daarenboven is er een arrest van het Arbitragehof dat stelt dat het kiesdistrict Brussel-Halle/Vilvoorde ten laatste op 18 mei 2007 grondwettelijk gesplitst zou moeten zijn. Daarmee worden de verkiezingen van 10 juni feitelijk onwettig en hebben de Vlaamse burgers alle recht om daartegen te protesteren, ook via een actie van burgerlijke ongehoorzaamheid. Wie daarover meer wil te weten komen, kan surfen naar www.haviko.org, waarop o.m. ook een glashelder betoog van prof. Matthias Storme over het onderwerp te lezen is. De bedoeling is nl de Vlamingen aan te raden wél te gaan stemmen, maar niét te gaan zetelen. Op de haviko stek hebben al een kleine 500 Vlamingen ingetekend die zullen weigeren dit laatste te gaan doen. Het is trouwens de bedoeling dat er nog andere acties zullen volgen. Ik zou zeggen: om niet te missen!
Sinds het opdoeken van De Stemmenkampioen, op last van de "Open"-VLD leiding, is er in Vlaanderen feitelijk geen onafhankelijk enquête systeem meer. Dat wordt nog eens duidelijk met de publicatie van de laatste peiling van De Standaard/VRT. Het feit alleen al dat de politiekcorrecte VRT aan zo iets meedoet, is al een garantie dat zo'n peiling nooit objectief kan zijn. De zgz staatsomroep, gefinancierd met het geld van iedereen, speelt bijna uitsluitend voor rood en groen, duldt nog net blauw en CD&V en geeft openlijk toe tegen het Vlaams Belang te strijden, dit ondanks het feit dat deze partij ongeveer een kwart van de Vlaamse kiezers vertegenwoordigt, kiezers die mee belasting betalen waarmee o.m. ook de VRT wordt betaald. Maar ook De Standaard, ooit Vlaanderens vaandelkrant, is diep gevallen. Ze noemt zichzelf nog wel een "kwaliteitskrant", maar uit wat ge er tegenwoordig in te lezen krijgt, blijkt dat niet meer het geval. Een kwaliteitskrant moet nl objectief blijven en dat is De Standaard al een hele poos niet meer. Op haar eerste pagina van vandaag meldt de krant dat De CD&V vooruit gaat (pijltje naar omhoog, +3,8%), dat de SP.a vooruit gaat (pijltje omhoog, 0,8%), dat de Open VLD achteruit gaat (pijltje omlaag, 3,1%) én dat het Vlaams Belang achteruit gaat (pijltje omlaag, 3,5%). Tot daar lijkt alles normaal. Het is dat niet meer als men in dezelfde grafieken ziet dat de peilinguitslagen van de drie traditionele partijen vergeleken worden met de federale verkiezingen van 2003 en die van het Vlaams Belang met die van de regionale verkiezingen van 2004! Puur grof boerenbedrog dus en dat op haar eerste pagina! Had men nl de cijfers van het VB ook vergeleken met 2003, zoals dat met de andere partijen gebeurd was, dan had het moeten zijn: Vlaams Belang gaat vooruit (pijltje omhoog, + 2,6%). Dit is geen toevallig foutje, dit is pervers opzet. Verderop in de krant (blz 6) staat als titel bij het VB-verhaal "Blijft achteruit gaan". Verder in dat artikel staat wel dat de partij sinds 2003 wél vooruitgaat, maar dat is uit de titel niet op te maken Zo fopt men Frederik. Het is een publiek geheim dat de VRT door de meerderheid der Vlamingen niet serieus wordt genomen. Dat zal met De Standaard straks niet anders zijn. Met dit verschil echter dat we verplicht zijn belasting te betalen (waarmee de VRT in leven blijft), terwijl men niet verplicht is een krant te blijven kopen die haar lezers voor dommeriken aanziet. Het heeft dan ook geen zin verder op deze enquête in te gaan. Als men reeds op de eerste bladzijde leugens ziet staan, mag men er van uitgaan dat er in de verdere artikelen nog meer zullen zijn. Filip Dewinter heeft zopas nog verklaard tevreden te zullen zijn met een uitslag van 18% (zoals in 2003), gelukkig met 20% (zoals nu) en een gat in de lucht te zullen springen als de partij de 24% van 2004 zou herhalen. Dat laatste zit er dik in, omdat reeds meermaals gebleken is, dat zgz officiële peilingen het VB steeds een percentage geven dat iets onder het werkelijke ligt. Tot spijt van wie 't benijdt, De Standaard op kop!
Yves Leterme is een man met twee gezichten, een januskop zoals men dat noemt. In Vlaanderen vertelt hij één verhaal, in Wallonië een ander. Dat is nog eens gebleken uit zijn bezoek bij Le Soir, de meest Vlaamshatende krant van dit land (waarop, N.B., zijn ouders een abonnement hebben...). In dit interview bevestigt Leterme wel zijn standpunten over de Waalse werkloosheid en zo (kan ook moeilijk anders; het zou het licht van de zon verloochenen zijn), maar stelt hij zijn Waalse broeders meteen gerust door hen te zeggen dat de transfers zullen blijven bestaan. M.a.w. de stok achter de deur om onze zuiderburen aan het werk te krijgen, iets waar bv ook VOKA en Unizo achter staan, laat hij vallen. Met deze Leterme, die in hetzelfde interview laat weten dat hij federaal eerste minister wil worden, wordt het dus ook weer niets. Le vieux CVP est arrivé! Hij gaat gewoon de weg op van zijn ACV-voorgangers Martens (de bewerker van België's reuzenschuld) en Dehaene (de man die liever socialist was geweest). Of het al niet erg genoeg was wat Leterme daar bij de Soir heeft verteld, zegt hij er nog bij dat, voor wat hem betreft, aan het koninklijk statuut van de Coburgers niets dient gewijzigd te worden. Zelfs de PS wil daar iets aan doen na de laatste fratsen van Philippe de Taaie. Maar, nee, Leterme is opeens weer koningsgezind en dus in principe ook unitair. De kans is groot dat hij straks hier in Vlaanderen wel weer iets anders komt vertellen, maar zo zal zijn haring toch niet blijven braden. Vlamingen zijn geduldige mensen, maar niet het soort dat eindeloos bij de bok kan worden gezet, ook niet door een geitenboer. Mag ik in de marge van bovenstaande nog mijn innige deelneming betuigen aan die Vlamingen die na dit Le Soir interview nog steeds denken te moeten stemmen voor de N-VA, "fatsoenlijk rechts", weet u wel. Leterme heeft terloops trouwens gezegd, dat hij de N-VA er heeft bij genomen om kiezers af te snoepen van het Vlaams Belang, een partij waarmee hij niet wil samenwerken. Hij verkiest eerder nog de frauduleuze PS. De N-VA had beter De Wever gevolgd toen die Dedecker binnenhaalde, maar ja, wat dan met de postjes, de politieke jobs, het wenkende ministerfluweel? Het wordt hoe langer hoe duidelijker dat er voor Vlaanderen maar één oplossing is na 10 juni: geen nieuwe federale regering meer, geen communautaire besprekingen, geen verdere toegevingen. Het alternatief zal een zwakker Vlaanderen zijn en een sterker België dat dan hoe dan ook zijn einde tegemoet snelt.
In afwachting dat we zondag te maken krijgen met een anticyclonale storing van polaire oorsprong, die ons onvervalste maartse buien zal brengen, hebben we tijdens de laatste "wintermaanden" kunnen genieten van een heerlijk lenteweertje. Er is zelfs al een nieuwe weerspreuk: "Op 1 mei is de lente al lang voorbij"! Alle gekheid op een stokje, de keerzijde van dit uiterst zachte weer is, dat we nu geplaagd zitten met een soort smog die - bij gebrek aan voldoende wind - blijft hangen en zeer ongezond is. Het is dan ook de allereerste keer dat de antismog regel in werking is getreden, die zegt dat men op zo'n dagen op de autosnelwegen niet harder dan 90Km/uur mag rijden. Ofwel kijken of luisteren de meeste automobilisten niet naar het journaal in het algemeen en het weerbericht in het bijzonder, ofwel kan het hen allemaal niets schelen. Feit is dat er gisteren, alleen in Vlaanderen, zo'n drieduizend automobilisten zijn geflitst die harder reden dan 90Km/uur en die dus een fikse boete kunnen verwachten. Ik heb hierboven duidelijk vermeld "in Vlaanderen", want, naar aloude slechte traditie bleek dat verbod in Wallonië en Brussel niet te gelden. Volgens een eerste uitleg, zou er in Wallonië minder verkeer zijn. Wat dan met de drukke autosnelwegen van respectievelijk Brussel en Luik naar Aarlen/Luxemburg? Wat men de wegen rond de steden Luik en Charleroi? Wat met Brussel, het meest vervuilde deel van het land? Het is weer eens van hetzelfde: de Vlamingen zullen betalen en de opbrengst gaat voor een substantieel deel naar Wallonië en Brussel, waar men zich een kriek lacht om de zoveelste Vlaamse domheid (althans in hun ogen). De belgicisten, die zich al een tijdje roeren om de Vlamingen te paaien dat ze terug Belg moeten worden en zich (nog) verdraagzamer moeten opstellen, zijn er deze keer aan voor hun moeite. Hou er mee op, mensen, met dit België. Zelfs in een zo belangrijke materie als de volksgezondheid kan het de Walen geen barst schelen. Ondanks het feit dat ze minder werken, minder gezond zijn, minder lang leven, meer roken (vorig jaar +8% t.o.v. -3% voor de Vlamingen), doen ze voort alsof we nog in 1830 zitten. Zolang wij, Vlamingen, maar werken en betalen en zij aan de kassa kunnen blijven zitten. Leve België! (vrij naar Schiltz). --- In de marge van bovenstaande nog dit: Di Pippo vindt dat we een "pauze" zouden moeten inlassen in het gesprek over de staatshervorming (dat heeft hij gezegd in Terzake). Die pauze duurt nu al bijna acht jaar... Wie zei het ook weer dat België blijft bestaan op het geduld der Vlamingen?
Het komende weekeinde houdt Verhofstadt II zijn laatste begrotingscontrole. Het wordt een soort conclaaf dat ergens in Leuven zal worden gehouden en waarvan we nu al gerust kunnen zeggen dat het zal eindigen met trompetgeschal en de gebruikelijke triomfkreten "omdat het budget sluitend zal zijn". Ook het schouderklopje van de OESO zal breed worden uitgesmeerd. Wie een beetje de politieke gang van zaken volgt, weet beter. Deze week nog verscheen er in De Standaard een interview met econoom Ivan Van de Cloot (ING), die zich dood ergert aan de schaamteloze manier waarop Verhofstadt en trawanten zich van die begroting vanaf maken. Hij is trouwens niet de enige. Een week geleden had Freya van Gent en den Bossche zes economen van de Belgische grootbanken uitgenodigd voor een werklunch. Slechts één (1!) was op de uitnodiging ingegaan. Van een afgang gesproken! De reden van het negeren van de Gentse nimf was niet alleen het klungelwerk dat ze tot nu toe gepresteerd heeft, maar ook de minachting die ze t.o.v. deze mensen ten toon spreidt. Bij een vorige werklunch was ze zelf niet eens aanwezig en had ze zich laten vervangen door haar kabinetschef. In oktober had ze hen ook nog "verzuurde, rechtse economen" genoemd. Zij, daarentegen, beschouwt zichzelf waarschijnlijk als een opgewekt, progressief, links rekenwonder, gespecialiseerd in overnames van pensioenfondsen, uitverkoop van staatseigendommen en incasseren van petroleumleningen...
Kers op de taart voor de komende begrotingscontrole wordt de stilaan beruchte verpakkingstaks, ooit ook ECO-taks genoemd. Nadat die al twee keer was afgeschoten door het comité van toezicht, heeft Verhofstadt eigenlijk geen andere keuze meer dan een vulgaire nieuwe belasting te heffen om een gat van 320 miljoen in zijn begroting te dichten. In het kader van zijn bekering tot Gore-volgeling, gaat hij dat doen als volgt (fasten seat belts!): "Twee parameters bepalen de toeslag: gewicht en materie (deze laatste gekoppeld aan de CO² uitstoot). Papier en karton worden niet belast en krijgen een nulcoëfficiënt. Andere verpakkingen krijgen een zwaardere toeslag. Biologisch afbreekbare verpakkingen worden dan weer vrijgesteld en dat laatste geldt ook voor verpakkingen van levensmiddelen (melk, groenten, fruit, vetten en oliën) en geneesmiddelen." Hoeveel dat allemaal gaat kosten, moet nog worden uitgezocht, maar dat is werk voor zijn kabinetsslaven. Voor zover de geduldige lezer nog kan volgen: met de nieuwe wet rekent men op een extra inkomst van "slechts" 160 miljoen euro, de helft van het tekort, dus. De rest van het gat moet worden dichtgereden met nóg andere, nieuwe belastingen. Allemaal "snel en efficiënt", om het te zeggen met de woorden van de man die sneller liegt dan zijn schaduw.
Ondertussen is Didier Reynders, de man van (het gat van) 900 miljoen, een "charme"offensief begonnen in Vlaanderen. Hij komt ons vertellen voor hoeveel belastingsvermindering hij al gezorgd heeft. Hij zal daarbij waarschijnlijk wel niets zeggen over het feit dat de zgn verpakkingstaks aan elk gezin (van 4 personen) dit jaar 150 euro extra zal kosten en vanaf 2008 zelfs 250 euro. Ook hier is het van "Luister naar mijn woorden, maar zie niet naar mijn daden"!
Sic transit gloriam mundi. Hier vrij vertaald: hoe ver kan men nog vallen? Dat geldt in dit geval voor De Standaard, ooit het vlaggenschip van de Vlaamse Beweging (denk maar aan het AVV-VVK op de frontpagina), nu vervallen tot een krant die zich tot taak gesteld heeft terug naar het unitaire België af te stevenen. De redactie van de krant bestaat uit een groep erg bekwame, intellectuele journalisten die verrekt goed weten waarmee ze bezig zijn en daarom is dit hele project persvers te noemen. Evenals na het verschijnen van het Manifest van de Warandegroep, is er in De Standaard ook nu weer een antimanifest verschenen tegen het zgn "Lentemanifest", dat ondertekend was door meer dan honderd prominente Vlamingen. Het nieuwe tegenmanifest zou ondertekend zijn door "meer dan tweehonderd Vlamingen", maar er staat geen enkele naam bij. Meer dan waarschijnlijk is de auteur dezelfde als dat van het eerste, nl nestvervuiler Rudy Aernoud. Evenals het eerste antimanifest worden ook nu alleen maar emotionele argumenten gebruikt, geen cijfers, geen statistieken. Stellen dat er bv een even groot verschil zou zijn tussen West- Vlamingen en Limburgers als tussen Vlamingen en Walen, is een grove leugen. West-Vlamingen en Limburgers spreken dezelfde taal, het Nederlands en zijn in hoofdzaak rechtsgezinden. Walen spreken een andere taal en zijn in hoofdzaak linksgezinden. Nog groter wordt het verschil als we weten dat er vroeger honderdduizenden Vlamingen (ook Limburgers) naar Wallonië zijn getrokken toen er hier werkloosheid was en daar werk. Nu het tegenovergestelde plaats vindt, vertikken de Waalse werklozen naar Vlaanderen te komen werken, zoals zij weigeren onze taal te leren terwijl wij hun taal wel proberen te begrijpen. Nog erger wordt het als men weet dat De Standaard en La Libre Belgique het op een akkoordje hebben gegooid en samen inspanningen gaan doen om Walen en Vlamingen dichter bij elkaar te brengen. Dat lijkt allemaal mooi, maar zal er alleen mee eindigen dat de Vlamingen zich weer zullen moeten aanpassen en de Walen niet. Dat liedje is al meer dan 175 jaar oud. De zgz enquêtes die de Libre in Vlaanderen zou hebben uitgevoerd worden in De Standaard (én op de Vlaamse TV-zenders) dan ook klakkeloos overgenomen alsof dat evangelie zou zijn. In hoever zijn dergelijke enquêtes geloofwaardig als die door een Waalse krant in Vlaanderen worden uitgevoerd? Het tegenovergestelde zou trouwens even twijfelachtig zijn. Overtuigde Vlamingen weten dat ze de eigen media met een korrel zout moeten nemen. Voor De Standaard zal dat - zeker tot aan de verkiezingen - een nóg grotere korrel worden.
"Gevaar van verst(r)ikking", op een gevarendriehoek met strikje, is een slogan waarmee de NV-A mee naar de verkiezingen trekt. Persoonlijk vond ik die kreet eerst nogal simplistisch, met een eerder hoog kleutergehalte. Bij nader toezien, is hij echter niet zo gek, want de man met het strikje, Di Rupo dus, is voor ons, Vlamingen, een gevaarlijk man. N.a.v. een zoveelste PS bijeenkomst, is Rupetta nl met een nieuw voorstel afgekomen. Hij wil tweetalige scholen langs de taalgrens, zowel aan de Waalse als aan de Vlaamse kant. Op het eerste zicht lijkt dit een prima idee om tot meer verstandhouding te komen tussen noord en zuid. Bij nader toezien is het echter een zoveelste perverse zet van de uitvinder van het Waalse Marshall plan. Op die manier gaan de francofonen nl nog maar eens proberen Vlaanderen tweetalig te maken. We weten nu al waartoe dat zal leiden. Na een tijdje zullen de scholen aan de Waalse kant doodbloeden en zal men langs de Vlaamse kant weer een reden hebben om Frans te mogen spreken in openbare instellingen. Toen men indertijd Komen en Moeskroen ruilde voor de Voerstreek leek er ook niets aan de hand. Later hebben de francofonen continu gestookt om Voeren terug te krijgen. Dat ze daarin niet geslaagd zijn is niet te danken aan de Vlaamse politiekers, maar aan het feit dat de Vlamingen in Voeren meer kinderen kregen én aan de inwijking van heel wat Nederlanders. Ook pedagogisch gesproken is een tweetalige school een slechte zaak. Kinderen kunnen slechts goed een tweede taal leren als ze eerst hun eigen moedertaal grondig beheersen. En dan hebben we het nog niet gehad over de vele kinderen van immigranten, die het al moeilijk genoeg hebben om Nederlands of Frans te leren als tweede taal en die in zulke tweetalige scholen helemaal de kluts kwijt zullen zijn. Dat Di Rupo eerst maar eens zorgt dat het Waalse onderwijs iets waard wordt. Het is een van de duurste van Europa en ondanks dat een van de slechtste, en dit niettegenstaande de extra miljarden die dat onderwijs al (via geheime afspraken)van Verhofstadt heeft gekregen. --- Di Rupo heeft ook nog verteld dat hij hoopt dat Open VLD de verkiezingen niet wint. Is die liefde ook al bekoeld? Waar is de tijd dat hij zei met één vingerknip de regering Verhofstadt te kunnen laten vallen. Dat was natuurlijk vóór het uitbreken van de schandalen der "parvenu's". Het is alleen maar de vraag, of Di Pippo na de volgende verkiezingen nog in staat zal zijn die vingerknip uit te voeren. In Charleroi is ondertussen ook al de gemeentesecretaris én de griffier geschorst en zou eigenlijk de nieuwe burgemeester ook moeten aftreden (hij was schepen in het vorige kabinet dat de fraudes mee had goedgekeurd). De man met het strikje is echter niet dom en weet ook dat de aanval de beste verdediging is. Vandaar zijn nieuw voorstel. Uit de eerste reacties van de verantwoordelijke Vlaamse politiekers blijkt, gelukkig, dat ook zij er niet in die val trappen. Er is inderdaad verst(r)ikkingsgevaar!
Op de Europese top in Brussel is deze week door de 27 E.U. unaniem een resolutie aangenomen, waarbij men iets wil gaan doen aan de klimaatsopwarming van onze aarde. Er is daar nog min nog meer beslist, dat de Unie tegen 2020 liefst 20% minder CO² zal uitstoten, dat er tegen die tijd 20% van de energie zal moeten komen uit hernieuwbare bronnen (water, zon e.d.) én dat men het energieverbruik in de E.U. met 20% zal verminderen. Prachtig initiatief, ware het niet dat het maar gaat om een intentieverklaring. Geen enkel land heeft zich tot maar iets definitief geëngageerd en het veto van één land (op 27!) is voldoende, opdat er straks ook niets van in huis zal komen. 1. Om te beginnen, mag men niet vergeten dat de meeste landen nu nog het leeuwenaandeel van hun energie halen uit fossiele brandstoffen. De helft heeft echter een mix, waarbij kernenergie een grote rol speelt. Als men de Kyoto-normen wil halen, is men verplicht nog x-aantal jaren met die kernenergie verder te doen, want het is het enige procédé waarbij helemaal geen CO² wordt uitgestoten. Nu, de naam "kernenergie" staat niet eens vermeld in de intentieverklaring van Brussel, omdat één land (Oostenrijk) dat wilde. Van schijnheiligheid gesproken. Er zijn trouwens landen waar men niet zo gek is en zelfs nog nieuwe kerncentrales bouwt (Finland, waarschijnlijk Frankrijk en enkele van de nieuwe leden). 2. Het aandeel van de hernieuwbare energiebronnen in het totaal van het Europees verbruik ligt momenteel rond de 3%. Dat zou dus moeten worden opgetrokken tot 20%; een bijna onmogelijk taak waarbij niemand weet wat dat gaat kosten. Het is bv leuk een windmolenpark in volle zee neer te poten, maar dat kost stukken van mensen qua aanleg én onderhoud. Zelfs áls het tegen 2020 toch zou lukken, blijft er nog 80% over om ingevuld te geraken zonder fossiele brandstoffen. 3. Het energieverbruik tegen 2020 met 20% terugdringen is een utopie. Vorig jaar stéég in ons land het energieverbruik nog met ± 3% en in de landen rondom ons was dat niet veel minder. Bij de nieuwe leden, die - economisch gesproken - van ver terug komen, zal het energieverbruik nóg meer stijgen, niét dalen. M.a.w. er is veel beloofd, maar er zal niet veel van in huis komen. Het heeft trouwens geen zin dat Europa chevalier seul speelt. Zolang grote landen als de States, Canada, Rusland, China, India en Brazilië niet meedoen, gaan wij ervoor moeten betalen en zal het resultaat ook voor ons negatief uitvallen. Dé reden waarom er in Brussel geen knopen zijn doorgehakt, ligt in het feit dat we later dit jaar in Berlijn de viering zullen krijgen van 50 jaar Europese Gemeenschap (het verdrag van Rome). Daarop mag geen wanklank te horen zijn. In het feestvieren (op kap van de belastingbetaler) is Europa trouwens niet te evenaren. Is er dan geen alternatief? Natuurlijk is er dat: de kernenergie in stand houden en zelfs uitbreiden tot er voldoende hernieuwbare energieën zullen zijn; waterstof voor auto's; biobrandstof uit afval, niét uit voedsel; afstappen van het verbruik van huisbrandolie en zo zullen er nog wel enkele mogelijkheden zijn. De vraag is maar of dat past in de "Guy en Guidone" show die de laatste tijd bij ons wordt opgevoerd en die men zal blijven uitmelken tot 10 juni. Als die show lukt zal men er vergif op kunnen nemen dat daarna de ECO-taksen serieus de hoogte in zullen gaan. Maar dat zegt men er nu natuurlijk niet bij: eerst de stemmen ronselen!
De hoogconjunctuur voor de politieke kartels schijnt al over zijn hoogtepunt te zijn. Bij de oprichting van de Open-VLD werd voor het minuscule Vivant de deur dichtgedaan. Veel maakte dat niet uit, want het privé speeltje van zakenman Roland Duchâtelet stelde electoraal echt niet veel voor. Er moet ergens één (1) iemand van dat partijtje in e.o.a. parlement zitten, waarschijnlijk een van de vele "opvolgers", maar vraag mij niet wie en waar. Het Vlaams Belang komt bij de volgende federale verkiezingen onder alleen zijn eigen naam op en dus zonder VLOTT er achteraan. Dit is vrij logisch, daar VLOTT al bij al een plaatselijk Antwerps gebeuren is. Coveliers en de zijnen krijgen trouwens toch een plaats op de VB-kieslijsten en maken daar meer kans dan ze het ooit alleen zouden kunnen waarmaken. Als Dedecker meteen mee op de kar was gesprongen, had het misschien anders kunnen verlopen, maar wat nu gebeurt is de logica zelf. Bij de CD&V zit het anders. Die kan niet zonder de N-VA. Dit komt niet alleen omdat deze partij volgens de laatste peilingen (wel van een paar maand geleden) zo'n 6 tot 7% van de stemmen zou halen, maar vooral omdat de Christen-democraten elke extra stem hard nodig zullen hebben willen ze de paarse meerderheid breken. De vraag is wel of de NV-A haar stemmenaantal zal kunnen vasthouden. Met de zaak Dedecker en in het achterhoofd van vele Vlamingen het failliet van de splitsing Brussel-Halle/Vilvoorde, is dat niet zo evident. En dan is er nog SP.a/Spirit. Dit laatste aanhangsel stelt feitelijk ook niet zoveel voor, buiten dan het zogenaamde "stemmenkanon" dat Bert Anciaux heet. Of is het "heette"? Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober ll. kreeg de emopolitieker flink op zijn donder in de eigen regio en klaarblijkelijk is hij daarvan nog steeds niet bekomen. Dat zal dan wel de reden zijn waarom hij (voorlopig?) weigert de SP.a/Spirit lijst te trekken in Brussel-Halle/Vilvoorde. Lijsttrekker blijkt tegenwoordig ook al een knelpuntberoep te worden (zie maar naar wat in Antwerpen gebeurt). Als Anciaux voet bij stek houdt, heeft de SP.a feitelijk geen enkele reden om nog met verder te gaan met het zootje ongeregeld dat overblijft van de linkervleugel van de ter ziele gegane Volksunie. Bij de vorige federale verkiezingen haalde Spirit liefst acht zetels binnen: zes in de Kamer en twee in de Senaat. Dat lijkt veel, maar op Anciaux na waren dat allemaal opvolgers die alleen maar aan hun zetel geraakt zijn dank zij het idiote systeem dat de partijbonzen op alle lijsten verkiesbaar stelde. Er was er bij Spirit zelfs een die met nog geen 800 voorkeurstemmen in de Kamer belandde! Dat zou nu, naar het schijnt, niet meer kunnen. Men wil bij de "spaspi's", in navolging van de Open-VLD, dat de opvolgers van gisteren nu als effectieven moeten opkomen en het dus zelf zullen moeten waarmaken. Dat wordt een zware klus, zelfs voor (letterlijk) zwaargewicht Geert Lambert en bijna-burgemeester Els Van Weert. De kartels blijken dan ook hun hoogdagen achter de rug te hebben. De kiezer zal waarschijnlijk weer mogen kiezen voor het origineel en dat is geen slechte zaak. Er is vandaag de dag al nep genoeg in onze politiek.
Over de fratsen bij Justitie zou men elke week wel een verhaal kunnen schrijven. Op e.o.a. manier is daar altijd wel iets dat misloopt. Nu blijkt men de oorzaak daarvan gevonden te hebben: het ligt aan de computer! Als sinds 2001 had Paars een nieuw computerprogramma besteld bij het Amerikaanse bedrijf Unisys. Daar werden tot nu toe meer dan tien miljoen euro's in gestopt. Eind 2004 heeft men de betalingen opgeschort daar het systeem nog steeds niet bleek te werken. Zopas heeft tante Laurette de zaak dan helemaal afgeblazen en gaat de Staat waarschijnlijk Unisys een proces aandoen. Unisys van zijn kant dreigt hetzelfde te gaan doen. Die zijn dus nog even bezig, misschien nog wel eens zes jaar. Ondertussen horen we het gekende liedje: de volgende minister van Justitie zal het moeten oplossen, waarschijnlijk een nieuw systeem opstarten, weer veel geld investeren en dan maar hopen dat het over x-aantal jaren wél zal lukken. Ik ga me hier over de aard van de zaak niet uitspreken. Misschien zal Unisys wel een groot deel van de schuld dragen. Het zal voor die Amerikanen trouwens wel even slikken geweest zijn toen ze geconfronteerd werden met de Belgische situatie in het algemeen en de krabbenmand van de Belgische Justitie in het bijzonder. In Nederland, waar men een soortgelijk project had opgestart, waren er geen problemen en werkt het wél. Daarbij even opmerken, dat er in Nederland, met zijn 50% meer inwoners, maar de helft van het aantal ambtenaren zijn t.o.v. Belgenland. Het is trouwens niet alleen bij Justitie dat de digitalisering niet lijkt te werken. Ook bij Financiën zit men met een soortgelijk probleem. Het kan ook moeilijk anders op een kabinet waarop in de laatste zeven jaar zes verschillende kabinetschefs geweest zijn. Die zijn niet de deur gewezen o.w.v. eventuele onbekwaamheden, nee. Die zijn allen doorgepromoveerd naar nóg lucratievere postjes. Zelfs de meester kemelschieter, die vorig jaar een "foutje" maakte van ± 900 miljoen euro, is blijven zitten en heeft in het departement een "laterale arabesk" gemaakt, om het in de termen van het Peter Principe te zeggen. Ondertussen blijken er ook bij de douanediensten enorme problemen te zijn omdat daar de invoering van digitalisering eveneens al x-aantal keren is uitgesteld en men zelfs de Europese dead line niet haalt. Voor de haven van Antwerpen begint dat zo stilaan op een ramp uit te draaien, zeker als men weet dat het in Rotterdam wél gelukt is. In de marge van bovenstaande nog dit: de vakbonden zouden niet treuren o.w.v. de problemen in Antwerpen. het betekent nl dat men terug moet vallen op het oude stempelwerk en alles wat dat met zich meebrengt, meer mankracht nodig, dus. Dat zijn dan lui die zich "progressief" durven noemen!
De weduwe van bendeleider Haemers, welke zich enkele jaren geleden verhangen heeft in zijn cel, krijgt waarschijnlijk de riante som van 600.000 euro. Dat is geld dat op enkele Zuid-Amerikaanse banken stond op naam van de crimineel. De familie van Paul Vanden Boeynants had dat geld opgeëist via het Gerecht omdat het waarschijnlijk een deel was van de anderhalf miljoen euro die ze vroeger aan de bende Haemers had moeten betalen om de gekidnapte ex-premier weer vrij te krijgen. Een Brusselse rechter heeft daar anders over beslist. Omdat de familie Vanden Boeynants het losgeld had betaald in Zwitserse franken en het geld op de Zuid-Amerikaanse rekeningen in dollars, euro's en Belgische franken stond, kon het volgens de geleerde rechter niet bewezen worden dat het om hetzelfde geld ging. De wereldvreemde man heeft er blijkbaar geen benul van dat geld kan worden omgewisseld in andere valuta! Misschien dacht hij dat het geld nog een overschotje was van Haemers' plechtige communie... Alsof bovenstaande nog niet erg genoeg is, moet de familie Vanden Boeynants ook nog de gerechtskosten betalen. Daarmee krijgen we een zoveelste absurd vonnis van een zoveelste Belgische rechter die niet met zijn voetjes op de grond staat. We kunnen het toevoegen aan de serie die het hele jaar door wordt uitgesproken en meestal lachwekkend is. Een "zware" straf noemt men hier bv een uitspraak van drie jaar cel, terwijl iedereen weet dat de veroordeelde één jaar later vrij komt. De laatste tijd (zie maar het "marineproces") krijgen veroordeelden alleen nog effectieve straffen van amper zes maanden waardoor ze, dank zij een van de zovele knappe ideeën van tante Laurette, helemaal niet meer naar de gevangenis hoeven te gaan. Het moet trouwens lukken dat uitgerekend gisteren bekend werd dat buitenlandse dievenbendes helemaal niet bang zijn van onze politie of van ons Gerecht. Een tijdje in een Belgische amigo doorbrengen nemen ze er gaarne bij. Daarna komen ze (bijna steeds vervroegd) vrij en beginnen ze opnieuw, in België. Dat laatste komt, omdat men er officieel van uitgaat dat wie het land wordt uitgewezen, dit ook effectief doet, wat dus een lachertje blijkt te zijn. Ondertussen is er nog goed nieuws voor alle criminelen die zinnens zijn in België een slag te slaan: onze politie gaat de snelheidscontroles opvoeren, tot 32 miljoen voertuigen per jaar. Terwijl ze daarmee bezig zijn, zal men geen tijd hebben voor dievenbendes die dus hun werk bijna ongestoord kunnen voortzetten. De politie is dus goed bezig. Ze moet alleen oppassen haar kalmte niet te verliezen en een of meerdere van dit buitenlands crapuul een pak slaag te geven. Dan riskeert mijnheer de agent nl zelf voor de rechter te moeten komen, zoals Bart Debie volgende week zal meemaken. "Ne touche pas à mon pote"!
Mijn vader zei altijd: "Vermijd advocaten als het enigszins kan. Die werken als de messen van een schaar. Elkaar raken ze niet, maar wat er tussenkomt, wordt geknipt". Dat indachtig, heb ik steeds geprobeerd alle problemen zoveel mogelijk in der minne te regelen, zonder advocaten. Als ik er morgen toch een nodig zou hebben, zou ik echt moeten gaan zoeken. Inwijkelingen schijnen dat probleem hier tegenwoordig helemaal niet te hebben. Ze zijn soms nog maar pas in het land of ze nemen al een advocaat onder de arm. Tenminste, zo komt het over. In werkelijkheid bestaat er bij ons tegenwoordig een hele industrie die zelf de al dan niet vermeende slachtoffers opzoekt en ze wegwijs maakt hoe ze aan geld en andere voordelen kunnen geraken. Onnodig erbij te vertellen dat die advocaten dat niet voor niets doen. Sommigen hebben er zelfs een lucratieve bezigheid van gemaakt. Ik moest daaraan denken bij dat geval van die Marokkaanse vrouw die bij haar "vriend" een mislukte abortus moest ondergaan. Het feit op zich is ergerlijk genoeg en had nooit mogen plaats vinden. Anderzijds is het tekenend, dat een Marokkaanse die het - nota bene - zelf ook niet zo nauw neemt met de moraal (kind uit vorige relatie en al twee abortussen achter de rug) meteen een advocaat vindt en een klacht neerlegt. Die klacht was trouwens niet alleen tegen die domme vriend en zijn ouders, maar ook tegen een crisisopvangcentrum dat haar niet meteen geholpen had. Voor vreemden blijkt iedereen hier meteen klaar te moeten staan. Een ander voorbeeld van bovenstaande is trouwens de gerechtszaak die een "Gentse" Marokkaan (feitelijk een "Belgische Marokkaan uit het Gentse") recentelijk nog inspande tegen niemand minder dan premier Verhofstadt himself omdat de Magrebijn vond, dat de wetten in dit land niet snel genoeg worden gestemd en toegepast. Op dat punt heeft hij, ironisch genoeg, nog gelijk ook. Toch blijf ik erbij dat die man dat niet zelf heeft gevonden. De gespecialiseerde advocatenmaffia, al dan niet geholpen door de gedapo van De Witte, zal hem daarvoor wel op het goede spoor hebben gezet. Volgende week begint er in Antwerpen een proces tegen Bart Debie, in een vroeger leven nog Antwerps politiecommissaris en ondertussen gemeenteraadslid voor het Vlaams Belang. Toen hij nog bij de politie was, hadden Debie en zijn collega's politieagenten enkele Turken aangehouden voor vermeende misdrijven. Een paar daarvan zouden in het politiecommissariaat een pak slaag gekregen hebben. Ook in dit geval had de Turkse familie, via een advocaat, klacht neergelegd tegen de politie. Debie en een collega werden geschorst, waarna hij ontslag nam bij de politie. De kans is groot dat deze zaak, ongeacht de afloop, in de politiek-correcte media weer danig zal worden uitvergroot, omdat het gaat om iemand die lid is van het VB. De vijfde colonne zal weer haar uiterste best doen om de eigen mensen te diaboliseren en eventueel te laten veroordelen. We hebben, jammer genoeg, nestvervuilers in overvloed...
