"Inmiddels raken de échte verzuchtingen en verwachtingen van de burger, de gestoorde relatie tussen de bevolkingsgroepen, de onveiligheid in onze grote steden en agglomeraties, de gerechtelijke achterstand, de manke werking van het justitieapparaat en het gevangenissysteem, steeds meer en meer op de achtergrond". Bovenstaande tekst is uit het tweede burgermanifest van Guy Verhofstadt, van 1992. Ondertussen zijn we vijftien jaar verder en is de tekst nog altijd actueel. Het grote verschil is, dat diezelfde Verhofstadt tussendoor acht jaar de tijd heeft gehad er zelf iets aan te doen als hoofd van twee regeringen. Dat is dus niet gebeurd. Nu zijn partij dan ook, zeer terecht, klop dreigt te krijgen, slaat hij woest om zich heen en komt hij elke dag wel met iets anders voor de proppen, kwestie van zijn tegenstrevers uit hun lood te kunnen slaan. Het laatste nieuwe verkiezingsthema van de Open VLD is: "Water voor Afrika"! Het werd gisteren op het TV journaal voorgesteld door Guy himself en wereldburger De Gucht. Die laatste doet me trouwens denken aan de vroegere Nederlandse minister van Buitenlandse zaken Joseph Luns, die ooit zegde, dat Buitenlandse zaken voor Nederland zo belangrijk was. "Nederland is een klein land", zei Luns, " daardoor hebben we zoveel buitenland". Hij bedoelde het ironisch, maar De Gucht schijnt het te menen. België is nl nóg kleiner dan Nederland en heeft dus nóg meer buitenland. Vooral sinds België deel mag uitmaken van de VN-veiligheidsraad, staat de man echt niet meer in zijn schoenen. "Water voor Afrika" is een leuze voor 11.11.11 en aanverwante organisaties. het is een thema dat, terecht, nog veel aan bod zal komen. Het is echter hypocriet zo iets te laten misbruiken voor een politieke campagne, zeker door leden van een regering die zijn cijfers voor ontwikkelingshulp heeft vervalst door er de schuldkwijtschelding (aan Kongo) in te verwerken. "Water voor Afrika"! Waarom niet "Isolatie voor Patagonië" of "Airco voor Groenland" en wat geven we het Paaseiland? Verhofstadt, De Gucht en Co hadden beter eens diep nagedacht wat ze voor Vlaanderen hadden kunnen doen. Zelfs nu, op enkele dagen voor de verkiezingen, kunnen ze er amper over spreken. Hopelijk geeft dat Vlaanderen hun partij een "open" afstraffing.
Naar aanleiding van een klacht van VB-voorzitter Frank Vanhecke tegen vijf Vlaamse kranten, omdat die weigerden (tegen betaling) een politieke advertentie van hem te plaatsen, heeft een rechter in kort geding een merkwaardige uitspraak gedaan. De kranten Gazet Van Antwerpen en het gratisblad Metro worden door rechter Marc D'Hoore verplicht de advertentie te plaatsen. Als dat niet gebeurt, zullen ze een dwangsom van 2.500 euro elk moeten betalen. De kranten De Standaard, Het Laatste Nieuws en De Tijd worden dan weer niet verplicht de advertentie te plaatsen, omdat zij ze geweigerd hebben om "ideologische of commerciële" redenen. In één adem noemt de rechter De Standaard een krant die behoort tot de katholieke sfeer. Nou, moe! Die laatste opmerking duidt al aan dat de rechter in kwestie, zoals - jammer genoeg - heel wat van zijn ambtsgenoten, niet meer bij de zaak is, om het beleefd uit te drukken. Het is al zeker tien jaar geleden dat die krant het AVV-VVK van zijn voorpagina haalde en sindsdien is ze eerder de andere kant opgegaan. Het Laatste Nieuws zal wel de vrijspraak hebben gekregen om commerciële redenen. Een krant die elke dag minstens een grote volle bladzijde wijdt aan seksspelletjes, erotische dates en andere activiteiten die wij hier in de volksmond "hoeren en boeren" noemen, kan bezwaarlijk ideologische, laat staan ethische motieven hebben. De Tijd, de derde krant die werd vrijgesproken, is ooit een Vlaamsvoelend dagblad geweest, maar is recentelijk overgenomen door de Persgroep die o.a. ook Het Laatste Nieuws en De Morgen beheert en kan dus geen onafhankelijk krant meer genoemd worden. Over De Standaard trouwens nog dit. In de krant van maandag verscheen er een artikel met als titel "Dader vluchtmisdrijf moet de stad uit". Rare titel. Uit het artikel bleek dat een achttienjarige chauffeur een kindje van twee had aangereden en was gevlucht, naar zijn eigen zeggen omdat hij schrik had van represailles van de familie van het slachtoffer. Uit het artikel was nergens op te maken over wat soort mensen het ging. Al wie echter het avondnieuws van VTM gezien heeft op zaterdag, wist dat zowel de chauffeur als het slachtoffertje Turken waren en de chauffeur, die trouwens nog maar een voorlopig rijbewijs had, wel degelijk besefte dat hij door zijn eigen volksgenoten "onder handen" zou genomen worden. Dat was ook de reden waarom de jongeman niet werd aangehouden, maar wel de stad uit moest. Van dat alles echter niets in De Standaard, niet toevallig De Standaard. Die chauffeur had eens een autochtoon moeten zijn... De Standaard is trouwens wel eens meer opzettelijk pervers. Dat maakt men o.a. regelmatig mee als ze bv peilingen en verkiezingsuitslagen vermeldt. Bij de zgz democratische partijen vergelijkt ze dan met 2003, bij het Vlaams Belang komt er steevast 2004 bij kijken. Tenslotte nog dit: De Standaard heeft nog niet zolang geleden wél een betaalde annonce van het Vlaams Belang aanvaardt. Dat was het vermelden van het overlijden en de begrafenis van Karel Dillen. Als Vlaams nationalisten dood gaan, mogen ze nog één keer in De Standaard vermeld worden, tegen betaling... Huichelaars!
In Vlaanderen sleept de verkiezingscampagne zich naar de einddatum. Gelukkig voor de kandidaten is er maar één week meer te gaan. Bij het "groot" debat tussen de zgz kandidaat premiers werd alles nog eens een keer opgewarmd, maar zweeg men angstvallig over de hete hangijzers, zijnde de comunautaire problemen en de immigratie. Aan die punten werd hoogstens marginaal geraakt. Voor de rest bieden de drie traditionele partijen geen enkele alternatief voor elkaar. Ze vissen alle drie in dezelfde centrum-linkse vijver en zijn te politiek correct om hun nek uit te steken. Bij CD&V en SP.a mag men dan al stellen dat hun kartelpartners dat wel mogen doen, het is nu reeds voor iedereen duidelijk dat men daarmee, na 10 juni, weinig of geen rekening zal houden. N-VA en Spirit zijn er alleen om extra stemmen te bezorgen. Het enige voordeel dat CD&V heeft t.o.v. Paars is dat de partij niet mee in de regering heeft gezeten en dus niet mee verantwoordelijk kan worden gesteld voor de ruk naar links van de (nu Open) VLD en de volksverlakkerij van de SP.a. Wie alleen daarmee geen genoegen kan nemen - en dat zullen heel wat overtuigde Vlamingen zijn - heeft als enig serieus alternatief het Vlaams Belang. LDD blijkt eerder een curiosum te zijn en links van het centrum gaapt een anti-Vlaamse afgrond. Gelukkig is er nog Wallonië. In tegenstelling tot wat daar vroeger gebeurde, dreigt het politieke landschap er toch doorheen te worden geschud. De PS, sinds mensengeheugenis "incontournable" in het Waalse land, blijkt dan toch niet immuun te zijn voor de continue lawine aan schandalen die haar al een hele tijd bedreigt.Ook de Waalse man/vrouw in de straat heeft daar zo stilaan door, dat de marxisten hen al decennialang aan het bedriegen zijn. Het cliëntelisme, waarbij de doorgaans werkeloze Waal kon "genieten" van zijn schamele uitkering, heeft in Charleroi en omstreken zijn waar gelaat vertoond. De partijbonzen blijken er niet alleen dik betaalde jobs te hebben, maar daarenboven hun zakken nog extra te hebben gevuld met fraudes allerhande. Voor de kiezer bleef er alleen het karige dopgeld over. Di Rupo mag dan honderdmaal verklaren, dat hij de "parvenu's" beu is, in zijn eigen Bergen is 28% van de bevolking al járen werkloos. Prachtig beleid voor iemand die zowel hoofd van de partij als van de regio is en daarbij nog de ambitie heeft hoofd van het hele land te worden. De Waalse blauwen ruiken hun kans en gaan frontaal tot de aanval over. Ze hebben het Rupetta nog altijd niet vergeven dat zij in 2004 uit de Waalse deelregering werden gezet ten voordele van het CdH. Het is trouwens tekenend voor het rode Waalse beleid dat het Belgische Gerecht van Onkelinx geen persconferenties meer mag geven tot 10 juni, uit schrik nóg meer schandalen boven te brengen. Mocht het MR van Reynders erin slagen in Wallonië een meerderheid te krijgen zonder de PS, dan krijgen we na 10 juni misschien wel eens iets anders te zien. Dan bestaat er nl de mogelijkheid dat ook de Vlaamse socialisten, al bijna 20 continu in de ministerpostjes dank zij de Waalse marxisten, deze keer hun greep op de nationale vetpotten zouden verliezen. Dan wordt het adieu Vande La, Landuyt, Tobback Jr, Vanvelthoven en - stel u voor - Freya! Als dat zich zou voordoen, dan hangt de VRT gegarandeerd de vlag halfstok. Voor de Vlaams nationalisten nog dit: hoezeer het debacle van de PS ons ook zal kunnen verheugen, het zal aan de communautaire situatie weinig veranderen. Zonder de PS komt er nl waarschijnlijk geen twee derde meerderheid waardoor de grondwet niet zal kunnen worden gewijzigd. Het alternatief van rooms-rood met rooms-blauw is voor Vlaanderen ook niet meteen een reden tot juichen. Het blijft alleen hopen, dat de volgende Belgische regering, als die er al komt, er een potje van zal maken. Dan zal men verplicht zijn eerst het kiesdristrict Brussel-Halle/Vilvoorde te splitsen alvorens men opnieuw zal kunnen gaan stemmen en leggen de zgz democratische partijen een zware hypotheek op de regionale verkiezingen van 2009.
Ik heb het hier reeds meermaals geschreven: Pim Fortuyn had gelijk, toen hij stelde dat de Islam een achterlijke godsdienst is. De hoofdreden daarvoor is, dat de islam geen overkoepelend gezag heeft (zoals bv de katholieke Kerk) en iedere moslim de koran, hun heilig boek uit de middeleeuwen, kan interpreteren zoals het hem uitkomt. Dat kan gaan tot moord, zoals we met filmmaker Van Gogh hebben kunnen meemaken. Er zijn echter ook veel subtielere zaken: - Zo is er in Brussel een pamflet van liefst 12 bladzijden opgedoken van e.o.a. mohammedaanse sekte, de salafistische moslims, ook verspreid via het internet, dat oproept de verkiezingen van 10 juni te verbieden. Volgens de koran, aldus deze bietekwieten, mag dat niet. Alleen Allah mag wetten maken, volgens hen. Als we die kerels laten doen, mogen, we morgen alleen nog luisteren naar Allah en, natuurlijk, naar zijn volgelingen. Als die binnen enkele generaties in Brussel de meerderheid vormen, zullen we weten hoe laat het is. - In Algerije liggen 10 miljoen (!) condooms te wachten op gebruikers. Ze zijn gratis ter beschikking gesteld van de overheid, maar niemand vraagt ernaar. Volgens de meeste conservatieve imans, die hun mosterd ook halen uit de koran, is aids een straf voor een losbandig leven. In Algerije zijn er, naar schatting, zo'n 19.000 seropositieven. - En dan is er in Antwerpen de discussie over de hoofddoek. Het nieuwe schepencollege heeft dat kledingstuk verboden voor al wie in een openbare functie met het publiek in contact komt. Tien jaar geleden droeg geen enkele jonge moslima de hoofddoek, nu - sinds 9/11 - blijkt dat te moeten, volgens de koran. Dat laatste beweert althans een zekere Emine Erturk en die wordt daarin bijgestaan door enkele andere dames met de exotische namen Meryem Almaci, Fatna El Maslouhi, Fauzaya Talhouhi, Laila Ekchouchou en nog enkele andere chouchou's van dezelfde origine. Daar houdt het trouwens niet mee op, want de "beweging" heeft de steun gekregen van een twintigtal nuttige autochtone idioten, waarvan er zich enkele zelfs BV noemen, die in de eigen politiek strijden tegen de onderdrukking van de vrouw, maar die er geen graten in zien dat moslim vrouwen onderdrukt worden, zich volledig moeten ondergeschikt maken aan hun man en zelfs maar de helft van de erfenis krijgen als die kerel vóór haar zou sterven. Enfin, echte progressieven. De ware reden van de hele Antwerpse heisa is een vulgair electoraal opbod vanwege de watermeloenen van Groen! (groen van buiten, rood van binnen). Na de desastreuze klopping die de groentjes in de koekenstad gekregen hebben t.g.v. de gemeenteraadsverkiezingen (ze verloren twee derden van hun zetels!) zien ze nu in de hoofddoekenvaudeville een kans om de allochtone stemmen, die op 8 oktober Janssens mede aan het bewind hielden, op de eigen lijst te krijgen. Zoals reeds vermeld wordt ook in de Antwerpse discussie verwezen naar de koran. Als dat zo zou zijn, wat ik ten zeerste betwijfel, hoe zit dat dan in Turkije, een land dat een bevolking heeft die voor meer dan 90% moslim is en waar dat hoofddoekverbod ook geldt? Hebben ze daar dan misschien een andere koran. Misschien kunnen ze het eens vragen aan de redactie van De Standaard. Die heeft in het voorjaar nog gratis korans uitgedeeld. Van progressieven gesproken!
De VRT zou meer geld nodig hebben. Met het budget dat ze, nota bene, zelf heeft opgesteld, zou ze haar taak niet meer aankunnen. Haar taak, dat zou moeten zijn: openbare omroep spelen voor álle Vlamingen. Jammer genoeg gebeurt dat niet. Al jarenlang is onze openbare omroep een verzamelplaats van linkse journalisten en dito ambtenaren die zich liever niet te erg moe maken. De meeste spraakmakende programma's worden trouwens tegenwoordig gemaakt door de zgn productiehuizen en kosten daardoor aardig wat geld. De politieke programma's daarentegen gebeuren nog in eigen beheer en dat kan men eraan zien. Ze zijn compleet politiek gekleurd, met een grote voorkeur voor rood. Enkele voorbeelden: - Sinds de aanvang van de kiescampagne gaat het op de VRT steeds maar over de drie (3) grote partijen. Ook hét zgz premiersdebat gaat over de drie tenoren van diezelfde partijen. De allergrootste partij van Vlaanderen wordt echter niet uitgenodigd. Over vooringenomenheid gesproken. - De N-VA is naar de rechter moeten stappen om tijdens de kiescampagne zendtijd te krijgen. Nu wil het noodlot, dat de minister die over het VRT budget gaat (Bourgeois) toch wel van de N-VA is, zeker. Bourgeois zou gek zijn maar één eurocent meer te geven aan een zender die zijn eigen partij mee wou boycotten. - Over de boycot van 24 Brabantse burgemeesters en nu al bijna een kleine tweehonderd voor- en bijzitters in het nog steeds niet gesplitste kiesarrondissement Brussel-Halle/Vilvoorde, hoort ge op de VRT geen woord. Het past niet in hun paarse kraam en wordt dus helemaal niet vermeld, als zou het protest niet bestaan. Toen er onlangs in Knokke verkeerdelijk 65-plussers waren opgeroepen, was dat wel groot nieuws voor de VRT. Beseft men daar aan de Reyerslaan niet dat men zich zo belachelijk maakt? - De koningin Elisabeth wedstrijd, de meest prestigieuze in haar soort van de hele wereld, is voor de VRT niet goed genoeg om rechtstreeks uitgezonden te worden. Zoiets gebeurt wel met de wielerronden van Romagne en Italië, om maar een voorbeeld te geven. Vandaag, op zaterdag, gaat de rechtstreekse uitzending van de pianowedstrijd wél door, omdat er deze keer een Belg (Vlaming) bij betrokken is. Eigen volk eerst dus, een slogan die de VRT voor eigen gebruik wel goed vindt, maar niet als het Vlaams Belang hem gebruikt. - Waar de VRT wél tijd genoeg voor uittrekt is voor de eindeloze herhalingen waarmee de kijkers het hele jaar door geteisterd worden. Nu we aan het zomerseizoen begonnen zijn, wordt dat nog erger. De weerberichten worden voorlopig nog niet heruitgezonden, maar dat kan nog komen. De VRT negeert en beledigt minstens een kwart van zijn potentiële kijkers en luisteraars en denkt daarmee ongestraft verder te kunnen gaan.Van masochisme gesproken. Het is nu weer even wachten wat het wordt met de zoveelste nieuwe directeur die sinds 1 juni in functie is. De vorige is er vandoor met een gouden handdruk van drie kwart miljoen euro (30.000.000 oude frankskens!). En dan maar protesteren tegen de hoge opzegvergoedingen in de privé. Gaan we aan het hoofd van de Vlaamse openbare omroep eindelijk iemand krijgen die voor zijn Vlaams zijn durft uitkomen of wordt het de zoveelste belgicist die het nest komt vervuilen? De VRT verdient niet meer geld te krijgen. Het zal toch maar misbruikt worden tegen al wat Vlaams en rechts is. Als die omroep zich niet kan aanpassen aan zijn eigen bevolking, dan mogen ze die voor mijn part helemaal opdoeken. We hoeven geen vijfde colonne te onderhouden met ons eigen belastingsgeld.
De Vlaamse regering heeft zopas twee derden van zijn nog uitstaande schuld vervroegd terugbetaald (aan Dexia Bank). Een bedrag van liefst 4,52 miljoen euro, waardoor echter op langere termijn 18,4 miljoen rentekosten bespaard kan worden. De normale aflossing was nl pas voorzien tegen 2021. Deze afbetaling kadert in het plan om ervoor te zorgen dat Vlaanderen tegen einde 2008 quasi schuldenvrij zal zijn, een uniek gegeven voor een regionale overheid (aldus Frank Lieman, hoofdeconoom bij Dexia). Met bovenstaande wordt nog maar eens aangetoond dat, wat we zelf doen, we beter doen (dixit Gaston Geens zaliger, de eerste Vlaamse premier). Bij deze Vlaamse prestatie dient dan nog te worden toegevoegd, dat onze regio jaarlijks nog circa 12.000.000.000 euro rechtstreeks (via de transfers) of onrechtstreeks (via de afbetaling van de federale schuld) bijdraagt om dit België in stand te houden. Mocht de federale regering een klein beetje volgens de Vlaamse normen werken, dan zouden we er met zijn allen veel beter aan toe zijn, maar dat is nu dus niet het geval. De regeringen Verhofstadt I & II hebben een enige kans laten liggen om gebruik te maken van de zeer lage rente tijdens de voorbije jaren en de gunstige economische conjunctuur om zo begrotingsoverschotten op te bouwen. Volgens Verhofstadt zou de Belgische schuldenberg de laatste jaren gedaald zijn, maar ook die redenering van onze nationale leugenaar klopt niet. De schulden zijn wel gedaald in percentages, maar niet in absolute cijfers, wat betekent dat de Belgische schuldenberg alleen maar groter is geworden. De paars-groene en paarse regeringen hebben met geld gesmeten. Een groot gedeelte van de extra kosten die door de Verhofstadt regeringen zijn gemaakt, zijn ondertussen structureel geworden, zodat ook de volgende regeringen daarmee rekening zullen moeten houden. Het departement van Justitie heeft onredelijk veel geld erbij gekregen, maar er niets zinnigs mee gedaan. Het ministerie van Financiën is een puinhoop gebleken, zodat er financieel nogal wat fout is gelopen. Dat van Defensie is een lachertje (de grootste militaire vakbond heeft daarover zelfs een brief geschreven aan Albert Second). En over Begroting zullen we maar best zwijgen, zeker? Het succes van de Vlaamse deelregering is het duidelijkste bewijs, dat Vlaanderen er veel beter voor zou staan als het zijn eigen boontjes mocht doppen. Een verdere regionalisering is dan ook de enige oplossing om de hangende problemen van dit artificiële land aan te kunnen, niet alleen voor Vlaanderen maar ook voor Wallonië, dat dringend aan het werk moet worden gezet. Vóór het echter zover is, zal er nog veel water door Maas en Schelde moeten vloeien...
Verhofstadt kan niets goeds meer doen. Het is bijna om medelijden mee te krijgen. Wat hij ook vertelt, niemand gelooft hem nog. Hij is al regelmatig met Pinocchio vergeleken, maar zal wel nooit gedacht hebben dat de vergelijking zover zou opgaan. Hij heeft het wel aan zichzelf te danken. Vooreerst waren er zijn eerste drie burgermanifesten. Wie die gelezen heeft en erin geloofde, heeft Verhofstadt nooit vergeven dat hij alles, wat erin geschreven staat, compleet heeft verloochend. De uitgave van zijn vierde burgermanifest, dat juist het tegenovergestelde was van zijn eerste drie, heeft dat beeld alleen maar versterkt. Zijn belofte van de 200.000 nieuwe jobs heeft hij niet kunnen waarmaken. Officieel waren het er weliswaar 160.000, wat nog een respectabel aantal zou zijn, ware het niet dat heel wat van die jobs bij de overheid gecreëerd is geworden, wat niet moeilijk is (met het geld van de belastingbetaler). Een ander deel bestond in het scheppen van jobs via de dienstencheques. Iedereen weet dat dit voor de overgrote meerderheid geen echte nieuwe banen zijn, maar zwartwerk dat zo wordt witgewassen en dat de overheid oneindig veel meer geld gekost heeft dan eerst was gedacht. Ondertussen weet ook iedereen dat het creëren van jobs in de eerste plaats niet afhangt van de overheid, maar van de economie en dat België het op dat gebied zelfs slechter gedaan heeft dan het gemiddelde van de eurozone. Verhofstadt's belofte om nu weer opnieuw voor 200.000 nieuwe jobs te gaan zorgen, klinkt dan ook hol. Zijn oproep om hem, Verhofstadt, te beoordelen in de mate dat hij het Vlaams Belang zou hebben teruggedrongen is ook al faliekant afgelopen. Hij heeft er nochtans alles aan gedaan om de Vlaamse nationalisten de duivel aan te doen. Hij lijfde het centrum De Witte in bij zijn eigen kabinet. Hij liet de organisaties van het Vlaams Blok, na drie vruchtloze processen, tenslotte veroordelen via een bevriende Gentse rechter, in zuiver stalinistische stijl. Het heeft allemaal niet mogen baten. Het Vlaams Belang is er alleen maar sterker door geworden en dit ondanks een niet aflatende hetze tegen de partij, die overal geweerd en gediaboliseerd werd, in geen enkele krant publiciteit mag maken (zelfs niet tegen betaling) en zoveel mogelijk werd doorgezwegen. Het feit dat Verhofstadt tot de populairste politicus van Wallonië is uitgeroepen, heeft zijn reputatie van anti-Vlaming alleen maar versterkt. Het is nu voor iedereen duidelijk dat hij Vlaanderen compleet genegeerd heeft, acht jaar lang en dit om één reden: zijn jobke als eerste minister te kunnen behouden. Dat werd trouwens zopas nog eens duidelijk toen "Loulou" Michel stelde dat hij, ook als hij in Wallonië de meeste stemmen zou halen, toch zou voorstellen dat Verhofstadt premier kon blijven. Zo'n goede premier heeft Wallonië nl nog nooit gehad! Het kan de Gentenaars misschien sympathiek voorkomen, dat "hun" eerste minister in "hun" gemeenteraad komt zetelen als gewoon gemeenteraadslid. Als datzelfde raadslid echter buitenlandse verplichtingen niet nakomt (zoals zijn onderhoud met Poetin) om hij die gemeenteraad belangrijker schijnt te vinden, dan wordt zo iets in de rest van Vlaanderen niet geapprecieerd. Dat er uitgerekend in Gent twee weken geen post wordt uitgedeeld, dat men er regelmatig zonder stroom komt te zitten en dat het steeds slechter gesteld is met de mobiliteit van de binnenstad, pleit trouwens ook niet voor die gemeenteraad noch voor zijn leden. Verhofstadt's nieuwste progressieve opstelling, met zijn "Open" VLD, heeft er voor gezorgd dat zelfs zijn eigen liberale vakbond zich miskend voelt, terwijl de organisatie van 11.11.11 de Paarse ontwikkelingshulp afkraakt omdat de budgetten ervan vervalst zijn met het kwijtschelden van de Kongolese schulden. Verhofstadt, die de bui al langer voelde aankomen, is dan gaan smeken om toch maar een rechtstreeks duel op TV te kunnen krijgen met Leterme, in de hoop dat hij het zelf allemaal eens recht kon zetten. Welnu, ook dat is hem slecht bekomen. Hij had het beter niet gedaan. Want Verhofstadt mag zich dan al weren als een duivel in een wijwatervat ("c'est la cas de le dire"), niemand neemt hem noch zijn partij nog serieus. Als hij zich na 10 juni nog zou kunnen redden, dat zal dat zijn via de Waalse MR, die - nota bene - samengaat met het Vlaams hatende FDF, zodat het voor Vlaanderen wel eens een zoveelste rampscenario zou kunnen worden. --- Van dat FDF gesproken, nog even dit: Bernard Clerfayt, burgemeester van Schaarbeek en vice-voorzitter van dat FDF, heeft ontdekt dat Bart De Wever, voorzitter van de N-VA, aanwezig was op de begrafenis van Vlaams Blok stichter Karel Dillen en is daarom geshockeerd! Hij vraagt alle partijvoorzitters om ook rond het N-VA een cordon aan te leggen, tenzij De Wever zijn spijt zou betuigen voor zijn "onaanvaardbaar gedrag". Van haatdragers gesproken!
Deze week loopt de finale van de koningin Elisabethwedstrijd voor piano. Die vindt elke vier jaar plaats en tussendoor is er ook een wedstrijd voor viool en een voor zang. De pianowedstrijd begon reeds vóór de tweede wereldoorlog en is dus meer dan 75 jaar oud. Hij is ondertussen niet alleen de oudste, maar ook de meest prestigieuze muziekwedstrijd ter wereld geworden. Liefhebbers van klassieke muziek kunnen daar best fier op zijn, al zitten er ook in deze materie een hoop wanklanken die aantonen hoe klein dit landje is, niet zozeer in oppervlakte maar in mentaliteit. De vorige uitzendingen van de koningin Elisabethwedstrijd werden rechtstreeks uitgezonden door de RTBF. De VRT zond de finale avonden uit in uitgesteld relais, soms zelfs de dag erna, maar dat gaf toch elke klassieke muziekliefhebber de kans zijn keuze te doen. Daarvan blijft dit jaar niets over. Zowel VRT als la Deux zenden de finales uit in uitgesteld relais, van ± 23.00 uur tot ergens rond 2 uur 's nachts. Wie heeft daar nu de tijd voor om dat allemaal te volgen? Werkenden mensen en scholieren zeker niet. Zelfs voor gepensioneerden, oudere mensen dus, is het te laat om eerst rond 23.00 uur nog een deel commentaar te krijgen en documentaires te zien te krijgen, daarna eerst de sonates en dan pas het concert waarnaar iedereen uitkijkt. Tegen die tijd ligt 95% van de liefhebbers al lang te slapen. Formula uno, voetbal, tennis en wielrennen worden wel rechtstreeks uitgezonden. Dagelijks. Zie je het al gebeuren dat men een match van de Champions League, die begint om 20.00 uur, in uitgesteld relais zou geven om 23.00 uur? En dan hebben we het nog niet gehad over de popmuziek, voor zover dat nog muziek te noemen is. Die kan ook blijkbaar de hele dag door. Maar om de twee jaar zes avonden een rechtstreeks verslag geven van een muziekwedstrijd die de wereld ons benijdt, dat kan er blijkbaar niet meer af. De openbare omroep zou er voor iedereen moeten zijn, maar dat "iedereen" slaat blijkbaar niet op een toch grote groep van (meestal oudere) mensen die van echte muziek houden. Het enige dat de VRT op dat gebied geeft, is Klankenkoorts op zaterdagmiddag, om 12.00 uur, een uur waarop men ofwel gaat eten ofwel met wat anders bezig is. Dat Klankenkoorts is trouwens zelden interessant, meestal gaat het om opnamen van repetities of documentaires die men voor een appel en een ei heeft aangekocht of gehuurd. Ik kan me niet herinneren wanneer ik op de Vlaamse zenders nog een echt klassiek concert heb meegemaakt. En dan bedoel ik daarbij niet het concert dat men eenmaal per jaar uitzendt vanuit het koninklijk paleis. Dat wordt uitgezonden omdat het plaats vindt in dat paleis, niet o.w.v. het concert zelf. En dan is de VRT nog de enige die iéts uitzendt. De VTM heeft in heel haar geschiedenis tweemaal (2x!) een opera uitgezonden, de andere commerciële zenders - bij mijn weten - niets. Wij zijn thuis dan ook blij genoeg nog Arte te kunnen ontvangen (we hebben daar een speciaal toestel voor moeten plaatsen!), waar we regelmatig op klassieke muziek vergast worden. Verder zijn er de Nederlandse zenders en (soms) de BBC. Op alle, maar dan ook alle andere zenders, is het voor wat klassieke muziek betreft - toch een van de pijlers van onze Westerse cultuur - armoe troef. Europa, waar de klassieke muziek ontstaan is en zijn hoogtepunten heeft beleefd, lijkt steeds meer af te glijden naar een nietszeggende, oppervlakkige cultuur waar iedereen die een micro kan vasthouden denkt dat hij daarmee de wereld kan veroveren. Dat zijn maar momentopnamen. De werken van de klassieke componisten gaan al honderden jaren mee en blijven mensen aanspreken en ontroeren. Dat onze beleidsverantwoordelijken dat niet schijnen te beseffen, pleit niet voor hun intellect.
In Charleroi blijven de politieke lijken uit de gemeentekast vallen. Het is nu de beurt aan Jean-Pol Demacq, schepen van onderwijs en sinds 1976 lid van de Carolingse gemeenteraad. Hij zal het dus allemaal wel hebben meegemaakt en mee gemaakt (doordenkertje). Eigenlijk zou ook de nieuwe burgemeester, Casaert, moeten aftreden want ook hij heeft zich schuldig gemaakt aan valsheid in geschriften toen hij nog schepen was in de vorige beheersploeg. Enfin, het begint daar zo'n beetje te lijken op het bekende verhaal van Agatha Christie. De beste remedie zou zijn alle PS-ers die ook lid zijn geweest van de gemeenteraad en/of het schepencollege van Charleroi, ontslag te laten nemen, maar wie ziet dat daar gebeuren? Bij de laatste gemeentelijke verkiezingen was de PS in Charleroi al haar volstrekte meerderheid kwijt geraakt. In theorie zou men nu zelfs een meerderheid kunnen vormen zonder de PS, maar dan moet men er de verkozenen van het Front National bij nemen en dat zullen de "democraten" daar nooit doen. Het FN ligt in Wallonië al even goed aan een cordon als het VB in Vlaanderen. Toch is het opletten geblazen, want de rechtse partij kreeg weer het nummer op de kieslijst. Bij de gemeenteverkiezingen was dat ook al het geval, maar toen vond men een administratief foutje om de partij dat nummer af te nemen. De partij zint daarom nu op weerwraak en zal zich geen twee keer laten pakken. Ondertussen zijn de verkozenen van het MR, de Waalse blauwen, uit de meerderheid gestapt, grotendeels op bevel van Didier Reynders die er zich persoonlijk ter plaatse is mee gaan bemoeien. Tovenaar Di Rupo maakt zich daarover boos, maar zou beter zwijgen. In zijn eigen gemeente, Bergen, heerst een werkloosheid van 28% waarmee hij het record houdt van heel België en dit na een eeuw socialistisch bewind. Men zou voor minder beschaamd mogen zijn. Ondertussen is ook gebleken, volgens een peiling van de krant "Vers l'Avenir", dat de PS op dit ogenblik geen 30% van de stemmen meer zou halen bij de verkiezing van 10 juni. Daar kan men alleen maar blij om zijn. De vraag blijft alleen nog, of het MR daarvan gaat profiteren en of de partij van Reynders zelf wel zo koosjer is. Het blijkt nl dat enkele van zijn politieke benoemingen van de laatste weken door de Vaste Commissie voor Taaltoezicht nietig werden verklaard omdat de minister verzuimd had de wettelijk verplichte taalkaders voor de betrokken diensten op te stellen. Dat kan nu alleen nog gebeuren door een eventuele volgende regering, zodat heel wat diensten misschien wel een half jaar zonder een officiële leiding zullen zitten. Enfin politiek Wallonië was corrupt, is corrupt en zal waarschijnlijk corrupt blijven. Hopelijk houden onze Vlaamse beleidsmensen dat in hun achterhoofd, want het zal met die lui zijn dat er morgen weer moet gepraat worden...
Op de Open VLD-lijst van Oost Vlaanderen staat een zekere Mathias De Clercq, kleinzoon van Willy De Clercq, blauw boegbeeld uit de vorige, Belgische generatie en zgz de politieke vader van Guy Verhofstadt. De jongeman is aan een blitzcarrière bezig, want sinds 8 oktober ll is hij ook al schepen van economie, jeugd, werk en middenstand in Gent, de stad die al een tijdje paars bestuurd wordt en waar in de gemeenteraad niemand minder als Guy Verhofstadt en Freya Van den Bossche zetelen. De stad van de stroompannes en de poststakingen. Die Mathias mag dan van een doorwinterde politieke familie afstammen, aan zijn uitspraken te horen heeft de knaap nog veel te leren. In een interview met De Standaard wist hij nl te vertellen, dat de Open VLD uitstekende resultaten kan voorleggen: "De belastingen zijn verlaagd, holebi's kunnen een kind adopteren en op Buitenlandse Zaken waait een frisse wind". Het is maar hoe ge het bekijkt natuurlijk, maar zo'n uitspraken getuigen toch van een flinke dosis naïviteit. Mathias De Clercq is trouwens niet de enige neofiet die de laatste week door de mand is gegaan. Zowel Christine Van Broeckhoven (SP.a) als Rudy Verhoeven (CD&V) konden het niet over hun lippen krijgen dat hun partij de gezondheidszorg zou willen splitsen, nochtans een van de punten van de resolutie van het Vlaams parlement die de voorzitter van hun partij destijds mede ondertekend heeft. M.a.w. na de Open VLD krabben nu ook de andere twee traditionele partijen terug en is ook voor hen die ondertekening maar een krabbel op een vodje papier. Van Broeckhoven was zelfs zo hautain te stellen dat zij een onderscheid maakte tussen de SP.a van vóór haar aantrede en die van daarna. Zo'n beetje een nieuwe tijdrekening (cf. v.Chr en n.Chr)! Van zijn kant liet Rudy Verhoeven duidelijk zien van politiek nog veel te moeten leren (zijn partij had trouwens flink geblunderd door een onervaren padvinder voor de leeuwen te gooien). Al bij al komt het er wel op neer dat zowel Open VLD, SP.a als CD&V er op communautair vlak steeds meer dezelfde meningen op na gaan houden, wat voor Vlaanderen niet veel goeds belooft. Wie nog voor die partijen stemt, zal het doen o.w.v. de personen, zeker niet o.w.v. het programma dat - mits het vervangen van punten en komma's - ongeveer hetzelfde is geworden. N-VA en Spirit mogen dan andere accenten leggen, het is nu reeds duidelijk dat deze partijen zeker niet zullen "wegen" op mogelijke communautaire gesprekken, als die er ooit zouden komen. De enige partij die dan een echt alternatief heeft, het Vlaams Belang, mag gegarandeerd na de verkiezingen weer niet meespelen. Als het weer zover zou zijn, blijft er voor Vlaanderen alleen de hoop dat er van een nieuwe federale regering niets in huis komt of dat die regering er toch komt maar het dan niet lang uithoudt. Het alternatief is immers weer vier jaar politiek op zijn Belgisch, met de gekende evenwichten, compromissen en éénrichtingssolidariteit. "Goed bestuur", noemen ze dat!
We hebben in dit land, politiek gesproken, eigenlijk nog veel meer nodig dan confederalisme of splitsing tussen Vlaanderen en Wallonië. Het soort democratie, dat we nu kennen is in feite een particratie waarin enkele groepjes, soms zelfs enkele personen het voor het zeggen hebben. Door de voorkeurstemmen, de verkiezingsdrempel, het aantal nodige stemmen (dat dan weer verschilt van regio tot regio) en dergelijke zaken meer, weet men bijna op voorhand dat er toch weinig of niets zal veranderen. Om tot een echte democratie te komen, zou men moeten beginnen de kiesplicht af te schaffen. In zowat 95% van alle democratieën op deze wereld zijn de burgers vrij al dan niet te gaan stemmen. Het percentage van de stemmen geeft aan in welke mate een natie echt democratisch is en in de politiek geïnteresseerd is. Neem bv maar Frankrijk, waar meer dan 80% van de kiezers van hun kiesrecht gebruik maakte tijdens de presidentsverkiezingen. Bij ons komt er nog bij dat inwijkelingen stemrecht hebben en de ingeburgerde autochtonen stemplicht, wat op zich al een discriminatie is. Maar er is nog meer. In een echte democratie moet het mogelijk zijn de burgers hun zeg te laten doen via een referendum. Dat gebeurt zo al lang in Zwitserland. Zelfs in Roemenië, een land waar de democratie nog in haar kinderschoenen staat, hebben we zopas nog kunnen meemaken dat men daar een referendum heeft gehouden om te beslissen of de president al dan niet mocht aanblijven. De kiezers kozen vóór de president, tégen de regering. Zie je zo iets al bij ons gebeuren? Nochtans is dat pas echte democratie, directe democratie. In België heeft men ooit één (1!) referendum gehouden, dat van de koningskwestie, waarin gevraagd werd of koning Leopold III mocht aanblijven of niet. De meerderheid koos voor de koning. Toch moest hij daarna aftreden omdat de Waalse minderheid, zoals gebruikelijk in dit kunstmatige land, geen wet naleeft waarmee zij niet akkoord gaat. Sindsdien is men in de Belgische politiek als de dood voor bindende referanda, omdat men weet dat die de kloof tussen noord en zuid alleen maar zullen bevestigen. Zolang wij geen directe democratie kunnen krijgen, blijft ons voorlopig de troost dat we op geregelde tijdstippen kunnen gaan kiezen op alle niveaus: gemeente, provincie, regio en federaal. Als men nu ook nog die verkiezingen gaat samenvoegen, zoals sommige politici dromen, zullen we nog verder afdwalen van de echte democratie die door de zgz democratische partijen met de lippen beleden wordt en steven we af op een totalitaire democratie, voor zover we die al niet hebben.
"Door in de plaatselijke taal les te geven, kan er ook meer lokale informatie in het lesprogramma worden verwerkt en kunnen de ouders en andere leden van de leefgemeenschap makkelijker deelnemen aan het educatief proces. Ouders kunnen beter deelnemen aan het schoolgebeuren en ontdekken zo dat hun kennis en hun cultuur wordt gewaardeerd. Het gebruik van de streektaal op school bevordert ook de alfabetisering van volwassenen. Ouders, die hun kinderen met succes hun eigen taal zien lezen en schrijven, zijn beter gemotiveerd om ook zelf naar alfabetiseringsklassen te gaan. De financiële voordelen van het onderwijs in lokale talen, zitten vooral in het feit dat er minder leerlingen een klas moeten overdoen of het gewoon opgeven". Bovenstaande tekst is niet van mij, ook niet van een of andere nationalistische organisatie, maar van een internationaal instituut met wereldfaam, nl de Wereldbank. Die heeft over het onderwerp een rapport gemaakt ("In their own language... Education for all"), dat aan duidelijkheid niets te wensen over laat. Hiermede hoort men het ook eens van een ander, dat mensen, die zich elders willen vestigen, zich daar moeten aanpassen en dat de beste manier daarvoor is, te zorgen dat tenminste hun kinderen het plaatselijke onderwijs volgen in de lokale taal. Dat is zo eens iets anders dan wat betweters bij ons de laatste tijd willen doen, die menen dat men bv kleuters al Frans moet aanleren of dat vreemde kinderen ook in de taal van het land van afkomst moeten kunnen studeren. Als hint kan dat verhaal van de Wereldbank zeker tellen, niet in het minst voor de regio Brussel, waar een kwart van de bevolking nu al bestaat uit mensen van vreemde origine en waar dat percentage nog veel hoger ligt bij de schoolgaande jeugd. Het geldt trouwens ook voor Gent, waar het paarse stadsbestuur graag uitpakt met lessen in het Turks, het Arabische en God weet welke andere talen nog. Even daarbij vertellen dat deze tendens reeds werd ingezet door een vroegere Gentse schepen van onderwijs met de naam Freya. Begroting blijkt dus niet de enige materie waarvan die géén kaas gegeten heeft. Het rapport van de Wereldbank insinueert ook terecht, dat volwassenen die zich niet willen aanpassen, hun eigen kinderen een zeer slechte dienst bewijzen. Dat geldt trouwens niet alleen voor de school, maar ook voor de taal die men thuis spreekt, de kranten en weekbladen die men leest, de TV programma's die men volgt. Nog pas stond er in de krant een bericht dat er een nieuw TV blad is verschenen met de naam "Tüm". Het is een blad dat in heel Europa wordt verspreid en is specifiek bedoeld voor de Turkse gezinnen. Het blad geeft de programma's, met commentaar, van de 35 (!) Turkse zenders die hier met een schotelantenne ontvangen kunnen worden. Het wordt in Istanboel gedrukt en de programmering van de Europese zenders wordt in Hilversum gescand. Dit kan allemaal leuk lijken, maar het leidt er wel toe dat Turken zich hier nog minder dan vroeger zullen integreren. Dat zou geen probleem zijn, mochten ze hier maar tijdelijk verblijven, maar dat is meestal niet het geval. Voor hun kinderen is het een ramp, want als zij niet ingeburgerd geraken, blijven ze verstoken van een mooie toekomst en zullen ze eeuwig en drie dagen lid blijven van het laagste proletariaat. Vergeet de multicultuur maar. --- En, nu we het toch over onze immigranten hebben: de twee broers die enkele weken geleden in Sint-Jans-Molenbeek werden aangehouden, omdat ze in Brussel zo'n 4.000 "nieuwe Belgen" frauduleus aan werklozensteun en uitkeringen voor de ziekteverzekering hadden geholpen (tegen contante betalingen tot 350 euro per stuk!), heten Mustapha en Ali J. Zelf ook nieuwe Belgen, dus. Die waren blijkbaar al wél goed geïntegreerd, want ze wisten perfect hoe ze loonbriefjes, ontslagformulieren e.d. konden vervalsen...
Eergisteren was er op mijn site bij de reacties een bitsig duel tussen twee lezers. Ik ga daar niet tussenkomen, omdat ik van mening ben dat zo iets moet kunnen. Wij leven in een vrij land waar de vrijheid van meningsuiting ondanks alles nog steeds vrij is. Als men het Centrum voor Gelijke Kansen en Racisme zou laten doen, zou het wel eens snel gedaan kunnen zijn, want die durven nu al processen aanspannen voor wat men ergens gezegd heeft. Nota bene: dit centrum hangt rechtstreeks af van het kabinet van de eerste minister die zich nog altijd liberaal durft te noemen. In een vrij land is men ook vrij te kiezen voor wie men wil. Wie echter bekommerd is om de toekomst van de eigen regio, voor ons Vlaanderen dus, weet dat hij niet moet stemmen voor rood, blauw of groen. De Vlaamse socialisten zijn in België nu eenmaal het morsige broertje van de marxistische PS en daarin zal na 10 juni wel geen verandering komen. Eigenlijk geldt dit ook voor wat zich nu de Open VLD noemt. Die partij heeft zich acht jaar laten leiden door de belangen van de PS, al was het maar om mijnheer Verhofstadt eerste piet te kunnen laten blijven. De groenen tenslotte zijn de laatste Belgische Mohikanen, waarvan Vlaanderen niets, maar dan ook niets te verwachten heeft. In de regering waren ze een ramp en zelfs erbuiten hebben ze steeds mét de Walen tégen Vlaanderen gestemd als het er op aankwam. Voor de overtuigde Vlaming blijft er dan nog genoeg keuze over. Van links naar rechts: Spirit, CD&V, N-VA en Vlaams Belang. Iedere Vlaming moet in het stemhoekje maar voor zichzelf uitmaken voor welke van deze partijen hij zal stemmen. Zoals ook het duel bij "reacties" bewees, blijft Vlaanderen een verdeeld land en dat zal na 10 juni niet anders zijn. Toch zou ik iedereen aanraden te stemmen voor een partij waarover hij na 10 juni geen spijt zal krijgen. Zelf heb ik dat dertig jaar geleden meegemaakt toen ik voor de Volksunie stemde na hun campagne "Gedaan met geven en toegeven". Toen daarna bleek dat de partij zich had laten corrumperen door het Belgische bestel, had ik flink spijt voor hen gestemd te hebben. Ik heb het ook nooit meer gedaan. Mij interesseert het niet of de partij waarvoor ik stemmen zal al dan niet mee in de regering zal zitten. Wat voor mij telt is, dat ik 's avonds met een gerust geweten kan gaan slapen en niet mezelf opnieuw voor het hoofd hoef te slaan omdat de partij waarvoor ik gestemd heb mij bedrogen heeft. Dat zal nl het probleem zijn waarmee ettelijke Vlamingen na 10 juni zullen zitten als blijkt dat de door hen verkozen partij, al dan niet met de dood in 't hart, weer eens zou kunnen gezwicht zijn voor de Belgische vleespotten en dit tot schade van het eigen Vlaanderen. Mag ik er ten slotte op wijzen, dat het deze week exact dertig jaar geleden is dat het Egmontpact boven de doopvont werd gehouden door de regering Tindemans, met medewerking van Volksunie én FDF. In datzelfde pact stond ook dat de kieskring Brussel-Halle/Vilvoorde werd bekrachtigd. Dat is dus dertig jaar geleden en de dead line was (en is) 24 juni 2007. Die laatste datum was dan ook de reden waarom deze federale verkiezingen vóór 24 juni gehouden moesten worden. Dit houdt echter ook in dat een nieuwe (al dan niet vervroegde) verkiezing niet meer geldig zal kunnen gestemd worden. Wat ik persoonlijk hoop, is dan ook dat men er na 10 juni niet uit geraakt en men dan toch eerst deze door de Grondwet verplichte splitsing zal moeten uitvoeren. Dat zou pas echte democratie zijn!
Buiten de zgn "ethische" wetten, waarop Verhofstadt zo fier is, maar waarmee niet iedereen even gelukkig is - zelfs niet in zijn eigen achterban - heeft Open VLD nog een tweede punt waarop het zou gescoord hebben tijdens de twee Verhofstadt regeringen, nl de belastingverlaging. Ik schrijf wel: "zou", want nu komt Paul De Grauwe, econoom en professor aan de K.U.Leuven - nota bene, ooit VLD senator - met een heel ander verhaal voor de pinnen. De professor, een specialist ter zake, zegt onomwonden dat er van een vermindering van de belastingdruk helemaal geen sprake is geweest sinds Verhofstadt aan het bewind kwam. De globale druk lag in 1999 op 44,7% en nu op 44,3%. Als men er, zoals steeds, rekening mee houdt dat er een zekere foutenmarge bestaat, is het verschil feitelijk nihil, nul, nada, niente, ingenting! In een van mijn vorige blogs heb ik het er al over gehad, dat ik me niet teveel meer zou aantrekken van al die enquêtes en peilingen waarmee we in deze pre-electorale periode mee om de oren worden geslagen. Ik blijf daarbij, al zit er in al die peilingen wel één constante, nl dat de VLD, al dan niet "Open", flink klop gaat krijgen. Die partij verdient ook niet beter. Wie zich echt liberaal voelt, zoals waarschijnlijk ook die professor De Grauwe, kan niet anders dan vaststellen dat zijn partij hem flink in de steek heeft gelaten. Open VLD verbergt het zelfs niet, want Verhofstadt, Somers en Co, al dan niet gegangmaakt door de schimmige Slangen, zijn zich ondertussen progressief gaan noemen, een term waar elke rechtlijnige liberaal van huivert. Daarbij houdt het trouwens niet op. De Grauwe noch de meeste andere blauwen zullen er zich waarschijnlijk niet druk om maken, maar de regeringen Verhofstadt zijn ook voor Vlaanderen rampzalig geweest. Er is niets, maar dan ook niets veranderd op communautair vlak. Zelfs de resoluties van het Vlaamse parlement, die de VLD indertijd mee had goedgekeurd en ondertekend, zijn nu verloochend geworden. Als hij zijn politiek hachje ermee kan redden, zal Verhofstadt Vlaanderen blijven verraden. Hij heeft hiervoor trouwens reeds enkele hints gegeven van wat hij denkt te doen, mocht hij aan het bewind blijven: een paritaire senaat oprichten, geen grondwetsaanpassingen doen, geen confederalisme doorvoeren (laat staan separatisme), nationale kieskringen instellen en geen splitsing voor Brussel-Halle/Vilvoorde. Desnoods zelfs een regering zonder meerderheid in Vlaanderen. Kortom, als traditionele liberaal en/of overtuigde Vlaming moet ge wel gek zijn om te stemmen voor een partij die u al acht jaar heeft voorgelogen en Vlaanderen heeft tegengewerkt. Verhofstadt gaat dezelfde weg op als wijlen Hugo Schiltz. Die had eerst ook zijn partij groot gemaakt om ze daarna, bijna persoonlijk, in de vernieling te storten door een linkse koers te gaan varen. Dat Schiltz Jr, door de VLD ingehaald als derde op de kamerlijst voor Antwerpen, bijna zeker zijn zetel niet zal halen, is dan ook meer dan een pijnlijke zaak in de Open vaudeville van de burgermanifestenschrijver.
Op een PS congres in Wallonië is gepleit voor meer veiligheid. In één adem werd het vertrouwen van de partij bevestigd in Laurette Onkelinx, de bewaarengel van de criminelen in België. Van een contradictio in terminis gesproken, ge moet maar durven. Voorbeelden aanhalen van hoe het op gebied van veiligheid in dit land fout gaat en hoe het Gerecht en politiek ter zake niét werken, is een makkie. Dat doe ik hier al de hele tijd. Recent zijn er daarvan nog twee frappante gevallen bijgekomen: In Paifve, bij Luik, mogen veroordeelde seksuele delinquenten, al dan niet voorzien van Viagra, van de plaatselijke gevangenis op seksbezoek in de lokale rosse buurt. Dit alles om, zo wordt het officieel gesteld, hen weer respect voor vrouwen aan te leren. De begeleidende bewakers zitten tijdens het "gebeuren" in een nabije café. Wat die daar drinken, wordt niet vermeld. Waarschijnlijk Bru plat... In de gevangenis van Antwerpen is de zoveelste cipiersstaking aan de gang. Deze keer was de aanleiding een gevecht in regel tussen enerzijds leden van de Oost Europese bendes en anderzijds die van de Marokkaanse club, aangevuld door zgz "Belgen", die waarschijnlijk van dezelfde origine zijn. Daarbij wordt verteld dat er vier "gedetineerden zijn aangehouden". Leg dat maar eens uit: "aangehoudenen die (nog eens) worden aangehouden. De criminelen brachten elkaar steken toe met inox eetgerei dat ze zelf mogen bijhouden en dat in de cellen werd aangeslepen. De aanleiding tot de vechtpartij was waarschijnlijk de strijd om het drugsbeleid binnen de gevangenis. Men weet soms niet wat men leest, maar die drugs blijken gemakkelijk de gevangenis binnen te geraken, zelfs zonder de eventuele hulp van de cipiers. Eén truuk bestaat erin ze in tennisballen te stoppen en ze op de gevangenenkoer te werpen vanuit een parking van een (ACV) gebouw ernaast. Een andere is nog veel simpeler: die komen binnen via de ingang van de gevangenis. Dat zo iets mogelijk is, is het gevolg van een zoveelste "aanpassing" van de rechten van de gedetineerden, waarvoor tante Laurette zich zo inspant. Begin dit jaar is er nl een nieuwe wet gekomen, de zogenoemde "basiswet", die de "rechtspositie" van de gedetineerden gevoelig heeft verbeterd. In 't kort betekent het o.m. dan men gedetineerden niet meer zomaar mag fouilleren na een bezoek. Moet ik daar nog een tekeningetje bijmaken? Enfin, Onkelinx krijgt het volle vertrouwen van haar PS partij als minister van Justitie en hoopt ook in een volgende regering op die plaats te kunnen blijven zitten. Na de versoepeling van de snel-Belg-wet en de wet Lejeune, zal nu ook deze nieuwe basiswet ervoor zorgen, dat criminelen op hun wensen zullen bediend worden. Merci Laurette, merci Laurette, merci!
Ik heb me voorgenomen niet teveel tijd meer te verliezen aan de electorale enquêtes noch aan al die TV programma's over de verkiezingen die vanaf zondag op ons worden afgevuurd. Het is gewoon zonde voor de tijd en men heeft zo de indruk dat de hoofdrolspelers nu al zijn uitgepraat. Er is natuurlijk nog Siegfried Bracke, maar de neef van Freya schijnt toch niet zoveel fans te hebben als hij zelf zou willen. Hij zal trouwens binnenkort helemaal van het scherm verdwijnen omdat hij wordt weggepromoveerd en dus omhoog zal vallen bij gebrek aan gewicht. In de politieke programma's op VRT en VTM zal er dus in hoofdzaak geluld worden, "geouwehoerd" zoals de Hollanders dat zo kleurrijk uitdrukken. Gewoon, omdat de meeste politici inderdaad al zijn uitgepraat. Misschien komt dit mede door het feit dat we met de regelmaat van een klok verkiezingen hebben en dat steeds dezelfde mensen aan alle verkiezingen willen meedoen. Vanuit de politiek zijn er dan ook al wat stemmen opgegaan om voortaan de verschillende verkiezingen samen te laten vallen. Dit zou een heel slechte beslissing zijn, want daardoor zou bv de regionale politiek helemaal een afdruk worden van de federale en die is, zachtjes uitgedrukt, geen voorbeeld om gevolgd te worden. Als de dames en heren politici het moe worden zichzelf steeds te moeten herhalen, zouden zij de nuchtere discipline moeten hebben om zich aan één verkiezing te houden en de andere stembusgangen aan collega's over te laten. Overdaad schaadt inderdaad, maar dat ligt aan henzelf die er steeds opnieuw willen bij zijn. Ook de kijker wordt het beu steeds weer dezelfde personages te zien opduiken voor zowel gemeentelijke, gewestelijke als federale verkiezingen. Tot wat voor gekke toestanden dat kan leiden maken we op dit ogenblik mee in Gent. Verhofstadt, die enkele maanden geleden een onderhoud met de Russische president Poetin uitstelde omdat hij de Gentse gemeenteraad, waarin hij zetelt, niet wou missen, slaagt er in zijn eigen gemeente niet in een poststaking ongedaan te maken. Met een premier en de minister van begroting in hun midden, moet de Gentse politieke samenscholing toezien dat er al twaalf (12!) dagen geen post meer wordt uitgedeeld in de Arteveldestad. Van een schande gesproken, 20 dagen vóór de verkiezingen! Dit alles betekent niet, dat ik de politiek niet meer zou volgen. Ik hou het echter bij kranten en weekbladen waaruit ik kan kiezen wat ik wil lezen en eventueel kan bespreken. Het kan trouwens nóg eenvoudiger: in de plaats van mijn tijd te verliezen aan het zoveelste slaapverwekkende TV debat, kijk ik gewoon de dag erna naar het TV journaal waarin de zgz "hoogtepunten" uit het programma nog eens worden herhaald zodat ik helemaal niets gemist zal hebben. Hopelijk zal het snel 10 juni zijn, want het zal pas ná die datum zijn dat het interessant kan worden.
S.K. Beveren zakt uit eerste nationale. Een (voorlopig?) roemloos einde van een provinciale club die tweemaal de landstitel behaalde en eenmaal de beker. Toch zat de afgang er al enkele jaren aan te komen. Beveren was nl de ploeg die niet alleen vreemde spelers opstelde, maar op een gegeven ogenblik nog uitsluitend met vreemde spelers optrad, allemaal dan nog uit zwart Afrika. Dat was zelfs geen multicultuur meer, dat was zuivere unicultuur. Eigen volk laatst. Dat sportreporters die voetballers dan steevast "Waaslanders" blijven noemen, zegt iets over het dikke vel en de beginselloosheid van de huidige lichting sportjournalisten. Het Belgische voetbal is al enkele jaren ziek, doodziek. Het is niet voor niets dat het nationale elftal al op de 62ste plaats staat in de wereldrangschikking. Zopas hebben onze 15-jarigen nog een hoofdrol gespeeld in hun Europees kampioenschap. Ook onze beloften (onder 21) spelen weldra de einderonde van hun Europees kampioenschap. Jammer genoeg komen die talenten daarna bij hun eigen ploeg meestal niet in het eerste elftal terecht. Zogezegd omdat ze niet goed genoeg zouden zijn, maar dat is larie. De besten onder hen verhuizen naar het buitenland waar de competities zwaarder zijn dan hier en kunnen daar wél mee. Dat zelfs die "buitenlanders" daarna niet renderen in de nationale ploeg komt doordat voetbal een ploegspel is en men verschillende speelwijzen met twee tot drie oefenmatchen zomaar niet aan elkaar kan aanpassen. Een ploeg voetballers moet op elkaar ingespeeld geraken en dat vraagt tijd. De echte reden waarom jonge voetballers hier geen kans krijgen bij de eigen clubs is echter, omdat clubbestuurders, sponsors en makelaars aan die eigen jeugd niet genoeg kunnen verdienen. Voetbal is hier een gelegaliseerde mensenhandel geworden. Voor het paar dozijn zwarte voetballers die het in onze competitie hebben gemaakt, dolen er honderden rond, dikwijls illegaal, die zijn afgewezen en die, in het beste geval, ergens in een lagere competities uitkomen, tot in vierde provinciale toe. Als ze al niet aan lager wal zijn geraakt. Zopas is er eindelijk een nieuwe wet gekomen die buitenlandse voetballers op gelijke fiscale hoogte stelt met de eigen sporters en is er alvast één discriminatie weggewerkt. Of het allemaal veel zal uithalen, is nog de vraag. De Belg in het algemeen en de voetbalmakelaar in het bijzonder is zeer inventief als het er op aankomt het betalen van belasting te vermijden. De degradatie van S.K. Beveren is alvast een goed voorbeeld om aan te tonen dat men de eigen spelers zomaar niet ongestraft kan beschouwen als wegwerpproduct. Hopelijk helpt het de ogen openen van de andere clubbestuurders, zodat die er mee ophouden op de rug van de eigen spelers zaakjes te blijven doen om dat goaltje meer.
Kenmerkend voor deze tijd is dat in het Westen heel wat hoofdsteden een grote economische groei kennen. Londen, Berlijn en Rome steken er bovenuit. Zelfs Brussel haalde vorig jaar een groei van 2,2%, wat hoger is dan die van Vlaanderen en Wallonië. Toch stelt het niet veel voor in verhouding tot de meeste andere grootsteden, zeker niet als men bedenkt dat de stad ook kan beschouwd worden als de hoofdstad van de Europese Unie. Daar komt nog bij dat Brussel enkele schaduwkantjes heeft die mogen tellen: een werkloosheid van rond de 20% en ± een kwart van zijn bevolking die onder de armoedegrens leeft. Het is een grote fout geweest van Brussel stad een gewest te maken. Dat beseffen de meeste Belgische politiekers ondertussen ook wel, maar zij doen er niets aan. Als ge ziet hoe die arme Landuyt zich doorlopend laat rollen door de Brusselse potentaten, dat zou men warempel nog medelijden met hem krijgen. Brussel weigert te bewijzen dat het de hoofdstad is van een meertalig land, het kijkt alleen maar hautain neer op de rest van de bevolking. Dat het ook nog de hoofdstad van Vlaanderen is, wil het helemaal niet geweten hebben. Dat zien we genoeg in Zaventem, een groeipool die duizenden jobs voor Brusselaars zou kunnen opbrengen, maar die halsstarrig wordt geboycot door de opgeblazen kikkers van het Brusselse stadhuis. Het enige waarin ze in Brussel straf zijn, buiten dan het opleggen van extreme geluidsnormen, is het bedelen om geld en het organiseren van feesten (op kosten van de belastingbetaler). Zijn nationale en internationale rol zou veel extra kosten met zich meebrengen, maar enig resultaat is daarvan niet te merken. Ook van zijn missie als Europese hoofdstad maakt Brussel er een potje van door continu ruzies uit te vechten met de Europese instellingen en ambtenaren. Feesten kunnen ze wel in Brussel dus wel. De voorbije week was het weer zover. Ditmaal werd een "kunstwerk" onthuld om de holebi's van de hele wereld in de kijker te zetten. Dat kunstwerk bestaat in een vierkante zuil, waarop enkele duizenden namen van al dan niet vermeende holebi's vermeld staan. Ik denk dat ze die zuil maar best in 't oog houden. Met een steeds groeiende moslimbevolking, die met dergelijke plaisanteriën niet opgezet is, zou dat "kunstwerk" wel eens duchtig beschadigd kunnen geraken. Heeft Brussel dan echt niets anders te doen dan mensen uit te dagen? En dat dan nog met geld dat het krijgt van de instanties die het constant beledigt. Ik blijf erbij dat men een einde moet maken aan dat Brussels experiment. Brussel is geen gewest en zal er nooit een worden. Zelfs van het regelmatig vernoemde "Wallobrux" komt niets in huis. Dat Walen en Brusselaars samen zouden gaan, is ook een fabeltje. Door het steeds groeiend aantal vreemdelingen worden straks ook de francofonen een minderheid in Brussel. Daarenboven kijkt Henegouwen steeds meer naar Rijsel, Namen/Luxemburg naar het Groothertogdom en wil de Duitstalige gemeenschap helemaal niets met Brussel te maken hebben. In de discussie over (con)federalisme van de jongste jaren is er nooit veel concreets over Brussel verteld. Dat kan ook niet, want Brussel heeft als gewest geen toekomst. Maak er een internationale stad van of laat het beheerd worden door Vlaanderen én Wallonië. Als die laatste regio er geen geld voor heeft (zoals voor alle andere problemen), dan moet Vlaanderen Brussel maar overnemen, desnoods met een internationaal statuut er bovenop. Veel verschil zal het niet maken: we betalen nu ook al alle kosten van dit "derde" gewest.
De nieuwste modetrend in de Belgische politiek is een boek schrijven. Waarschijnlijk onder het motto: "wie schrijft die blijft", hebben zowel Leterme, De Gucht als Verhofstadt al een boek geschreven (of beter: laten schrijven). Voor wat Verhofstadt betreft, was dat al zijn vierde burgermanifest, maar hij wordt aan die eerste drie liever niet meer herinnerd. De man blijkt nl niet consequent te blijven. Om te laten zien dat Walen ook op dit gebied niet achter kunnen blijven, heeft Didier Reynders, onze onvolprezen minister van Financiën, ook een boek geschreven, over Vlaanderen dan nog wel. Daarin geeft hij tenminste toe dat de geldstromen van Vlaanderen naar Wallonië wel degelijk bestaan en zegt hij er zelfs bij dat de Vlamingen die niet eeuwig zullen blijven tolereren. Was het maar waar! Reynders zit daarmee wel op één lijn met het Vlaamse Voka, maar niet met zijn eigen blauwe familie hier. Het blijft trouwens de vraag in hoeverre CD&V en SP.a op die lijn zitten. Als men de uitleg van Leterme hoort, als hij het tegen Walen heeft, blijft het allemaal zo een beetje bij het oude, zeker wat de sociale transfers betreft. Daarmee is ook Reynders het eens. Reynders vreest alleen dat de transfers om de Waalse economie er bovenop te helpen niet zullen blijven. Van Vande Lanotte moeten we helemaal niet verwachten dat hij de transfers op de helling zal durven zetten. Tenslotte is er nog één duidelijke uitspraak de moeite waard in Reynder's boek: "Wallonië heeft de meest archaïsche socialistische partij van Europa". Hij zegt het niet met zoveel woorden, maar bevestigt hiermee wat ik hier al een hele poos schrijf: het zijn Europa's laatste marxisten. In Centraal en Oost Europa zijn ze uitgeschakeld en West Europa zijn het meestal sociaal democraten geworden. In Frankrijk haalden de communisten geen 2% van de stemmen meer bij de laatste presidentsverkiezingen. Maar in Wallonië denken ze nog altijd in termen van proletariaat tegen kapitalisme. Als gevolg daarvan gaapt er een armoedekloof tussen Vlaanderen en Wallonië, ondanks het feit dat Vlaamse bedrijven elk jaar 100 miljoen euro in het Walenland investeren. Dat bovenop de transfers van 12 miljard én de miljoenensubsidies van de Europese Unie. Er moet al een half mirakel gebeuren om hieraan iets te zien veranderen na 10 juni. De traditionele Vlaamse partijen hebben in het verleden al zoveel weggegeven, dat de francofonen van dit land hoegenaamd niet zinnens zijn aan de bestaande situatie iets te veranderen. Tenzij Vlaanderen er voor zal betalen, meteen, nog vóór er toegevingen zullen gedaan worden. Het lijkt me een triestig vooruitzicht, reden waarom ik er bij blijf, dat er beter geen nieuwe communautaire besprekingen komen, tenzij over de definitieve opdeling van dit kunstmatige land.
Als overtuigde Vlaming heeft men altijd al een dik vel moeten hebben om de nodige beledigingen te kunnen incasseren. Het wordt er echter niet beter op, integendeel. Een bloemlezing: - Deze week staat er in het weekblad Libelle een artikel van enkele bladzijden met als titel "Pasta politica". Het weekblad heeft vijf bekende Vlaamse politici uitgenodigd (het spreekt van "gasten") om een pastaschotel te bereiden. De "gasten" zijn Vande Lanotte (SP.a), Bert Anciaux (Spirit), Vera Dua (Groen!), Bart Somers (Open VLD) en de onvermijdelijke Yves Leterme (CD&V). Van de Vlaamse strijdpartijen (VB en N-VA) was niemand uitgenodigd. M.a.w. Libelle handhaaft niet alleen een eigen cordon sanitaire t.o.v. het Vlaams Belang, maar heeft het nog een beetje uitgebreid door ook de rechtervleugel van het Vlaams kartel niet uit te nodigen. Daarmee wil het blad laten zien dat het meer dan politiek correct is en in feite liever geen Vlaamsgezinde abonnees meer heeft. E.e.a. zou kunnen te maken hebben met het feit dat Aimé Van Hecke, pas benoemd bestuurslid van Sanoma, het uitgeversbedrijf van Libelle, er iets over te zeggen heeft. Van Hecke komt uit de rode VRT en had ook daar waarschijnlijk reeds zijn steentje bijgedragen om de Vlaamsgezinden eruit te pesten. Nog schrijnender wordt het, als men hoort dat de Bond voor grote en jonge gezinnen zopas de partijleiders voor een gesprek over het gezin heeft uitgenodigd, maar daarbij ook "vergeten" is de voorzitter van het VB te vragen. En dan bedenken dat het juist deze partij is die de familie voorop stelt. Wie de laatste bijeenkomst van het VB (in Bobbejaanland) heeft gezien, heeft kunnen vaststellen, dat families met kinderen de hoofdbrok van het grote gezelschap uitmaakten. Dat de bond zijn eieren blijft leggen onder linkse partijen als de SP.a en de "Open" (?)VLD (waar kinderrijke gezinnen uitzonderingen zijn), om nog maar te zwijgen over dat minuscule groepje Groen!, geeft nog maar eens aan dat deze organisatie een grote bocht van Vlaanderen weg heeft gemaakt sinds het afscheid van Frans Van Mechelen. Of de IJzeren Rijn er definitief zal komen, blijft ook een vraagteken. In Nederlands Limburg is men met dit plan niet akkoord en heeft men ook een "advies" gevraagd aan de Waalse deelregering. Di Pippo heeft daar meteen op gereageerd, door te stellen dat die spoorlijn weggegooid geld is. Als reden geeft hij daarvoor op, dat de IJzeren Rijn klant zal weghalen bij de bestaande en voor Vlaanderen dure omweg Antwerpen-Wezet-Montzen-Aken. Blijf dan maar solidair met die zuiderburen! Kortom, "nicht ärgern, nur wundern" is een mooie leuze, maar toch wordt het tijd dat wij, Vlamingen, onze tanden laten zien en alle organisaties die ons schade berokkenen, gewoon boycotten. We zijn inmiddels in 2007 beland, 1830 mogen we stilaan vergeten.
