|
De pensioenen zijn niet de enige materie waaruit blijkt dat er in dit land het laatste decennium niets serieus is opgelost. Neem nu het voornemen van het formateursduo om misschien toch nog een tijdje langer door te gaan met de kerncentrales. Sinds Paarsgroen besliste ze te gaan sluiten vanaf 2015 en er tien jaar later helemaal mee op te houden, is er natuurlijk e.e.a. gebeurd. Dat hele verhaal ga ik niet opnieuw doen. Wat wel interessant is, is te weten wat er niét gebeurd is.
Kerncentrales sluiten is één ding. De niet meer opgewekte stroom zal dan wel van elders moeten komen en dat is bij ons hier letterlijk te nemen: uit het buitenland. Hem vervangen door duurzame, groene stroom is nog altijd een toekomstbeeld. Wat ervan verwezenlijkt is, werkt maar heeft onnoemelijk veel geld gekost, is nog steeds niet voldoende en hangt af van de grillen van het weer. Daarbij is de hele wetgeving zo ondoorzichtelijk – zeg maar Belgisch – geworden, dat men het bos niet meer ziet door de bomen. De centrales op biomassa lijken geen toekomst meer te hebben omdat ze de kostprijs van het hout de hoogte hebben ingejaagd. De zonnepanelen hebben al minstens een drietal diverse soorten subsidies, voor zover ze die nog krijgen. Een serieuze controle op de aansluitingen is er nog steeds niet. De gascentrales, die o.m. Watheletje als reserve achter de hand wilde houden, blijken niet rendabel te zijn en zullen ook weer eens gesubsidieerd moeten worden om voorlopig niets te doen. Het resultaat is, zoals ik in deze rubriek al eens meer geschreven heb, dat de verbruiker zich aan die groene stroom blauw zal betalen.
Vrij recentelijk is er het aanbod gekomen van Nederland om de stroomlijnen van twee van hun centrales uit de grensstreek door te trekken naar België, wat goedkoper zou zijn dan hier zelf een nieuwe centrale te moeten bouwen. Nadeel is echter dat, bij een onverwacht strenge winter, men die stroom ook bij onze noorderburen nodig zou kunnen hebben en áls ze die dan nog zouden kunnen leveren, het tegen een ‘aangepaste prijs’ zal zijn. Als men trouwens op het aanbod van de Nederlanders wil ingaan, mag daarmee niet teveel tijd meer verloren gaan. Over drie maanden kan het reeds winteren…
Tenslotte is er de mogelijkheid om een spiksplinternieuwe kerncentrale van het nieuwste type te bouwen. Nadeel daarvan is dat ze peperduur zijn wat voor een berooid land als België momenteel niet aan de orde is en dat er in de landen waar ze er mee bezig zijn, er zoveel vertragingen en kostoverschrijdingen zijn, dat men er best helemaal niet mee begint.
Kortom, ook in deze materie zal de nieuwe federale regering de lasten van het verzuim en het knip- en plakwerk van zijn voorgangers er moeten bijnemen. De kritiek, die ze er gegarandeerd op zal krijgen, is echter gemakkelijk terug te voeren naar de echte verantwoordelijken die het vroeger hebben laten afweten. in de eerste plaats Paarsgroen, die ermee begonnen is en de opvolgers die de kerncentrales alleen maar beschouwd hebben als melkkoeien die de staatskas mee spijsden. Nu Doel 3 en Tihange 2 voorlopig stil liggen en misschien niet heropgestart worden, terwijl Doel 1 in maart volgend jaar al zou moeten gesloten worden, iets wat in ‘blessuretijd’ zo maar niet kan worden teruggedraaid, dreigt de nieuwe federale regering aardig wat geld mis te zullen lopen en het land een black-out. Komt daar nu ook het stilleggen van Doel 4 bij, waar men zelfs vreest dat er sabotage in het spel zou zijn. Wat moet men daarvan denken?
|
