September is in veel sectoren de beginmaand. Naar het schijnt komt dat voort uit de landelijke traditie dat men na de zomer alles had opgemaakt of binnen gehaald en men zich moest voorbereiden op de winter. De velden moesten weer worden klaargemaakt, enkele gewassen dienden weer gezaaid te worden en er moest gezorgd worden voor een houtvoorraad. Kortom: september was voor de landelijke mensen de maand van de nieuwe start. Dat is hij ook nu nog voor de scholen, het gerecht en - sinds hij bestaat - de sector van de Tv-zenders en hun programma's. Bij onze Tv-zenders komt er dit jaar een nieuwigheid bij in de vorm van een verhoogde concurrentie onder de Vlaamse zenders. Dit heeft in de eerste plaats te maken met het feit dat er een einde kwam aan de samenwerking tussen de VRT en het productiehuis Woestijnvis, waarbij deze laatste liefst twee commerciële zenders, VT4 en Vijf TV, heeft overgenomen. Dat maakt dat die zenders nog meer dan vroeger gaan mikken op een Vlaams publiek en de inbreng van de reclamebudgetten. We zullen straks dan ook regelmatig om de oren geslagen worden met de diverse kijkcijfers, de voornaamste reden waarom men op commerciële TV-zenders überhaupt reclame wil maken. Daarbij gaat men er van uit dat die budgetten in Vlaanderen drastisch zouden gaan stijgen. Dat zou wel eens anders kunnen uitpakken. Om te beginnen mogen er al meer Vlaamse Tv-programma's zijn, het publiek blijft wat het was. Het zal niet aangroeien en de kans dat buitenlanders naar onze programma's gaan kijken blijft zo goed als onbestaande. Daarbij komt nog dat de economische situatie niet van die aard is, dat er veel meer geld zal worden uitgegeven. Simplistische reclamespotjes van het nationale Belgische voetbalteam zullen daaraan ook niet veel veranderen. Het wordt straks waarschijnlijk uitkijken naar wie het langst de eventuele verliezen zal kunnen blijven dragen. Die discussie over het verdelen van eenzelfde reclamepot geldt trouwens niet alleen voor onze Tv-zenders, maar ook voor het Internet. De tijd dat een nieuwe speler op dat net meteen een pak geld kon incasseren, enkel en alleen omdat men verwachtte dat er veel reclamegeld zou binnen komen, lijkt ook voorbij. Het debacle van Facebook is daarvan een schoolvoorbeeld. Het komt er dus op aan de voetjes op de grond te houden. Dit geldt in de eerste plaats voor Woestijnvis, waarin de grote man achter de schermen, Wouter Vandenhautte, zich wel eens zou kunnen verslikt hebben en dit niet alleen door de aankoop van die twee Tv-zenders. Hij heeft ook Humo overgenomen, waarvan zopas nog bekend werd dat het een van de grote verliezers was bij de bekendmaking van de jaarlijkse verkoopscijfers voor weekbladen. Gelukkig heeft zijn (toffe) vrouw nog een vaste job bij concurrent VRT! Sic transit gloria mundi...
De laatste Gordel zit erop. Volgens de teksten op de truitjes van de CD&V vertegenwoordigers moeten we hen daarvoor dankbaar zijn en schieten de Vlaams-nationalisten, volgens 'Markske' Beke, zichzelf in de voet door het tegendeel te beweren. Volgens ex-zwemkampioene Carla Galle, die nog altijd zweert bij enkel water en zeep (!), komt er volgend jaar iets nieuws, iets 'echt Vlaams' voor in de plaats. Was de Gordel dan niet echt Vlaams misschien? Het is nu al bijna zeker, dat men volgend jaar de faciliteitengemeenten niet meer in de zaak zal betrekken. Politiek gesproken zijn die op langere termijn trouwens al opgegeven, dank zij o.m. de toegevingen in het uiteindelijke zgz splitsingsakkoord. Er is over die laatste Gordel veel zin en onzin verkocht, zowel vroeger als nu, maar de hoofdvogel werd deze week wel afgeschoten door Dirk De Fauw, CD&V kandidaat burgemeester in Brugge. De man stelde nl voor de Gordel naar Brugge te halen. Die weet dan écht niet waarover hij praat. Typisch CD&V zullen we maar zeggen, of heeft het iets te maken met 'Zie gie van Brugge, zet joen van achtern'? De volgende Gordel zal gewoon passen in de bezigheidstherapie van brood en spelen, zoals dat ook zal zijn bij de verplaatste IJzerbedevaart en zoals dat nu al enkele jaren het geval is met de 11 juli feesten. De vraag is maar hoelang ze de doorsnee Vlaming daarmee gaan kunnen zoet houden als blijkt dat hij in de realpolitik steeds het gelag zal moeten blijven betalen. Voor de splitsing van B-H/V, een wet die - nota bene - al veertig jaar bestond maar niet werd toegepast, heeft Vlaanderen een prijs moeten betalen die vooral op gerechtelijk vlak voelbaar zal zijn. De procureur des konings en de arbeidsauditeur zullen voortaan in Brussel enkel nog Franstaligen zijn, de Franstaligen in Halle/Vilvoorde krijgen een apartheidsbehandeling in de vorm van een justitie in de eigen taal, Franstalige Brusselse magistraten zullen er voortaan mogen blijven werken en de voorzitter van de Franstalige Brusselse rechtbank krijgt er ook bevoegdheden. Ludiek protesteren via de Gordel zal ook niet kunnen en zo rest er alleen nog de klacht die N-VA terzake gaat neerleggen bij het Grondwettelijk Hof. Met dank aan Beke, De Croo Jr en Tobback Jr, die vinden dat ze het toch zo goed gedaan hebben. Aan de hoeveelste toegeving van Vlaanderen zitten we nu al?
Uitgerekend op de dag dat ik uitpak met mijn blog over de penibele concurrentiepositie van dit land, komt Pieter Timmermans, kersvers voorzitter van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO) met eenzelfde verhaal naar buiten. Men zou haast denken dat ik het heb afgeschreven, maar dat is echt niet zo. Ik zet nl het essentiële van mijn verhaal al de avond ervoor op papier en verander er 's morgens soms nog e.e.a. aan. Het was trouwens gisteren pas na de middag dat ik de krant inkeek. Zaterdag is mijn was en strijkdag. Dat heb je als je als alleenwonende weduwnaar uw plan wilt trekken. Timmermans pleit nog maar eens voor een aanpassing (geen afschaffing) van de Belgische index. Meteen daarop krijgt hij dan een njet van Rudy De (rode) Leeuw (specialist van de notionele intrestaftrek als het in zijn eigen kraam past) en een erg voorzichtige, maar toch enigzins genuanceerde reactie van ACV-voorzitter Leemans. De wereld verandert - en nog geen klein beetje - maar ons sociaal overlegmodel stamt nog uit de jaren zestig van de vorige eeuw en kan bezwaarlijk efficiënt genoemd worden. Geen enkel Europees land past het nog toe en mede als gevolg van het feit dat men dat hier nog wél doet, hebben de Belgische bedrijven (de Vlaamse op kop) de laatste tien jaar zo'n acht procent marktaandeel verloren. Uitgerekend gisteren stond er nog een artikel in de media van de sectorfederatie Federgon, die zegt dat de uitzendsector in juli meer dan 11% verloren heeft t.o.v. vorig jaar. Uitgerekend die sector wordt normaal gebruikt als barometer voor de Belgische economie. Wat willen onze vakbonden dan wel? Blijven aanmodderen tot het te laat is om daarna, bij stopzetting, overheveling of faillissement, eerst nog maar eens te gaan staken (wat niets opbrengt) en daarna, met de staart tussen de benen, mee aan tafel te gaan zitten om wat ontslagpremies en vervroegde pensioneringen uit de brand te slepen? Met die laatste verwezenlijkingen wordt dan groots uitgepakt alsof ze de oorlog gewonnen hebben, maar ondertussen zijn de jobs wel verdwenen en staan de mensen op straat. Vergeten we niet dat o.m. het bevriezen van de lonen en het afschaffen van het minimumloon in Duitsland het werk is geweest van een rood-groene regering in overleg met de Duitse vakbonden, met als uiteindelijk resultaat dat Duitsland er veel beter voor staat dan bv België. In het najaar krijgen we weer te maken met een nieuw interprofessioneel overleg en waarschijnlijk een zoveelste botsing tussen werkgevers en werknemers, met waarschijnlijk als enig vooruitzicht fase drie: de verdeling van de winst in geval van faillissement. Als daar enig succes kan geboekt worden, volstaat nadenken niet, vóórdenken wél.
Daarmee zitten we alweer in september en mogen we aannemen dat zo stilaan alles weer zijn normale gang van zaken zal gaan. Misschien niet meteen in de politiek, maar wél in de economie en het zakenleven. De vooruitzichten op dat gebied zijn voor dit land alles behalve rooskleurig, wat Di Rupo en zijn aanhang ook mogen beweren. Om te beginnen is de crisis en de onduidelijkheid i.v.m. de eurozone en de staatsschulden tijdens de vakantie niet in rook opgegaan. Nog deze week bleek, volgens een publicatie van de Europese Commissie, dat één op de vijf vervroegde gepensioneerden in de E.U. een Belg is. De activiteitsgraad van onze 50-plussers is de laagste van de hele eurozone. Onze zo geroemde productiviteitsvoorsprong zijn we langzaam maar zeker aan het kwijtspelen. Niet omdat men elders productiever wordt, maar gewoon omdat bij ons de rek eruit is. De gestegen productiviteit die we het laatste decennium kenden, blijkt grotendeels te danken te zijn aan een steeds verder doorgedreven automatisering van ons productieapparaat, niet aan de mensen. De gemiddelde loonkost ligt in België momenteel 39% hoger dan het Europees gemiddelde en 17,6% hoger dan in onze buurlanden. En daar houdt het niet bij op. We zouden nl best niet al te meewarig doen over de huidige problemen binnen de zgz 'perifere' landen (ook wel eens denigrerend PIIGS genoemd). Als straks één of meerdere van die landen de eurozone zouden (moeten) verlaten en terugvallen op hun oude munteenheid, dat verliest hun geld misschien wel de helft van zijn waarde, maar worden hun producten ook zoveel goedkoper en dus concurrentieëler. Het wordt in dat geval voor onze bedrijven dan ook steeds interessanter om daar te investeren, dichterbij dan bv in Azië en beter bekend dan Oost-Europa. Maar zelfs als er geen enkel land uit de eurozone zou stappen, of bv alleen maar Griekenland, gaan die perifere landen toch een stuk goedkoper worden, mede door de besparingen die ze nu al moeten doorvoeren om erbij te kunnen blijven. Er zijn trouwens nu al firma's van bij ons die ernaar delocaliseren, zoals recent nog dat West-Vlaams bedrijf dat zijn productie-eenheid overbracht naar Spanje. Als wij dergelijke zaken in de toekomst willen vermijden, zal er meer nodig zijn dan het knip en plakwerk dat de regering Di Rupo tot nu toe zijn relancepolitiek noemt.
Na Ludo Van Campenhout heeft ook Luc Bungeneers de electorale knoop doorgehakt en is hij overgestapt van de Open VLD naar de N-VA. Terwijl eerstgenoemde in de koekenstad zelf opkomt bij de verkiezingen van oktober, zal Bungeneers de districtsraad trekken in 'zijn' Merksem. Dat zal de partij van Turtelmie geen deugd doen. Om te beginnen was Bungeneers in Antwerpen een meer dan behoorlijke schepen van Financiën, maar daarenboven heeft hij zijn toenmalige partij al eens laten voelen dat zijn plaatselijke aanhang in Merksem in staat was de eerste 'Turtellijst' voor heel Antwerpen af te wijzen. Zijn eigen district stond toen als één man achter hem en de meeste van zijn aanhangers zullen hem wel volgen bij de overstap naar de N-VA. Datzelfde geldt trouwens voor Van Campenhout. Gaat de N-VA nu de komende verkiezingen winnen? Dat is een ander verhaal, zowel voor Antwerpen als elders in Vlaanderen. De kans is nl zeer groot dat ze op vele plaatsen wel de grootste partij zal worden, maar dat de verliezers samen zullen spannen om ze van de macht weg te houden. M.a.w. dat er plaatselijk een kopie komt van wat we nu reeds op federaal vlak meemaken, waarbij de verliezers tenslotte winnen. In het licht van dit alles was het tactisch dan ook zeer goed gezien van De Wever, dat hij de gemeentelijke verkiezingen slechts een eerste stap noemde om een groter doel te bereiken bij de federale verkiezingen van 2014. Zo houdt men er niet alleen de spanning in, het zorgt er ook voor dat de doorsnee Vlaming geen genoegen zal nemen in zijn gemeente een doorslag van de nationale regering terug te vinden. Een Vlaming kan veel verdragen, maar als winnaar het onderspit blijven delgen, is daar niet bij. Deze verkiezingsstrijd wordt dan ook een oorlog met vele veldslagen. Wie die veldslagen wint is (nog) niet belangrijk, het is de oorlog die moet gewonnen worden. En dat zullen we pas weten in 2014.
Over de vervroegde vrijlating van Michelle Martin is er al genoeg gezegd en geschreven. Ik ga daarover zeer kort zijn. In deze rubriek ben ik het al regelmatig oneens geweest met onze Justitie, maar in het geval Martin heeft ze gelijk. Ze heeft nl gewoon de wet toegepast, ze moét dat doen. De schuldigen zitten niet bij het gerecht, maar in de politiek, dezelfden die nu weer staan te roepen dat de wet Lejeune moet worden 'aangepast'. Mag ik er op wijzen (er is nergens iets van te horen of te lezen), dat die wet tijdens Paars nog versoepeld werd i.pl.v. verstrengd en dat dat gebeurde onder de verantwoordelijkheid van de toenmalige minister van Justitie Laurette Onkelinx, ooit door de VB terecht benoemd tot patrones van de Belgische criminelen. Tante Laurette zit nog steeds in de federale regering, waar ze nu Sociale Zaken teistert en niemand die er aan denkt haar ter verantwoording te roepen. Het is wel de week van de straffe uitspraken. Denk maar aan die van Jurgen Verstrepen, die op Twitter opriep een huurmoordenaar op Martin af te sturen. Hij zou het eerder ludiek bedoeld hebben, maar men weet maar nooit hoe men e.o.a. mafkees op ideeën zou brengen. Verstrepen, ooit een voortreffelijk politiek Tv journalist, weet - sinds hij zelf in de politiek zit - blijkbaar niet meer wat hij moet doen om in het nieuws te komen, zeker nu hij bij LDD moet vrezen voor zijn politieke carrière. Het gerecht heeft hem al op het matje geroepen en hij mag het daar eens gaan uitleggen. En dan waren er die Amerikaanse republikeinse senaatskandidaat, Todd Akin én de leider van de Nederlandse protestantse Staatkundige Gereformeerde Partij (oef!), Kees van der Staaij, die beiden beweerden dat vrouwen zelden zwanger worden van verkrachting. Dat doet me denken aan dat mopje dat een vrouw niet zwanger kan worden als ze een aspirientje gebruikt. Ze moet dat gewoon stevig tussen haar knieën blijven drukken! Tenslotte komt er nog een echt drama op ons af: er blijkt nl voor Bert Anciaux geen plaats te zijn op de Brusselse PS/SP.a lijst voor de komende gemeentelijke verkiezingen. Misschien hebben de plaatselijke verantwoordelijken lucht gekregen van de Nieuw-Zeelandse studie (op 1.000 personen over een periode van liefst 25 jaar), dat je van cannabis roken dommer wordt. Als men weet dat Bertje meer dan eens gezegd heeft dat af en toe een jointje roken geen kwaad kan, is de link snel gelegd. Van enige huilbui zou er voorlopig nog geen sprake zijn...
Het federale kernkabinet is dan toch vervroegd bijeengekomen om o.m. de problemen van de stroomvoorziening van dit land te bespreken. Nadat het eind juli met vakantie was gegaan omdat alles zgz onder controle was, bleek dat - volgens de gouverneur van de Nationale Bank - niét het geval te zijn en moest daar dus op worden gereageerd. Wel, er is feitelijk niét op gereageerd, want volgens de regering Di Rupo is nog steeds alles koek en ei. We kunnen op ons twee oren slapen. Elio waakt. Volgens Di Rupo en Co zal er deze winter geen stroomtekort zijn, zelfs niet als de reactors van Doel 3 en Tihange twee zouden dicht blijven (dat is al zeker het geval voor de rest van dit jaar). Er zullen desnoods stilliggende klassieke centrales worden heropgestart (alsof dat zomaar kan) en eventueel - bij grote problemen - zullen o.m. instellingen met noodaggregaten (ziekenhuizen bv) gevraagd worden die in te schakelen i.pl.v. stroom af te nemen van het net. Du jamais vu. Tenslotte zal men desnoods stroom invoeren uit het buitenland, waar die goedkoper is en verzekert Vande Lanotte dat die stroom de verbruiker geen cent meer zal kosten. Die laatste uitspraak is te nemen met een grote korrel zout. Net op dezelfde dag van de samenscholing van het Belgische kernkabinet, komen uit Duitsland immers berichten dat men daar verwacht dat de elektriciteitsprijzen met 30% kunnen stijgen als men alle kerncentrales stil zou leggen. Dat wordt niet verteld door Janneke en Mieke, maar door de voorzitter van het Bundeskartellamt, de Duitse tegenhanger van onze Raad voor de Mededinging én door de verantwoordelijken van de grote energiebedrijven Vattenfall en RWE. Voor wie denkt dat het bij ons anders zal gaan dan in Duitsland, nog dit. Duitsland is op energiegebied het Europese land dat het best met België te vergelijken is: hoge prijzen, een overgesubsidieerde groenestroomsector en het principe van de gegarandeerde afname met vaste vergoeding. Eigenlijk staat België er nóg slechter voor, want dit hele verhaal gaat hoe dan ook extra geld kosten. Door het stilleggen van Doel 3 en Tihange 2 komt er trouwens een probleem bij, als straks onderhandeld moet worden over de zgz 'nucleaire rente', de 550 miljoen die Electrabel normaal zou moeten betalen omdat haar kerncentrales hier al zijn afgeschreven. Als die straks echter eerder gesloten worden en/of niet meer opgestart, hoeft de maatschappij daarvoor niet meer te betalen en mist de Belgische staat enkele honderden miljoenen euro die het zo broodnodig zal hebben. Maar zoals gezegd, mogen we op onze twee oren slapen. Er is niets aan de hand. Met de kop in 't zand ziet de regering Di Rupo geen problemen. Tot 14 oktober althans...
In De Standaard verschenen gisteren enkele open brieven van Nederlandstalige inwoners van Sint-Genesius-Rode aan hun burgemeester, mevrouw, pardon: 'madame', Rolin-Delacroix. Belgicisten, maar ook zgz gematigde Belgen, die het hele Gordelgebeuren al die heisa niet waard vinden en denken dat Rode - de communautaire spanningen daar gelaten - goed bestuurd wordt, zijn eraan voor de moeite. Ge weet niet wat ge leest als ge ziet wat daar allemaal (niet) gebeurd is sinds de francofonie er de gemeentelijke politiek beheerst: - De jaarmarkt werd geboycot; - het Vlaams cultureel centrum werd gesloten; - het jeugdhuis is er weggepest; - het zwembad is er verloederd en vervallen; - er is al jaren geen meter fietspad meer bij aangelegd en de bestaande paden zijn er vervallen en zelfs gevaarlijk; - de Kerstmarkt werd verboden; - de wekelijkse woensdagmarkt sterft uit; - sinds vorig jaar is er ook geen kermis meer. Van een bloeiende, sportieve en sociaal werkende gemeente in de jaren tachtig, is Sint-Genesius-Rode een slaapgemeente geworden. Men als enige compensatie dat Frans er de officiële lingua franca geworden is. 'Boulot, auto, dodo'. En dan nog dit: Herman Van Rompuy, president, of wat daarvoor moet doorgaan, van Europa, woont ook in Rode, maar wordt er geen ereburger. Hij had maar geen Vlaming moeten zijn. Stel eens voor dat het een Franstalige zou geweest zijn... Bovenstaande verhalen komen o.m. van iemand ie er al 41 jaar woont en het allemaal heeft zien gebeuren. Echt dus een gemeente om fier op te zijn en om op 14 oktober nog maar eens te gaan stemmen op de partijen die bovenstaande allemaal verwezenlijkt hebben. De kraaiende (Waalse) haan op de mesthoop kon geen beter uithangbord hebben.
Zelfs de regimepers kon er dit jaar niet naast kijken: in Steenstrate waren er vijf keer meer bedevaarders dan in Diksmuide, ondanks het feit dat laatstgenoemde plaats nog steeds de steun krijgt van het zgz officiële Vlaanderen. De laatste zet, de Walen erbij betrekken, was er een voor de simpele zielen, reden waarom men Peumans maar had afgevaardigd. Wat IJzerbedevaart voorzitter, Paul De Belder, vertelde, was helemaal kolder, nl dat hij zijn bedevaart een nieuwe, mooie toekomst zal geven, voortaan op 11 november, braafjes naast de Belgische herdenkingen van die dag. Dat wordt dan een bedevaart in een Belgisch kleedje en liefst warm ingeduffeld, want tegen die tijd kan het flink koud zijn. Als het met de belangstelling nóg verder bergaf gaat, kunnen ze dan misschien allemaal binnen terecht! Zoals Vic Van Vosselaer het enkele dagen geleden al verwoordde in een reactie op mijn eerste blog over de bedevaarten : 'Steenstrate is voor de échte Vlamingen én in de zomer'. Veel opgewekte gezichten waren er in Diksmuide dan ook niet te zien. Op Tv heb ik een glimp opgevangen van het betrokken gelaat van Michelleke Doomst, tot nader order nog CD&V burgemeester van Gooik, die samen met zijn partij overstag is gegaan en zijn Vlaamse overtuiging over de haag heeft gegooid. Dit in tegenstelling tot Willy Dewael, ex-burgemeester van Lennik, Open VLD'er, maar tenminste iemand die vrij en vrank vertelt dat de Vlaamse meerderheidspartijen, zijn Open VLD inbegrepen, de Vlamingen weer eens in de steek hebben gelaten. Ook niet onopgemerkt was de quote van IJzerwake voorzitter Wim Dewit, die CD&V'er Servais Verherstraeten de staatssecretaris van staatsMISvorming noemde. Wim Dewit is N-VA'er en het duidelijke voorbeeld dat de IJzerwake een aanzet kan zijn tot een bredere Vlaamse frontvorming. Die wake was een initiatief van het VB, maar trekt steeds meer mensen van andere partijen en verenigingen aan. Denk maar aan gastsprekers zoals Hugo Portier (ANZ), Eric Defoort (VVB) en Frans Krols (Trends), die de Wake de vorige jaren mee gekleurd hebben. Laat ons hopen dat met de verhuis van de IJzerbedevaart naar 11 november, de IJzerwake ook de N-VA als partij zal aanzetten om een einde te maken aan haar huidige tweeslachtigheid en ondubbelzinnig te kiezen voor de Wake. Vlaanderen kan er alleen maar beter door worden.
Als er ergens in Vlaanderen een burgemeester zijn boekje te buiten gaat, dan wordt die stante pede niet alleen op de vingers getikt, maar zelfs vervangen door wat men vroeger een 'regeringscommissaris' noemde. Het hoeft zelfs niet eens een burgemeester te zijn. Vrij recentelijk werd in Vilvoorde nog de directeur van een gemeentelijke huisvestingsmaatschappij door zo'n soort commissaris vervangen n.a.v. wanbeheer. Ik heb vroeger al enkele keren in deze rubriek geschreven, dat het niet volstond de opstandige burgemeesters uit de faciliteitengemeenten niet te benoemen, men had ze ook meteen moeten vervangen. Dat is toen niet gebeurd en dan zal nooit meer gebeuren, want door de diverse toegevingen die de Vlaamse meerderheidspartijen gegeven hebben om B-H/V toch maar gesplitst te krijgen, zitten die tegenwringers nu op rozen. Dat verklaart mede hun offensief om de laatste Gordel te boycotten en de Vlamingen eens fijntjes te laten voelen dat ze daar lachen met ons territorialiteitsprincipe. Nadat Sint-Genesius-Rode al een start- en aankomst geweigerd had, schrapt Linkebeek nu een wandelroute van de Gordel. Dat laatste is trouwens helemaal symbolisch, want wie gaat er nu een wandelaar tegenhouden? Het is gewoon een zoveelste rondje Vlamingen pesten. Volgens Carla Galle, administrateur-generaal van het inrichtende Bloso heeft de Gordel steeds goed gedraaid dank zij haar 'stille diplomatie'. Dat laatste blijkt dan ook verleden tijd te zijn, één jaar vóór ze haar eigen Gordel opdoekt (iets dat ze trouwens vorig jaar al wou doen). Galle, in een vroeger leven ooit politiek secretaris van de SP, zal er zich wel voor hoeden haar rode medestanders in de regering Di Rupo voor het hoofd te stoten. Als het hele Gordelverhaal ons iets geleerd heeft, dan is het wel dat stille diplomatie t.o.v. onze francofonen niets uithaalt. Om de Gordel in zijn huidige vorm te behouden is het nu te laat. Het is echter niet te laat die boycottende burgemeesters straks op het matje te roepen en ze eventueel te vervangen. Zie je dat al gebeuren?
Het moet niet altijd politiek zijn. In het wetenschappelijk vakblad Science verscheen zopas een studie die zou aantonen dat de Indo-europese talen, waartoe ook het Nederlands behoort, afkomstig zouden zijn uit het gebied dat nu Turkije* heet. Van daaruit zouden die talen zich over heel Europa en een deel van Azië verspreid hebben en dat gebeurde ongeveer gelijk met de opkomst van de sedentaire landbouw. Eerder werd al aangenomen, dat die talen vertrokken zouden zijn vanuit de huidige Russische steppen, ten noorden van de Kaspische Zee, wat ook niet zo heel erg ver uit de richting is. Eigenlijk is dat niets nieuws, want dat was al langer bekend. Alleen was er geen steekhoudend bewijs voor, iets dat er nu wel zou zijn door een zeer ver doorgevoerde talentest met de modernste computermiddelen. Een bewijs dat vroeger werd aangehaald was niets minder dan bijbel, met het verhaal van Noë en de zondvloed. Die laatste zou wel degelijk bestaan hebben, zij het dan niet in het romantische kader waarin het in de bijbel is verschenen. Er is een tijd geweest, dat de Middellandse Zee noch de Zwarte Zee bestonden en Europa met Afrika over land verbonden waren. De Middellandse Zee ontstond toen het water van de Atlantische Oceaan door de engte van het huidige Gibraltar brak, de Zwarte Zee nadat hetzelfde gebeurde bij de Bosporus en de Dardanellen. Waar de Zwarte Zee zich bevindt, moet er zich vroeger een enorm grote vruchtbare vlakte bevonden hebben. Dat heeft men kunnen afleiden uit boringen onder de zeespiegel waarbij resten van zoetwaterdieren naar boven kwamen. Bij de overstroming van die vlakte, een echte zondvloed, heeft er zich een enorme volksverhuizing voorgedaan, waarbij de bewoners - hoofdzakelijk primitieve landbouwers - hun landbouw en hun talen mee naar o.m. Europa brachten. Dit speelde zich af rond dezelfde tijd waarin Noë, volgens de bijbel, zijn zondvloed beleefde. --- En nu we toch over talen bezig zijn: een tijdje geleden stond er in onze media een artikel over een zoveelste wetenschappelijke studie die zou aantonen dat onze taal, het Nederlands, enkele eeuwen ouder zou zijn dan tot nu werd aangenomen. Dat laatste had dan betrekking op de tot nu toe oudste bekende tekst van 'hebban olla vogala nestas bigunnan'. Welnu, dat klopt niet. Die nieuwe zgz oudste teksten zijn nl geen Nederlands, maar Nederfrankisch, dat op zijn beurt uit het oerfrankisch stamt en waarvan meerdere huidige Germaanse talen afkomstig zijn (het Luxemburgs - Lëtzebuerger - wordt nu ook nog "Moeselfrankisch' genoemd).
* In het huidige Turkije wordt Turks gesproken, een uit centraal Azië afkomstige taal, die o.m. verwant is met het Fins, het Ests, het Hongaars en enkele talen uit de zuidelijks staten van de vroeger Sovjet Unie. Ze heeft niets te maken met het Indo-europees, dat gesproken wordt van IJsland tot India. Zelfs het Perzisch is met de Indo-europese talen verwant.
Zondag maken we het einde van wat we maar de 'zomereditie' van de IJzerbedevaart zullen noemen, of wat ervan overblijft. Die van vorig jaar was al een heel mager beestje en het zou best kunnen dat het dit jaar nog minder wordt. Reden daarvoor is, dat de concurrentie zijn IJzerwake nu op dezelfde dag geprogrammeerd heeft en dat het dus kiezen wordt voor wie de vorige jaren geen van de twee manifestaties wilde missen. De boodschap van de traditionele IJzerbedevaart, nl de herdenking van de gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog, het autonomiestreven van Vlaanderen en de oproep tot Vlaamse eensgezindheid is in Diksmuide trouwens al enkele jaren begraven en wordt tegenwoordig alleen nog uitgedragen op de IJzerwake in Steenstrate. In Diksmuide zal men voortaan alleen nog 'den Grooten Oorlog' herdenken en wel op 11 november, de Belgische nationale feestdag ter zake. Men kan dan ook rustig stellen dat de IJzerbedevaart het zoveelste Vlaamse initiatief is dat door België wordt gerecupereerd, met de bereidwillige medewerking van de laatste Mohikanen van de ter ziele gegane Volksunie én de Vlaamse regering. Die laatste is de manifestatie immers blijven steunen en zal straks weer kabouter Peumans afvaardigen om er de hoofdspeech af te steken. De kans is groot dat we een herhaling krijgen van Peumans' memorabele belabberde speech van 11 juli, waarop hij de Walen bewierookte. Dat is verre van denkbeeldig, daar er op de 85ste en laatste zomerse editie van de IJzerbedevaart zelfs een delegatie van de 'Waalse vrienden' zal zijn. Ge weet wel, die groep die in de jaren negentig door toenmalig voorzitter Lionel Vandenberghe werd uitgenodigd van ons te scheiden en nu de bedevaart mee komt begraven. Iets dat ze waarschijnlijk met veel plezier zal doen. De pacificatie, weet ge wel. Dat die pacificatie ook van Franstalige kant moet komen, lijkt weer iets teveel gevraagd. Dat maken we mee in de faciliteitengemeente Sint-Genesius-Rode, waar de laatste editie van de Gordel (nóg zo'n Vlaams initiatief dat begraven wordt) van het overwegend Franstalig schepencollege zelfs een start en aankomstverbod kreeg, nota bene in de woonplaats van 'onze' Europese president. En de Vlaamse regering staat erbij en kijkt er naar. Ze heeft nu nog een verlengd weekeinde om haar tanden eens te laten zien. Of zijn ze die werkelijk kwijt, zoals 'Dieu' Spitaels het indertijd verwoordde?
In de discussies over de kerncentrales kreeg minister Vande Lanotte de steun van de werkgeversorganisaties, ook van Voka, de vereniging van Vlaamse Ondernemers en Kamers van Koophandel. Ze laten weten, dat het bedrijfsleven bij een dreigend tekort aan stroom bepaalde activiteiten kan afbouwen of stopzetten. Naar het schijnt bestaat er al zo'n soort akkoord met netbeheerder Elia. Erg veel moeten we ons daarover niet voorstellen: het gaat om zo'n 2 tot 3% van het totale stroomverbruik en ze doen het ook niet kosteloos, wat betekent dat het toch ergens weer door iemand zal moeten betaald worden. Het hele verhaal lijkt dan ook meer een geste om bij de minister in het gevlij te komen, meer niet. Dat de vereniging van Belgische Ondernemingen (VBO) zoiets doet, tot daar toe. Dat Voka daaraan meedoet, doet vragen rijzen. Vóór de fusie die tot Voka leidde, waren de Vlaamse ondernemers verenigd in het Vlaams Economisch Verbond (VEV), dat erg Vlaams ingesteld was. Dat blijkt de laatste tijd steeds minder het geval te zijn. Zo zie ik niet in waarom zij nu een minister moeten bijspringen, wiens partij de Vlaamse belangen zeker niet ten volle behartigt, om het beleefd uit te drukken. Er zijn trouwens meer tekenen dat Voka de laatste tijd een meer Belgische koers aan 't varen is. Zo verhuist de vereniging haar hoofdzetel van Antwerpen naar Brussel, zogezegd om (verplaatsings)kosten te drukken. Erger is dat ze mede pleitbezorger is van de 'Brussels Metropolitan Region' (BMR), een volgende stap in de richting van een verdere verfransing van Vlaams Brabant. Daarbij wordt het argument gebruikt dat er, na de splitsing van B-H/V, een pacificatie zou zijn van de twee gemeenschappen, iets wat helemaal niet waar is. Voor zover dat al bewezen moet worden, verwijs ik naar de recente weigering van de door Franstaligen beheerde faciliteitengemeente Sint-Genesius-Rode, die weigert voor de (misschien) laatste Gordel nog start en aankomstplaats te zijn. Van de door Di Rupo en Co uitgebazuinde pacificatie is er in de Rand hoegenaamd geen sprake. Het bevestigt wel wat Guido Moons (VVB) zopas nog stelde, nl dat de Vlamingen een economische agenda hebben, de Franstalige een politieke en dat de uiteindelijke beslissingen bijna altijd politiek zijn.
Indertijd toen de groenen nog Agalev'ers waren, werd de partij geleid door een secretaris, niet door een voorzitter. Dat hadden de zgz milieuverbeteraars afgezien van de communistische partijen uit het Oostblok en gaf duidelijk aan dat ze wel degelijk 'watermeloenen' waren: groen naar buitenuit, maar rood van binnen. De laatste secretaris was Jos Geysels, de uitvinder van het cordon sanitaire, voorwaar echt iets om trots op de zijn. De man verdween uit de groene belangstelling, toen zijn partij bij de volgende federale verkiezingen geen enkel zetel meer overhield. Een gevolg van de nieuwe kieswet, die een drempel van 5% voorzag, wet waar de groenen in al hun hoogmoed mee instemden. De partij veranderde van naam: eerst gewoon Groen, daarna Groen! (met een uitroepteken) en dan weer Groen (zonder). Wat echter niet veranderde was de sectaire, nog steeds communistische ingesteldheid die naar buitenuit verdoezeld wordt, maar intern nog steeds wordt nageleefd. Dat laatste heeft Luckas vander Taelen zopas nog mogen ondervinden. Vander Taelen is Vlaams volksvertegenwoordiger voor Groen en woont in Brussel. Op geregelde tijdstippen schrijft hij columns voor De Standaard en legt hij daarin vrij en vrank uit hoe Brussel verloedert. Zo was hij ook akkoord met de intussen berucht geworden korte documentaire van Sofie Peeters 'Femme dans la rue', waarin het wangedrag van Brusselse allochtone jongeren wordt aangeklaagd. Dat wordt in zijn partij niet geapprecieerd. Paul Pataer, nog zo'n krypto communist, die voor Groen in de Gentse gemeenteraad zetelt en o.m. ook voorzitter is van Vluchtelingenwerk Vlaanderen - een organisatie die zijn best doet zoveel mogelijk nieuwe Belgen bij te maken - vindt vander Taelens kranten stukje 'dicht in de buurt van raciale voordelen'. Pataer wordt in zijn aanklacht gesteund door kletskous Almaci, een Mie Vogels van allochtone afkomst, die vindt dat vander Taelen de problemen 'veralgemeent'. Kortom, er heeft weer eens iemand de waarheid gezegd en dat mag niet bij de watermeloenen als dat niet in hun kraam past. Vander Taelen, die vroeger al eens schepen was in Vorst, krijgt daar geen verkiesbare plaats meer op de Ecolo/Groen lijst. Hij wordt gewoon geboycot omdat zijn terechte kritiek op de verloedering van Brussel - die hijzelf dagelijks meemaakt - niet past in het kader van de groene multicultuur van 'weg met ons'. Om trouwens te weten hoe ver die gaat, volstaat het te weten dat de eerste tien plaatsen op de kieslijst van Ecolo/groen in Vorst zijn voorbehouden aan Franstaligen...
Vande Lanotte is dezer dagen niet weg te slaan uit onze media die hem, als linksgezinde (en wegens de komkommertijd) alle ruimte ter beschikking stellen. Volgens de geleerde professor kunnen we op onze beide oren slapen. Wat er verder ook zal gebeuren met onze energievoorziening, de eindverbruiker zal geen cent méér betalen. Kadert die uitspraak maar in, want de man weet op dit ogenblik helemaal niet wat hem (en ons) deze winter te wachten staat. Na het Federale Agentschap voor Nucleaire controle (FANC) heeft nu ook de Commissie voor Regeling van Elektriciteit en Gas (CREG) gewaarschuwd voor het gevaar van een black-out en de gevolgen ervan, ook voor onze portemonnee. Volgens Vande La zijn dat echter allemaal zeurkousen en zal hij eens laten zien wat hij zal laten zien. Wordt gegarandeerd vervolgd. Als de keizer van Oostende straks ongelijk krijgt, kan hij dan beter maar meteen opstappen. Van betalen gesproken, ook Guido Moons, voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging (VVB), heeft nog eens duidelijk gesteld, dat het de Vlamingen en alleen de Vlamingen zijn, die de facturen van dit land betalen. Volgens hem betalen wij de crisis zelfs driemaal: eenmaal voor onszelf, eenmaal voor de rest van België dat nooit geld schijnt te hebben en eenmaal voor de zesde staatshervorming die Di Rupo er heeft kunnen doordrukken mede dank zij de steun van de traditionele Vlaamse partijen, die daarmee ook hun eigen kiezers laten bloeden. Moons heeft trouwens nog iets zinnigs gezegd: wij, Vlamingen, hebben voor alles een economische agenda ('It's the economy, stupid!'), de Franstaligen een politieke. Dat is, volgens mij, mede de reden, waarom wij bij het scheiden van de markt meestal aan het kortste eind trekken, gewoon omdat eender welke wijziging tenslotte afhangt van een politiek besluit, waarbij wij Vlamingen ons dood staren op 's lands belang en zij alleen de eigen profijtjes in 't oog houden. Iets om over na te denken.
Ik heb het hier al enkele keren geschreven: de kiescampagne naar 14 oktober toe zal een vuile campagne worden. We hebben al e.e.a. meegemaakt, met o.a. de uitspraken van Patrick Dewael, ooit Vlaams minister-president nota bene, die zijn in een concentratiekamp gestorven grootvader erbij sleurde (en daar zelfs door de Belgische joodse gemeenschap voor werd teruggefloten). Ik schreef toen al dat de wanhoop bij de 'traditionelen' groot was. Het gaat helemaal niet goed met dit land en de Vlaamse partijen die Di Rupo steunen slagen er niet in ergens te scoren. Of het nu om de staatsschuld gaat, de energiebevoorrading of Justitie, altijd blijken de hoofdschuldigen de politieke partijen te zijn geweest die decennialang dit land mismeesterd hebben. Het enige argument dat hen overblijft is de tegenpartij(en) zwart maken en dit met alle middelen. Wat dat je trouwens van deze uitspraak: 'Assange krijgt politiek asiel in Ecuador. Een land om te onthouden. Je weet maar nooit na 14 oktober'. Einde citaat, uitgesproken door Rik Torfs, voorlopig nog senator voor CD&V en kerkjurist a.u.b. Alsof een Vlaams-nationale gemeentelijke overwinning in Noetezaaie of Loederpee morgen hier het einde van onze vrijheid zou betekenen... Klein, klein Rikske. Vuil ventje. Niet voor niks wilden de Leuvense studenten hem indertijd niet als rector van hun universiteit. 't Is ver gekomen als een verkozene van een (zgz) christelijke partij geen andere argumenten meer heeft.
De geschiedenis herhaalt zich en dat geldt ook voor de oude(re) moppen, o.a. die over de specialist en de manager: - Een specialist is iemand die veel weet over weinig, steeds meer komt te weten over steeds minder en tenslotte alles weet over niets. - Een manager is iemand die weinig weet over veel, steeds minder komt te weten over steeds meer en tenslotte niets weet van alles. De specialist in mijn verhaaltje van vandaag is Willy De Roovere, directeur-generaal van de FANC (Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle) en de manager Melchior Wathelet Jr, staatssecretaris van o.m. Energiebevoorrading. Eerstgenoemde weet waarover hij praat, laatstgenoemde blijkbaar niet. Vanuit zijn vakantieoord ergens in Zuid-Frankrijk bestookt Wathelet de Belgische media met allerlei dooddoeners van scenario's over hoe hij een eventuele, energiecrisis zal aanpakken, maar ze hebben eerder veel weg van indianenverhalen. Zo gaat hij dan stilgelegde niet-nucleaire centrales weer opstarten, gaat hij producenten e.e.a. verplichten en hou hem tegen of hij zal ik weet niet wat doen. Om te beginnen is het helemaal nog niet zeker dat Doel 3 en Tihange 2 niet meer zullen worden opgestart. dat weten we pas ergens in oktober. Ten tweede draaien bij een eventuele echte winterpiek nog altijd de andere kerncentrales. Ten derde kunnen stilleggende centrales steeds weer worden opgestart, maar dat zal tijd en geld kosten, eventuele onverwacht opkomende problemen niet meegeteld. Ten vierde kan men nu al raden dat de dan ingevoerde stroom meer dan waarschijnlijk uit Frankrijk zal komen, het nieuwe vaderland van Electrabel en zullen de Fransen wel weten hoe ze hun minderinkomsten in België kunnen compenseren. De energievoorziening in dit land blijft zo een dubbeltje op zijn kant. Dit heeft in de eerste plaats niets te maken met Doel of Tihange, maar wel met de niet bestaande energiepolitiek van de Belgische regeringen tijdens het laatste decennium. Van Verhofstadt over Leterme tot en met Di Rupo. We kunnen alleen maar hopen dat er bij de eerste de beste strenge winterprik inderdaad geen black-out komt, maar weten nu al dat het de verbruiker extra geld zal kosten. Dat is trouwens door Wathelet zelf al bevestigd, want op die manier houdt hij een slag om de arm. Om het (nog eens) met een Italiaans spreekwoord te zeggen: 'Chi sbaglia di testa, paga di tasca'' (wie faalt met het hoofd, betaalt met de geldbeugel).
Groot financieel nieuws: Telenet geeft zijn aandeelhouders 700 miljoen euro (28 miljard oude Befkens!). Dat geld heeft het bedrijf niet, het moet het eerst gaan lenen. Lijkt wel de Belgische staat. Het resultaat op financieel gebied is dan ook navenant: Telenet zal dan een schuld hebben t.o.v. geplaatst kapitaal van 1.323%. Even ter vergelijking: bij concurrent Belgacom, nochtans een staatsbedrijf, bedraagt die schuldverhouding slechts 64%. Nu zullen 'kenners' meteen daarop antwoorden, dat het zo'n vaart niet loopt, omdat Telenet over een geweldige cashflow beschikt, liquides die dagelijks binnen komen gestroomd. Dat klopt, maar een ongeluk is snel gebeurd. Zie maar wat er momenteel aan de hand is bij Facebook. Dat is letterlijk op zijn 'face' gegaan en heeft zijn aandelen op amper drie maanden tijd met de helft in waarde zien zakken. Zoiets kan in een wereld waarin men tenslotte hoofdzakelijk gebakken lucht verkoopt. Bij Telenet zal het inderdaad wel zo'n vaart niet lopen. Van het moment dat het daar niet meezit, wordt er nl de kijker gegijzeld. Dat hebben we vroeger al meegemaakt, toen men CNN, Arte en de Spaanse internationale zender uit de ether haalde, althans uit het analoge kanaal. Tussendoor werden de abonnementsgelden al een paar keer 'aangepast' en, met de komst van de digitale televisie, werden nog eens een deel buitenlandse zenders geschrapt voor de sukkelaars die zich geen digitale Tv kunnen veroorloven. Nog een geluk dat Telenet verplicht wordt de eigen zenders (én die van Nederland) op het analoge kanaal te blijven uitzenden, anders waren die daar ook al geschrapt geweest. De goede service, zegt u? Twee weken geleden viel, tijdens het middagjournaal, bij ons het kabelsignaal uit. Ik belde meteen de Telenet dienst, waar men mij vertelde dat er niets aan de hand was en dat het euvel waarschijnlijk bij mij thuis zou moeten gezocht worden. Dat dit zo niét was, merkte ik snel toen ook mijn buurman hetzelfde probleem bleek te hebben. Een klein half uur later werkte alles weer normaal, maar enig uitleg heb ik nooit gekregen. Toen een andere buurman zijn Telenet abonnement opzegde (hij was overgestapt op een ontvangst via schotelantenne*) moest hij afgeschakeld worden in het kastje langs de straatkant. Later bleek dat ze niet hem, maar mij hadden uitgeschakeld en duurde het twee dagen vóór ik weer radio en Tv ontvangst had. Gelukkig werkt mijn telefoon en Internet via Belgacom, zodat ik tenminste kon blijven bellen en mailen, iets wat mijn buurman niet kon, want die hangt voor alles af van Telenet. Ik heb ooit per ongeluk eens mijn Internetkabel afgesneden, toen ik wat té ijverig mijn maagdenpalm aan het snoeien was. Binnen de 24 uur was het hersteld en ik heb er nooit iets voor moeten betalen. Dat noem ik service. Telenet is - zolang het blijft duren - een cashmachine voor zijn aandeelhouders. De abonnee is er de melkkoe.
* Die buurman is geen allochtoon, zoals men snel zou denken, maar een Vlaming.
Er schijnt zich dan toch eindelijk iets te bewegen in ons politieke wereldje om tenminste eens van gedachten te wisselen over de plots verslechterende toestand van onze economie en de verklaringen daaromtrent door NBB gouverneur Coene, Eurostat en enkele financiële instellingen. De reactie komt echter niet van de nog steeds hoera, hoera roepende positivo's van Di Rupo, maar vanuit de oppositie. Zo heeft N-VA'er Jan Jambon gevraagd de Kamercommissie Financiën vroegtijdig samen te roepen en wordt zijn mening gedeeld door de Ecolo-voorzitter van diezelfde commissie. Vraag is maar, of ze gehoor gaan krijgen. Volgens Quicky en Vande La is er immers niets aan de hand. Eerstgenoemde beweert zelfs dat de buffer van 600 miljoen die Di Rupo in zijn begroting had ingebouwd voldoende zou zijn om de extra kosten op te vangen. Dit is larie, want alleen al door het opvangen van het verlies van de Dexia groep over 2011 en de bijna zekerheid van een kapitaalsverhoging waartoe België zich geëngageerd heeft, zullen die 600 miljoen al zijn opgebruikt. Met dank - het kan niet genoeg gezegd worden - aan de heer Leterme, weggevlucht naar de Oeso en toenmalig minister van Financiën Reynders, ondertussen bevorderd tot minister van Buitenlandse Zaken. Daarbovenop komen nog de gevolgen van de economische krimp van 0,6% in het tweede kwartaal van dit jaar die de staatsschuld zal verhogen en zelfs daar houdt het niet bij op. Het blijkt nl dat er meer dan waarschijnlijk nog enkele honderden (!) miljoenen bij zullen komen naar aanleiding van een 'beschikking' van het Europese Hof van Justitie i.v.m. het teveel betalen van een, dividendenbelasting door buitenlandse investeerders, belasting die nu zal moeten worden terugbetaald. Deze zaak, nota bene, over een uitspraak van datzelfde Hof uit 2009, destijds door toenmalig minister van Financiën Reynders (weer hij!) straal genegeerd en waartegen nu geen beroep meer mogelijk is. Dat is ook de reden waarom er nu sprake is van een beschikking, waardoor de Belgische Staat niet eens meer gehoord dient te worden. Ook Vanackere, Reynders opvolger bij Financiën, laat in deze zaak niets van zich horen. Hij die er altijd als de kippen bij is om Di Rupo's politiek naar Vlaanderen toe te 'vertalen'. Misschien werkt zijn blackberry niet op zijn vakantieadres...
Vlaams minister-president Peeters heeft zich enkele dagen geleden behoorlijk boos gemaakt omdat Luc Coene, gouverneur van de Nationale Bank (NBB) aan de pers was gaan vertellen, dat België op een recessie afstevent. Volgens Peeters had Coene eerst met de politiek moeten praten. Wel, Peeters heeft ongelijk. In dit land met de politiek praten, betekent meestal de zaak in de doofpot stoppen. Men heeft het altijd wel over transparantie, maar alleen als het voor de politiek gunstig uitvalt. Daarenboven is Coene alleen verantwoordelijk t.o.v. het federaal niveau, niet het regionale. De verklaringen van Coene werden trouwens twee dagen later bevestigd door Eurostat, het statisch bureau van de E.U. Als Peeters wil dat Vlaanderen meetelt, dan moet hij meer doen, dan wat reclameren en voor de rest braaf in het Belgische gareel blijven lopen. Dan moet hij ervoor zorgen dat het Vlaamse parlement, 'zijn' parlement, Vlaanderen uitroept tot deelstaat van het (con)federale België. Dat is democratisch volledig legitiem want het Vlaamse parlement is een verkozen parlement en de uitdrukking van het Vlaamse volk. Het zou een eerste stap kunnen zijn naar de onafhankelijkheid, waarbij we eindelijk voor onszelf eens iets zouden kunnen beslissen en niet langer een meerderheid zijn die niets te vertellen heeft. Peeters heeft het wel bij het rechte eind, daar waar hij zegt dat Vlaanderen geen geld meer zal stoppen in de bodemloze Dexia putten. Maar ook dat is in de eerste plaats retoriek. Als België straks in de Dexia affaire zal moeten bijpassen, al dan niet via een kapitaalsverhoging, dan zal elke Vlaamse belastingbetaler - en dat is ook een meerderheid in dit land - daar zijn deel van krijgen. Zolang dit België blijft bestaan, zal het hardwerkende Vlaanderen de klos blijven. De Vlaamse relance kan er alleen komen, als we ons losmaken van het Belgische keurslijf.
---
En dan nog een reactie op Vic's reactie over de Borlée's. Dat zijn geen 'harde Walenkoppen'. Ze werden geboren en groeiden op in Sint-Lambrechts Woluwe*, waar Nederlands verplicht is op school. Ze willen dus gewoon onze taal niet spreken. Walen zullen dat eerder doen dan franskiljonse Brusselaars. Ik ken trouwens geen Vlaamse sportman of vrouw die het gemaakt heeft en geen woordje Frans zou spreken.
* Nota bene: de thuisbasis van Olivier Maingain ...
