Het zou goed kunnen
dat men het met opzet heeft achtergehouden, maar nu de feestelijkheden van de
royale overdosis voorbij zijn, staat dit land weer met zijn voetjes op de
grond. Van het hoerageroep van de bende van Elio schiet niet veel meer over, als
men weet dat de federale staatsschuld ondertussen de 100% van het bbp even
royaal voorbij is gekropen. Tot 104,5%, om het juist te zeggen volgens de
laatste cijfers van Eurostat. En dit alles ondanks de sluitende Vlaamse
begroting en de voortijdige schuldaflossingen van de Vlaamse KBC. Om vóór het
einde van dit jaar onder de magische grens te blijven van de 100%, wat Europa
vraagt, zal er wéér klip- en plakwerk nodig zijn én zal er o.m. moeten gekeken
worden hoe de andere gewesten, die nog geen sluitende begroting hebben, het er vanaf
zullen brengen.
Bij de ontvangst van de
regionale ministers door Flippo was het trouwens opmerkelijk dat er slechts
drie Vlaamse excellenties waren, terwijl de Waalse ploeg voltallig was. Dit had
niets te maken met hun voorliefde voor de Coburgers, maar alles met het feit
dat het Waalse gewest deze week nog bijeen moet komen om een oplossing te
vinden voor hun regionale schuldenberg. Bij de Vlamingen is er dat probleem
niet en die konden na 11 juli dan ook al met vakantie gaan.
Ondertussen blijft Dexia voor
financiële onrust zorgen. Nu blijkt deze catastrofebank ook geld geleend te
hebben aan de stad Detroit* en riskeert ze daar meer dan 100 miljoen euro te
verspelen, mocht Motown failliet gaan. Opmerkelijk bij deze zaak is, dat
nieuwbakken minister zonder financiën Geens dat eerst op de radio ontkende en
zich daarna diende te verschuilen achter een reeks techniciteiten om zijn
gezicht te redden. Koentje Geens blijkt een beetje té mediageil te zijn en dat
brak hem deze keer zuur op. Hopelijk is hij zo verstandig om in het vervolg wat
voorzichtiger te zijn met zijn uitspraken bij de media. Er hebben er vóór hem
nog gezegd dat ze recht in hun schoenen stonden, wat later niet het geval bleek
te zijn en dat ging toen ook over Dexia, waarin de Belgische staat tot nu toe
al zon 10 miljard heeft gepompt
* Toen ik rond 1980 bij de afdeling bezoeken werkte bij DAF in
Eindhoven, heb ik daar eens een groep studenten van een technische hogeschool
uit de buurt van Detroit ontvangen, het LawrenceInstitute of Technology. Detroit was toen de
vijfde grootste stad van de States, wat ik vergeleek met Eindhoven dat toen de
vijfde grootste stad van Nederland was en er de autolichtstad (DAF en
Philips) werd genoemd.
Terwijl de (nog
vele) simpele zielen zich druk blijven maken over de troonswissel, speelt er
zich in het Vlaamse medialand een interessante kentering af. Links doet het
echt niet meer. Vorig jaar hebben we al meegemaakt dat Knack een substantieel
deel van zijn abonnementen verloor, nadat het blad redacteurs Rik Van
Cauwelaert en Koen Meulenare liet gaan. Ondanks enorme publicitaire
inspanningen (oude abonnees bv krijgen een korting van 37% aangeboden als ze
weer inschrijven) lijkt er niets meer te lukken. Het doet denken aan de
overname bij de Gazet van Antwerpen door het door Stevaert gesteunde Concentra.
Sindsdien, 15 jaar geleden, verloor de krant 100.000 van zijn 200.000 abonnees.
Overtuigde Vlamingen mogen dan in het openbaar geen grote bek hebben, als het
er op aan komt weten zij wel hoe te reageren. Knack zal het niet anders
vergaan.
Het houdt trouwens niet op bij
Knack. Begin dit jaar gaf de nieuwe hoofdredacteur van De Morgen, Wouter
Verschelden, zijnjob op en dit zonder
enige verklaring daaromtrent. Verschelden was amper een klein jaar in dienst.
Nu gebeurt hetzelfde bij Humo, waar een andere Wouter (Van Driessche) het na
één jaar ook bekeken heeft als hoofdredacteur. Hij gaf wél een verklaring, in
de vorm van een persmededeling, waarin hij zei dat hij er niet in geslaagd was
zijn journalistieke DNA aan die van Humo te koppelen, wat dat ook moge
betekenen. Belangrijker zal wel geweest zijn, dat het blad in het eerste
kwartaal van dit jaar met 16,4% achteruit ging in de verkoop, t.o.v. een gemiddelde
van -3% voor alle Vlaamse weekbladen. Humo heeft de laatste vier jaar trouwens evenveel
hoofdredacteurs gehad.
Links doet het dan ook niet
meer in Vlaanderen. Sinds de linkse partijen achter Di Rupo aanlopen en de hen
genegen media hetzelfde doen, is de doorsnee Vlaming er, terecht, steeds meer
van overtuigd dat hij door die mensen bedrogen wordt. Men steunt geen regering
die geen meerderheid onder ons heeft en waarvan iedereen weet (of
veronderstelt) dat het een belastingsregering is die het in de eerste plaats op
de Vlaamse centen gemunt heeft. Zolang Vlaanderen geen krant heeft die de
centrumrechtse samenleving, die Vlaanderen is, vertegenwoordigt, zullen de
linkse media tegen de bierkaai vechten. Er is toch nog ergens rechtvaardigheid.
Vandaag
start de nieuwe opera Flippo en Di Pippo. Hij speelt zich af in een
sprookjesland, met twee koningen, drie koninginnen, een broer en zus van de
koning die door de staat onderhouden worden, drie talen, zes regeringen, zeven
parlementen en tien provinciegouverneurs. En dat alles in een landje van om en
bij de 30.000 km².
De ouverture vond gisteren reeds plaats in een stad, die
vroeger ooit Vlaams was, waar de lingua franca nu Frans is, maar waar de
meest gesproken thuistaal het Arabisch blijkt te zijn. De stad is onderverdeeld in
negentien gemeenten, met evenveel burgemeesters, schepencolleges en OCMWs,
plus zes politiezones. Alleen de brandweer mag overal komen blussen.
In de eerste akte biedt Di Pippo aan Flippo het ontslag van zijn
regering aan. Die zal dat weigeren, want de vakantie staat voor de deur. Dat
betekent dat enkele slaven van Di Pippo tijdens een verschroeiend hete zomer op
post zullen moeten blijven om ervoor te zorgen dat Flippo 'zijn' land straks
nog terugvindt.
Zoals in elke goede opera, spelen er ook slechteriken mee, de
Vlamingen/Flamands/Flamins. Dat gaat het stuk spannend maken, want die zijn in
de meerderheid in hun eigen streek, maar niet in de regering van Di Pippo.
Flippo zal daarbij een grote steun zijn. Heeft hij zich ooit eens niet laten
ontvallen 'dat ze met mij te maken zullen krijgen'? We praten hier over een man
met een missie.
Het is traditie dat een echte opera altijd eindigt in
een drama. Dat gebeurt dan meestal in de laatste akte, die zich kan
afspelen in mei 2014.
Een van de grootste flaters die men in dit land op het gebied van veiligheid ooit gemaakt heeft, was het afschaffen van de Rijkswacht. De aftakeling van dat militaire keurkorps was in gang gezet door Lewie Lawijt toen minister van Binnenlandse Dinges (tot de zaak van Semira Adamu hem deed aftreden). Tobback demilitariseerde de Rijkswacht en maakte het zo mogelijk dat het korps bij de eerste politiehervorming werd samengevoegd bij met de hele verzameling politiediensten die het land 'rijk' was, veldwachters inbegrepen. Het ongenoegen bij de rijkswachters was toen groot en om te zorgen dat niemand uit de boot viel, werden er in zeven haasten allerlei nieuwe functie uitgevonden of werden bestaande functies verdubbeld. Het gevolg daarvan was dat het politieapparaat te log werd, te duur en zeker niet efficiënter. Voeg daarbij nog de benoeming tot korpsoverste van de extravagante Koekelberg, een protegé van de PS, die het zo bont maakte dat men hem tenslotte toch diende af te voeren, waarna zijn plaats werd ingenomen door madame De Bolle, de eerste vrouwelijke korpschef. De Bolle was de beste uit een reeks kandidaten en zij heeft tot nu toe inderdaad goed werk verricht. Zoals iedereen die bij de politie betrokken was, zag ook zij in dat een tweede hervorming van het korps zich opdrong en maakte ze daar werk van. In het voorjaar legde zij het plan voor aan madame Milnjet en die was het er toen roerend mee eens. Dat plan was er trouwens gekomen na grondig overleg met o.m. Bruce De Ruyver, de vroegere veiligheidsadviseur van Verhofstadt en enkele ex-Rijkswacht officieren, een federaal procureur en de procureur-generaal van Luik. Niet niks, dus. Tot een paar weken geleden Milnjet dat plots van mening veranderde en vond dat het schrappen van 55 van de meer dan 800 directeursfunctie enkele vriendjes in de kou dreigde te zetten. De postjes, weet je wel. Als excuus voor deze aanpassing, krijgt De Bolle nu te horen dat haar plan een terugkeer zou zijn naar de oude Rijkswachtstructuur. Was het maar waar! In alle andere Europese landen heeft men e.o.a. soort Rijkswacht behouden (gendarmes, carabinieri, guardia civil, marechaussees). Als daar de politie iets niet opgelost krijgt, heeft men er tenminste een plan B. Alleen bij ons zou dat niet werken. Maar wat werkt er bij ons feitelijk wél?
Aan
de essentie van de Belgische staatsstructuur wordt niet geraakt, noch inzake
fiscaliteit, noch inzake sociale zekerheid.
Bovenstaande gaat over de zesde
staatshervorming. Wat er speciaal aan is, is dat het een uitspraak is van
Francis van de Woestijne, ondanks zijn Vlaamse naam en afkomst een volbloed
franskiljon, journalist bij La Libre Belgique. Hij geeft in zijn commentaar toe,
dat in de Comori overeenkomsten al rekening is gehouden met het feit dat het
Vlaams budgettair overschot een francofoon deficit zal moeten compenseren. Om
dit te bereiken, zullen de verdeelsleutels op basis van de persoonsbelasting
bijgestuurd worden ten voordele van de Franstaligen. In deze rubriek heb ik al meer
dan eens gesteld dat Vlaanderen misschien beter ook in t rood zou gaan. Een
Vlaams overschot of zelfs maar sluitend budget geeft de francofonen in dit land
alleen maar een excuus om dit niét te doen, waarna het federale niveau er wel
iets op vindt om een zoveelste al dan niet bedekte nieuwe transfer in t leven
te roepen. Bij de recente Waalse begrotingsonderhandelingen is er nog steeds
een tekort van om en bij de 400 miljoen euro en is het hele debat over de centen verschoven
naar september.
Volgens Véronique Lamquin van Le Soir dan
weer, is voor Di Rupo niets meer onmogelijk in dit land en laat de timing van de
hervormingen voor o.a. de kinderbijslag, de ouderzorg en de gezondheidszorg
enige speling toe, waardoor Brussel en Wallonië moeten kunnen rekenen op e.o.a.
overgangsperiode. Enkele bevoegdheden zijn daarbij al doorgeprogrammeerd naar
2019
Zo
horen we het ook eens uit onverdachte hoek. Mochten die uitspraken gebeurd zijn
door e.o.a. Vlaamsnationalist, dan zou het kot weer te klein zijn geweest. We
hebben misschien één troef in handen, nl het feit dat de akkoorden van deze
zesde staatshervorming pas op 1 juli 2014 van kracht zullen worden. Dat
betekent, dat de discussies erover deel zullen uitmaken van de komende
kiescampagne. Als de Vlaamse partijen van de huidige federale meerderheid
denken daar munt uit te kunnen slaan, zouden ze wel eens bedrogen kunnen
uitkomen. De Vlaamsnationalisten doen er dan ook best aan de aandacht te
blijven vestigen op de rode draad die door deze staatshervorming loopt en die
is dat Vlaanderen ze (weer) zal betalen. Alle hoerageroep van applausmeester
Verherstraten ten spijt.
Men zou het hem niet aangeven,
de man blijft overal even vriendelijk en gedienstig, maar Vlaams
minister-president Kris Peeters heeft meer dan één probleem. Bij gebrek aan
beter, wordt hij door zijn partij vooruitgeschoven om dé hoofdrol te spelen in
de komende moeder aller verkiezingen. Daar men, terecht, niet meer op meer dan
één lijst zal kunnen staan, is de kans groot dat hij een transfer zal moeten
aanvaarden naar het federale niveau, alhoewel hij momenteel blijft zeggen dat
hij liever de nummer één op het Vlaamse vlak zou blijven. Dat laatste is echter
weinig zeker, tenzij de N-VA hem die post zou gunnen mits de nodige Vlaamse
toegevingen. Toegevingen, die Peeters zelf wel graag zou geven, maar zijn partij
niet, want de eerste stap naar confederalisme, of wat er ook voor moet
doorgaan, zal door Vlaanderen moeten gezet worden. Daarover zijn zelfs de politieke
commentatoren in de Franstalige media het eens. Di Rupo mag er dan al in
geslaagd zijn de Vlaamse, overwegend linkse pers te overtuigen, in de volgende
kiescampagne speelt hij in Vlaanderen niet mee en zal hij dat niet verkocht
krijgen aan de Vlaamse kiezer, zelfs al zou hij dat willen.
Ondertussen zit Kris Peeters,
nota bene de minister-president van de meerderheid van de Belgische bevolking,
er op allerlei grensoverschrijdende gesprekken bij als het bijna letterlijk vijfde
wiel aan de wagen. Bij het gesprek dat hij had over de bijdrage van de regios
aan de begroting voor 2014 zat hij alleen tegenover vier anderstalige
socialisten (Di Rupo, Vervoort, Demotte en Lambertz). Bij het ontvangst van diezelfde
heren op het koninklijk paleis t.g.v. het afscheid van Albert II zat hij er
weer alleen t.o.v. liefst acht Franstaligen en weer die Lambertz. Voor een
buitenstaander lijkt het wel alsof de minister-president van Vlaanderen niet meer betekent dan ene Karl Heinz uit
Eupen, wiens kiesvee zich zopas nog geuit heeft als dé ware Belgen (Die beste
Belgier sprechen deutsch!). Dit spelletje blijven meespelen degradeert de topfunctie binnen de Vlaamse politiek tot die van nuttige idioot in het Belgische bestel, wat niet de bedoeling kan zijn. Hoog tijd dan ook, om daar een einde aan te maken.
Denkelijk zal ik wel niet de
enige zijn die aftelt naar 23 juli, wanneer hopelijk de hele belgicistische
gekte rond de Coburgers zal ophouden, een gekte trouwens die niet leeft onder
de bevolking (zoals bv in Nederland), maar wordt opgeklopt door de media. Ik
tel dus niet af naar 22 (the day after), maar 23 juli, want maandag 22 zullen
de kranten er gegarandeerd nog vol en bol van staan. Zelden heeft een
nietszeggende, ultraprofiterende monarchie zoveel extra aandacht gekregen. Dat
profiteren zal trouwens niet ophouden. Met onze twee koningen, drie koninginnen
en een koninklijke zus en broer (nou, ja) die door de belastingbetaler zullen
moeten onderhouden blijven, zijn we nu al een unicum op de wereld. En dat allemaal in een klein landje met daarbovenop nog zes
regeringen, zeven parlementen en tien provinciën. Als het nog niet zou gebeurd
zijn, is het hoog tijd dat dit in het Guinness Book of Records wordt
vereeuwigd.
Als een van zijn laatste
exploten bezoekt Albert II nu nog drie steden: Gent, Luik en Eupen. Over Gent
wist men in het nieuws te vertellen, dat die stad uitgekozen was, omdat de N-VA
daar niet aan de macht was. Zou het? Ik geloof er niets van. Gent was de enige
Vlaamse stad, waar de SP.a bij de laatste verkiezingen geen klop had gekregen
en waar paars het nog steeds voor het zeggen heeft. Trouwens ook in Luik en in de Oostkantons zijn de socialisten aan de macht. Waarmee de Coburgers
duidelijk laten zien waarnaar hun sympathie gaat. De roodhuiden zijn momenteel
de trouwste supporters van de Belgische monarchie. Zij verdedigen zogezegd de belangen van de gewone man, maar hebben er blijkbaar geen probleem mee dat een van de rijkste families van het land nóg meer geld toegestopt krijgt. Moedige mensen trouwens die
in Gent tégen die monarchie kwamen betogen.
Aan de Brusselse haven wordt momenteel een woontoren gebouwd met een hoogte van 140 meter en bestaande uit liefst 42 verdiepingen . 'Up-site', zoals het gevaarte heet, is daarmee de hoogste woontoren van België en een der hoogste van heel Europa.
Tot daar het goede nieuws. Brussel zou
immers Brussel niet zijn als er geen keerzijde van de medaille was. En die is,
dat het afvalwater van de naar schatting 2.500 inwoners straks ongezuiverd de
Zenne in zal gaan en niet zal passeren door dat nieuwe waterzuiveringstation, waarover
ook al zoveel te doen is geweest. Dat betekent, dat de Zenne stroomafwaarts, niet
toevallig richting Vlaanderen, straks weer flink vervuild zal worden. In
Vlaanderen zou zoiets nooit kunnen, dank zij onze al zo dikwijls bekritiseerde
regelneverijen, maar in Brussel blijkt men daarmee geen problemen te hebben.
Up-site kreeg een milieuvergunning van Leefmilieu Brussel (BIM), zogezegd na
een grondig onderzoek. Het BIM verwijst hierbij naar een uitspraak van Evelyne
Huytebroeck (Ecolo), Brussels minister van Leefmilieu, die blijft zeggen dat
alles onder controle is. De aansluiting naar het zuiveringstation zou er later wel komen
via een hydraulisch systeem, via een hevel (sifon op zijn Brussels) of via een
volledig nieuwe riolering. Alleen weet niemand, ook de projectcoördinator niet,
hoe ze dat zullen moeten aanpakken. Brussel op zijn best: wie leeft, zal zien.
Een tijdje geleden bracht een Europees
onderzoek aan het licht, dat de kindersterfte in Brussel de hoogste van de E.U.
is. En alsof dat al niet erg genoeg is, blijkt ze ook dé tbc-stad van dit
land te zijn. Die twee zaken worden dan uitgelegd als gevolg van de in Brussel
heersende (grotendeels geïmporteerde) armoede. Als men echter ziet hoe losjes
er daar wordt omgesprongen met het milieu (en dan nog onder een groene
verantwoordelijke), kan men zich daar terecht ernstige vragen bij stellen. Who cares, zondag is het er weer groot feest, het enige waar Brussel goed in is.
Na een maand onderzoek i.v.m. met de
klachten van overwegend allochtone ouders, als zou een kinderjuf enkele van hun
kinderen misbruikt hebben in de Antwerpse kleuterschool De Blokkendoos, is
er nog steeds geen enkel bewijs dat het inderdaad zou plaatsgevonden hebben.
Het was al bedenkelijk, dat de eerste klacht kwam van een moeder, die in
Nederland al een veroordeling had opgelopen wegens kinderverwaarlozing. De
hele kwestie lijkt veel meer weg te hebben van een massahysterie, waarmede een
hele buurt op stelten werd gezet. Al wat er daar voorhanden was aan hoofddoek-
en kazuifeldraagsters stond er op straat te schreeuwen. Zelfs de ambassadeur
van Marokko werd erbij gehaald, maar die man was gelukkig wijs genoeg om zijn volste
vertrouwen uit te spreken in het Belgische gerecht (iets wat de doorsnee Vlaming zelfs niet doet). Wie helemaal niet wijs was
(en nog steeds niet is) is een zekere Kamal A., als militant van het opgeheven
Sharia4Belgium bekend bij het gerecht, die opruiende hatelijkheden blijft
spuwen via het Internet, in de eerste plaats tegen het personeel van de school
in het algemeen en de geviseerde juf in het bijzonder. De man blijkt ooit nog
bode geweest te zijn op het kabinet van toen Vlaams minister Moerman, maar werd
daar doorgestuurd omdat hij niet voldeed, een eufemisme waarschijnlijk om niet te
moeten zeggen dat hij achterlijk was. Dat belet niet dat de moslimmeute op het
Antwerpse Kiel die achterlijke achterna blijft lopen.
Zou er dan echt niets gebeurd zijn in De
Blokkendoos? In De Standaard van gisteren stond daarover een vrij plausibele
uitleg van Lukas Vander Taelen (Groen), die zegt dat dergelijke feiten ook al
voor opschudding hebben gezorgd in Brussel, waar hij woont. Dat was daar het
gevolg van het feit dat een mannelijke en een vrouwelijke kleuter bij het gaan
plassen bemerkten dat zij anatomisch verschillend waren, waarbij de
plaatselijke juf de kindjes daarover wat uitleg gegeven had. Seksuele
voorlichting op kleuterniveau, zeg maar. Dat bespreekbaar maken zou bij onze
moslims niet zijn toegelaten, vandaar. Zoiets noemen ze tegenwoordig een
cultureel misverstand.
Ondertussen blijkt de school een andere naam
te zullen krijgen. Dat zou iets zijn dat al vroeger werd beslist en we zullen
het maar geloven. De Blokkendoos wordt vanaf 2 september Creatopia.
Utopia zou correcter geweest zijn.
Het logo van de Vlaamse overheid zal
voortaan geen klauwende leeuw meer zijn. In de plaats daarvan komt een
gestileerde, halve leeuwenkop, met één oog, die op het eerste zicht eerder aan
een stuk palmblad doet denken. Het nieuwe logo kwam er met medewerking van een
designbureau uit Leuven en zal waarschijnlijk wel het nodige geld hebben
gekost. Maar, wie het breed heeft
De reden, waarom het officiële Vlaanderen
van logo verandert, zou te maken hebben met kritiek dat de klauwende leeuw te
agressief aandoet. Als we daarop verder borduren, kunnen we straks ook ons Vlaams volkslied vervangen,
dat zegt dat ze hem niet zullen temmen, zolang de leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft. Of
zou het misschien te maken hebben met de klacht van Waals wielrenner Philippe
Gilbert, de man die dit jaar al meer kinderen heeft verwekt dan koersen
gewonnen en die de leeuwenvlaggen bij de aankomst maar niks vindt.
Een volk dat zich niet weert, gaat ten
onder. Denk maar aan de Incas en de Azteken. Het moet zelfs niet zover gezocht
worden. Ons Vlaanderen staat constant onder druk, omdat men ons territorium wil
afpakken en onze taal minimaliseren. Daartegen moeten wij ons blijven verzetten,
o.m. door Vlaanderen Vlagt.
Ik hoop dat in elk geval de V-partijen de
echte Vlaamse leeuw in hun dagelijkse bezigheden zullen blijven uitdragen en
het beest desnoods uitspelen als wij, de klauwaards, tegenzij, de lauwaards. Wij hebben een
strijdbaar Vlaanderen nodig, geen lijdzaam. Het Vlaamse lied indachtig: Weg de
bastaards, weg de lauwaards, ons behoort het Noordzeestrand. Ons de kerels, ons
de klauwaards'. Of zal dat straks ook al niet meer mogen gezongen worden?
Kris Peeters zegt voor het nieuwe logo
gewonnen te zijn. Die man is tegenwoordig voor alles gewonnen, denk maar aan
zijn goedkeuren van de recente federale akkoorden. Men krijgt zo stilaan de
indruk dat alles wat hij tegenwoordig onderneemt, deel uitmaakt van een
Belgische recuperatie, waarbij zijn CD&V hem liefst zo geruisloos mogelijk
wil omschakelen van een regionale Vlaming naar de federale Belg die zij straks zouden
willen uitspelen tijdens de moeder aller verkiezingen
Alhoewel ik me liefst zo weinig mogelijk met
de plaatselijke politiek bezig hou (onze nationale politiek is al 'dorps' genoeg), heb ik de laatste jaren toch al enkele
keren mijn licht (moeten) laten schijnen op de puinhoop die de stad Turnhout
is. De verkiezing tot Vlaamse cultuurstad en de wissel aan de top na de laatste
gemeenteverkiezingen hebben daar niets aan veranderd. De stad die de pretentie
heeft zich de hoofdstad van de Kempen te noemen, is alles behalve een
voorbeeld.
Zoals ik in mijn blog Turnhout, cultuurstad
in mineur al schreef, loopt het centrum van de stad langzaam maar zeker leeg.
De stadsdiensten zijn er vertrokken, zodat al wie daarmee te maken heeft niet
meer daarvoor in het centrum moet zijn. De politie is verhuisd naar het
uiteinde van de Ring en moet een halve stad door als ze opgeroepen wordt bij
problemen op de markt. Het resultaat daarvan is, dat voor heel wat zaken die
politie te laat komt en men die helemaal niet meer oproept. Dat brengt op zijn
beurt dan weer mee dat datzelfde centrum steeds onveiliger wordt. De onveiligheid
wordt nog versterkt, doordat men, sinds de heraanleg van de Grote Markt, daar
niet meer mag parkeren. Eens s avonds de winkels gesloten zijn, liggen alle
winkelstraten, die ook na sluitingsuur verkeersvrij blijven, er doods en verlaten
bij en durft er haast niemand meer buitenkomen. De kerk in het midden van de vernieuwde
markt is niet eens meer verlicht stel je voor en dat maakt dat
drugdealers er, bij manier van spreken, rustig hun zaakjes kunnen afhandelen in
het portaal van het Godshuis.
Vroeger waren er op de Turnhoutse markt twee
bioscopen. Die zijn vertrokken. Het zwembad, dat zich ook daar bevond en over
een eigen, natuurlijke warmwaterbron beschikte (waar vindt men dat nog?), werd
eveneens gesloten en vervangen door een gloednieuw, net buiten het centrum. Dat
nieuwe zwembad is echter al enkele jaren dicht, wegens kortsluitingsproblemen
met betonrot tot gevolg, ontstaan doordat men bij het afwerken het beton waarschijnlijk niet
de tijd gegeven heeft te harden (daarvoor wou men de officiële opening niet uitstellen).
In de winkelstraten zijn er al enkele grote zaken vertrokken, zoals bv Blokker
en Casa, die naar het nieuwe winkelcentrum bij de jachthaven zijn getrokken.
Voorlopig laatste in de rij is het centrale postkantoor, dat ook naar daar
verhuist en op de markt alleen een postpunt achterlaat.
Dat het in zon stad ook op politiek gebied
niet lekker loopt, is een open deur intrappen. Bij de vorige bewindsploeg was
er al onenigheid bij CD&V, waarna enkele leden uit de partij stapten of eruit
gezet werden. Als gevolg daarvan moest men van arremoede Groen erbij nemen om
nog over een meerderheid te beschikken en waren er bij de laatste
gemeenteverkiezingen liefst drie lijsten met christendemocraten. De N-VA kwam,
zag en overwon, kreeg het burgemeesterschap en drie schepenen en gaf menig
Turnhoutenaar hoop dat er eindelijk eens iets positiefs ging gebeuren. Niet
dus. Op dit ogenblik liggen de leden van de Turnhoutse N-VA fractie zelf met
elkaar in de clinch, in zoverre zelfs dat de partij burgemeester Erwin Brentjens
(ex-TAK) en schepen van cultuur, ene Willy Van Geirt, uit het N-VA-afdelingsbestuur
heeft gezet. Kris Van Dijck, N-VA burgemeester van Dessel en de enige bij de
N-VA met ervaring op dat gebied (reeds als burgemeester verkozen bij de vorige
gemeentelijke verkiezingen) heeft tot nu toe vruchteloos onderhandeld om de
ruziemakende partijen weer bij elkaar te brengen. Voorlopig is hij gered door
de gong (in casu het politieke reces) en wordt het wachten tot na de zomer om te weten
of het in de stille Kempen weer iets stiller gaat worden. Een jarenlang door
beroepspolitiekers mismeesterde stad overnemen met een groep onervaren lui
blijkt echter geen kattenpis, om Jan Becaus eens te plagiëren
In de nasleep van de serie akkoorden die er
op federaal vlak genomen zijn en waarover in onze media victorie wordt
gekraaid, blijken er toch enkele storingen te zijn:
-Er
is een stevige kritiek van de Raad van State over de minimumbelasting op
bedrijven die winst maken en geen of weinig belasting betalen, de zgz fairness
tax. Volgens de Raad is dit een discriminatie t.o.v. van KMOs, die zich in
eenzelfde situatie bevinden en die tax niét moeten betalen.
-Unizo
hekelt de zoveelste verhoging van de minimumlonen, daar die eerder banen
schrapt dan doet bijkomen, iets dat ook al gesteld was door de Hoge Raad voor
het Bedrijfswezen (60% van de laaggeschoolden in België is werkloos). De hogere
minimumlonen doen ook de loonschalen erboven stijgen, wat weer eens leidt tot
een scheeftrekking van onze concurrentiepositie t.o.v. de buurlanden.
-Na
de advocaten in hun strijd tegen de gerechtelijke splitsing van het
arrondissement B-H/V (van 33/66 naar 20/80 - VL-FR), trekken nu ook de artsen naar de Raad van State, omdat
zij zich gediscrimineerd voelen in de pensioenhervorming. Om van een volledig
pensioen te kunnen genieten, moet men voortaan op zijn 65ste een
loopbaan hebben van 42 jaar, wat voor artsen onmogelijk is.
-De
Sociaal Economische Raad van Vlaanderen (SERV),een geheel van vakbonden én werkgevers, stelt dat het vanaf 2014 voor
Vlaanderen zo goed als onmogelijk wordt uit de rode cijfers te geraken en zit
daarmee op één lijn met de stelling van de N-VA.
-Kris
Peeters, die de zesde staatshervorming verdedigde tijdens zijn 11 juli
toespraak in Kortrijk kreeg weinig applaus, wél gemor en ei zo na boegeroep.
Een 11 juli campagne van CD&V met paginagrote advertenties in verschillende
kranten werd te elfder ure afgeblazen door dezelfde Peeters, waar kopstukken
als De Crem, Beke, Geens en vooral wise guy Verherstraeten, die allemaal in
de kijker hoopten geplaatst te worden, niet bepaald vrolijk van geworden zijn.
Het toont trouwens nog maar eens aan dat Peeters momenteel binnen zijn partij
incontournable is geworden. Tina: there is no alternative.
Het is dan ook voorbarig alle akkoorden van
de laatste twee weken als triomfen van dat ene België voor te stellen. Heel wat
van wat er beslist is zal, naar slechte Belgische gewoonte,gegarandeerd nog wel een of meerdere keren
worden aangepast. Daarna is het uitkijken wat er nog van over blijft en/of het
hoerageroep van de Comori groep ook na 21 juli en zeker na het parlementair
reces, nog enige relevantie zal hebben.
Er zijn nog zekerheden in het leven. Zo was
er vorige week weer het jaarlijkse ingangsexamen voor dokters en tandartsen,
mijn even jaarlijkse terugkomende ergernis. Ook deze keer was er in die
multiple choice loterij maar één op zeven kandidaten geslaagd. Van de bijna
5.000 deelnemers haalden er amper 700 de helft van de punten. Dat alles,
terwijl het land schreeuwt om huisartsen, spoedartsen en tandartsen. Die zijn
er nu al tekort en dat zal dus niet op beteren. Terwijl er bij de niet
geslaagden zeker een serieus aantal gemotiveerde jongeren is, die geneesheer of
tandarts wil worden en nu die droom niet kan waarmaken, zonder de kans te
hebben gehad dit in de cursus geneeskunde zelf te kunnen bewijzen. Ikzelf ken
twee gevallen, waarvan één in de familie, van jongelui die pas na enkele jaren
in dat ingangsexamen slaagden en verplicht waren ondertussen biochemie te
volgen om daarna, via een schakeljaar, over te stappen naar de artsenstudie,
waar ze 70 tot 80% van de punten halen. Ondertussen hebben ze wel een extra
jaar verloren. Voor de richting tandartsen is dat feitelijk nog erger, want
daar zijn er niet zoveel verschillende soorten als er soorten dokters zijn en
zelfs vanuit de overkoepelende organisatie van tandartsen gewezen wordt op het
nu reeds acute tekort, waarbij sommige tandartsen zelfs geen nieuwe klanten
meer aannemen.
Er werd trouwens in de media gezegd, dat er
in het eerste jaar geneeskunde evenveel studenten niet slagen als in het
ingangsexamen. Dat is een grove leugen. In Vlaanderen slaagt zelfs zon 80% in
het eerste jaar. De reden, waarom dat verhaal in de media verteld wordt, is
omdat onze francofonen dat ingangsexamen niet hoeven te doen (het Belgische
verschil: de wetten zijn er voor iedereen, maar moeten alleen nageleefd worden
door de Vlamingen) en inderdaad slaagt er bij hen in het eerste jaar geneeskunde
amper 20%. Men zegt er echter niet bij, dat de reden daarvoor is, dat het
Belgische francofone onderwijs bij de slechtste van Europa behoort, terwijl het
Vlaamse nog steeds, ondanks alle politieke discussies erover, in de top vijf
zit. Door de slechte slaagcijfers van de francofonen als reden te nemen om de
Vlaamse kandidaten te blijven verplichten dat multiple choice examen (dat niets
met geneeskunde te maken heeft!) af te leggen, bewijst men eens te meer dat
België ook op dat gebied voor Vlaanderen hoegenaamd geen meerwaarde betekent. En er is nog steeds
geen enkele eigen volksvertegenwoordiger die het daarvoor opneemt. Ze zullen
eerst weer wachten tot er ongelukken gebeuren in de medische sector om dan pas
tot de bevinding te komen dat de oorzaak een tekort aan artsen was en pas dan
zal men dat ingangsexamen afschaffen. Maar dan wordt het nog wel zes jaar
wachten vóór de eerste verruimde lichting zal afstuderen.
In de marge van bovenstaande nog dit: dat
ridicule ingangsexamen, dat ervoor zorgt dat de regio een tekort aan artsen heeft, kost het Vlaamse gewest elk jaar twee keer een half
miljoen euro en het lijkt er steeds meer op dat deze absurde situatie in leven wordt
gehouden als bezigheidstherapie voor een clubje om multiple choice spelletjes te spelen op kosten van de belastingbetaler.
Het mag dan vandaag de Vlaamse
feestdag zijn, er valt weinig te vieren. Om te beginnen is 11 juli nog altijd
een apartheidsfeestdag, waarvan alleen ambtenaren en politiek verkozenen kunnen
profiteren en de rest alleen maar als ze er een wettelijke vakantiedag voor
afgeven. Voor mij hoeft men geen extra vakantiedag te creëren, maar kan men in
de plaats daarvan een Belgische feestdag schrappen. 11 november bv, wanneer het
meestal slecht en/of koud weder is (men moet de gesneuvelden van de Groote
Oorlog wel blijven gedenken, maar dat kan ook tijdens het weekeinde vóór of na
die dag).
Verder is er natuurlijk de zgz
afwerking van de zesde staatshervorming, die niet toevallig net vóór de Vlaamse
feestdag bekend gemaakt wordt. Al was het maar om de Vlamingen er nog eens op
te wijzen, dat ze binnen het Belgische gareel zullen moeten blijven lopen. Er
wordt inderdaad een enorm aantal bevoegdheden doorgeschoven van het federale
naar het regionale niveau, maar in werkelijkheid is het een verkapte besparing.
Voor elke 100 euro die deze bevoegdheden het federale België kostte, krijgt
Vlaanderen maar 87,5 euro om hetzelfde te verwezenlijken. Doekje voor het
bloeden in deze zaak is, dat ook de andere gewesten, Brussel en Wallonië dit
zullen moeten doen, maar dan pas in 2016, terwijl wij er vanaf 1 juli van
volgend jaar aan mogen beginnen als we onze begroting in evenwicht willen
houden (wat die andere entiteiten blijkbaar worst zal zijn). En er is meer.
De sociale zekerheid wordt nl
niét overgeheveld naar de gewesten en laat dat nu juist de sector zijn waar het
om het meeste geld gaat. Dat zal o.m. inhouden dat de transfers, die vooral in
de sociale zekerheid bestaan, zullen blijven wat ze zijn en dat Vlaanderen,
buiten alles wat in de zesde staatshervorming is veranderd, toch elk jaar
x-aantal miljarden zal moeten afgeven. De solidariteit, weet je wel. M.a.w.
de Vlaming zal hoe dan ook mogen blijven afdokken.
Vlaams CD&V fractieleider
Koen Van den Heuvel is het over die transfercijfers niet eens met o.a. een studie
van de Leuvense denktank Vives, een van de Warandegroep en een van de N-VA. Hij
zegt het opnieuw te zullen laten onderzoeken. Beter laat dan nooit, zou ik
zeggen, want bv de berekening van de Warandegroep dateert al van 2005 en
sindsdien had Van den Heuvels partij blijkbaar geen bezwaar tegen die cijfers.
Of is het alleen maar de bedoeling dat CD&V ook maar een excuus zoekt om
haar eigen kiezers een rad voor de ogen te draaien?
Als we volgend jaar weer de
elfde juli gaan vieren, zullen we meer weten. Tegen dag moet de hele trein
veranderingen volgens de akkoorden tussen de acht al dan niet in werking getreden zijn en
zullen we ook weten wat de verkiezingen in mei zullen hebben opgebracht. Als we
opnieuw naar een federale regering gaan zonder meerderheid in Vlaanderen en/of
geen meerderheid van V-partijen in het Vlaamse parlement, dan zal de toekomst
van onze regio er bijzonder slecht uitzien en zal er echt niets meer te vieren
zijn.
Het zo geroemde akkoord over de eenmaking
van de statuten van arbeiders en bedienden, blijkt bij nader toezicht een
miskleun te zijn. Na 27 jaar van disputen en discussies en enkele last minute
vergaderingen de klok rond, om toch maar de door het Grondwettelijk Hof
gestelde deadline van 8 juli te halen, zijn nogal wat specialisten arbeidsrecht
het erover eens dat we ons sinds die achtste juli met dit statuut in een
situatie van wetteloosheid bevinden (een juridisch vacuüm heet dat in
technische termen). Verder zijn er de uitzonderingen, typisch voor zowat elke
Belgische wet die men tegenwoordig maakt, van dien aard dat gerechtszaken
tijdens de rest van dit jaar niet uitgesloten zullen zijn, terwijl feitelijk
niemand weet wat er vanaf 01.01.2014 te gebeuren staat, wanneer de politieke
akkoorden in juridische wetteksten zouden moeten gegoten zijn.
Dat laatste geldt ook voor de akkoorden over
de financiële afwikkeling van de zesde staatshervorming, waarover gisteren een
akkoord is bereikt binnen het Comori*. Die akkoorden zouden dan wel al in
wetteksten gegoten zijn en werden met veel bombarie aangekondigd. Ze zullen echter
pas rechtsgeldig zijn op ... 1 juli 2014, dus over één jaar. In de politiek een
eeuwigheid, zeker als men weet dat er tussendoor nog verkiezingen zijn en
niemand enig idee heeft hoe het politieke landschap er dan uit zal zien. Als
het al allemaal doorgaat, zal het Vlaanderen trouwens een klein anderhalf
miljard euro extra kosten. Niets dus om triomfantelijk over te doen, zeker niet
voor de Vlaamse partijen die in dit Comori hebben meegespeeld.
Bovenstaande is in dit land, jammer genoeg,
de regel, niet de uitzondering. Denk maar aan het verhaal over de
energiebevoorrading, ook iets dat zich in de toekomst moet afspelen en nog allemaal koffiedik kijken is. Of dat van
het gerechtelijk arrondissement B-H/V, waarvan men nu al weet dat het niet behoorlijk zal werken en hoe dat gaat uitdraaien.
Wie zei dat weer dat regeren vooruitzien is?
.
* Comori
is de afkorting van COmité de Mise en Oeuvre de la Reforme Institutionelle.
Inderdaad eentalig in het Frans. Echt Belgisch dat blijkbaar niet kan vertaald worden en thuis
hoort in de serie Philippe. Heeft niets te maken met Camorra, zoals e.o.a.
lolbroek het deze week nog verwoordde. Alhoewel
Staatssecretaris Wathelet heeft zijn nieuw
energieplan door het kernkabinet goedgekeurd gekregen. In t kort komt het er
op neer dat we de kernenergie definitief afschrijven. Alleen Tihange I mag nog
tien jaar langer blijven draaien en met een groot deel van de opbrengst daarvan
denkt men het nieuwe plan Wathelet te kunnen financieren. Dat zal nodig zijn,
want als er één ding zeker is, dan is het dat dit land gekozen heeft voor een
energiebevoorrading met gas en laat dat nu juist de duurste oplossing zijn. De
meeste gascentrales die wij hebben, draaien nu al met verlies of zijn gesloten
omdat ze niet rendabel zijn. Om dat te veranderen, worden er enkele taksen op
die centrales afgeschaft en gaat de regering nieuwe centrales zelfs
subsidiëren. Men moet geen blinde zijn om niet te zien dat het uiteindelijk de
eindgebruiker zal zijn die het gelag zal mogen betalen.
Samen met de kerncentrales gaan ook de nog
bestaande kolencentrales dicht. Dat terwijl er in onze buurlanden Nederland en
Duitsland nog kolencentrales worden bijgebouwd en in gebruik genomen, centrales
die gestookt worden met goedkope Amerikaanse kolen. Dat die kolen uit de States
zo goedkoop zijn, heeft alles te maken met de schalierevolutie die ze daar meemaken
en die gas (en straks ook olie) er zo goedkoop maakt, dat ze hun eigen
kolencentrales ombouwen en de ineengestorte Amerikaanse kolenmarkt zijn
producten op de internationale markt bradeert. Mede als gevolg van die
omschakeling daalt het CO2 volume in de States zienderogen en zijn het nu de
Amerikanen die Europa voor de milieuvervuiling met de vinger wijzen en niet
meer omgekeerd. Om de grap helemaal compleet te maken: zoals de zaken nu
evolueren, bestaat de kans dat we straks misschien wel aan goedkoper gas
geraken, maar dan gas uit Amerika, waarvan men hier vindt dat het winnen ervan
milieu verontreinigend is, iets wat tot nu helemaal niet bewezen werd.
Als neveneffect van de Amerikaanse
schalierevolutie riskeren we trouwens nog erger, wanneer straks de grote staal-
en chemiebedrijven het hier helemaal voor bekeken houden. Dit is geen
verzinsel, het werd vorige week nog verteld aan Trends door Dirk Beeuwsaert,
executive vice-president van het grote Franse GDF Suez, dat er zelf ernstig aan
denkt zelfs niet meer te investeren in China of Brazilië, maar in
Noord-Amerika.
Ondertussen denkt men hier het
energieprobleem opgelost te hebben door te kiezen voor het duurste systeem,
waarbij er ook gezorgd zal worden voor een betere aansluiting op de
energienetten van onze buurlanden, die ons het laatste jaar al enkele keren uit
de nood hebben moeten helpen. Wat Wathelet er niet bij vertelt is, dat we ten
eerste die stroom moeten invoeren, wat onze energiezelfstandigheid op de
helling zet en er mede de oorzaak van is dat onze huidige gascentrales niet
renderen en ten tweede dat het ooit wel eens zou kunnen dat die buurlanden
hun energie zelf nodig zullen hebben (bij erg strenge winters bv) en hem zelfs
niet zullen willen verkopen, tenzij misschien aan woekerprijzen.
O ja, en dan is er natuurlijk nog de groene
stroom, die ons uit de nood zou helpen. Het Duitse Cobergo, ooit de grootste
Europese producent van zonne-energie, heeft zopas het faillissement
aangevraagd. Bij ons is het al niet veel beter gesteld met groene stroombedrijf
Electrawinds uit Oostende, dat voor de zoveelste keer op zoek is naar vers geld
om in leven te blijven. Dat het (voorlopig) nog lukt is mede te danken aan de
steun van Vande Lala die allerlei overheidsfondsen (FPIM, PPMV, Gimv, DG Infra)
bijna verplichtte mee in zijn Oostends avontuur te stappen en die recent daar
bovenop nog de steun kreeg van zijn partijgenoot Termont uit Gent, die de firma
met enkele noodkredieten uit de wind zette. Niet zijn eigen geld, wel te
verstaan, maar dat van de Vlaamse Energieholding waarvan hij (ook al) de
voorzitter is. Daardoor zal de belastingbetaler straks twee keer gepakt worden,
eerst door de kosten van die overheidsbedrijven die door de staat gegarandeerd
worden en daarna nog eens als eindgebruiker van de stroom die steeds duurder
zal worden.
Ik schreef het hier vroeger al eens: aan die
groene stroom gaan wij ons nog blauw betalen. Het gasverhaal zal daar niets aan
veranderen, integendeel.
In onze media wordt al flink gespeculeerd op
een duel Peeters-De Wever bij de regionale verkiezingen van mei 2014. Zeker in
de komkommertijd, die eraan komt, wordt dat een dankbaar onderwerp dat
eindeloos kan worden uitgemolken. Persoonlijk denk ik dat dat duel er niet
zal komen.
De huidige Vlaamse regering werd gevormd
toen CD&V nog zon 50% meer stemmen haalde dan de N-VA. Zoiets lijkt mij in
2014 onmogelijk, het omgekeerde zal eerder waar zijn. Kris Peeters kan dan
misschien wel een goede persoonlijke score halen, zijn partij zal hem daarin
niet volgen. Als de lopende peilingen blijven aanhouden, zal de N-VA veruit de
grootste partij worden en dus eerst aan bod komen voor het vormen van een
nieuwe gewestregering, inbegrepen de minister-president. Tacticus De Wever
kennende is het zelfs niet uitgesloten dat hij Peeters dat regionaal premierschap
toch zal aanbieden een aanlokkelijk voorstel voor Peeters, die graag zou willen aanblijven - en een grote coalitie vormen. Dat zal dan voor CD&V wel een
prijs hebben en de vraag is maar of de tsjeven die gaan aanvaarden (bv
Vlaanderen uitroepen tot deelstaat van het federale België, met als grenzen de
bestaande grenzen van het Nederlandse taalgebied en het verwerpen van een mogelijke
nieuwe federale regering zonder meerderheid in Vlaanderen, waardoor België
onbestuurbaar zou worden de zgn Senelle doctrine). En er is meer.
Kris Peeters is momenteel in zijn partij
incontournable geworden. Vervotje en Torfs, hoe men het ook bekijkt, waren
stemmenkanonnen en die is men kwijt. Vanackere is passé en een terugkeer van
Leterme zal ook geen soelaas meer brengen. De affaires Dexia, Arco en
Gemeentelijke Holding zullen hem blijven achtervolgen. De Crem, de enige
CD&Ver uit de federale regering die geloofwaardig overkomt (dat hij Flup promoveert heeft niets met De Crem's persoon te maken), is zijn
koffers aan het pakken, richting NATO. Daardoor wordt Kris Peeters dé target
man van CD&V en zal de partij hem waarschijnlijk eerder op federaal niveau
willen uitspelen, bij gebrek aan enig alternatief. Op regionaal vlak kan de
partij alleen maar verliezen. De rekening is dan ook snel gemaakt, al zal men
bij de christendemocraten -gewoonte
getrouw nog lang talmen alvorens dat toe te geven. De spreidstand, die
Peeters er nu op na houdt, kan hij onmogelijk nog tien maanden volhouden.
Als dat zo zou doorgaan, heeft N-VA de weg
vrij voor een Vlaamse regering, waarin de nationalisten het hopelijk voor het
zeggen zullen hebben. De Wever blijft burgemeester van Antwerpen en geeft, na
de regeringswissel, de voorzittersstoel door aan Ben Weyts. De saaie, maar
degelijke Bourgeois kan dan de nieuwe Vlaamse minister-president worden.
Dat voor wat mijn pronostiek betreft. Wie
doet beter?
Het moet gezegd, de voorbije
week politieke week was er een die kon tellen. De resultaten dan maar allemaal
aan Di Rupo toewijzen, zoals de poco media het nu doen, mag echter wel met een
grove korrel zout genomen worden.
- Di Rupo mag er dan wel nauw bij betrokken geweest zijn, de
troonafstand van Albert II was een beslissing van de vorst en van niemand
anders. De opstoot van Belgisch nationalisme, die we nu meemaken, zal nog
doorwerken tot 21 juli, maar wat erna zal komen is iets wat velen,Di Rupo inbegrepen, met gemengde gevoelens
afwachten.
- De begroting voor 2013 werd inderdaad bijgesteld, echter niet zoals
het zou horen, wat maakt dat die voor 2014 nog steeds een groot vraagteken zal
blijven, ongeacht wat men er ook over vertelt. Het is trouwens niet meer dan
logisch dat deze voor dit jaar werd bijgesteld, want ze klopte niet. Zonder
Europa zou er niets aan gedaan zijn en waren we er nóg armer op geworden. Dat
het er voor 2014 misschien iets beter zal uitzien, heeft mede te maken met het
feit dat Vlaanderen een sluitende begroting heeft en de eerste terugbetaling
van KBC dan tóch tijdig kreeg, waardoor de federale staatsschuld weer onder de
100% kroop. Dit laatste was dus geen prestatie van de federale, maar van de
Vlaamse regering.
- Ondertussen heeft het Brussels Gewest de verdeelsleutel, die deze week
met Di Rupo en de andere entiteiten was afgesproken, alweer verworpen, zodat
het akkoord van de federale regering met de andere gewesten al op springen
staat. Het is nu nog wachten of de Waalse deelregering dit Brusselse voorbeeld
volgt. Dan zijn we terug bij af en mag Vlaanderen het weer alleen doen.
- Tenslotte is er inderdaad een akkoord over het eenheidsstatuut voor
bedienden en arbeiders. Erg fier moeten we daarover echter niet zijn. Er is 27
jaar over onderhandeld en we lopen daarmee dertig jaar achter t.o.v. de ons
omliggende landen. Daar houdt het trouwens niet bij op, want de akkoorden
moeten nog door de achterban van de ondertekenaars bekrachtigd worden, het zal
drie jaar duren voor alles geïmplementeerd zal zijn, zoals men dat
tegenwoordig zegt en er zijn al de nodige uitzonderingen voorzien (o.m. in de
bouw), plus een financiering door de Belgische staat van 300 miljoen euro, zodat
het weer echt een akkoord op zijn Belgisch wordt.
Het wordt afwachten wat er
tussen nu en 21 juli nog verwezenlijkt zal worden van de zo geroemde zesde
staatshervorming. Ik hou de telling niet bij, maar het zou sterk zijn, mocht er
al de helft van verwezenlijkt zijn. Na het parlementair reces zitten we meteen
in de electorale campagne voor de verkiezing aller verkiezingen. De kans dat er
dan nog veel potten zullen gebroken worden, zal dan ook zeer klein zijn. Tenzij
misschien door de nieuwe koning, die als eerste teken van goodwill t.o.v.
Vlaanderen al heeft laten weten dat hij als koning straks alle officiële
stukken zal ondertekenen met Philippe en niet met Filip. Als antwoord op de
vraag van Kris Peeters, Vlaanderen als grootste deelstaat en economische motor
van België serieus te nemen, kan dat al tellen.
Vorige week was er nogal wat te doen i.v.m. het bericht, dat de uitgeverijen Concentra (Gazet Van Antwerpen en Belang Van Limburg) en Corelio (De Standaard en Het Nieuwsblad) de intentie hebben nauwer te gaan samen werken. Over de redenen waarom dat gaat gebeuren, is heel wat inkt vuil gemaakt, maar niet alles gezegd.
Dat het bij Concentra al langer
niet goed ging, was algemeen bekend. De oorzaak ligt in de eerste plaats bij de
Gazet Van Antwerpen, die zon 15 jaar geleden door Concentra werd overgenomen en sindsdien de
helft van haar 200.000 exemplaren minder verkoopt. De belangrijkste reden
daarvoor was, dat de krant, tot de overname, zowat het laatste
Vlaams-christelijke dagblad was dat voor zijn overtuiging uitkwam, iets waaraan
een einde kwam met de komst van nieuwe hoofdredacteur (die nu de VRT teistert),
een beschermeling van de toenmalige socialistische, door De Morgen tot god uitgeroepen Stevaert. Het Frutje
werd de Gazet van Janssens en alhoewel laatstgenoemde nu uit de havenstad
vertrokken is na een al even vernederende verkiezingsnederlaag, blijken de
afgehaakte, Vlaamsgezinde lezers niet terug te komen. Concentra zou vorig jaar
een verlies van één miljoen euro hebben geleden. Eigenlijk was dit geen
verrassing.
Een grotere verrassing, maar
niet voor mij, was dat Corelio datzelfde jaar zon vier miljoen verlies leed,
dit ondanks de constante toename van het aantal lezers, zowel bij De Standaard
als bij Het Nieuwsblad, in een krimpende markt dan nog, iets waarover regelmatig de
loftrompet werd gestoken. De reden daarvoor blijkt te zijn, dat de groep geld
verliest in zijn participatie, via de holding De Vijver, in de Tv-zenders Vier
en Vijf, waarin heel wat vers geld zal moeten gestoken worden.
Dat dit verlies voor mij geen
verrassing was, kan men trouwens nog terugvinden in mijn blog van 04.09.2012
(Het nieuwe Tv-seizoen), waarin ik vrij sceptisch was i.v.m. de toen reeds verhoogde
budgetten van die zenders, die hoopten een deel van de Tv-markt in Vlaanderen
te kunnen overnemen van de VRT en de VTM. Het Vlaamse Tv-publiek, schreef ik,
blijft wat het is. Het zal niet aangroeien en de kans dat buitenlanders (en
allochtonen) ernaar gaan kijken, is zo goed als onbestaande.
Een Tv-zender die in dit
overbevolkte Vlaamse Tv-aanbod een kans wil maken om er bovenuit te steken, zal
met andere argumenten moeten afkomen dan het zoveelste nieuwe spelprogramma, ingekochte
filmpje, digitalisatie of de van een andere zender overgestapte BV. Vraag is maar, of er
iemand daar ooit de moed zal hebben eens innoverend voor de dag te komen en bv eens de Vlaamse keerzijde van de Belgische
medaille zal laten zien. VTM, waarvan zovele Vlamingen hoopten dat ze het waar
zou maken, heeft hopeloos gefaald. Met Vier en Vijf gaat het dezelfde, slechte
kant uit. Om in de cijferretoriek te blijven: veel vijven en zessen, maar geen
vernieuwing. De inkomsten van de reclame hangen nl niet af van de programmas,
wel van de kijkcijfers. Adverteerders gaan hun budgetten alleen optrekken als
er meer kijkers zijn, niet meer zenders.
De verdwazing, waarover ik het gisteren al had in mijn blog, blijkt nog erger te zijn geweest dan ik dacht. VTM zou al vanaf 15.00 uur constant over de zaak hebben uitgezonden en VRT (+ Canvas) vanaf 17.00 uur. Dat maakt uitzendingen van respectievelijk 6 en 4 uur over een onderwerp dat blijkbaar alleen maar tot doel had dat koningshuis en de Belgische recuperatie te promoten. Dit is voer voor psychiaters, want men moet toch echt gestoord zijn om zo'n tsunami aan nietszeggende nieuwspulp te blijven uitzenden, herhalingen inbegrepen, te blijven volgen..
Al bij al mogen we nog van
geluk spreken dat het nu heeft plaatsgevonden. Om te beginnen, is het vakantie
en zijn er al een deel van onze waarde landgenoten naar zonnigere oorden
vertrokken, waar ze waarschijnlijk wel een meer genuanceerd verhaal te zien en
te horen gekregen hebben. Verder komt 21 juli er zo aan en ligt dan de weg open
naar het parlementaire reces en de komkommertijd, waardoor de royalistische
opstoot een stuk minder zal worden. Eens de politiek in oktober weer ontwaakt,
zitten we meteen in de electorale campagne voor 2014 en zal het hoera
patriottisme van de Belgische nationalisten wel op een lager pitje staan. Als er
zich dan problemen zullen voordoen en die kans is reëel dan zal men wel
andere katten te geselen krijgen dan die van de royals. Tegen die tijd weten we
ook hoe de verkiezingen in Duitsland zullen zijn afgelopen, iets waarop Europa
en de financiële wereld zitten te wachten. Tenslotte wordt het dan uitkijken
naar de exploten van Flup de Taaie, want die komen er gegarandeerd. Het is
zelfs niet uit te sluiten dat er al heel wat tumult zal zijn vóór de eerste
gesprekken over een eventuele nieuwe federale regering zullen beginnen.
Voor schrijvers van kolder en
satire, om nog te zwijgen over de spotprenttekenaars, breekt er een gouden tijd
aan. België wordt een stripverhaal!
