In het Syrische kruitvat gaat de oorlog van iedereen tegen iedereen verder en dat geldt niet alleen voor de militaire operaties, maar ook voor alle insinuaties tussen de strijdende partijen. Staakt het vuren worden aangekondigd en overtreden, omdat er altijd wel een partij is die zich niet verplicht voelt daaraan mee te doen. Nu Assad en de Russische bondgenoot een pauze hebben aangekondigd in Aleppo, zijn het de Turken die de Syrische Koerden – bondgenoten van de coalitie rond de USA - bombarderen.
Gisteravond was er in Brussel een bijeenkomst van E.U.-regeringsleiders over de oorlog in Syrië en meer bepaald het bombarderen van Aleppo, de belangrijkste stad van het land na de hoofdstad Damascus. En laat het nu juist op dezelfde dag zijn dat Rusland België beschuldigt van oorlogsmisdaden. Twee Belgische F-16 zouden nl 6 Syrische burgerslachtoffers gemaakt hebben bij een bombardement op een dorpje in de buurt van Aleppo. Volgens de gegevens van de Russen zelf zou dat niet kloppen en de radarbeelden zelf krijgt men niet te zien. Het is niet de eerste keer dat dat niét gebeurt. Bij het neerschieten van de MH17 van Malaysia Airlines boven Oost-Oekraïne zouden er ook Russische radarbeelden getoond worden. Meer dan één jaar later wacht de wereld nog steeds op die beelden.
Het meest cynische van die Russische beschuldigingen aan het adres van België is wel dat de coalitie die dat land heeft aangegaan met de regeringstroepen van Assad, zelf mede verantwoordelijk is voor het tot puin bombarderen van een kwart van de stad Aleppo, waarbij scholen, hospitalen, crèches en zelfs een VN-hulpkonvooi niet werden gespaard. Daar vielen geen zes, maar honderden doden. Men kan niet bombarderen zonder ook burgerslachtoffers te maken, maar in Aleppo is dat al lang geen ‘collatoral damage’ meer. Het is het verhaal van de splinter en de balk…
De Belgische francofonie heeft nog één dag respijt om te beslissen of ze het handelsakkoord van de EU met Canada blijft boycotten of niet. Een regio met 4 miljoen inwoners die een handelsakkoord van 500 miljoen mensen naar de bliksem helpt na er zelf 7 jaar mee over onderhandeld te hebben. Il faut le faire! Het heeft niets meer te maken met links/rechts, want in meerdere andere landen, die het akkoord hebben goedgekeurd, hebben socialisten het voor het zeggen of zitten ze mee in de regering. In Griekenland regeert momenteel zelfs een communist. En dat voor een handelsverdrag met een land dat, evenals België, ook meertalig is (waaronder het Frans) en dat als geen ander lijkt op ons eigen Europa.
Ik begin zo stilaan te denken dat e.e.a. te maken heeft met het feit dat de PS er niet in geslaagd is de regering Michel te laten vallen. Ze juichten de demarche van Peeters en zijn CD&V toe, wat voor de andere meerderheidspartijen een reden temeer was om door te bijten. Voor één keer ben ik het zelfs eens met Vlaminghater Maingain, die zei dat ‘het enige wat CD&V heeft binnengehaald, is dat de beleidsverklaring op zondag werd voorgelezen’!
De meerwaardebelasting is verschoven naar Sint Juttemis. Van alles wat ik erover gehoord en gelezen heb, was er niet één econoom die het goedkeurde. Alleen Michel Maus, de chouchou van onze linkse VRT, zei dat erover te praten viel, maar zelfs hij durfde het niet verdedigen. Ook het koppelen van die meerwaardebelasting aan de vennootschapsbelasting zal geen stand houden. Als straks andere landen, waaronder buurland Nederland, hun vennootschapsbelasting drastisch zullen verlagen, kan dit land niet anders doen dan volgen.
Zoals ik in mijn blog van gisteren al stelde is er in heel deze zaak voor Vlaanderen één lichtpuntje: de wereld zal eindelijk het ware gelaat van onze Waalse DDR eens te zien krijgen en later hopelijk wat meer begrip hebben voor een Vlaanderen dat die spelbrekers jaarlijks nog 12 miljard euro toestopt...
* 'Canada dry' is niet alleen de naam van een cocktail, het werd vroeger ook gebruikt voor pseudo brugpensioenen, waarbij de werkgever de gepensioneerde, die er nog geen recht op had, stiekem wat extra geld toestak om het verschil ongedaan te maken.
Zoals we nu stilaan al gewend zijn, heeft zowat iedereen klachten over de nieuwe federale begroting. Het is zo normaal geworden dat er steeds meteen gereclameerd wordt op elke beslissing, dat men zou schrikken, mocht het niét gebeuren. Dat de oppositie dit doet is nog normaal, het is zelfs haar taak. Zoals de Britten zeggen: ‘the opposition’s task is to oppose’. Feit is wel dat er bij al die klachten niet één is waarbij een serieus alternatief wordt geopperd. Dat heeft dan weer te maken met het systeem van de Belgische wetgeving. Er is in dit land geen enkele wet zonder uitzonderingen en achterpoortjes. Zelfs bij tegenvoorstellen krijgen we meestal meer van hetzelfde: een ander wetsvoorstel met weer achterpoortjes en uitzonderingen. E.e.a. maakt dat België steeds onbestuurbaarder wordt.
Zo gaat federaal minister van Mobiliteit, François Bellot (MR) steeds in beroep tegen bijna elk besluit van de Raad van State waarbij een Vlaams initiatief wordt goedgekeurd. Ondanks het feit dat de man nog maar pas federaal minister is (hij verving Mw. Galant) heeft hij dit al 7 (zeven!) keer gedaan. Het achterliggende idee hiervan is dat de men de bevoegdheden die bij de zesde staatshervorming naar de regio’s werden overgedragen, terug federaal zouden worden. In datzelfde kader past ook het njet van onze Waalse DDR tegen het handelsakkoord met Canada, waarbij België riskeert de risee te worden van de E.U. en Vlaanderen een deel van zijn export zou kunnen verliezen.
We kunnen alleen maar hopen dat het Waalse veto tegen het handelsverdrag met Canada de ogen zal openen van heel wat van onze eigen mensen die blijven denken dat onze welvaart alleen kan gegarandeerd worden door België, terwijl het tegenovergestelde waar is. De Belgische meerwaarde voor Vlaanderen is nul, met straks eenzelfde score voor Europa.
De parlementaire bespreking van Michels beleidsverklaring werd één grote scheldpartij. Sinds de presidentsverkiezingscampagne in de States zijn we echter al veel gewend en dit kan er nog wel bij. Mij is alleen bijgebleven het antwoord van Peter De Roover, N-VA fractieleider, op een zoveelste tirade van Kristof de kale (= Calvo) met de weelderige haargroei over de minimumlonen. Peter zei dat de Catalaan zich meer zou verheugen over een jongeling met een hoog loon, maar zonder werk dan andersom. Dat verhaal klopt, zeker voor de heisa die er ondertussen ontstaan is over de flexibele 38 urenweek. De vakbonden nemen het nl niet dat de federale regering hun veto in verband met de e-commerce heeft afgeschaft.
Er was nl een akkoord dat bedrijven sinds januari van dit jaar ’s nachts personeel mochten inzetten om online bestelde goederen snel op te kunnen opstarten en zo de concurrentie te kunnen aangaan met Duitse en vooral Nederlandse bedrijven die de markt momenteel beheersen, ook in dit land. Aan dat akkoord was wel een voorwaarde gekoppeld (typisch Belgisch: geen wet zonder uitzonderingen en/of achterpoortjes): de bedrijven moesten het aanvragen en de bonden moesten ermee akkoord gaan. M.a.w. ze hadden een vetorecht. Tot nu toe was er slechts één bedrijf dat het gedaan had: Schoenen Torfs en dan nog maar tot 21.00 uur, wat in feite één overuur betekent. CEO Wouter Torfs, die steeds de braafste van de klas wil blijven, had daarmee ingestemd. Ook wie bij Torfs dus bestelde na 21.00 uur moest weer wachten tot ’s anderendaags, zodat de kans groot bleef dat klanten de concurrentie weer zouden aanspreken. CEO Jef Colruyt, van het gelijknamig bedrijf, die daarover door De Tijd werd aangesproken, zegt vlakaf dat een akkoord bereiken zo goed als onmogelijk is, omdat men dat met de drie vakbonden moet doen…
Dat veto zou nu van de baan moeten zijn, tot spijt van wie niet graag werkt. Ik kan dat rustig beamen: ik werkte de laatste 22 jaar van mijn carrière in een 24-uursservice, dag en nacht, werk- en weekeinddagen...in Nederland!
Nadat vorige week de federale regering op apengapen lag en men zelfs enkele dagen niet meer met elkaar aan tafel ging zitten, is er nu plots toch een oplossing. De begroting is opeens bijgesteld en de door de drie Vlaamse regeringspartijen voorgestelde hervormingen zouden voorlopig worden opgeschort naar een later datum. Zij telden immers niet mee in de begroting en moesten dan ook (nog) niet aan een Europese goedkeuring onderworpen worden. Als het allemaal zo simpel was, waarom kon men zo iets dan niet meteen zeggen? Bij Michels beleidsverklaring van zondag (mag dat zomaar van de vakbonden?) kwam dan de aap uit de mouw: voorlopig geen meerwaarde belasting meer, geen verlaagde vennootschapsbelasting en ook geen maatregelen om het spaargeld vlotter naar starters en beleggers te krijgen, maar wel een akkoord om in 2017 een begin te maken met een onderzoek naar een mogelijke Arco oplossing. Arco stond inderdaad in het regeerakkoord, maar is plots terug van weg geweest nadat het woord twee jaar lang niet eens gebruikt was geworden.
Het lijkt wel een deus ex machina uit een Oudgrieks drama. Goed voor de Arcospaarders/aandeelhouders (nog te schrappen wat niet past), die al vijf jaar wachten op concreet nieuws en die niet verdienen langer aan het lijntje te worden gehouden. Probleem is, dat het niet de schuld is van de staat of enige regering dat die mensen bedrogen zijn geworden, maar wel van het ACW, dat hen wat had wijsgemaakt. Als er al een oplossing komt, zelfs een waarbij die 800.000(!) mensen maar een deel van hun geld terug zouden zien, dan zou het niet meer dan logisch zijn dat een groot deel ervan wordt opgehoest door dat ACW of ‘beweging.net’, zoals het nu heet. Ook dat is 'rechtvaardige fiscaliteit', het nieuwe modewoord bij CD&V.
‘Als men de 500 grootste familievermogens van dit land afpakt, alles verkoopt en dat geld gebruikt om alle overheidsuitgaven te betalen, dan is dat geld na 8 maanden en 12 dagen op. Daarna zal men niet meer kunnen rekenen op belastingen of maatschappelijke bijdragen van rijke mensen, want er zullen dan geen rijke mensen meer zijn’.
Bovenstaande is niet van mij, maar van Roland Duchâtelet, die er zelf warmpjes in zit, maar die wel de vinger op de wonde legt in De Tijd van dit weekeinde. ‘Het geld pakken waar het zit’, is een slogan die men wel eens meer hoort, zeker bij vakbondsbetogingen en bij voorkeur in de Waalse. De uitleg van Duchâtelet toont aan hoe dom en kortzichtig een dergelijk standpunt is. Hetzelfde kan verteld worden van het voorstel van een zekere Peeters die tegenwoordig ook doorgaat als de populist van de regering Michel en die feitelijk ook het geld wil halen waar het – volgens hem - zit. Een voorbeeld van hoe fout hij is, is het feit dat men ‘zijn’ speculatietaks, een cadeautje dat hij kreeg als compensatie voor zijn steun bij de invoering van de taxshift, al heeft moeten intrekken omdat het de gemeenschap meer kostte dan opbracht. Zijn nieuwe dada, de meerwaardebelasting, is volgens kenners eenzelfde lot beschoren en is voorlopig uitgesteld. Zelfs zijn opvolger bij Unizo, Karel Van Eetvelt, is er niet over te spreken. Volgens hem viseert Peeters het meest dynamische deel van onze economie, dat voor welvaart en werkgelegenheid zorgt. Ook Etienne Cooreman - nota bene: oud CVP’er - samen met wijlen Willy Declercq de geestelijke vader van de wet die naar hen genoemd werd en die zorgde voor een heropleving van de Belgische economie in de jaren 1980, noemt Peeters’ belastingsvoorstel de doodsteek voor de Belgische bedrijven op de beurs.
Ik vraag me in deze rubriek al langer af hoe het mogelijk is dat iemand die zo speelt met de toekomst van onze bedrijven en van voorzitter van een middenstandsorganisatie verworden is tot het linkse geweten van de huidige federale regering, nog altijd zoveel stemmen achter zich krijgt in de peilingen. Misschien een reden te meer om die enquêtes af te doen als populistische spelletjes voor simpele zielen die Peeters nog altijd eerder zien als de ‘Vlaamse Georges Clooney’ i.pl.v. de rancuneuze gebuisde premier, die eerder de afgunstmaatschappij vertegenwoordigt…
Zoals verwacht werd, heeft het Waalse parlement het handelsakkoord tussen EU en Canada zo goed als definitief verworpen. Zelfs een persoonlijke tussenkomst van een Franssprekende Canadese minister heeft daaraan niet kunnen veranderen. Frans is ook een officiële taal Canada, wat de verwerping door het minuscule Franstalige Wallonië alleen nog maar pijnlijker maakt. De uitleg van Magnette dat ze nog wel verder willen praten, maar dan met een propere lei, is onzin. De onderhandelingen met Canada hebben zeven jaar geduurd en betreffen een half miljard Europeanen.
Canada is het meest Europese land buiten Europa en (qua oppervlakte) het tweede grootste land van de wereld. Als Wallonië er geen vlottere handel mee wil drijven, met wie dan wel? Met Saoedi Arabië misschien, dat de grootste afnemer is van de Waalse wapenfabriek die eigendom is van het Waalse gewest? Saoedi Arabië, dat die wapens o.m. gebruikt in de oorlog in Jemen.
Voor de rest moeten de Walen zich niet veel aantrekken, zolang ze maar elk jaar die ±12 miljard euro van Vlaanderen kunnen uitdelen (investeren is er niet bij). Datzelfde Vlaanderen dat nog maar eens de dupe is van de hele zaak. 90% van de Belgische uitvoer naar Canada (geschat op zo’n 400 miljoen euro) is immers Vlaams…
---
En dan nog dit: voor het eerst is de Nobelprijs Literatuur uitgekeerd aan een singer-songwriter, zoals men tegenwoordig een zanger noemt die ook zijn eigen teksten schrijft. Als hij niet verast was geweest zou Hugo Claus zich nu omdraaien in zijn graf! Ik stel voor dat wij volgend jaar Urbanus van Anus voordragen. Die schreef ook eigen teksten en die waren meestal ook heel origineel.
CD&V is, net zoals vroeger de CVP, een partij die vooral uitblinkt door een soort besluiteloosheid. Als er ergens een beslissing moet genomen worden, komt er nooit meteen een duidelijke reactie, zoals dat bij andere partijen dikwijls wél het geval is. De reactie was steeds: ‘misschien’, ja, maar’, ‘we zullen zien’ en nog van dat moois. In het licht van wat er zich nu afspeelt i.v.m. de meerwaardebelasting, die door de andere Vlaamse partijen van de meerderheid – maar ook door het bedrijfsleven - kordaat wordt afgewezen, is het dan ook opmerkelijk dat de partij nu wél meteen op haar strepen staat en blijkbaar bereid is vol te houden ‘tot aan de meet’. De meest aanneembare uitleg daarvoor is dat CD&V zich nu openlijk presenteert als een linkse partij. Ze kan zich niet meer kan verschuilen achter de PS, zoals ze dat enige decennia kon doen en/of het cdH, zoals dat gebeurde bij de 541 dagen regeringscrisis (denk maar aan madame ‘non’). Het is misschien ook de verklaring waarom CD&V bij de vorming van de regering Michel erop stond om cdH bij in deze regering te krijgen, wat tenslotte niet gelukt is en er mede voor gezorgd heeft dat ze nu zelf het linkse kamp moet verdedigen. .
Van de drie Vlaamse regeringspartijen in de federale regering is CD&V de enige met een syndicale achterban en vooral dat doet haar verschillen van de N-VA en Open VLD. Vraag is maar of ze deze keer wél bij haar standpunt zal blijven, zeker nu gebleken is dat de speculatietaks, die de partij bedongen had als prijs voor de taxshift, het land niets opbrengt maar integendeel geld kost. De meerwaardebelasting dreigt een speculatietaks in het kwadraat te worden, waarbij men zich afvraagt wat dat de partij gaat opbrengen bij een mogelijke val van de regering Michel. Tenslotte mag men ook niet vergeten, dat het een Belgische traditie is dat de partij, die een regering vroegtijdig laat vallen, er meestal zelf de dupe van wordt (denk maar aan wat er met Open VLD gebeurd is nadat Crootje de stekker had uitgetrokken).
Ik zal denkelijk wel niet de enige zijn die dat zottekensspel over de beleidsverklaring, de begroting en de hervormingen kotsbeu is. Is dit de regering die het allemaal eens ging waar maken, nu men eindelijk eens kon regeren zonder de socialisten en dan nog 5 jaar zonder verkiezingen? Ondertussen is gebleken dat, met CD&V erbij, men geen socialisten nodig heeft om hetzelfde getreuzel en getalm, het knippen en het plakken te herhalen van alle vorige regeringen. Waar blijven de veranderingen, de echte dan? Die zouden structureel zijn en het politieke landschap wijzigen. Als zelfs een centrumrechtse regering er niet in slaagt de staatsschuld terug te dringen, welke dan wel?
Nu we al een viertal dagen over tijd zijn, lijkt het steeds meer van hetzelfde: iedere partij heeft zijn dada en wil dat op e.o.a. manier verwezenlijkt zien, ook al vloekt het met wat de anderen willen. Het verhaal van de meerwaarde belasting was iets dat onaangekondigd de laatste avond op tafel werd gelegd. Van vooruitzien gesproken!
Als de huidige meerderheid het niet eens raakt, zou men kunnen zeggen maar weer naar verkiezingen te gaan. Vraag is wat die gaan oplossen. Op Vlaams gebied zouden N-VA en Open VLD, die de vorige verkiezingen in Vlaanderen al 47,5% haalden, een meerderheid kunnen halen als ze er het VB bij namen, maar dat gaan ze dan gegarandeerd nooit doen en zelfs als ze het wél zouden doen, zullen de blauwe belgicisten van Open VLD nooit akkoord gaan om via het Vlaamse parlement de volgende stap te zetten naar het confederalisme.
Als er nieuwe verkiezingen zouden komen, dan zou men aan alle Vlaamse partijen moeten vragen vooraf een intentieverklaring af te leggen dat ze tot die volgende stap bereid zouden zijn. Als ze dat niét doen, dan zou men een campagne moeten voeren om niet voor de nee-zeggers te stemmen. Als dat ook niet lukt, dan houden we best op met het huidige systeem en moeten we zien op een andere manier tot resultaten te komen. Zoals men nu bezig is wordt het Sint-Juttemis.
---
En dan nog dit: in De Standaard van gisteren schrijft Marc Hooghe, belgicistisch politicoloog aan de KULeuven, dat onderzoek zou uitwijzen dat de gemiddelde Vlaming een ACW’er is. Volgens de lidkaarten van de vakbond misschien, maar niet in het stemhokje, anders zou CD&V niet rond die armzalige 15% blijven hangen. Als CD&V straks een regering zou doen vallen en naar nieuwe verkiezingen zou trekken met als argument een nieuwe belasting in te voeren – zoals deze die ze er nu willen doordrukken – dan zal er veel volk komen kijken naar de extra stemmen die dat zou opleveren.
En de vaudeville rond de federale begroting en zgz hervormingen blijft maar aanslepen. Eén van de redenen waarom CD&V in ’t algemeen en Kris Peeters in het bijzonder zo te keer gaan zou – volgens de media – te maken hebben met de laatste peiling omtrent het kiesgedrag in dit land. Daaruit zou nl gebleken zijn dat ‘the Great Old Party’ maar achteruit blijft boeren. Of het waar is weet ik niet, het is in elk geval met een korreltje zout te nemen. De peiling waarover sprake was nl die van de VRT en De Standaard en dat is zo ongeveer de minst betrouwbare die er in dit landje is, omdat beiden bevooroordeeld zijn en er een systeem op nahouden dat feitelijk bijna altijd aan dezelfde mensen hun mening vraagt, waarbij die dan waarschijnlijk mee fluctueren met wat die zender en die krant op dat ogenblik vertellen. De enige peiling in dit land waarin ik een beetje vertrouwen heb, is die van de RTL en La Libre Belgique, omdat die de zaken vanuit Wallonië bekijken en juist daarom in Vlaanderen wat neutraler overkomen (of hun peilingen in Francofonië kloppen, zou wel eens een ander paar mouwen kunnen zijn).
We zouden ons beter zorgen maken over een andere peiling, nl die van de VTM en Humo. Niet dat die niet bevooroordeeld zou zijn. VTM blijft een cafézender en Humo is eerder anti-Vlaams en links. Als men echter zelfs in een peiling door het linkse Humo moet toegeven dat 1 op 5 moslims in Vlaanderen ‘begrip’ heeft voor IS, dan is dit een bevestiging van wat ikzelf hier o.m. al lang schrijf, nl dat zelfs de meest vrome moslim morgen een zelfmoordterrorist kan worden als een geradicaliseerde imam hem daartoe zou aanzetten. De peiling werd uitgevoerd bij 500 moslims tussen 15 en 55 jaar, allemaal afkomstig uit Noord-Afrika en Turkije.
---
Er is ook goed nieuws. Eindelijk is er een akkoord tussen de gewesten over het Parijse klimaatplan, zodat dit land niet meer met de billen bloot staat t.o.v. de rest van de wereld. Nu nog een goedkeuring van Wallonië en Brussel om akkoord te gaan over de handelsovereenkomst met Canada. Als dat niet gebeurt kan heel de E.U. - ± 500 miljoen mensen ! - ernaar fluiten en wordt het stilaan tijd zich af te vragen of Brussel nog wel verdient om de hoofdstad van Europa te blijven.
Berichtje uit de krant van gisteren: Roberto Martinez, de Nederlands- én Fransonkundige bondscoach van de Belgische nationale voetbalploeg, probeerde zaterdag Nana Asare op te roepen als vervanger van de gekwetste Jordan Lukaku. Nana wie? Wel, dat blijkt een Ghanees te zijn die de Belgische nationaliteit zou hebben aangevraagd. De man kan echter niet worden opgesteld ‘omdat zijn naturalisatie nog niet officieel in orde is’!
M.a.w. iedereen blijkt tegenwoordig niet alleen Belg te kunnen worden, maar zelfs meteen te worden opgenomen in een nationale sportploeg. De Belgische nationaliteit is dan ook steeds meer een wegwerpproduct aan het worden. Mijn medeleven gaat uit naar de simpele zielen die nog steeds vinden dat onze nationale voetbalploeg een Belgisch bindmiddel is en voor de nog simpelere zielen die daarvoor bereid zijn te supporteren. We lachten destijds al met de invoering van de snel-Belg-wet (met dank aan Verhofstadt), maar het kan blijkbaar nog erger. I.pl.v. Nana Asare is nu Sébastien Pocognoli (spreek uit ‘poconjolie’) opgeroepen. Dat is evenmin een echte Vlaming of Waal, maar een landgenoot met dezelfde afkomst als Adamo en Rocco Granata. Dat Dries Mertens maar oppast, want met zo’n Vlaamse naam zou je straks wel eens gewraakt kunnen worden door het nieuwe trio Nederlandsonkundige nationale voetbalcoaches.
---
Gisteren paste ik voor overhaaste commentaar inzake de federale begroting en de beleidsverklaring die Michel vandaag zou moeten geven in het parlement. 24 uur later scheen men het bij de meerderheid nog steeds niet eens te zijn. Struikelblok zou niet de begroting zelf zijn, maar enkele hervormingen, waarbij Kris Peeters (hij weer) met een eis tot meerwaardebelasting is afgekomen. N-VA en Open VLD zijn het daar niet mee eens. Nadat zijn speculatietaks – een belasting op wie zijn aandelen binnen de 6 maanden herverkoopt – de staat geld doet verliezen i.pl.v. incasseren, wil Peeters in feite hetzelfde, maar dan nu op één jaar i.pl.v. zes maanden. Dat zou, volgens de tegenstanders, in de eerste plaats de KMO’s benadelen. En zo’n voorstel komt dan van een ex-Unizo voorzitter. De term ‘verrader’ was nooit toepasselijker…
Het gebeurt me niet gemakkelijk, maar zondagavond had ik problemen om een blog te schrijven. De reden was, dat er zelfs om middernacht nog steeds geen definitief nieuws was over de federale begroting, die dinsdagmorgen aan bod zou moeten komen in het parlement en dat ik er eveneens het raden naar had hoe het tweede debat voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen zou verlopen. Dat begon nl om 03.00 uur onze tijd en ik zet mijn blog iets over middernacht op Seniorennet. Dat betekent dat e.e.a. al snel achterhaald zou kunnen zijn.
Normaliter zal er in dat tweede debat tussen Trump en Clinton een aardig woordje geplaatst zijn over de vrij vulgaire uitspraken die men van de New-Yorkse miljardair heeft vrijgegeven, ook al ging het om zaken die al tien jaar oud waren en geuit werden in een periode waarin Trump helemaal geen plannen had om in de politiek te gaan, laat staan mee te doen aan de republikeinse voorrondes van de presidentsverkiezingen en die dan nog te winnen.
Wat er ook gezegd zal zijn, Trump zal toch een zekere aanhang blijven houden, omdat Amerikanen nu eenmaal niet in de pas lopen zoals men dat in Europa zou wensen. Verder zouden alle verdachtmakingen, reëel of niet, er wel eens voor kunnen zorgen dat heel wat kiezers het niet meer zien zitten om te gaan stemmen. Het is daar ook niet verplicht. Zoals ik vroeger al eens geschreven heb, wordt het kiezen tussen pest en cholera, waarbij men bij een succes voor Trump echt niet weet wat er nog te gebeuren zal staan. Bij een overwinning van Clinton wordt het meer dan waarschijnlijk nog minstens vier jaar Obama politiek van hetzelfde en dat vooruitzicht vinden veel Amerikanen ook maar niets.
Om over e.e.a. wat meer te weten zal ik dan ook best het verdere nieuws van binnen- en buitenland even moeten afwachten en er (misschien) morgen op terugkomen.
Normaal moet eind dezer maand het handelsverdrag tussen de E.U. en Canada in Brussel worden ondertekend. Canada’s premier Trudeau komt daarvoor zelf naar hier. Alle E.U.-landen hebben het verdrag al ondertekend, met uitzondering van België. Om het juister te stellen: met uitzondering van het Waalse en het Brussels gewest. Vlaanderen is wel akkoord. Men schat dat het verdrag de onderlinge handel met 26 miljard euro kan doen stijgen. Voor Vlaanderen zou dat 400 miljoen bedragen én extra export, vooral in de sectoren van de chemie en de farmacie.
Buiten het akkoord met Canada (CETA) is er nog een tweede in de maak, dat tussen de E.U. en de States, het zgn TIPP-akkoord. Dat verdrag heeft heel wat tegenstanders en die zouden het liefst van al ook het akkoord met Canada niet willen laten doorgaan. Mocht men echter ondertussen het verdrag met Canada, waarover 7 jaar onderhandeld werd en dat niet zo’n verregaande consequenties heeft, wél sluiten dan kan men, aan de hand daarvan, e.e.a. beoordelen en later eventueel het contract met de States aanpassen of zelfs annuleren. Om daarover enige zekerheid te krijgen moeten we afwachten wat Brussel en Wallonië er deze maand nog denken aan te doen. Als ik me niet vergis zit er ook een gelijkaardige haar in de boter voor de goedkeuring van het klimaatakkoord van Parijs. Ook daar zouden de Belgische gewesten het niet eens raken.
In Wallonië hebben ze eergisteren bij de syndicale manifestaties in elk geval nog maar eens duidelijk laten zien dat ze die laatste stakingen wel degelijk tegen de werkgevers hielden. Het kantoor van de Waalse Agoria (het vroegere Fabrimetal) in Gosselies werd vakkundig kort en klein geslagen door een ABVV commando. En dan maar horen hoe Waals minister-president Magnette zijn best doet om vreemde bedrijven aan te sporen in zijn regio te investeren. Als Wallonië – al dan niet samen met Brussel – er in slaagt het handelsverdrag met Canada op te schorten of te annuleren, moet het minder dan ooit verwachten dat buitenlandse bedrijven nog zullen investeren in onze DDR.
Normaal was er op 7 oktober een nationale staking van de drie vakbonden gepland. Die werd opgeschort, omdat men eerst nieuws wou over de beleidsverklaring van de federale regering die er pas volgende week dinsdag komt. Dan werd er aangekondigd, dat er toch zou gestaakt en betoogd worden, niet door de vakbondscentrales zelf, maar door enkele onderafdelingen. Wat nieuw was, was dat er ook officieel gestaakt werd tegen de werkgevers. Idioter kan moeilijk, want dat is in feite staken tegen uw eigen job, zeker bij bedrijven en instellingen waar (nog) geen arbeidsplaatsen bedreigd zijn. Het Spoor staakte voor een keer eens niet en bij De Lijn was de staking vooral voelbaar in de steden, waar de meeste buschauffeurs nog altijd vurige roden blijken te zijn, een relict uit de Stevaert periode, toen Verkeer in Vlaanderen een socialistisch onderonsje was.
Bracht de staking hier en daar wat ongemak, vooral dan voor de werkgevers die hun firma’s weer geld zagen verliezen, dan gebeurde er iets dat me veel belangrijker lijkt: CD&V distantieert zich nl van het ACV, de vakbond waarmee het altijd zo goed overeen leek te komen. Zelfs linksbuiten Kris Peeters heeft dan toch zijn buik vol gekregen van de oekazen van de vakbondsleiders, eierkop Leemans in de eerste plaats, die al maanden weigeren binnen de zgn groep van tien ernstig te onderhandelen. Hopelijk is het bij de tsjeven stilaan doorgedrongen dat hun vakbond wel veel leden mag tellen – het is de grootste van het land – maar dat de meeste leden daarom nog niet voor hen stemmen. En er is meer.
De speculatietaks, die Peeters na veel discussie erdoor gekregen had als compensatie voor de taxshift, blijkt nl meer geld te kosten dan hij opbrengt. M.a.w. het land verliest er geld mee en iedereen vraagt zich af waarom hem te dan te behouden. De mensen die op de beurs aandelen kochten en die binnen de 6 maanden weer verkochten met winst, krijgen daarop die taks te betalen. Resultaat: niemand kocht nog aandelen, waardoor ook de algemene beurshandel inzakte en de staat nog minder incasseerde.
In de marge van alle heisa was er dan ook nog het incident met Pieter De Crem, die door onze Charel werd teruggefloten, nadat hij had laten weten deze maand geen tijd te hebben voor het parlementaire werk omdat hij in de Amerikaanse Harvard Business School een cursus volgt over economie (kostprijs 80.000 dollar!). Bart De Wever vroeg zich een jaar geleden al eens af wat Crembo de godganse dag deed als enkel staatssecretaris voor Buitenlandse Handel. Ooit was hij, als Belgisch minister van Defensie, zelfs kandidaat voor de job van secretaris-generaal van de NAVO. Hij zou zich nu beter wat meer bezig houden met de interne keuken van zijn partij, zeker mocht die een bochtje naar rechts maken. De Crem vertegenwoordigt in zijn partij de rechtervleugel, een vleugel die niet hoog oploopt met de travaillistische koers die CD&V tot nu toe liep in de regering Michel.
Vlaanderen gaat binnenkort kennis maken met een rijzende ster aan de Waalse politieke hemel: Raoul Hedebouw, woordvoerder van de Parti des Travailleurs Belges (PTB, de Waalse tegenhanger van de Vlaamse PvdA), voor wie hij, samen met een kompaan, ook als volksvertegenwoordiger in het federale parlement zit. De man is nl uitgenodigd om mee te doen aan de volgende uitzending van ‘De Slimste Mens’ en heeft die uitnodiging aanvaard. Hedebouw is zo goed als perfect tweetalig en dat heeft te maken met zijn Vlaamse afkomst: vader West-Vlaming, moeder uit Limburg. Geen typische Waal dus, want die kan in het beste geval onze taal alleen maar stamelen of radbraken. Wel gerecupereerd door de francofonie, zoals heel wat Waalse politiekers (Cools, Onkelinx, Van Cauwenbergh, Meynders enz…) die blijkbaar moeten laten zien dat ze goed geïntegreerd zijn en daardoor dikwijls fanatieker zijn dan de Walen zelf. Dit laatste is een meer voorkomend gebeuren en niet alleen in dit land. Denk maar aan Hitler, die een Oostenrijker was van geboorte (uit Braunau), geen Duitser en Napoleon, wiens geboorteland Corsica vier jaar vóór zijn geboorte, nog Italiaans was. Of De Gaulle, geboren in Rijsel, wiens Frans-Vlaamse voorvaderen Van de Walle heetten, tot één ervan die naam liet verfransen…
Hoe Hedebouw het in ‘De Slimste Mens’ het ervan gaat afbrengen, moet nog blijken. De man heeft waarschijnlijk wel gesnapt dat ook Bart De Wever dat programma ooit gebruikt heeft als versnelling voor zijn politieke carrière. Hedebouw is een uitgesproken Marxist, die hier wel de passie preekt, maar zich niet schaamt te pleiten voor schurkenstaten zoals Noord-Korea. Het enige voordeel dat zijn politiek voor Vlaanderen kan hebben is dat zijn partij de poten onder de stoel van de PS in Wallonië flink aan het onderuit zagen is. Misschien zal die PS straks daardoor naar het centrum moeten opschuiven en bereid moeten zijn haar linkse doctrine aan te passen.
In de nasleep van de mislukte deal van Eandis met het Chinese State Grid is de discussie over onze energieproblemen weer terug van nooit weg geweest. Het begon met de voorzitter van Eandis die zei dat de stroomtarieven straks weer zullen stijgen. Dat ‘straks’ is dan wel over vier jaar. Er rekening mee houdend dat de politiek hierbij een dikke vinger in de pap heeft, is dat een eeuwigheid. De man moest er trouwens aan toevoegen dat in eerste instantie niet de eindverbruiker maar de Eandis-aandeelhouders wel eens de klos zouden kunnen worden. Daar we het dan over de gemeenten hebben, zou Jan met de pet er eveneens voor kunnen opdraaien, al zal dat waarschijnlijk pas gebeuren ná de volgende gemeentelijke verkiezingen van 2018.
Feit blijft dat er ooit eens een einde zal komen aan de houdbaarheid van de huidige kerncentrales en dat er best nu al stilletjesaan zal moeten uitgekeken worden hoe er voor de energiebevoorrading van dit land in de toekomst zal moeten gezorgd worden. Die toekomst is dan ergens tussen 2020 en 2025. Om er tegen die tijd mee klaar te zijn, zou er echter nu al een soort energiepact moeten komen, waarbij e.e.a. wordt vastgelegd.
Een zekere Chris Peeters, kersverse CEO van netbeheerder Elia - niet te verwarren met Kris Peeters, de linksbuiten van de ploeg Michel - verwacht dat de import van olie en aardgas in twee generaties overbodig zal worden. Volgens die Peeters zal de groene stroom daarvoor zorgen. Het zou leuk zijn, mocht het waar worden, maar volgens mij blijft dat wishful thinking, zeker als men die groene stroom blijft pamperen zoals men hier nu al enkele jaren doende is. Volgens dezelfde optimist zou het probleem met het afschakelplan, dat in voege moest treden bij een tekort aan stroom, vorige winter zijn opgelost. Hij zegt er niet bij dat er toen wel een lange, maar geen strenge winter was. Een echte winter zou daarover pas uitsluitsel kunnen geven.
Tenslotte blijkt uit een studie van het Europese Milieuagentschap (EMA) dat er een equivalent van 150 extra kerncentrales nodig zal zijn om het Europese wagenpark in 2050 voor 80% op elektrische stroom te laten rijden. Dat krijgt men met de huidige groene stroom voorzieners nooit klaar. Hoeveel zonne- en windenergie er ter beschikking is hangt nl af van de weersomstandigheden en dat gebeurt niet op commando. We zullen al blij mogen zijn als er tegen die tijd overwegend hybride wagens zullen rijden, zodat chauffeurs tenminste de zekerheid behouden dat ze ook verder kunnen zonder stroompannes en/of –tekorten…
Interrail, een organisatie die zich bezig houdt met treinreizen binnen Europa, verkocht deze zomer 225.000 tickets aan jongeren, die daarvoor een korting hadden gekregen. Dat bracht een zekere Manfred Weber, fractieleider van de Duitse CSU in het Europees parlement, op het idee om voortaan alle 18 jarige Europeanen een gratis Interrail ticket te geven. Niet uit zijn eigen zak natuurlijk, maar uit de E.U. kas. Dat zou de E.U. jaarlijks een dik miljard euro kosten. Op een totale Europese begroting van zo’n 150 miljard stelt dat misschien niet veel voor, maar zo kan men straks altijd wel een reden vinden om ergens geld weg te smijten. Want wegsmijten is het juiste woord. Als jongeren zelf 225.000 tickets kunnen betalen, zoals deze zomer gebeurd is, waarom zou de E.U. dat dan moeten doen? Ook het excuus, dat deze zomer de tickets waarschijnlijk alleen maar konden gekocht worden wie het zich kon veroorloven, houdt geen steek. Om op reis te gaan moet men niet alleen geld hebben om te reizen, maar ook om te eten (én te drinken!) en te overnachten. Om het maar bij de eerste kosten te houden. Want er is meer.
Zowel de E.U. als de meeste E.U.-landen kampen met financiële problemen. Als we dat miljard eens opzij zetten voor het leningen van andere extra kosten, zoals immigratie en sociale zekerheid bv. Waarom moet dat geld worden weggesmeten? Wat is het nut daarvan? Hebben ze daar nog nooit van Stevaert gehoord, wiens ‘alles gratis’ projecten ondertussen één na één zijn opgedoekt, zelfs in zijn eigen Hasselt, waar de partij, die erachter stond, na 18 jaar de macht over de stad heeft moeten afgeven?
Raar maar waar, de partij die als hevigste pleitbezorger achter Weber’s voorstel staat is niet die van de socialisten, maar die van de christendemocraten, de Vlaamse inbegrepen. Hebben Beke’s ‘high potentials’ – ge weet wel, die van ‘Innesto’ - geen betere plannen dan die van een mislukt socialisme?
---
Bij de KULeuven heeft men ondertussen 2.400 eerstejaars studenten (één op vier!) verboden dezelfde eerst gekozen studierichting te blijven volgen, nadat gebleken was dat ze in minstens drie vakken een onvoldoende hadden gehaald en/of een totaal van geen 30%. Volgens mij een juiste beslissing, die de studenten zelf, maar zeker ook de ouders, de Unief én de overheid veel geld kan besparen. Ook hier gaat het meestal om 18 jarigen, waarvan sommigen dat eerste jaar misschien meer geïnteresseerd waren in het buiten zetten van de bloempjes en het versieren van de studentinnen. Misschien zal het verbod hen weer met beide voetjes op de grond doen belanden of hen erop wijzen dat ze de lat te hoog hadden gelegd.
Een revolutie is nooit een pijnloos gebeuren. Dat geldt ook voor wat we tegenwoordig de ‘derde industriële revolutie’ zijn gaan noemen. De massale ontslagen bij bank-verzekeraar ING passen in dat kader. De digitale ontwikkelingen hebben gezorgd voor een ultra snelle communicatie en even snelle informatieverwerking. Men kan vanuit zijn luie zetel tegenwoordig niet alleen Tv en PC kijken en spelletjes doen (tegenwoordig heet dat ‘gamen’) maar ook bankieren, wat ervoor gezorgd heeft dat heel wat klanten niet meer naar hun bank gaan en dat daar in die banken steeds meer mensen overbodig worden. AXA, P&V en nu ook ING speelden daar op in en zullen in veel gevallen zelfstandige bankfilialen openhouden als het niet anders kan. De grootste slachtoffers zullen niet alleen de ontslagen bankbedienden worden, maar ook heel wat mensen van de derde leeftijd, die het online bankieren niet zien zitten en dan maar moeten hopen dat er in de buurt nog zo’n filiaal te vinden zal zijn.
Mede als gevolg van de tweede industriële revolutie, waarbij enorme productiestijgingen het reële inkomen in Vlaanderen tussen 1960 en 1975 liefst verdrievoudigden, had men gehoopt dat de derde revolutie daar een vervolg aan zou breien. Dat gebeurt niet door de steeds groeiende robotisering en Internetverkeer. Het gevolg daarvan is dat nieuwe jobs straks alleen nog toegankelijk zullen zijn voor de hoger opgeleiden en degenen die de (meestal slecht betaalde) rotjobs willen uitvoeren. Er komen momenteel nog wel steeds meer banen bij dan er verdwijnen, maar dooreen genomen zullen ze minder opbrengen. Onze jeugd riskeert dan ook minder welvaart te zullen kennen dan de vorige generaties. Een reden te meer om de huidige lamentabele economische en financiële situatie recht te trekken en zo te verhinderen dat diezelfde jeugd morgen ook nog eens zal moeten opdraaien voor een staatsschuld die de vorige generaties ‘vergaten’ af te bouwen.
Het Leuvense windenergiebedrijf Windvision verkoopt het grootste Belgische windpark (elf reusachtige windturbines, drie keer krachtiger dan de klassieke types), gelegen in de provincie Henegouwen, aan de Chinese energiegroep CGN. Geen haan die erover kraait, geen objectie vanwege de staatsveiligheid, geen politieker die zich erover druk maakt. In tegenstelling tot de afgesprongen deal met Eandis hebben de Chinezen daar in Henegouwen alles over genomen, geen minderheidspartecipatie zoals bij Eandis, waar ze niks te vertellen zouden gehad hebben, waar ze geen tarieven hadden kunnen verhogen en waar helemaal geen spitstechnologie bij kwam kijken. Wat in Vlaanderen niet kan, kan blijkbaar wel in Wallonië, zelfs als het gebeurt met medewerking van een Vlaams bedrijf. De Chinese koper, China General Nuclear (CGN) neemt o.m. deel in de bouw van een nieuwe kerncentrale in de UK.
Antwerpse havenschepen Marc Van Peel krijgt ondertussen bakken kritiek over zich omdat hij zinnens is, in naam van het havenbedrijf, de Chinezen zijn excuses aan te bieden voor de fout gelopen Eandis deal, waardoor de perceptie bestaat dat het zover zou gekomen zijn enkel en alleen omdat men die Chinezen hier niet zou betrouwen. Ook in de haven van de koekenstad lopen er projecten waarin o.m. Chinezen in geïnteresseerd zijn. Dat alleen de stad Antwerpen de deal zou gekelderd hebben, is evenmin waar. Ook Gent was er tegen en Vlaams minister Tommelein keerde kazak na dat ‘papiertje’ (dixit Geert Burger) van de staatsveiligheid en dit nog vóór Antwerpen van gedacht veranderde. Waarom de stad dit deed was, omdat het zijn inwoners geen tweede Turteltaks aan hun laars wilde lappen op een goed jaar vóór de volgende gemeenteverkiezingen. Dat zou politiek niet te verkopen geweest zijn.
Men zou die intercommunales beter afschaffen of tenminste de politiek eruit halen, door ze zo te hervormen dat politieke mandatarissen er geen meerderheid meer in zouden kunnen hebben en het beheer in handen geven van goed opgeleide mensen, die ze zouden uitbaten als een privébedrijf en niet als aanhangsels van politieke partijen.
Zoals ik reeds schreef in mijn blog van 21 september, was Waals minister-president Magnette ook uitgenodigd bij de academische opening van de Hasseltse universiteit en verklaarde hij bij die gelegenheid dat zijn PS-partij niet zinnens is na de verkiezingen van 2019 te zullen onderhandelen over welke vorm van confederatie ook. Hij zei daar nog iets opmerkelijks, nl dat de transfers die naar Wallonië gaan ook Vlaanderen ten goede komen. Van elke 100 euro die in Wallonië wordt geïnvesteerd zou – volgens Magnette – 36 euro meerwaarde naar Vlaanderen gaan en slechts 31 euro naar Wallonië. Dat zou kunnen, maar dat betekent dat Vlaanderen ook afneemt van Wallonië. Als het dat niet zou doen, zou Wallonië haar producten immers elders (en dus verder weg) moeten kwijtraken en zou het Waals gewest er waarschijnlijk nóg minder aan overhouden.
In een gesprek met De Tijd vertelt een zekere Pierre-Yves Jeholet, fractieleider van de liberalen in het Waalse parlement, een heel ander verhaal, nl dat de Waalse achterstand op Vlaanderen nog steeds toeneemt. Dat is zo eens een andere klok dan die zgz Wallonië-kenners van bij ons, die het tegenovergestelde beweren. Voor Jeholet is dat geen loze praat. De man bevestigt dat met enkele cijfers:
- De economische groei van 2015 tot 2021 wordt in Wallonië geschat op 1,3%, in Vlaanderen 1,6%.
- Het Waalse aandeel in de Belgische export bedraagt 18% tegen 80% voor Vlaanderen.
- De Waalse werkloosheidsgraad bedraagt 15%, in Vlaanderen 8%.
- De werkgelegenheidsgraad bedraagt in Wallonië 62%, in Vlaanderen 72%.
- Wallonië heeft 14 regionale ministers, Vlaanderen 9.
- Bij de TEC zijn er 45 bestuurders, bij De Lijn, de Vlaamse tegenhanger, 11.*
Dat alles na tien jaar zgz ‘Marshall’ plan dat bedoeld was om Wallonië er weer bovenop te helpen en ondanks de jaarlijkse transfers van zo’n 12 miljard euro: ± 6 via de financieringswet en evenveel via de sociale zekerheid, waarbij de Vlamingen meer betalen en minder krijgen. Dat noemen ze in Wallonië dan solidariteit…
* Daar zouden we dan nog bij kunnen voegen dat in Vlaanderen meer dan 90% van de witte kassa’s al operationeel zijn, in Wallonië amper de helft (en in Brussel nog minder). Het doet denken aan dat verplichte ingangsexamen voor (tand)artsen, waar de francofonen zich ook niet aan de wet hielden en nu – na 18 jaar wetteloosheid - toch geregulariseerd zullen worden. De Vlamingen, die zich wel aan de wet hielden, mogen al blij zijn dat de vroegere 60/40 regel gehandhaafd blijft en ze niet nóg meer gediscrimineerd zullen worden. Wat zijn wij een slavenvolkje geworden!
