Sinds enkele maanden blijven er geruchten de ronde doen dat de Verenigde Staten van Amerika gevangen terroristen de wereld zou rondsturen om in bepaalde landen buiten de States behandelingen te krijgen die in Amerika niet zouden toegelaten zijn. In november van vorig jaar was daarover al veel te doen. Toen Condoleezza Rice echter een tournee maakte in Europa en daarbij ook het Europees parlement bezocht, bleek er niets meer aan de hand te zijn. Iedereen scheen vrede te nemen met haar uitleg, dat de USA zoiets niét doet, althans niet bij haar weten. Ondanks die geruststelling blijft men het onderwerp echter maar bovenspitten en werd er zowaar een Zwitser (kan het nog neutraler?) aangeduid om daarover een diepgaand onderzoek in te stellen. De man, een zekere Marty, kwam vorige week daarover zijn uitvoerig verslag voorlezen in het Europees parlement. Daarin beschuldigde hij de States van zowat alles wat de Europese linkse partijen en de mensenrechtenorganisaties Amerika verwijten. Op het einde van zijn betoog voegde de brave man er echter bij, dat hij niets, helemaal niets kon bewijzen en dat het onderzoek zou worden voortgezet. Het had veel weg van het onderzoek naar de bende van Nijvel, met dit verschil dat er toen niemand specifiek beschuldigd werd, nu wel: de Verenigde Staten van Amerika. Het lijkt zo'n beetje mode in onze linkse kringen en media, maar het is "in" tegen Amerika te zijn. Als men bv onze eigen VRT volgt, dan zal men daarvan praktisch nooit enig positief nieuws over Amerika horen. Het lijkt wel alsof Johan de Poortere, de huidige VRT-man in de States, in dat land alleen maar miserie ziet en dat terwijl Amerika nog steeds aan de top staat van de wereldeconomie, de beste universiteiten heeft en de grootste donor van ontwikkelingshulp is. Voor onze marxisten kán Amerika nu eenmaal niets goeds doen. Doet Europa het beter? Voor alle grote problemen van de laatste twintig jaar heeft Europa er de USA moeten bijhalen, omdat het zelf niets geregeld kreeg. Zie maar hoe de "grote" Europese mogendheden: Frankrijk, Duitsland en Groot-Brittannië er niets van terecht brengen in hun poging Iran tot betere gevoelens te brengen. Ze gingen het nu eens op hun manier doen, los van de Amerikanen. Er komt helemaal niets van en het zal waarschijnlijk één groot fiasco worden als men er de Amerikanen niet bij betrekt. De onderhandelingen met Iran doen zo'n beetje denken aan die van Chamberlain met Hitler in München net vóór de tweede wereldoorlog. Blijven praten tot het te laat is. Maar ja: de mensenrechten (voor terroristen) en de verdraagzaamheid (voor een totalitair regime) zijn toch zo belangrijk.
In het avondjournaal van VTM van gisteren, 24 januari, kwam een geleerde professor vertellen, dat de Vlamingen afstammen van de Germanen en de Walen niet. Voor de "interloctuelen" van de cafézender was dit bericht voldoende om te beweren dat de Walen dus eigenlijk de echte afstammelingen zijn van de oude Belgen, die door Julius Caesar bestempeld werden als de dappersten aller Galliërs ("Omnium Gallorum Belgae fortissimi sunt" uit "De bello Gallico"). De man was erachter gekomen door steekproeven op het DNA van Vlamingen en Walen uit te voeren (hopelijk heeft hij dat niet bij Walen gedaan met namen als Onkelinx, Cools, Van Cauwenberghe e.d.). Zo simpel als de Vilvoordse zender het zijn kijkers wil wijsmaken, is het ook weer niet. Om te beginnen zorgde de campagne van Caesar ervoor, dat zo goed als heel Gallië onder de Romeinse heerschappij kwam en dat het Romeinse Rijk zich uitstrekte tot aan de Rijn. Achter de Rijn (tot aan de Weichsel, bij het huidige Warschau) bevonden zich de Germanen. Zelfs de Bataven, die woonden in het huidige Nederland, waren Galliërs, geen Germanen. De Rijn is nog lange tijd de grens geweest waarachter de Romeinen de Germanen konden tegenhouden. Dat duurde tot in de vierde eeuw na Christus en van toen af hebben de Germanen Gallië onder de voet gelopen, door Frankrijk en Spanje tot in Noord-Afrika (de Vandalen). Er waren wel enkele uitzonderingen, maar dat waren dan Germaanse stammen die door de Romeinen zelf naar onze streken werden gebracht. Eén daarvan waren de Tongeren, een Germaanse stam die de regio van de huidige stad met dezelfde naam mocht bezetten, nadat de Romeinen daar de Eburonen van Ambiorix, die Galliër was, verslagen en op de vlucht gedreven hadden. Ambiorix vluchtte de Rijn over en van hem heeft men nooit nog iets gehoord. De naam "Belgia" betekende in het Latijn "Nederland" of "De Lage landen" en de naam "Waal" (ook "Welsch") werd door de Romeinen gegeven aan alle volkeren die niet van Latijnse oorsprong waren. Het woord "koeterwaals" bv komt van het Duitse "Churerwelsch", waarmee men het dialect van Chur (Nu Zwitserland) bedoelde als zijnde een niet-Latijnse taal. In feite komt het hele verhaal hier op neer, dat noch Vlamingen noch Walen afstammen van de oude Belgen. Die zijn indertijd verdreven of opgegaan in andere volkeren. Dat beide volkeren grondig van elkaar verschillen is een open deur instampen. Men hoeft maar de huidige Belgische politiek te volgen.
Evenals België is Spanje een meertalig land en dat is in het buitenland evenmin bekend. In vele landen denkt de gewone burger nog altijd dat België een francofoon land is. Dat is het gevolg van 175 jaar België waarbij het grootste deel van die tijd een bijna uitsluitende francofone diplomatie hier de dienst uitmaakte. Met Spanje is dat niet anders. De man in de straat in het buitenland denkt dat daar alleen maar Spaans gesproken wordt, wat niet waar is. Om te beginnen zijn er de Basken, die een eigen taal hebben, compleet anders, zelfs niet verwant met enige andere Europese taal. Dan zijn er de Galliciërs in de noordelijke Atlantische kuststrook die een eigen taal spreken. Tenslotte zijn er de Catalanen en dat is een apart verhaal. Wat wij "Spaans" noemen, heet op het Iberisch schiereiland "Castiliaans", dat in tegenstelling tot Catalaans, dat feitelijk een taal is tussen Castiliaans en Italiaans in. Catalonië is ongeveer zo groot als België, maar grotendeels heuvelachtig. Het heeft dan wel als grote troef dat het aan de Middellandse Zee ligt. Het land is ooit veel groter geweest en bevatte vroeger zelfs grote delen van Zuid-Frankrijk. De taal, het Catalaans, wordt ook buiten Catalonië gesproken: aan de Middellandse Zeekust tot en met Valencia, op de Balearen en zelfs in het Sardische stadje Alghero. De geschiedenis van Catalonië is een beetje te vergelijken met die van Vlaanderen. Ergens in de Middeleeuwen kende het land een enorme bloei en voorspoed. Op een gegeven ogenblik bezat het zelfs Sicilië, Corsica en Sardinië en bepaalde het mee de politiek in Zuid-Italië. Nadat het werd ingelijfd bij de kroon van het Koninkrijk Aragon begon echter het verval en werd het beheerst door vreemde mogendheden, de Castilianen inbegrepen. Toch is het streven naar onafhankelijkheid van de Catalanen nooit uitgedoofd. Tijdens de Spaanse burgeroorlog was het land zelfs enkele jaren effectief onafhankelijk. Eens dat Franco echter het pleit had gewonnen, was het weer amen en uit met de vrijheid. Catalonië is echter niet bij de pakken blijven zitten. Het is de dichtstbevolkte regio van Spanje en de meest welvarende. "Barcelona trabaja, Madrid consuma" is er de slogan (Barcelona werkt, Madrid verbruikt). Toen de rechtse partito popular van Aznar de macht greep, had die in het parlement de steun van de Catalaanse nationalisten nodig. Deze laatsten hebben daar handig op ingespeeld en hebben ondertussen verkregen dat hun land nu een verregaande autonomie heeft. Catalonië staat dus een stuk verder dan Vlaanderen en dat alles terwijl de Catalanen in Spanje maar een minderheid zijn en wij in België een meerderheid (probeer dat maar eens uit te leggen aan buitenlanders!). Hét grote verschil zit hem in het feit dat de Catalanen niet af te rekenen hebben met nestvervuilers die met de tegenpartij meestemmen tegen het eigen volk zoals onze linksen doen. Als Vlamingen één blok zouden vormen, konden wij ook alles bereiken wat politiek doenbaar is. "Vlaanderen werkt, Wallonië verbruikt" is een slogan die ook hier kan gebruikt worden. Het wordt hoog tijd dat ook wij daar een vervolg aan breien, de Catalanen achterna!
In de nasleep van de heisa rond de lening van honderd miljoen die de petroleumfederatie aan de regering gaf om haar begroting sluitend te maken (min of meer althans), vraagt men zich af waarom zo'n federatie zoiets doet. Was dat nu echt nodig? Als men ziet wat het resultaat is, zou men geneigd zijn te zeggen dat ze er beter vanaf gebleven waren. Even 3% meeritsen op korte termijn is natuurlijk altijd meegenomen, maar dat geld zou men later wel eens terug kwijt kunnen spelen, als men de redenering van nonkel Vande La en zijn poulain uit Gent zou volgen. De vraag is zelfs, of het Belgische patronaat in het algemeen en het Vlaamse in het bijzonder nog wel mee zijn. Het manifest van de denkgroep "In de Warande" was opgemaakt door mensen die grotendeels in de werkgeversorganisatie zitten of zaten en dus wel degelijk weten waarmee ze bezig zijn. Toch kwam de eerste kritiek op het Manifest van de VBO, de vereniging van Belgische ondernemers, in de persoon van Tony Van de Putte. Wat de hele rits maatregelen betreft om de mensen boven de 50 aan het werk te houden cq terug aan het werk te krijgen, deze maatregelen worden tegengewerkt door allerlei wetten die dezelfde regering de vorige jaren al heeft uitgevaardigd. Zo ken ik het geval van een dochter van een kennis die met kerstmis haar ontslag kreeg als bediende. Zij is 40 en wordt vervangen door een pas afgestudeerde van 19, waarvoor de werkgever de eerste twee jaar zo goed als geen sociale lasten moet afdragen. Wie de dag van vandaag met 40 ontslagen wordt, vindt nog zeer moeilijk werk en zeker geen goed betaald werk. Zolang men dergelijke situaties heeft, is het uitgesloten dat de ouderen hier aan de slag zullen blijven. Dat is mede de schuld van het patronaat dat geen lange termijn visie meer lijkt te hebben en er alleen op uit is om op korte termijn te profiteren van de achterpoortjes in de lekke wetgeving. Een ander voorbeeld is de zogenaamde "Rosetta" wet die tante Laurette in de Verhofstadt I regering erdoor kreeg en die grotere bedrijven verplichtte om per 50 werknemers een pas afgestudeerde aan te nemen. Dat plan was in de eerste plaats bedoeld om jonge,afgestudeerde Walen aan een job te hebben. Die job was maar tijdelijk (ik geloof, zes maanden). Het eindresultaat was, dat men in Wallonië nog steeds met evenveel jonge werklozen zit en dat men in Vlaanderen wél een grote groep jonge mensen aanwierf. Die Vlaamse jongeren kregen echter maar een contract van bepaalde duur terwijl ze, zonder die Rosetta wet, er waarschijnlijk een van onbepaalde duur zouden gekregen hebben. Van een flop gesproken!
Terwijl men hier de heksenjacht op het Vlaams Belang voortzet en naarstig blijft uitpluizen of die partij ergens niet iets verkeerd gezegd of geschreven zou hebben wat als racistisch zou kunnen bestemd worden, gaat men in het buitenland maatregelen treffen die heel wat verder gaan dan wat het Belang hier ook maar zou kunnen dromen. - In Finland moet men Fins kunnen spreken alvorens men een verblijfstoelating krijgt. Voor wie denkt, dat dat eenvoudig is, wil ik erbij vertellen dat Fins behoort tot de Fins-Oegrische taalgroep, afkomstig uit Mongolië en o.m. verwant met het Hongaars en de Turkse talen. Aartsmoeilijk voor wie een Indo-Europese taal als moedertaal heeft. Het resultaat van die maatregel is, dat slechts zeer weinig immigranten naar Finland komen. - In Denemarken moet men zeven jaar in het land verblijven alvorens men daar van de sociale zekerheid zal kunnen genieten. - In Nederland heeft het kabinet Balkenende beslist dat vanaf maart van dit jaar een inburgeringsexamen zal plaats vinden voor immigranten uit niet-westerse landen. Dat houdt in dat de import van migrantenbruidjes zo goed als zeker droog zal gelegd worden, waardoor de kans groter is dat dan reeds gearriveerde immigranten zullen huwen met partners die ook al jaren in Nederland wonen, iets wat de inburgering een stuk eenvoudiger zal maken. Wat gebeurt er bij ons? Als reactie op het Nederlands besluit heeft het geweten van Vlaanderen, Professor Vermeersch, al verklaard dat die aanpak onmenselijk is, al geeft de ex-pater wel toe dat nieuwe immigranten wel verplicht een van onze talen zou moeten leren. Dat laatste is ook de wens van CD&V voorzitter Vandeurzen, die hetzelfde verklaarde op de nieuwjaarsreceptie van zijn partij. In feite gaat het hier om een eis die het Vlaams Blok al twintig (20!) jaar geleden formuleerde, maar daarover spreekt men natuurlijk niet. Zolang de snel-Belg wet niet wordt aangepast, iets wat de francofone partijen niet willen doen, zal er op dat vlak in dit land niets wijzigen. Het wordt wachten op de verkiezingen van 2007 en pas dán zal er de mogelijkheid zijn dat er iets zou kunnen veranderen. Het is aan de kiezer om daar iets aan te doen; op onze "democratische" politiekers moeten we niet rekenen.
Morgen eindigt het autosalon. Of ze een nieuw record aantal bezoekers zal gekregen hebben, kan men nu nog niet weten, maar denkelijk zal dat niet het geval zijn. Daaraan zal men zich later dit autosalon dus niet herinneren. Waaraan men wel herinnerd zal worden is dat dit het autosalon was van de grootste verkeersopstopping sinds men ermee begonnen is. Vier tot vijf uur vastzitten om van een parking af te geraken en dan nog uitgerekend op het autosalon, waar men de mond vol heeft over mobiliteit; het kan tellen. Met die mobiliteit van ons wegverkeer komt het m.i. niet meer goed. Volgens een pas gehouden enquête zou ± de helft van de autobestuurders liever met het openbaar vervoer naar zijn werk rijden, mocht daarvoor de mogelijkheid bestaan. Nu is het wel zo dat er de laatste jaren heel wat gedaan is om dat openbaar vervoer aantrekkelijker te maken en is het aantal reizigers daarbij ook fel toegenomen. Als echter die helft van de autobestuurders morgen daadwerkelijk dat openbaar vervoer zou nemen, zou dit meteen vast komen te zitten omdat er voor zoveel mensen gewoon geen plaats zou zijn. De verkeersproblemen op die manier oplossen zal dan ook een werk van zeer lange adem worden. En dan is er nog Brussel. Als centrum van een gecentraliseerd land, werd er vroeger van uitgegaan dat alle wegen naar Brussel moesten leiden en dat alles via Brussel diende te verlopen. Het resultaat van dit voorbijgestreefde denken is, dat het minste dat er daar bij Brussel ook maar fout loopt, het verkeer in het grootste deel van het land grandioos in de knoop komt te zitten. Het duidelijkste bewijs daarvan was trouwens niet zozeer de chaos bij het autosalon, maar wel wat er enkele dagen vroeger gebeurde op de Brusselse buitenring. Een Franse tankwagen verloor er zijn lading zonnebloemolie en maakte dat het verkeer er zeven uur lang vast zat, niet alleen rond Brussel, maar ook tot Leuven, Antwerpen en Gent. Tot overmaat van ramp gebeurde het ongeval net op de avondspits, waardoor men twee tot drie uur nodig had om van Brussel (of Zaventem) tot in Antwerpen te geraken. Ongeacht wat voor oplossingen men dan ook zal uitdenken, als er geen maatregelen (of nieuwe stukken autosnelweg) komen die het verkeer in een grote bocht rond Brussel zullen leiden, komt het daar inderdaad nooit meer goed. Ik snap trouwens nog altijd niet wat bedrijven ertoe aanzet bij Brussel fabrieken en depots neer te poten: de werknemers geraken er niet op tijd, de aanvoer komt te laat en de afgewerkte producten staan er continu in de file. Als men al die extra kosten samentelt, kan men zich veel beter bv ergens in Limburg vestigen, hoe erg dat ook mag lijken. De Brusselse knoop begint stilaan op de Gordiaanse te lijken: onontwarbaar.
Wie een beetje de binnenlandse politiek volgt, herinnert zich nog wel de foto waarop Didier Reynders, minister van financiën, aan Freya Van den Bossche een grote bloemenruiker aanbood als "erkentelijkheid" omdat zij er in geslaagd was een begroting in evenwicht te presenteren. "Voor de regeringen Verhofstadt was dat de zesde op rij", werd nog eens herhaald. Welnu, heel die scene was gespeeld, want zowel Didier uit Luik als de moeder van Billie wisten dat de begroting alleen maar klopte omdat er dit keer een grove komedie was opgevoerd. Het blijkt nu nl dat de petroleumsector op 23 december 2005 aan Verhofstadt II een lening van 100.000.000 euro heeft toegestaan en deze op 27 december heeft doorgestort. Dat geld moet echter nu, in 2006, worden terugbetaald. Onder het contract van de lening stonden de handtekeningen van de twee bovenstaande hoofdspelers plus die van ex-witte ridder Verwilgen. Puur boerenbedrog, dus. Daarmee houdt het trouwens niet op. Volgens Étienne Schouppe, oud voorzitter van de raad van bestuur van de NMBS en dus iemand die het kan weten, is ook het verhaaltje van het overnemen van het pensioenfonds van die NMBS door Verhofstadt II een comedia dell'arte. Volgens wat Schouppe beweerde in een interview met Het Laatste Nieuws, hád de NMBS helemaal geen pensioenfonds, maar is de spoorwegmaatschappij hals over kop geld moeten gaan lenen om er snel-snel een ineen te kunnen knutselen. Nogmaals boerenbedrog, dus (met mijn excuses aan de landbouwers, die hiermee niets te maken hebben). Als men bedenkt dat er ook heel wat betalingen, die de Staat vroeger op het einde van de maand deed, nu naar het begin van de maand werden verschoven, waardoor men dus niet op 31.12.05 diende te betalen, maar op 01.01.06 zodat dat geld in een volgende begroting terecht kwam, dan zijn we aan het derde boerenbedrog toe, steeds voor dezelfde begroting van 2005. De begroting 2005 vertoont zo een gat van enkele honderden miljoenen euro, dus vele miljarden oude Belgische frankskens waardoor ook de hele blabla van Verhofstadt in de laatste "Zevende Dag" op de VRT als larie kan worden afgedaan ("ons land heeft een sluitende begroting, wat de meeste van onze omliggende landen niet hebben"). In datzelfde interview beweerde de man die sneller liegt dan zijn schaduw ook nog, dat België "over enkele jaren" zijn staatsschuld tot op 60% van het BNP zou gebracht hebben. Wie gelooft dát nog?
Uit diverse onderzoeken in Vlaanderen blijkt dat de kennis van het Frans er erg op achteruitgaat. Heel wat bedrijven vinden geen geschikte tweetaligen Frans / Nederlands en zijn dikwijls verplicht de nieuw aangeworvenen zelf verder op te leiden via allerlei extra cursussen. Frans is voor de Vlaamse jeugd niet meer een taal die aanspreekt. Alles wat ze horen buiten hun eigen taal is Engels. Dat is zo op wereldvlak en dat zal eerder toe- dan afnemen. Jammer genoeg wonen we in een tweetalig land, waar voor ons Frans de tweede taal is en daarenboven grenst ons land aan het grote Frankrijk, wiens inwoners geen andere taal kennen dan het Frans. De achteruitgang van het Frans is mede te wijten aan het feit dat Frans voor Vlamingen geen gemakkelijke taal is, zeker niet als men ze goed wil spreken en schrijven. Met al die lettertekens en moeilijke spraakkunst - denk maar aan die aanvoegende wijs (subjonctif) en de twee vormen van onvoltooid verleden tijd (imparfait en passé simple) - is het voor jonge mensen niet vanzelfsprekend dat ze zich interesseren om een dergelijke taal aan te leren, vooral niet als ze zien hoe gemakkelijk bv Engels daarentegen is. Een andere reden waarom de Vlaamse jeugd zich niet meer voor het Frans interesseert, is trouwens ook het feit dat Vlaanderen en Wallonië steeds verder uit elkaar groeien. Wie in Vlaanderen weet nog wat aan de overkant van de taalgrens gebeurt. Dat geldt trouwens ook voor de franstaligen: ook zij kijken praktisch nooit naar een Nederlandstalige zender of lezen iets in onze taal. Tenslotte gebeurt met het Frans wat tegenwoordig een beetje met het aanleren van alle talen plaats vindt: het gebeurt allemaal veel te oppervlakkig. Met de nieuwe-, meestal computersystemen, leert men wel zeer snel zijn plan trekken in een vreemde taal (dat kan op twee weken via een "crash cursus), maar dan spreekt men "papegaaienfrans", zonder enige diepgang en kan men de taal zeker niet fatsoenlijk schrijven. De enige manier om iets te doen aan de huidige tekortkomingen is, mijns inziens, buiten het normale lessenpakket voor Frans er ook voor te zorgen dat leerlingen daarin meer praktijk zouden krijgen nog vóór ze de school verlaten. Dat kan bv door contact met Franstaligen of speciale interactieve programma's waarbij men verplicht is de taal te spreken én te schrijven. En dit geldt feitelijk ook voor het Engels en zeker voor het Duits, een taal die tegenwoordig erg onderschat wordt. Met het verplaatsen van het politieke zwaartepunt naar het oosten zal Duits nog heel wat in belang toenemen.
Ik noem dit artikel wel "het energie debat", maar in feite bestaat dat niet. Het moet nog beginnen en voor Europa is het zo stilaan vijf vóór twaalf. Zopas verscheen er er interessant artikel daarover in het tweemaandelijks blad "E!Sharp", een Engelstalige uitgave van Britse europarlementariërs. Daarin staat te lezen dat het internationaal energie agentschap verwacht, dat de vraag naar energie op wereldvlak tegen 2030 nog met 60% zal stijgen. In Europa verwacht men dat er tegen die tijd 50 tot 70% meer zal moeten worden ingevoerd. Het continent hangt op dit ogenblik voor 80% af van fossiele brandstoffen. Het land dat er feitelijk het beste voorstaat is Frankrijk en de reden daarvan is dat ze daar 80% van hun energie uit 58 kerncentrales halen. De Fransen zijn niet alleen zinnens dat zo te houden, misschien gaan ze zelfs nog uitbreiden. Het eerste slachtoffer van deze Franse expansie wordt dan waarschijnlijk België, waar de regering Verhofstadt I zich voorgenomen had de eigen kerncentrales te sluiten tegen 2015. Dat was grotendeels onder druk van de meeregerende groenen, maar sindsdien is er in de houding van de ploeg Verhofstadt II geen wijhziging gekomen. Wat er dan kan gebeuren hebben we twee jaar geleden in Italië meegemaakt, toen er onderweg van Frankrijk naar dat land een stroompanne was en de helft van het land enkele dagen zonder stroom zat omdat het geen alternatief had. Het Franse Areva bouwt momenteel een nieuwe kerncentrale in Finland. Zweden had een moratorium op zijn kerncentrales, maar is daarvan afgestapt en heeft zijn oudste centrale laten moderniseren terwijl er momenteel geen verdere sprake van sluitingen meer is. Ook het Duitsland van Schröder had gepland ermee te stoppen, terwijl het onder Angela Merkel waarschijnlijk ook op die stappen zal terugkomen. Dat laatste is mede het gevolg van mogelijke onzekerheden die een aanvoer van aardgas vanuit Rusland met zich meebrengt, na het dispuut van dat land met Oekraïne. De nieuwste kerncentrales zijn een stuk veiliger geworden én daarenboven ook goedkoper dan de oudere generatie. De kostprijs, opslag van het radioactief afval inbegrepen, is maar de helft van die van de nieuwste windmolens, die daarenboven heel wat meer plaats innemen om aan eenzelfde capaciteit te komen. Daarenboven stoten ze geen koolstof uit en zijn ze eigenlijk millieuvriendelijker, zeker voor wat de discussie rond de ozon laag betreft. Feit is, dat het onmogelijk blijft steeds te voldoen aan een grotere vraag naar energie en tegelijkertijd de kerncentrales te sluiten. De landen die dat laatste zullen beslissen, zullen hun energie stukken duurder moeten betalen terwijl ze er niet veiliger op zullen worden, omdat de kerncentrales in de landen waar men wél voortdoet dikwijls op een steenworp van de eigen grenzen liggen. Het lijkt niet het ogenblik om hypocriet te blijven doen, zoals men hier bezig is.
De top van het Vlaams Belang heeft op haar jaarlijkse nieuwjaarsbijeenkomst gezegd dat ze er zelf niet in geloofd gelijk te zullen krijgen voor de Raad van State na de klacht door de zgn wereldverbeteraars van Kifkif, een van de vele schaduworganisaties van de SP.a. Nadat een eerste klacht ongegrond was, omdat het artikel waarover het ging zelfs niet eens verschenen was, heeft men nu een tweede ingediend omdat het Belang bij een foto van brandende auto's in de Parijse voorstad er de titel "Stop immigratie" had bijgezegd. Wie een hond wil slaan vindt allicht een stok, al kan het moeilijk nog belachelijker. De reden, waarom het Vlaams Belang denkt te zullen verliezen bij de Raad van State is, omdat dat instituut voor 50% uit Franstaligen bestaat (nóg maar eens een discriminatie van de 60% Vlamingen) en er bij de Nederlandstaligen wel altijd een Judas zal gevonden worden om mee te stemmen. Deze zaak verliezen bij de Raad van State zal dan wel betekenen, (nog maar eens) winnen bij de volgende verkiezingen. CD&V en VLD zullen dan weer wel janken dat zij weer het slachtoffer worden van die onzinnige heksenjacht, maar dat hebben ze ook aan zichzelf te danken. Ze hebben die belachelijke wetten mee goedgekeurd én ze weigeren het cordon sanitaire op te geven. Als ze dat laatste zouden doen, is het in Vlaanderen voor eeuwig en drie dagen gedaan met de participatie van de linksen aan de macht. Die anti-racisme wetten zijn ontstaan uit francofone en linkse ideeën met als enig doel de Vlamingen te verdelen en zo de eerste viool te kunnen blijven spelen in dit land. --- Het Vlaams Belang kan zich ondertussen wel troosten met de gedachte dat ook Michel Vandenbosch van de dierenrechtenorganisatie Gaia op grond van dezelfde stomme wetten waarschijnlijk zal worden aangeklaagd voor het aanzetten tot rassenhaat door de moslimexecutieve, het overkoepelend orgaan van de Belgische moslims. Reden daarvoor is het totaal gerechtvaardigd protest van zijn organisatie tegen de gruwelijke slachtingen van schapen bij het offerfeest. Moest zoiets door Vlamingen of Walen gebeuren, ze zouden al lang veroordeeld geweest zijn.
Verhofstadt is dus met een deel van zijn hofhouding (De Gucht, Pierre Chevalier en Van Quickenborne) naar de States getrokken om ons land te gaan promoten. Hij heeft zelfs een onderhoud met president Bush, maar dat zal eerder voor de galerij zijn: het hele gesprek is gepland te verlopen in een half uurtje. Het is niet de eerste keer dat onze eerste met dat doel de plas oversteekt. De vorige keer was het resultaat zeer magertjes, zeg maar nul komma nul. Hopelijk wordt het nu wat beter, al valt het allemaal nog af te wachten. Eenzelfde reis naar Azië op het einde van vorig jaar is bij mijn weten ook geen succes geworden. Hét lokmiddel waarmee men nu ook Amerikaanse bedrijven bij ons wil laten investeren cq uitbreiden, heet de "notoriële intrest aftrek". Het zou een wereldprimeur zijn en bestaat erin dat maatschappijen die met eigen kapitaal in België willen investeren cq uitbreiden een soort belastingsvermindering krijgen van 8% (van 34 naar 26%). Verhofstadt noemde het systeem gisteren in de "zevende dag" een fictieve operatie. Waarschijnlijk bedoelde hij daarmee dat het verschil (de winst dus) voor drie jaar geblokkeerd blijft. Misschien is dat wel de reden waarom de Aziatische firma's m.i. nog niet hebben toegehapt. Er zijn echter ook andere redenen. België blijft het enige land in Europa met een automatische indexaanpassing. Verder hebben wij zo ongeveer de hoogste bruto lonen en is er bij ons - in tegenstelling tot enkele van onze buurlanden - nog steeds geen sprake van loonmatiging. Dat de havens op de dag van vandaag nog maar eens een 24 uur staking meemaken, zal ook niet veel helpen. Dat kost alleen aan de Antwerpse haven zo'n 10 miljoen euro (voor één dag!). We zullen maar duimen dat de Amerikanen, ondanks alles, toch weer naar hier zullen komen, maar ik heb er mijn grootste twijfels over.
Na de "twaalf werken" van Vanden Audenhoven, krijgen we nu dus de "tien werven" van Verhofstadt. Dit pakket van goede intenties zou een antwoord moeten zijn op de kritiek die Verhofstadt II de laatste tijd krijg en waarmee gesteld werd dat men van deze regering niet veel meer verwachtte tot de federale verkiezingen van 2007. Rechtuit gezegd, wie het allemaal eens rustig doorleest zal zien dat het een erg vrijblijvend document is, zoals reeds gezegd: goede intenties. Anderzijds zal e.e.a. wel geld gaan kosten, maar ook dat is normaal in het vooruitzicht van de twee verkiezingen (voor gemeenten en Rijk). Die kosten gaan op rekening van de reklame voor de meerderheidspartijen. Morgen scheert men gratis. Het valt alleen nog te bezien, in hoever dat alles geen verdere nadelige invloed gaat hebben op de lopende en toekomende begroting, die nu al zo precair in elkaar zit. De moeder van Billie zal het allemaal goed moeten nakijken (of doet Vande La het?). Het interessantste aan de lijst van de "tien werven" is eigenlijk niet wat er in staat, maar wel wat er niét in staat. De zaken dus, waarvan we redelijkerwijs kunnen aannemen dat er helemaal niets mee zal gebeuren. Dat zijn: - De splitsing Brussel-Halle/Vilvoorde. Aan deze staat van onwettelijkheid wordt dus waarschijnlijk helemaal niet meer geraakt. De allochtonen mag men niet discrimineren, de Vlamingen blijkbaar wel. - Zaventem. Niemand weet op dit ogenblik hoe het daarmee nu juist staat, welke acties er al dan niet nog lopen en wat de vooruitzichten zijn. En dan praten we over onze nationale luchthaven, tevens landingsplaats van alles wat met de E.U. en de NATO te maken heeft. - De immigratie. Gaat men daar nog iets aan doen of niet? In hoever worden de laatste voorstellen van minister Dewael uitgevoerd of niet? Gaat men eindelijk al was het maar eens een initiatief nemen om iets te doen aan de snel-Belg wet, of moeten we wachten tot álle Nederlandse Marokkanen naar hier verhuisd zijn? - De NMBS. Wanneer krijgt Vlaanderen eindelijk eens het deel waarop het recht heeft. Zelfs ex-NMBS baas Vinck geeft nu (wel rijkelijk laat) toe dat de verhouding 60/40 economisch niet verantwoord is. Enfin, als Guy de Bouwer op tien werven tegelijk aan de slag gaat, zal hij voor die andere punten wel geen tijd meer hebben, zeker?
Tony Mary, de zgz grote baas van de VRT heeft nog eens duidelijk in zijn kaarten laten zien. Zij, die van de VRT, voelen zich gewoon boven de wet en zullen eens zeggen wat ze zullen zeggen. Na op het matje te zijn geroepen, zal hij voorlopig zijn bek wel houden, maar dat zal niet veel afdoen van de heersende, linkse tendens bij deze omroep. De VRT is officieel een openbare omroep en zou dan ook compleet neutraal moeten zijn. Ze is dat nooit geweest en wil dat ook niet zijn. Toen de directie bepaalde dat zij het Vlaams Blok/Belang zou boycotten (dat werd niet met zoveel woorden gezegd, maar daar kwam het op neer), overtrad zij flagrant de regels van de onpartijdigheid die van een openbare omroep worden verwacht. Zo'n omroep mag geen kwart van de potentiële kijkers voor het hoofd stoten noch negeren. Toch is het dat wat constant gebeurt. De VRT geeft niet alleen nieuws, het duidt het ook en dat is er teveel aan voor een zender die met het geld van de belastingbetaler werkt. Geert Bourgeois, de minister van o.m. het omroepbeleid, probeert daar wel iets aan te doen, maar hij doet dat veel te braaf. E.e.a. heeft misschien te maken met het feit dat hij het Belang ook liever niet laat uitzenden, al zal hij dat zelf nooit zeggen. Tot nu toe heeft hij dan ook weinig bereikt en de meeste VRT medewerkers leggen zijn besluiten gewoon naast zich neer. Ze zien in hem het zachte eitje dat hij inderdaad tot nu toe geweest is. Het lijkt er tegenwoordig trouwens aardig op dat het Geert in de eerste plaats te doen is om zelf op het scherm te komen. Hij is van het scherm niet weg te slaan. Hij, die in een vroeger leven zei dat hij het belachelijk vond dat politiekers zich met TV-spelletjes inhielden, was deze week o.m. te zien in De Laatste Show. Het kan verkeren, zei Bredero. De nationale omroep heeft ook geen vier radiozenders nodig. Commerciële zenders à la radio Donna horen thuis in de privésfeer en extra TV-kanalen moet de Staat ook niet onderhouden. Het zou een grote besparing zijn de VRT eens flink af te slanken, terwijl we dan gelijktijdig van heel wat politieke vervuiling vanaf zouden zijn. --- Ondertussen hebben we een nieuw communautair schandaal. Na een Waalse klacht (van de RTBF) heeft de Raad van State de radiofrequenties van alle 146 Vlaamse radiofrequenties opgezegd. De rechtsgeldigheid van een aantal radio's dreigt hiermee te vervallen. Dat alles nadat de Waalse zenders al vele jaren met te sterke frequenties uitzenden en vooral de Vlaamse zenders in het Brusselse storen! Eens zien hoe Bourgeois dit gaat oplossen.
Toen ik eergisteren schreef dat ook Rik Daems naar een nieuwe job aan het uitkijken was, kon ik niet vermoeden dat nog dezelfde avond er meer klaarheid over zijn zaak zou geweest zijn. Die nieuwe job blijkt inderdaad erin te bestaan dat hij papa mag spelen van een baby verwekt bij een lid van de tegenpool van de eigen partij, nl de PS! Dat Daems ontslag diende te nemen als fractievoorzitter lijkt me niet meer dan normaal, al gaat het er hem binnen zijn partij alleen om omdat hij wat te letterlijk heeft "aangepapt" met iemand van een partij die er heel andere doeleinden op na houdt dan de zijne. Dewael kon nog zeggen dat zijn nieuwe vlam niet in de politiek zat (maar er wel verslag over uitbracht), Daems kan dit niet en heeft daarmee zijn zoveelste flater begaan (Het Laatste Nieuws, toch een blad van overwegend liberale strekking, noemde hem "Guus Flater" naar het bekende tekenverhaal). Als men ervan uitgaat dat het gezin in feite altijd de hoeksteen van onze samenleving is geweest en dit voor vele mensen, ongeacht hun gezindheid, nog steeds is, dan zit men bij de VLD toch wel erg fout de laatste tijd. Men kan wel schermen met de 21ste eeuw e.d., dat liefde zo mooi is (dixit Di Rupo) en dat tegenwoordig alles mag en niets moet, feit is dat niet iedereen er zo over denkt en dat er in dergelijke love stories ook altijd minstens één verliezende partij is. Zeker als we er van uit gaan dat de VLD voor de centen en de commercie is, dan zal men bij die partij ook weten dat scheiden steeds véél geld kost. --- Daems wordt als fractieleider opgevolgd door Fons Borginon, net zoals Bart Somers ex-Volksunie. Beider vaders hebben vroeger nog in het parlement gezeten voor die Volksunie. Dat was toen echter nog de oude, echte Volksunie, van vóór Schiltz' "staatsgreep" en de ruk naar België. Fons zal zich nu, net zoals Bartje, dikwijls in veel bochten moeten draaien om de geplogenheden en uitspattingen van de blauwe garde (of wat daar van overblijft) goed te kunnen praten. Het zal beide heren waarschijnlijk koud laten, maar ik heb zo de indruk dat hun vaders zich al enkele keren in hun graf hebben rondgedraaid. En dat zal niet de laatste keer zijn.
En ze blijven maar doordrammen, de superdemokraten van links. Nu is het de beurt aan Peter Vanvelthoven, van de gelijknamige dynastie uit Lommel, die als minister van tewerkstelling het probleem van de werkloosheid bij allochtonen denkt te gaan oplossen. Hij wil een soort quota invoeren die bedrijven en openbare diensten zouden moeten invoeren, waarbij op het totaal aantal werknemers het bedrijf verplicht wordt een zeker percentage allochtonen aan te nemen. In het slechtste geval zou het gaan om een soort positieve discriminatie, waarbij allochtonen de voorkeur zouden krijgen op de mensen van hier. M.a.w. hij gaat een discriminatie oplossen door er een andere te scheppen. Het is te gek om los te lopen, vooral omdat iedereen weet dat de meeste allochtonen om te beginnen geen werk zoeken (ze krijgen het geld zo) en als ze werk zoeken geen garantie geven dat ernstig te gaan doen. Ofwel spreken ze de taal niet of onvoldoende, omdat ze nog de moeite gedaan hebben ze serieus te leren, ofwel hebben ze geen diploma omdat ze niet graag naar school gingen. Zegt Vanvelthoven: "Ik wil geen paniek zaaien door te verwijzen naar de rellen in Frankrijk met allochtone jongeren, maar ook hier tikt een tijdbom". Larie en apekool, natuurlijk, want ondertussen probeert hij wél paniek te zaaien door dit te zeggen. Hij gaat het probleem in kaart brengen, samen met het centrum voor racisme bestrijding. Daarmee weten we het weer, WIJ zijn weer de racisten, ZIJ zijn dat niet. Enfin, na de oprisping van spiritist Lambert om het Vlaams Belang zijn geld af te pakken, is dit weer een zoveelste gratis reklame voor dat Belang, waardoor het percentage kiezers voor die partij nog maar eens serieus zal stijgen. Men vraagt zich af waarom een SP.a-er zoiets doet, wetende dat zijn partijtje al eens klop gekregen heeft na het goedkeuren van het stemrecht voor migranten (samen met alle Waalse partijen). Het is niet omdat het land met de instroom van al die immigranten er een nieuw proletariaat heeft bij gekregen, dat de socialisten weer groot zullen worden. Voor elke Marokkaan die zij winnen, verliezen zij twee Vlamingen. De enige reden waarom zij het toch doen, is waarschijnlijk omdat zij erop speculeren dat ze via de Waalse SP er toch meestal zullen bij zijn als de postjes verdeeld worden. Ondanks het feit, dat ze in Vlaanderen geen 20% van de stemmen halen, hebben ze steeds een serie ministers in beide regeringen én een hele rist top jobs in handen: BIAC, De Lijn, de NMBS en ga zo maar verder. Zolang de SP.a dit spelletje kan blijven spelen, zal het hun een zorg zijn hoe het hier in Vlaanderen verder moet. "Na ons de zondvloed".
Het gaat niet goed met de VLD. De "rek" is er blijkbaar uit. Na de wanhopige pogingen om "witte ridder" Verwilgen ergens in een lucratieve job neer te poten, iets wat tot tweemaal toe mislukt is, wil nu ook Rik Daems het politiek toneel verlaten. Het wordt met niet zoveel woorden gezegd, maar Daems had gehoopt de plaats van Verwilgen als minister te kunnen innemen en ziet nu dat er weer niets van in huis zal komen. Al bij al sleept hij de zware erfenis van het faillissement van Sabena met zich mee en vreest hij waarschijnlijk nog eens een afstraffing in eigen streek als hij bij de gemeenteverkiezingen het zou wagen mee op te komen. Voor Verwilgen ziet het er bij die verkiezingen al niet veel beter uit. De man was ondertussen verhuisd naar Knokke waar hij het op moet nemen tegen Baron Lippens, die daar een eigen plaatselijke partij heeft die zo'n 65% van de stemmen haalt. Het met Lippens op een stembusakkoord gooien is er niet bij, dat heeft de baron zelf al laten weten. Ondertussen leurt Verhofstadt met zijn nieuw boek: "De Verenigde Staten van Europa" op de eerste vergadering van het nieuwe EU voorzitterschap van Oostenrijk. Zijn boek is daar geen succes, omdat hij, de man die van de daken stond te schreeuwen dat Europa niet snel genoeg nóg groter kon worden, nu afkomt met het idee om in eerste instantie op volle snelheid verder te gaan met alleen de landen van de Eurozone. Dus: geen U.K., geen Zweden, geen Denemarken en geen enkel van de pas toegelaten landen. Voor de Europese collega's zal het wel even slikken geweest zijn, voor de Vlaamse ingewijden niet. Wie ooit Verhofstadt's "Burgermanifesten" las, weet dat een bocht van 180° graden voor Guyke kinderspel is. De kopers van zijn Burgermanifesten zullen trouwens niet staan aanschuiven om zijn nieuw boek te lezen. Eén keer bedrogen worden is genoeg. Het is duidelijk dat Verhofstadt België voor bekeken houdt en hoopt ergens op Europees vlak nog een postje te kunnen vinden waarop hij kan uitbollen. Het gevolg van die houding is wel, dat er in België het volgende anderhalf jaar niet veel meer zal gebeuren. Dit jaar wordt alles op de gemeenteverkiezingen gezet waarin, naar slechte gewoonte, ook de meeste nationale stemmenkanonnen zich weer zullen inzetten. Eens die verkiezingen voorbij, met God weet wat voor verrassingen, zal alles in het teken staan van de regionale verkiezingen van 2007. Als er inderdaad een stilstand komt, betekent dit o.m. een dreigend begrotingstekort, alle communautaire problemen die het land verder zullen verzieken, het opgeven van onze concurrentiepositie t.o.v. de buurlanden en ga zo maar verder. Ik ben geen fan van Louis Tobback, maar één van zijn uitspraken wordt waarheid: "Het begint met paars en het zal eindigen op bont en blauw"!
Nu minister Dewael eindelijk eens serieuze maatregelen blijft afkondigen om een einde te maken aan allerlei vormen van illegaal verblijf in ons land, krijgt hij de wind van voor van de dames van Groen! Die hebben altijd nog niet begrepen dat "illegaal" niets minder betekent dan "onwettelijk", dus tegen de wet. Het is de plicht van een minister daartegen op te treden. Als immers de wetten niet meer hoeven te worden nageleefd, dan houdt onze rechtstaat op te bestaan. Wat er in Antwerpen gebeurd is, nl dat men heeft opgeroepen om illegalen in huis te nemen, kan niet meer door de beugel. Wie dit land binnenkomt moet weten waaraan zich te houden. Hij/zij kan een aanvraag tot verblijf indienen en tijdelijk in regel zijn met de wetten. Als zijn/haar aanvraag niet wordt gehonoreerd, dan weet de vreemdeling(e) dat hij/zij hier moet vertrekken. Wie hier toch blijft heeft niet de minste rechten, want is illegaal/onwettelijk. Dat de groenen zo gebeten zijn op Dewael komt voornamelijk omdat deze nu, met véél vertraging, een deel punten van het Vlaams Blok/Belang programma aan het invoeren is. De groentjes zouden nog liever hebben dat we hier in een staat van wetteloosheid leven dan toe te geven aan voorstellen die van de rechterzijde komen. Zij zijn immers de echte linkerzijde, de echte roden. De SP.a-ers zijn daartegen maar salonsocialisten. Wat dat verschil uitmaakt hebben we kunnen zien in de vergelijking tussen Verhofstadt I en Verhofstadt II. Het Vlaams Belang scoort trouwens nog op een ander gebied. De Marokkaanse minister, bevoegd voor zijn gemeenschap in het buitenland, heeft verklaard dat zijn regering in de komende jaren zoveel mogelijk Marokkanen uit Europa wil zien terugkeren naar Marokko. Zijn land heeft geen gas of olie en moet het dan ook hebben van zijn arbeidskrachten. De minister vraagt de samenwerking met de Europese Unie om mee te investeren in eigen sociale voorzieningen en onderwijs. Dit is nu net wat het Vlaams Blok vroeger en het Vlaams Belang nu altijd hebben gezegd: stop er hier geen geld in, investeer dat geld in de thuislanden van de immigranten, zodat ze in hun eigen land kunnen blijven cq terugkeren. Misschien is de reis van de Vlaams Belang kopstukken naar Marokko toch niet tevergeefs geweest en heeft ze daar enkelen hun ogen geopend. De vraag is maar wat de groene jongens en meisjes daarop te zeggen zullen hebben. Ik vrees voor een oorverdovende stilte.
In Het Laatste Nieuws van dit weekeinde verscheen er een interview met superbelg Herman De Croo, voorzitter van de kamer van volksvertegenwoordigers en daarmee zo een beetje beschouwd als de eerste burger van het land. De man is van de oude, blauwe stempel maar ondertussen dermate vastgeroest in het systeem, dat hij alles zal doen om het te bestendigen. Hij doet 24 per dag aan politiek en, naar hij zelf zegt, neemt hij nooit vakantie maar staat hij dag en nacht ter beschikking van zijn kiezers. Dat nooit vakantie is wel met een korreltje zout te nemen: in zijn functie van kamervoorzitter - en dat is nu al zes jaar - reist hij regelmatig de hele wereld rond. Als hij ergens in Azië of Zuid-Amerika zit, zullen zijn kiezers wel even geduld moeten hebben voor hij hun problemen mee oplost. Decroo noemt het Manifest van de denkgroep "In de Warande" een dwaasheid. Om te beginnen, zou ik wel eens willen weten of hij zelf het gelezen heeft. Het is een boek van 252 bladzijden vol opsommingen en tabellen, iets waar men niet zomaar even doorleest (ik heb het wel gedaan). In het interview is daarvan niets terug te vinden, wat betekent dat hij het waarschijnlijk niet gelezen heeft. De journalist die hem interviewt, Jan Segers, is té bekwaam om hem dat niet gevraagd te hebben. De reden waarom Decroo het Manifest een dwaasheid noemt, heeft dan ook alles te maken met het besluit van de denkgroep dat België in het belang van Vlamingen én Walen best gesplitst zou worden. Dat past natuurlijk niet in het denkbeeld van een Belgicist. Hij voegt daar trouwens bij, dat de Westhoek en zijn eigen streek van Brakel evenveel meeprofiteren van het Vlaamse geld als Luik en Henegouwen. Zoiets had hij beter niet gezegd. Ten eerste, geeft hij toe dat de Vlamingen wel degelijk het gelag betalen. Ten tweede is het een affront voor de Westhoek en Brakel vergeleken te worden met Henegouwen. Voor zijn eigen Brakel komt daar nog bij dat, áls dat zo zou zijn, hijzelf tekort is geschoten. Als hij, na al die jaren van 24 uurdienst voor zijn eigen kiezers, nog moet vaststellen dat zijn regio niet beter af is dan die van Charleroi, dan kan hij beter "zijn schup afkuisen", om het eens in zijn eigen kleurrijk taaltje te zeggen. Decroo vertelt in datzelfde interview ook nog dat hij na de volgende federale verkiezing een "tripartite" verwacht. Hijzelf gelooft dus ook niet meer in een liberale heropstanding, maar met een tripartite maak hij nog een kansje om op zijn postje te kunnen blijven zitten. Als hij echter Dedecker buiten zou smijten als die zijn boekje weer eens te buiten zou gaan (dat zegt hij ook), dan mag hij het in elk geval nu al vergeten.
De geschiedenis herhaalt zich: voor een zesde opeenvolgende keer haalt de regering Verhofstadt een wat men noemt "sluitende" begroting. Dat wil zeggen dat de uitgaven de inkomsten niet hebben overtroffen. Het heuglijke nieuws werd op een persconferentie gemeld door minister Reynders van Financiën en Freya Van den Bossche als minister van Begroting. Waarschijnlijk als repliek op de kritiek die laatstgenoemde de laatste tijd te slikken kreeg, ontving ze van haar collega een ruiker bloemen. Goed gewerkt dus, of niet? Deze eerste begroting door Van den Bossche was in grote mate nog steeds het werk van haar voorganger Vande Lanotte en daarmee zal ze het zelf wel eens zijn. Evenals de vorige begrotingen werd het laatste gat dichtgereden - om het in wielertermen te zeggen - door enkele eenmalige kunstgrepen, waaronder nog maar eens het overnemen van pensioenfondsen, dit keer van het Antwerpse Havenbedrijf en de NMBS. Samen de verkoop van eigendommen, die de Staat daarna terug huurt (meestal aan te hoge prijzen) vormt het overnemen van pensioenfondsen een last op lange termijn. De regering Verhofstadt kan op die manier wel een sluitende begroting voorleggen, de toekomstige regeringen worden met een structurele extra schuld opgezadeld waarover later nog wel enige woorden zullen vallen, zeker als Verhofstadts partij er dan niet meer bij zou zijn. Buiten het triomfantelijk aankondigen van de sluitende begroting heeft de regering dan nog iets voorgesteld dat het beter niet had gedaan. Ze beweert nl dat er slechts twee landen het in Europa beter hebben gedaan dan België (Finland en Spanje) en dat alle andere landen een begroting met een tekort hebben ingediend. Dat is maar een halve waarheid. Landen die binnen de tolerantiegrens zitten van de Maastricht norm (met een staatsschuld niet hoger dan 60% van het BNP), kunnen zich nl veroorloven een tekort te hebben. Wat men nu doet is appelen met citroenen vergelijken. Als men België met een ander land wil vergelijken, dan moet men dat doen met een land dat ongeveer een zelfde schuldmarge heeft. Met een staatsschuld die meer dan 30% hoger ligt dan de Maastricht norm, had België geen sluitende begroting moeten hebben, maar eentje met een overschot. Volgens de afspraken van Maastricht voldoet ons land immers nog altijd niet aan de normen om met de eurozone mee te doen. Een beetje meer bescheidenheid zou deze regering in het algemeen en bovenvernoemde ministers in het bijzonder dan ook niet misstaan.
Het blijft rommelen rond de minister van Begroting. Nu was er de (waarschijnlijk terechte) opmerking van Luc Cortebeeck van het ACV, die stelde dat de onderhandelingen over het Generatiepact pas goed begonnen te verlopen nadat Freya Van den Bossche met zwangerschapverlof was. Cortebeeck laat ook tussen de regels weten dat hij vindt dat de minister niet opgewassen is tegen haar taak. In de kranten wordt die reactie van Cortebeek maar half en half geappreciëerd: men vindt het niet "aardig" tegenover de moeder van Billie. Dat kan misschien zijn, maar moet men "aardig" zijn tegenover een minister omdat ze een knap snoetje heeft en nog vrij jong is? In de eerste plaats moet een minister zijn job aankunnen en dat is blijkbaar bij Van den Bossche niet het geval. De aanvallen op haar persoon "seksistisch" noemen, zoals peetvader Vande Lanotte stelt, is een beetje goedkoop. Ergens in het voorjaar van 2005 heb ik ergens een verhaal gelezen (in 't Pallieterke) dat een vorige kabinetchef die toen met pensioen ging, een francofoon nog wel dus zeker niet iemand die er electoraal voordeel bij had, van haar vertelde dat hij haar maar éénmaal over het departement gesproken had en dat zij voor de rest alles buiten hem om regelde. Dat "buiten hem om" was waarschijnlijk met Vande La, van wie heel wat mensen denken dat hij het is die nog steeds het departement van Begroting beheerst als een soort "souffleur" van achter de schermen. Dat zoiets kan gebeuren door iemand die ondertussen partijvoorzitter is geworden, is al even bedenkelijk. Als we even de vergelijking maken met Nederland, een land waarop Van den Bossche dacht eens ongezouten kritiek te mogen laten horen, dan stelt men vast dat de staatsschuld van dat land op 58% van het Bruto Nationaal Product ligt. In België ergens rond de 95%. Dat betekent dat Nederland zo'n tien jaar voorop loopt voor wat het afbetalen van de staatsschuld betreft. Die achterstand zal zeker niet goed worden gemaakt met een minister van Begroting die daar alleen maar zit omdat ze een mooi snoetje heeft, zeg maar louter als uithangbord en stemmenkanon voor haar partij. Daar kritiek op hebben heeft niets met seksisme te maken. Dezelfde kritiek hoort men ook t.o.v. bv Bert Anciaux, die ook alleen maar op een ministerpost zit omdat hij veel stemmen aanbrengt (op zijn eentje meer dan de rest van wat hij "zijn partij" noemt). Wat dacht je trouwens van de recente "outing" van Margriet Hermans over haar biseksualiteit, terwijl datzelfde mens op politiek vlak nog niets anders verwezenlijkt heeft dan van de ene partij naar de andere over te stappen (Idee 2000, Volksunie, Spirit, VLD)? Het wordt hoog tijd dat men in België (én in Vlaanderen) de verantwoordelijke functies geeft aan mensen die bekwaam zijn, ongeacht of ze al dan niet goed overkomen.
